Πώληση κινητού (φορτηγού αυτοκινήτου) με όρο παρακράτησης της κυριότητας μέχρι την αποπληρωμή του τιμήματος. Δικαιώματα πωλητή επί υπερημερίας του αγοραστή. Ο πωλητής που κατ’ αρχήν παραμένει όχι μόνον κύριος αλλά και νομέας του κινητού έχει δικαίωμα: α) είτε να απαιτήσει το τίμημα β) είτε αφού πρώτα υπαναχωρήσει από τη σύμβαση να ασκήσει τα δικαιώματά του από την κυριότητα, όπως είναι η άσκηση διεκδικητικής ως προς το κινητό αγωγής κατά του αγοραστή και συνεπώς και τις αγωγές νομής και τα ασφαλιστικά μέτρα νομής, γ) είτε να ασκήσει τα, από τις γενικές διατάξεις περί υπερημερίας οφειλέτη από αμφοτεροβαρή σύμβαση, οικεία ενοχικά δικαιώματα και, ιδίως, αφού πρώτα υπαναχωρήσει από τη σύμβαση πωλήσεως, να ασκήσει κατά του αγοραστή αγωγή για απόδοση του κινητού κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Διαζευκτική συρροή δικαιωμάτων. Η επιλογή του ενός από αυτά αποκλείει την άσκηση του άλλου.
Αριθμός 58/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΟΛΥΜΠΙΩΝ (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Συγκροτήθηκε νόμιμα από την Ειρηνοδίκη Πύργου Ηλείας, Αικατερίνη Μαντέλη και τη Γραμματέα Ελένη Μιχαλοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 11η Δεκεμβρίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αιτούντος: …, κατοίκου Τσουκαλείκων Μεσσηνίας, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Αναστασίας Διαμαντοπούλου, η οποία προσκόμισε το υπ’ αριθ. …/12-12-2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας.
Του καθ’ ου η αίτηση:…, κατοίκου Λάλα Ηλείας, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Αριτείδη Παναγιωτόπουλου, ο οποίος προσκόμισε το υπ’ αριθ. Η026901/13-12-2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας.
Ο αιτών ζητά να γίνει δεκτή η από 1-11-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 32/05-11-2018 αίτηση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίσθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία, αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση, παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως αναφέρεται παραπάνω.
Ακολούθησε η συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο, όπως αυτή αναφέρεται στα πρακτικά της παρούσης. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Ακολούθως το Δικαστήριο:
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 383, 389 παρ. 2, 532 παρ. 1 ΑΚ συνάγεται ότι αν στην πώληση κινητού έχει τεθεί ο όρος ότι ο πωλητής διατηρεί την κυριότητα, ωσότου το τίμημα, που εν όλω ή εν μέρει πιστώνεται, αποπληρωθεί, λογίζεται, σε περίπτωση αμφιβολίας, ότι η μεταβίβαση της κυριότητας στον αγοραστή επέρχεται μόλις πληρωθεί η γνήσια, εξουσιαστική, αναβλητική ή διαλυτική αίρεση της αποπληρωμής του τιμήματος και ότι επί υπερημερίας του αγοραστή ως οφειλέτη, εν όλω ή εν μέρει, του τιμήματος, ο πωλητής, που κατ’ αρχήν παραμένει όχι μόνον κύριος, αλλά και νομέας του κινητού έχει δικαίωμα: α) είτε να απαιτήσει το τίμημα, η είσπραξη του οποίου, σημειωτέον, θα επιφέρει τη μεταβίβαση της κυριότητας στον αγοραστή, β) είτε, αφού πρώτα υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, να ασκήσει τα δικαιώματα του από την κυριότητα, όπως είναι η άσκηση διεκδικητικής ως προς το κινητό αγωγής κατά του αγοραστή και συνεπώς και τις αγωγές νομής και τα ασφαλιστικά μέτρα νομής, γ) είτε να ασκήσει τα, από τις γενικές διατάξεις περί υπερημερίας οφειλέτη από αμφοτεροβαρή σύμβαση, οικεία ενοχικά δικαιώματα και, ιδίως, αφού πρώτα υπαναχωρήσει από τη σύμβαση πωλήσεως, να ασκήσει κατά του αγοραστή αγωγή για απόδοση του κινητού κατά τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού (ΟλΑΠ 22/1987 ΕλλΔνη 29.91, ΑΠ 1136/2000 ΕλλΔνη 42.1349. ΕΑ 6309/2008 ΕλλΔνη 2009.599 επ.). Κατά την ανωτέρω διάταξη συρρέουν υπέρ του πωλητή διαζευκτικά δύο δικαιώματα, η επιλογή δε του ενός απ’ αυτά αφότου η δήλωση περιέλθει στον αγοραστή, δεν δύναται να ανακτηθεί μονομερώς και αποκλείει την άσκηση του άλλου, κατά τα άρθρα 306 και 307 ΑΚ, διότι απλοποιείται έτσι η ενοχή, με την έννοια ότι εφεξής αυτή περιορίζεται (συγκεντρώνεται) αποκλειστικά στην παροχή που επιλέχτηκε, η οποία και μόνο είναι εκπληρωτέα, από τον οφειλέτη. Συνεπώς, εάν ο πωλητής επέλεξε το δικαίωμα να απαιτήσει το υπόλοιπο του οφειλόμενου τιμήματος πράγμα που μπορεί να γίνει με την έκδοση και κοινοποίηση διαταγής πληρωμής, επήλθε συγκέντρωση στο δικαίωμα αυτό. Έτσι απώλεσε το δικαίωμα για υπαναχώρηση, η οποία, και εάν γίνει, δεν επιφέρει έννομο αποτέλεσμα (ΑΠ 1562/2002 ΕλλΔνη 2004.1055, ΑΠ 525/1992 ΕλλΔνη 34.1474, ΑΠ 564/1978 ΝοΒ 27.391 ΕφΘεσ 1787/2003 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 83/1994 Αρμ 1994.662 ΕΑ 621/1992 ΑρχΝομ 19.10, ΕΑ 10481/1990 ΕλλΔνη 1991.831, ΜονΠρΤρικ 257/2003 ΝΟΜΟΣ).
