Επί αγωγών με αντικείμενο προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που έχουν κατατεθεί πριν από την 01.01.2016 εφαρμόζεται η ειδική διαδικασία του παλαιού άρθρου 681 Δ ΚΠολΔ, το οποίο παρέπεμπε στη διαδικασία των εργατικών διαφορών. Συκοφαντική δυσφήμιση από δημοσιεύματα. Συμπεριφορά υπαίτια και παράνομη. Αδικοπραξία. Ηθική βλάβη λόγω τρώσης της τιμής και της υπόληψης της ενάγουσας στον επαγγελματικό και ευρύτερα κοινωνικό της περίγυρο. Χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΕΝΟΧΙΚΟ
Αριθμός Απόφασης 2588/2018
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Μαρία – Ελένη Βαργιά, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Χριστόφορο Λινό, Πρόεδρο Πρωτοδικών εκτελούντα χρέη Πρωτοδίκη, και Χαράλαμπο Γεωργακόπουλο, Πρωτοδίκη – Εισηγητή, και από τον Γραμματέα Χρήστο Καϋμενάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την 15η Φεβρουαρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της καλούσας – ενάγουσας: , κατοίκου Αγίας Παρασκευής, επί της , εχούσης Α.Φ.Μ. της Δ.Ο.Υ. .ʼ Αθηνών, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Αθηνών Ανδρέα Μπακόπουλου του Χαραλάμπους, κατοίκου Αθηνών, επί της συμβολής των οδών Ακαδημίας αρ. 16 και Κριεζώτου, ο οποίος και κατέθεσε επί της έδρας έγγραφες προτάσεις.
Των καθʼ ων η κλήση – εναγόμενων: 1) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «REAL MEDIA ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και τον διακριτικό τίτλο «REAL MEDIA Α.Ε.», που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, επί της Λεωφόρου Κηφισίας αρ. 215, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, 2) , κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής, επί της ίδιας ως άνω διεύθυνσης και 3) , κατοίκου Χολαργού Αττικής, επί της οδού , οι οποίοι άπαντες δεν εμφανίσθηκαν στο Δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 05.05.2015 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ../09.06.2015 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου …/09.06.2015 και προσδιορίσθηκε να συζητηθεί, εγγραφείσα στο πινάκιο, αρχικά για τη δικάσιμο της 22.10.2015, από την οποία η συζήτηση αναβλήθηκε, πρώτη φορά, για τη δικάσιμο της 11.02.2017 και στη συνέχεια, δεύτερη φορά, για τη δικάσιμο της 25.05.2017, οπότε και έλαβε χώρα ματαίωση αυτής (της συζήτησης). Ήδη δε, η ενάγουσα επισπεύδει νέα συζήτηση της επίδικης αγωγής με την από 04.09.2017 κλήση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης /02.10.2017 και ειδικό αριθμό κατάθεσης /02.10.2017, η οποία προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο.
Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του σχετικού πινακίου και κατά τη συζήτηση της, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση, με την από 04.09.2017 με γενικό αριθμό κατάθεσης /02.10.2017 και ειδικό αριθμό κατάθεσης /02.10.2017 κλήση της ενάγουσας, η από 05.05.2015 με γενικό αριθμό κατάθεσης ./09.06.2015 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου /09.06.2015 αγωγή της, κατόπιν ματαίωσης της μετ’ αναβολές προσδιορισθείσας συζήτησης αυτής.
I. Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 294 παρ. 1. 295 παρ. 1. 297 και 299 ΚΠολΔ. που έχουν εφαρμογή (ως ίσχυαν πριν από την κατά περίπτωση αντικατάστασή τους με την παρ. 2 του άρθρου δεύτερου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015), συνάγεται ότι η παραίτηση από το δικόγραφο μπορεί να γίνει από τον ενάγοντα με δήλωσή του, που καταχωρίζεται στα πρακτικά, και χωρίς συναίνεση του εναγόμενου πριν αυτός προχωρήσει στην προφορική συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης. Η παραίτηση αυτή από το δικόγραφο της αγωγής έχει σαν αποτέλεσμα ότι η αγωγή θεωρείται σαν να μην ασκήθηκε (βλ. ΑΠ 189/1997, ΕλλΔνη 38, 1576 και ΑΠ 726/1993, ΕλλΔνη 36, 102). Η δήλωση, όμως, του παρισταμένου στο ακροατήριο πληρεξουσίου δικηγόρου του ενάγοντος, κατά τη συζήτηση της αγωγής, κατά την οποία η υπό κρίση αγωγή «δεν εισάγεται» ως προς κάποιον από τους εναγόμενους δεν ισοδυναμεί προς παραίτηση (βλ. ΑΠ 726/1993 ό.π. και ΑΠ 283/1976, ΝοΒ 24, 796), αλλά η έννοια της είναι ότι δεν φέρεται προς συζήτηση το ένδικο βοήθημα και έτσι δεν αποκλείεται η προς τούτο επανεισαγωγή του σε νέα δικάσιμο. Σε περίπτωση τέτοιας δήλωσης δεν ερευνάται από το δικαστήριο αν η αγωγή ασκείται παραδεκτά, ούτε αν είναι βάσιμη, ως προς εκείνον που αφορά η δήλωση (βλ. ΕφΠατρ 946/2004, ΑχαΝομ 2005, 337, ΕφΑΘ 6370/2003, ΕλλΔνη 2004, 249- ΕφΑΘ 3281/1978, ΕλλΔνη 19, 453- ΕφΑΘ 10468/1978, ΕλλΔνη 20, 455 και ΕφΑΘ 4595/1999 ΕλλΔνη 42, 792), αφού ως εκ του αποτελέσματος η συζήτηση της αγωγής κηρύσσεται απαράδεκτη. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω δε, στην ένδικη περίπτωση πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της κρινόμενης αγωγής ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόμενων (οι οποίοι τελούν μεταξύ τους και με την τρίτη εναγόμενη σε σχέση απλής παθητικής ομοδικίας, ως ενεχόμενοι εις ολόκληρον προς καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από αδικοπραξία και προς παράλειψη συναφούς κοινής αδικοπρακτικής συμπεριφοράς, βλ. ΠΠρΘεσ/κης 22651/2007, Αρμ. 2008. 1650), εφόσον ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας, κατά την ενώπιον του ακροατηρίου του παρόντος Δικαστηρίου εκφώνηση της υπόθεσης από το οικείο πινάκιο, δεν εισήγαγε προς συζήτηση την εν λόγω αγωγή, με σχετική δήλωση του που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και επαναλαμβάνεται στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε επί της έδρας, κατά συνακόλουθη παραίτηση της εντολέως του από τη σχετική ένδικη κλήση.
II. Με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Αʼ 87/23.07.2015), δια του οποίου αντικαταστάθηκε συνολικά το τέταρτο βιβλίο του ΚΠολΔ περί ειδικών διαδικασιών, καταργήθηκε σιωπηρά το άρθρο 681Δ του ίδιου Κώδικα, με το οποίο καθιερωνόταν ειδική διαδικασία εκδίκασης διαφορών από προσβολές δια δημοσιευμάτων ή ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, και θεσπίσθηκε το νέο άρθρο 614, το οποίο, σύμφωνα με τη μεταβατικού δικαίου διάταξη της παρ. 2 του άρθρου ένατου του άρθρου 1 του ίδιου ως άνω νομοθετήματος, εφαρμόζεται για τις κατατεθειμένες από την 01.01.2016 και εντεύθεν αγωγές και εγκαθιδρύει ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών, στην οποία υπάγονται, μεταξύ άλλων, διαφορές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, οι οποίες, σύμφωνα με την περ. 7, είναι οι κάθε φύσεως διαφορές που αφορούν σε αποζημιώσεις οποιασδήποτε μορφής περιουσιακής ζημίας ή ηθικής βλάβης, που προκλήθηκε δια του τύπου ή με ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές, ή μέσω διαδικτύου και γενικά κάθε άλλο σύγχρονο μέσο διάδοσης πληροφοριών και ειδήσεων, όπως και οι συναφείς προς αυτές αξιώσεις προστασίας της προσωπικότητας των προσβληθέντων. Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι επί αγωγών με αντικείμενο προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που έχουν κατατεθεί πριν από την 01.01.2016 εφαρμόζεται η ειδική διαδικασία του παλαιού άρθρου 681Δ του ΚΠολΔ, το οποίο, ορίζοντας στην παρ. 1 ότι «κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667 παρ. 1-3, 672 και 673 – 676 δικάζονται από το καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο οι πάσης φύσεως διαφορές που αφορούν σε αποζημιώσεις οποιασδήποτε μορφής περιουσιακής ζημίας ή ηθικής βλάβης, που προκλήθηκε διά του τύπου ή με ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές, ως και οι συναφείς προς αυτές αξιώσεις των προσβληθέντων», παραπέμπει ευθέως στην παλαιά διαδικασία των εργατικών διαφορών. Τα ως άνω άρθρα καθιέρωσης της συγκεκριμένης ειδικής διαδικασίας, εξάλλου, καταργήθηκαν, ομοίως, σιωπηρά με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ανωτέρω ν. 4335/2015, εφαρμόζονται, όμως, και αυτά επί των κατατεθειμένων προ της 01.01.2016 αγωγών το δε εξ αυτών άρθρο 672 προβλέποντας ότι, αν κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί και δεν λάβει νόμιμα μέρος κάποιος από τους διαδίκους, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, ρητώς αποκλείει την εφαρμογή οποιουδήποτε τεκμηρίου ερημοδικίας σε περίπτωση απουσίας κάποιου από τους διαδίκους κατά την εκδίκαση αγωγής σύμφωνα με την προαναφερόμενη ειδική διαδικασία.
