Ο επίλαρχος που διενήργησε την Ε.Δ.Ε., οδηγήθηκε στο συμπέρασμα, ότι αποκλειστικά υπαίτιος για τον τραυματισμό του εφεσίβλητου ήταν ο λοχαγός, ο οποίος παρακίνησε τους στρατιώτες της ΛΕΘ σε επίδειξη μη στρατιωτικών ασκήσεων με αποτέλεσμα τον παραπάνω τραυματισμό.
Αποζημίωση ύψους 20.000 ευρώ δόθηκε, από το Β΄ Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς (μεταβατική έδρα Ρόδου), σε έναν στρατιώτη που τραυματίστηκε ενώ εκτελούσε εντολή λοχαγού για να συμμετάσχει σε επίδειξη πολεμικής τέχνης στον προαύλιο χώρο της Λέσχης αξιωματικών.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, από τα στοιχεία της δικογραφίας, μεταξύ των οποίων, το από 10-6-2011 πόρισμα ένορκης διοικητικής εξέτασης (Ε.Δ.Ε.), που διενεργήθηκε από Επίλαρχο που υπηρετούσε στο 3° Επιτελικό Γραφείο της 95ης Ανωτέρας Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής «Διαγοριδών», καθώς και από τις ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις των εμπλεκόμενων στρατιωτικών, που ελήφθησαν προανακριτικά, προκύπτουν τα ακόλουθα:
Ο εφεσίβλητος, τον Νοέμβριο του 2010 κατατάχθηκε ως στρατιώτης, για να εκτίσει τη στρατιωτική του θητεία. Μετά τη βασική του εκπαίδευση, μετατέθηκε και εντάχθηκε στη δύναμη της 95 ΕΑΝΕΘ και από εκεί αποσπάσθηκε στη δύναμη της Λέσχης Αξιωματικών (ΛΕΘ) Ρόδου, με την ειδικότητα του τραπεζοκόμου.
Τις πρωινές ώρες της 28ης Μαρτίου 2011, στον προαύλιο χώρο της ΛΕΘ, οι στρατιώτες που ήταν αποσπασμένοι σε αυτή έκαναν διάλειμμα μετά το πέρας των πρωινών τους εργασιών.
Επικεφαλής εκείνη την ώρα ήταν ένας λοχαγός. Εκείνο το διάστημα, ο παραπάνω επικεφαλής είχε μία συνομιλία με στρατιώτη πεζικού, ο οποίος εκτελούσε καθήκοντα αξιωματικού Μονάδας, κατά την οποία ο παραπάνω στρατιώτης τον ενημέρωσε ότι γνώριζε κάποιο είδος πολεμικής τέχνης.
Τότε ο λοχαγός πρότεινε στον στρατιώτη να κάνει μία επίδειξη – εκπαίδευση αυτής της τέχνης, το οποίο αυτός απεδέχθη. Εν συνεχεία, αντικατέστησε τον παραπάνω στρατιώτη στα καθήκοντά του και κατευθύνθηκαν στον προαύλιο χώρο της λέσχης.
Εκεί ο λοχαγός και ο στρατιώτης ξεκίνησαν να δείχνουν πολεμικές λαβές σε έναν όμιλο στρατιωτών, μέσα στον οποίο βρισκόταν και ο εφεσίβλητος και συγκεκριμένα ως αντίπαλος του στρατιώτη. Πριν την έναρξη της επίδειξης αυτής ο εφεσίβλητος διατύπωσε κάποιες επιφυλάξεις για τους πιθανούς κινδύνους που ελλόχευαν αλλά δεν εισακούστηκε ούτε από τον λοχαγό ούτε από τους λοιπούς παρισταμένους που θεώρησαν το εν λόγω περιστατικό ως «πλάκα».
Κατά την εφαρμογή μίας τέτοιας πολεμικής λαβής οι πιο πάνω στρατιώτες έχασαν την ισορροπία τους και έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του εφεσίβλητου στο αριστερό πόδι.
