Κρίθηκε ότι σε βάρος του αιτούντος-ιδιοκτήτη του εν λόγω οχήματος δεν ασκήθηκε ποινική δίωξη, ούτε προκύπτει συμμετοχή του στις αξιόποινες πράξεις (της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, της παράνομης κατοχής κυνηγετικών όπλων, της παράνομης οπλοκατοχής και της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος) που αποδίδονται στον κατηγορούμενο υιό του ή έστω γνώση του για τη χρησιμοποίηση του οχήματος του ως μέσου τέλεσης της εν λόγω αξιόποινης πράξης, ότι με την παράταση της κατάσχεσης, που πιθανόν θα είναι μακρόχρονη, ο αιτών θα στερηθεί ενός περιουσιακού του αντικειμένου απαραίτητου για την άσκηση των αγροτικών του εργασιών επιφέροντας σε αυτόν δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση, ενώ η άρση της κατάσχεσης και η απόδοση κατασχεθέντος αυτοκινήτου ουδεμία έννομη αποδεικτική αξία δύναται να έχει για την ανακάλυψη της αλήθειας, αποκλειόμενης εντεύθεν της οιασδήποτε αρνητικής επίδρασης στο αποδεικτικό υλικό της υπόθεσης, αφού δεν πρόκειται να δυσχερανθεί ή να παρελκυσθεί η ακροαματική διαδικασία, αφού η εξιχνίαση και η διαλεύκανση της υπόθεσης δεν σχετίζεται με ιδιαίτερες μορφολογικές ή κατασκευαστικές ιδιότητες του κατασχεθέντος αυτοκινήτου, ούτε και πρόκειται περί αντικειμένου από το οποίο προκύπτει κίνδυνος για τη δημόσια τάξη, η έρευνα δε σε αυτό έχει ήδη ολοκληρωθεί. Επομένως, συντρέχει νόμιμος λόγος άρσης της κατάσχεσης και απόδοσης του αυτοκινήτου στον ιδιοκτήτη του.
ΑΡΙΘΜΟΣ 23/2015
TO ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΕΔΕΣΣΑΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τους Δικαστές Σοφία Τσιβούλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Κωνσταντίνο Κιζιρίδου, Πλημμελειοδίκη και Ευσταθία-Ιωάννα Κατσιρούμπα, Πλημμελειοδίκη-Εισηγήτρια.
ΣΥΝΗΛΘΕ στην αίθουσα διασκέψεων του Πρωτοδικείου Έδεσσας, στις 22 Ιουνίου 2015 παρευρισκομένης της Γραμματέως Κυριακής Καλλιαρίδου, για να σκεφθεί και αποφασίσει για την ποινική υπόθεση, για την οποία η Εισαγγελέας Κυριακή Τσαπαρίδου, υπέβαλε στο Συμβούλιο αυτό την υπ’ αριθμ. 20/2015 έγγραφη πρόταση της Αντεισαγγελέως Πρωτοδικών Ευδοκίας Χατζηβρέττα, η οποία έχει ως εξής:
Εισάγω στο Συμβούλιο σας την από 23-5-2015 αίτηση περί άρσης κατάσχεσης και απόδοσης στον ιδιοκτήμονα κατασχεθέντος αντικειμένου του …… του , κατοίκου Σκύδρας, εκθέτοντας τα ακόλουθα.