Όπως προκύπτει από τις υπʼ αρ. /11.06.2015 και /09.1 1.2017 εκθέσεις επίδοσης των δικαστικών επιμελητών του Πρωτοδικείου Πειραιά και του Πρωτοδικείου Αθηνών , αντίστοιχα, τις οποίες προσκομίζει και επικαλείται η επισπεύδουσα τη συζήτηση ενάγουσα, ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο τόσο της κρινόμενης αγωγής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς εμφάνιση στη συζήτηση κατά την αρχική δικάσιμο της 22.10.2015 (εξ αναβολών από την οποία από το πινάκιο, κατ’ άρθρο 226 παρ. 4 ΚΠολΔ. η συζήτηση, εν τέλει, ματαιώθηκε στη δικάσιμο της 25.05.2017), όσο και της ένδικης κλήσης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς εμφάνιση στη συζήτηση κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην τρίτη των εναγόμενων, ως προς την οποία μόνο η αγωγή εισάγεται προς συζήτηση (άρθρα 122 παρ. 1, 123, 124 παρ. 2, 125 παρ. 1 και 2, 126 παρ. 1 περ. α’, 127 παρ. 1, 129 παρ. 1, 139, 226 παρ. 2, 591 παρ. 1 και 681Δ παρ. 4 εδ. α’ του ΚΠολΔ, ως οι διατάξεις αυτές ίσχυαν πριν από την κατά περίπτωση αντικατάσταση ή κατάργηση τους με το ν. 4335/2015). Η τελευταία, όμως, κατά την παρούσα δικάσιμο και κατά την εκφώνηση της υπό κρίση υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, δεν εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Εν τούτοις, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της αμέσως προηγούμενης παραγράφου, καθώς η ένδικη αγωγή έχει κατατεθεί στη Γραμματεία πριν από την 01.01.2016, και δη στις 09.06.2015, εφαρμοζόμενων σχετικά των άρθρων 681Δ παρ. 1 και 672 ΚΠολΔ, ως ίσχυαν προ της κατάργησης τους με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, το Δικαστήριο θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και η ως άνω απολειπόμενη αμυνόμενη διάδικος παρούσα.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αγωγή της, όπως το περιεχόμενο της εκτιμάται από το παρόν Δικαστήριο, η ενάγουσα εκθέτει ότι ασκεί το επάγγελμα της δημοσιογράφου για χρονικό διάστημα υπέρτερο των είκοσι έξι (26) ετών, κατέχοντας πτυχίο ελληνικής φιλολογίας, ευρύτατες εγκύκλιες σπουδές και επιτυχημένη πορεία στον οικείο επαγγελματικό χώρο, χαρακτηριζόμενη από την παρουσίαση εκπομπών λόγου και πολιτισμού στην κρατική τηλεόραση με ευρεία απήχηση και από την εργασία της σε μεγάλης κυκλοφορίας καθημερινές εφημερίδες, αλλά και στο ραδιόφωνο. Ότι η πρώτη εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια της κυριακάτικης, πανελλαδικής και ευρείας κυκλοφορίας πολιτικής και ποικίλης ύλης εφημερίδας υπό τον διακριτικό τίτλο «REAL NEWS η αληθινή εφημερίδα», ο δεύτερος εναγόμενος τυγχάνει δημοσιογράφος / διευθυντής και εκδότης της συγκεκριμένης εφημερίδα και η τρίτη εναγόμενη είναι δημοσιογράφος / τηλεκριτικός και διατηρεί τη στήλη «Μέχρι Κεραίας» του ενθέτου υπό τον τίτλο «real life» της ίδιας εν λόγω εφημερίδα. Ότι την 01.02.2015 στη σελίδα 43 του παραπάνω ενθέτου του φύλλου υπ’ αρ. 324 της ως άνω εφημερίδας, η τρίτη εναγόμενη στην προαναφερόμενη στήλη της, ως αυτή ενσωματώνεται στο αγωγικό κείμενο, δημοσίευσε τους ακόλουθους για την ίδια ισχυρισμούς: πως είναι «ευνοημένη της απερχόμενης διοίκησης (της ΝΕΡΙΤ), την ώρα που δεκάδες μόνιμοι δημοσιογράφοι βλέπουν τα τρένα να περνούν…», πως έχει «στην κατοχή της δύο εκπομπές από τη ΝΕΡΙΤ με την ευγενική χορηγία του προέδρου του Εποπτικού κ. (του γνωστού πρύτανη, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΝΔ. κλπ. δραστηριοτήτων)», πως η εκπομπή της με τίτλο «Στα Ακρα» έχει «χαρακτήρα μεικτής παραγωγής», κάτι που «στη μονιμότητα δεν συνηθίζεται», πως «πέραν του μισθού της μετέχει ως παρουσιάστρια στην εταιρεία Orange Black, με κόστος 89.893 », πως για τη δεύτερη εκπομπή της με τίτλο «Οι Λέξεις Φταίνε», «με την απόφαση /12.11.2014 εγκρίθηκαν 24 επεισόδια, συνολικής αξίας 376.120 ευρώ», η ίδια ως παρουσιάστρια «θα λάβει έξτρα αμοιβή 10.000 ευρώ, ο σκηνοθέτης 24.000, ο αρχισυντάκτης 14.000, η δε επιστημονική έρευνα της εκπομπής ανέρχεται σε 40.000 ευρώ» και πως «στο κοστολόγιο της (ίδιας) εκπομπής συναντά κανείς και ειδικότητες που υπάρχουν στη ΝΕΡΙΤ αλλά χρεώνονται, όπως κομμώσεις 2.000 ευρώ, μακιγιάζ 1.700 ευρώ, 1.200 ευρώ για τηλέφωνα, 4.800 ευρώ για δώρα και απρόβλεπτα 5.000 ευρώ το στούντιο κοστίζει 30.000 ευρώ και η κατασκευή του σκηνικού 28.000 ευρώ…». Ότι σε δεύτερο διαδοχικό δημοσίευμα στις 11.04.2015, ομοίως στη σελίδα 43 του ίδιου ως άνω ενθέτου του φύλλου υπ’ αρ. 334 της ανωτέρω εφημερίδας, ως τούτο παρατίθεται αυτούσιο στο αγωγικό σώμα, η τρίτη εναγόμενη στην επίσης προαναφερόμενη στήλη της, υιοθέτησε τους ακόλουθους για το πρόσωπο της επιπρόσθετους ισχυρισμούς: πως «το “Μένουμε Ελλάδα” δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της ΕΡΤ, μπροστά φυσικά στο “Οι λέξεις φταίνε”…. στο πρακτικό . του Δ.Σ. υπογράφεται εξωτερική παραγωγή έναντι 267.000 ευρώ. αλλά έπειτα από μία εβδομάδα, όπως φαίνεται από τη διορθωτική αλλαγή, το τελικό κόστος της εκπομπής για 24 επεισόδια φτάνει τα 376.104 ευρώ» και πως «η παρουσιάστρια αμοίβεται με 9.600 ευρώ, ενώ είναι μόνιμη υπάλληλος της ΝΕΡΙΤ και με άλλα 7.200 ευρώ ως υπεύθυνη καλεσμένων παρανόμως…». Ότι άπαντα τα πραγματικά περιστατικά που διαλαμβάνονται στους ανωτέρω ισχυρισμούς είναι αναληθή για τους λόγους που αναλυτικώς εκτίθενται στο εισαγωγικό δικόγραφο και πρόσφορα να βλάψουν, όπως και πράγματι επισυνέβη, την τιμή, την υπόληψη και το επαγγελματικό της κύρος, καθώς διʼ αυτών τούτη (η ενάγουσα) εμφανίζεται στο ευρύ αναγνωστικό κοινό ως μία φαύλη δημοσιογράφος, η οποία λαμβάνει, δια πολιτικών της διασυνδέσεων και εξαρτήσεων, παρανόμως και εις βάρος των συναδέλφων της πακτωλό χρημάτων σε εποχές γενικευμένης οικονομικής ύφεσης. Ότι οι συγκεκριμένοι πραγματικοί και αξιολογικοί, με οντολογικό χαρακτήρα κατά περίπτωση, ισχυρισμοί είναι στο σύνολό τους ψευδείς, συκοφαντικοί και προσβλητικοί της επαγγελματικής της φήμης, καθώς η ίδια ουδέποτε είχε εξαρτήσεις από πολιτικά πρόσωπα, διετέλεσε σε ανεργία όταν έπαυσε η λειτουργία της ΕΡΤ και στη συνέχεια επαναπροσλήφθηκε στην επανασυσταθείσα ΝΕΡΙΤ, νομίμως, ως