Εφόσον ο διάδικος προσβάλλει με ένδικο μέσο την απόφαση ως προς την ουσία της μπορεί να την προσβάλλει και ως προς τη διάταξή της σχετικά με τα δικαστικά έξοδα. Στοιχεία ορισμένου του σχετικού λόγου. Προϋποθέσεις αξίωσης για διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας. Σε περίπτωση απαλλοτρίωσης από χαριστική αιτία, όπως είναι η γονική παροχή, δεν απαιτείται η γνώση του τρίτου.
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ 32/2019
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Γεώργιο Οικονόμου Πρόεδρο Εφετών, Πηνελόπη Λέτσιου Εφέτη και Κωνσταντίνο Παπαντωνίσυ Εφέτη-Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 3η Μαίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΣΩΝ: 1) , κατοίκου Πατρών, (οδός ), ως νομίμου κληρονόμου του αποβιώσαντος την 1.3.2010 , κατοίκου εν ζωή Πατρών 2) κατοίκου Πατρών, (οδός ), ως νομίμου κληρονόμου του αποβιώσαντος την 1.3.2010 , κατοίκου εν ζωή Πατρών και 3) , κατοίκου Πατρών, (Οδός ), ως νομίμου κληρονόμου του αποβιώσαντος την 1.3.2010 , κατοίκου Eν ζωή Πάτρων, οι οποίες παραστάθηκαν στο ακροατήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών Αλέκου Καρώκη.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Της τελούσας υπό ειδική εκκαθάριση Συνεταιριστικής Τράπεζας με την επωνυμία «Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα ΣΥΝ. Π.Ε.», που εδρεύει στην Πάτρα, … και εκπροσωπείται νόμιμα από τον εκκαθαριστή αυτής και η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών Αθανάσιου Μούλια, βάσει δηλώσεως,
Η εφεσίβλητη -ενάγουσα άσκησε κατά των εκκαλουσών-εναγομένων την από 16.5.201 [ με αριθμό κατάθεσης 2060/2011 αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών. Επί της αγωγής εκδόθηκε η με αριθμό 552/2014 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, και έκανε δεκτή την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσβάλουν ενώπιον του Δικαστηρίου οι εναγόμενες και ήδη εκκαλούσες με την από 17.11.2014 έφεση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, την 19.11.2014 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 480 της οποίας επικυρωμένο αντίγραφο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την 27.11.2014 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 226. Δικάσιμος για τη συζήτηση της έφεσης ορίστηκε αρχικά 22.9.2016 και μετά από αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, οπότε η υπόθεση που είχε εγγραφεί στο πινάκιο με αύξοντα αριθμό 7 εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εκκαλουσών αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε ενώ ο δικηγόρος της εφεσίβλητης που παραστάθηκε με δήλωση, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 17.11.2014 υπό κρίση έφεση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, την 19.11.2014 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 480. της οποίας επικυρωμένο αντίγραφο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την 27.11.2014 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 220. κατά της υπ αριθ. 552/2014 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε την από 16/5/2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 2060/2011 αγωγή, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1.51 1,513 παρ Ιβ. 514. 517. 520 παρ. 1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός της κατ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ τασσομένης προθεσμίας, καθώς η πρωτόδικη απόφαση επιδόθηκε στις εναγόμενες την 21.10.2014. όπως προκύπτει από την σχετική επισημείωση του Δικαστικού Επιμελητή στην περιφέρεια του Εφετείου Πατρών σε επικυρωμένο αντίγραφο της εκκαλουμένης απόφασης που προσκομίζουν οι εκκαλούσες και η κρινόμενη έφεση ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών την 19.11.2014. Επίσης με την άσκηση της εν λόγω έφεσης κατατέθηκε το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3Λγ ΚΠΔ. παράβολο δημοσίου με αριθμούς
Επομένως, η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της [άρθρο 533 ΚΠολΔ], κατά την ίδια πιο πάνω διαδικασία.
Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη με την από 16/5/2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 2060/2011 αγωγή της ισχυρίστηκε ότι δυνάμει της με αριθμό …/19.4.2000 σύμβασης χορήγησης πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό που συνήφθη μεταξύ της ιδίας και του αποβιώσαντος, πριν την έγερση της αγωγής, δικαιοπαρόχου των εναγομένων και ήδη εκκαλουσών, χορηγήθηκε σε αυτόν πίστωση και τηρήθηκε ο με αριθμό … λογαριασμός, ο οποίος έκλεισε την 1.3.2010. λόγω του θανάτου του πιστούχου με χρεωστικό υπόλοιπο ποσού 26.969,38 ευρώ. Οτι εν συνεχεία και μετά από σχετικές αιτήσεις της. εκδόθηκαν οι με αριθμούς ./2010 και ./2011 διαταγές πληρωμής, ποσών 30.178,80 και 26.969.38 ευρώ αντίστοιχα σε βάρος των εναγομένων. Οτι ήδη στις 5.5.2009 ο πιστούχος τη: ενάγουσας, είχε μεταβιβάσει με το με αριθμό …/5.5.2009 συμβόλαιο γονικής παροχής που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Πατρών , προς την τρίτη των εναγομένων θυγατέρα του. το ακίνητο που αναφέρεται στην αγωγή ενεργώντας με σκοπό βλάβης της ενάγουσας, ήτοι για να ματαιώσει την ικανοποίηση της απαίτησης της, αφού η υπόλοιπη περιουσία του πιστούχου. ήταν επιβαρυμένη με εμπράγματα βάρη. ώστε να μην επαρκεί για την ικανοποίηση της σχετικής αξίωσης. Ζητούσε δε η ενάγουσα με την εν λόγω αγωγή τη διάρρηξη της ένδικης δικαιοπραξίας ως καταδολιευτικής και την καταδίκη των εναγομένων στη δικαστική της δαπάνη. Επί της αγωγής αυτής, που συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε η με αριθμό /2014 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, η οποία έκανε δεκτή την αγωγή και διέταξε τη διάρρηξη του με αριθμό /5.5.2009 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Πατρών που καταχωρήθηκε με αριθμό /13.5.2009 στο κτηματολογικό φύλλο του Κτηματολογικού γραφείου Πατρών με ΚΑΕΚ και επέβαλε τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας ποσού 450 ευρώ σε βάρος των εναγομένων. Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκε η κρινόμενη έφεση με τις εναγόμενες να ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, και την απόρριψη της αγωγής της ενάγουσας.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 193 ΚΠολΔ, εφόσον ο διάδικος προσβάλλει με ένδικο μέσο την απόφαση ως προς την ουσία της υπόθεσης, μπορεί να την προσβάλλει και ως προς τη διάταξη της σχετικά με τα δικαστικά έξοδα, παράπονου μένος για τον σε βάρος του καταλογισμό τους. Σκοπός της διάταξης είναι να περιορίσει τη δυνατότητα αυτοτελούς άσκησης ένοικων μέσων μόνο για το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων χωρίς ταυτόχρονη προσβολή της απόφασης και ως προς το κεφάλαιο της ουσίας της υπόθεσης. Η ρύθμιση ισχύει για όλα τα ένδικα μέσα. Για το ορισμένο, όμως, του σχετικού λόγου, πρέπει να αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης το αποδιδόμενο στην πληττόμενη απόφαση νομικό σφάλμα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων περί δικαστικής δαπάνης και δη αν ο καθορισμός του σε βάρος του εκκαλούντος ποσού για δικαστικά έξοδα οφείλεται σε μη νόμιμο υπολογισμό ή σε κάποια άλλη αιτία, ώστε να είναι δυνατό να ελεγχθεί η παραβίαση ή μη των σχετικών διατάξεων καινά αποκλεισθεί η περίπτωση του λογιστικού σφάλματος (ΕΑ 3808/2014, ΕφΠειρ 24/2016, δημοσιευμένες στη Νόμος. Β. Βαθρακοκοίλη, II έφεση έκδ.2015, σελ.305.).
Στην προκειμένη περίπτωση οι εκκαλούσες με τον σχετικό πέμπτο λόγο της έφεσης τους, ισχυρίζονται ότι η επιβληθείσα σε βάρος τους δικαστική δαπάνη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο είναι μη νόμιμη και υπερβολική. Ο λόγος αυτός της έφεσης που είναι παραδεκτός, αφού προσβάλλεται, συγχρόνως και η ουσία της υπόθεσης, κατά τα προαναφερόμενα, τυγχάνει αόριστος και ως εκ τούτου απορριπτέος, διότι δεν αναφέρεται στο δικόγραφο της έφεσης, ως έπρεπε, κατά την προηγηθείσα νομική σκέψη, ποιος νομικός κανόνας παραβιάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, συνεπεία της οποίας (παραβιάσεως) καθίσταται η επιδικασθείσα σε βάρος των εκκαλουσών δικαστική δαπάνη μη νόμιμη και υπερβολική.
