Απορρίπτει την ένσταση δόλιας περιέλευσης σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, με το σκεπτικό ότι η εν λόγω ένσταση προβλήθηκε το πρώτον ως λόγος έφεσης και όχι κατ’ ένσταση ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Απορρίπτει το λόγο έφεσης της εκκαλούσας που αφορά την μη συμπερίληψη στην αρχική αίτηση απαίτησης έναντι τρίτου προσώπου. Απορρίπτει το αίτημα της εκκαλούσας που αφορά την εκποίηση της λοιπής ακίνητης περιουσίας της με το σκεπτικό ότι : “πράγματι δε, τα ιδιαίτερα μικρά ποσοστά συνιδιοκτησίας της αιτούσας επί των άνω περιγραφομένων ακινήτων, δε συνηγορούν υπέρ της επιτυχούς έκβασης της διαδικασίας εκποίησης αυτών, λαμβανομένου υπόψη και του κόστους της σχετικής διαδικασίας”.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΦΕΣΕΩΝ
Αριθμός Απόφασης 710/2022
ΤΟ ΜΟΝΌΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αμαλία Τσαπικούνη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Γεωργία Σαββοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 09 Απριλίου 2021 για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα Eurobank Ανώνυμη Εταιρεία» και το διακρπικό τίτλο «Eurobank» που εδρεύει στην Αθήνα (Όθωνος αριθμ. 8) με ΑΦΜ ., Δ.Ο.Υ ΦΑΕ Αθηνών (Γ.Ε.ΜΗ., με αριθμό .), νόμιμα εκπροσωπούμενης ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα Eurobank Ergasias Α.Ε.» (ΑΦΜ .), λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας της και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας ( άρθρο 16 ν. 2515/1997 και άρθρα 57 παρ. 3 και 59-74 του ν. 4601/2019-Ανακοινώσεις για καταχώριση στο Γ.Ε.ΜΗ υπ’αριθμ.3. και ./20.3.2020).
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: … που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του Μιχαήλ Κούβαρη. Ή αιτούσα ήδη εφεσίβλητη, ζήτησε να γίνει δεκτή η από 18-2-2013 και με αρ. καταθ. ./19-2-2013 αίτηση της, που ασκήθηκε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, εξέδωσε την με αριθμό 976/Φ1139/2014 οριστική απόφαση του, με την οποία δέχτηκε την άνω αίτηση. Κατά της άνω απόφασης η εκκαλούσα άσκησε στο Δικαστήριο που την εξέδωσε την απευθυνόμενη στο παρόν, ένδικη, από 22-11-2016 και με αριθμό κατάθεσης ./2016 έφεση της, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό κατάθεσης ./2019 και για τη συζήτηση της, που γράφτηκε στο πινάκιο, ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις έγγραφες προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθ. 976/Φ1139/2014 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, φέρεται παραδεκτά προς συζήτηση, ενώπιον του παρόντος αρμόδιου Δικαστηρίου, κατά την ίδια διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας {άρθρα 17Α εδ. α’, 741 επ. ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 εδ. β’ του ν. 3869/2010). Εξάλλου, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, από τον διάδικο που ηττήθηκε στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 14 του ν. 3869/2010 και 741, 761, 762, 511, 513 παρ. 1 περ. β’ εδ. α’ του ΚΠολΔ) και είναι εμπρόθεσμη, καθόσον η εκκαλούμενη οριστική απόφαση δημοσιεύθηκε στις 20-6-2014, ενώ το πρωτότυπο του δικογράφου της έφεσης κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 24-11-2016, εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των τριών ετών από τη δημοσίευση της (άρθρα 741,495 παρ. 1 και 2, 518 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει από τα προσκομιζόμενα έγγραφα, επίδοση της ως άνω απόφασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Επίσης, για το παραδεκτό της άσκησης της, έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα παράβολο, σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ. Επομένως, καθόσον