Τα ισόβια έγιναν… πενταετία
Ένα γενναίο «κούρεμα» στην ποινή της πρωτόδικης απόφασης, επεφύλασσε το Εφετείο Κρήτης στον πρώην ταμία του Δήμου Γαύδου, για την υπαιξέραιση ποσού 585.000 ευρώ και την πλαστογραφία σε βαθμό κακουργήματος. To πενταμελές Εφετείο Δυτικής Κρήτης στα Χανιά, έκρινε τον κατηγορούμενο «ένοχο» και τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια κάθειρξης, από ισόβια συν 14 έτη που του είχαν επιβληθεί πρωτοδίκως.
Ο κατηγορούμενος που από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έχει αναγνωρίσει την πράξη του, ερωτηθείς από την Πρόεδρο Εφετών σχετικά με το τι έκανε τα χρήματα, υποστήριξε:
«Έπαιρνα χρήματα από τοκογλύφους για να εξοφλώ τα δάνεια που είχα πάρει από την αγροτική τράπεζα. Είχα ανοίξει ένα μαγαζί τοτε στη Γαύδο και είχα πάρει δάνειο αλλά το μαγαζί δεν πήγαινε καλά κι έτσι δανειζόμουνα από τοκογλύφους. Σε όλη μου τη ζωή θα το πληρώνω».
Το Δικαστήριο δέχτηκε το ελλαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση.
Ανάμεικτες αντιδράσεις
Στο άκουσμα της απόφασης, ο ίδιος όπως και οι οικείοι του ξέσπασαν σε δάκρυα χαράς καθώς ήδη έχει εκτίσει 22 μήνες φυλάκισης συνεπώς αναμένεται να αφεθεί ελεύθερος.
Την ικανοποίησή τους για την έκβαση της υπόθεσης, εξέφρασαν οι συνήγοροι υπεράσπισης, Διονύσης Βέρρας και Γιώργος Περράκης.
Ως προς την αποκατάσταση της οικονομικής ζημιάς προς τον Δήμο, ο κ. Βέρρας σημείωσε πως ήδη ο κατηγορούμενος έχει δεσμευτεί με αμετάκλητο πληρεξούσιο και από τη στιγμή που θα εκκαθαριστούν κάποιες φορολογικές εκκρεμότητες, τότε ο Δήμος θα αποζημιωθεί.
Ο κ. Περράκης έκανε λόγο για μια απόφαση που είναι «ότι καλύτερο θα μπορούσε να περιμένει ο κατηγορούμενος».
Η πρώην Δήμαρχος, Γκέλλυ Καλλινίκου κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας στην ακροαματική διαδικασία σημειώνοντας πως ο κατηγορούμενος δεν έχει επιστρέψει ούτε ένα ευρώ στον Δήμο Γαύδου, δήλωση που προκάλεσε την αντίδραση των συνηγόρων υπεράσπισης, οι οποίοι την κατηγόρησαν για εμπάθεια εναντίον του.
Αυτή η απόφαση σαφώς και δεν δικαιώνει τον Δήμο που ακόμα δεν έχει αποζημιωθεί και ματαιώνει τους κατοίκους (…) Απλά θα λυπήσει πολύ κόσμο στο νήσι. Και δίνει και το δικαίωμα σε κόσμο να σκεφτεί, οκ, γιατί να μην κλέψω κι εγώ;»