Επιπλέον, από τις διατάξεις των άρθρων 939 και 941 ΑΚ προκύπτει, ότι για τη γέννηση της αξίωσης προς διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας απαιτείται η συνδρομή των κατωτέρω προϋποθέσεων: α) απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη, γεννημένη κατά το χρόνο που ο τελευταίος επιχειρεί την απαλλοτρίωση, β) απαλλοτρίωση από τον οφειλέτη περιουσιακού στοιχείου, γ) πρόθεση βλάβης των δανειστών, δ) γνώση του τρίτου υπέρ του οποίου η απαλλοτρίωση, και ε) αφερεγγυότητα του οφειλέτη, η οποία συντρέχει όταν η υπολειπόμενη εμφανής περιουσία τούτου δεν επαρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή. Κατά το επόμενο άρθρο 942 του ίδιου Κώδικα, σε περίπτωση απαλλοτρίωσης από χαριστική αιτία δεν απαιτείται η κατά το προηγούμενο άρθρο γνώση του τρίτου. Ως απαλλοτρίωση, κατά την έννοια της άνω διάταξης, του άρθρου 942Α Κ, δηλαδή χαριστική, είναι και η γονική παροχή, που θεσμοθετείται με το άρθρο 1509 του ίδιου Κώδικα αφού και αυτή συνιστά επίδοση από ελευθεριότητα. Δεν συνάγεται δε το αντίθετο από το χαρακτηρισμό της, στο α εδάφιο της τελευταίας διάταξης, ως δωρεάς, ως προς το ποσό που υπερβαίνει το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, αφού αυτό αποσκοπεί στο να αποκλείσει τη δυνατότητα ανάκλησης αυτής, ως προς το μέρος που αυτή δεν αποτελεί δωρεά και όχι να τη χαρακτηρίσει, εξ αντιδιαστολής, ως επαχθή δικαιοπραξία. Το γεγονός δε ότι η εν λόγω απαλλοτρίωση γίνεται προς εκπλήρωση σχετικής ηθικής υποχρέωσης του γονέα προς το τέκνο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε τη βλάβη των δανειστών. Ούτε την προτίμηση εκπλήρωσης από τον οφειλέτη των ηθικών υποχρεώσεων του έναντι των νομικών (ΑΠ 28/2017 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Με τον τρίτο λόγο της έφεσης τους οι εκκαλούσες ισχυρίζονται ότι η εκκαλουμένη απόφαση έσφαλε απορρίπτοντας ως μη νόμιμο τον ισχυρισμό τους περί έλλειψης γνώσης της τρίτης εναγόμενης της πρόθεσης του πατέρα της να απαλλοτριώσει το μεταβιβασθέν ακίνητο προς βλάβη της ενάγουσας, καθώς η επίδικη μεταβίβαση έλαβε χώρα δυνάμει γονικής παροχής και όχι δωρεάς με αποτέλεσμα να μην ισχύει η διάταξη του άρθρου 942 Α Κ, που εσφαλμένα εφάρμοσε η εκκαλουμένη απόφαση. Ο ως άνω λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος συμφώνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη της παρούσας, καθώς η μεταβίβαση λόγω γονικής παροχής συνιστά χαριστική και όχι επαχθή δικαιοπραξία, με αποτέλεσμα να μην απαιτείται για την διάρρηξη της σχετικής δικαιοπραξίας γνώση του αποκτώντος ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει σε βάρος των δανειστών του. όπως ορθά είχε κρίνει το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, εφαρμόζοντας το άρθρο 942 ΑΚ.
Περαιτέρω, στην προκείμενη περίπτωση από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και η κατάθεση τους περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά του Δικαστηρίου αυτού, και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, που λήφθηκαν όλα υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της με αριθμό …/19.4.2000 σύμβασης πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, που συνήφθη μεταξύ των εκπροσώπων της ενάγουσας και του ως πιστούχου, χορηγήθηκε στον τελευταίο πίστωση αρχικά μέχρι του ποσού των 4.000.000 δραχμών, ενώ ακολούθως δυνάμει των με αριθμούς … πρόσθετων πράξεων της αρχικής σύμβασης το συνολικό ποσό της πίστωσης αυξήθηκε στο ποσό των 80.000 ευρώ. Στις ως άνω συμβάσεις συμβλήθηκε και η πρώτη εναγομένη …, αποδεχόμενη τους όρους αυτών. Για την παρακολούθηση της πορείας της πίστωσης τηρήθηκε 0 με αριθμό … λογαριασμός. Την 30.6.2008 ο πιστούχος αναγνώρισε ότι το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού ανερχόταν στο ποσό των 26.590.67 ευρώ. Την 1.3.2010 ο εν λόγω λογαριασμός έκλεισε εκ του νόμου λόγω του θανάτου του πιστούχου (άρθρα 12 ΕΙΣ.ΝΑΚ και 47 του ΝΔ 17/8/1923), χρονικό σημείο κατά το οποίο η ενάγουσα διατηρούσε ληξιπρόθεσμη απαίτηση σε βάρος του ύψους 26.969,38 ευρώ πλέον τόκων από 1.1.2009.
