Από τα νέα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η αιτούσα προέκυψε ότι η παράβαση οφείλεται σε αμέλειά της, ενώ κατά κανόνα ακολουθεί τις κατάλληλες διαδικασίες για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων εναντίωσης και διαγραφής
Η Αρχή εξέτασε αίτηση θεραπείας κατά της υπ’ αριθμ. 13/2021 απόφασής της, με την οποία επιβλήθηκε στην αιτούσα, εμπορική εταιρεία που διαθέτει ηλεκτρονικό και φυσικά καταστήματα, πρόστιμο ύψους 20.000 ευρώ για παράβαση των άρθρων 17, 21 παρ. 1, 12 παρ. 3 και 25 παρ. 1 ΓΚΠΔ.
Κατόπιν εκτίμησης των νέων στοιχείων που προσκόμισε η αιτούσα, η Αρχή αξιολόγησε, ως ελαφρυντικές περιστάσεις κατά το άρθρο 83 παρ. 2 ΓΚΠΔ, το γεγονός ότι (α) η παράβαση οφείλεται σε αμέλεια και όχι σε δόλο της αιτούσας, και (β) η αιτούσα φαίνεται ότι κατά κανόνα ακολουθεί τις κατάλληλες διαδικασίες που εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των δικαιωμάτων εναντίωσης και διαγραφής των υποκειμένων των δεδομένων. Έτσι, ανακάλεσε εν μέρει την ως άνω απόφαση και επέβαλε στην αιτούσα πρόστιμο ύψους 5.000 ευρώ για τις διαπιστωθείσες παραβάσεις του άρθρου 17 σε συνδυασμό με τα άρθρα 21 παρ. 1 και 12 παρ. 3 ΓΚΠΔ (απόφαση 20/2022).
Πιο αναλυτικά, ο καταγγέλλων είχε απευθυνθεί στην Αρχή για την αποστολή ανεπιθύμητων μηνυμάτων SMS στον αριθμό του κινητού τηλεφώνου του για σκοπούς εμπορικής προώθησης των προϊόντων της αιτούσας, παρότι είχε εκφράσει ρητά την αντίρρησή του.
Η αιτούσα επανέλαβε τον ισχυρισμό της περί μεμονωμένου σφάλματος στη διαδικασία διαγραφής του αριθμού του καταγγέλλοντος, λόγω παράλειψης του αρμόδιου υπαλλήλου της, ο οποίος είχε υποβληθεί στην Αρχή και πριν την έκδοση της απόφασης με το υπόμνημα της αιτούσας. Κατά την κρίση της Αρχής, ο εν λόγω ισχυρισμός πλέον τεκμηριώνεται με νέα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από την αιτούσα αποδεικτικά στοιχεία.
Ειδικότερα, από τα νέα αποδεικτικά στοιχεία προέκυψε ότι η αποστολή του 2oυ μηνύματος στον καταγγέλλοντα οφείλεται πράγματι σε μεμονωμένο σφάλμα του υπαλλήλου και όχι σε ελλιπείς διαδικασίες της αιτούσας, αναγνωρίστηκε δε από την Αρχή ότι η αιτούσα είχε προσπαθήσει να ικανοποιήσει το αίτημα εναντίωσης του καταγγέλλοντος και η παράβαση δε οφείλεται σε δόλο, αλλά σε αμέλεια.
Εν όψει των ανωτέρω, η Αρχή αξιολόγησε ως ελαφρυντικές περιστάσεις κατά το άρθρο 83 παρ. 2 ΓΚΠΔ το γεγονός ότι αφενός η παράβαση οφείλεται σε αμέλεια και όχι σε δόλο της αιτούσας, αφετέρου η αιτούσα φαίνεται ότι κατά κανόνα ακολουθεί τις κατάλληλες διαδικασίες που εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των δικαιωμάτων εναντίωσης και διαγραφής των υποκειμένων των δεδομένων.
Συνεπώς, δεν διαπιστώθηκε παράβαση του άρθρου 25 παρ. 1 ΓΚΠΔ και, για το λόγο αυτό, η Αρχή έκρινε ότι συντρέχει περίπτωση μερικής ανάκλησης της απόφασης 13/2021, και συγκεκριμένα κατά το μέρος που με την απόφαση αυτή κρίθηκε ότι συνέτρεχε παράβαση του άρθρου αυτού, η οποία συνυπολογίστηκε για την επιμέτρηση του προστίμου.
Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dpa.gr.
