Υπηρεσίες του υπουργείου και του ΕΦΚΑ περιέπλεξαν μια απλή ερμηνεία του νόμου δημιουργώντας ένα απίστευτο «κουβάρι»
Σε «μηχανισμό» δημιουργίας και διαιώνισης ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών διαφορών εξελίσσονται υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας και του ΕΦΚΑ, «τροφοδοτώντας» τα δικαστήρια με υποθέσεις που ταλαιπωρούν –διαδικαστικά και οικονομικά– χιλιάδες συνταξιούχους, τη στιγμή που όλα θα μπορούσαν να λυθούν με μια απλή απόφαση και σε ελάχιστο χρόνο.
«Κουβάρι»
Στην προκειμένη περίπτωση υπηρεσίες του υπουργείου και του ΕΦΚΑ περιέπλεξαν μια απλή ερμηνεία του νόμου δημιουργώντας ένα απίστευτο «κουβάρι» με δύο αλληλοσυγκρουόμενες εγκυκλίους, που ερμηνεύουν –διαμετρικά– αντίθετα την ίδια νομική διάταξη.
Τελικώς, επέλεξαν τη «χειρότερη νομικά λύση», αφού αποφάσισαν να εφαρμόσουν εκείνη την ερμηνεία που –καταφανώς– αντίκειται στη διάταξη του νόμου, αλλάζοντας αυθαίρετα μία από τις δύο μεταβατικές ημερομηνίες της διάταξης και αλλοιώνοντας την επιθυμία του νομοθέτη.
Πρόκειται για τον νόμο 4670/2020, ο οποίος – μεταξύ άλλων – ρυθμίζει το καθεστώς απασχόλησης των συνταξιούχων καθώς και τις περιπτώσεις όπου οι συντάξεις είτε αναστέλλονται είτε υπόκεινται σε περικοπή 30% του συνολικού ποσού.
Ο νόμος προβλέπει μεταβατικό χρονικό και ηλικιακό διάστημα, με βάση το οποίο τίθενται σε ισχύ οι περικοπές ή η αναστολή για τις περιπτώσεις συνταξιούχων που συνεχίζουν να απασχολούνται στον δημόσιο τομέα.
Το σχετικό άρθρο 27 ορίζει ρητά δύο ημερομηνίες ως τα χρονικά διαστήματα που καθορίζουν την περικοπή ή την αναστολή της σύνταξης. Οι ημερομηνίες αυτές ορίζουν το πότε θα ισχύει το 61ο έτος της ηλικίας ως μεταβατικό όριο για την άρση της αναστολής και πότε θα ισχύει το 62ο έτος. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Αναστέλλεται πλήρως η καταβολή των κύριων και επικουρικών συντάξεων εφόσον (οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι) δεν έχουν συμπληρώσει το 61o έτος της ηλικίας τους έως και τις 28.2.2021 και το 62ο έτος από την 1η.3.2022 και εφεξής».
Συνεπώς ο νόμος ορίζει πως όποιος συμπληρώνει το 61ο έτος έως τις 28.02.2021 θα λαμβάνει εφεξής το 70% της σύνταξής του, όπως και όποιος συμπληρώνει το 62ο έτος «από την 1η.3.2022 και εφεξής».
Στο μεσοδιάστημα
Τι γίνεται όμως στο μεσοδιάστημα; Δηλαδή από την 1η.3.2021 έως την 28η.2.2022;
Για την αποσαφήνιση του καθεστώτος αυτού του διαστήματος – αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου – το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία διευκρίνιζε τα εξής: Στο μεσοδιάστημα «η πλήρης αναστολή καταβολής της σύνταξης του συνταξιούχου υφίσταται μέχρι την ημερομηνία που συμπληρώνει ημερολογιακά το 61ο έτος και στη συνέχεια μειώνεται κατά 30% η κύρια και επικουρική του σύνταξη».
Η διοίκηση του ΕΦΚΑ – τρεις μήνες αργότερα – εκδίδει νέα εγκύκλιο διαμετρικά αντίθετη με την προηγούμενη του υπουργείου Εργασίας, η οποία ανατρέπει – κυριολεκτικά – τη βούληση αλλά και «το γράμμα του νόμου 4670/2020».
Η εγκύκλιος του ΕΦΚΑ ορίζει ότι «από την 1η.3.2021 και εφεξής η άρση της αναστολής καταβολής της σύνταξης θα γίνεται πλέον μετά τη συμπλήρωση του 62ου έτους».
Με άλλα λόγια, καταργεί την ημερομηνία που αναφέρει η νομοθετημένη διάταξη «για εφαρμογή του 62ου έτους από την 1η.3.2022 και εφεξής» και εισάγει τη «δική της» ημερομηνία ισχύος του 62ου έτους «από την 1η.3.2021 και εφεξής»!
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η νέα εγκύκλιος του e-ΕΦΚΑ επιχειρεί «να ξαναγράψει» τον νόμο.
Με τον τρόπο αυτόν καταδικάζουν τους συνταξιούχους είτε να χάσουν συντάξεις ενός έτους είτε να αναγκαστούν να στραφούν στα δικαστήρια για να δικαιωθούν.
