Γρατζουνιές στο πάτωμα του μισθωμένου ακινήτου από σκύλο: Ο ιδιοκτήτης δεν δικαιούται αποζημίωση.
Ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος δεν δικαιούται αποζημίωση για γρατζουνιές στο παρκέ που προκαλούνται από σκύλο εάν αυτός έχει εγκρίνει το να υπάρχει σκύλος οι γρατσουνιές προκλήθηκαν από την συνήθη διαβίωση των ζώων. Σε τέτοια περίπτωση, η ζημία που προκαλείται περιλαμβάνεται στη συμβατική χρήση του ενοικιαζόμενου ακινήτου. Αυτό προκύπτει από απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου Koblenz στη Γερμανία.
Στην συγκεκριμέμνη περίπτωση, ένας ιδιοκτήτης ζήτησε αποζημίωση από τον ενοικιαστή του μετά τη μετακόμισή του από το διαμέρισμα επειδή κατά τη διάρκεια της περιόδου ενοικίασης προκλήθηκαν φθορές στο πάτωμα από το Λαμπραντόρ του ενοικιαστή. Ωστόσο, ο ενοικιαστής αρνήθηκε να πληρώσει και επισήμανε ότι ο ιδιοκτήτης είχε συμφωνήσει ρητώς την ύπαρξη του ζώου στο διαμέρισμα και ως εκ τούτου αποδέχτηκε οποιαδήποτε ζημιά μπορεί να προκληθεί. Ο ιδιοκτήτης είχε αντίθετη άποψη και αναφέρθηκε σε μια ρήτρα στο μισθωτήριο συμβόλαιο, σύμφωνα με την οποία ο ενοικιαστής ήταν πλήρως υπεύθυνος για όλες τις ζημιές που προκλήθηκαν από τη διατήρηση ζώων στο μίσθιο. Η υπόθεση έφτασε τελικά στο δικαστήριο.
Το περιφερειακό δικαστήριο του Koblenz αποφάνθηκε κατά του ιδιοκτήτη. Έκρινε συκγκειρμένα ότι αυτός δεν είχε δικαίωμα αποζημίωσης σύμφωνα με το άρθρο 280 παράγραφος 1 του γερμανικού Αστικού Κώδικα. Εφόσον ο ιδιοκτήτης και ο ενοικιαστής είχαν ρητά συμφωνήσει ότι είναι επιτρεπτή η διατήρηση του λαμπραντόρ , οι γρατζουνιές περιλαμβάνονται στη συμβατική χρήση του ενοικιαζόμενου ακινήτου και ο ενοικιαστής δεν ευθύνεται για αυτές.
Ωστόσο, σύμφωνα με το περιφερειακό δικαστήριο, θα μπορούσε να υπάρξει αξίωση για αποζημίωση εάν η γρατζουνιά στο παρκέ δεν αποτελούσε μέρος της συνήθους και κατάλληλης για το είδος κίνησης του σκύλου. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι μια γρατζουνιά σε ένα συγκεκριμένο σημείο, καθώς ο σκύλος πήδηξε ή σταμάτησε ξαφνικά την κίνησή του. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορεί πλέον να γίνει λόγος για συμβατική χρήση . Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Σύμφωνα με το περιφερειακό δικαστήριο, η ρήτρα ευθύνης στο συμβόλαιο μίσθωσης ήταν άκυρη επειδή έθετε τον ενοικιαστή σε αδικαιολόγητα μειονεκτική θέση (§ 307 Παρ. 2 Αρ. 1 BGB (ΑΚ)). Σύμφωνα με τη ρήτρα, ο μισθωτής θα θεωρείτο υπεύθυνος εάν η ζημία επερχόταν στο πλαίσιο συμβατικής χρήσης. (legalnews24.gr/kostenlose-urteile.de)
