Συμμορφωνόμαστε με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και πηγαίνουμε το χρόνο της παραγραφής στη δεκαετία είπε ο υφυπουργός Εργασίας
Ο χρόνος της παραγραφής των οφειλών στον ΕΦΚΑ μειώνεται από τα 20 στα 10 χρόνια. Με τον νόμο Κατρούγκαλου όλα τα Ταμεία είχαν την παραγραφή στα 20 χρόνια, αλλά έγινε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αποφάσισε πως τα 20 χρόνια είναι πάρα πολύ μεγάλος χρόνος, δημιουργεί μεγάλη αβεβαιότητα και πρέπει να περιοριστεί.
Αυτό κάνουμε τώρα συμμορφωνόμαστε με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και πηγαίνουμε το χρόνο της παραγραφής στη δεκαετία, είπε μιλώντας στην ΕΡΤ ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Πάνος Τσακλόγλου, αναφερόμενος στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί μέσα στον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο στη Βουλή. Από το 2027 θα κατέβει ο χρόνος παραγραφής στην πενταετία, είπε.
Για ρύθμιση – παραγραφή ασφαλιστικών εισφορών
Μια μεγάλη αλλαγή που έγινε την τελευταία δεκαετία ήταν η δημιουργία του ΚΕΑΟ του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών. Έτσι τώρα, από την πρώτη στιγμή κιόλας έχουμε μια εικόνα του τι γίνεται και αμέσως τα ειδοποιητήρια φεύγουν.
Για το θέμα της παραγραφής ή μη, το σημαντικό είναι αν όταν βεβαιώθηκε η οφειλή ήταν εντός της δεκαετίας, για παράδειγμα, έστω ότι κάποιος έχει μια οφειλή του 2008, αν αυτή η οφειλή έχει βεβαιωθεί το 2016, δηλαδή μέσα σε 8 χρόνια, από τη στιγμή την οποία δημιουργήθηκε, αυτή εξακολουθεί να πληρώνεται κανονικά.
Αν όμως η οφειλή δημιουργήθηκε το 2008, αλλά η βεβαίωση έγινε το 2020, τότε πέφτει έξω από τη δεκαετία, οπότε σε αυτή την περίπτωση όντως το χρέος παραγράφεται.
Για παράδειγμα, ακόμα κι αν έχει μπει σε ρύθμιση, επιστρέφεται το αντίστοιχο ποσό, ενώ αν δεν έχει βεβαιωθεί από τον ΕΦΚΑ απλά παραγράφεται.
Πάντως εδώ θα ήθελα να πω κάτι για το οποίο φαίνεται να ανησυχούν αρκετοί επίδοξοι συνταξιούχοι τώρα.
Το πρώτο είναι το ότι αυτό αφορά κυρίως αυτοαπασχολούμενους. Δηλαδή για τους μισθωτούς, εφόσον υπάρχει επιβεβαιωμένος χρόνος και επιβεβαιωμένος μισθός, δεν πρόκειται να έχει καμία απολύτως επίδραση πάνω στη σύνταξη την οποία θα πάρουν.
Για τους αυτοαπασχολούμενους αυτό το πράγμα που γίνεται είναι ότι πολλοί από τους αυτοαπασχολούμενους αυτούς μπορούν να πέσουν κάτω από τα όρια τα οποία τους επιτρέπουν το όριο για τη συνταξιοδότησή τους, δηλαδή 20.000 για τους παλιούς του ΕΤΕΑ ή του ΟΑΕΕ και 6000 για τους αγρότες, ενώ πολλοί άλλοι μπορεί να φτάσουν κοντά σε αυτό το όριο για να μπορέσουν να το καλύψουν.
Πάντως εδώ θέλω να τονίσω το ότι παραγραφή σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο αντίστοιχος ασφαλιστικός χρόνος, οπότε αντίστοιχα η σύνταξη θα είναι πολύ μικρότερη.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δίνουμε τη δυνατότητα αν κάποιος θελήσει ένα κομμάτι της παραγραφής ή και ολόκληρη την παραγραφή να μην την αποδεχτεί και να πληρώσει το αντίστοιχο κομμάτι, ώστε να έχει υψηλότερη σύνταξη, αυτό να έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Άρα αν δεχτεί την παραγραφή θα λάβει μικρότερη σύνταξη όταν έρθει η ώρα, ακόμα και αν αυτό είναι 15 χρόνια από τώρα.
Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να εναρμονίσουμε τους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας με τους κανόνες της κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας, για αυτό από το 2027 θα κατέβει ο χρόνος παραγραφής στην πενταετία, είπε.
Το δεύτερο που κάνουμε είναι για την πάγια ρύθμιση που αυτή τη στιγμή είναι στις 12 δόσεις στον ΕΦΚΑ και αυξάνεται στις 24 δόσεις, ακριβώς όπως έγινε και με την ασφαλιστική νομοθεσία και νομίζουμε ότι αυτό θα δώσει μια ανάσα σε αρκετούς ασφαλισμένους.
Το τρίτο, το οποίο έχει επίσης σχέση με τον ΕΦΚΑ και τις εισφορές είναι ότι ενώ αυτή τη στιγμή ακόμα και άνθρωποι οι οποίοι έχουν ρυθμισμένες τις εισφορές τους, πληρώνουν κανονικά κάθε λίγο και λιγάκι πρέπει να πηγαίνουν στα δικαστήρια και αυτοί και ο ΕΦΚΑ απλά και μόνο για να βεβαιώσουν ότι η ρύθμιση πληρώνεται κανονικά.
Αυτό το οποίο αλλάζουμε τώρα είναι το ότι σε περίπτωση που η ρύθμιση καταβάλλεται κανονικά, δεν χρειάζεται να πηγαίνουν στα δικαστήρια. Θα πηγαίνουν μόνο όταν μια ρύθμιση σταματάει να πληρώνεται. Αυτό έχει πολύ σημαντικό όφελος τόσο για τους ασφαλισμένους, γιατί δεν χρειάζεται κάθε λίγο και λιγάκι να χάνουν τη δουλειά τους και να πηγαίνουν στον ΕΦΚΑ, αλλά και για τον ίδιο τον ΕΦΚΑ που μειώνει σημαντικά το διοικητικό του βάρος και κυρίως τα δικαστήρια.
Για τις επικουρικές συντάξεις
Αναφερόμενος σε κάποιες υπερβολικά υψηλές επικουρικές συντάξεις, είπε ότι παλιότερα είχαμε πολλές συντάξεις οι οποίες ήταν με τους λεγόμενους κοινωνικούς πόρους. Οι κοινωνικοί πόροι ήταν στην πραγματικότητα έμμεση φορολογία.
Αυτό σταμάτησε την προηγούμενη δεκαετία βασισμένο σε κάποιες παλαιότερες αποφάσεις. Υπήρχε μια διχογνωμία ή αντίφαση αν για κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες ήταν εισφορές κοινωνικής ασφάλισης ή ήταν κοινωνικός πόρος. Έτσι έφταναν κάποια άτομα, κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες, λίγα άτομα μέσα σε αυτές τις συγκεκριμένες κατηγορίες να έχουν αιτήσεις, ενώ η παλαιότερη επικουρική τους σύνταξη μπορεί να ήταν 3 ή 5 κατοστάρικα να φτάνουν στα 24 χιλιάρικα.
Οπότε αυτός ήταν ένας λόγος για τον οποίο βάζουμε ένα αντίστοιχο πλαφόν με αυτό το οποίο ισχύει και για τις κύριες συντάξεις. Δηλαδή εκεί τι λέμε εμείς; θα σας πω εμείς είμαστε μισθωτοί αυτή τη στιγμή. Τι πληρώνουμε για κύρια ασφάλιση; Πληρώνουμε το 20% του μισθού μας.
Τι πληρώνουμε για επικουρική ασφάλιση το 6%, οπότε είναι το 6% του αντίστοιχου πλαφόν το οποίο ισχύει για την κύρια σύνταξη. Έχουμε δει τα δεδομένα και οι περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά λίγες, αλλά είναι ορισμένες. Ήταν για πολύ μικρές ομάδες στις οποίες υπήρχε προηγούμενη νομολογία, η οποία δεν ήταν τελείως ξεκάθαρη. Αυτό είναι το πράγμα το οποίο ρυθμίζουμε τώρα, είπε.