Κατά το άρθρο 268 παρ.3 Κ.Π.Δ. «Σε κάθε περίπτωση το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο μπορεί να διάταξε να αρθεί η κατάσχεση, αν δεν είναι πιθανό ότι απ’ αυτό το λόγο θα δημιουργηθούν δυσχέρειες στην εξακρίβωση της αλήθειας». Κατά το άρθρο δε 307 του ιδίου Κώδικα «Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης το συμβούλιο των πλημμελειοδικών με πρόταση του εισαγγελέα ή ενός διαδίκου ή με αίτηση του ανακριτή αποφασίζει … β) όταν πρόκειται να κανονιστεί στη προδικασία ένα δύσκολο ζήτημα όπως η κατάσχεση κτλ …» και κατά το άρθρο 373 Κ.Π.Δ. «Με την τελειωτική απόφαση οι διάδικοι που ηττήθηκαν καταδικάζονται στα έξοδα (άρθρα 581 επ) με την ίδια απόφαση το δικαστήριο διατάσσει να αποδοθούν στον ιδιοκτήτη τα πράγματα, που αφαιρέθηκαν και τα πειστήρια, όσα κατασχέθηκαν ή παραδόθηκαν κατά την ανάκριση και δεν έγινε άρση της κατασχέσεως τους σύμφωνα με το άρθρο 268. Διατάσσει επίσης τη δήμευση των αντικειμένων που πρέπει να δημευθούν. Στις προηγούμενες περιπτώσεις εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη του άρθρου 310 παρ. 2». Εκ των ανωτέρω διατάξεων σαφώς προκύπτει ότι η άρση της κατάσχεσης, η οποία μπορεί να γίνει μόνον επί πραγμάτων τα οποία έχουν κατασχεθεί ή απλώς παραδοθεί στην ανάκριση ώστε να χρησιμεύσουν ως αποδεικτικά μέσα, τελεί υπό την προϋπόθεση ότι δεν προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις η δήμευση των κατασχεθέντων. Και τούτο διότι, όταν με διάταξη νόμου προβλέπεται η δήμευση των κατασχεθέντων ή η δυνατότητα δημεύσεως αυτών (ως παρεπόμενη ποινή ή ως μέτρο ασφαλείας), το δικαστικό συμβούλιο δεν είναι αρμόδιο να αποφασίσει για την άρση της κατασχέσεως, διότι η τελική κρίση για την τύχη των κατασχεθέντων, έχει ανατεθεί αποκλειστικώς και μόνο στο δικαστήριο κατά την εκδίκαση της ουσίας της υποθέσεως (άρθρ. 76 ΠΚ), ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα προκατελαμβάνετο η απόφαση του αρμοδίου δικαστηρίου και έτσι θα καθίστατο αδύνατη η επιβολή της δήμευσης. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του αρθρ. 40 Ν. 4139/2013 «Σε περίπτωση καταδίκης για παράβαση των άρθρων 20, 22 και 23 του παρόντος το δικαστήριο, με την επιφύλαξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου αυτής, διατάσσει τη δήμευση όλων των πραγμάτων, τα οποία προήλθαν από την πράξη, του τιμήματος τους, των κινητών και ακινήτων που αποκτήθηκαν με το τίμημα αυτό ή από την αποδοχή και διάθεση τους, καθώς και των μεταφορικών μέσων και όλων των αντικειμένων, τα οποία χρησίμευσαν ή προορίζονταν για την τέλεση της πράξης είτε αυτά ανήκουν στον αυτουργό είτε σε οποιονδήποτε από τους στους συμμετόχους …». Στον προϊσχύοντα Ν.3459/2006 (Κ.Ν.Ν.) το αντίστοιχο άρθρο 37, που ανέφερε σχετικά με τη δήμευση των κατασχεθέντων πραγμάτων όριζε «1. Σε περίπτωση καταδίκης για παράβαση των άρθρων 20 έως 24 το δικαστήριο, με την επιφύλαξη του τελευταίου εδαφίου, διατάσσει τη δήμευση όλων των πραγμάτων, τα οποία προήλθαν από την πράξη, του τιμήματος τους, των κινητών και ακινήτων που αποκτήθηκαν με το τίμημα αυτό, καθώς και των μεταφορικών μέσων και όλων των αντικειμένων, τα οποία χρησίμευσαν ή προορίζονταν για την τέλεση της πράξης, είτε αυτά ανήκουν στον αυτουργό είτε σε οποιονδήποτε από τους συμμέτοχους ή ακόμα και σε τρίτους που δεν συμμετείχαν στο έγκλημα, εφόσον γνώριζαν ότι τα αντικείμενα αυτά προορίζονταν για την τέλεση του εγκλήματος. Δήμευση μπορεί να διαταχθεί από το αρμόδιο δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 76 Π.