Ρύθμιση επικοινωνίας του πατέρα με τις θυγατέρες του ηλικίας 16 και 13 ετών, παρότι εκείνες κατά την επικοινωνία τους με το δικαστήριο εξέφρασαν άρνηση να επικοινωνούν μαζί του, χωρίς να του καταλογίζουν αρνητική συμπεριφορά απέναντί τους. Πιθανολόγηση συμβολής του συζύγου κατά ποσοστό 76% στην αύξηση της περιουσίας της συζύγου, που προήλθε από την απόκτηση της κοινής συζυγικής οικίας αποκλειστικά στο όνομά της και χορήγηση άδειας εγγραφής δεύτερης προσημείωσης υποθήκης στο ακίνητο της συζύγου.
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Μουστάκα, Πρόεδρο Πρωτοδικών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την 16 Φεβρουαρίου 2017, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αιτούντος: … κατοίκου Λαφυστίου Δήμου Λεβαδέων (ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ Λιβαδειάς), ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παναγιώτη Νικολόπουλο (ΔΣΑ).
Της καθ’ης η αίτηση: …, κατοίκου Λαφυστίου Δήμου Λεβαδέων (ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ Λιβαδειάς), για τον εαυτό της ατομικά και ως ασκούσα την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων Ελένης και ’ννας, η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αθανάσιο Παντρευτή.
Ο αιτών ζήτησε να γίνει δεκτή η από 19.1.2017 αίτηση που κατατέθηκε στη γραμματεία του δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης 9/2017 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο την αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης και εκφωνήθηκε από το έκθεμα.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα σημειώματα που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η αξίωση εκ της ΑΚ 1400 πριν από την αμετάκλητη λύση ή ακύρωση του γάμου αλλά και πριν την παρέλευση τριετίας από το χρόνο διάστασης των συζύγων είναι δικαίωμα το οποίο πηγάζει απευθείας από το νόμο και όχι από δικαιοπραξία και συνεπώς κατά νομική ακριβολογία δεν πρόκειται για δικαίωμα υπό αίρεση δικαίου, το οποίο πριν την αμετάκλητη λύση του γάμου ή την παρέλευση τριετίας από τη διάσταση των συζύγων είναι ανολοκλήρωτο, ατελές και συνεπώς μη δικαστικώς επιδιώξιμο. Έτσι κατ αποτέλεσμα πριν συντελεσθούν τα γεγονότα αυτά ο σύζυγος έχει απλώς δικαίωμα προσδοκίας το οποίο δεν εξομοιώνεται προς το υπό αίρεση δικαίωμα οπότε δεν είναι δυνατόν ο μέλλων δικαιούχος σύζυγος να εγείρει σχετική αγωγή ούτε και με την επίκληση της ΚΠολΔ. Ωστόσο υφίσταται δικαίωμα προσδοκίας το οποίο προστατεύεται και προσωρινώς (βλ. Γεωργίου Ασφαλιστικά Μέτρα II Ερμηνεία κατ’ άρθρο 682 ΚπολΔ σελ 38- 39).
