Υποχρεωτική προδικασία στις δίκες για ανάθεση γονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, προκειμένου να γίνει απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς και να προσκομισθεί από τον επιμελέστερο των διαδίκων η έκθεση έρευνας της αρμόδιας κοινωνικής λειτουργού. Αναβολή έκδοσης της οριστικής απόφασης και διάταξη για επανάληψη της επ ακροατηρίου συζήτησης της υποθέσεως, για να τηρηθεί η υποχρεωτική προδικασία. Έννοια της διάταξης του άρθρου 1532 Α.Κ. όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 28 του ν. 2447/1996 και συμπληρώθηκε με το άρθρο 22 του ν. 3346/2005, για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον ασκούντα αυτήν γονέα. Ανέκκλητη η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου που αφορά γονική μέριμνα ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του, η οποία απόφαση υπόκειται μόνο σε αναίρεση.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Χ.Π.
Αριθ‘ός απόφασης 6955/2013
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τ‘ή‘α 9ο
———————————————-
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Τριανταφυλλιά Μαγγανά, Πρόεδρο Εφετών, Ουρανία Παπαδάκη και Δέσποινα Κου‘άνια-Εισηγήτρια, Εφέτες, και από τη Γρα‘‘ατέα Όλγα Δόσχορη.
Συνεδρίασε δη‘όσια στο ακροατήριό του στις 25 Απριλίου 2013 για να δικάσει την υπόθεση ‘εταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου Ορεστιάδας Έβρου, ο οποίος παραστάθηκε ‘ε τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Βασίλειο Γεωργίου.
ΤΗΣ ΚΑΘΉΣ Η ΚΛΗΣΗ: …, κατοίκου Παλαιάς Πεντέλης Αττικής, η οποία παραστάθηκε ‘ε τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Νικολόπουλο.
Ο ενάγων και ήδη καλών, …, ‘ε την από 17 Ιουλίου 2009 αγωγή του, προς το Μονο‘ελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί ‘ε αριθ‘ό 135097/1825/2009, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν.
Η ενάγουσα και ήδη καθ’ ης η κλήση, …, ατο‘ικά και ως ασκούσα την επι‘έλεια της ανήλικης κόρης της, ‘ε την από 4 Φεβρουαρίου 2010 αγωγή της, προς το Μονο‘ελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί ‘ε αριθ‘ό 44192/588/2010, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’αυτήν.
Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ’ αριθ‘. 500/2011 οριστική του απόφαση, ‘ε την οποία έκανε δεκτή την από 17 Ιουλίου 2009 αγωγή του …, ‘ε την οποία ανατέθηκε αποκλειστικά στον ενάγοντα η άσκηση της γονικής ‘έρι‘νας της ανήλικης κόρης τους, και εν ‘έρει δεκτή την από 4 Φεβρουαρίου 2010 αγωγή της ….
Την απόφαση αυτή προσέβαλε η εκκαλούσα …, ατο‘ικά και ως ασκούσα την επι‘έλεια της ανήλικης κόρης της, ‘ε την από 8 Ιουνίου 2011 έφεσή της, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί ‘ε αριθ‘ό 3965/2011.
Επί της ανωτέρω εφέσεως εκδόθηκε η 5062/2012 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου ‘ε την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης, προκει‘ένου να ε‘φανισθούν στο ακροατήριο οι διάδικοι γονείς ‘ετά των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, για να τηρηθεί η προβλεπό‘ενη από το άρθρο 681 ΚΠολΔ υποχρεωτική απόπειρα συ‘βιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, καθώς και να προσαχθεί και το ανήλικο τέκνο τους για να ληφθεί υπόψη του Δικαστηρίου η γνώ‘η του.
Ήδη η υπόθεση επανέρχεται για περαιτέρω συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ‘ε την από 2 Οκτωβρίου 2012 κλήση (αρ. κατάθ. 1005/2012) του καλούντος, για την οποία ορίσθηκε δικάσι‘ος η 31 Ιανουαρίου 2013 και ‘ετά από αναβολή η αναφερό‘ενη στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την με αριθμό κατάθεσης 1005/2-10-2012 κλήση του ενάγοντος – εναγομένου και ήδη εφεσίβλητου νομίμως επαναλαμβάνεται η συζήτηση ενώπιον του παρόντος αρμοδίου δικαστηρίου της κρινόμενης έφεσης κατά της 500/2011 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, μετά την έκδοση της 5062/2012 μη οριστικής αποφάσεως του δικαστηρίου τούτου με την οποία έγινε τυπικά δεκτή η έφεση, αναβλήθηκε η έκδοση της οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η επανάληψη της επ’ ακροατηρίου συζήτησης της υποθέσεως, για να τηρηθεί η υποχρεωτική προδικασία όσον αφορά την ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας άλλως της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, για να εμφανισθούν αυτοπροσώπως στο Δικαστήριο οι διάδικοι γονείς και το ανήλικο τέκνο, ώστε μετά την ακρόαση αυτών και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους (Κ.Πολ.Δ 681 παρ. 2 εδ. β΄) να γίνει απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς και να προσκομισθεί από τον επιμελέστερο των διαδίκων η αναφερόμενη στο σκεπτικό της παραπάνω απόφασης έκθεση έρευνας της αρμόδιας κοινωνικής λειτουργού.