Κ. ακόμη και όταν για την πράξη που έχει τελεστεί δεν καταδικάσθηκε ορισμένο πρόσωπο …». Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Ν. 4139/2013: «Με το άρθρο 40 (πρώην άρθρο 37 Κ.Ν.Ν.) εισάγεται η προβλεπόμενη κατά τις γενικές διατάξεις του άρθρου 76 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα παρεπόμενη ποινή της δήμευσης όλων των πραγμάτων, τα οποία προήλθαν (κατά παράβαση των άρθρων 20, 22 και 23) από την πράξη, του τιμήματος τους, των κινητών και ακινήτων που αποκτήθηκαν με το τίμημα αυτό ή από την αποδοχή και διάθεση τους, καθώς και των μεταφορικών μέσων και όλων των αντικειμένων, τα οποία χρησίμευσαν ή προορίζονταν για την τέλεση της πράξης, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά ανήκουν στον αυτουργό είτε σε οποιονδήποτε από τους συμμετόχους. Η προβλεπόμενη δήμευση έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα και εισάγεται ως παρεπόμενη ποινή, με την οποία ο δράστης του εγκλήματος και καταδικασθείς στερείται οριστικά των προϊόντων ή παραγώγων του εγκλήματος (producta sceleris), καθώς και των μέσων ή εργαλείων τέλεσης ή διευκόλυνσης του εγκλήματος (instrumenia scseris). Στην προϊσχύσασα διάταξη του άρθρου 37 παρ. 1 Κ.Ν.Ν. προβλεπόταν η επέκταση της επιβολής της δήμευσης “ακόμη και σε τρίτους που δεν συμμετείχαν στο έγκλημα, εφόσον γνώριζαν ότι τα αντικείμενα αυτά προορίζονταν για την τέλεση του εγκλήματος”, η οποία πλέον καταργείται. Με την καταργούμενη διάταξη είχε εισαχθεί η δυνατότητα επιβολής δήμευσης σε βάρος τρίτων προσώπων – μη κατηγορουμένων και καταδικασθέντων, κατά παράβαση του διφυούς νομικού χαρακτήρα της δήμευσης (παρεπόμενη ποινή – μέτρο ασφαλείας), κατά παράβαση γενικών αρχών του ποινικού δικαίου και της δικονομίας και κατά παράβαση των συνταγματικών κανόνων τόσο των άρθρων 2 παρ. 1, 7 παρ. 1 και 96 παρ. 1 του Συντάγματος, όσο και των άρθρων 7 παρ. 3 και 17 του Συντάγματος (βλ. Παύλου, Η δήμευση στον Ποινικό Κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους, 1994, 95 επ., Δ. Συμεωνίδη. Κατασχέσεις στην ποινική διαδικασία και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, 2010 και Γ. Τσόλια, Η κατάσχεση και η δήμευση αντικειμένων σε βάρος τρίτων προσώπων και η αντισυνταγματικότητα αυτών, ΠοινΔικ 2004/1012 επ.). Έτσι, η στέρηση της ιδιοκτησίας του τρίτου προσώπου ως παρεπόμενη ποινή εγκλήματος που δεν τέλεσε, παραβιάζει τις αρχές nullum crimen, nulla poena sine lege certa και sine culpa, καθώς επιβάλλεται η ποινή της στέρησης της περιουσίας και της ιδιοκτησίας για κολάσιμη συμπεριφορά που δεν περιγράφεται στο νόμο (απαγορευτικός κανόνας) με την πρόβλεψη επιβολής κύριας ποινής (κυρωτικός κανόνας). Περαιτέρω, το τρίτο πρόσωπο στερείται του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός του στην ιδιοκτησία χωρίς την ύπαρξη ενοχής και χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις περιορισμού του δικαιώματος του στην ιδιοκτησία, όπως προβλέπονται στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 17 του Σ., αφού η δεύτερη αυτή παράγραφος του ίδιου άρθρου αφορά την περίπτωση ολοκληρωτικής στέρησης αυτής και μόνο υπό τις προϋποθέσεις που εκεί αναφέρονται. Περαιτέρω, εάν το τρίτο πρόσωπο γνώριζε εκ προοιμίου ότι τα αντικείμενα που παραχώρησε στο δράστη προορίζονταν για την τέλεση του εγκλήματος και με τον τρόπο αυτό εκδήλωσε την πρόθεση του να τον συνδράμει τότε η περιγραφόμενη στην καταργούμενη διάταξη συμπεριφορά, θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο της συμμετοχικής δράσης του κατηγορουμένου (απλού συνεργού) με την επιβολή πρωτίστως κύριας ποινής. Στον αντίποδα να για την επιβολή δήμευσης ως μέτρου ασφαλείας λόγω της επικινδυνότητας των συναφών αντικειμένων είναι αυτονόητο ότι εφαρμόζεται η διάταξη της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 76 του Ποινικού Κώδικα. Με βάση τα ανωτέρω, καταργείται επίσης η προϊσχύσασα διάταξη του ίδιου άρθρου, σύμφωνα με την οποία “Δήμευση μπορεί να διαταχθεί από το αρμόδιο δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 76 του Ποινικού Κώδικα ακόμη και όταν για την πράξη που έχει τελεσθεί δεν καταδικάσθηκε ορισμένο πρόσωπο». Ενόψει της νέας ρύθμισης του αρθρ. 40 Ν.4135/2013 και της προαναφερόμενης συλλογιστικής του νομοθέτη (όπως αποτυπώνεται στην αιτιολογική έκθεση αυτού) για το ανεπίτρεπτο της επιβολής ποινής σε μη κατηγορούμενο – τρίτο πρόσωπο, είναι προφανές ότι αν ο ιδιοκτήτης του οχήματος που κατασχέθηκε ως μέσο μεταφοράς των ναρκωτικών ουσιών δεν κατηγορείται για καμία από τις αξιόποινες πράξεις για τις οποίες ασκήθηκε ποινική δίωξη και επιπλέον, αν από το αντικείμενο αυτό δεν προκύπτει κίνδυνος για τη δημόσια τάξη, το δικαστήριο που θα κρίνει επί της ουσίας της υποθέσεως δεν μπορεί να διατάξει τη δήμευση του αντικειμένου αυτού, αλλά αντίθετα, ακόμη και σε περίπτωση καταδίκης των αυτουργών ή συμμέτοχων θα αποφασίσει την άρση της κατάσχεσης και την απόδοση του στον ιδιοκτήτη του (αρθρ. 373 ΚΠΔ). Εξάλλου, η δικαιοδοσία του Δικαστικού Συμβουλίου περί άρσης της κατάσχεσης κατά την προδικασία μεταφορικών μέσων που χρησίμευσαν στην τέλεση της πράξης της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών προβλέπεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και στον Ν. 2960/2001. Ειδικότερα, κατά τη διάταξη του άρθρου 177 παρ. 5 του Ν. 2960/2001 “Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας”, η οποία, κατά την παρ. 11 του ίδιου άρθρου, εφαρμόζεται αναλόγως και επί κατασχέσεως μεταφορικών μέσων που χρησίμευσαν στην τέλεση της πράξης της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών «το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, αν κατά την κρίση του συντρέχει η αναφερόμενη στην παράγραφο 4 του άρθρου 160 του παρόντα Κώδικα περίπτωση μη δήμευσης των κατασχεμένων, μπορεί, μετά από αίτηση του ιδιοκτήτη, να διατάξει, με αμετάκλητη απόφαση του, την άρση της κατάσχεσης και την απόδοση τους στον ιδιοκτήτη. Η δικαιοδοσία αυτή του Συμβουλίου ασκείται μόνο αν, η μεν υπόθεση δεν έχει ακόμη εισαχθεί στο ακροατήριο του αρμόδιου πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, το δε αντικείμενο ή μεταφορικό μέσο λαθρεμπορίου δεν εκποιήθηκε ούτε διατέθηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7 αυτού του άρθρου». Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 160 παρ.4 εδ. β του ίδιου νόμου «εξαιρούνται επίσης από τη δήμευση αυτοκίνητα, των οποίων ο ιδιοκτήτης δεν διώκεται ποινικά ή απαλλάχθηκε αμετάκλητα και απέκτησε Ο αυτοκίνητο καλόπιστα και εν όψει του είδους, του τρόπου και των λοιπών περιστάσεων της συναλλαγής δεν μπορούσε να προβλέψει ότι ήταν μέσο ή αντικείμενο λαθρεμπορίας ή συναφούς με αυτή πράξης». Από τις ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες, ως ειδικές, υπερισχύουν των γενικών διατάξεων των άρθρων 268 παρ.3 και 307 εδ. β’ που ΚΠΔ, συνάγεται ότι για να αρθεί, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, η κατάσχεση οχήματος, το οποίο χρησίμευσε ως μέσο τέλεσης της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, θα πρέπει: α) να μη έχει εισαχθεί ακόμη η υπόθεση στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου, β) να μη έχει διατεθεί ή εκποιηθεί από τον ΟΔΔΥ το αυτοκίνητο που κατασχέθηκε, γ) να μη έχει ασκηθεί ποινική δίωξη κατά του ιδιοκτήτη του οχήματος και δ) να μη προκύπτει ότι ο τελευταίος είχε οποιαδήποτε γνώση για τη χρησιμοποίηση του οχήματος ως μέσου τέλεσης της ανωτέρω αξιόποινης πράξης (ΑΠ 1500/2011 ΠοινΧρ 2012, σελ. 278). Στις ανωτέρω προϋποθέσεις βέβαια πρέπει να προστεθεί και η προϋπόθεση που τίθεται από τις γενικές διατάξεις, ήτοι να μην δημιουργηθούν δυσχέρειες εξ αυτού του λόγου στην εξακρίβωση της αλήθειας.
Στην προκειμένη περίπτωση, σε βάρος του του , κατοίκου Σκύδρας Πέλλας, ασκήθηκε ποινική δίωξη για: 1) διακίνηση ναρκωτικών ουσιών (υπό τη μορφή της καλλιέργειας φυτών του γένους της κάνναβης και της κατοχής ναρκωτικών ουσιών), 2) παράνομη κατοχή κυνηγετικών όπλων, 3) παράνομη οπλοκατοχή (στιλέτου) και 4) αποδοχή προϊόντων εγκλήματος (αρθρ. 94 παρ. 1, 394 παρ. 1 ΠΚ. αρθρ. 1, 20, 40 και 41 Ν. 4138/2013 σε συνδ. με αρθρ. 1 παρ. 2 πιν. Α’ 6, Δ’ 12 Ν. 3459/2006, αρθρ. 1 παρ. 1 στοιχ. β’ και παρ. 2 στοιχ. β’, 7 παρ. 1 και 8αʼ, 8 παρ. 1 και 5 Ν.2168/93). Συγκεκριμένα, αστυνομικοί του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών αξιοποιώντας πληροφορία που περιήλθε στην υπηρεσία τους ότι ο κατηγορούμενος καλλιεργεί δενδρύλλια κάνναβης, και αφού εντόπισαν τα δενδρύλλια αυτά στην αγροτική περιοχή δ.ε. Μάνδαλου Πέλλας, πλησίον αγρού ιδιοκτησίας του, τα έθεσαν υπό διακριτική παρακολούθηση. Στις 15-5-2015 και περί ώρα 19:30′ προσήλθε στο σημείο ο κατηγορούμενος οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλοφ. .. Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του πατρός του και νυν αιτούντος, ……. του …, και αφού κατέβηκε από αυτό ακινητοποιήθηκε και συνελήφθη τη στιγμή που επιχείρησε να ποτίσει τα εν λόγω δενδρύλλια, τα οποία βρέθηκαν οκτώ (8) στον αριθμό ύψους περίπου ενός μέτρου έκαστο, ενώ σε γενόμενη σωματική έρευνα στον κατηγορούμενο βρέθηκε να κατέχει σε τσαντάκι μέσης, μεταξύ άλλων, μία χάρτινη συσκευασία περιέχουσα ποσότητα κάνναβης 1,2 γραμμαρίων. Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκαν νομότυπες έρευνες στις οικίες του στη Σκύδρα Πέλλας και στο Λιποχώρι Σκύδρας, όπου ανευρέθηκαν τα αναφερόμενα στις σχετικές εκθέσεις κατάσχεσης όπλα και επιπλέον τρία δενδρύλλια κάνναβης προς αποξήρανση και ποσότητα κάνναβης 72 γραμμαρίων. Στα πλαίσια της αστυνομικής προανάκρισης διενεργήθηκε έρευνα, η οποία ήταν αρνητική, στο προαναφερθέν με αριθμ. κυκλοφ. Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, μάρκας ISUZU, με αριθμό πλαισίου ……… και αριθμό κινητήρα …, ιδιοκτησίας του αιτούντος, όπως προκύπτει από την επισυναφθείσα στη δικογραφία άδεια κυκλοφορίας του, εν συνεχεία δε αυτό κατασχέθηκε ως μέσο τέλεσης της πράξης του άρθρ. 20 Ν.4139/2013 δυνάμει της από 15-5-2015 έκθεσης έρευνας τροχοφόρου μεταφορικού μέσου και κατάσχεσης αυτού των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών και
Με την υπό κρίση αίτησή του ο ιδιοκτήτης του εν λόγω οχήματος, σε βάρος του οποίου δεν ασκήθηκε ποινική δίωξη, ούτε προκύπτει από οποιοδήποτε στοιχείο της δικογραφίας συμμετοχή του στις αξιόποινες πράξεις που αποδίδονται στον κατηγορούμενο υιό του ή έστω γνώση του για τη χρησιμοποίηση του οχήματος του ως μέσου τέλεσης της εν λόγω αξιόποινης πράξης, ζητεί την άρση της κατάσχεσες του και την απόδοση του σε αυτόν, επικουρικώς δε την τον διορισμό του ως μεσεγγυούχου, καθότι το όχημα αυτό είναι αναγκαίο για την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας ως αγρότη. Βάσει των όσων εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσης και ενόψει του ότι επιπλέον εκτιμάται ότι με την παράταση της κατάσχεσης, που πιθανόν θα είναι μακρόχρονη, ο αιτών θα στερηθεί ενός περιουσιακού του αντικειμένου απαραίτητου για την άσκηση των αγροτικών του εργασιών επιφέροντας σε αυτόν δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση, ενώ η άρση της κατάσχεσης και η απόδοση κατασχεθέντος αυτοκινήτου ουδεμία έννομη αποδεικτική αξία δύναται να έχει για την ανακάλυψη της αλήθειας, αποκλειόμενης εντεύθεν της οιασδήποτε αρνητικής επίδρασης στο αποδεικτικό υλικό της υπόθεσης, αφού δεν πρόκειται να δυσχερανθεί ή να παρελκυσθεί η ακροαματική διαδικασία, αφού η εξιχνίαση και η διαλεύκανση της υπόθεσης δεν σχετίζεται με ιδιαίτερες μορφολογικές ή κατασκευαστικές ιδιότητες του κατασχεθέντος αυτοκινήτου, ούτε και πρόκειται περί αντικειμένου από το οποίο προκύπτει κίνδυνος για τη δημόσια τάξη, η έρευνα δε σε αυτό έχει ήδη ολοκληρωθεί, συντρέχει νόμιμος Λόγος άρσης της κατάσχεσης και απόδοσης του στον ιδιοκτήτη του. Κατόπιν τούτου, παρέλκει και η διερεύνηση του επικουρικού αιτήματος της κρινόμενης αιτήσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ
Να γίνει δεκτή η από 28-5-2015 αίτηση του …., κατοίκου Σκύδρας, ως προς το κύριο αίτημα της.
Να διαταχθεί η άρση της κατάσχεσης του με αριθμ. κυκλοφ. …-…… Ι.Χ.Φ. αυτοκινήτου, μάρκας ISUZU, με αριθμό πλαισίου ……… και αριθμό κινητήρα ……, ιδιοκτησίας του αιτούντος, που επιβλήθηκε με την από 15-5-2015 έκθεση έρευνας τροχοφόρου μεταφορικού μέσου και κατάσχεσης αυτού των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών … και …, και να διαταχθεί η απόδοση του στον ιδιοκτήτη του, … του ….
