Έφεση κατά αποφάσεως, με την οποία απορρίφθηκε αγωγή της εκκαλούσας κατά νοσοκομείου για την καταβολή ποσών ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της θετικής και αποθετικής ζημίας από παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνων του εφεσιβλήτου, εξαιτίας των οποίων στερήθηκε την υπαγωγή της στις ευεργετικές διατάξεις της νομοθεσίας περί εργατικού ατυχήματος, καθώς και χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής της βλάβης. Διατάξεις άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ – Εκτενής ερμηνεία. Αδικαιολόγητος πλουτισμός (άρθρα 904 επ.Α.Κ.). Αναγκαστικός Νόμος 1846/1951, άρθρο 34 και Κανονισμός Ασφαλιστικής Αρμοδιότητος Ι.Κ.Α. άρθρο 21 – ερμηνεία για την έννοια του εργατικού ατυχήματος – τι συνιστά αναγγελία ατυχήματος. – Ν.551/1915 περί εργατικών ατυχημάτων. Ορισμένο του δικογράφου της αγωγής ως προς την επίκληση του νομικού κανόνα. Τραυματισμός της εκκαλούσας κατά την παρακολούθηση προγράμματος του Ο.Α.Ε.Δ.. Κρίση ότι εσφαλμένως το Διοικητικό Πρωτοδικείο απέρρριψε την αγωγή ως αόριστη, για το λόγο ότι στο οικείο δικόγραφο η ενάγουσα δεν προσδιόριζε το νομικό πλαίσιο επί του οποίου εδράζεται η αξίωσή της. Δέχεται την έφεση – Εξαφανίζει την πρωτόδικη και δικάζοντας την αγωγή απορρίπει αυτή ως προς όλες τις βάσεις της.
