Για το Βερολίνο, η χαλάρωση της ενεργειακής του εξάρτησης από τη Ρωσία δεν σημαίνει απλώς ένα πλήγμα στην κύρια ροή εσόδων της Μόσχας. Είναι και μια απειλή για την ανατροπή της «Ostpolitik», της μεταπολεμικής πολιτικής προσέγγισης με τη Σοβιετική Ένωση και κατ’ επέκταση αργότερα με τη Ρωσία, που περιλάμβανε οικονομική και πολιτική συνεργασία, ιδίως μέσω του πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η κατάρρευση της Ostpolitik – που αποτυπώνεται στη διακοπή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 – είναι μόνο ένα από τα πιο ορατά σημάδια της ταχείας επανευθυγράμμισης που βρίσκεται σε εξέλιξη ως αποτέλεσμα της επιθετικότητας του Πούτιν.
Επίσης, η Σαουδική Αραβία έχει αντικαταστήσει τις ΗΠΑ με την Ρωσία, με τις δύο χώρες να συγκρατούν την πλεονάζουσα παραγωγική τους ικανότητα αφήνοντας στις τιμές να ανεβαίνουν. «Οι ΗΠΑ μπορούν να πείσουν τη Σαουδική Αραβία να αυξήσει την παραγωγή, όμως γιατί η δεύτερη να δεχθεί να διαρρήξει μία συμμαχία που θεωρείται σημαντική για αυτήν;”, σημειώνει ο Πάολο Σκαρόνι, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής Εni.
«Η Σαουδική Αραβία δεν θέλει να αλλάξει άλογo στη μέση της κούρσας όταν δεν γνωρίζει αν το άλλο άλογο θα έχει πραγματικά καλή απόδοση», δήλωσε η Χελίμα Κροφτ, επικεφαλής στρατηγικής εμπορευμάτων στην RBC Capital Markets.
Ακόμη ένα σημείο τριβής βρίσκεται στις προσπάθειες των ΗΠΑ να αποκαταστήσουν την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, αντίπαλο της Σαουδικής Αραβίας. Μια συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει το Ιράν να αυξήσει την παραγωγή κατά 1,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε επίπεδα πριν από τις κυρώσεις μέχρι το τέλος του έτους, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας.
Την ίδια στιγμή, αίσθηση προκαλεί η επίσκεψη στη Βενεζουέλα, σύμμαχο της Ρωσίας, αντιπροσωπείας των ΗΠΑ ταξίδεψε το περασμένο Σαββατοκύριακο, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη χώρα διαθέτει τα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματα αργού στον κόσμο.
Η Βενεζουέλα υπόκειται σε διεθνείς κυρώσεις από την εποχή του Τραμπ, οι οποίες έχουν «ακρωτηριάσει» την ικανότητά της να πουλά πετρέλαιο. Αν και δεν υπάρχει ακόμη συζήτηση για την επανέναρξη των εξαγωγών, ο Πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο προσφέρθηκε να ανοίξει τις στρόφιγγες προς τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι η κρατική εταιρεία πετρελαίου PDVSA είναι έτοιμη να αυξήσει την παραγωγή σε τρία εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα «για τον κόσμο».
Από την άλλη πλευρά, η συγκρατημένη στάση της Κίνας καταδεικνύει την κλίση προς την Ρωσία, όμως οι κρατικοί εισαγωγείς θα ζύγιζαν πολύ προσεκτικά τον αντίκτυπο στην επιχείρησή τους μεγάλων αγορών από μια χώρα που υπόκειται σε τόσες πολλές κυρώσεις, σύμφωνα με τον Κιν Γιαν, αναλυτή της Refinitiv.