Όπως η κίνηση του λογαριασμού αποδεικνύεται για το χρονικό διάστημα μετά την αναγνώριση του χρεωστικού υπολοίπου από τον πιστούχο την 30.6.2008 και μέχρι το κλείσιμό του, από την προσαγόμενη κυρωμένη μηχανική εκτύπωση του λογαριασμού από τα με ηλεκτρονικό υπολογιστή τηρούμενα βιβλία της ενάγουσας και δεν αμφισβητείται από τις εναγόμενες. Κατά τον χρόνο θανάτου του ο ως άνω πιστούχος άφησε μοναδικές εξ αδιαθέτου κληρονόμους του τις εναγόμενες, ως σύζυγο την πρώτη και ως θυγατέρες τη δεύτερη και τρίτη αυτών, καλούμενες στην κληρονομιά του κατά ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου η πρώτη και κατά ποσοστό 3/8 εξ αδιαιρέτου εκάστη των λοιπών. Με βάση την ιδιότητα των εναγομένων ως κληρονόμων του αρχικού πιστούχου, η ενάγουσα τις κάλεσε με το από 16.11.2010 εξώδικο που τους επιδόθηκε, να της καταβάλουν τα οφειλόμενα ποσά επιμεριζόμενα κατά το κληρονομικό ποσοστό εκάστης. Εν συνεχεία και επειδή οι εναγόμενες δεν πρόβησαν σε κάποια καταβολή η ενάγουσα κατέθεσε αιτήσεις έκδοσης διαταγής πληρωμής σε βάρος των εναγομένων. Επί των αιτήσεων αυτών, εκδόθηκε αρχικά η με αριθμό 860/2010 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ποσού 30.178,80 ευρώ σε βάρος της πρώτης εναγόμενης, ως εγγυήτριας της ένδικης σύμβασης πίστωσης και εν συνεχεία η με αριθμό /2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών ποσού 26.969,38 ευρώ σε βάρος των υπολοίπων δύο εναγομένων ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντος πρωτοφειλέτη. Σε προγενέστερο χρόνο και δη την 5.5.2009 ο δικαιοπάροχος των εναγομένων δυνάμει του με αριθμό /5.5.2009 συμβολαίου που συνέταξε η συμβολαιογράφος Πατρών και καταχωρήθηκε νόμιμα με αριθμό …/13.5.2009 στο Κτηματολογικό φύλλο του Κτηματολογικού γραφείου Πατρών με ΚΑΕΚ , είχε μεταβιβάσει με γονική παροχή στην τρίτη εναγόμενη κόρη του. το με στοιχεία . διαμέρισμα εμβαδού 36,15 τ.μ. του ισογείου ορόφου πολυκατοικίας κτισμένης σε οικόπεδο εμβαδού 338,14 τ.μ. που βρίσκεται μέσα στο σχέδιο της πόλεως των Πατρών στη θέση «ΕΓΚΛΥΚΑΔΑ» και συνορεύει ανατολικά με την οδό , βόρεια με την οδό , δυτικά με χείμαρρο και πέραν αυτού με ιδιοκτησία αγνώστου και νότια με ιδιοκτησία και , στο οποίο ανήκει και η αποκλειστική χρήση της υπό στοιχείο ΕΝΑ (1) ανοικτής θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου, εμβαδού 12,15 τ.μ. στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου. Το εν λόγω ακίνητο κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης είχε αντικειμενική αξία 36.595,80 και η μεταβίβαση αυτού έλαβε χώρα ενώ το χρέος του δικαιοπαρόχου των εναγομένων προς την ενάγουσα ήταν ήδη γεγενημένο, καθώς η σύμβαση πίστωσης και οι πρόσθετες πράξεις αυτής, καταρτίστηκαν πριν τη μεταβίβαση και η τελευταία χορήγηση ποσού 24.999.93 ευρώ στον πιστούχο από τον ως άνω λογαριασμό είχε λάβει χώρα την 31.12.2008. Ωστόσο, η εν λόγω μεταβίβαση οδήγησε στην αποστέρηση της δυνατότητας της ενάγουσας να ικανοποιήσει την ήδη γεννημένη, κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης, ως άνω απαίτηση της από το μεταβιβασθέν περιουσιακό στοιχείο, δεδομένου ότι η υπόλοιπη ακίνητη περιουσία του πιστούχου κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης αλλά και κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής δεν επαρκούσε για την ικανοποίηση της απαίτησης της ενάγουσας τράπεζας. Ειδικότερα, την 5.5.2009 ο πιστούχος είχε στην κυριότητά του : α) το 1/2 εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου εμβαδού 151,48 τ.