To Κοινωνικό Πολυκέντρο της ΑΔΕΔΥ δημοσιοποίησε τη Μελέτη που αφορά στην εξέλιξη των αμοιβών στο Δημόσιο από την Κρίση του 2009 -2010 μέχρι και σήμερα.
Τα βασικά συμπεράσματα της Μελέτης συνοψίζονται :
- Η μελέτη επικαιροποιεί και επιβεβαιώνει την εμπειρική διαπίστωση ότι στην αναδιανομή εισοδήματος (δηλαδή το εάν οι εργαζόμενοι συνεισφέρουν λιγότερο ή περισσότερο στα δημόσια έσοδα από όσα λαμβάνουν από αυτά) οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα συνεισφέρουν περισσότερο από όσα τους επιστρέφονται.
- Ο βασικός όγκος της φορολογίας καταβάλλεται από τους μισθωτούς και ιδιαίτερα από τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα.
- Μέσα στο σημερινό δυσμενές μακροοικονομικό περιβάλλον οι μισθοί γενικότερα αλλά ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα πλήττονται περισσότερο. Στον δημόσιο τομέα – λόγω των θεσμικών ρυθμίσεων των προγραμμάτων προσαρμογής – δεν παρουσιάσθηκε το περιορισμένο μεν αλλά αισθητό φαινόμενο των μισθολογικών αυξήσεων λόγω στενοτήτων στην αγορά εργασίας στις αρχές του 2022 που παρουσιάσθηκε σε κάποιους κλάδους του ιδιωτικού τομέα. Συνεπώς η εισοδηματική τους θέση είναι σχετικά πιο ευάλωτη.
- Την περίοδο 2010 έως 2020 ο μέσος μισθός των γιατρών μειώθηκε κατά 10,5% από 1443 ευρώ σε 1291 ευρώ, αντίστοιχα ο μισθός των εκπαιδευτικών μειώθηκε κατά 15,7% από 1311 ευρώ σε 1105 ευρώ, των τεχνικών υγείας κατά 11,9% από 1176 ευρώ σε 1036 ευρώ και τέλος ο μισθός των υπαλλήλων γραφείου γενικών καθηκόντων κατά 14,7% από 1196 ευρώ σε 1020 ευρώ. Αντίστοιχα παρατηρούμε ότι η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας ανέρχεται σε 11.5% στον κλάδο της υγείας, σε 15,8% στον κλάδο της εκπαίδευσης και σε 15% στο κλάδο της δημόσιας διοίκησης.
- Οι μέσοι μισθοί τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες υποχωρούν κατά την περίοδο 2010-2020 ενώ συγχρόνως η απόσταση ανάμεσα στο μισθό κατά φύλο αυξάνει. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρούμε ότι ο μέσος μισθός για τους άνδρες δημόσιους υπαλλήλους υποχωρεί κατά 14,7% από 1326 ευρώ σε 1131 ευρώ, ενώ αντίστοιχα για τις γυναίκες υποχωρεί κατά 15,4% από 1210 ευρώ σε 1024 ευρώ. Ως αποτέλεσμα της ταυτόχρονης αυτής υποχώρησης ο μέσος μισθός για τις γυναίκες από 92,1% του αντίστοιχου για τους άνδρες το 2010 υποχωρεί στο 90,6%. Με άλλα λόγια, η κρίση οδηγεί σε αύξηση της απόκλισης των μισθών κατά φύλο.
- Η ψαλίδα στο μέσο μισθό εργαζομένου που ασκεί καθήκοντα επίβλεψης επί άλλων εργαζομένων διευρύνεται βαθαίνοντας τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ κατηγοριών εργαζομένων.
- Η ανισότητα επεκτείνεται και στη σχέση μισθού με το εκπαιδευτικό επίπεδο του εργαζόμενου: το 2010 η αμοιβή για πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν αυξημένη κατά 18,1% σε σχέση με αυτό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ κατά το 2020 η επιπλέον αμοιβή περιορίστηκε σε ένα πρόσθετο 10,5% σε σχέση με το πτυχίο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
- Η κατανομή των εισοδημάτων στο δημόσιο μετατοπίζεται σημαντικά προς τα κάτω. Είναι ενδεικτικό ότι οι υπάλληλοι που λαμβάνουν από 1000 έως 1100 ευρώ αυξάνονται από 11% σε 16% του συνόλου, από 900 έως 1000 ευρώ αυξάνονται από 6% σε 10%, ενώ για επίπεδο μισθού κάτω από 900 ευρώ αυξάνονται από 12% σε 20%.
- Συγκριτικά με την εξέλιξη των μισθών στο δημόσιο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα έχουμε μοναδικότητα αρνητικής προσαρμογής του μισθού των δημοσιών υπαλλήλων. Σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης που τους επιβλήθηκαν Προγράμματα Οικονομικής Προσαρμογής βλέπουμε ότι: η Κύπρος εμφανίζει αύξηση κατά 6,3%, η Πορτογαλία κατά 5,2%, ενώ μόνον η Ιρλανδία εμφανίζει μείωση κατά 6,5% (που όμως πάλι είναι αισθητά μικρότερη με την ελληνική απομείωση κατά 25,6%)