Με την κρινόμενη αίτηση, ο αιτών εκθέτει ότι την 06/10/2014 παρέδωσε στον καθ’ ού παρακρατώντας την νομή και την κυριότητα του, ένα φορτηγό αυτοκίνητο, όπως αυτό περιγράφεται στην υπό κρίση αίτηση, ότι το τίμημα εκ ποσού 10.840 ευρώ, συμφωνήθηκε να εξοφληθεί με πίστωση σε δέκα δόσεις, όπως αναλύεται στην υπό κρίση αίτηση, ότι ο καθ’ ου η αίτηση έχει καταβάλει μόνον το ποσό των 1840 ευρώ και οφείλει το υπόλοιπο ύψους 9.000 ευρώ και για το λόγο αυτό ο αιτών εξέδωσε την υπ’ αριθ. 181/2015 διαταγή πληρωμής αντίγραφο της οποίας κοινοποίησε στον καθ’ ου με την παρα πόδας αυτής από 05.01.2016 επιταγή προς πληρωμή και η οποία επικυρώθηκε ως προς το ανωτέρω οφειλόμενο ποσό από την υπ’ αριθ. 2/2018 απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλαμάτας και ζητεί μετά ταύτα να αναγνωριστεί προσωρινά νομέας του κινητού πράγματος (αυτοκινήτου) , που περιγράφεται λεπτομερώς στην αίτηση και το οποίο είχε πωλήσει στον καθ’ ου επί πιστώσει και υπό τον όρο παρακράτησης της κυριότητας του, να διαταχθεί η αφαίρεση αυτού από τον καθ’ου ή από οποιοδήποτε τρίτο αντλεί τα δικαιώματα του από αυτούς ή τα κατέχει, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει επείγουσα περίπτωση από τον κίνδυνο φθοράς ή χειροτέρευσης του, αποκρύψεως, εκποίησης και απώλειας του και να καταδικαστεί ο καθ’ ου στα δικαστικά του έξοδα. Με το περιεχόμενο αυτό η ένδικη αίτηση αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση στο δικαστήριο τούτο, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (7, 8, 9,10,11 παρ. 1,14 παρ. Ια’, 22, 683 παρ. 2, 733, 734 ΚΠολΔ) για να δικαστεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι επαρκώς ορισμένη, πλην όμως με το ως άνω περιεχόμενο και αίτημα δεν είναι νόμιμη και πρέπει να απορριφθεί διότι, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, ο αιτών σύμφωνα με τα ιστορούμενα στην αίτηση από τα συρρέοντα διαζευκτικά δικαιώματα που της παρέχει το άρθρο 532 ΑΚ, με την έκδοση και την κοινοποίηση της πιο πάνω διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Καλαμάτας στον αγοραστή (καθ’ ου), σε χρόνο που ο τελευταίος είχε καταστεί υπερήμερος περί την καταβολή όλων των υπολοίπων δόσεων του τιμήματος, επέλεξε κατ’ άρθρα 306 και 307 ΑΚ το δικαίωμα να απαιτήσει το τίμημα εκ της πωλήσεως των επίδικων κινητών και έτσι επήλθε συγκέντρωση στο δικαίωμα αυτό και απώλεια γι’ αυτόν (πωλητή) του δικαιώματος για υπαναχώρηση.
Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να γίνει απορριφθεί και να καταδικαστεί ο αιτών στη δικαστική δαπάνη του καθ’ου η αίτηση (άρθρο 176 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
απορριπτει την αίτηση.
καταδικαζει τον αιτούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του καθ’ου, τα οποία ορίζει στο ποσό των ογδόντα (80,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο Πελόπιο ν. Ηλείας στις 24-12-2018, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, ενώ απουσίαζαν οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων.
η ειρηνοδίκης
