Υφίσταται μη υλική ζημία κατά το 82 ΓΚΠΔ, όταν ο τρίτος δεν λαμβάνει γνώση των παρανόμως διαβιβασθέντων δεδομένων του ενάγοντος ή αρκεί η δυσαρέσκεια του υποκειμένου;
Ο BL μετέβη σε κατάστημα της επιχείρησης ηλεκτρονικών ειδών Saturn στο Χάγκεν της Γερμανίας, για να αγοράσει μια οικιακή συσκευή με χρηματοδότηση.
Ο υπάλληλος της επιχείρησης συνέταξε τη σύμβαση πώλησης καθώς και σύμβαση χορήγησης πίστωσης και τις καταχώρισε στο αυτόματο σύστημα επεξεργασίας δεδομένων της επιχείρησης. Εκτός από το ονοματεπώνυμο, τα έγγραφα περιελάμβαναν επίσης τη διεύθυνση, τον τόπο κατοικίας, τον εργοδότη, το αντίστοιχο εισόδημα του πελάτη από τον εργοδότη και τραπεζικά στοιχεία.
Μετά τη σύνταξη και υπογραφή των συμβάσεων, τα συμβατικά κείμενα παραδόθηκαν στον BL σε έντυπη μορφή, ο οποίος και τα πήρε μαζί του για να πάει στο σημείο παράδοσης που του είχε υποδειχθεί. Τη στιγμή που είχε δώσει τα έγγραφά του στον αρμόδιο για την παράδοση του προϊόντος υπάλληλο, ένας τρίτος πελάτης μπήκε μπροστά του στη σειρά αναμονής, με αποτέλεσμα τόσο το προϊόν, όσο και τα έγγραφα να δοθούν σε αυτόν, ο οποίος στη συνέχεια αποχώρησε από το κατάστημα.
Το σφάλμα έγινε άμεσα αντιληπτό από τον προϊστάμενο του τμήματος παράδοσης, ο οποίος εντόπισε τον τρίτο πελάτη και ανέκτησε την οικιακή συσκευή και τα έγγραφα μέσα σε 30 λεπτά. Ως αποζημίωση για το λάθος των υπαλλήλων της, η εταιρεία πρότεινε στον BL τη δωρεάν παράδοση της οικιακής συσκευής στην κατοικία του, η πρόταση όμως αυτή θεωρήθηκε ανεπαρκής. Αντ’ αυτού, ο πελάτης ενήγαγε τη Saturn ζητώντας χρηματική ικανοποίηση λόγω μη υλικής βλάβης, εξαιτίας της παράνομης κοινολόγησης των προσωπικών δεδομένων του σε τρίτο αποδέκτη.
Το Ειρηνοδικείο του Χάγκεν, ενώπιον του οποίου κατατέθηκε η αγωγή, αντιμετώπισε σειρά ερμηνευτικών προβληματισμών επί της εφαρμογής του άρθρου 82 ΓΚΠΔ και αποφάσισε την αποστολή αίτησης προδικαστικής απόφασης προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα ειδικότερα προδικαστικά ερωτήματα που τίθενται στην κρίση του ΔΕΕ είναι:
1. Εφαρμόζεται ο κανόνας περί αποζημίωσης που προβλέπεται στον γενικό κανονισμό για την προστασία των δεδομένων (άρθρο 82 του ΓΚΠΔ) στην περίπτωση της μη υλικής ζημίας, δεδομένης της ασάφειας όσον αφορά τις προβλεπόμενες έννομες συνέπειες;
2. Απαιτείται, για να θεμελιωθεί αξίωση αποζημίωσης, πέραν της άνευ αδείας γνωστοποίησης των δεδομένων που πρέπει να προστατευθούν σε μη δικαιούμενο τρίτο, η διάγνωση της προβαλλόμενης από τον ενάγοντα μη υλικής ζημίας;
3. Αρκεί, για να στοιχειοθετηθεί παράβαση του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων, τα προσωπικά δεδομένα του υποκειμένου των δεδομένων (όνομα, διεύθυνση, επάγγελμα, εισόδημα, εργοδότης) να διαβιβάζονται εγγράφως σε τρίτον εκ παραδρομής, από σφάλμα των υπαλλήλων της οικείας επιχείρησης, τυπωμένα σε χαρτί;
4. Υφίσταται παράνομη περαιτέρω επεξεργασία μέσω τυχαίας διαβίβασης (κοινολόγησης) σε τρίτο, σε περίπτωση κατά την οποία η επιχείρηση έχει διαβιβάσει εκ παραδρομής διά των υπαλλήλων της σε έντυπη μορφή σε μη δικαιούμενο τρίτο τα δεδομένα τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν εισαχθεί στο σύστημα ηλεκτρονικής επεξεργασίας δεδομένων (άρθρο 2, παράγραφος 1, άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο στ΄, άρθρο 6, παράγραφος 1, άρθρο 24, του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων);
5. Υφίσταται μη υλική ζημία, κατά την έννοια του άρθρου 82 του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων, όταν ο τρίτος στον οποίο περιήλθε το έγγραφο που περιέχει τα προσωπικά δεδομένα δεν έλαβε γνώση των δεδομένων προτού επιστραφεί το έγγραφο στο οποίο περιέχονται οι πληροφορίες, ή αρκεί για την ύπαρξη μη υλικής ζημίας, κατά την έννοια του άρθρου 82 του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων, η δυσαρέσκεια του προσώπου του οποίου τα προσωπικά δεδομένα διαβιβάσθηκαν παρανόμως, δεδομένου ότι σε κάθε περίπτωση άνευ αδείας κοινολόγησης υφίσταται η πιθανότητα, η οποία δεν μπορεί να αποκλεισθεί, της περαιτέρω διάδοσης των δεδομένων έναντι αγνώστου αριθμού προσώπων ή ακόμη και της κατάχρησης των δεδομένων;
6. Πόσο σοβαρή πρέπει να θεωρείται η παράβαση, δεδομένου ότι πρέπει να αποφεύγεται η τυχαία διαβίβαση στον τρίτο, μέσω καλύτερου ελέγχου των βοηθητικών υπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση ή/και μέσω καλύτερης οργάνωσης της ασφάλειας των δεδομένων, όπως λ.χ. μέσω χωριστής πραγματοποίησης της παράδοσης των προϊόντων και των συμβατικών εγγράφων, ιδίως αυτών της χρηματοδότησης, με χωριστό σημείωμα παράδοσης ή με διαβίβαση εντός της επιχείρησης στους υπαλλήλους του τμήματος παράδοσης προϊόντων –χωρίς ανάμιξη του πελάτη στον οποίο παραδόθηκαν τα τυπωμένα έγγραφα, συμπεριλαμβανομένης της εξουσιοδότησης παραλαβής (άρθρο 32, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και παράγραφος 2, καθώς και άρθρο 4, σημείο 7, του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων);
7. Έχει η αποκατάσταση της μη υλικής ζημίας την έννοια της επιβολής ποινής όπως στην περίπτωση της συμβατικής ποινής;