Ειδικότερα αντικείμενο της πρωτοβάθμιας δίκης αποτέλεσε (α) το με αύξοντα αριθμό καταθέσεως 135097/1825/2009 δικόγραφο αγωγής με ενάγοντα τον ήδη εφεσίβλητο … και εναγομένη την εκκαλούσα … με το οποίο ο εν λόγω ενάγων ζήτησε να ανατεθεί αποκλειστικά στον ίδιο η άσκηση της γονικής μέριμνας άλλως της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας που έχει αποκτήσει από τις εκτός γάμου σχέσεις του με την εναγομένη και έχει αναγνωρίσει με την 5711/30-1-2009 πράξη εκούσιας αναγνώρισης της συμβολαιογράφου Νέας Ιωνίας …, καθόσον αυτό επιβάλλει το συμφέρον της ανήλικης για τους ειδικότερα αναφερόμενους λόγους στην εν λόγω αγωγή, άλλως επικουρικά να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με την ως άνω ανήλικη και (β) το με αύξοντα αριθμό καταθέσεως 44192/588/2010 δικόγραφο αγωγής με ενάγουσα την ήδη εκκαλούσα … και εναγόμενο τον εφεσίβλητο …, με το οποίο η ενάγουσα ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης, ζητούσε και να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της προκαταβάλλει τις πέντε (5) πρώτες ημέρες κάθε μήνα διατροφή για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας της το ποσό των 830 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής ως συνεισφορά του στη διατροφή με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση.
Επί των αγωγών αυτών οι οποίες συνεκδικάστηκαν εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση με την οποία έγινε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η με στοιχεία (α) παραπάνω σημειούμενη αγωγή και ανατέθηκε αποκλειστικά στον ενάγοντα η άσκηση της γονικής μέριμνας της ως άνω ανήλικης θυγατέρας και εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η με στοιχεία (β) αγωγή και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να προκαταβάλλει στην ενάγουσα για λογαριασμό του ως άνω ανήλικου τέκνου το ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως ως συμμετοχή στη διατροφή του για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση της. Κατά της απόφασης αυτής άσκησε την κρινόμενη έφεση η μητέρα της ανήλικης, παραπονούμενη για κακή εφαρμογή του νόμου και εκτίμηση των αποδείξεων. Στη συνέχεια εκδόθηκε η με αριθμό 5062/2012 μη οριστική απόφαση του δικαστηρίου τούτου με την οποία διατάχθηκε επανάληψη της συζητήσεως προκειμένου να εμφανιστούν οι διάδικοι ενώπιον του δικαστηρίου τούτου για να γίνει απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, σχετικά με τη γονική μέριμνα – επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων και να παρουσιαστεί το ως άνω ανήλικο ενώπιον του δικαστηρίου τούτου, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η γνώμη του και να υποβληθεί η κατά το σκεπτικό της απόφασης έκθεση για τις συνθήκες διαβίωσης της ανήλικης αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας με τη φροντίδα του επιμελέστερου των διαδίκων.
