Αποκατάσταση ηθικής βλάβης μπορεί να ζητήσει και η εταιρία αν με την αδικοπραξία προσβλήθηκε η εμπορική της πίστη, η επαγγελματική της υπόληψη και γενικά το εμπορικό της μέλλον. Δεν απαιτείται απόδειξη για το ποιο είναι το επιδικαστέο ποσό της χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης. Οδηγός προκάλεσε αυτοκινητικό δυστύχημα εξαιτίας του οποίου τραυματίστηκε θανάσιμο τραυματισμό ο ίδιος και υπέστη σοβαρές ζημίες τουριστικό λεωφορείο της ενάγουσας εταιρίας. ʼσκηση παρέμβασης. Προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή, ασφαλιστικής εταιρίας. Απαλλαγή ασφαλιστικής εταιρίας σε περίπτωση οδηγού υπό την επίδραση οινοπνεύματος. Όταν υπάρχει λόγος απαλλαγής του ασφαλιστή απέναντι στον ασφαλισμένο, ο πρώτος δύναται να μετακυλίσει στον δεύτερο τη ζημία του τρίτου, αφού ικανοποιήσει τον τελευταίο. Δεν απαλλάσσεται ο ασφαλιστής απέναντι στον τρίτο και υπεισέρχεται στη θέση του ο ασφαλισμένος, ο οποίος κατά κανόνα ήδη ευθύνεται από την σε βάρος του τρίτου αδικοπραξία. Μετακύλιση μέσω αναγωγής. Το δικαίωμα αναγωγής ασκείται είτε με αυτοτελή αγωγή του ασφαλιστή μετά την καταβολή που έκανε αυτός προς τον τρίτο, είτε με παρεμπίπτουσα αγωγή του ασφαλιστή, αν συνενάγονται ως απλοί ομόδικοι ο ασφαλιστής και ο ασφαλισμένος, που συνεκδικάζεται με την αγωγή αποζημίωσης. Αν ο ασφαλισμένος δεν είναι συνεναγόμενος, ο ασφαλιστής θα τον προσεπικαλέσει για συμμετοχή στη δίκη προς απόκρουση της αγωγής συνενώνοντας και αγωγή αποζημίωσης.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Αριθμός Απόφασης 2532/2020
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Πολύδερα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του-Τριμελούς Συμβούλου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από την-Γραμματέα Μαρία Γιαννίμπα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την.6.2,2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ : Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία «… ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» που εδρεύει, στην Καλλιθέα Αττικής (οδός …) και εκπροσωπείται νόμιμα από τον …, ως καθολικής και ειδικής διαδόχου, της Ομόρρυθμης Εταιρίας με την επωνυμία «… ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», δυνάμει της από 27.8.2012 τροποποίησης του καταστατικού της, ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Πατρών, Θηρεσίας ΠΟΛΙΤΗ-ΝΤΖΑΘΑ του Γεωργίου (ΑΜΔΣΠ : 000672).
ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) … που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου, Αλεξανδρούπολης, Ελισάβετ ΠΕΛΤΕΚΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Αλ.: 000367) και 2) Της αλλοδαπής Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «… LTD», που από την 1.3.2012 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο στην Ελλάδα της Ασφαλιστικής ,Εταιρίας με την επωνυμία «NATIONAL UNION FIRE INSURANCE COMPANY OF PITSUMBURG», υποκαθιστάμενη στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις – που αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από την Ανώνυμη Ασφαλιστική Εταιρία με την. επωνυμία «AIG ΕΛΛΑΣ. Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα (…), που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Αθηνών Νικολάου ΒΡΕΤΤΟΥ(Α.Μ.Δ.Σ.Α: 026899),
II. ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΠΙΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ : Αλλοδαπής Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «AIG EUROPE S.A», που εδρεύει στο Λουξεμβούργο, ως διαδόχου από 1.12.2018 της εταιρίας με την επωνυμία «… LTD», που αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από την Ανώνυμη Ασφαλιστική Εταιρία με την επωνυμία «AIG ΕΛΛΑΣ Α.Ε», που εδρεύει στην Αθήνα (Λ. Κηφισίας αρ. 119), που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Αθηνών Νικολάου ΒΡΕΤΤΟΥ(Α.Μ.Δ.Σ.Α: 026899).
ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ – ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) … κατοίκου Αγίας Παρασκευής (…) που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Αλεξανδρούπολης, Ελισάβετ ΠΕΛΤΕΚΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Αλ : 000367), 2) … κατοίκου ως άνω και 3) …, κατοίκου ως άνω, οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Αλεξανδρούπολης, Ελισάβετ ΠΕΛΤΕΚΗ (Α.Μ.Δ.Σ.Αλ: 000367).
Η κυρίως ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 5:4.2019 αγωγή της, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό ./2019, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 13,12.2019 και μετ’ αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αριθμό ..
Η προσεπικαλούσα σε Παρέμβαση – Παρεμπιπτόντως Ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 19.11.2019 Προσεπίκληση σε Παρέμβαση·Παρεμπίπτουσα Αγωγή της, που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό …/2019,’ προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αριθμό …
Κατά την συζήτηση των υποθέσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκσν κατά την σειρά του οικείου πινακίου, λόγω της μεταξύ τους συνάφειας (246 ΚΠολΔ), οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις νομοτύπως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου α) η από 5.4.2019 (με αριθμό κατάθεσης …./2019) κυρία αγωγή και β) η από 19.11:2019 (με αριθμό κατάθεσης …/2019) Προσεπίκληση σε Παρέμβαση – Παρεμπίπτουσα Αγωγή; οι οποίες πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, λόγω της πρόδηλης συνάφειας που υπάρχει μεταξύ τους, καθόσον εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, υπάγονται στην ίδια Διαδικασία.(Ειδική Διαδικασία Περιουσιακών Διαφορών – Διαφορών ι από Αυτοκίνητα), αφορούν αξιώσεις που απορρέουν από το ίδιο βιοτικό συμβάν (αυτοκινητικό ατύχημα) και κατά την κρίση του Δικαστηρίου από την συνεκδίκασή τους διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, ενώ, συγχρόνως επέρχεται μείωση των εξόδων (31,246, 283, 285 σε συνδυασμό με 591 παρ. 1 εδ. α και 614 παρ. 1 στοιχ. 6 ΚΠολΔ). Δικαιούχος χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, μπορεί να είναι και νομικό πρόσωπο, διότι και αυτό είναι φορέας εννόμων αγαθών, των οποίων η προσβολή αποτελεί αδικοπραξία. Έτσι, αποκατάσταση της ηθικής βλάβης μπορεί να ζητήσει και η εταιρία, αν με την αδικοπραξία προσβλήθηκε η εμπορική της πίστη, η επαγγελματική της υπόληψη και γενικά το εμπορικό της μέλλον (ad hoc ΠΠρΑΘ 1100/2010 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Το αν συνέβη αυτό, πρέπει να το αποδείξει με κάθε νόμιμο αποδεικτικό μέσο η ενάγουσα εταιρία, γιατί η ηθική βλάβη στα νομικά πρόσωπα δεν αναφέρεται, όπως στα φυσικά πρόσωπα, σε ενδιάθετο συναίσθημα, αναγόμενο στον εσωτερικό κόσμο και κρινόμενο με τα δεδομένα της ανθρώπινης λογικής χωρίς αποδείξεις, αλλά σε μία συγκεκριμένη βλάβη που έχει υλική υπόσταση (βλ. Γεωργιάδη σε Ερμηνεία ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, άρθρο 932, ΙΙΙ,1 σελ. 817). Αντίθετα, δεν απαιτείται απόδειξη για το ποιο είναι το επιδικαστέο ποσό της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης, κατά τις αρχές της εύλογης αποζημίωσης (932. εδ. α’ Κ), γιατί η κρίση του Δικαστηρίου γι’ αυτό γίνεται με βάση τις αποδείξεις, που τάσσονται επί των λοιπών θεμάτων, δηλαδή, με κριτήρια το είδος της προσβολής, την έκταση της βλάβης, τις συνθήκες τελέσεως της αδικοπραξίας, τη βαρύτητα του πταίσματος, την περιουσιακή κατάσταση των μερών και με βάση τα διδάγματα .της κοινής πείρας [ΟλΑΠ 402/1981 ΠΧΛΑ 664, ΕφΑθ 249/2007 ΕλλΔνη 2008.927, ΕφΑθ 302/2006 ΔΕΕ 2006.513, ΕφΘεσ 1735/1993ΕλλΔνη 1994.676, ΠΠρΑθ 1100/2010).
Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα ομόρρυθμη εταιρία, που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής, στην από 5.4.2019 κύρια αγωγή. της. εκθέτει ότι στην Αθήνα την 20.9.2009 και περί. ώρα 04.50 το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ΥΜΒ …. Δ.Χ.Ε. (τουριστικό) λεωφορείο, μάρκας BOVA, ιδιοκτησίας της, ήταν σταθμευμένο προ 12ώρου – από τον προστηθέντα, κατά την οδήγηση αυτού, … λόγω βλάβης του, στη διχάλα στις Λ. Ποσειδώνος με την Λ. Συγγρού, στην κατεύθυνση προς Αθήνα, στην αριστερή πλευρά, του δρόμου, εντός του διαγραμμισμένου τμήματος της οδού … (ζέβρα), χωρίς να παρεμποδίζεται η κίνηση επί της Λ. Ποσειδώνος. Ότι στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, ο …, που οδηγούσε το υπ’ αρ. ΙΒΧ … ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας, του πρώτου εναγόμενου – που κατά τον χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένο για την προς τρίτους αστική του ευθύνη στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία με μεγάλη ταχύτητα και υπό την επήρεια μέθης (1,20 mg/l), επί της Λ. Ποσειδώνος, στο ύψος του Δέλτα Φαλήρου, στην κατεύθυνση προς Πειραιά, προκάλεσε από αποκλειστική υπαιτιότητα του, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο κρινόμενο δικόγραφο, αυτοκινητικό δυστύχημα, εξαιτίας του οποίου τραυματίστηκε θανάσιμα ο ίδιος (ό οδηγός) και ό συνοδηγός του, τραυματίστηκε βαριά ο συνεπιβάτης του και υπέστη σοβαρές υλικές ζημίες το τουριστικό λεωφορείο της (της ενάγουσας) σε όλα τα οπίσθιο μέρος αυτού. Ότι για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών του ανωτέρω οχήματος της, που είχε αγοράσει ελαφρώς μεταχειρισμένο το 2000 αντί 85.000 ευρώ -δαπάνησε το συνολικό ποσό των 6.473,50 ευρώ, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο κρινόμενο αγωγικά δικόγραφο, ενώ συνεπεία του ένδικου τροχαίου ατυχήματος, μειώθηκε η εμπορική αξία του (ποσού 60.000 ευρώ κατά τον χρόνο του ατυχήματος), κατά ποσοστό τουλάχιστον- 20%. Τέλος, επικαλείται ότι ετρώθη η επαγγελματική αξιοπιστία της για την ασφαλή μεταφορά επιβατών (μαθητών και τουριστών), αφού παρουσιάστηκαν να επιδεικνύουν παράνομη και επικίνδυνη οδηγητική συμπεριφορά. Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα εταιρία μετά : (α) την νομότυπη μετατροπή του αγωγικού κονδυλίου αποζημίωσης, λόγω της μείωσης της εμπορικής αξίας του σχήματός της, από καταψηφιστικό σε εν μέρει αναγνωριστικό και (β) την νομότυπη μετατροπή του αγωγικού κονδυλίου της χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης της από καταψηφιστικά σε αναγνωριστικό, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της στο ακροατήριο, που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, αλλά και με τις νομοτύπως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της (223 εδ. β’, 295 § 1 εδ. β’ και 297 ΚΠολΔ) ζητεί τα εξής: 1) Να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος το ποσό των 12.473,50 (6.473,50 + 6-000) ευρώ, ως αποζημίωση για την θετική ζημία που υπέστη και 2) Ν’ αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να της καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος : α) το ποσό των 6.000 ευρώ, ως αποζημίωση για την θετική ζημία που υπέστη και β) το ποσό των 20.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση, για την ηθική βλάβη που υπέστη εξαιτίας της προπεριγραφόμενης αδικοπραξίας, νομιμοτόκως όλα τα ανωτέρω ποσά από την επίδοση της προγενέστερης από 5.9.2014 (…./2014) αγωγής της – που απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας, δυνάμει της υπ’ αρ. 2242/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου – ήτοι από την 22.9.2014 έως την εξόφληση, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής έως την εξόφληση, 3) Να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και 4) Να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της.
Με το περιεχόμενο αυτό. και .αιτήματα η κρινόμενη αγωγή παραδεκτώς και αρμοδίως, καθ’ ύλην και κατά τόπον εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (14 § 2 σε συνδ. Με 16 περ. 11, 22, 25 παρ. 2 και 37 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των Περιουσιακών Διαφορών, με την οποία δικάζονται οι διαφορές για Ζημίες από Αυτοκίνητα (614 §.§ 1 και 6 και 591 επ. ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α’ 87/23.7.2015 και είναι εφαρμοστέες, σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του αυτού νόμου για τις κατατιθέμενες από την 1.1.2016 αγωγές). Η αγωγή κατά τη δέουσα εκτίμηση του δικογράφου της είναι επαρκώς ορισμένη (118 και 216 ΚΠολΔ) ως προς όλα τα κονδύλια της, περιέχουσα όλα τα απαραίτητα για το ορισμένο αυτών στοιχεία και νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα υπό Α νομική σκέψη της παρούσας, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299r. 330 εδ. β’, 345,346, 914,926, 930,932 ΑΚ, 2, 4, 9 και 10 ν. ΓπΝ/1911, 1, 2 παρ. 1,.6 και 10 του·ν. 489/1976, 70, 176, 907 και 908 παρ. 1 περ. δ’ ΚΠολΔ, με εξαίρεση το παρεπόμενο αίτημα περί κηρύξεως προσωρινά εκτελεστής της απόφασης που θα εκδοθεί, το οποίο είναι, απορριπτέο ως μη νόμιμο, όσον αφορά τα’ αναγνωριστικά αγωγικά αιτήματα, καθόσον με προσωρινή εκτελεστότητα εξοπλίζονται μόνο, οι καταψηφιστικές και όχι οι αναγνωρισπκές αποφάσεις, η ενέργεια των οποίων εξαντλείται στο δεδικασμένο, που αυτές παρέχουν, και στις οποίες δεν νοείται διενέργεια αναγκαστικής εκτελέσεως (βλ. 904 ΚΠολΔ) (ΕφΠειρ 71014/1992 ΑρχΝ 44.63, ΕφΑθ 443/1981 ΕλλΔνη 24.117 και ΜΠρΑΘ 937/2018 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω, για να ελεγχθεί αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί, για τα καταψηφιστικά της αιτήματα, το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ τρίτων (βλ. το υπ’ αρ. … e -παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με το αποδεικτικό εξόφλησης του e -παραβόλου).