η έφεση είναι παραδεκτή, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρα 741 και 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Η αιτούσα ., ήδη εφεσίβλητη, με την κρινόμενη αίτηση της, επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των αναφερομένων ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών προς την πιστώτρια της –καθ’ης η αίτηση, ζητούσε να γίνει διευθέτηση των οφειλών της, σύμφωνα με το προτεινόμενο από την ίδια σχέδιο, άλλως, επικουρικά, να γίνει δικαστική ρύθμιση των χρεών της, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3869/2010, και να εξαιρεθεί από την ρευστοποίηση η κύρια κατοικία της. Επί της αίτησης αυτής εκδόθηκε, η εκκαλουμένη απόφαση που ρύθμισε τις οφειλές της αιτούσας εξαιρώντας από την εκποίηση την κύρια κατοικία αυτής. Κατά της άνω απόφασης παραπονείται η εκκαλούσα , με την κρινόμενη έφεση της για τους αναφερόμενους σε αυτή λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και κακή εφαρμογή του νόμου. Ζητεί δε, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος της αιτούσας, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και η οποία εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συζήτησης , τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, (άρθρο 336§4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Η αιτούσα, γεννηθείσα το έτος 1981, άγαμη, χωρίς τέκνα διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στην Αθήνα (…). Καταβάλλει δε μηνιαίως ως μίσθωμα το ποσό των 300 ευρώ. Είναι εκπαιδευτικός Α’ θμιας εκπαίδευσης αναπληρώτρια με μηνιαίο μισθό 1.082,90 ευρώ (βλ. μισθοδοσία μηνός Φεβρουάριου 2014). Κατά τα οικ. έτη 2010 (χρήση 2009), 2011 (χρήση 2010), 2012 (χρήση 2011) και 2013 (χρήση 2012) δήλωνε ετήσιο συνολικό εισόδημα αντίστοιχα ποσού 16.539,50€ (ήτοι 1.378,29€/μήνα), 9.509,40 € (ήτοι 792,45€/μήνα), 4.572,00€ (ήτοι 381,00€/μήνα) και 10.069,52€ (ήτοι 839,12€/μήνα). Διαθέτει τα παρακάτω περιουσιακά στοιχεία: α) την πλήρη κυριότητα , κατά ποσοστό 100% του υπό στοιχεία 1-1 ισόγειου διαμερίσματος εμβαδού 116,95τ.μ. που είναι κτισμένο εντός οικοπέδου συνολικού εμβαδού 1.086,00 τ.μ. επί του οποίου έχει συσταθεί οριζόντια ιδιοκτησία σύμφωνα με την οποία στην αιτούσα ανήκει το 50% εξ αδιαιρέτου του ως άνω οικοπέδου και βρίσκεται στο … Το ακίνητο αυτό, όπως προκύπτει από την από 26-11-2012 έκθεση εκτίμησης εμπορικής αξίας του Διπλ.Τοπογρόφου-Μηχανικού … και την κατάθεση του μάρτυρα της αιτούσας δεν διαθέτει δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης ούτε ηλεκτροδοτείται. Παρόλα αυτό είναι το μοναδικό ακίνητο του οποίου η αιτούσα διαθέτει την πλήρη κυριότητα και ολοκληρώνοντας τις εργασίες παροχής ρεύματος, ύδρευσης και αποχέτευσης θα μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον της κύρια κατοικία της, β) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου στην .. του Δήμου … γ) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας συνολικού εμβαδού 50.000 τ.μ., στη θέση … Δ.Δ. … δ) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 25%,ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, συνολικού εμβαδού 6.000 τ.μ., στη θέση … ε) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 25% ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, συνολικού εμβαδού … στ) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 12,50% εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας συνολικού εμβαδού 10.103,53τ .μ. στην θέση … Δήμου …, ζ) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 12,50% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειαςσυνολικού εμβαδού 2.496,47τ.