Επειδή, κατά το άρθρο 1515 παρ. 1 και 2 Α.Κ., η γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Σε περίπτωση αναγνώρισής του, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, που όμως την ασκεί αν έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αν αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους. Με αίτηση του πατέρα το δικαστήριο μπορεί και σε κάθε άλλη περίπτωση να αναθέσει και σ’ αυτόν την άσκηση της γονικής μέριμνας, εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 1532 Α.Κ. όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 28 του ν. 2447/1996 και συμπληρώθηκε με το άρθρο 22 του ν. 3346/2005: «Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ’ αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. Το δικαστήριο μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο ή, αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου, να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή, ακόμη, και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτον ή και να διορίσει επίτροπο. Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας μπορεί να διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός τριάντα ημερών». Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 47 εδ. α΄ του ν. 2447/1996 : «Στις περιπτώσεις των άρθρων 1515, 1517, 1521, 1522, 1525, 1526, 1532 παρ. 1, 1594 παρ. 2, 1613, 1616, 1622, 1623, 1624, 1625 και 1630 του Αστικού Κώδικα δεν επιτρέπεται το ένδικο μέσο της έφεσης». Η τελευταία αυτή διάταξη, που καθιστά ανέκκλητη την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου που αφορά γονική μέριμνα ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του, η οποία απόφαση υπόκειται μόνο σε αναίρεση, δεν αντίκειται στο άρθρο 20 ή σε άλλη διάταξη του Συντάγματος, ούτε στο άρθρο 6 της Σύμβασης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες (ν.δ. 53/1974), γιατί οι διατάξεις αυτές διασφαλίζουν τη δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο όχι όμως και δικαίωμα σε ένδικο μέσο κατά απόφασης που θα εκδοθεί, οι διατάξεις δε των άρθρων 681Β σε συνδυασμό με 681Γ Κ.Πολ.Δ και διασφαλίζουν πλήρως το δικαίωμα απόδειξης των ισχυρισμών των διαδίκων και συνεπώς εκπληρώνονται οι όροι διεξαγωγής δίκαιης δίκης (ΑΠ 1543/2010 δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 235/2005 δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1111/2002 δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΕΑ 4251/2009 ΕλΔ 2010, 157, ΕφΠατρ 746/2007 ΑχΝομ 2008, 251). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 552 και 553 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι αναίρεση επιτρέπεται και κατά των οριστικών αποφάσεων των μονομελών πρωτοδικείων, που περατώνουν τη δίκη και δεν μπορούν να προσβληθούν με ανακοπή ερημοδικίας και έφεση. Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρου 532 ΚΠολΔ, αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, το δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως.
Στη προκειμένη περίπτωση με την προσβαλλομένη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων επί αντιθέτων αγωγών τους, κατά τη διαδικασία του άρθρου 681Β σε συνδυασμό με το άρθρο 681Γ του Κ.Πολ.Δ και με βάση την ουσιαστική διάταξη του άρθρου 1515 παρ. 1 και 2 Α.Κ., ανατέθηκε η άσκηση της γονικής μέριμνας στον ενάγοντα της με στοιχεία (α) αγωγής του ανηλίκου τέκνου, που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των διαδίκων γονέων του, το οποίο αναγνώρισε εκουσίως ο εφεσίβλητος πατέρας. Επομένως η κρινόμενη έφεση σύμφωνα με τις παραπάνω νομικές παραδοχές πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, όσον αφορά το κεφάλαιο για την άσκηση της γονικής μέριμνας άλλως αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης.
Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 του Α.Κ., προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωση, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματα του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Εξάλλου, εν όψει των διατάξεων των άρθρων 1475, 1476, 1479 και 1484 του Α.Κ., αντίστοιχη κοινή υποχρέωση διατροφής του χωρίς γάμο γεννηθέντος τέκνου τους έχουν, υπό τους αυτούς όρους, η μητέρα του και ο εκουσίως ή δικαστικώς αναγνωρισθείς ως φυσικός του πατέρας. Σε όλες τις ως άνω περιπτώσεις το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβιώσεως, που ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτηρήσεως και εκπαιδεύσεως και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβιώσεως, του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. (Α.Π. 837/2009 δημοσίευση ΝΟΜΟΣ). Στη συνέχεια από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων στο ακροατήριο του πρωτόδικου δικαστηρίου που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά συνεδριάσεως, τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδριάσεως, τις φωτογραφίες που προσκομίζουν οι διάδικοι των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (Κ.Πολ.Δ. 444 αριθμ. 3, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4) τις 7066, 7067/25-11-2011 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών … που λήφθηκαν νομότυπα (βλ. την 3622Δ/24-11-2011 έκθεση επιδόσεως του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή …), από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σε συνδυασμό με τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα λογικής και κοινής πείρας, καθώς και από την προσωπική επικοινωνία του δικαστηρίου με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά.