Ο πρώτος εναγόμενος με τις νομοτύπως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις του και, με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου του στο ακροατήριο, πριν την έναρξη της συζητήσεως επί της ουσίας της κρινόμενης υποθέσεως, που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά – κατά τη δέουσα εκτίμηση τους – αρνήθηκε αιτιολογημένα την αγωγή προβάλλοντας, παραδεκτά, μεταξύ άλλων, τα εξής: (1) ότι η παράνομη στάθμευση του επιδίκου λεωφορείου της ενάγουσας σε περιοχή οδοστρώματος, όπου δεν επιτρέπεται η στάση και στάθμευση οποιουδήποτε οχήματος ευθύνεται για την, πρόκληση των υλικών ζημιών που υπέστη. Ο εν λόγω ισχυρισμός συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της υπαιτιότητας κατά την επί της αδικοπραξίας ερειδομένη βάση της αγωγής (914 ΑΚ) και ένσταση κατά την επί του ν. ΓπΝΠ911 ερειδομένη βάση της (άρ. 5 παρ. 1 του ν/ΓπΝ/1911) (βλ. Αθαν. Κρητικού: «ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ από Αυτοκινητικά Ατυχήματα», 2008, σελ. 162) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, (2) Ότι ή ενάγουσα είναι συνυπαίτια, σε ποσοστά 95%, για την πρόκληση των ζημιών, που επικαλείται άτι υπέστη το λεωφορεία της, καθόσον το τελευταίο ήταν παράνομα σταθμευμένο σε περιοχή οδοστρώματος με ειδικές διαγραμμίσεις (ζέβρα), όπου δεν επιτρέπεται να κινούνται οχήματα, για το λόγο δε αυτό επιβλήθηκε σχετικό πρόστιμο από την Τροχαία. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά ένσταση καταλυτική εν μέρει της αγωγής, και ως προς τις δύο νομικές βάσεις της, είναι δε, ορισμένη και νόμιμη (300 ΑΚ) και πρέπει να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατ’ ουσίαν και (3) ότι η ενάγουσα καταχρηστικό ασκεί την ένδικη αγωγή της, δεδομένου ότι στο παρελθόν δεν αξίωσε κάποιο-ποσό αποζημίωσης για τις υλικές ζημίες του λεωφορείου, αλλά για πρώτη φορά το αιτήθηκε το 2014 στην εκπνοή της πενταετούς παραγραφής, ασκώντας την προγενέστερη από 5,9.2014 αγωγή της, που απορρίφθηκε δια της υπ’ αρ. 2242/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, λόγω αοριστίας της. Ο εν λόγω ισχυρισμός, που επιχειρείται να θεμελιωθεί στη διάταξη του άρ. 281 ΑΚ είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθόσον η μακρά μόνο αδράνεια του δικαιούχου, ακόμη και αν δημιούργησε στον υπόχρεο την πεποίθηση ότι αυτός δεν θα ασκήσει το δικαίωμα του, δεν καθιστά την μεταγενέστερη άσκηση του καταχρηστική, εκτός αν η αδράνεια αυτή συνοδεύεται από ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, εξαιτίας των οποίων η ανατροπή, με τη μεταγενέστερη άσκηση του, της κατάστασης που δημιουργήθηκε, συνεπάγεται επαχθείς, όχι, όμως, και κατ’ ανάγκη, αφόρητες ή υπέρμετρα επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο για την αποτροπή των οποίων να επιβάλλεται με γνώμονα την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, η θυσία του, γεγονότα τα οποία, όμως, δεν επικαλείται ο πρώτος εναγόμενος στην ιστορική βάση του κρινόμενου ισχυρισμού του (ΟλΑΠ 10/2012 και ΑΠ 73/2020 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, η εναγόμενη Ασφαλιστική Εταιρία με τις νομοτύπως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της και με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της στο ακροατήριο, πριν την έναρξη της συζητήσεως επί της ουσίας της κρινόμενης υποθέσεως, που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά, αρνήθηκε αιτιολογημένα την αγωγή, προβάλλοντας; παραδεκτά – μεταξύ άλλων – τα εξής : 1) ότι η παράνομη στάθμευση του επιδίκου λεωφορείου της σε περιοχή οδοστρώματος, όπου δεν επιτρέπεται η στάση και στάθμευση οποιουδήποτε οχήματος ευθύνεται για την πρόκληση των υλικών ζημιών που υπέστη το όχημά της. Ό εν λόγω ισχυρισμός συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της υπαιτιότητας; κατά την επί της αδικοπραξίας ερειδομένη βάση της αγωγής (914 ΑΚ) και ένσταση κατά την επί του ν. ΓπΝ/1911 ερειδομένη βάση της (άρ. 5 παρ. 1 ν. ΓπΝ/1911) (βλ. Αθαν. Κρητικού: «ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ από Αυτοκινητικά,Ατυχήματα» 2008, σελ.162) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, 2) Επίσης, αρνείται αιτιολογημένα την ιστορική βάση της αγωγής, ισχυριζόμενη, αφενός, ότι η επικαλούμενη «αναγκαστική» στάθμευση του λεωφορείου της ενάγουσας, στο επίδικο σημεία του οδοστρώματος, λόγω μηχανικής βλάβης του, δεν συνιστά λόγο ανωτέρας βίας, που την απαλλάσσει από την ευθύνη της για την παράνομη στάθμευση του, αφετέρου, δε, ότι ακόμα και αν, πράγματι, συνέβη μηχανική βλάβη του εν λόγω οχήματος όφειλε και μπορούσε να το απομακρύνει με γερανό εντός χρονικού διαστήματος ,2 έως 3 ωρών, 3) Ότι οι προστηθέντες της ενάγουσας εταιρίας, είναι συνυπαίτιοι σε ποσοστό 50% , για την πρόκληση του ενδίκου ατυχήματος κάκτων ζημιών, που επικαλείται ότι υπέστη το λεωφορείο της, καθόσονντο.τελευταίο ήταν, παράνομα σταθμευμένο, σε περιοχή οδοστρώματος με ειδικές διαγραμμίσεις,-σύμφωνα με τις διατάξεις 5 παρ. 5α και γ του Κ.Ο.Κ, όπου δεν επιτρέπεται η στάση και στάθμευση οποιουδήποτε οχήματος κι έτσι θα έπρεπε να ήταν κενό οχημάτων. Ο ισχυρισμός αυτός συνιστά ένσταση καταλυτική εν μέρει της αγωγής, και ως προς τις δύο .νομικές βάσεις της, είναι δε, ορισμένη και νόμιμη (300 ΑΚ) και πρέπει να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατ’ ουσίαν, 4) ένσταση συνυπολογισμού ζημίας, και οφέλους της ενάγουσας, για τον αιτούμενο Φ.Π.Α, ύψους 1.033,50 ευρώ, όσον αφορά το κονδύλιο αποζημίωσης για πι δαπάνη επισκευής του λεωφορείου της, καθόσον τον εν λόγω Φ.Π.Α που κατέβαλε, έχει ήδη συμψηφίσει με ισόποσο Φ.Π.Α που η ίδια όφειλε να καταβάλει στο Ελληνικό-Δημόσιο από την επαγγελματική της δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην έχει υποστεί σχετική ζημία. Ο εν λόγω ισχυρισμός είναι ορισμένος και νόμιμος, ερειδόμενος στις διατάξεις των άρθρων 300 σε συνδ. με 297 επ. ΑΚ, και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσία και 5) υπέβαλε αίτημα να μην επιδικασθούν τόκοι επιδικίας, παρά μόνο τόκοι υπερημερίας, λόγω της εύλογης αμφιβολίας ως προς την έκβαση της δίκης, το οποίο (αίτημα) είναι νόμιμο, ερειδόμενο στις διατάξεις του άρθρου 346 εδ δ’ και ε’ ΑΚ, όπως αυτό ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 2 του Ν. 4055/6.3.2012 (ΦΕΚ Α’ 51/12.3.2012).
Β. Ι. Σύμφωνα, με τη. διάταξη του άρθρου 88 ΚΠολΔ, ο ενάγων, ο εναγόμενος και όποιος άσκησε κύρια παρέμβαση, έχουν δικαίωμα να προσεπικαλέσουν στη δίκη εκείνους από τους οποίους έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν αποζημίωση σε περίπτωση ήττας. Από τη διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως συνάγεται ότι στην περίπτωση της προσεπίκλησης δικονομικού εγγυητή μία από τις. προϋποθέσεις του παραδεκτού της άσκησης της είναι η ιδιότητα του προσεπικαλουμένου δικονομικού εγγυητή ως τρίτου. Δεν επιτρέπεται να προσεπικληθεί πρόσωπο το οποίο έχει καταστεί ήδη διάδικος στη δίκη αυτή (όπως άλλος συνεναγόμενος), εφόσον αυτός δεν έχει την ιδιότητα του τρίτου. Σε μια τέτοια περίπτωση, η προσεπίκληση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, δίχως, όμως, να θίγεται η τυχόν με την προσεπίκληση ενωθείσα παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημιώσεως κατά του προσώπου και ήδη διαδίκου, η οποία ασκείται για την περίπτωση ήττας του εναγόμενου – ασκούντος την παρεμπίπτουσα αγωγή (ΕφΛαρ 125/20G5 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2005.358 και ΕφΑΘ 5017/2000 ΕΣυγκΔ 2002.266).