μ. στην θέση …, η) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 12,50% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειαςσυνολικού εμβαδού 5.000 τ.μ. στην θέση … ι) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 12,50% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας συνολικού εμβαδού 5.000τ.μ. στην θέση … ία) την πλήρη κυριότητα, κατά ποσοστό 12,50% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας συνολικού εμβαδού 5.000τ.μ. στην θέση …, η) την πλήρη κυριότητα ενός ΙΧΕ αυτοκινήτου μάρκας …, 1.360 κυβ., με έτος πρώτης κυκλοφορίας το 2004. Σε χρόνο προγενέστερο της αίτησης εγγυήθηκε υπέρ του θείου της (αδερφού της μητέρας της) … για την υπ’ αριθμ…. σύμβαση πίστωσης για την οποία οφείλει στην καθ’ ης το συνολικό ποσό των 136.638,14 ευρώ (κεφάλαιο 136.380,92 € + τόκοι 257,22C). Ο θείος της αιτούσας από τις 11-5-2004 ασχολείτο με το χονδρικό εμπόριο ηλεκτρικών ειδών στη …, ήδη προέβη σε διακοπή των εργασιών του στις 31-12-2012 (βλ. υπ’ αριθμ.πρωτ../12-7-2013 βεβαίωση διακοπής εργασιών Δ.Ο.Υ. Νέας Σμύρνης) κι έχει προσφύγει στο Ειρηνοδικείο Καλλιθέας προκειμένου να υπαχθεί στο ν. 3869/2010 με συνολικές οφειλές 573.867,94€ (βλ. από 25-11-2013 αίτηση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας, αρ.εκθ.κατ. /26-11-2013, με ημερομηνία συζήτησης την 29-3-2018). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κάθε μήνα η αιτούσα οφείλει να καταβάλλει για την οφειλή της στην πιστώτρια καθ’ ης η αίτηση το ποσό των 1.250 ευρώ περίπου, ποσό το οποίο αδυνατεί σύμφωνα με τα εισοδήματα της να καταβάλλει, καθώς τα μηνιαία έσοδα από την εργασία της ανέρχονται στο ποσό των 1.082,90 ευρώ, ενώ τα έξοδα διαβίωσης της ανέρχονται στο ποσό των 780,00 ευρώ. Συνεπώς, η αιτούσα έχει περιέλθει σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμής των οφειλών της προς την καθ’ ης. Η αδυναμία της αυτή είναι μόνιμη, καθόσον δεν αναμένεται αύξηση των εισοδημάτων της στο μέλλον από οποιαδήποτε αιτία και μάλιστα τόσο μεγάλη ώστε να καταστεί δυνατή η εξόφληση της οφειλής της και συνεπώς, συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στο νόμο 3869/2010. Έτσι κρίνοντας και το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ορθώς ερμήνευσε τις αποδείξεις και εφάρμοσε το νόμο, και όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τον πρώτο λόγο της έφεσης της τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα. Περαιτέρω, η εκκαλούσα με τον δεύτερο λόγο έφεσης ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την ένσταση του περί δόλιας περιέλευσης της αιτούσας σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Ο άνω λόγος έφεσης είναι απορριπτέος πρωτίστως διότι στηρίζεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, ότι δηλαδή η εκκαλουμένη απέρριψε την άνω ένσταση της, ενώ το αληθές είναι ότι η εκκαλουμένη ουδόλως απέρριψε μία τέτοια ένσταση, ούτε εξέτασε το ζήτημα του δόλου της αιτούσας, καθώς δεν προτάθηκε από την εκκαλούσα μία τέτοια ένσταση. Επισημαίνεται δε, ότι για την έρευνα από το δικαστήριο της εκ δόλου περιελεύσεως του οφειλέτη σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών απαιτείται προβολή από πιστωτή σχετικού ισχυρισμού. Η προβολή αυτή πρέπει να γίνει κατά τρόπο ορισμένο . Η δολιότητα τον οφειλέτη δεν ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο χωρίς προβολή τέτοιου ισχυρισμού. Στην προκειμένη δε, περίπτωση, ως προκύπτει από την επισκόπηση των ταυτάριθμων με την εκκαλουμένη πρακτικών της Πρωτοβάθμιας Δίκης, η καθ’ ης η αίτηση και ήδη εκκαλούσα, ουδόλως πρότεινε ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ένσταση περί δόλιας περιέλευσης της αιτούσας σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών (ούτε έχει συμπεριλάβει