δημοσιογράφος με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και ουδόλως οι προαναφερόμενες εκπομπές της κόστισαν τα ανωτέρω αναφερόμενα ποσά, οι δε μεικτές παραγωγές ήταν συνήθεις πρακτική της ΕΡΤ, ενώ αυτή ουδέποτε συμμετείχε στην εταιρεία Orange Black, με αμοιβή 89.893 ευρώ, ούτε έλαβε τις προαναφερόμενες διογκωμένες αποδοχές από την κρατική τηλεόραση. Ότι το ψευδές τον ως άνω ισχυρισμών γνώριζε τόσο η τρίτη εναγόμενη, λόγω της σημαντικής πείρας της περί τη δημοσιογραφία, αλλά και της ανάρτησης των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ για τα κόστη των επίμαχων εκπομπών στον ηλεκτρονικό κρατικό ιστότοπο «Διαύγεια», τους υιοθέτησε δε με πρόθεση βλάβης της τιμής και της υπόληψης της, όσο και ο δεύτερος εναγόμενος, και αυτός ενέκρινε τη δημοσίευση των ανωτέρω δημοσιευμάτων, έχοντας σκοπό να θίξει την αξιοπιστία της στο συναλλακτικό κοινό. Ότι ένεκα της συγκεκριμένης υπαίτιας και αντίθετης στα χρηστά ήθη, συναφώς δε και αδικοπρακτικής, συμπεριφοράς των δεύτερου και τρίτης των αντιδίκων της, για την οποία υπέχει γνήσια αντικειμενική ευθύνη και η πρώτη εξ αυτών εταιρεία, ως ιδιοκτήτρια της προαναφερόμενης εφημερίδας, στις οποίες καταχωρήθηκαν οι σχετικές δημοσιεύσεις, και η οποία έγκειται και στη διάδοση ανακριβών και ψευδών ειδήσεων για τη δημοσιογραφική της δραστηριότητα, επήλθε προσβολή της προσωπικότητας και τρώση της επαγγελματικής της φήμης, συναφώς δε της προκλήθηκε ηθική βλάβη, αποκαταστατέα με την επιδίκαση εύλογης χρηματικής ικανοποίησης ύψους 300.000 ευρώ, επιμεριζόμενης σε 150.000 ευρώ για καθένα των επίδικων δημοσιευμάτων. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά δε, η ενάγουσα, ύστερα από, με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της στο ακροατήριο, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά και επαναλαμβάνεται στις έγγραφες προτάσεις της, αφενός, νομότυπη μη εισαγωγή του προκειμένου ενδίκου βοηθήματος προς συζήτηση (ας προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόμενων, αφετέρου, παραδεκτό μερικό περιορισμό του μόνου αυτοτελούς χρηματικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό (άρθρα 223 εδ. βʼ, 294 εδ. αʼ, 295 παρ. 1 εδ. βʼ, 297 ΚΠολΔ, ως τούτα ίσχυαν πριν από την κατά περίπτωση αντικατάσταση τους με την παρ. 2 του άρθρου δευτέρου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015), όπως το αιτητικό της ένδικης αγωγής συναφώς εκτιμάται, ζητά: α) να υποχρεωθεί η τρίτη εναγόμενη να της καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 5.000 ευρώ για έκαστο των δύο ενδίκων δυσφημιστικών κατά περιεχόμενο δημοσιευμάτων, συνολικά δε το ποσό των 10.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, β) να αναγνωρισθεί ότι η τρίτη εναγόμενη οφείλει να της καταβάλει, για την ίδια ως άνω αιτία, το ποσό των 145.000 για έκαστο των δύο ενδίκων δυσφημιστικών κατά περιεχόμενο δημοσιευμάτων, και συνολικά το ποσό των 145.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, γ) να διαταχθεί η καταχώριση στην εφημερίδα «REAL NEWS η αληθινή εφημερίδα», στην ίδια σελίδα και στην ίδια έκταση με τα επίδικα δημοσιεύματα, εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση τελεσίδικης επί της αγωγής απόφασης, περίληψης της συγκεκριμένης απόφασης, με όλα τα κατά νόμο απαραίτητα στοιχεία, απειλούμενης χρηματικής ποινής 5.000 για κάθε ημέρα καθυστέρησης προς συμμόρφωση, δ) να υποχρεωθεί η τρίτη εναγόμενη να παραλείπει κάθε παρόμοια με την αγωγικώς περιγραφόμενη προσβολή της προσωπικότητας της στο μέλλον, απειλούμενης κατ’ αυτής χρηματικής ποινής 5.000 για κάθε παράβαση του οικείου διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης, ε) να απαγγελθεί προσωπική κράτηση κατά της τρίτης εναγόμενης διάρκειας έξι (6) μηνών ως μέσο εξαναγκασμού της προς πληρωμή των ως άνω διωκόμενων ποσών, στ) να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς τα καταψηφιστικά της αιτήματα και ζ) να καταδικασθεί η αντίδικος της στη δικαστική της δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και με αυτά τα αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή παραδεκτά εισάγεται, μόνο ως προς την τρίτη εναγόμενη, ενώπιον του καθ’ ύλη (άρθρα 7, 8, 9,10, 14 παρ. 2, 18 και 681Δ’ παρ. 1 του ΚΠολΔ, ως το τελευταίο άρθρο ίσχυε πριν από την κατάργηση του με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015. ΦΕΚ Α’ 87/23.07.2015) κατά τόπο (άρθρα 22 και 35 του ΚΠολΔ) αρμόδιου παρόντος Δικαστηρίου, για να εκδικασθεί κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ.1 έως 3 και 672 – 676 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με το άρθρο 681 Δ’ του ίδιου Κώδικα [ως άπαντα τα άρθρα τούτα ίσχυαν πριν από την πριν από την κατάργηση τους με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α’ 87/23.07.2015), καθώς το προκείμενο εισαγωγικό δικόγραφο έχει κατατεθεί προ του χρόνου έναρξης εφαρμογής σχετικώς του συγκεκριμένου νόμου, σε σχέση και με τις από αυτόν επελθούσες τροποποιήσεις των διατάξεων περί ειδικών διαδικασιών του ίδιου Κώδικα, την 01.01.2016, και δεν καταλαμβάνεται κατά τα ανωτέρω από την ισχύ του, σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις των παρ. 2 και 4 του άρθρου ένατου του άρθρου 1 αυτού, σε συνδυασμό με το άρθρο 12 ΕισΝΚΠολΔ], και είναι παραδεκτή, ιδίως επαρκώς ορισμένη, αφού διαλαμβάνει όλα τα αναγκαία κατʼ άρθρο 216 ΚΠολΔ στοιχεία, εκτός από το υπό στοιχείο δ’ αυτοτελές αίτημα, το εγκείμενο στην παράλειψη της αυτής ή παρεμφερούς με την αγωγικώς περιγραφόμενη προσβολής της προσωπικότητας της ενάγουσας στο μέλλον, απειλούμενης συναφώς και χρηματικής ποινής, το οποίο πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο, καθότι πάσχει (νομικής) αοριστίας, με δεδομένο πως στο αγωγικό κείμενο δεν αναφέρεται ότι συντρέχει είτε βεβαιότητα είτε βάσιμος κίνδυνος ή απειλή επανάληψης της συγκεκριμένης προσβολής στο μέλλον εκ μέρους της τρίτης εναγόμενης, προϋποθέσεις που κατά νόμο απαιτούνται για την παροχή σχετικής έννομης προστασίας (βλ. άρθρο 57 ΑΚ, Καρακατσάνη, σε Γεωργιάδη/Σταθόπουλο, ΕρμΑΚ, Τόμος I – Γενικές Αρχές, άρθρο 