Η ανεργία μειώνεται στην Ευρώπη και έχει υποχωρήσει κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα, αλλά οι μισθοί των εργαζομένων δεν αυξάνονται αρκετά για να αναπληρώσουν τις απώλειες της αγοραστικής δύναμης που προκαλεί ο πληθωρισμός.
Σύμφωνα με τη Eurostat, το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους τα ωρομίσθια στην Ευρωζώνη ήταν κατά 2,5% υψηλότερα σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. (REUTERS)
Η ανεργία μειώνεται στην Ευρώπη και έχει υποχωρήσει κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα, αλλά οι μισθοί των εργαζομένων δεν αυξάνονται αρκετά για να αναπληρώσουν τις απώλειες της αγοραστικής δύναμης που προκαλεί ο πληθωρισμός. Η ανεργία στην Ευρωζώνη υποχώρησε τον Οκτώβριο στο 7,3%, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2020 είχε εκτοξευθεί στο 8,6%. Οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η μεταβολή στα ποσοστά είναι σχετικά μικρή χάρη στα προγράμματα στήριξης των μισθών του ιδιωτικού τομέα που χρηματοδότησαν πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κράτησαν πολλούς εργαζομένους στις θέσεις τους. Πρακτικά οι κυβερνήσεις πλήρωναν τις επιχειρήσεις για να κρατήσουν τους υπαλλήλους τους ακόμη κι αν αυτοί αναγκαστικά δεν παρείχαν έργο λόγω της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων.
Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη κυμαίνεται πλέον στο 5%.
Στο μεταξύ, από τα τέλη του τρίτου τριμήνου του περασμένου έτους άρχισαν και πάλι να αυξάνονται τα κρούσματα σε όλη την Ευρωζώνη εξαιτίας αρχικά της μετάλλαξης «Δέλτα» και πιο πρόσφατα της «Ομικρον». Ετσι, ορισμένες κυβερνήσεις καταφεύγουν εκ νέου στην ίδια πολιτική της στήριξης των μισθών του ιδιωτικού τομέα. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών Ifo υπολογίζει πως τον Νοέμβριο ο αριθμός των εργαζομένων των οποίων οι μισθοί καλύπτονταν μερικώς από την κυβέρνηση έφτασε στις 608.000, υπερβαίνοντας σαφώς τις 598.000 που ήταν ο αντίστοιχος αριθμός τον Οκτώβριο.
Σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Wall Street Journal αποδίδει στον μεγάλο αριθμό επιδοτούμενων εργαζόμενων το γεγονός ότι, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, στην Ευρωζώνη δεν έχουν αυξηθεί επαρκώς οι μισθοί παρά τη μείωση της ανεργίας και τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού σε ορισμένους κλάδους της οικονομίας. Οπως ανέφερε προσφάτως η Eurostat, το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους τα ωρομίσθια στην Ευρωζώνη ήταν κατά 2,5% υψηλότερα σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Πρόκειται για αύξηση σαφώς μικρότερη του 4,5% που είναι ο μέσος όρος αύξησης των μισθών στις ΗΠΑ τους 12 μήνες μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο. Βεβαίως ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη δεν έχει φτάσει στα επίπεδα του 7% που σημειώνει στις ΗΠΑ, αλλά κυμαίνεται πλέον στο ουδόλως ευκαταφρόνητο 5% και οι αυξήσεις των μισθών είναι πενιχρές για να αναπληρώσουν την αγοραστική δύναμη που χάνουν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές.
Από την πλευρά της, η ΕΚΤ επιμένει πως δεν «βλέπει» να δημιουργείται στην Ευρωζώνη ο φαύλος κύκλος των αυξήσεων μισθών και αυξήσεων τιμών που αλληλοτροφοδοτούνται. Οπως επισημαίνει η αμερικανική εφημερίδα, πάντως, τα εργατικά συνδικάτα δεν δείχνουν διατεθειμένα να διεκδικήσουν σημαντικές αυξήσεις μισθών, καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν ρίξει το βάρος στην προσπάθεια να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Μια άλλη διαφορά που εντοπίζει η αμερικανική εφημερίδα ανάμεσα στην ευρωπαϊκή και στην αμερικανική αγορά εργασίας είναι ότι δεν υπήρξε στην Ευρώπη το κύμα μαζικών παραιτήσεων εργαζομένων που κατεγράφη στις ΗΠΑ και βεβαίως αιτία της διαφοράς αυτής είναι και πάλι τα προγράμματα στήριξης των μισθών, καθώς κρατούσαν αναγκαστικά τους υπαλλήλους συνδεδεμένους με την εταιρεία τους. Ως εκ τούτου, στην Ευρώπη ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε πολύ λιγότερο συγκριτικά με τις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ, τον Ιούνιο του περασμένου έτους, το ποσοστό της απασχόλησης ήταν 61,6%, έχοντας μειωθεί κατά 1,7 ποσοστιαία μονάδα σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2019. Στην Ευρωζώνη, αντιθέτως, το ποσοστό απασχόλησης ήταν 64,3% το δεύτερο τρίμηνο του 2021, έχοντας υποχωρήσει κατά μόλις 0,6 ποσοστιαία μονάδα σε σύγκριση με το τελευταίο τρίμηνο του 2019.