Με την υπό κρίση αίτηση του ο αιτών εκθέτει ότι από το νόμιμο γάμο του με την καθ’ ης, που τελέστηκε την 5.5.1989, απέκτησε τρία ανήλικα τέκνα, ήτοι τον …, ήδη ενήλικας, την … 16 ετών και την … 13 ετών. Ότι η καθ’ ης στην οποία έχει ανατεθεί προσωρινά των ανηλίκων τέκνων του, παρεμβάλει εμπόδια στην επικοινωνία του με τα ανήλικα τέκνα του και ζητεί να καθορισθεί προσωρινά ο τρόπος επικοινωνίας του με αυτά, όπως η αίτηση παραδεκτά περιορίστηκε κατόπιν προφορικής δήλωσης του πληρεξουσίου δικηγόρου του και καταχωρήθηκε με σχετική επισημείωση στο περιθώριο του δικογράφου και στο έγγραφο σημείωμα του. Ότι περαιτέρω κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους η καθ’ ης απέκτησε το περιγραφόμενο στην αίτηση περιουσιακό στοιχείο, ήτοι μία διώροφη οικοδομή (μεζονέτα) ευρισκόμενη στο Λαφύστιο Βοιωτίας, συνολικής αξίας 300.000,00 ευρώ, κατά τα οποία επαυξήθηκε η περιουσία της, ενώ κατά την τέλεση του γάμου τους αυτή ήταν μηδενική. Ότι στην επαύξηση αυτή έχει και ο ίδιος συμμετοχή που ξεπερνά το 1/2 και ειδικότερα ανέρχεται σε ποσοστό 90%. Ότι με την καθ’ ης βρίσκονται ήδη σε διάσταση από το 2016 και έχει μετοικήσει από τη συζυγική κατοικία και ότι υφίσταται κίνδυνος η καθ΄ ης να εκποιήσει το περιγραφόμενο περιουσιακό στοιχείο και έτσι να μην μπορέσει ο ίδιος να ικανοποιήσει την κατ’ αυτής αξίωσή του όταν θ’ αποκτήσει εκτελεστό τίτλο. Με βάση δε τα περιστατικά αυτά ζητεί επίσης να ληφθούν εναντίον της ασφαλιστικά μέτρα και να χορηγηθεί άδεια εγγραφής προσημείωσης υποθήκης επί του ακινήτου της καθ’ ης προς εξασφάλιση της παραπάνω απαίτησής του, που ανέρχεται στο ποσό των 270.000,00 ευρώ. Μ’ αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αίτηση, στο δικόγραφο της οποίας παραδεκτά σωρεύεται αίτηση ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας του αιτούντος με τα ανήλικα τέκνα του και αίτημα περί λήψης ασφαλιστικών μέτρων από αξίωσή του για συμμετοχή στα αποκτήματα, παραδεκτώς και αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 683 παρ 3 ΚπολΔ), που δικάζει κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ., του ΚΠολΔ και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1520, 1400, 1402, 1274 επ. ΑΚ, 176, 707, 731, 732 ΚΠολΔ Κατά συνέπεια πρέπει να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα εκ μέρους του αιτούντος, …, και την χωρίς όρκο κατάθεση της καθ’ ης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του δικαστηρίου τούτου, την με αριθμό 20180/6.10.2016 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρα …, ενώπιον του συμβ/φου …, η οποία ελήφθη χωρίς κλήτευση της αντιδίκου να χρησιμοποιηθεί στα πλαίσια άλλης δίκης και λαμβάνεται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την επικοινωνία της Δικαστή με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν νομοτύπως με επίκληση πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 5.5.1989 στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου του δήμου Ζωγράφου Αττικής, όταν ήταν ακόμα φοιτητές και από γάμο τους απέκτησαν τρία τέκνα τον …, ηλικίας 26 ετών, την … ηλικίας, κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης, 16 ετών και την … ηλικίας κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης 13 ετών. Από τα πρώτα χρόνια του γάμου τους οι διάδικοι αντιμετώπιζαν προβλήματα καθώς ήταν εντελώς διαφορετικοί ως χαρακτήρες και δεν υπήρχε μεταξύ τους καλή επικοινωνία. Η καθ’ ης αισθανόταν ότι δεν μπορούσε να συμβιώσει με τον αιτούντα και εξ αυτού του λόγου με δική της πρωτοβουλία η έγγαμη συμβίωσή τους διασπάστηκε και αυτή αποχώρησε το 1996 από τη συζυγική τους κατοικία παίρνοντας μαζί και το ανήλικο τέκνο τους …. Η διάστασή τους διήρκεσε μέχρι το 1999, οπότε η καθ’ ης δεχόμενη πιέσεις από το οικογενειακό της περιβάλλον αλλά και λόγω της ύπαρξης του πρώτου παιδιού τους … και της επιθυμίας του αιτούντος να επανασυνδεθούν, αποφάσισε να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στο γάμο τους. Μετακόμισαν σε διαμέρισμα που αγόρασε ο αιτών στο δήμο Ζωγράφου