Άτυπη εταιρεία δεν υπόκειται αυτοτελώς σε φόρο εισοδήματος για εισοδήματα πριν την 31-12-2013.
Αυτή ήταν η κρίση του ΣτΕ για δύο φυσικά πρόσωπα που προέβαιναν από κοινού και συστηματικά σε αγοραπωλησίες ακινήτων, για τις οποίες η φορολογική αρχή θεώρησε ότι υπήρχε σκοπός κέρδους και διενεργήθηκαν στο πλαίσιο άτυπης προσωπικής εταιρείας.
Με την εν λόγω αιτιολογία η φορολογική αρχή προέβη σε αναλογική ερμηνεία των διατάξεων του προϊσχύοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος -που έχρηζε εφαρμογής κατά την ελεγχόμενη χρήση και προ του 2014 εν γένει – έκρινε ότι η δράση των ελεγχόμενων συνιστούσε άτυπη εταιρεία που υπαγόταν σε φορολογία εισοδήματος καθώς και ότι η παράλειψη υποβολής της σχετικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος υπόκειτο σε δεκαπενταετή παραγραφή.
Ωστόσο, το ΣτΕ διευκρίνισε ότι η αναλογική ερμηνεία του νόμου ήταν εσφαλμένη, καθώς η εκ του νόμου αναφορά των υποκειμένων σε φόρο εισοδήματος ήταν εξαντλητική και όχι ενδεικτική, η δε άτυπη εταιρεία δε συμπεριλαμβανόταν στα ρητώς αναγραφόμενα υποκείμενα φορολογίας εισοδήματος στον προϊσχύοντα ΚΦΕ.
Ως εκ τούτου, δεν υφίστατο για τους εν λόγω ελεγχόμενους υποχρέωση υποβολής σχετικής φορολογικής δήλωσης και ο ορθός χρόνος παραγραφής ήταν πενταετής, με αποτέλεσμα να έχει ήδη παρέλθει το εν λόγω χρονικό διάστημα.
Η σχετική κρίση έχει σημασία καθότι μπορεί να τύχει εφαρμογής σε όμοιες περιπτώσεις ατύπων εταιρειών για ελεγχόμενες χρήσεις προ του 2014. Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για τις χρήσεις μετά την υιοθέτηση του νεότερου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ο οποίος περιέχει πρόβλεψη για κάθε είδος εταιρικού ή μη μορφώματος.