II. Από τη διάταξη του άρθρου 11 παρ. 1 του Ν. 489/1976 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 927 Α.Κ. προκύπτει άτι η καλύπτουσα σσφαλιστικώς την αστική ευθύνη εξ αυτοκινήτου εταιρεία, σε περίπτωση εξαιρέσεως από την ασφαλιστική ευθύνη, δεν απαλλάσσεται από την ευθύνη προς .αποζημίωση του ζημιωθέντος τρίτου (ΑΠ 158/2015 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ), αλλά δικαιούται, αν εναχθεί από τον ζημιωθέντα τρίτο, να στραφεί αναγωγικά κατά του ασφαλισμένου, του αντισυμβαλλομένου και τού οδηγού, απαιτώντας όσα κατέβαλε ή θα καταβάλει στον τρίτο (ad hoc ΑΠ 401/2017 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, με το άρθρο 17 του ν, 3557/2007 (Φ.Ε.Κ 100/14.5,2007), που ισχύει για τις ασφαλιστικές συμβάσεις, που καταρτίστηκαν μετά την έναρξη ισχύος του, ήτοι από 14.5.2007 και μετά, καταργήθηκε η υπ’ αριθμ. Κ4/5Β571976 απόφαση του Υπουργού Εμπορίου (Φ.Ε.Κ 795, τεύχος Α.Ε και Ε.Π.Ε), ενώ με τη διάταξη του άρθρου 4 του ίδιου νόμου προστέθηκε το άρθρο 6β’ στο ΠΔ 237/1986 (που κωδικοποίησε-τον v.-439/1976 “περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως της εξ ατυχημάτων αυτοκινήτων αστικής ευθύνης”), το οποίο ορίζει ότι: 1. Εξαιρούνται από την ασφάλιση οι ζημίες που προκαλούνται: α) β) από οδηγό, ο οποίος, κατά το χρόνο του ατυχήματος, τελούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών, κατά παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν. 2696/1999, ΦΕΚ 57 Α’), όπως εκάστοτε ισχύει, εφόσον η εν λόγω παράβαση τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ατυχήματος…, γ)… Οι προαναφερόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που απαρτίζουν, περιοριστικά, πλέον, τους τρεις (3) λόγους εξαίρεσης από την ασφάλιση αποτελούν λόγους απαλλαγής του ασφαλιστή έναντι του ασφαλισμένου του, με την επισήμανση ότι επιτρέπεται με την σύμβαση ασφάλισης να ορίζονται: πέραν των περιπτώσεων αυτών, και άλλες περιπτώσεις εξαίρεσης από την ασφαλιστική κάλυψη, εφόσον αυτές αφορούν μόνο προαιρετική ασφαλιστική κάλυψη (άρ. 6β’ παρ. 2 του ίδιου Π.Δ).·Ο ασφαλιστής δεν απαλλάσσεται από την ευθύνη του έναντι των ζημιωθέντων τρίτων, προβάλλοντας τις εξαιρέσεις των προηγουμένων παραγράφων, οι οποίες ισχύουν αποκλειστικά στο πλαίσιο της σχέσης του με τον ασφαλισμένο (άρ. 6β’ παρ. 3 του ίδιου Π.Δ). Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι όταν υπάρχει λόγος απαλλαγής του ασφαλιστή απέναντι στον ασφαλισμένο, ο πρώτος δύναται να μετακυλίσει στο δεύτερα την ζημία του τρίτου, αφού ικανοποιήσει τον τελευταίο. Δεν απαλλάσσεται, συνεπώς, ο ασφαλιστής απέναντι στον τρίτο και υπεισέρχεται στη θέση του ο ασφαλισμένος, ο οποίος, κατά κανόνα, ήδη, ευθύνεται από την σε βάρος του τρίτου αδικοπραξία. Η μετακύλιση αυτή επιδιώκεται μέσω της αναγωγής. Η δυνατότητα αναγωγής, στις περιπτώσεις συνδρομής λόγου απαλλαγής του ασφαλιστή απέναντι στα ν ασφαλισμένο, θεμελιώνεται στο άρθρο.11 παρ. 1, του ν. 489/1976 (ήδη Π.Δ. 237/1986),„ σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες στο προαναφερόμενο άρθρο 6β του Π.Δ 237/1936 εξαιρέσεις της παραγράφου και την παράγραφο 3 αυτού. Επί ασφαλιστικών συμβάσεων, που έχουν συναφθεί μετά τις 14.5.2007, οι όροι απαλλαγής που προβλέπονται στα παραπάνω άρθρο, ισχύουν, πλέον εκ του νόμου, στην μεταξύ του ασφαλιστή και του ασφαλιζόμενου σχέση, ανεξάρτητα αν αυτοί έχουν περιληφθεί ή όχι στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο και δεν απαιτείται, πλέον να υπάρχει συμβατικό υπόβαθρο, όπως για τις περιπτώσεις αποκλεισμού της ευθύνης του ασφαλιστή .που προβλεπόταν από τη διάταξη του άρθρου 25 της απόφασης του. Υπουργού Εμπορίου Κ4/585/1978, η οποία Εφόσον βρισκόταν εκτός της» νομοθετικής εξουσιοδότησης του άρθρου 6 παρ. 5 του ν. 489/1976, ήταν ανίσχυρης και έπρεπε οι περιεχόμενες στην ως άνω διάταξη απαλλακτικές ρήτρες υπέρ του ασφαλιστή, να συμπεριληφθούν, ως συμβατικοί όροι, στην ασφαλιστική σύμβαση, είτε .με την ενσωμάτωση τους σ’ αυτήν, είτε με την παραπομπή αυτής στους όρους της ως άνω υπουργικής απόφασης, προκειμένου να αποκτήσουν αυτές συμβατική ισχύ και να επέλθει, έτσι, και η απαλλαγή του ασφαλιστή και σε περίπτωση αποζημίωσης του ζημιωθέντος τρίτου ο τελευταίος να έχει δικαίωμα αναγωγής κατά του ασφαλισμένου, για να ζητήσει ότι κατέβαλε ως αποζημίωση προς ικανοποίηση του τρίτου παθόντα. Επομένως, υπό το νέο δίκαιο δεν εξετάζεται πλέον, ούτε έχει αξία αν οι επιτρεπόμενες και μόνο από τον νόμο εξαιρέσεις κατέστησαν ή όχι περιεχόμενο της συμβάσεως ασφαλίσεως, όπως τούτο συνέβαινε υπό το παλαιό δίκαιο πριν από τον ν. 3557/2007, οπότε ο. εναγόμενος λήπτης της ασφαλίσεως ή ασφαλισμένος αμφισβητούσε ότι η επικαλούμενη από τον ασφαλιστή εξαίρεση κατέστη περιεχόμενο της συμβάσεως ασφαλίσεως (ΕφΑΘ 632/2014. αδημ., βλ. Αθαν. Κρητικού «Αποζημίωση από τροχαία αυτοκινητικά ατυχήματα». Συμπλήρωμα, στην 4η έκδοση έτους 2008,-έκδ. 2014, παρ. 28; αρ. 3, σελ. 167-168). Το δικαίωμα της αναγωγής ασκείται είτε με αυτοτελή αγωγή του ασφαλιστή μετά την καταβολή που έκανε αυτός προς τον τρίτο, είτε με παρεμπίπτουσα αγωγή του ασφαλιστή, αν συνενάγονται .ως απλοί ομόδικοι ο ασφαλιστής και ο ασφαλισμένος, που συνεκδικάζεται με την αγωγή αποζημίωσης. Αν ο ασφαλισμένος δεν είναι συνεναγόμενος, ο ασφαλιστής θα τον προσεπικαλέσει για συμμετοχή στη. δίκη «προς απόκρουση της αγωγής συνενώνοντας» και αγωγή αποζημίωσης (ΕφΑΘ 6616/1984 ΕΕμπΔ.ΛΖ/112). Η παραπάνω αναγωγή, η οποία υπάγεται στην ειδική διαδικασία των άρθρων 614 επ. Κ.ΠολΔ., μπορεί ν’ ασκηθεί και πριν ό ασφαλιστής καταβάλει στον τρίτο την ασφαλιστική αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 69 παρ. 1 περ. ε’ Κ.Πολ.Δ, κατά το οποίο δύναται να ζητηθεί δικαστική προστασία και εάν το δικαίωμα εξαρτάται από την πλήρωση αίρεσης ή την επέλευση γεγονότος, οι δε εναγόμενοι καταδικάζονται στην παροχή μόλις πληρωθεί η αίρεση ή επέλθει το γεγονός, δηλαδή όταν καταβληθεί από τον εξ αναγωγής ενάγοντα το ποσό της αποζημίωσης που θα επιδικαστεί (ΑΠ 6/1937 ΕλλΔνη 29,110, ΕφΑΘ 4155/1986 ΕλλΔνη1 27. 1327 και ΜΠρΘεσ 14555/1996 Αρμ-1997.206).