και έκαναν μία νέα αρχή. Απέκτησαν δε άλλα δύο τέκνα την Ελένη που γεννήθηκε το 2000 και την … που γεννήθηκε το 2003. Το 2009 οι διάδικοι αποφάσισαν να μετακομίσουν από την Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στο Λαφύστιο Βοιωτίας. Ο αιτών πώλησε το ακίνητο της κυριότητας του στην Αθήνα, στο οποίο κατοικούσαν μέχρι τότε και αγόρασαν κατοικία στο Λαφύστιο, η οποία όμως ανήκει στην κυριότητα της καθ’ης κατά ποσοστό 100%. Να σημειωθεί ότι κίνητρο για την εγκατάσταση των διαδίκων στο Λαφύστιο υπήρξε και το ότι ο ενήλικος γιός των διαδίκων, …, είναι μοναχός στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου που βρίσκεται στην περιοχή του Λαφυστίου, καθώς και η γνωριμία τους με τους μοναχούς της μονής, πίστευαν δε ότι η αλλαγή αυτή θα βοηθήσει τη σχέση τους και την εν γένει οικογενειακή τους ζωή. Ωστόσο οι σχέσεις των διαδίκων παρουσίασαν πρόσκαιρη βελτίωση μέχρι το 2011 και από το καλοκαίρι του 2016 βρίσκονται σε διάσταση. Δυνάμει της με αριθμό 126/2016 απόφασης του δικαστηρίου τούτου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στην καθ’ ης και διατάχθηκε η μετοίκηση του αιτούντος από την οικογενειακή τους στέγη. Ειδικότερα στην ανωτέρω κατοικία και δη στο ισόγειο και πρώτο όροφο αυτής διαμένουν σήμερα η καθ’ ης με τις ανήλικες θυγατέρες της ενώ ο αιτών έχει μετοικήσει (από 17.11.2016) στο υπόγειο της οικοδομής το οποίο είναι ανεξάρτητο διαμέρισμα και χρησιμοποιείτο ως ξενώνας μέχρι πρότινος. Ο ψυχολογικός πόλεμος που έχει ανοίγει μεταξύ των διαδίκων και εξακολουθεί να μαίνεται, η δικαστική διαμάχη από το καλοκαίρι του 2016 την οποία παρακολουθούν τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και με την παρουσία τους στο δικαστήριο, σε συνδυασμό με τον κλειστό χαρακτήρα του αιτούντος, έχουν επηρεάσει αυτά πολύ αρνητικά για το πρόσωπο του αιτούντος πατέρα τους. Ειδικότερα οι ανήλικες θυγατέρες τους, που έχουν ταυτιστεί και λόγω του φύλου τους με την καθ’ ης μητέρα τους, με την οποία έχουν καλή επικοινωνία και της συμπαραστέκονται, απομακρύνθηκαν ψυχικά από τον πατέρα τους, τον οποίο αρνούνται να δουν επειδή τον θεωρούν υπαίτιο για τις μεταξύ τους σχέσεις. Να σημειωθεί ότι ο αιτών είναι υπεύθυνος και καλός πατέρας που ενδιαφέρεται για την οικογένειά του και τα παιδιά του, ωστόσο δεν έχει καταφέρει εν μέσω των προφορικών – συναισθηματικών του προβλημάτων ιδίως στη σχέση του με την καθ’ ης, να βρει δίαυλο επικοινωνίας με τις ανήλικες θυγατέρες τους, οι οποίες πρέπει να σημειωθεί ότι είναι ώριμα και συγκροτημένα παιδιά για την ηλικία τους και με καλές επιδόσεις στο σχολείο τους. Παρότι οι τελευταίες εξέφρασαν την άρνησή τους να επικοινωνούν με τον πατέρα τους, δεν είχαν να του καταλογίσουν παρά μόνο την αδυναμία του να «επικοινωνήσει» μαζί τους και να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του γι’ αυτές. Ωστόσο κατά την κρίση του δικαστηρίου η επικοινωνία με τον αιτούντα πατέρα τους θα επηρεάσει θετικά την ομαλή ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη και την προσωπικότητά τους και ως εκ τούτου κατά την κρίση του δικαστηρίου πρέπει να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος με τις θυγατέρες του γιατί είναι προς το συμφέρον αυτών. Συνακόλουθα πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση του αιτούντος και να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα του ως εξής: Κάθε πρώτο Σάββατο από ώρα 10:00 έως ώρα 21:00 της ίδιας ημέρας και κάθε τρίτη Κυριακή από ώρα 10 έως ώρα 21:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα εναλλάξ ήτοι την μία χρονιά από 20.12 έως 27.12, και την άλλη από 27.12 έως 6.1 και αντίστοιχα από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Κυριακή του Πάσχα τη μία χρονιά και από την Δευτέρα του Πάσχα μέχρι την Κυριακή του Θωμά την άλλη. Κάθε καλοκαίρι από 1.8.έως 15.8. Η παραλαβή και παράδοση των τέκνων θα γίνεται από την κατοικία της μητέρας. Επίσης πρέπει να απειληθεί χρηματική ποινή διακοσίων (200,00) ευρώ σε βάρος της καθ’ ης για κάθε παράβαση της διάταξης αυτής.
Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι κατά την τέλεση του γάμου τους ήτοι την 5.5.1989 η καθ΄ ης δεν διέθετε κανένα περιουσιακό στοιχείο. Ο αιτών εργαζόταν ως μισθωτός από το 1987, ως αυτοαπασχολούμενος από τότε που πήρε το πτυχίο του ως ηλεκτρολόγος μηχανικός του ΕΜΠ και από το 1997 εργάστηκε ως υπάλληλος της ΔΕΗ ΑΕ και νυν ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ και μέχρι σήμερα με ετήσιες αποδοχές ύψους 28.580,00 ευρώ. Τα ετήσια εισοδήματά του ανά έτος ήταν από το 1999: 11.156,00 ευρώ 2000: 11.998 ευρώ, 2001: 15.172,00 ευρώ, 2002: 14.947,00 ευρώ, 2003: 17.677,00 ευρώ, 2004: 22.694,00 ευρώ, 2005: 24.690,00 ευρώ, 2006: 29.181,00 ευρώ, 2007: 38.924,00 ευρώ, 2008: 36.725,00 ευρώ, 2009: 39.061,00 ευρώ, 2010: 41.359,00 ευρώ, 2011: 34.944,00 ευρώ, 2012: 32.021,00 ευρώ, 2013: 39159,00 ευρώ, 2014: 37.566,00 ευρώ, 2015: 38599,00 ευρώ ενώ τα ετήσια εισοδήματα της καθ’ ης από την εργασία της ως νοσηλεύτρια στην ΔΕΗ αε ήταν το 1999: 6302,00 ευρώ, 2000: 13392,2001: 10.505,00 ευρώ, 2002: 11912,00 ευρώ, 2003: 15169,00 ευρώ, 2004: 16493,00 ευρώ, 2005: 18466,00 ευρώ, 2006:21.107,00 ευρώ, 2007: 22.283,00 ευρώ, 2008: 28279,00 ευρώ, 2009: 29.874,00 ευρώ, 2010: 24.724,00 ευρώ, 2011: 14.913 ευρώ, 2012: 16185,00 ευρώ, 2013: 15082,00 ευρώ, 2014:14866,00 ευρώ, 2015: 14587,00 ευρώ, όπως αυτό πιθανολογήθηκε από τις φορολογικές δηλώσεις των διαδίκων και ως εκ τούτου η αναλογία των οικονομικών δυνάμεων των καθ’ων ήταν 62,79% (ο αιτών) και 37,71 % η καθ’ ης. Από το 1989 έως το 1996 οι διάδικοι διέμεναν σε διαμέρισμα στον Χολαργό Αττικής το οποίο παραχώρησε η μητέρα του αιτούντος χωρίς να υποχρεούνται στην καταβολή μισθώματος και έτσι εξοικονομούσαν όφελος περί τα 3500,00 ευρώ ετησίως και συνολικά το ποσό των 28.000,00 ευρώ. Από το έτος 1999 έως το έτος 2001 οι διάδικοι διέμεναν σε μισθωμένο διαμέρισμα στην περιοχή του Ζωγράφου και στη συνέχεια ο αιτών αγόρασε στο όνομα του ένα διαμέρισμα επί της οδού … στην περιοχή του Ζωγράφου έναντι τιμήματος 145.000,00 ευρώ, αφού έλαβε δάνειο ύψους 105.649,00 ευρώ και το ποσό των 70.000,00 ευρώ προσέφερε η μητέρα της καθ’ ης. Η αποπληρωμή του δανείου γινόταν από το μισθό του αιτούντος και από χρήματα που του έδινε η μητέρα του. Το 2009 το ανωτέρω διαμέρισμα πώλησε ο αιτών και έναντι του ποσού των 300.000,0 ευρώ. Με τα χρήματα αυτά εξοφλήθηκε το ποσό των 90.654,00 ευρώ που απέμεινε ανεξόφλητο και στη συνέχεια αγοράστηκε ακίνητο (μεζονέτα) στο Λαφύστιο Βοιωτίας, στη θέση «ΓΛΥΚΑ ΑΛΩΝΙΑ-ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ» στο όνομα της καθ’ ης, η οποία είναι κυρία αυτού κατά ποσοστό 100%. Το τίμημα για την αγορά του επιδίκου ακινήτου το οποίο αποτελούσε και την οικογενειακή στέγη των διαδίκων καλύφθηκε από τα υπόλοιπα χρήματα