Με απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου κρίθηκε αθώος για οφειλές ύψους 1,7 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο ένας κάτοικος του νησιού.
Ο κατηγορούμενος όφειλε ειδικότερα σε Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./ Ε.Ε.Τ.Α., Εισόδημα Φ.Π. & Ειδ. Εισφ. Ν. 3986/11 & Τ. , Ε.Ν.Φ.Ι.Α., Φ.Π.Α. το ποσό των 1.775.671,03 ευρώ, σύμφωνα με το dimokratiki.gr.
Με την έναρξη της διαδικασίας, ο συνήγορός του υπέβαλε αυτοτελείς και αρνητικούς της κατηγορίας ισχυρισμούς τονίζοντας ότι η πράξη για την οποία κατηγορείται ο εντολέας του έχει καταστεί πλέον ανέγκλητη και πρέπει να κηρυχθεί αθώος.
Το δικαστήριο πράγματι έκρινε ότι στην περίπτωση του κατηγορούμενου βρίσκει εφαρμογή το άρθρο 469 του νέου Ποινικού Κώδικα, που ισχύει, από την 1η-7-2019, και ορίζει πως δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ποινικής ευθύνης του προσώπου οι οφειλές που αφορούν:
α) χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση (αμιγώς) χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτές προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις και τούτο, διότι, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της μεταβατικής αυτής διάταξης, η μη καταβολή της επιβληθείσας χρηματικής ποινής καταργείται πλέον ως αυτοτελές αδίκημα του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, καθώς δυνάμει της διάταξης της παραγράφου 6 του άρθρου 80 του νέου Ποινικού Κώδικα, το δικαστήριο μαζί με τη χρηματική ποινή ορίζει ποινή στερητική της ελευθερίας, η οποία πρέπει να εκτιθεί από τον καταδικασθέντα, αν δεν καταβληθεί η χρηματική ποινή και
β) χρέη που προέρχονται από τα φορολογικά αδικήματα, που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Ν. 4174/2013 (ΚΦΔ), μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις και τούτο, διότι, σύμφωνα με την ίδια ως άνω αιτιολογική έκθεση, θεραπεύεται το άτοπο της διπλής αξιολόγησης των αξιόποινων φορολογικών παραβάσεων, ήτοι τόσο κατά τις διατάξεις του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, όσο και κατά τις διατάξεις του άρθρου 66 του Ν. 4174/2013, σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 8 του Ν. 4337/2015.
Ως εκ τούτου, τα ποσά που αποτελούν το προϊόν που αποκομίστηκε ή επιδιώχθηκε με τις εν λόγω φορολογικές παραβάσεις αποκλείονται πλέον από την αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, ανεξαρτήτως του ύψους του ποσού.