Στην προκειμένη περίπτωση, η παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία (δεύτερη εναγόμενη στην προεκτεθείσα υπό στοιχείο Α κυρία αγωγή) με το υπό κρίση από 19.11.2019 δικόγραφο της, το οποίο η ίδια χαρακτηρίζει ως προσεπίκληση σε παρέμβαση – παρεμπίπτουσα αγωγή (αναγωγή) και στρέφει κατά του πρώτου κυρίως εναγόμενου (απλού ομοδίκου της) στην υπό στοιχείο Α κυρία αγωγή και κατά των δύο λοιπών παρεμπιπτόντως εναγομένων, εκθέτει ότι εναντίον της ασκήθηκε η ως άνω, κυρία αγωγή, το περιεχόμενο της οποίας παραθέτει αυτολεξεί. Ότι κατά, το χρόνο που ο …, ήτοι ο οδηγός του ασφαλισμένου σε αυτήν υπ’ αρ. κυκλοφορίας ΙΒΧ … ΙΧΕ αυτοκινήτου ενεπλάκη στα αναλυτικά περιγραφόμενο τροχαίο ατύχημα, το εν λόγω Ί.ΧΕ. αυτοκίνητο, ήταν, πράγματι, ασφαλισμένο σε αυτήν για την κάλυψη της έναντι τρίτων αστικής ευθύνης του κυρίου, κατόχου και οδηγόύ, δυνάμει του υπ’ αρ. … ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το χρονικό διάστημα από 26.4.2009 έως 26.10.2009, πλην, όμως, αυτός (οδηγός) κατά τον χρόνο του ατυχήματος οδηγούσε τελώντας υπό την επίδραση οινοπνεύματος, ήτοι σε ποσοστό 1,20 gr/l στο αίμα του, γεγονός που τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του επίδικου τροχαίου ατυχήματος (παράβαση άρθρου 42 παρ. 1 K.O.K). Ότι η ανωτέρω παράβαση αποτελεί λόγο εξαίρεσης της ευθύνης της δυνάμει ταυ νόμου.(άρθρα 11 του ν. 489/1976); αλλά και με βάση συμβατικό όρο, που εμπεριέχεται στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο που σύναψε με τον αντισυμβαλλόμενο της, ήτοι τον πρώτο παρεμπιπτόντως εναγόμενο, που ήταν ο ιδιοκτήτης, νομέας και κάτοχος του επίδικου ΙΧΕ αυτοκινήτου. Ότι ο πρώτος παρεμπιπτόντως εναγόμενος είχε επιπρόσθετα προστήσει τον παραπάνω οδηγό, υιό του, στην οδήγηση του Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου. Ότι ο οδηγός …, που τραυματίστηκε θανάσιμα στο επίδικο τροχαίο ατύχημα; κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου από τους παρεμπιπτόντως εναγόμενους (πατέρα, μητέρα και αδελφό του, αντίστοιχα), κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου από έκαστο εξ αυτών. Ενόψει δε τούτων, μετά από : ϊ) την νομότυπη μετατροπή του καταψηφιστικού αγωγικού αιτήματος σε αναγνωριστικό και ii) την παραίτηση της από το αίτημα περί κηρύξεως προσωρινά εκτελεστής της απόφασης που θα εκδοθεί, τόσο ,με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της στο ακροατήριο, που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου όσο και με τις νομοτύπως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της (223, 224, 295 παρ. 1 εδ.-β’ και 297 ΚΠολΔ), ζητεί, τα εξής: 1) Να συμμετάσχουν οι καθ’ ων η προσεπίκληση στην ανοιγείσα κύρια δίκη, καθιστάμενοι διάδικοι σε αυτήν και 2) σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της ανωτέρω υπό στοιχείο Α κυρίας αγωγής, ν’ αναγνωριστεί ότι: α) ο πρώτος παρεμπιπτόντως εναγόμενος (ευθυνόμενος, εις ολόκληρον με τους λοιπούς παρεμπιπτόντως εναγόμενους, αφενός, υπό την ιδιότητα του, ως ιδιοκτήτης, νομέας και κάτοχος, αφετέρου δε ως προστήσας τον ανωτέρω υιό του στην οδήγηση) οφείλει να της καταβάλει οποιοδήποτε ποσό (πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων), υποχρεωθεί, αυτή να καταβάλει στην κυρίως ενάγουσα, νομιμοτόκως από την επίδοση της παρεμπίπτουσας αγωγής, άλλως από την επόμενη, ημέρα καταβολής του ποσού στην κυρίως ενάγουσα έως την, εξόφληση. Επικουρικά ζητεί ν’ αναγνωριστεί ότι ο πρώτος παρεμπιπτόντως εναγόμενος οφείλει να της καταβάλει (ευθυνόμενος εις ολόκληρον με τους λοιπούς παρεμπιπτόντως εναγόμενους, υπό την ιδιότητα του εξ αδιαθέτου κληρονόμος του οδηγού – υιού του) το 1/3 του, ποσού (με τους νόμιμους τόκους και δικαστικά έξοδα) που υποχρεωθεί αυτή να καταβάλει στην κυρίως ενάγουσα νομιμοτόκως από την επίδοση της παρεμπίπτουσας αγωγής, άλλως, από την επόμενη ημέρα καταβολής του ποσού στην κυρίως ενάγουσα έως την εξόφληση και β) … η δεύτερη και ο τρίτος των παρεμπιπτόντως εναγομένων, -οφείλουν να της καταβάλουν (ευθυνόμενος εις ολόκληρον έκαστος με τους λοιπούς παρεμπιπτόντως εναγομενους) υπό την ιδιότητα του εξ αδιαθέτου κληρονόμου του οδηγού … το 1/3 του ποσού (με τους νόμιμους τόκους και δικαστικά έξοδα) που υποχρεωθεί αυτή να καταβάλει στην κυρίως ενάγουσα, νομιμοτόκως από την επίδοση της παρεμπίπτουσας αγωγής, άλλως, από την επόμενη ημέρα καταβολής ταυ ποσού στην κυρίως ενάγουσα έως την εξόφληση και 3) Να καταδικαστούν οι παρεμπιπτόντως εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτά το περιεχόμενο το κρινόμενο δικόγραφο, το οποίο εκτιμάται δεόντως ως προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή σωρευθείσα με παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης για την οποία, λόγω του αναγνωριστικού της χαρακτήρα δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου – παραδεκτώς και αρμοδίως, καθ’ ύλην και κατά τόπον, εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την ίδια Ειδική Διαδικασία των Περιουσιακών Διαφορών – Ζημιών από Αυτοκίνητα (16 αρ. 11, 31, 69 παρ. 1 περ. ε’, 283, 285 ΚΠολΔ). Όμως, η σωρευθείσα στο κρινόμενο δικόγραφο προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή (88 ΚΠολΔ) είναι, όσον αφορά τον πρώτο •προσεπικαλούμενο, απορριπτέα ως· απαράδεκτη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα υπό B.I μείζονα σκέψη της παρούσας, διότι, εν προκειμένω, ο πρώτος προσεπικαλούμενος είναι διάδικος (απλός ομόδικος της προσεπικαλούσας). στην υπό στοιχείο Α κυρία αγωγή, και συνεπώς δεν έχει την ιδιότητα του «τρίτου» στην ανοιγείσα κύρια δίκη (ad hoc ΜανΕφΑΘ 1483/2016·στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, ή σωρευθείσα στο κρινόμενο δικόγραφο προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή (88 ΚΠολΔ) είναι ορισμένη και νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα υπό Β.