Για τις πρόωρες συντάξεις
Για μια συγκεκριμένη κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι είχαν συμπληρώσει εικοσιπενταετία το 2010, το 2011 και το 2012, ο προηγούμενος νόμος τους έδινε το δικαίωμα να έχουν πρόωρη συνταξιοδότηση σε πολύ χαμηλά όρια, στα 56, 57 και 58 χρόνια αντιστοίχως.
Θέσαμε ερώτημα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο απάντησε κατηγορηματικά ότι και αυτές οι κατηγορίες πρέπει να μπουν στα γενικά όρια.
Αυτό το οποίο λέμε είναι ότι όσοι συμπληρώνουν αυτά τα όρια μέχρι και φέτος μπορούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα. Επίσης μπορούν να το κατοχυρώσουν αυτό το δικαίωμα και να μην το ασκήσουν το 2022.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν βγαίνουν σε σύνταξη με 25ετία. Αυτοί οι άνθρωποι τότε είχαν συμπληρώσει τα 25 χρόνια, αλλά από τότε έχουν περάσει τουλάχιστον άλλα 10 χρόνια, δηλαδή έχουν συμπληρώσει 35 με 37 εργάσιμα χρόνια τουλάχιστον.
Σχετικά με τα χρέη προς τον ΕΦΚΑ, είπε ότι δεν είναι κάτι το οποίο είναι χωρίς πέναλτι. Όλες οι ρυθμίσεις έχουν μέσα τόκους οι οποίοι αυξάνονται κάθε φορά σε περίπτωση που χάσουμε και μία ρύθμιση και ούτω καθεξής. Προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε την έγκαιρη πληρωμή όλων των χρεών και για αυτό κάναμε την πάγια ρύθμιση στις 24 δόσεις, είπε.
Για τις εκκρεμείς συντάξεις
Ήταν σίγουρα ένα άγος για την ελληνική κοινωνία, το οποίο μάλιστα ξεκινάει ακόμα και πριν από την περίοδο των μνημονίων.
Όταν αναλάβαμε ήταν εκατοντάδες χιλιάδες οι εκκρεμείς κύριες συντάξεις, πρόβλημα το οποίο το έχουμε σχεδόν εκμηδενίσει.
Όταν αναλάβαμε το ποσό των ληξιπρόθεσμων συντάξεων ήταν για τις κύριες συντάξεις γύρω στα 500 εκατομμύρια και αυτή τη στιγμή είναι κάτω από τα 40 εκατομμύρια, τόνισε.
Για τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης
Σχετικά με τα κίνητρα μετατροπής των συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρους απασχόλησης που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, είπε ότι δίνουμε χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές σε περίπτωση που μια επιχείρηση απασχολεί περισσότερο από το 50% του προσωπικού της με συμβάσεις μερικής απασχόλησης για να μετατρέψει κάποιες από αυτές σε πλήρους απασχόλησης.
Για την ειδική άδεια μητρότητας
Κατά αντιστοιχία του τι γίνεται στον δημόσιο τομέα, κάνουμε το αντίστοιχο και για τις μισθωτές του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή μέχρι τώρα ήταν 6 μήνες άδεια πληρωμένη με τον κατώτατο μισθό η οποία πληρωνόταν από τον ΟΑΕΔ. Αυτό το διάστημα ανεβαίνει στους 9 μήνες και εκτός από τους 2 μήνες στους οποίους πρέπει να τους κρατήσει η μητέρα τους υπόλοιπους 7 μήνες μπορεί την άδεια να την έχει είτε η μητέρα είτε ο πατέρας.
Είναι και μέτρο δημογραφικής πολιτικής και μέτρο ενθάρρυνσης της οικογένειας, αλλά και μέτρο ενθάρρυνσης επιμερισμού των οικογενειακών βαρών μεταξύ των δύο συζύγων.