Ο επίλαρχος που διενήργησε την Ε.Δ.Ε., αφού έλαβε υπόψη τις ένορκες εξετάσεις των εμπλεκόμενων στην υπόθεση στρατιωτών, οδηγήθηκε στο συμπέρασμα, ότι αποκλειστικά υπαίτιος για τον τραυματισμό του εφεσίβλητου ήταν ο λοχαγός, ο οποίος παρακίνησε (προέτρεψε ή και διέταξε, όπως κάποιοι από τους στρατιώτες της ΛΕΘ το εξέλαβαν), τους στρατιώτες της ΛΕΘ σε επίδειξη μη στρατιωτικών ασκήσεων με αποτέλεσμα τον παραπάνω τραυματισμό.
Ο λοχαγός τον διέταξε να μην αναφερθεί στο συμβάν
Με την άποψη του διενεργήσαντος την Ε.Δ.Ε. αξιωματικού συμψωνεί η 95 Ανωτέρα Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής Διαγοριδών (ΑΔΤΕ) όσο και η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ), σύμφωνα με την οποία ο στρατιώτης τραυματίστηκε τελών εν υπηρεσία, διότι κατά το χρόνο του τραυματισμού του εξέτιε τη στρατιωτική θητεία του σε διατεταγμένη υπηρεσία και ο τραυματισμός του έλαβε χώρα εντός του προγράμματος ωρών υπηρεσίας και εκπαιδεύσεως της Μονάδας και εξαιτίας της υπηρεσίας.
Ο τραυματισμός του δεν οφείλεται σε δική του υπαιτιότητα, αλλά σε ενέργεια του λοχαγού, ο οποίος παρακίνησε τους στρατιώτες να προβούν σε επίδειξη πολεμικής τέχνης.
Στον πιο πάνω λοχαγό επιβλήθηκε ποινή 5 ημερών φυλάκισης από τον διευθυντή της Λέσχης, ενώ ο φάκελος υποβλήθηκε στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών για την ποινική αξιολόγηση της υπόθεσης.
Κατόπιν του παραπάνω τραυματισμού του, ο εφεσίβλητος, την ίδια ημέρα (28-3-2011), μεταφέρθηκε στο 95 ΤΥΕΘ και από εκεί διακομίσθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ», όπου διαγνώσθηκε ότι υπέστη «αμφισφύριο κάταγμα αριστερής ποδοκνημικής» και έγινε χειρουργική αποκατάσταση με εσωτερική οστεοσύνθεση.
Νοσηλεύθηκε μέχρι 5-4-2011 οπότε πήρε εξιτήριο και του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια για δύο μήνες με διάγνωση «αμφισφύριο κάταγμα (ΑΡ) ΠΔΚ χειρουργηθέν αλλαχού».
Τον Μάρτιο του 2013 υπεβλήθη σε νέα εγχείρηση προς αφαίρεση των υλικών (βίδες και πλάκα) που του είχαν τοποθετηθεί.
Αφαιρέθηκε η βίδα από το έσω σφυρό ενώ κατέστη αδύνατη η αφαίρεση της πλάκας στο έξω σφυρό. Με την από 21-5-2013 αγωγή του ο εφεσίβλητος ισχυρίστηκε ότι ο προαναφερόμενος τραυματισμός του οφείλεται σε παράνομες πράξεις οργάνου του ήδη εκκαλούντος και συγκεκριμένα του πιο πάνω λοχαγού, ο οποίος είναι και ο μοναδικός υπαίτιος αυτού.
Συγκεκριμένα, ο πιο πάνω λοχαγός που ανήκε στην δύναμη της λέσχης, δεν είχε εντολή εκγύμνασής του ούτε ήταν επιφορτισμένος με τέτοια καθήκοντα. Παρόλο δε που η μονάδα δεν διέθετε κατάλληλο χώρο εκγύμνασης ούτε ιατρό τον διέταξε να συμμετέχει σε μία πολεμική επίδειξη, η οποία ήταν εκτός των καθηκόντων του και των υποχρεώσεών του ως στρατιώτη με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του.
Μάλιστα, μετά το συμβάν ο πιο πάνω λοχαγός τον διέταξε να μην αναφερθεί σε αυτό, όπως έγινε, αλλά να αναφέρει πως έπεσε καθώς κατέβαινε από τις σκάλες των μαγειρείων.