Ι μείζονα σκέψη της ως προς τη δεύτερη και τρίτο των προσεπικαλούμενων, διότι αυτοί δεν είναι διάδικοι (απλοί ομαδικοί) στην υπό στοιχείο Α κυρία αγωγή, αλλά «τρίτος» ως προς την ανοιγείσα κύρια δίκη. Ακολούθως, η παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα υπό Β. Ι νομική σκέψη της παρούσας, εραδόμενη στις διατάξεις των όρθρων 297, 298, 299, 345, 346,361,-481 επ., 927, 17-10 και 1814 ΑΚ. 6β’ παρ. 1 εδ. β’, 10 παρ. 1, 11 παρ. 1 του Ν. 469/1976, όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ. 237/1966, σε συνδυασμό με άρθρο 42 παρ. 1 v. 2636/1999 (Κ.Ο.Κ), καθώς και 69 παρ.1 περ. e’, 70 καi 176 και 263 ΚΠολΔ, με εξαίρεση το κυρίως προβαλλόμενο αίτημα των τόκων από την επίδοση της (παρεμπίπτουσας) αγωγής, τα οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο. Νόμιμο είναι το επικουρικό αίτημα των τόκων από την καταβολή από την ίδια την ασφαλιστική εταιρία στην ενάγουσα της κυρίας αγωγής και όχι από την επίδοση της (παρεμπίπτουσας) αγωγής, καθόσον το τελευταίο θα οδηγούσε σε πλουτισμό της ασφαλιστικής εταιρίας; Τέλος, σημειωτέον ότι μη νόμιμη και για τον λόγο αυτό απορριπτέα, τυγχάνει η επιχειρούμενη θεμελίωση της παρεμπίπτουσας αγωγής αποζημίωσης στη βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού (904 επ. ΑΚ), καθώς το παρόν Δικαστήριο ακολουθεί την άποψη ότι η θεμελίωση πια δικαιώματος αναγωγής γίνεται στις διατάξεις των άρθρων 11 παρ. 1 Ν. 489/1976 και 927 ΑΚ (ad hoc ΜΠρΡοδ 118/2013 ΜΠΡοδ στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Πρέπει, επομένως, η από 19.11.2019 παρεμπίπτουσα αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της, δεδομένου ότι δεν απαιτείται γι’ αυτήν η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, λόγω του αναγνωριστικού της χαρακτήρα (33 παρ. 1 και 2 του ν. 4446/2016).
Οι παρεμπιπτόντως εναγόμενοι με τις νομοτύπως κατατεθείσες κοινές έγγραφες προτάσεις τους και με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου τους στο ακροατήριο, πριν την έναρξη της συζητήσεως επί της ουσίας της κρινόμενης υποθέσεως, που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά – κατά τη δέουσα εκτίμηση τους αρνήθηκαν αιτιολογημένα την παρεμπίπτουσα αγωγή, προβάλλοντας, παραδεκτά, μεταξύ άλλων, τους ισχυρισμούς υπό (1) έως (3), που προεκτέθηκαν στην υπό στοιχείο Α κύρια αγωγή και κρίθηκαν, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα ανωτέρω. Επιπρόσθετα, ο πρώτος .παρεμπιπτόντως εναγόμενος υπό την ιδιότητα του προστηθέντα – ιδιοκτήτη του επίδικου ζημιογόνου ΙΧΕ, αυτοκινήτου ισχυρίζεται έλλειψη υπαιτιότητας του, για τον λόγο ότι δεν γνώριζε ούτε μπορούσε να γνωρίζει ότι ο υιός του επιλήφθηκε της οδήγησης του ζημιογόνου οχήματος του, ευρισκόμενος υπό την επίδραση οινοπνεύματος ούτε και μπορούσε να τον αποτρέψει, αφού δεν ήταν παρών τόσο κατά την κατανάλωση του οινοπνεύματος άσο και κατά τον χρόνο του. ενδίκου ατυχήματος. Ο εν λόγω ισχυρισμός του πρώτου παρεμπιπτόντως εναγόμενου ιδιοκτήτη, συνιστά ένσταση (336 ΑΚ), καθώς κατατείνει στην κατάρριψη του εις βάρος του τεκμηρίου υπαιτιότητας (ΑΠ 1445/2013 ΝοΒ 2014.345, ΑΠ 130672013 ΕπΣυγκ Δ.2013:365 και ΕφΠειρ 31/2013 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η δεύτερη και ο τρίτος των παρεμπιπτόντως εναγομένων πρόβαλλαν, ένσταση παραγραφής της απαίτησης της παρεμπιπτόντως ενάγουσας ασφαλιστικής εταιρίας σε βάρος τους, καθόσον: α) η κυρίως ενάγουσα εταιρία άσκησε, μόνο σε βάρος του πρώτου παρεμπιπτόντως εναγόμενου την προγενέστερη από 5.9.2014 αγωγή της (η οποία απορρίφθηκε ως αόριστη, δυνάμει της υπ’ αρ. 2242/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου), με αποτέλεσμα να επέλθει διακοπή παραγραφής των κύριων αγωγικών αξιώσεων της μόνο ως προς τον πρώτο κυρίως και παρεμπιπτόντως εναγόμενο, β) η κυρίως ενάγουσα παραιτήθηκε από το ανωτέρω αγωγικό δικόγραφο της ως προς αυτούς τους δύο. (β και γ παρεμπιπτόντως εναγόμενους), με συνέπεια η κύρια αγωγή να θεωρηθεί ως μη ασκηθείσα (ως προς αυτούς) και να επέλθει παραγραφή των κύριων αγωγικών αξιώσεων της ως προς αυτούς και γ) η παρεμπιπτόντως ενάγουσα άσκησε την κρινόμενη παρεμπίπτουσα αγωγή για πρώτη φορά σε βάρος τους, μετά την παρέλευση 10 και πλέον ετών από το τροχαίο ατύχημα, Ο εν λόγω ισχυρισμός περί παραγραφής, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθόσον το δικαίωμα αναγωγής της. παρεμπιπτόντως ενάγουσας, το οποίο κατά τα προαναφερόμενα στηρίζεται στην αναγκαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 11 παρ. 1 του ν. 489/1976, υπόκειται στην συνήθη εικοσαετή παραγραφή του άρθρου 249 ΑΚ, που προβλέπει ότι: «Εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, οι αξιώσεις παραγράφονται σε είκοσι χρόνια», διότι, δεν υπάρχει διάταξη που να προβλέπει συντομότερη παραγραφή του δικαιώματος αυτού (ad hoc ΑΠ 86/2019, ΕΠΙΣΚΕΔ 2019.398).