57, παρ. 17, σελ. 104 και ΠΠρΑΘ 600/2015, ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, η ένδικη αγωγή είναι και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299, 340,345, 346,914, 919, 920 και 932 του ΑΚ, 94, 361 έως 363 του ΠΚ, 68, 70, 176, 191 παρ. 2, 907 και 908 παρ. 1δ’ του ΚΠολΔ (όπως το τελευταίο άρθρο ίσχυε πριν από την αντικατάσταση του με την παρ. 2 του άρθρου όγδοου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015), εκτός: i) από το υπό στοιχείο γʼ παρεπόμενο αίτημα, το οποίο, ως εκτιμάται ερειδόμενο στην παρ. 6 του άρθρου μόνου του ν. 1178/1981, πάσχει νομικής αβασιμότητας σχετικά με την απεύθυνσή του και κατά της τρίτης εναγόμενης και πρέπει συναφώς να απορριφθεί, διότι η από τη συγκεκριμένη διάταξη απορρέουσα υποχρέωση δημοσίευσης της εκδοθησόμενης καταψηφιστικής απόφασης επί προσβολής του δικαιώματος προσωπικότητας δια του τύπου είναι δεσμευτική μόνο για την πρώτη εναγόμενη, ως ιδιοκτήτρια εταιρεία της έντυπης εφημερίδας «REAL NEWS», ως προς την οποία η αγωγή δεν εισάγεται προς συζήτηση (βλ. ΠΠρΑΘ 1170/2010, ΤΝΠ Νόμος), και ii) από το υπό στοιχείο ε’ παρεπόμενο αίτημα περί απαγγελίας κατά της τρίτης εναγόμενης προσωπικής κράτησης διάρκειας (6) μηνών ως μέσου έμμεσης αναγκαστικής εκτέλεσης των διατάξεων της εκδοθησόμενης απόφασης με αντικείμενο την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, το οποίο κρίνεται απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο, κατόπιν του ανωτέρω, παραδεκτού, μερικού περιορισμού του αυτοτελούς αγωγικού χρηματικού αιτήματος εκ μέρους του πληρεξούσιου δικηγόρου της ενάγουσας από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, καθότι, αναφορικά με το καταλειπόμενο ως αναγνωριστικό σκέλος του, η προσωπική κράτηση προϋποθέτει καταψηφιστική διάταξη, εμπεριέχουσα καταδίκη σε υποχρέωση (βλ. Εφθεσ/κης 356/1994, Αρμ. 1994, 1389, εν σχέσει δε με το καταψηφιστικό σκέλος του των 10.000 , τούτο υπολείπεται του νομίμου ποσοτικού ορίου απαγγελίας προσωπικής κράτησης των 30.000 κατ’ άρθρο 1047 παρ. 2 του ΚΠολΔ (ως η συγκεκριμένη διάταξη ισχύει μετά την αντικατάσταση της με το άρθρο 62 του ν. 3994/2011). Κατόπιν των ανωτέρω, επομένως, πρέπει η ένδικη αγωγή, κατά το μέρος της ως προς το οποίο κρίθηκε παραδεκτή και νόμω βάσιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι καταβλήθηκε το αναλογούν στο καταψηφιστικό χρηματικό αντικείμενο της τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. τα υπ’ αρ. … και … αγωγόσημα σειράς Α’) και προσκομίζεται το υπ’ αρ. …/16.02.2018 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων στον Δ.Σ.Α. του παρασταθέντος πληρεξούσιου δικηγόρου Αθηνών της ενάγουσας Ανδρέα Μπακόπουλου (για την κατάθεση του ενδίκου δικογράφου, την υποβολή προτάσεων επ’ αυτού και την παράσταση του στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση του, κατ’ άρθρο 61 παρ. 1, 4 του ν. 4194/2013 περί Κώδικα Δικηγόρων), στον οποίο η εν λόγω επιτιθέμενη διάδικος νοείται ότι έχει παράσχει πληρεξουσιότητα να την εκπροσωπήσει στην προκείμενη δίκη, κατά τα άρθρα 96 παρ. 1 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ (ως το δεύτερο ίσχυε πριν από την αντικατάσταση του με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015) εκ της παράστασης της στο ακροατήριο μετʼ αυτού.
Από όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται η ενάγουσα, είτε για να χρησιμεύσουν προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ιδιαίτερη μνεία κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα, μεταξύ των οποίων εγγράφων συγκαταλέγεται και, δίχως επίσημη μετάφραση στην ελληνική, συντεταγμένο στην αγγλική γλώσσα έγγραφο, το οποία λαμβάνεται υπόψη ως μη πληρούν τους όρους του νόμου αποδεικτικό μέσο (βλ. ΑΠ 1757/2011, ΤΝΠ Νόμος), χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη, ούτε ως δικαστικό τεκμήριο, ούτε ως μη πληρούν τους όρους του νόμου αποδεικτικό μέσο, η άνευ ημερομηνίας επιστολή – βεβαίωση του πρόεδρου και διευθύνοντος συμβούλου του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας «BLACK ORANGE Α.Ε.», , η οποία προσκομίζεται από την ενάγουσα, συντάχθηκε για να χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια της προκείμενης έννομης σχέσης δίκης και εμπεριέχει μαρτυρία τρίτου, η οποία δόθηκε κατά καταστρατήγηση των δικονομικών διατάξεων κερί εξέτασης μαρτύρων στο ακροατήριο και λήψης ενόρκων βεβαιώσεων από μάρτυρες ενώπιον Ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου (βλ. ΑΠ 930/2008. ΤΝΠ Νόμος), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα ασκεί το επάγγελμα της δημοσιογράφου, ούσα πτυχιούχος φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, για χρονικό διάστημα ανώτερο των είκοσι έξι (26) ετών. Τον Οκτώβριο του έτους 2000, κι ενώ παράλληλα εργαζόταν στην πανελλήνιας κυκλοφορίας πολιτική εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», εκκίνησε η συνεργασία της, επί τη βάσει ετήσιων συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας, με την κρατική τηλεόραση («ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε.», αναφερόμενη στο εξής ως «ΕΡΤ Α.Ε.»), με την οποία το έτος 2006, με βάση τις ρυθμίσεις των άρθρων 11 του Π.Δ. 164/2004, 1 του ν. 3320/2005 και 24 του ν. 3491/2006, κατήρτισε σύμβαση εργασίας αόριστου χρόνου (βλ. την από 01.11.2006 σύμβαση της αορίστου χρόνου με την «ΕΡΤ Α.Ε.», που η ίδια προσκομίζει με επίκληση). Μέχρι τον Ιούνιο του έτους 2013, όποτε έπαυσε η λειτουργία της ΕΡΤ Α.Ε. κατόπιν κυβερνητικής απόφασης, η εν προκειμένω επιτιθέμενη διάδικος παρέμεινε εργαζόμενη ως δημοσιογράφος, έχοντας στο ενεργητικό της την παρουσίαση και αρχισυνταξία των εκπομπών «Υμείς και Ημείς» κατά την περίοδο 2000-2002. «Οπωσδήποτε την Κυριακή» κατά την περίοδο 2002-2003 και «Στα Ακρα» κατά την περίοδο 2003-2013. Μετά δε την αναστολή λειτουργίας της «ΕΡΤ Α.