Ο πληθυσμός των Ελλήνων και Αρμενίων το 1900 και 2000. Ο κύριος λόγος για την αλλαγή στην εθνοτική σύνθεση των Ελλήνων και Αρμενίων στην περιοχή αυτή ήταν οι γενοκτονίες των Αρμενίων, Ελλήνων, η απέλαση Αρμενίων και εθνοκάθαρση.
Οι Αρμένιοι ζούσαν στο έδαφος της σύγχρονης Τουρκίας πολύ νωρίτερα από ό, τι το Τουρκικό στοιχείο εκεί. Και μετά την εγκατάσταση των Τούρκων στη Μικρά Ασία, οι Αρμένιοι συνέχιζαν την κανονική τους ζωή στο έδαφος της Δυτικής Αρμενίας, διαχειρίζοντας τη δική τους δημόσια περιουσία.
Ωστόσο, μετά το σχηματισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η κατάσταση των Αρμενίων στην Τουρκία επιδεινώθηκε. Κατά τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα ξέσπασαν μακροχρόνιοι πόλεμοι μεταξύ Τουρκίας και Περσίας. Η Δυτική Αρμενία γινόταν συχνά σκηνή μαζικών ενεργειών, με αποτέλεσμα η οικονομία της να καταρρεύσει και να επηρεαστεί πολύ ο αρμενικός άμαχος πληθυσμός.
Τον 18ο και ιδιαίτερα τον 19ο αιώνα η τουρκική τυραννία αύξησε την πίεση στους Αρμένιους, επιδείνωσε τις εθνικές-θρησκευτικές ψευδαισθήσεις. Και ξεκίνησε ο αγώνας του αρμενικού λαού εναντίον των Τούρκων μοναχών, οι οποίοι απέκτησαν νέα ώθηση ειδικά στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν το φεουδαρχικό κίνημα εξαπλώθηκε στη Δυτική Αρμενία.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ότι κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) όλοι οι Αρμένιοι της Αρμενίας εκτοπίστηκαν, το 1915 έλαβε χώρα ένα από τα μεγαλύτερα ιεραποστολικά κατορθώματα του 20ού αιώνα – η Μεγάλη Γενοκτονία. 1,5 εκατομμύριο Αρμένιοι εξοντώθηκαν, οι επιζώντες απελάθηκαν, διασκορπίστηκαν σε όλο τον κόσμο. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατάφερε να εκτελέσει το πολιτικό της σχέδιο για να «καθαρίσει» τη Δυτική Αρμενία από τους Αρμένιους, στερώντας από τον αρμενικό λαό το ζωτικό του δικαίωμα να ζει στην δική του πατρίδα.
Αυτή τη στιγμή, στην Τουρκία ζουν περίπου 70-90 χιλιάδες άνθρωποι. Αρμένιοι (480 χιλιάδες μαζί με τους Αρμένιους του Αμσέν), 70 χιλιάδες εκ των οποίων βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, 151.892 Έλληνες εγκατέλειψαν τη Μικρά Ασία το 1919-1922 κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου.
Ως αποτέλεσμα της Συνθήκης της Λωζάνης της 24ης Ιουλίου 1923, περισσότεροι από 1,4 εκατομμύρια Έλληνες Χριστιανοί εγκατέλειψαν την Τουρκία και μετακόμισαν στην πατρίδα τους. Συνολικά 60.027 Έλληνες εγκαταστάθηκαν στις ακτές της γειτονικής Βουλγαρίας. Περίπου 60 χιλιάδες Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, κυρίως στην Κριμαία.
