Σοβαρές καθυστερήσεις που σε αρκετές περιπτώσεις οδηγούν ακόμα και σε «μπλόκο» μιας αγοραπωλησίας κατοικίας, έχει επιφέρει η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου, η οποία έχει προστεθεί από τον περασμένο Απρίλιο στα δεκάδες έγγραφα και πιστοποιητικά που συνοδεύουν την πώληση.
Πρόκειται για έναν ψηφιακό «φάκελο» στον οποίο συγκεντρώνονται όλα τα επιμέρους στοιχεία και έγγραφα που συνοδεύουν ένα ακίνητο, όπως η οικοδομική άδεια, το δελτίο στατικής τρωτότητας, οι τίτλοι ιδιοκτησίας, τα σχέδια κατόψεων, ο πίνακας χιλιοστών και τυχόν δηλώσεις υπαγωγής σε νόμους αναστολής επιβολής κυρώσεων επί αυθαιρέτων. Ηλεκτρονική ταυτότητα πρέπει να εκδίδεται για όλα τα ακίνητα που πωλούνται.
Στην πράξη, λίγους μήνες μετά την έναρξη εφαρμογής του θεσμού αυτού, τα προβλήματα που προκύπτουν είναι πολύ σοβαρά και έχουν επιφέρει νέες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση μιας συναλλαγής, ακυρώνοντας τα σημαντικά βήματα προόδου που έχουν σημειωθεί την τελευταία διετία στη μείωση της γραφειοκρατίας, όχι τόσο λόγω της μείωσης των απαιτούμενων εγγράφων, αλλά μέσω της δυνατότητας να εκδίδονται (τουλάχιστον τα περισσότερα) με ψηφιακό τρόπο. Ενα βασικό πρόβλημα αφορά τον σημαντικό χρόνο που χρειάζονται αρκετές πολεοδομίες, προκειμένου να ανταποκριθούν στα αιτήματα των μηχανικών για τη χορήγηση των απαιτούμενων αδειών και σχεδίων.
Ο συχνά ανυπέρβλητος «Γολγοθάς» των ιδιοκτητών ξεκινάει όταν δεν βρεθούν τα σχέδια που οφείλουν να συνοδεύουν το στέλεχος της οικοδομικής άδειας, φαινόμενο που δυστυχώς είναι συχνό. Ιδίως, στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως π.χ. το Μαρούσι ή ο Χολαργός, όπως αναφέρουν μηχανικοί και πολίτες, υπάρχουν περιπτώσεις χιλιάδων οικοδομικών αδειών που έχουν καταστραφεί με την πάροδο των ετών.
Εναλλακτικά, σε μια τέτοια περίπτωση, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να αναζητήσει προσόψεις, κατόψεις και λοιπά έγγραφα είτε από τον ίδιο τον κατασκευαστή/ εργολάβο του κτιρίου, είτε από την πράξη σύστασης οριζόντιων ιδιοκτησιών, με βάση την οποία έγιναν τα συμβόλαια αγοραπωλησίας.
Ωστόσο, καμία από τις δύο αυτές επιλογές δεν εγγυάται κάποιο θετικό αποτέλεσμα, καθώς ο κατασκευαστής μπορεί να μη βρίσκεται πια εν ζωή, ή να μη διαθέτει πλέον αρχεία για τόσο παλιές κατασκευές. Αντίστοιχα, σε πολλά συμβόλαια που χρονολογούνται πριν από πολλές δεκαετίες, είναι πολύ πιθανό να μην επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα, ή ακόμα και κανένα εξ αυτών.
Αν όμως δεν βρεθούν τα απαιτούμενα έγγραφα, ουσιαστικά δημιουργείται ένα αδιέξοδο που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί, φτάνοντας στο σημείο να χρειάζεται πλήρης ανασύσταση φακέλου, μια διαδικασία που απαιτεί όχι μόνο πολλούς μήνες, αλλά και κόστος αρκετών χιλιάδων ευρώ, το οποίο καλείται να επωμιστεί ο πολίτης, εφόσον επιθυμεί να πωλήσει το ακίνητό του σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Ασφαλώς, σε κάθε ευνομούμενο κράτος, τη σχετική υποχρέωση οφείλει να αναλαμβάνει η ίδια η Πολιτεία, υπό την ευθύνη της οποίας χάθηκαν τα σχετικά έγγραφα.