Ε.». το θέρος του έτους 2013, η ίδια παρέμεινε σε καθεστώς ανεργίας για περίπου επτά (7) μήνες, από τις 12.06.2013 έως τις 20.01.2014 (βλ. τη σχετική υπ’ πρωτ. ./29.01.2016 βεβαίωση του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης) και, στη συνέχεια, από τον Ιανουάριο του 2014 μέχρι και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους απασχολήθηκε με δίμηνης διάρκειας επαναλαμβανόμενες συμβάσεις εργασίας, ως δημοσιογράφος, σύμφωνα με την τότε ισχύουσα διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 4α της Κ.Υ.Α. οικ.02/11.06.2013, στη «Δημόσια Τηλεόραση», προσωρινή διάδοχο της «Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.» με βάση σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. τη σχετική με αρ. πρωτ. ./02.02.2016 βεβαίωση του Ειδικού Εκκαθαριστή Στοιχείων Ενεργητικού & Παθητικού της ΕΡΤ Α.Ε.). Ακολούθως, συνήψε με τη διάδοχο της «ΕΡΤ Α.Ε.» ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε.» (στο εξής μνημονευόμενη ως «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», ως επιτυχούσα σε σχετικώς προκηρυχθέντα διαγωνισμό πλήρωσης πενήντα εννέα (59) θέσεων δημοσιογράφων επί τη βάσει μοριοδότησης με κριτήρια ετών προϋπηρεσίας και τίτλων σπουδών (βλ. το υπ’ αρ. ./16.10.2014 πρακτικό του Δ.Σ. της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» με αντικείμενο την έγκριση του Τελικού Πίνακα Κατάταξης και την κατάρτιση του Πίνακα Οριστικών Αποτελεσμάτων του συγκεκριμένου διαγωνισμού με κωδικό «ΣΑΧ-Α1»), την από 03.12.2014 σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, παραμένοντας εργαζόμενη υπό το ίδιος καθεστώς μέχρι του παρόντος και στη μετέπειτα επανιδρυθείσα το έτος 2015 «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε.» («ΕΡΤ Α.Ε.»). Εξάλλου, στη «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» η ενάγουσα συνέχισε να παρουσιάζει την εκπομπή συνεντεύξεων «Στα Ακρα», την αρχισυνταξία και παρουσίαση της οποίας διατηρεί και στην επανασυσταθείσα «ΕΡΤ Α.Ε.», κατά δε το χρονικό διάστημα Φεβρουαρίου – Αυγούστου 2015 παρουσίαζε στην τελευταία, με τη σύμπραξη και του καθηγητή γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών , τη γλωσσική εκπομπή «Οι λέξεις φταίνε», ενώ από τον Απρίλιο του έτους 2016 παρουσιάζει στην κρατική τηλεόραση, σε συνεργασία με τον καθηγητή – ακαδημαϊκό , παράλληλα με την ως άνω εκπομπή σκιαγράφησης σημαντικών προσωπικοτήτων «Στα ʼκρα», και την εκπομπή περιβαλλοντικού περιεχόμενου «Μάγεμα η φύσις» (βλ. το υπ’ αρ. ./16.03.2016 πρακτικό του Δ.Σ. της «ΕΡΤ Α.Ε.»). Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές πως η ενάγουσα, διαθέτοντας πανεπιστημιακή μόρφωση περί την ελληνική φιλολογία, έχει διαγράψει από τη δεκαετία του 2000 και μέχρι του παρόντος μία αξιοπρόσεκτη δημοσιογραφική διαδρομή στην κρατική τηλεόραση, παρουσιάζοντας σημαντικές εκπομπές λόγου και πολιτισμού, με μεγάλη απήχηση στο φιλομαθές κοινό, έχοντας καταστεί σε τούτο ευρέως αποδεκτή και αναγνωρίσιμη. Περαιτέρω, η πρώτη εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία τυγχάνει ιδιοκτήτρια της κυριακάτικης πολιτικής και ποικίλης ύλης, πανελλήνιας, με σημαντική αναγνωσιμότητα, κυκλοφορίας εφημερίδας υπό τον διακριτικό τίτλο «REAL NEWS», της οποίας εκδότης -διευθυντής είναι ο δεύτερος εναγόμενος, ευρέως γνωστός δημοσιογράφος, μη εισαγόμενης προς συζήτηση της κρινόμενης αγωγής ως προς τους εν λόγω δύο αμυνόμενους διαδίκους κατόπιν σχετικής δήλωσης του πληρεξούσιου δικηγόρου της ενάγουσας στο ακροατήριο και στις έγγραφες προτάσεις. Η δε τρίτη εναγόμενη είναι γνωστή δημοσιογράφος – τηλεκριτικός, ασχολούμενη με τον ευρύτερο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η οποία κατά το έτος 2015 διατηρούσε επαγγελματική συνεργασία με την ανωτέρω εφημερίδα, συγγράφοντας μόνιμη δικής της στήλη υπό τον τίτλο «Μέχρι Κεραίας» στο ένθετο αυτής «ReaI Life». Στη σελίδα 43 του συγκεκριμένου ένθετου, εξάλλου, στο φύλλο της ανωτέρω εφημερίδας υπ’ αρ. 324 της Κυριακής, 01.02.2105, η τρίτη εναγόμενη, στην προαναφερόμενη στήλη, δημοσίευσε τις ακόλουθες καταχωρίσεις σε σχέση με το πρόσωπο της ενάγουσας, αυτολεξεί παρατιθέμενες: α) «Έχουμε λοιπόν και λέμε! Η (η ενάγουσα), ο . και ο είναι οι ευνοημένοι της απερχόμενης διοίκησης (ενν. της ΝΕΡΙΤ), την ώρα που δεκάδες μόνιμοι δημοσιογράφοι βλέπουν τα τρένα να περνούν….», β) « Η (η ενάγουσα), άξια συνάδελφος, μόνιμη υπάλληλος της ΕΡΤ, έχει αυτή τη στιγμή στην κατοχή της δύο εκπομπές από τη ΝΕΡΙΤ με την ευγενική χορηγία του προέδρου του Εποπτικού κ. (του γνωστού πρύτανη, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΝΔ. κλπ. δραστηριοτήτων)», γ) «Αυτό δεν θα ήταν προβληματικό αν η εκπομπή δεν είχε χαρακτήρα μεικτής παραγωγής, καθόσον στη μονιμότητα δεν συνηθίζεται. Πέραν λοιπόν του μισθού της η παρουσιάστρια μετέχει ως παρουσιάστρια στην εταιρεία Orange Black, με κόστος 89.893 ευρώ», δ) «Η δεύτερη εκπομπή που παρουσιάζει η (η ενάγουσα) λέγεται “Οι λέξεις φταίνε”. Με την απόφαση 1392/12.11.2014 εγκρίθηκαν 24 επεισόδια, συνολικής αξίας 376.120 ευρώ. Η παρουσιάστρια θα λάβει έξτρα αμοιβή 10.000 ευρώ. ο σκηνοθέτης 24.000, ο αρχισυντάκτης 14.000, η δε επιστημονική έρευνα της εκπομπής ανέρχεται σε 40.000 ευρώ» και ε) «Στο κοστολόγιο της εκπομπής συναντά κανείς και ειδικότητες που υπάρχουν στη ΝΕΡΙΤ αλλά χρεώνονται, όπως κομμώσεις 2.000 ευρώ, μακιγιάζ 1.700 ευρώ, 1.200 ευρώ για τηλέφωνα. 