μ. σύμφωνα με τον τίτλο κτήσης και 161 τ.μ. κατά την εγγραφή του στο κτηματολόγιο, που βρίσκεται στην πόλη των Iατρών, επί της οδού , αντικειμενικής αξίας 65.804.47 ευρώ, και αντικειμενικής αξίας του ποσοστού συγκυριότητας του πιστούχου 32.9902,3 ευρώ. επί του οποίου όμως υφίστατο και συνεχίζει να υφίσταται προσημείωση υποθήκης εγγραφείσα από 2.11.2006, για ποσό 144.000 ευρώ, υπέρ της Αλφα Τράπεζας, νόμιμα καταχωρημένη στο οικείο κτηματολογικό φύλλο του Κτηματολογικού Γραφείου Πατρών, με αριθμό καταχώρισης …/2.11.2006. β) Το 1/2 εξ αδιαιρέτου του ισογείου ορόφου με. το υπόγειο οικοδομής που βρίσκεται στην πόλη των Πατρών στη συμβολή των , συνολικού εμβαδού 133 τ.μ., αντικειμενικής αξίας 102.515.54 ευρώ, και αντικειμενικής αξίας του ποσοστού συγκυριότητας του πιστούχου 51.257.77 ευρώ επί του οποίου όμως υφίστατο και συνεχίζει να υφίσταται προσημείωση υποθήκη, εγγραφείσα από 2.11.2006. για ποσό 164.000 ευρώ. υπέρ της Αλφα Τράπεζας, νομίμως καταχωρημένης στο κτηματολογικό φύλλο του Κτηματολογικού γραφείου Πατρών με αριθμό καταχώρησης /2.11.2006. γ) Το 1/2 εξ αδιαιρέτου ενός διαμερίσματος με τα στοιχεία . του τρίτου ορόφου οικοδομής που βρίσκεται στη συνοικία της Αγίας Παρασκευής της πόλεως των Πατρών επί της οδού , εμβαδού 107.16 τ.μ. αντικειμενικής αξίας 69.355.94 ευρώ και αντικειμενικής αξίας του ποσοστού συγκυριότητας του πιστούχου ποσού 34.677.97 ευρώ. επί του οποίου όμως υφίστατο και συνεχίζουν να υφίστανται προσημειώσεις αποθήκης, αφενός η εγγραφείσα από 10.3.1999, για ποσό 23.400.000 δραχμών υπέρ της Εθνικής Τράπεζας ΑΕ, νομίμως μεταγεγραμμένης στον τόμο . και στον αριθμό των βιβλίων υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Πατρών και αφετέρου η εγγραφείσα από 19.6.2002, για ποσό 62.400 ευρώ υπέρ της Εμπορικής Τράπεζας ΑΕ νομίμως μεταγεγραμμένης στον τόμο … και στον αριθμό των βιβλίων υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Πατρών και δ) το 1/2 εξ αδιαιρέτου ενός αγρού έκτασης 4.231.31 τ.μ. που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του δ.δ. Νικηφορέικων του Δήμου Δύμης νομού Αχαίας και στην ειδικότερη θέση «Τ», αντικειμενικής αξίας 60.000 ευρώ, και αντικειμενικής αξίας του ποσοστού συνιδιοκτησίας του πιστούχου ποσού 30.000 ευρώ το οποίο είναι επιβαρημένο με εγγραφείσα από 2.4.2004 προσημείωση υποθήκης ποσού 97.500 ευρώ υπέρ της Eurobank ΑΕ, εγγραφείσας στον τόμο . με αριθμό του βιβλίου υποθηκών του Υποθηκοφυλακείου Δύμης. Τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία δεν επαρκούσαν ούτε επαρκούν για την ικανοποίηση των χρηματικοί απαιτήσεων της ενάγουσας, αφού βαρύνονται με εμπράγματα βάρη τρίτων, πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ την αξία εκάστου απορριπτόμενης ως ουσία αβάσιμης της ένστασης που πρωτοδίκως υπέβαλλαν οι εναγόμενες και επαναφέρουν με τον τέταρτο λόγο της κρινόμενης έφεσης περί καταχρηστικής άσκησης εκ μέρους της ενάγουσας, του δικαιώματος της, να διαρρήξει την εν λόγω δικαιοπραξία, για το λόγο ότι αυτή μπορεί να ικανοποιήσει την απαίτηση της μέσω της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης των υπολοίπων ακινήτων που απαρτίζουν την κληρονομιά του αποβιώσαντος δικαιοπαρόχου τους.