της πώλησης του ανωτέρω διαμερίσματος του αιτούντος, με στεγαστικό δάνειο που έλαβε η καθ’ ης ποσού 110.000,00 ευρώ από την Τράπεζα Κύπρου και ποσό 60.000,00 ευρώ που έλαβε ο αιτών από η μητέρα του. Η αρχική πρόθεση των διαδίκων ήταν να αγοράσουν το ανωτέρω ακίνητο από κοινού, ωστόσο επέλεξαν αυτή τη λύση διότι αντιμετώπισαν προβλήματα και καθυστερήσεις με τη χορήγηση δανείου από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Εξάλλου στην ανωτέρω δανειακή σύμβαση συμβλήθηκε ως πρωτοφειλέτης η καθ’ης ως αποκλειστική κυρία του ακινήτου και ως εγγυητής ο αιτών. Με βάση τα παραπάνω πιθανολογήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων η περιουσία της καθ’ ης αυξήθηκε κατά το ποσό των 300.000 ευρώ. Στην επαύξηση αυτή πιθανολογείται ότι είχε συμμετοχή ο αιτών κατά ποσοστό 76% ήτοι από τους μισθούς του, το ποσό των 210.000,00 ευρώ ως υπόλοιπο του τιμήματος της πώλησης του διαμερίσματος του στου Ζωγράφου, το οικονομικό όφελος από την διαβίωση σε διαμέρισμα παραχωρηθέν από την μητέρα του ήτοι ποσού 28.000,00 ευρώ (περίοδος 1989- 1996), το ποσό των 60.000,00 ευρώ που του δώρησε η μητέρα του, και συνολικά το ποσό των έχει καταβάλει το ποσό των 228.000,00 ευρώ. Λαμβανομένου υπόψη ότι η καθ’ ης συνέβαλε με το ποσό των 70.000,00 ευρώ στην απόκτηση της κατοικίας αλλά και με την απασχόληση της στην οικιστική στέγη για τις οικιακές εργασίες και τη φροντίδα του καθ’ ου και των τέκνων τους, που είναι αποτιμητή σε χρήμα και ότι υπάρχει κίνδυνος να μην μπορέσει να ικανοποιήσει την κατά της καθ ‘ης αξίωση της ύψους 228.000,00 ευρώ όταν θα αποκτήσει τίτλο εκτελεστό, αφού η τελευταία εκδήλωσε ήδη την πρόθεση της να εκποιήσει την εν λόγω κατοικία. Ειδικότερα πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης έχει καταχωρήσει αγγελία για την πώληση της οικοδομής που αποτελούσε την οικογενειακή τους κατοικία, στο μεσιτικό γραφείο Βοιωτία Κτηματομεσιτική με κωδικό καταχώρησης …, την οποία απέσυρε η καθ’ ης την επομένη της συζήτησης της προσωρινής διαταγής την 25.1.2017 και ενόψει της συζήτησης της υπό κρίση αίτησης. Επιπροσθέτως, το μεγαλύτερο μέρος του δανείου που έλαβε η καθ’ ης εξακολουθεί να οφείλεται από αυτήν. Συνεπώς, ενόψει και του ότι δεν λύθηκε ο γάμος ούτε οι διάδικοι είναι σε διάσταση από τριετίας, ο αιτών δεν έχει μεν γεγεννημένη αξίωση κατά της καθ’ ης, αλλά δικαίωμα προσδοκίας καταβολής σ’ αυτόν του παραπάνω ποσού, δικαστικώς προστατεύσιμο (βλ. Γεωργίου, ο.