Δεν νομιμοποιούνται για πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης παρά μόνο εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων, εφόσον αυτές στηρίζονται σε διατάξεις του νόμου του 2003.
Σε μία απόφαση- σταθμό για δανειολήπτες και εγγυητές δανείων προχώρησε το Μονομελές Εφετείο Αθηνών. Σύμφωνα με αυτήν, έκρινε πως υπάρχει έλλειψη νομιμοποίησης των εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων, όταν πρόκειται για τιτλοποιημένες απαιτήσεις του Ν. 3156/2003, διότι ούτε ο νόμος παρέχει σ’ αυτές τις εταιρίες το δικαίωμα παράστασης ως μη δικαιούχος διάδικος, ούτε η σύμβαση μπορεί να καθιδρύσει κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση.
EUROKINISSI
Δανειολήπτες: Τι προβλέπει η απόφαση του Εφετείου Αθηνών
Ειδικότερα, στην απόφαση αναφέρεται πως «ο νόμος, στην περίπτωση της μεταβίβασης απαιτήσεων με σκοπό την τιτλοποίηση, δεν απονέμει στην εταιρία διαχείρισης [με την οποία συμβάλλεται η εταιρία απόκτησης] την ιδιότητα του μη δικαιούχου ή μη υπόχρεου διαδίκου, έστω και έμμεσα, χωρίς πανηγυρική διατύπωση, ώστε η τελευταία να ασκεί ως μη δικαιούχος διάδικος, κατά παραχώρηση του νομοθέτη, αγωγές και άλλα ένδικα βοηθήματα ενώπιον των δικαστηρίων για τα δικαιώματα της εταιρίας απόκτησης, αιτούμενη έννομη προστασία στο όνομα της».
Και προσθέτει: «Με άλλα λόγια, δεν της απονέμει ενεργητική κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση, αλλά ρυθμίζει απλά τους όρους και το πλαίσιο της εκτέλεσης εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων με σκοπό την είσπραξη (για λογαριασμό της εντολέως της, δικαιούχου) των απαιτήσεων από τους οφειλέτες. Εξάλλου, με τον ν. 4354/2015 δεν καταργήθηκε η καθιερωθείσα με το ν. 3156/2003 δυνατότητα απόκτησης και διαχείρισης επιχειρηματικών δανείων κλπ. με τιτλοποίηση, αλλά εξακολούθησε και εξακολουθεί να ισχύει για τις μεταβιβάσεις απαιτήσεων που γίνονται με τους δικούς τους όρους και διαδικασία».
EUROKINISSI
Δανειολήπτες: Τι ορίζεται ρητά σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση
Μάλιστα, βάσει της απόφασης του Εφετείου «για να μην υπάρχει σύγχυση για τις εφαρμοζόμενες σε κάθε περίπτωση νομοθετικές ρυθμίσεις, ρητά ορίστηκε στο άρθρο 1 παρ. 1 περ. δ’ του ν. 4354/2015 ότι οι διατάξεις του τελευταίου δεν επηρεάζουν την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 3156/2003».
Για το λόγο αυτό επισημαίνεται ότι «επομένως, οι διατάξεις του ν. 4354/2015 και όσα αυτές προβλέπουν για την κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση (ως μη δικαιούχων διαδίκων) των εταιριών διαχείρισης δανείων κ.λπ. που αυτός καθιερώνει, δεν εφαρμόζονται επί των εταιριών διαχείρισης του ν. 3165/2003. Ειδικότερα, τέτοια εξουσία κατ’ εξαίρεση νομιμοποίησης μη δικαιούχου διαδίκου δεν απονέμει στις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων που μεταβιβάστηκαν κατά τους όρους του ν. 3156/2003».
Παράλληλα, τονίζεται ότι «η παραχώρηση εξουσίας σε τρίτο συνιστά εξαίρεση στο δίκαιο της νομιμοποίησης και ως εξαίρεση επιβάλλει στενή ερμηνεία και εφαρμογή του κανόνα. Τα ανωτέρω ισχύουν πολύ περισσότερο όταν η νομιμοποίηση διαγράφεται ως συντρέχουσα με παράλληλη νομιμοποίηση του κατά κανόνα και του κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενου, αφού με τη χρήση ερμηνευτικών μεθόδων ή και της αναλογίας μπορεί να αφαιρεθεί από τον κύκλο εξουσιών και συμφερόντων του φορέα του δικαιώματος (κατά κανόνα νομιμοποιούμενου) εξουσίες που ο νόμος δεν θέλησε να χορηγήσει στον κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενο, αλλά να παραμείνουν στην εξουσία του πρώτου».
Pixabay
Για το λόγο αυτό το Εφετείο αναστέλλει την αναγκαστική εκτέλεση – συμπεριλαμβανομένου και του πλειστηριασμού του ακινήτου – ακυρώνει την απόφαση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που πιθανολογείται ότι έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου.
