Η εν λόγω άδεια χορηγείται επίσης και σε περίπτωση υιοθεσίας ή αναδοχής τέκνου, ηλικίας έως οκτώ (8) ετών, από όταν εντάσσεται το παιδί στην οικογένεια.
Με τον Ν. 4808/2021, ο Έλληνας νομοθέτης εισήγαγε στο εργατικό δίκαιο τον θεσμό της «άδειας πατρότητας», ενσωματώνοντας στο εθνικό δίκαιο την Ενωσιακή Οδηγία 2019/1158.
Ειδικότερα, στο άρθρο 27 του νέου νόμου, προβλέπεται η άδεια πατρότητας, για κάθε εργαζόμενο πατέρα, διαρκείας δεκατεσσάρων (14) εργάσιμων ημερών, με αποδοχές, η οποία πρέπει να λαμβάνεται κατά τη γέννηση του τέκνου. Η άδεια μπορεί να χορηγηθεί συνολικά ή τμηματικά σύμφωνα με την αίτηση του εργαζόμενου. Δεν προσαυξάνεται λόγω γέννησης διδύμων, τριδύμων ή περισσότερων πολύδυμων τέκνων.
Αξίζει να επισημανθεί, ότι η εν λόγω άδεια χορηγείται επίσης και σε περίπτωση υιοθεσίας ή αναδοχής τέκνου, ηλικίας έως οκτώ (8) ετών, από όταν εντάσσεται το παιδί στην οικογένεια.
Όπως ισχύει σε κάθε ανάλογη περίπτωση λήψης αδείας βάσει του νέου νόμου, απαγορεύεται οποιαδήποτε δυσμενής μεταχείριση των εργαζόμενων που αιτούνται ή λαμβάνουν την άδεια. Επιπλέον, ο εργαζόμενος δικαιούται μετά τη λήξη της άδειας να απασχοληθεί στην ίδια θέση εργασίας που είχε, ή έστω μια ισοδύναμη ή ανάλογη θέση εργασίας.
Τέλος, για την αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος αδείας, υφίσταται απαγόρευση απόλυσης εξαιτίας αίτησης ή λήψης της άδειας. Διατηρείται ωστόσο το δικαίωμα του εργοδότη να απολύσει τον εργαζόμενο για κάποιον άλλο λόγο, υποχρεούμενος φυσικά να γνωστοποιήσει τον λόγο αυτόν εγγράφως στον μισθωτό πατέρα. Αν δεν το πράξει, η απόλυση τεκμαίρεται ότι έγινε κατά παράβαση της ανωτέρω απαγόρευσης, κάτι που συνεπάγεται την ακυρότητά της. Η προσφερόμενη προστασία στον εργαζόμενο πατέρα από την καταγγελία είναι αντίστοιχη με αυτή που απολαμβάνει η μητέρα στο ελληνικό δίκαιο. Δηλαδή απαγορεύεται η απόλυση του πατέρα-εργαζομένου για έξι μήνες από τη γέννηση του παιδιού, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος.