Από όλα τα επικαλούμενα και νομίμως προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα (δεν εξετάστηκαν μάρτυρες στο ακροατήριο), άλλα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (339 και 395 ΚΠολΔ). Από τα έγγραφα της ποινικής δικογραφίας που σχηματίσθηκε για την υπόψη περίπτωση, από τις φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (444 περ.γ’, 445 § 2 και 457 § 4 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη, αυτεπαγγέλτως, από τα Δικαστήριο (336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τ’ ακόλουθα κρίσιμα για την υπόθεση πραγματικά περιστατικά : Την Κυριακή, 20.9.2009 και περί ώρα 04:50, ο …, 25 ετών, επέστρεφε από νυχτερινή διασκέδαση οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας 1ΒΧ … ΙΧΕ αυτοκίνητα, ιδιοκτησίας του πατέρα του, … (πρώτου-κυρίως παρεμπιπτόντως εναγόμενου), που κατά τον χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένο για την προς τρίτους αστική του ευθύνη στην αλλοδαπή ασφαλιστική εταιρεία «… LTD», όπως μετονομάστηκε η «… LTD» της οποίας οιονεί καθολική διάδοχος, δια απορροφήσεως, έχει καταστεί, πλέον, η «AΙG EUROPE SA» (κυρίως εναγόμενη-παρεμπιπτόντως ενάγουσα). Στο ανωτέρω όχημα επέβαινε στην θέση του συνοδηγου, ο φίλος του, …, 28 ετών, ενώ συνεπιβάτης στο πίσω κάθισμα, ήταν ο φίλος του, …, 29 ετών: Την πιο πάνω χρονική στιγμή το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο …, τύπου τζιπ, μάρκας SUZUKI1 JIMNY, κινείτο επί της Λεωφόρου Ποσειδώνος, στο ύψος του Δέλτα Φαλήρου, με κατεύθυνση από τη Γλυφάδα προς τον Πειραιά. Στο συγκεκριμένο σημείο η Λ. Ποσειδώνος σχηματίζει “V” και ενώ έχει αρχικά τέσσερις (4) λωρίδες κυκλοφορίας, καταλήγει να διαμοιράζεται σε δύο-(2) ρεύματα κυκλοφορίας, ήτοι ένα προς Λ. Συγγρού, με δύο (2) λωρίδες κυκλοφορίας, και ένα · (1) προς Πειραιά, με άλλες δύο (2) λωρίδες κυκλοφορίας. Αρχικά και πριν σχηματιστεί το Υ, ο … κινείτο στην άκρα αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας. Την ίδια χρονική στιγμή ο … που, επίσης, επέστρεφε από νυχτερινή διασκέδαση οδηγούσε το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ΙΜΑ … Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, μάρκας DAEWOO, έχοντας ως συνεπιβάτη την …. Ο ανωτέρω οδηγούσε το όχημα του ομόρροπα με τον … και μπροστά από· αυτόν, στην άκρα αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας.” Ο … πλησίασε προοδευπκά το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ΙΜΑΤ … Ι.X.E.· αυτοκίνητο που οδηγούσε ο … και με αναμμένα τα μεγάλα φώτα του σχήματος του προσπαθούσε να τον ειδοποιήσει να αλλάξει λωρίδα κυκλοφορίας, ώστε να πραγματοποιήσει υπέρβαση. Πραγματικά, ο … σταδιακά άλλαξε πορεία και κατέλαβε την τρίτη από αριστερά λωρίδα κυκλοφορίας, ώστε, στην συνέχεια, να μπορεί να καταλάβει τη δεύτερη και να κινηθεί προς την Λ. Συγγρού. Ο … την ίδια χρονική στιγμή είτε επειδή δεν είχε αποφασίσει ακόμα εάν θα συνεχίσει ευθεία προς Πειραιά ή θα κινηθεί πιο δεξιά προς Λ. Συγγρού, είτε επειδή δεν γνώριζε ότι υπάρχει διαχωριστικό “V” και αιφνιδιάστηκε, πραγματοποίησε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά, στο σημείο ακριβώς, όπου υπάρχει «ζέβρα» μεταξύ των, λωρίδων κυκλοφορίας, πέρασε πάνω από τη «ζέβρα» και εισήλθε απότομα και με ορμή μπροστά από το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο … ώστε να προλάβει να ευθυγραμμιστεί στη τρίτη από αριστερά λωρίδα, κυκλοφορίας. Εκείνη την χρονική στιγμή ο …, αν και τροχοπέδησε για να αποφύγει την σύγκρουση και να δώσει το χώρο στον … να περάσει μπροστά του, ωστόσο δεν τα κατάφερε,- με αποτέλεσμα να συρθεί, η δεξιά πλευρά του οχήματος του … στο εμπρόσθιο αριστερό φτερό του οχήματος του …. Αμέσως μετά ο … έστριψε το όχημα αριστερά του, για να το κρατήσει,· σε ισορροπία, πλην, όμως, έχασε τον έλεγχό του και αυτό αφού ανατράπηκε σύρθηκε στο οδόστρωμα επί 43 περίπου μέτρα και έπεσε με σφοδρότητα στο υπ’ αριθμό κυκλοφορίας ΥΜΒ … ΔΧΕ. αυτοκίνητο (λεωφορείο), ιδιοκτησίας της κυρίως ενάγουσας εταιρίας, που ήταν παράνομα σταθμευμένο στην αριστερή πλευρά του ρεύματος κυκλοφορίας. Από την σύγκρουση αυτή επήλθε ο ακαριαίος θάνατος του οδηγού …, καθώς και του συνοδηγού, …, ενώ τραυματίστηκε ο συνεπιβάτης, … Όλα τα παραπάνω, αποδείχθηκα ν. πλήρως από α) το από 20.9.2009 Σχεδιάγραμμα Τροχαίου Ατυχήματος της τροχαίας-Καλλιθέας, όπου αποτυπώνεται το αυτοκίνητο ,του … να κινείται πάνω στη «ζέβρα» και να επιχειρεί να εισέλθει με δεξιό ελιγμό μπροστά από το όχημα του …,β) από την ένορκη βεβαίωση της, συνεπιβάτη στο. υπ’ αρ. κυκλοφορίας IMA …Ι.X.E αυτοκίνητο …, η οποία περιγράφει με λεπτομέρεια τις συνθήκες του ατυχήματος και γ) Από την από.20,9.2010 προανακριτική κατάθεση του … όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι: «…για την ακριβή μας κατεύθυνση δεν είχαμε αποφασίσει. Δηλαδή για το αν θα κινηθούμε από Συγγρού προς Αθήνα για να πάει ο συνοδηγός στο Χαλάνδρι, που διαμένει ή από νέα παραλιακή Ποσειδώνος προς Κηφισό, για να μεταβώ εγώ στη Ν. Φιλαδέλφεια…». Στην πρόκληση του ένδικου τροχαίου ατυχήματος ι και στην λανθασμένη και επιπόλαιη οδηγική συμπεριφορά του … συντέλεσε αποφασιστικά και ουσιωδώς το γεγονός ότι κατά τον επίδικο κρίσιμο χρόνο οδηγούσε το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ΙΒΧ … Ι.X.E αυτοκίνητο υπό· την, επήρεια οινοπνεύματος σε αρκετό μεγάλη ποσότητα (1,2%ο), όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. …/2009 τοξικολογική έκθεση του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Λόγω της κατάστασης μέθης, στην οποία βρέθηκε, δεν μπορούσε εύκολα να αντιληφθεί τις αποστάσεις, μεταξύ των οχημάτων .και την κατεύθυνση της. οδού. Το ίδιο ποσοστό οινοπνεύματος στο αίμα του είχε και ο έτερος οδηγός,·…, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. ../19.10.2009 έκθεση προσδιορισμού οινοπνεύματος στο αίμα, που συνέταξε τα Εργαστήριο Τοξικολογίας της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών. Ωστόσο, η αντίδραση του τελευταίου (τροχοπέδηση) κατά την στιγμή που ο … επιχείρησε να εισέλθει μπροστά του με λοξό δεξιό ελιγμό, ήταν η ενδεδειγμένη. Παρ’ όλ’ αυτά δεν ήταν αρκετή για να αποφύγει την προστριβή των οχημάτων και την ανατροπή του. οχήματος που οδηγούσε ο … Σημειωτέον ότι το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ΥΜΒ … Δ.