Το άρθρο 19 § 5 του Ν. 4267/2014 δεν καταργεί ούτε τροποποιεί τις διατάξεις του ΚΠολΔ για τις δικονομικές προθεσμίες
Το Εφετείο Πειραιά απέρριψε ως εκπρόθεσμη έφεση που κατατέθηκε ηλεκτρονικά ώρα 19.57 κατά την τελευταία ημέρα συμπλήρωσης της προθεσμίας άσκησής της (ΤρΕφΠειρ 106/2022).
Πιο αναλυτικά, το δικαστήριο αρχικά επεσήμανε ότι, όσον αφορά στην προθεσμία των τριάντα ημερών για την άσκηση της έφεσης από την ενάγουσα εταιρεία, δεν υφίσταται λόγος επιμηκύνσεώς της λόγω του γεγονότος ότι η καταστατική της έδρα βρίσκεται στο εξωτερικό, αφού η πραγματική της έδρα είναι στην ημεδαπή, όπου αναπτύσσεται η επιχειρηματική της δραστηριότητα και όπου κατοικεί και ο νόμιμος εκπρόσωπός της. Αντιθέτως, η καταστατική της έδρα λαμβάνεται υπόψη μόνο για τα ζητήματα που άπτονται της ικανότητας δικαίου αυτής καθώς και της συστάσεώς της.
Ακολούθως, το δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 144 παρ. 1 του ΚΠολΔ, η αρξάμενη με την επίδοση της απόφασης προθεσμία για την άσκηση έφεσης λήγει ώρα 7 το βράδυ της τελευταίας ημέρας (της προθεσμίας).
Συνεπώς, η ενάγουσα είχε τη δυνατότητα μέσα στο χρονικό διάστημα από την επομένη της ημέρας επιδόσεως της απόφασης έως ώρα επτά το βράδυ της ημέρας συμπλήρωσης της προθεσμίας να καταθέσει στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την έφεσή της είτε δια ζώσης κατά τις (εργάσιμες) ημέρες και ώρες λειτουργίας της Γραμματείας στο εν λόγω χρονικό διάστημα, είτε ηλεκτρονικά σε οποιαδήποτε ημέρα και ώρα του ίδιου χρονικού διαστήματος, όπως ορίζει το άρθρο 119 του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 19 του Ν. 4267/2014, τα οποία ουδόλως καταργούν τις διατάξεις του ΚΠολΔ, ούτε επιμηκύνουν τις καθοριζόμενες από τις τελευταίες προθεσμίες, αντίθετα ρυθμίζουν λεπτομερέστερα τα της ηλεκτρονικής καταθέσεως δικογράφων εντός των προθεσμιών του Κώδικα.
Το δικαστήριο επεσήμανε ότι τόσο από την αιτιολογική έκθεση του Ν. 3994/2011, ο οποίος επέτρεψε το πρώτον την δυνατότητα ηλεκτρονικής καταθέσεως δικογράφων, όσο και του τροποποιητικού Ν. 4335/2015, σκοπός των διατάξεων αυτών είναι η απλούστερη απονομή της δικαιοσύνης με την παράλληλη διαφύλαξη της συνοχής, ενότητας και συνέχειας του ΚΠολΔ και όχι η κατάργηση ή τροποποίηση αυτού.
Τέλος, το δικαστήριο επεσήμανε ότι ο μόνος τρόπος «θεραπείας» του εκπροθέσμου της έφεσης, είναι η παραδεκτή υποβολή εμπρόθεσμης αιτήσεως επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση, κατά το άρθρο 152 επ. του ΚΠολΔ.
