Παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές – Επισήμανση – Υποχρεωτικές ενδείξεις – Κατάλογος των συστατικών – Δεν υφίσταται υποχρέωση αναφοράς των σκευασμάτων βιταμινών που χρησιμοποιήθηκαν
Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος
Με τη δημοσιευθείσα στις 24-03-2022 απόφασή του, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) αποφάνθηκε ότι ο κατάλογος των συστατικών ενός τροφίμου που περιλαμβάνει βιταμίνη δεν πρέπει υποχρεωτικά να αναφέρει το σκεύασμα βιταμίνης που χρησιμοποιείται ειδικότερα.
Σύμφωνα με το ΔΕΕ, αρκεί να αναγράφεται η ονομασία της ίδιας της βιταμίνης στην επισήμανση του τροφίμου.
Ιστορικό της υπόθεσης
H Upfield Hungary εμπορεύεται στην Ουγγαρία ένα προϊόν μαργαρίνης του οποίου ο κατάλογος συστατικών περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τους όρους «βιταμίνες (A, D)».
Οι ουγγρικές αρχές, εκτιμώντας ότι δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 1169/2011 [κανονισμού σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές] για την επισήμανση των ειδών διατροφής, η επισήμανση του προϊόντος αυτού θα έπρεπε να περιλαμβάνει όχι μόνο τα ονόματα των βιταμινών αλλά και τα ονόματα των σκευασμάτων που χρησιμοποιήθηκαν ειδικότερα, διέταξαν την Upfield Hungary να αλλάξει την εν λόγω επισήμανση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ουγγαρίας, επιλαμβανόμενο της υπόθεσης σε αναιρετικό επίπεδο, ζήτησε από το Δικαστήριο να δοθεί απάντηση στο ερώτημα εάν η αναγραφή των συστατικών αυτού του προϊόντος μαργαρίνης πρέπει να περιλαμβάνει, εκτός από την ονομασία των βιταμινών, και την ονομασία των σκευασμάτων βιταμινών.
Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Με την απόφασή του αυτή, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, ο κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση προσθήκης βιταμίνης σε τρόφιμο, ο κατάλογος των συστατικών του τροφίμου δεν απαιτείται να περιλαμβάνει, εκτός από την ονομασία της βιταμίνης, και την ονομασία του χρησιμοποιηθέντος σκευάσματος βιταμινών.
Γίνεται υπόμνηση ότι η διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως παρέχει στα δικαστήρια των κρατών μελών τη δυνατότητα να υποβάλουν στο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της ένδικης διαφοράς της οποίας έχουν επιληφθεί, ερώτημα σχετικό με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης ή με το κύρος πράξεως οργάνου της Ένωσης. Το Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επί της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να επιλύσει τη διαφορά αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δεσμεύει, ομοίως, άλλα εθνικά δικαστήρια ενώπιον των οποίων ανακύπτει παρόμοιο ζήτημα.
Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα CURIA
