Στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου (ΜΟΔ) Λάρισας κάθισαν χθες ένας συνταξιούχος δάσκαλος, ο οποίος καταδικάστηκε ότι προχώρησε σε γενετήσιες πράξεις σε βάρος μιας 10χρονης μαθήτριας της Ε’ τάξης Δημοτικού τόσο στο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο όπου ήταν υπεύθυνος, όσο και στο σπίτι του και μάλιστα με τη συνέργεια της 36χρονης μητέρας του κοριτσιού.
Αναβιώνοντας μια υπόθεση που έγινε γνωστή 15 χρόνια πριν, τον Οκτώβριο του 2007 σε χωριό των Τρικάλων. Το Δικαστήριο με πλειοψηφία έκρινε ένοχους και τους δύο κατηγορούμενους, επιβάλλοντας ποινή κάθειρξης 8 ετών, ενώ με την αναστέλλουσα δύναμη της έφεσης αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι. Το ενδιαφέρον ωστόσο στην εκδίκαση της χθεσινής υπόθεσης που ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα αποτέλεσε το γεγονός της Ε’ τάξης. ότι 4 ένορκοι πλειοψήφησαν έναντι των 3 δικαστών, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί στους δύο κατηγορούμενους το ελαφρυντικό του σύννομου βίου και, παρά τη σοβαρότητα του αδικήματος για το οποίο καταδικάστηκαν, να πέσουν τελικά «στα μαλακά» και σίγουρα χαμηλότερα από την εισαγγελική πρόταση επί της ποινής (κάθειρξη 14 και 12 ετών αντίστοιχα).
Μια που διακρίθηκε για το συναισθηματικό «ξέσπασμά» της 25χρομνης πλέον παθούσης, η οποία με δάκρυα στα μάτια περιέγραψε τα όσα βίωσε το σχολικό έτος 2007-’08 ενώ ήταν μαθήτρια της Ε’ τάξης.
Όταν ακολούθησε τον 48χρονο τότε δάσκαλο «σε αίθουσα του σχολείου, όπου την έβαλε κάτω από το γραφείο της έδρας, ξεκούμπωσε το φερμουάρ του παντελονιού του κι έβγαλε έξω το γεννητικό του όργανο» με το κατηγορητήριο να περιγράφει αναλυτικά την ερωτική πράξη που ακολούθησε.
Πράξη που επαναλήφθηκε και τις επόμενες ημέρες, ενώ με την πρόφαση της «βοήθειας στα μαθηματικά» η μητέρα της μαθήτριας την πήγαινε στο σπίτι του δασκάλου, ο οποίος «εκμεταλλευόμενος την απουσία της οικογένειάς του» «προέβαινε κατ’ εξακολούθηση σε ολοκληρωμένες ερωτικές επαφές μαζί της» μέχρι τις αρχές της σχολικής χρονιάς 2009-2010.
Οι πράξεις σε βάρος της 10χρονης έγιναν τυχαία και μετά από χρόνια γνωστές όταν η αδερφή της μαθήτριας με αφορμή δικό της πρόβλημα εξομολογήθηκε σε κοινωνική λειτουργό τα όσα βίωσε, ενώ η εισαγγελική έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε την υπόθεση. Βλέπω εφιάλτες» τόνισε η μαθήτρια στην κατάθεσή της για να ξεσπάσει δακρυσμένη λέγοντας πως «κουράστηκα να το λέω στη μητέρα μου και αυτή συνέχεια να με στέλνει στο σπίτι του δασκάλου. Νομίζετε ότι φταίω εγώ; Φοβόμουνα να μιλήσω…». Ο εισαγγελέας της έδρας στην αγόρευσή του παρατήρησε πως «αποδείχθηκε ότι το οικογενειακό περιβάλλον δεν μπορούσε να παράσχει στήριξη στο παιδί. Ένα οικογενειακό περιβάλλον παντελώς ακατάλληλο να στηρίξει ένα παιδί 10 ετών». Καθώς όπως επισημάνθηκε στο Δικαστήριο η οικογένεια της 10χρονης «δεν πήγε να καταγγείλει το γεγονός, αφού φοβήθηκε το ρεζίλι στο χωριό».