Χ.Ε αυτοκίνητο (λεωφορείο), ιδιοκτησίας της κυρίως ενάγουσας, ήταν σταθμευμένο παράνομα (κατά παράβαση των διατάξεων του αρ. 5 παρ. 5 εδ. α’ και γ’ του Κ.Ο.Κ) επί της ειδικής διαγράμμισης του οδοστρώματος της Λ. Ποσειδώνος, στην κατεύθυνση προς Λ. Συγγρού, αποτελούμενη από παράλληλες λοξές λωρίδες, οι οποίες πλαισιώνονται από μία συνεχή γραμμή επί τμήματος του οδοστρώματος, σε συνδυασμό με. συνεχή κίτρινη γραμμή, που υφίσταται στο κράσπεδο (άκρη του οδοστρώματος), που σημαίνει, αφενός, απαγόρευση ή περιορισμός εισόδου οχημάτων στην περιοχή αυτή, αφετέρου, δε, απαγόρευση στάσης και στάθμευσης σε όλο το μήκος της και κατά την πλευρά αυτή του οδοστρώματος (βλ. το Σχεδιάγραμμα του Τμήματος Τροχαίας Καλλιθέας). Η εν λόγω παράνομη στάθμευση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του επίδικου τροχαίου ατυχήματος; τον θάνατο του οδηγού … του συνοδηγού … καθώς και τον τραυματισμό του επιβάτη …, διότι το παραπάνω λεωφορείο βρέθηκε σταθμευμένο σε απόσταση 43 μέτρων περίπου από το σημείο “V”, που χωρίζει τις λωρίδες κυκλοφορίες της Λ. Ποσειδώνος, δηλαδή σε απόσταση αρκετά ικανή να το αντιληφθεί, δεδομένου και του όγκου του, οποιοσδήποτε συνετός οδηγός που αποφασίζει να κινηθεί προς την Λ. Συγγρού. Επιπλέον, το εν λόγω Λεωφορείο ήταν σταθμευμένα όχι επάνω σε λωρίδα κυκλοφορίας, ώστε να εμποδίζει την κίνηση των οχημάτων, αλλά επάνω στο διαγραμμισμένο τμήμα της οδού (ζέβρα),- όπου απαγορεύονται να κινούνται και να σταθμεύον τα οχήματα. Εξάλλου, από κανένα στοιχείο ή ιατροδικαστική έκθεση δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι ο θάνατος και ο τραυματισμός των ανωτέρω επισυνέβη, λόγω της πρόσκρουσης στο λεωφορείο και όχι νωρίτερα, αφού ήδη το όχημα τους είχε ανατραπεί και συρθεί για 43 μέτρα, επί του οδοστρώματος, Ο διορισθείς από το Τμήμα Τροχαίας Καλλιθέας πραγματογνώμονας …, που είναι μηχανολόγος και, συνεπώς, ειδικός για τη διερεύνηση των συνθηκών του ατυχήματος, δεν διαθέτει επιστημονικές ιατρικές γνώσεις για να συμπεράνει και, μάλιστα, με απόλυτη βεβαιότητα την ακριβή χρονική στιγμή θανάτου των δύο νεαρών ατόμων. Από όλα τα παραπάνω περιστατικά συνάγεται ότι αποκλειστικά υπεύθυνος για την πρόκληση του επίδικου τροχαίου ατυχήματος είναι ο οδηγός του υπ’ αριθμ. Κυκλοφορίας ΙΒΧ … ΙΧΕ αυτοκινήτου, …. Περαιτέρω, η κυρίως ενάγουσα με την κρινόμενη αγωγή της αιτείται: α) αποζημίωση για τις .δαπάνες επισκευής του Δ.Χ.Ε οχήματος της (λεωφορείου), λόγω των ζημιών που υπέστη στο οπίσθιο τμήμα του, συνεπεία της πρόσκρουσης σε αυτό του. Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου του οδηγού …, β) αποζημίωση, λόγω μείωσης της εμπορικής αξίας του, καθώς και γ) χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που επικαλείται ότι υπέστη, λόγω της εμπλοκής του οχήματος της στο ένδικο τροχαίο ατύχημα, Τα πρώτα δύο αγωγικά αιτήματα κρίνονται απορριπτέα ως αβάσιμα κατ’ ουσίαν, καθόσον οι υλικές ζημίες που υπέστη το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ΥΜΒ … ΔΧΕ λεωφορείο, μάρκας BOVA, μπλε χρώματος, συνδέονται αποκλειστικά, άμεσα και αιτιωδώς με το γεγονός ότι ο προστηθείς οδηγός της πρώτης κυρίως ενάγουσας …, το είχε σταθμεύσει παράνομα στο ειδικά διαγραμμισμένο τμήμα του οδοστρώματος της Λ. Ποσειδώνος (ζέβρα), κατά παράβαση των διατάξεων του αρ. 5 παρ. 5 εδ. α’ και γ’ του Κ.Ο.Κ. Η ανωτέρω παράβαση βεβαιώθηκε, δυνάμει της υπ’ αρ. …/20.9.2009 πράξης βεβαίωσης παράβασης, με επιβολή διοικητικού προστίμου 80 ευρώ και αφαίρεση πινακίδων για 20 ημέρες από το ΤΧ Καλλιθέας. Αν το εν λόγω όχημα, που ήταν μεγάλο και ογκώδες, δεν είχε σταθμεύσει παράνομα από την προηγούμενη ημέρα:(19.9.2009), που έλαβε χώρα το ένδικο τροχαίο ατύχημα – όπως συνομολογεί η κυρίως ενάγουσα στην σελίδα 2 του από 5.4.2019 αγωγικού δικογράφου της – δεν θα είχε υποστεί καμία υλική ζημία. Ο αγωγικός ισχυρισμός ότι το εν λόγω λεωφορείο είχε σταθμεύσει στο συγκεκριμένο σημείο της Λ. Ποσειδώνος, λόγω βλάβης του (σπάσιμο συρματόσχοινου γκαζιού), κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος κατ’ ουσίαν, καθόσον το γεγονός αυτό, ακόμα και αν υποτεθεί αληθές δεν δικαιολογεί τη διατήρηση της παράνομης στάθμευσης του άνω των 2 ωρών, που κρίνεται εύλογο χρονικό διάστημα για την μεταφορά του, με γερανό, σε ασφαλή χώρο, εκτός οδοστρώματος, λαμβανομένων υπόψη ότι: α) η οδική βοήθεια σε μια μεγάλη πόλη, όπως η Αθήνα, είναι 24ωρη και β) από κανένα στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι ο οδηγός του εν λόγω λεωφορείου, προέβη – μετά την βλάβη, που επικαλείται ότι υπέστη το επίδικο λεωφορείο – σε ενδεδειγμένες ενέργειες, όπως π.χ να ειδοποιήσει την αρμόδια Τροχαία για τη βλάβη του σχήματος του, ν’ ανάψει τα φώτα κινδύνου (αλάρμ) και να τοποθέτησα το προειδοποιητικό τρίγωνο στην προβλεπόμενη απόσταση. Σημειωτέον ότι, ανεξαρτήτως της αποκλειστικής υπαιτιότητας της κυρίως ενάγουσας στην πρόκληση των υλικών ζημιών που υπέστη το λεωφορείο της, από κανένα επικαλούμενο και προσκομιζόμενο στο παρόν Δικαστήριο αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε ότι η εμπλοκή του οχήματος της στο ένδικο τροχαίο ατύχημα προκάλεσε σε αυτήν προσβολή της εμπορικής της πίστης, της φερεγγυότητας της ή της επαγγελματικής της υπόληψης. Ενόψει των προεκτεθέντων, η από 5.4,2019 κύρια αγωγή αποζημίωσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και, συνακόλουθα, η από 19.11.2019 παρεμπίπτουσα αγωγή (εξ αναγωγής) είναι, επίσης, απορριπτέα. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους, καθόσον ή ερμηνεία των εφαρμοσθέντων κανόνων δικαίου ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ, αντιμωλία των διαδίκων -α) την από 5.4.2019 (…/2019) κυρία αγωγή και β) την από 19.11.2019 (…/2019) Προσεπίκληση σε Παρέμβαση – Παρεμπίπτουσα Αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο
Ι. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 5.4.2019 (…/2019) κύρια αγωγή.
II. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 19.11.2019 (…./2019) Παρεμπίπτουσα Αγωγή (εξ αναγωγής).
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στην Αθήνα τις 23/12/20 χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/mprarh%202532_2020.htm