Περαιτέρω, με την προαναφερόμενη απαλλοτρίωση ο οφειλέτης της ενάγουσας, δικαιοπάροχος των εναγομένων ενήργησε με πρόθεση να βλάψει την τελευταία, δηλαδή να στερήσει τη δυνατότητα της να ικανοποιήσει την πιο πάνω αξίωση της, σκοπός που τελικά επετεύχθη, καθώς η απαίτηση της ενάγουσας παρέμενε έως και τη συζήτηση της αγωγής στο σύνολο της ανεξόφλητη, και με δεδομένο ότι η υπόλοιπη ακίνητη περιουσία του πιστού/ου είναι υπέρμετρα βεβαρημένη με εμπράγματα βάρη τρίτων, όπως ανωτέρω παρατέθηκε παρά τα περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα με τον δεύτερο λόγο της κρινόμενης έφεσης, ο οποίος τυγχάνει απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Συνεπώς μετά την ως άνω μεταβίβαση του επίδικου ακινήτου η αντικειμενική αξία του οποίου όπως προαναφέρθηκε ανέρχεται στο ποσό των 36.595,80 ευρώ, και δεδομένης της ανεπάρκειας της υπόλοιπης περιουσίας του δικαιοπαρόχου των εναγομένων για την ικανοποίηση της απαίτηση.: της ενάγουσας, το ύψος της Οποίας ανέρχεται στο ποσό των 26.969,38 ευρώ πλέον τόκων από 1.1.2019 και εξόδων, αυτή έχει πλήρως ματαιωθεί, και επομένως δικαιούται η τελευταία, να ζητήσει τη διάρρηξη της απαλλοτρίωσης αυτής, όπως με σωστή εφαρμογή του νόμου και ορθή εκτίμηση των αποδείξεων έκρινε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Συμφωνά με τις παραπάνω σκέψεις και τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν, έπρεπε να γίνει δεκτή ως βάσιμη από ουσιαστική άποψη η αγωγή της εφεσίβλητης. Εφόσον τα ίδια έκρινε και η εκκαλούμενη απόφαση, δεν έσφαλε, όπως παραπονούνται με τους σχετικούς περί εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου και κακής εκτίμησης των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο λόγους έφεσης οι εκκαλούσες, καθόσον αυτό ορθά εφήρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις προσαχθείσες αποδείξεις, γι’ αυτό και οι σχετικοί λόγοι έφεσης είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, όπως και η κρινόμενη έφεση στο σύνολό της.
Περαιτέρω, μετά την απόρριψη της έφεσης πρέπει να διαταχθεί, κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ.2 του v. 4055/2012, η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου, που καταβλήθηκε από τι: εκκαλούσες και αναφέρεται ανωτέρω στην παρούσα απόφαση, ενώ τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, για το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, βαρύνουν τις εκκαλούσες λόγω της ήττας τους. (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση και απορρίπτει αυτήν στην ουσία
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παράβολου, που αναφέρεται στο σκεπτικό της παρούσας
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλουσών τη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε την με την ίδια σύνθεση.
Επειδή το μέλος της σύνθεσης Πηνελόπη Λέτσιου μετετέθη η παρούσα δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις με την παρακάτω σύνθεση, αποτελούμενη από τους Γεώργιο Οικονόμου, Πρόεδρο Εφετών, Ηλία Σταυρόπουλο Εφέτη και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου, απόντων τον διαδίκων· και τον πληρεξούσιων δικηγόρων τους, με παρούσα τη Γραμματέα.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