4.800 ευρώ για δώρα και απρόβλεπτα 5.000 ευρώ. Το στούντιο κοστίζει 30.000 ευρώ και η κατασκευή του σκηνικού 28.000 ευρώ…». Εν τούτοις, άπαντα τα πραγματικά γεγονότα που υιοθετούνται στις ανωτέρω καταχωρίσεις είναι αντικειμενικά ψευδή, ως εξάγεται με βάση τις κατωτέρω αποδεικτικές επισημάνσεις: i) Η ενάγουσα ουδόλως αποτέλεσε ευνοημένη της απερχόμενης διοίκησης της ΝΕΡΙΤ, ούτε ανέλαβε την παρουσίαση και αρχισυνταξία των δύο εκπομπών «Στα άκρα» και «Οι λέξεις φταίνε» με την «ευγενική χορηγία», και άρα με τη χαριστική παρέμβαση, του προέδρου του Εποπτικού Συμβουλίου της συγκεκριμένης εταιρικής οντότητας, τέως πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κύριου , όπως παρατίθεται στις υπό στοιχεία α’ και β ως άνω δημοσιεύσεις, αφού, ως προεκτέθηκε, η ίδια, έχοντας τη σχετική επιστημονική κατάρτιση, ως κάτοχος πτυχίου κλασσικής φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του αυτού ως άνω Πανεπιστημίου (βλ. το υπ’ αρ. πρωτ. ./11.04.2006 αντίγραφο πτυχίου, που τούτη προσκομίζει με επίκληση), διέθετε τα σχετικά προσόντα και βάσει αυτών είχε ήδη διαγράψει μακρά πορεία στην κρατική τηλεόραση από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, παρουσιάζοντας εκπομπές λόγου, μεταξύ των οποίων και τούτης με τίτλο «Στα άκρα». Επιπλέον, η ετέρα εκπομπή «Οι λέξεις φταίνε» είχε αντικείμενο απόλυτα ταυτόσημο με το επιστημονικό πεδίο που θεράπευε η ενάγουσα, ήτοι την ελληνική γλώσσα και παρουσιαζόταν με τη σύμπραξη του καθηγητή γλωσσολογίας , με επακόλουθο η εν λόγω επιτιθέμενη διάδικος, κυρίως βάσει των πανεπιστημιακών σπουδών της, κατά την κοινή λογική, να νοείται ως απόλυτα κατάλληλη για την αρχισυνταξία και παρουσίαση της. Ακόμα, όπως προαναφέρθηκε, η ενάγουσα στη «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» προσλήφθηκε ως εργαζόμενη δημοσιογράφος αορίστου χρόνου, αξιοκρατικά, κατόπιν διενέργειας ανοικτού διαγωνισμού επί τη βάσει μοριοδότησης με κριτήρια προϋπηρεσίας και τίτλων σπουδών, στον οποίο έλαβε τη 14η θέση επί συνόλου 59, και όχι χάριν γνωριμιών της με τη διοίκηση ή άλλων διασυνδέσεων της με πολιτικά πρόσωπα (βλ. το προαναφερόμενο πρακτικό υπ’ αρ. ./16.10.2014 του Δ.Σ. της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.»). ii) Σε αναφορά με την υπό στοιχείο γ’ ως άνω καταχώριση, στην οποία αναφέρεται ότι οι εκπομπές «Στα άκρα» και «Οι λέξεις φταίνε» ήταν μικτές παραγωγές της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», δηλαδή τελεσθείσες και με τη σύμπραξη τρίτων ιδιωτών, στις οποίες δεν συνηθίζεται η συμμετοχή μονίμων υπαλλήλων και πως η ενάγουσα, ως συνάγεται από την πρόσληψη που κατά την κοινή λογική θα είχε ο οποιοσδήποτε μέσος κοινωνός των ασαφώς γραφέντων στο σχετικό λήμμα, φέρεται να συμμετείχε, ως παρουσιάστρια, και στην εταιρεία «Orange Black» με αμοιβή η ίδια 89.893 ευρώ, σημειώνεται πως το αληθές είναι ότι οι πλείστες εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης, εκτός των καθημερινών και του σαββατοκύριακου επικαιρότητας, ζωντανής ροής («Iive»), είναι μικτής παραγωγής και μετέχουν σε αυτές μόνιμοι υπάλληλοι της, δημοσιογράφοι και τεχνικοί, κατά συνήθη πρακτική και ότι η ενάγουσα ουδέποτε συμμετείχε στην προαναφερόμενη εταιρεία λαμβάνοντας την ως άνω μνημονευόμενη υπέρογκη αμοιβή. Ειδικότερα, από τις υπ’ αρ. πρωτ. ανάρτησης στον ιστότοπο «Διαύγεια» /24.12.2014, /14.01.2015 και /23.12.2014 αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» σχετικά με την οργάνωση των εκπομπών «Fair Play», «Art Beat» και «Στα άκρα», αντίστοιχα, και οι δύο πρώτες, και όχι μόνο η τρίτη, αποτελούσαν μεικτές παραγωγές, αφού η εκτέλεση τους είχε ανατεθεί σε τρίτες εταιρείες, και δη στις « & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Ο.Ε.» και στη «Β & G PRODUCTIONS Ι.Κ.Ε.», και σε αμφότερες τούτες μετείχαν και μόνιμοι υπάλληλοι της κρατικής τηλεόρασης, ήτοι παρουσιαστές, σκηνοθέτες και τεχνικοί. Επιπλέον, οι δύο εν λόγω εκπομπές κόστιζαν ακριβότερα ανά επεισόδιο από την εκπομπή «Στα άκρα» της ενάγουσας, και δη 5.843,07 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. η πρώτη και 6.078,69 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. η δεύτερη, έναντι 3.095,10 ευρώ έναντι Φ.Π.Α. Εξάλλου, στην προαναφερόμενη υπʼ αρ. πρωτ. ανάρτησης /23.12.2004 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» σχετικά με την εκπομπή της ενάγουσας «Στα Ακρα», την εκτέλεση της παραγωγής πράγματι είχε αναλάβει η ως άνω εταιρεία «BIack Orange PRODUCTIONS Α.Ε.», μνημονεύεται ρητά ότι, στα πλαίσια της μικτής σχετικής παραγωγής, η κρατική τηλεόραση θα διέθετε δικά της μέσα και μονίμους υπαλλήλους, και δη μία βάρδια στούντιο πλήρους εξοπλισμένου και επανδρωμένου ανά εκπομπή, τον διευθυντή παραγωγής, τον σκηνοθέτη και την παρουσιάστρια – ενάγουσα, χωρίς να αναφέρεται για το πρόσωπο αυτής η οποιαδήποτε πρόσθετη αμοιβή, παρά μόνο το ποσό των 89.882,04 πλέον Φ.Π.Α., που θα επιβάρυνε τον προϋπολογισμό της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» των ετών 2014 – 2015. iii) Όσον αφορά την παραγωγή της ετέρας εκπομπής της ενάγουσας «Οι λέξεις φταίνε», στην οποία αφορούν τα λοιπά υπό στοιχεία δ’ και ε’ ως άνω δημοσιεύματα, η αλήθεια έγκεινται στα ακόλουθα: Ως προκύπτει από την υπό αριθμ. πρωτ. ανάρτησης στον ιστότοπο «Διαύγεια» ./28.08.2014. και όχι υπ’ αρ. πρωτ. ./12.11.2014, όπως εσφαλμένα αναγράφεται στην υπό εξέταση καταχώριση, υπ’ αρ. ./28.08.2014 απόφαση (πρακτικό) του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.». εγκρίθηκαν συναφώς 16 επεισόδια της εκπομπής «Στα άκρα» έναντι συνολικού κόστους 159.744 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α.) και όχι 24 επεισόδια έναντι ολικού κόστους 376.120 ευρώ, όπως μνημονεύεται στο οικείο λήμμα, ενώ ουδόλως παρατίθεται οπουδήποτε πρόσθετη αμοιβή γιο την παρουσιάστρια, τον αρχισυντάκτη, τον υπεύθυνο επιστημονικής έρευνας ή οποιεσδήποτε άλλες χρεώσεις για κομμώσεις, δώρα ή μακιγιάζ, παρά τα αντίθετα αναγραφόμενα στο ίδιο λήμμα. Ομοίως δε, από τη σχετική υπ’ αρ. πρωτ. ./24.04.2015 βεβαίωση της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», προκύπτει ότι η ίδια συμμετείχε στη συγκεκριμένη παραγωγή διαθέτοντας την παρουσιάστρια, τον σκηνοθέτη, τον διευθυντή παραγωγής και μία πλήρως στελεχόμενη βάρδια στούντιο, χωρίς πρόβλεψη για τους συγκεκριμένους υπαλλήλους της οποιασδήποτε πρόσθετης αμοιβής. Εξάλλου, η προαναφερόμενη απόφαση τροποποιήθηκε με τη με αρ. πρωτ. ανάρτησης στον ιστότοπο «Διαύγεια» /18.11.2014 υπ’ αρ. /18.11.2014 απόφαση (πρακτικό) του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», με την οποία εγκρίθηκαν πλέον 24 επεισόδια της εκπομπής «Ο λέξεις φταίνε», με παραγωγό την εταιρεία « ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», έναντι ολικού κόστους 266.928 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α., και με κόστος σκηνικών 19.000 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α., και όχι έναντι ποσών 376.120 ευρώ και 28.000 ευρώ, όπως ανακριβώς αναγράφεται στην επίμαχη καταχώριση. Έτι περαιτέρω, περίπου δύο μήνες μετά την ως άνω αρχική δημοσίευση η τρίτη εναγόμενη, ομοίως στη στήλη της με τίτλο «Μέχρι Κεραίας», στη σελίδα 43 του ένθετου «ReaI Life», στο φύλλο της ανωτέρω εφημερίδας «REAL NEWS» υπ’ αρ. 334 του Μ. Σαββάτου, 14.04.2015, προέβη σε νέα αναφορά για το πρόσωπο της ενάγουσας, συνιστάμενη επί λέξει στα ακόλουθα: α) «Το “Μένουμε Ελλάδα” δεν είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της ΕΡΤ, μπροστά φυσικά στο “Οι λέξεις φταίνε”» -και όχι μόνο-, κ. , που διεκδικείτε ξανά την προεδρία της ΕΡΤ. Στο πρακτικό 2497 του Δ.