Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου θα παρουσιάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις προτεινόμενες αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες είναι πιθανό να προσφέρουν στις χώρες ατομικές πορείες μείωσης του χρέους.
Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις σε συνέντευξη Τύπου μετά τις συνομιλίες που είχαν οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ στην Πράγα, δήλωσε ότι ο κύριος στόχος των κανόνων, που έχουν σχεδιαστεί για τη διασφάλιση της αξίας του ευρώ, θα παραμείνει η διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους.
«Αυτό θα απαιτήσει δημοσιονομική προσαρμογή, μεταρρυθμίσεις καθώς και επενδύσεις», ανέφερε ο Ντομπρόβσκις, υποδεικνύοντας ότι οι δημόσιες επενδύσεις θα λάβουν πιθανώς μεγαλύτερη προσοχή κατά τη διάρκεια της μεταρρύθμισης. Συμπλήρωσε ότι, «αυτά τα τρία στοιχεία θα πρέπει να συνδυαστούν όλα, ώστε να επιτευχθεί μια ρεαλιστική, σταδιακή και διαρκής μείωση των δεικτών του δημόσιου χρέους».
Σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, το δημόσιο χρέος πρέπει να είναι κάτω από το 60% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και τα δημόσια ελλείμματα κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Η πανδημία ωστόσο άφησε πολλές χώρες με χρέος πολύ πάνω από το 100% του ΑΕΠ, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο 185% περίπου και την Ιταλία στο 150%. Από την άλλη πλευρά, η Εσθονία έχει χρέος μόλις 18,1%, το Λουξεμβούργο 24,4% και η Λιθουανία 44,3%.
«Δεδομένων των διαφορετικών επιπέδων χρέους μεταξύ των κρατών μελών, δεν μπορεί να υπάρξει μια προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλους», υπογράμμισε ο Ντομπρόβσκις, προσθέτοντας ότι «μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο για τα κράτη μέλη, αλλά εντός ενός κοινού συνόλου κανόνων».
Η Επιτροπή θα προτείνει επίσης την απλούστευση των κανόνων, εστιάζοντας σε έναν ενιαίο παρατηρήσιμο δείκτη, όπως ο δείκτης αναφοράς δαπανών, σημείωσε. Το σημείο αναφοράς δαπανών είναι ένας κανόνας που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να αυξάνουν τις δαπάνες κάθε χρόνο κατά το ποσοστό της δυνητικής ανάπτυξης της οικονομίας – το ποσοστό με το οποίο μια οικονομία αναπτύσσεται χωρίς να δημιουργεί υπερβολικό πληθωρισμό.
Με αυτόν τον τρόπο, όταν η οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα από το δυναμικό και υπερθερμαίνεται, οι χαμηλότερες δαπάνες συμβάλλουν στην ψύξη της. Οταν η οικονομία αναπτύσσεται κάτω από το δυναμικό της, οι υψηλότερες κρατικές δαπάνες τη βοηθούν να καλύψει το χαμένο έδαφος.