Η ανήλικη, που ήδη κατά τη συζήτηση της αγωγής είναι περίπου τεσσάρων ετών δεν μπορεί να εξασφαλίσει μόνη της τα έξοδα της διατροφής της, γιατί δεν έχει εισοδήματα από οποιαδήποτε οικονομική πηγή, ούτε λόγω της ανηλικότητας της, μπορεί βέβαια να εργαστεί και επομένως δικαιούται διατροφής σε χρήμα καταβαλλόμενης, έναντι των γονέων της, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους κατά τις διατάξεις των άρθρων 1485 επ. Α.Κ. Οι δαπάνες διαβίωσής της, όπως ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, και συμμετοχής της στις πάγιες δαπάνες λειτουργίας της οικίας όπου διαμένει με τη μητέρα της, είναι οι συνήθεις δαπάνες διαβίωσης τέκνων της ιδίας ηλικίας. Ο πατέρας της ανήλικης εργάζεται ως αστυνομικός και κερδίζει περίπου 1.000,00 ευρώ το μήνα, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των μαρτύρων, δεδομένου ότι για την οικονομική κατάσταση των διαδίκων δεν προσκομίζεται κανένα έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο. Αυτή είναι η μόνη επαγγελματική του απασχόληση αφού έχει παύσει να απασχολείται σε δεύτερη επαγγελματική ασχολία, μετά από καταγγελία της ενάγουσας – εναγομένης και καταδικαστική ΕΔΕ εναντίον του. Διαμένει σε μισθωμένη κατοικία για την οποία καταβάλει μίσθωμα 450 ευρώ το μήνα και βαρύνεται με τα λειτουργικά της έξοδα (κοινόχρηστα, δαπάνες ηλεκτροδότησης, ύδρευσης κλπ). Δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία και η κινητή του περιουσία είναι μια μοτοσικλέτα μεταχειρισμένη, όπως κατέθεσε η μητέρα του. Η μητέρα της ανήλικης δεν εργάζεται μετά την αξιόποινη συμπεριφορά της προς την δική της μητέρα και εργοδότη της στην επιχείρηση αρτοποιείο, όπως προαναφέρθηκε. Εργαζόταν μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 κερδίζοντας 1.200 με 1.300 ευρώ το μήνα. Διαμένει σε ιδιόκτητο σπίτι και δεν βαρύνεται με έξοδα ενοικίου, πλην των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας της, βαρύνεται δε με την διατροφή του ανήλικου υιού της …. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των γονέων της ανήλικης, τις ανάγκες διαβίωσης της τελευταίας, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής της, η ανάλογη διατροφή που δικαιούται για το ανωτέρω χρονικό διάστημα η οποία περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη διατροφή και συντήρησή της ανέρχονται μηνιαίως σε 300 ευρώ, ποσό στο οποίο συνυπολογίζεται η προσφορά της προσωπικής φροντίδας της μητέρας του καθώς και η κάλυψη των στεγαστικών του αναγκών. Από το ποσό αυτό, ο εναγόμενος σύμφωνα με τις οικονομικές δυνατότητες του ίδιου και της μητέρας της ανήλικης, οφείλει να προκαταβάλλει κάθε μήνα 150 ευρώ ως συμμετοχή του στη μηνιαία διατροφή της ανήλικης. Το υπόλοιπο ποσό βαρύνει τη μητέρας της, το οποίο καλύπτει η τελευταία με τη προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών και φροντίδων της και με την παροχή στέγης σε αυτήν. Επομένως το πρωτόδικο δικαστήριο που επιδίκασε το ίδιο ποσό ως διατροφή της ανήλικης ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και επομένως πρέπει να απορριφθούν οι υποστηρίζοντες τα αντίθετα λόγοι έφεσης που αφορούν το ύψος της επιδικασθείσας διατροφής για λογαριασμό της ανήλικης.
Συνακόλουθα τούτων η έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της όσον αφορά το κεφάλαιο της γονικής μέριμνας ως απαράδεκτη σύμφωνα με τις αναφερόμενες στην αρχή της παρούσας νομικές παραδοχές και ως ουσιαστικά αβάσιμη κατά το κεφάλαιο της διατροφής. Τέλος πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολο τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων λόγω της πράγματι δυσχερούς ερμηνείας του κανόνα δικαίου που εφαρμόστηκε και αφορά το κεφάλαιο της άσκησης έφεσης για ανάθεση γονικής παροχής τέκνου που γεννήθηκε από σχέσεις εκτός γάμου, λόγοι στους οποίους αναφέρεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της και η έφεση (Κ.Πολ.Δ 179, 183).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση ως απαράδεκτη, όσον αφορά το κεφάλαιο αυτής που αφορά την άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει ως ουσιαστικά αβάσιμη την έφεση κατά το κεφάλαιο που αφορά την διατροφή σε χρήμα για λογαριασμό της παραπάνω ανήλικης.
Συμψηφίζει στο σύνολο τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου 2013 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 27 Νοεμβρίου 2013, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