Σ. υπογράφεται η εξωτερική παραγωγή έναντι 267.000 ευρώ, αλλά έπειτα από μία εβδομάδα, όπως φαίνεται από τη διορθωτική αλλαγή, το τελικό κόστος της εκπομπής για 24 επεισόδια φτάνει τα 376.104 ευρώ…», β) «Στον αναλυτικό προϋπολογισμό που έχουμε στη διάθεση μας φαίνονται και ειδικότητες μάλλον επιστημονικής φαντασίας, όπως “ηχολήπτες”, “στήσιμο-ξεστήσιμο”. Τι ξεστήνουν; Τον ήχο; Η παρουσιάστρια αμοίβεται με 9.600 , ενώ είναι μόνιμη υπάλληλος της ΝΕΡΙΤ και με άλλα 7.200 ως υπεύθυνη καλεσμένων παρανόμως…» και γ) «Και πως ο πρόεδρος της ΕΡΤ, έπειτα από παράκληση του γνωστού , μέσα σε μία βδομάδα – με την τροποποίηση 1392 – δέχθηκε να προστεθούν ολόκληρα 100.000 ευρώ στις απαιτήσεις της παραγωγής; Τι είναι τα ευρώ για τη ΝΕΡΙΤ; Στραγάλια:». Εν τούτοις, και οι συγκεκριμένες παραδοχές, άπασες, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα. Πιο επισταμένα, ο χαρακτηρισμός της παραγωγής της εκπομπής της ενάγουσας «Οι λέξεις φταίνε» ως το «μεγαλύτερο σκάνδαλο της ΕΡΤ», που συνιστά αξιολογική κρίση συναρτώμενη, όμως, αμέσως με υποκείμενα γεγονότα διακριτικής μεταχείρισης της ενάγουσας και τεχνητής διόγκωσης δαπανών παραγωγής και, κατ’ επακόλουθο, ως εμπίπτουσα στην έννοια του πραγματολογικού δεδομένου (βλ. ΑΠ 308/2016, ΤΝΠ Νόμος), είναι καθʼ όλα ανακριβής, αφού κατά τα ανωτέρω γινόμενα δεκτά στην ουσία της προκείμενης διαφοράς η εκτέλεση της μικτής παραγωγής της εν λόγω εκπομπής έγινε χωρίς οποιαδήποτε ένδειξη κακοδιαχείρισης, κατά τρόπο διαφανή και σύμφωνο με την γενικότερη σχετική πρακτική της ΝΕΡΙΤ, και χωρίς υπέρογκες αποζημιώσεις των συντελεστών. Επιπλέον, η αναφορά περί έγκρισης με το υπ’ αρ. μεταγενέστερο – διορθωτικό πρακτικό του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» για 24 επεισόδια εξωτερικής παραγωγής της ίδια εκπομπής του υπέρογκου ποσού των 367.014 ευρώ, ομοίως, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού, όπως προπαρατέθηκε, με την υπ’ αρ. πρωτ. ανάρτησης ./18.11.2014 υπ αρ. ./18.11.2014 απόφαση (πρακτικό) του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», εγκρίθηκε η μεικτή – και όχι εξωτερική – παραγωγή 24 επεισοδίων της εκπομπής «Ο λέξεις φταίνε», με παραγωγό την εταιρεία « ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.», έναντι ολικού κόστους 266.928 , πλέον Φ.Π.Α. Ακόμα, και οι λοιπές πραγματολογικές επισημάνσεις περί υπέρμετρων αμοιβών της ενάγουσας, ως παρουσιάστριας και υπεύθυνης καλεσμένων, με τα ποσά των 9.600 ευρώ και 7.200 ευρώ, παρά την ιδιότητα της ως μόνιμης υπαλλήλου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» και περί διόγκωσης της δαπάνης της ως άνω εκπομπής κατόπιν παρέμβασης του «γνωστού », δεν βρίσκουν έρεισμα στην αλήθεια, καθώς με βάση τα παραπάνω κριθέντα ως πλήρως αποδειχθέντα, η εν προκειμένω επιτιθέμενη διάδικος ουδεμία πρόσθετη, του οριζόμενου κατά το ν. 4024/2011 και την Κ.Υ.Α. 2/17805/0022/13.02.2015 μισθού της (βλ. την από 03.12.2014 σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου), αμοιβή για την εκτέλεση της εκπομπής «Οι λέξεις φταίνε» έλαβε, ούτε δέχθηκε την οποιαδήποτε αθέμιτη ώθηση ή διευκόλυνση στην επαγγελματική της ανέλιξη από τον τέως Πρόεδρο του Εποπτικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», καθηγητή . Έτι περαιτέρω, τα επίμαχα ως άνω αντικειμενικώς ψευδή γεγονότα, περιήλθαν, δια της δημοσίευσης των οικείων επίμαχων καταχωρήσεων στα φύλλα υπ’ αρ. 324 και 334 των 01.02.2015 και 11.04.2015, αντίστοιχα, στην κυριακάτικη εφημερίδα, πανελλαδικής κυκλοφορίας και ευρύτατης αναγνωσιμότητας «REAL NEWS», σε γνώση ευμεγέθους κ» απροσδιόριστου αριθμού αγνώστων πλείστων τρίτων προσώπων, ήτοι σημαντικού τμήματος του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού, ήταν πρόσφορα να πλήξουν και πράγματι έπληξαν την τιμή και την υπόληψη της ενάγουσας, ιδίως την επαγγελματική, καθώς η ίδια εμφανίσθηκε, σύμφωνα με την αντίληψη που υποδεικνύει η κοινή λογική, ως μία φαύλη, ανήθικη και διαπλεκόμενη με την πολιτική εξουσία και τους προϊσταμένους της δημοσιογράφος, η οποία διατηρεί ανίερες διασυνδέσεις με την εκάστοτε διοίκηση της κρατικής τηλεόρασης προκειμένου να ανελιχθεί επαγγελματικά εις βάρος των συναδέλφων της, λαμβάνει υπερμεγέθη ποσά έναντι αμοιβών αδικαιολόγητων και καθ’ υπέρβαση του νομίμου μισθού της ως μόνιμης υπαλλήλου, προς εκτέλεση και παρουσίαση εκπομπών από τις δημόσιες τηλεοπτικές συχνότητες, στα πλαίσια παραγωγών που θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν και ως εσωτερικές, με διογκωμένους προϋπολογισμούς επ’ ωφελεία τρίτων και προς βλάβη του δημοσίου οικονομικού συμφέροντος. Η δε τρίτη εναγόμενη τελούσε σε πλήρη γνώση της αναλήθειας των ως άνω ψευδών πραγματικών περιστατικών και τα υιοθέτησε σκοπεύοντας ακριβώς στην τρώση της επαγγελματικής, ηθικής και κοινωνικής υπόστασης της αντιδίκου της. Τα στοιχεία της ενδιάθετης αυτής κατάστασης της τρίτης εναγόμενης, ήτοι η γνώση της αναλήθειας των επίδικων γεγονότων και ο σκοπός προσβολής της τιμής και της υπόληψης της ενάγουσας, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, εξάγονται από την τεράστια εμπειρία της ως δημοσιογράφου – τηλεκριτικού, η οποία, ως και η προγενέστερη θητεία της στην «ΕΡΤ Α.