π. παρ. 3.6, σελ. 1400 και εκεί παραπομπές), πρόσφορο ασφαλιστικό προς εξασφάλιση του δικαιώματος της αυτού είναι κατά την κρίση του Δικαστηρίου (άρθρο 692 παρ. 1 ΚΠολΔ) το αιτούμενο της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης και συνακόλουθα, πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και στην ουσία της και να χορηγηθεί άδεια δεύτερης εγγραφής προσημείωσης υποθήκης υπέρ του αιτούντος για το ποσό των 228.000,00 ευρώ επί του ακινήτου της καθ’ ης, ήτοι μίας διόροφης οικοδομής που βρίσκεται στη θέση Παλαιά Αλώνια – Γλυκάνισος του δημοτικού διαμερίσματος Λαφυστίου του δήμου Λεβαδέων Βοιωτίας και έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο 619 τ.μ, αποτελούμενη από υπόγειο, που περιλαμβάνει βοηθητικό χώρο (αποθήκη) επιφανείας 52,85 τ.μ και θέση στάθμευσης αυτοκινήτου επιφανείας 64,65 τ.μ, ισόγειο που περιλαμβάνει κατοικία επιφανείας 87,20 τ.μ, θέση στάθμευσης αυτοκινήτου επιφανείας 24,15 τ.μ και ημιυπαίθριο χώρο επιφανείας 22,65 τμ και πρώτο πάνω από το ισόγειο όροφο, επιφανείας 87,20 τ.μ. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων κατά τα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της απόφασης λόγω της σχέσης τους ως συζύγων.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση εν μέρει.
Ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος με τις ανήλικες θυγατέρες του … και … ως εξής: το πρώτο Σάββατο εκάστου μηνός από ώρα 10:00 του Σαββάτου έως ώρα 21:00 της ίδιας ημέρας και την τρίτη Κυριακή κάθε μήνα από ώρα 08:00 έως 21:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα εναλλάξ ήτοι την μία χρονιά από 20.12 έως 27.12 και την άλλη από 27.12 έως 6.1 και αντίστοιχα από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Κυριακή του Πάσχα τη μία χρονιά και από την Δευτέρα του Πάσχα μέχρι την Κυριακή του Θωμά την άλλη. Κάθε καλοκαίρι από 1.8.έως 15.8. Η παραλαβή και παράδοση των τέκνων θα γίνεται από την κατοικία της μητέρας.
Απειλεί χρηματική ποινή σε βάρος της καθ’ ης ύψους διακοσίων ευρώ (200,00) για κάθε παράβαση της ανωτέρω διάταξης.
Χορηγεί άδεια εγγραφής προσημείωσης υποθήκης υπέρ του αιτούντος μέχρι το ποσό των 228.000,00 ευρώ επί του ακινήτου της καθ’ ης, ήτοι μίας διώροφης οικοδομής που βρίσκεται στη θέση Παλαιά Αλώνια – Γλυκάνισος του δημοτικού διαμερίσματος Λαφυστίου του δήμου Λεβαδέων Βοιωτίας και έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο 619 τ.μ, αποτελούμενη από υπόγειο, που περιλαμβάνει βοηθητικό χώρο (αποθήκη) επιφανείας 52,85 τ.μ και θέση στάθμευσης αυτοκινήτου επιφανείας 64,65 τ.μ, ισόγειο που περιλαμβάνει κατοικία επιφανείας 87,20 τ.μ, θέση στάθμευσης αυτοκινήτου επιφανείας 24,15 τ.μ και ημιυπαίθριο χώρο επιφανείας 22,65 τμ και πρώτο πάνω από το ισόγειο όροφο, επιφανείας 87,20 τ.μ., όπως αυτό περιγράφεται στο υπ’ αριθμ. 1415/2009 συμβόλαιο της συμβ/φου Λιβαδειάς …
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στη Λιβαδειά χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους με την παρουσία και της γραμματέως την 12 Απριλίου 2017.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