Έδεσσα, 4-6-2015
Η Εισαγγελέας
Ευδοκία Δ. Χατζηβρέττα
Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σε βάρος του … του …, κατοίκου Σκύδρας Ν. Πέλλας, ασκήθηκε ποινική δίωξη για 1) : διακίνηση ναρκωτικών ουσιών υπό τη μορφή της καλλιέργειας φυτών του γένους της κάνναβης και κατοχή ναρκωτικών ουσιών, 2) παράνομη κατοχή κυνηγετικών όπλων, 3) παράνομη οπλοκατοχή (στιλέτου) και 4) αποδοχή προϊόντων εγκλήματος (αρθρ. 94 παρ. 1, 394 παρ. 1 ΠΚ, 1, 20, 40 και 41 Ν. 4139/2013, σε συνδυασμό με αρθρ. 1 παρ. 2 πιν. Α’ 6, Δʼ 12 Ν. 3459/2006, άρθρ. 1 παρ. 1 στοιχ. β’ και παρ. 2 στοιχ. β’, 7 παρ. 1 και 8 α’, 8 παρ. 1 και 5 Ν. 2168/1993), σχηματίσθηκε η με αριθμό Α.Β.Μ. Β15/58 δικογραφία και παραγγέλθηκε η διενέργεια κυρίας ανάκρισης, η οποία δεν έχει ακόμα περατωθεί. Στα πλαίσια αυτεπάγγελτης (αστυνομικής) προανάκρισης για τις ανωτέρω πράξεις, κατασχέθηκε, δυνάμει της από 15.5.2015 έκθεσης κατάσχεσης των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών …. και …, το με αριθμό κυκλοφορίας … Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, μάρκας ISUZU, με αριθμό πλαισίου … και αριθμό κινητήρα …, ιδιοκτησίας του … του …, κατοίκου Σκύδρας Ν. Πέλλας. Ο τελευταίος υπέβαλε στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Έδεσσας την από 28-5-2015 αίτηση του, με την οποία ζητάει την άρση της κατάσχεσης του ως άνω αυτοκινήτου του, επικουρικά, δε, το διορισμό του ως μεσεγγυούχου. Επομένως, νόμιμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 32 παρ. 1, 138 παρ. 2 εδ. βʼ, 268 παρ. 3, 307 περ. βʼ Κ.Π.Δ. και αναλογικά εφαρμοζομένου του άρθρου 177 παρ. 5 του Ν.2960/2001, εισάγεται η παραπάνω αίτηση ενώπιον του αρμοδίου τούτου Συμβουλίου, με πρόταση της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Έδεσσας.
Από το σύνολο των στοιχείων της δικογραφίας προέκυψαν όσα αναλυτικά εκτίθενται στην προπαρατιθέμενη εισαγγελική πρόταση, στις ορθές και νόμιμες σκέψεις της οποίας και το Συμβούλιο αυτό αναφέρεται, προς αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων (ΟλΑΠ 1227/79 ΠοινΧρ Λ’. 253, ΑΠ 1217/04 ΠοινΛόγος 2004.1715 και 1519). Κατά συνέπεια, το παρόν Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να αρθεί η κατάσχεση του με αριθμό κυκλοφορίας … Ι.Χ.Φ. αυτοκινήτου, μάρκας ISUZU, με αριθμό πλαισίου …. και αριθμό κινητήρα …, που επιβλήθηκε με την από 15.5.2015 έκθεση κατάσχεσης των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών … και …, αφού, επιπλέον, δεν είναι πιθανό ότι από αυτό το λόγο θα δημιουργηθούν δυσχέρειες στην εξακρίβωση της αλήθειας, ακολούθως, δε, να αποδοθεί το κατασχεθέν όχημα στον αιτούντα ιδιοκτήτη του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 28.5.2015 αίτηση του … του …, κατοίκου Σκύδρας Ν. Πέλλας
ΑΙΡΕΙ την κατάσχεση του με αριθμό Κυκλοφορίας …. Ι.Χ.Φ. αυτοκινήτου μάρκας ΙSUZU, με αριθμό πλάσου … και αριθμό κινητήρα …, που επιβλήθηκε με την από 15.5.2015 έκθεση κατάσχεσης των αστυνομικών του Τμήματος Ασφαλείας Γιαννιτσών … και …
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση του περιγραφομένου στην αμέσως προηγούμενη διάταξη οχήματος στον ιδιοκτήτη αυτού …. του …
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Έδεσσα στις 22 Ιουνίου 2015, και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο στις 26 Ιουνίου 2015
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