Ε.», της εξασφάλιζε άμεση αντίληψη του τρόπου οργάνωσης και εκτέλεσης της παραγωγής των εκπομπών της κρατικής τηλεόρασης, από την ανάρτηση όλων των συναφών με τις παραγωγές εκπομπών στον δημόσιο ιστότοπο «Διαύγεια», άρα και τις επίδικες, αποφάσεων των διοικητικών συμβουλίων της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», η οποία της εξασφάλιζε ευθεία πρόσβαση στο αληθές περιεχόμενό τους και κυρίως, από τη μεταφορά στη δημοσιότητα διαστρεβλομένων των αναγραφόμενων στις κομβικές με αριθμούς πρωτ. ανάρτησης στον προαναφερόμενο κρατικό ιστότοπο /28.08.2014 και /18.11.2014 υπʼ αρ. /28.08.2014 και ./18.11.2014 αποφάσεις (πρακτικά) του Διοικητικού Συμβουλίου της «ΝΕΡΙΤ Α.Ε.», ως προς την πρώτη δε κατά εσφαλμένη αναγραφή ακόμα και του αριθμού πρωτοκόλλου ανάρτησης της, πρακτική, η οποία, δεδομένης της εμπειρίας και της οξείας αντίληψης περί τα δημοσιογραφικά πράγματα της εν λόγω αμυνόμενης διαδίκου, κατά τη λογική, μόνο σε πρόθεσή της μπορεί να αναχθεί. Με βάση τα ανωτέρω γινόμενα δεκτά, επομένως, η τρίτη εναγόμενη υπέπεσε στη διάπραξη εναντίον της ενάγουσας του αδικήματος της (κατά συρροή) συκοφαντικής δυσφήμισης του άρθρου 363 του ΠΚ, κατά συμπεριφορά υπαίτια και παράνομη, μη συμβατή με τα χρηστά ήθη, η οποία προσλαμβάνει συναφώς αδικοπρακτική διάσταση, με έρεισμα και στα άρθρα 281, 914, 919 και 920 του ΑΚ, προσβάλλουσα την προσωπικότητα της εν προκειμένω επιτιθέμενης διαδίκου, ένεκα της οποίας, κατ άμεση αιτιώδη σύνδεσμο και μόνη ενεργό αιτία, τούτη δοκίμασε θλίψη και στενοχώρια, αφού τρώθηκε η τιμή και η υπόληψη της στον επαγγελματικό και ευρύτερα κοινωνικό της περίγυρο, και δοκίμασε συναφώς, ως εξάγεται και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, ηθική βλάβη. Για την αποκατάσταση της καταγνωσθείσας τούτης ηθικής βλάβης δε, η ενάγουσα δικαιούται χρηματική ικανοποίηση, η οποία, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών της ένδικης αδικοπραξίας, των επιπτώσεων των δημοσιευμάτων στην ίδια, ως αδικηθείσα, καθώς και στο επαγγελματικό της περιβάλλον, του είδους, της φύσης, της σπουδαιότητας, της βαρύτητας και της απαξίας των πράξεων που της αποδόθηκαν με τα επίδικα δημοσιεύματα, του είδους της προσβολής που υπέστη, της έντασης του πταίσματος της τρίτης εναγόμενης, των συνθηκών τέλεσης της οικείας αδικοπραξίας (πρβλ. παρ. 2 του άρθρου μόνου του ν. 1178/1981), της αρχής της αναλογικότητας (βλ. ΟλΑΠ 9/2015, ΧρΙΔ 2015, 575), καθώς και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των εν προκειμένω αντιδίκων (αμφότερες η ενάγουσα και η τρίτη εναγόμενη είναι μέσης οικονομικής στάθμης, ευρέως γνωστές δημοσιογράφοι, με μακρόχρονη πορεία στον οικείο επαγγελματικό κλάδο) ανέρχεται, κατʼ εύλογη κρίση του Δικαστηρίου, στο ποσό των 4.000 για καθένα των επίδικων δύο δημοσιευμάτων και, συνολικά, στο ποσό των (4.000 χ 2 =) 8.000 ευρώ, το οποίο, κατόπιν του από μέρους της γινομένου παραδεκτού περιορισμού του οικείου αγωγικού χρηματικού αιτήματος, πρέπει να επιδικασθεί υπέρ της ενάγουσας, με υπόχρεη προς καταβολή την τρίτη εναγόμενη, ως καταψηφιστικό. Συνεκδοχικά, λοιπόν, με βάση όλα τα παραπάνω, κηρυσσόμενης της προκείμενης συζήτησης απαράδεκτης ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόμενων, αναφορικά με την τρίτη εξ αυτών, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατʼ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί τούτη να καταβάλει στην ενάγουσα, ως χρηματική της ικανοποίηση ένεκα της ηθικής βλάβης που υπέστη από την ένδικη αδικοπραξία, το συνολικό ποσό των 8.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση του οικείου εισαγωγικού δικογράφου έως και την ολοσχερή εξόφληση. Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν υφίσταται κατέχουσα ανάγκη της ενάγουσας να απολαύει άμεσα την επιδικασθείσα ως άνω χρηματική ωφέλεια, λόγω της καλής οικονομικής κατάστασης της, την οποία συνεπάγεται η ιδιότητα της ως μίας από τις γνωστότερες δημοσιογράφους στα ελληνικά τηλεοπτικά πράγματα. Ως εκ τούτου, η καθυστέρηση στην εκτέλεση ως προς το ανωτέρω επιδικασθέν ποσό χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης δεν πρόκειται να προκαλέσει στην ενάγουσα ζημία, ούτε συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι που να την επιβάλουν, με συνεπακόλουθο το υπό εξέταση παρεπόμενο αγωγικό αίτημα περί προσωρινής εκτελεστότητας να πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο. Επιπλέον, λόγω της ερημοδικίας της τρίτης εναγόμενης πρέπει να ορισθεί το προκαταβλητέο παράβολο, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από μέρους της (άρθρα 501, 505, 673 και 681 Δʼ ΚΠολΔ), κατά τα ειδικώς διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας, ενώ τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, επί τη βάσει σχετικού παρεπόμενου αγωγικού της αιτήματος, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος της εν λόγω αντιδίκου της εν μέρει, ανάλογα με το ποσοστό της ήττας της, κατά το ποσό που ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό (άρθρα 178 παρ. 1, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ, 63 παρ. 1 και 68 παρ. 1 του ν. 4194/2013 «περί Κώδικα Δικηγόρων»).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόμενων.
Δικάζει με την παρουσία της ενάγουσας και ερήμην της τρίτης των εναγόμενων κατά τα λοιπά.
Ορίζει το παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την τρίτη των εναγόμενων, στο ποσό των διακοσίων πενήντα ευρώ (250 ευρώ).
Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς την τρίτη των εναγόμενων.
Υποχρεώνει την τρίτη των εναγόμενων να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των οκτώ χιλιάδων ευρώ (8.000 ευρώ), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως και την ολοσχερή εξόφληση.
Επιβάλλει στην τρίτη των εναγόμενων ένα μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων πενήντα ευρώ (1.550 ευρώ).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 07.06.2018.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μαρία – Ελένη Βαργιά
Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στην Αθήνα, στις 5.07.2018, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους. –
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μαρία – Ελένη Βαργιά
https://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/%CE%A0%CE%A0%CF%81%CE%91%CE%B8%202588_2018.htm
