Η κυβέρνηση θα διατηρήσει τον βασικό πυρήνα του άρθρου, αλλά μετά τις δικαστικές “αντιρρήσεις” των δικαστηρίων να την εφαρμόσουν θα δώσει τη δυνατότητα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του dikastiko.gr , στο δικαστήριο – κατ΄ εξαίρεση- με ειδική αιτιολογία να αναστέλλει την ποινή.
Νομοθετική παρέμβαση χωρίς να αλλοιώνει τον βασικό πυρήνα του άρθρου αλλά αφήνοντας στους δικαστές τη δυνατότητα να κρίνουν να ένας κατάδικος για πλημμέλημα πρέπει ή όχι να πάει υποχρεωτικά στη φυλακή, θα επιχειρήσει σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του dikastiko.gr η κυβέρνηση τις αμέσως επόμενες μέρες στο άρθρο 187 παρ. 6 που τροποποιήθηκε τον Μάρτιο του 2022. Η διάταξη όπως ψηφίστηκε προέβλεπε υποχρεωτική φυλάκιση και για σειρά αδικημάτων σε βαθμό πλημμελήματος (κλοπές κλπ) όταν διαπράττονται ως συμμορία (από δυο και παραπάνω άτομα). Συγκεκριμένα ανέφερε ότι:
-Οι ποινές δραστών εγκλημάτων (ακόμα και πλημμελημάτων ) κατά της περιουσίας και της ιδιοκτησίας , αν διαπράττουν το έγκλημα ως συμμορία , δεν μετατρέπονται , ούτε αναστέλλονται.
-Στη φυλακή, ανεξαρτήτως ποινής, οδηγούνται όλα τα μέλη εγκληματικής οργάνωσης
Εν ολίγοις όπως αναφερόταν κατά την ψήφιση της διάταξης στόχος ήταν η αποτροπή της μικροεγκληματικότητας της γειτονιάς, μέσω ενός αυστηρού πλαισίου μη μετατροπής της ποινής για πλημμελήματα (κλοπές κλπ) που κατα την άποψη αυτή, ανακυκλώνει την μικροεγκληματότητα απο τους ίδιους δράστες.
Αιτιολογική
Μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση της αρχικής διάταξης αναφερόταν ως στόχος ήταν “η αποτροπή των δραστών απο τη διάπραξη (ως συμμορία δλδ) αδικημάτων που στρέφονται κατά της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας, όπως είναι η παράνομη κατακράτηση, η απειλή, η διατάραξη οικιακής ειρήνης, η φθορά ξένης ιδιοκτησίας, η εκβίαση, η απάτη, διότι τα συγκεκριμένα αδικήματα, όταν τελούνται με μορφή πολυπρόσωπη, δεδομένης της ιδιαίτερης ποινικής τους απαξίας και των ειδικών περιστάσεων υποδομής και οργανωμένης δράσης, εγκυμονούν σημαντικό κίνδυνο διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας και κοινωνικής ειρήνης”.
Η συγκεκριμένη διάταξη , που δέχτηκε εξ αρχής σφοδρά δικηγορικά πυρά με αποχή απο τον περασμένο Απρίλιο (έως το τέλος του 2022) απο δίκες με τέτοιο περιεχόμενο, εσχάτως αποδομείται στα ελληνικά δικαστήρια αφού όπως αποκάλυψε το dikastiko.gr, Εφετεία της χώρας δεν την εφαρμόζουν θεωρώντας ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Συντάγματος), αλλά και στο θεμελιώδες δικαίωμα του τεκμηρίου αθωότητας, που απαγορεύει την μεταχείριση του κατηγορουμένου ως ενόχου έως την αμετάκλητη καταδίκη του. Συγκεκριμένα το dikastiko.gr αποκάλυψε 3 τέτοιες αποφάσεις Εφετείων. Τα δημοσιεύματα έφεραν και σχετική ερώτηση στη Βουλή 28 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Υποχρεωτική φυλάκιση για πλημμέλημα: Αλλαγή
Το γεγονός κυρίως ότι τα δικαστήρια εκφράζουν σκεπτικισμό για την εφαρμογή της διάταξης, αλλά και η επιμονή των δικηγόρων να θέτουν επιτακτικά το ζήτημα, έφερε δεύτερες σκέψεις προκειμένου να εναρμονιστεί η διάταξη στην διακριτική ευχέρεια των δικαστών να κρίνουν την αναστολή ή όχι της ποινής. Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν, το Υπουργείο Δικαιοσύνης επιμένει στην ορθότητα του βασικού πυρήνα της διάταξης δεδομένου ότι στρέφεται αποτρεπτικά κατά της εγκληματικότητας της γειτονιάς, που πολλές φορές ανακυκλώνεται από τα ίδια πρόσωπα. Δηλαδή ο κανόνας θα είναι η υποχρεωτική φυλάκιση για τους δράστες τέτοιων αδικημάτων ως συμμορία. Πλην εισάγει τη δυνατότητα – κατ΄εξαίρεση- στο δικαστήριο να χορηγήσει αναστολή με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αλλά και περιοριστικούς όρους.
Σύμφωνα με πληροφορίες η παρ. 6 του άρθρου 187 ΠΚ θα διαμορφωθεί, ως εξής:
“Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει από αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου (σ.σ συμμορία) και τα συναφή πλημμελήματα η κακουργήματα που επισύρουν πρόσκαιρη στερητική της ελευθερίας ποινή κρίνει με ειδική αιτιολογία πως στην έφεση πρέπει να χορηγηθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα. Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται πάντοτε οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι”.