στις προτάσεις της ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου τέτοιο ισχυρισμό). Ορθώς συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν εξέτασε τον ισχυρισμό αυτό, ο οποίος απαράδεκτος προτείνεται, το πρώτον, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Αναφορικά δε, με τον ισχυρισμό της εκκαλούσας περί καταχρηστικής άσκησης της κρινόμενης αίτησης από την αιτούσα, αυτός πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος, δεδομένου ότι η άσκηση της κρινόμενης αίτησης συνιστά δικονομικό δικαίωμα της αιτούσας , και συνεπώς δεν δύναται να γίνει λόγος για καταχρηστική άσκηση αυτού. Συνεπώς, ο δεύτερος λόγος έφεσης .με τον οποίο η εκκαλούσα ισχυρίζεται τα αντίθετα τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, η εκκαλουμένη απόφαση, αφού ρύθμισε τις οφειλές της αιτούσας , κατ’ αρ. 8 Ν 3869/2010, εξαίρεσε από την εκποίηση την κύρια κατοικία της αιτούσας κατ’αρ. 9 παρ.2 του ν. 3869/2010. Περαιτέρω, με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε ότι η ρευστοποίηση της λοιπής ακίνητης περιουσίας της αιτούσας, είναι ασύμφορη διότι συνίσταται σε ποσοστά εξ αδιαιρέτου και δη σε 12,50% και 25% εξ αδιαιρέτου (25%) επί αγροτεμαχίων άνευ οιασδήποτε αξίας σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα της αιτούσας. Πράγματι δε, τα ιδιαίτερα μικρά ποσοστά συνιδιοκτησίας της αιτούσας επί των άνω περιγραφομένων ακινήτων , δεν συνηγορούν υπέρ της επιτυχούς εκποίησης αυτών, λαμβανομένου υπόψη και του κόστους της σχετικής διαδικασίας. Ορθώς συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν είναι ρευστοποιήσιμη η λοιπή περιουσία της αιτούσας και όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τον τρίτο λόγο έφεσης τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το έτος 2004, όταν ο θείος της αιτούσας προέβη σε έναρξη εργασιών, η αιτούσα συμβλήθηκε υπέρ αυτού για το ως άνω δάνειο ως εγγυήτρια χωρίς καμία εμπράγματη εξασφάλιση. Εγγυητής υπέρ του … για το ίδιο ως άνω δάνειο είναι και ο αδερφός της αιτούσας …, ο οποίος ομοίως έχει προσφύγει στη διαδικασία του ν.3869/2010. Επίσης, αποδείχθηκε ότι εκ των υστέρων η αιτούσα και αφού διαπίστωσε ότι ο …, δεν ήταν συνεπής προς τις δανειακές του υποχρεώσεις ενέγραψε Α’ προσημείωση υποθήκης σε ακίνητό του δυνάμει της υπ’ αριθμ. /Σ/15-12-2011 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων). Συγκεκριμένα ενέγραψε Α’ προσημείωση υποθήκης για το ποσό των 70.000 ευρώ στο υπ’ αριθμ.. οικόπεδο ιδιοκτησίας … βρίσκεται στο Ο.Τ.. στη θέση … της περιφέρειας του Δημοτικού Διαμερίσματος … του Δήμου … εμβαδού 352,00 τ.μ., το οποίο συνορεύει ανατολικά με κοινοτική οδό, δυτικά με κοινόχρηστο χώρο, βόρεια με κοινοτική οδό επί πλευράς 22μ. και νότια με κοινοτική οδό επί πλευράς 22μ., μετά της εντός αυτού κτισμένης διωρόφου οικίας αποτελούμενης από ισόγειο επιφάνειας 102,00 τ.μ. και Α’ πάνω από τον ισόγειο όροφο επιφάνειας 102,00 τ.μ., δηλ. συνολικής επιφάνειας 102,00 τ.μ. Το ως άνω ακίνητο περιήλθε στο … δυνάμει του υπ’ αριθμ../13-3-1981 παραχωρητηρίου της Νομαρχίας … όσον αφορά το οικόπεδο) που έχει νόμιμα μεταγράφει στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου στον τόμο … με αυξ.αρ. … και δυνάμει της υπ’ αριθμ …/1991 άδειας οικοδομής της Δ.Τ.Υ.Ν. Ηλείας (όσον αφορά το κτίσμα). Η ως άνω Α’ προσημείωση ενεγράφη στα βιβλία Υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου … στον τόμο … με αυξ.αριθμό ., (βλ. υπ’ αριθμ. 3889Τ/Σ/15-12-2011 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων και υπ’ αριθμ../19-12-2011 πιστοποιητικό εγγραφής του Υποθηκοφυλακείου Ολυμπίων). Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η προσημείωση υποθήκης ενεγράφη προς εξασφάλιση της αιτούσας για την περίπτωση που ο θείος της δεν κατέβαλλε κανονικά τις δόσεις προς την πιστώτρια τράπεζα κι επομένως θα έπρεπε η ίδια να εξοφλήσει το ως άνω δάνειο. Κατά την συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η καθ’ης η αίτηση, δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου αιτήθηκε να της εκχωρηθεί αυτή η απαίτηση της αιτούσας, ύψους 70.000 ευρώ και το παρεπόμενο δικαίωμα της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης. Το αίτημα αυτό αποδέχτηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας με προφορική του δήλωση που καταχωρήθηκε στα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης. Ωστόσο, η σχετική αποδοχή δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα καθόσον ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας στερεΐτο ειδικής προς τούτο πληρεξουσιότητας (άρθρο 98ΚΠολΔ), η οποία δεν προσκομίστηκε ούτε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Πέραν της άνω παράλειψης το εν λόγω αίτημα δεν είναι νόμιμο, διότι θα πρέπει σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 455ΑΚ η απαίτηση της αιτούσας να ήταν διαφορετική από αυτήν της καθής, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ταυτίζονται. Επίσης η ασφαλίζουσα την απαίτηση προσημείωση υποθήκης αποτελεί παρεπόμενο της εκχώρησης της κύριας απαίτησης δικαίωμα (όρθρ.458ΑΚ) και δεν μπορεί να μεταβιβαστεί αυτοτελώς. Εξάλλου σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 του ν.3869/2010 στα πόσης φύσεως εισοδήματα του οφειλέτη περιλαμβάνονται οι ακόλουθες περιπτώσεις: μισθός, συντάξεις, καταθέσεις, μερίσματα, τόκοι, μετοχές , οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει ο οφειλέτης από τους γονείς του κ.λπ. Οι κατά τρίτων αξιώσεις πρέπει να αναφέρονται στην αίτηση έστω κι αν είναι ακόμη μη ληξιπρόθεσμες. Πρέπει όμως να είναι βέβαιες και όχι απλώς ενδεχόμενες. Τούτο συμβαίνει όταν ο οφειλέτης δεν έχει ασκήσει ακόμη τακτική αγωγή ή έχει ασκήσει κι εκκρεμεί ακόμη στο δικαστήριο. Οι προβαλλόμενες από τον οφειλέτη αξιώσεις του κατά τρίτων δεν λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο ως περιουσιακό στοιχείο πριν λήξει τελεσιδίκως η διαφορά ή λυθεί η διαφορά με άλλον τρόπο. Αν τελικά δικαιωθεί ο οφειλέτης θα πρέπει να γίνει γνωστοποίηση από αυτόν στον τηρούμενο στην γραμματεία φάκελο και να κινηθεί η διαδικασία τροποποίησης του άρθρου 8παρ.4 ν.3869/2010 (βλ.Αθανόσιος Γ.Κρητικός-Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων προσώπων, εκδ.2014,ΣΑΚΚΟΥΛΑ, σελ.100-102). Ωστόσο, εν προκειμένω, η απαίτηση της αιτούσας κατά του … δεν είναι ακόμα βέβαιη , αλλά απλώς ενδεχόμενη, δεδομένου ότι δεν έχει ασκήσει ακόμα αγωγή κατά αυτού. Επομένως, το αίτημα που υπέβαλε η καθ‘ής και ήδη εκκαλούσα τράπεζα θα πρέπει να απορριφθεί, ως ορθώς έκρινε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και όσα περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τον τέταρτο λόγο έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης πρέπει, να απορριφθεί η έφεση στο σύνολο της ως αβάσιμη. Δικαστικά έξοδα δεν επιβάλλονται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6 εδ. β’ του Ν. 3869/2010, η οποία τυγχάνει εφαρμογής και στη δευτεροβάθμια δίκη. Ως προς το παράβολο, που η εκκαλούσα προκατέβαλε κατά την κατάθεση της έφεσης, σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ. 3 εδ. α’ του ΚΠολΔ, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 εδ. δ’ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση κατά το τυπικό της μέρος.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα στις 31-1-22.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/MPrAth%20710.2022.htm
