Η οικογένεια του άτυχου 11χρονου Μάριου Σουλούκου που σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα μέσα στο σχολείο του στο Μενίδι το 2017, πέτυχε δεύτερη νίκη κόντρα στις αιτιάσεις του Δημοσίου και την άρνηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (παρά το σχετικό αίτημα του Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα ) να λήξει συμβιβαστικά την υπόθεση αποζημίωσης.
Σύμφωνα με το dikastiko.gr, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο με την απόφαση του απέρριψε ομοφώνως την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, διατηρώντας την αρχική αποζημίωση των 490.000 ευρώ για την οικογένεια του μικρού Μάριου. Μάλιστα το δικαστήριο επιρρίπτει ξεκάθαρα ευθύνες στο δημόσιο (αστυνομία) για το γεγονός ότι δεν είχε λάβει τα απαραίτητα αστυνομικά μέτρα σε μια περιοχή που μαστίζεται από την εγκληματικότητα.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι :
«Επειδή με δεδομένα τα ανωτέρω εκτεθέντα, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι το ένδικο τραγικό συμβάν συνέβη κατά την διάρκεια σχολικής εκδήλωσης στο 6ο Δημοτικό σχολείο, το οποίο βρίσκεται σε περιοχή αυξημένης επικινδυνότητας, γεγονός που δεν αμφισβητείται από το εκκαλούν, αφού γειτνιάζει με τις δύο χαρτογραφημένες ως πλέον επικίνδυνες περιοχές του Δήμου Αχαρνών, η εγκληματικότητα των οποίων μάλιστα εκφεύγει των ορίων τους (βλ. σχετικώς την αναφερόμενη στη Δ.Ε. Αχαρνών περιγραφή της κατάστασής, στα προαναφερθέντα επιχειρησιακά σχέδια της αστυνομίας), κρίνει ότι το εναγόμενο παρέλειψε να λάβει, δια των αστυνομικών οργάνων του, τα προσήκοντα αποτελεσματικά μέτρα προστασίας της περιοχής, όπου βρισκόταν το σχολικό συγκρότημα. Ειδικότερα, τα αστυνομικά όργανα παρέλειψαν ή σε κάθε περίπτωση, δεν εφάρμοσαν ορθά και αποτελεσματικά, τα προληπτικά μέτρα για τον έλεγχο της εγκληματικότητας της περιοχής, που είχαν εκπονηθεί με τους ανωτέρω Επιχειρησιακούς Σχεδιασμούς με σκοπό να αποθαρρύνουν την εκδήλωση εγκληματικών ενεργειών, μεταξύ των οποίων και την παράνομη και άσκοπη χρήση όπλων.»
Η απόφαση επεδόθη στο Ελληνικό Δημόσιο στα τέλη Φεβρουαρίου, και το ΝΣΚ έχει πλέον 60 ημέρες (άρα μέχρι τα τέλη Απριλίου) για να ασκήσει αναίρεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποτελεί τον τελευταίο βαθμό δικαιοδοσίας.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το δημόσιο ισχυρίστηκε ότι η αγωγή πρέπει να απορριφθεί μεταξύ άλλων γιατί : «εσφαλμένως το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δε στάθμισε 1) ότι ο θανάσιμος τραυματισμός του Μάριου Σουλούκου δεν προκλήθηκε από ενέργεια όργανου του ελληνικού Δημοσίου 2) το γεγονός ότι δεν έλαβαν εν προκειμένω χώρα παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των αστυνομικών οργάνων 3) ο σκοπός της χρηματικής ικανοποίησης είναι ηθική παρηγοριά και η ψυχική ανακούφιση και όχι η αποζημίωση του παθόντος και πολύ περισσότερο ο πλουτισμός του και 4) την παγκοσμίως γνωστή δριμεία δημοσιονομική κρίση της χώρας που διαμορφώνει το γενικότερο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον και η οποία επιδρά αναπόφευκτα στο ποσό που κατ’ εύλογη κρίση απαιτείται για την ηθική παρηγοριά και ψυχική άνω ανακούφιση του ζημιωθέντος προσώπου, αφού το πρόσωπο αυτό εντάσσεται στο συγκεκριμένο ως άνω περιβάλλον».
Το ερώτημα είναι τι θα πράξει από δω και πέρα του δημόσιο. Θα συνεχίσει τον δικαστικό αγώνα, κατά της αποζημίωσης της οικογένειας; Το παρελθόν δείχνει πως υπάρχει επιμονή από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο, μετά την συμβιβαστική πρόταση του συνηγόρου της οικογένειας Θεόδωρου Μαντά, απέρριψε με 6-5 ακόμα και την εισήγηση να παραιτηθεί από την έφεση που έκανε η αρμόδια δικηγόρος του ΝΣΚ. Κατόπιν αυτών, παρενέβη ο Χρήστος Σταϊκούρας ως Υπουργός Οικονομικών που αρνήθηκε να προσυπογράψει την απόφαση του ΝΣΚ και έστειλε τον φάκελο πίσω για να κριθεί από την Ολομέλεια, η οποία με πλειοψηφία 17 κατά 7 ψήφων, αποφάσισε την απόρριψη της συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς και την πρόοδο της εφέσεως του Ελληνικού Δημοσίου, παρά την εμφανή πολιτική πρωτοβουλία για «κλείσιμο» της υπόθεσης.
Την οικογένεια του άτυχου 11χρονου Μάριου εκπροσωπούν οι συνήγοροι Θεόδωρος Μαντάς και Ευστάθιος Σκαλούμπακας. «Οι ισχυρισμοί του Ελληνικού Δημοσίου που ανέπτυξε με την έφεσή του, ότι δηλαδή η Πολιτεία δεν έχει ευθύνες για τα υψηλότατα επίπεδα εγκληματικότητας στην ευρύτερη περιοχή του Μενιδίου και ότι σε κάθε περίπτωση η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει αποζημίωση προς την οικογένεια Σουλούκου, απορρίφθηκαν με ηχηρό τρόπο.
Το Διοικητικό Εφετείο, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, αναγνώρισε τις τεράστιες ευθύνες που βαρύνουν το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την ΕΛ.ΑΣ. για την ουσιαστική εγκατάλειψη μίας, άλλοτε ευνομούμενης περιοχής της Αττικής, στο έλεος της παραβατικότητας και της παρανομίας, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά, ότι η Δικαιοσύνη αντιλαμβάνεται πλήρως, τόσο την σημειολογική σημασία της υπόθεσης, όσο και την ανάγκη για την ταχύτερη δικαίωση της οικογενείας και του κοινού περί δικαίου αισθήματος.
Η ευχή μας είναι, το σκληρό και άκαμπτο πρόσωπό της, η ελληνική Πολιτεία να το δείξει απέναντι στην διαρκή παραβατικότητα της ευρύτερης περιοχής του Μενιδίου και όχι απέναντι σε μία οικογένεια που θρηνεί ένα εντεκάχρονο θύμα ως απόρροια αυτής της εγκληματικότητας, παραιτούμενη, έστω και σε αυτό το στάδιο, από την άσκηση αναιρέσεως κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου.» δηλώνει ο Θεόδωρος Μαντάς.
