Για οικονομικούς λόγους το Εφετείο έκρινε πως θα πρέπει να λαμβάνει μέρος των αποδοχών της καθώς θα περιερχόταν σε ανεπανόρθωτη βλάβη. Απέρριψε τα αιτήματα άλλων εργαζομένων ως αβάσιμα.
“Δικλείδα ασφαλείας” για ανεμβολίαστους εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται σε οικονομική ανέχεια, αποτελεί απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως. Σύμφωνα με αυτήν, ανεμβολίαστη υπάλληλος του νοσοκομείου Κορίνθου δύναται να λάβει τον μισό της μισθό, παρά το γεγονός πως βάσει των νομοθετικών προβλέψεων είχε τεθεί σε αναστολή εργασίας.
Οι νομοθετικές αυτές προβλέψεις ανέφεραν πως «με απόφαση του επικεφαλής του φορέα επιβάλλεται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Κατά τον χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές. Με την πραγματοποίηση της πρώτης ή της μοναδικής δόσης (σ.σ. του εμβολίου) η αναστολή αίρεται με όμοια απόφαση του φορέα, υπό την προϋπόθεση της ολοκλήρωσης του εμβολιαστικού κύκλου».
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Εφετείου «οι διοικητικές πράξεις που αναφέρονται στην υπηρεσιακή κατάσταση δημοσίων ή υπαλλήλων ν.π.δ.δ., όπως οι προσβαλλόμενες, συνάπτονται άμεσα προς την ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας και, ως εκ τούτου, λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν την άμεση εκτέλεση τους. Συνεπώς, οι πράξεις αυτές δεν υπόκεινται, καταρχήν, σε αναστολή εκτέλεσης, η οποία μόνο σε όλως εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί, μετά από συνεκτίμηση της βλάβης του αιτούντος και του δημοσίου συμφέροντος».
Οι δημόσιοι λόγοι που επέβαλαν τα μέτρα
Ειδικότερα, το Εφετείο επισημαίνει πως «η θέσπιση των ανωτέρω διατάξεων υπαγορεύθηκε από λόγους δημοσίου συμφέροντος που συνίστανται:
α) στην προστασία της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορoνοϊού COVID -19 και την αποφυγή εξάπλωσης του στα ιδιαιτέρως ευπαθή, κατά κοινή πείρα, άτομα που νοσηλεύονται και με τα οποία το ανωτέρω προσωπικό έρχεται σε συχνή και άμεση επαφή λόγω της απασχόλησης του και
β) στην εύρυθμη λειτουργία των ως άνω δομών και μονάδων, η οποία θα διαταραχθεί αν νοσήσουν οι υπόχρεοι σε εμβολιασμό, δοθέντος ότι οι ίδιοι, καθώς και όσοι εντός των εν λόγω μονάδων και δομών έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς πρέπει να τεθούν σε απομόνωση».
Προσθέτει δε ότι «με τις προσβαλλόμενες αποφάσεις του Διοικητή του Νοσοκομείου επιβλήθηκε σε βάρος των αιτούντων/σων το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων, για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας κατ’ εφαρμογή των προαναφερόμενων διατάξεων του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 και με την επισήμανση ότι, κατά το χρόνο της αναστολής των καθηκόντων τους, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, δεν θα καταβάλλονται σ’ αυτούς οι αποδοχές τους και ότι η αναστολή αίρεται, με όμοια απόφαση, υπό την προϋπόθεση της ολοκλήρωσης του εμβολιαστικού κύκλου, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στον προβλεπόμενο χρόνο».
Ανεμβολίαστη υπάλληλος νοσοκομείου: Οι εξαιρετικοί λόγοι για την αναστολή εκτέλεσης
Ωστόσο, το Εφετείο υπογραμμίζει πως «η αίτηση αναστολής εκτελέσεως γίνεται δεκτή όταν κρίνεται ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξεως θα προκαλέσει στον αιτούντα βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως».
Σύμφωνα με την κρίση του για τη συλλογική αγωγή που εξέτασε «πό τα προαναφερόμενα στοιχεία, όμως, δεν προκύπτει με ασφάλεια η εν γένει οικονομική και περιουσιακή κατάσταση των ανωτέρω αιτούντων/σών και, επομένως και ως προς αυτούς, η αίτηση αναστολής πρέπει να απορριφθεί».
Αντιθέτως, όμως, κρίνει πως «υπό τα ανωτέρω δεδομένα, συντρέχει, εν προκειμένω, κατά την κρίση του Δικαστηρίου ως Συμβουλίου, εξαιρετική περίπτωση που δικαιολογεί τη χορήγηση μερικής αναστολής της ./1-9-2021 απόφασης του Διοικητή του καθ’ ου Νοσοκομείου ως προς τη μη καταβολή των αποδοχών της εν λόγω αιτούσας (πρβλ. ΣτΕ Ε.Α. 33/2021, 266/2020, 448/2014).
Τούτο δε, ενόψει του ότι το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων, που επιβλήθηκε σε βάρος της συγκεκριμένης αιτούσας λόγω του μη εμβολιασμού της, συνεπάγεται τη διακοπή της μισθοδοσίας της, δηλαδή την πλήρη στέρηση των αποδοχών της, η οποία συνεπάγεται, περαιτέρω, για τη συγκεκριμένη αιτούσα, όχι απλώς οικονομική βλάβη, δυναμένη να αποκατασταθεί αν η εκκρεμής αίτηση ακυρώσεως ευδοκιμήσει, αλλά την ανεπανόρθωτη επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης της ίδιας και της πολυμελούς οικογενείας της, στην οποία συμπεριλαμβάνονται τέσσερα ανήλικα τέκνα, και την οδηγεί, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού εισοδήματος του συζύγου της από μισθωτές υπηρεσίες και των ανωτέρω υποχρεώσεων (συσσώρευση χρεών) και των αναγκών διαβίωσης αυτής και της οικογενείας της, σε οικονομική ένδεια, θέτοντας σε κίνδυνο την αξιοπρεπή διαβίωση και τον ίδιο το βιοπορισμό τους».
