Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκαλεί στην Ευρώπη η έλλειψη ενιαίας στρατηγικής για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. Μετά το ηλεκτροσόκ από τις τιμές στην ενέργεια, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σκληρό παζάρι ώστε να αποφασιστούν άμεσα πανευρωπαϊκά μέτρα στήριξης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Των Γ. ΣΙΑΔΗΜΑ & Π. ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ, Σ. ΣΤΑΥΡΟΠΙΕΡΡΑΚΟΥ
Κάποιες χώρες του Νότου, μάλιστα, θα ήθελαν να επισπευσθεί η διεξαγωγή της Συνόδου Κορυφής, που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος Μαΐου. Η Αθήνα θέλει να επαναφέρει την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών και των επιδοτήσεων στους λογαριασμούς ρεύματος από το έλλειμμα και, αν δεν υπάρξουν αποφάσεις, θα προχωρήσει με το εναλλακτικό σχέδιο για τη συγκράτηση των ενεργειακών τιμών με εθνικούς πόρους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Realnews, η κυβέρνηση έχει έναν σχεδιασμό 45 ημερών, που φτάνει έως τον Ιούνιο, για να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση και τις ανατιμήσεις των προϊόντων.
Πρωταρχικός στόχος είναι η αισθητή μείωση των λογαριασμών του ρεύματος οριζόντια και το «κλειδί» γι’ αυτό φαίνεται πως είναι το φυσικό αέριο. Έτσι, το βασικό κυβερνητικό σενάριο θέλει τη δημιουργία ενός μηχανισμού που θα βάζει πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου, με τη διαφορά σε σχέση με την τιμή που διαμορφώνεται στην αγορά να την επωμίζεται η κυβέρνηση για να μειωθεί το ρεύμα, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λάβει συνολικές αποφάσεις.
Το φυσικό αέριο αποτελεί τουλάχιστον το 45% του κόστους παραγωγής ρεύματος και ενδεχόμενη μείωσή του θα συμπαρασύρει και τις τιμές του ρεύματος. Έτσι, το κέρδος αυτό θα μπορεί να απλωθεί σε όλο το φάσμα της αγοράς. Από το χωράφι και την παραγωγή έως τις επιχειρήσεις και το ράφι, αλλά και τα νοικοκυριά.
Στο Μέγαρο Μαξίμου, όμως, θα περιμένουν πρώτα τις αποφάσεις της Κομισιόν πριν περάσουν στο plan b, που μπορεί να περιλαμβάνει τον μηχανισμό μείωσης του κόστους του φυσικού αερίου ή, εναλλακτικά, άλλα μέτρα στήριξης.Αποφάσεις
Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (κυρίως από τον Νότο) θα ήθελαν η επόμενη Σύνοδος Κορυφής να πραγματοποιηθεί πιο σύντομα, στο πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου, ώστε να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος. Στις χώρες που έχουν αυτή την επιδίωξη συμπεριλαμβάνονται η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και, φυσικά, η Ελλάδα. Οι σχετικές διεργασίες σε υπηρεσιακό επίπεδο είναι πυρετώδεις, χωρίς ωστόσο να έχει υποβληθεί επισήμως κάποιο αίτημα.
Άλλωστε, η αρμοδιότητα για τη σύγκληση της Συνόδου ανήκει εξ ολοκλήρου στον πρόεδρο του Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, και η Σύνοδος της 29ης Μαΐου είναι επίσης έκτακτη (πρόκειται για τη Σύνοδο του Ιουνίου που έχει έρθει λίγες εβδομάδες νωρίτερα). Σε κάθε περίπτωση, και όποτε συνέλθει η Σύνοδος, η ελληνική πλευρά θα ζητήσει συνολικές λύσεις, αφού, όπως έχει τονίσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης απαιτεί ευρωπαϊκή λύση, ζητώντας ουσιαστικά την αποσύνδεση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος από εκείνη του φυσικού αερίου.
Να σημειωθεί πως από τις 24 Φεβρουαρίου ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας είχε στείλει επιστολή στους Ευρωπαίους ομολόγους του, προτείνοντας τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Μηχανισμού Αλληλεγγύης για την Ενεργειακή Κρίση (EU Energy Crisis Solidarity Facility – ECSF) και θα επιμείνει πάνω σε αυτό.
Μάλιστα, εάν δεν προχωρήσει μια ενιαία απόφαση στήριξης, όπως -για παράδειγμα- το πλαφόν στο φυσικό αέριο, η Αθήνα έχει συγκεκριμένες προτάσεις που μπορεί να δημιουργήσουν επιπλέον δημοσιονομικό χώρο, ώστε κάθε κράτος να τον διαθέσει όπως κρίνει.
