ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Γ΄ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Περίληψη
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, αν ασκηθεί έφεση από διάδικο, που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Παρέχεται δηλαδή στον εκκαλούντα, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, αλλά δικάσθηκε ερήμην, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προβάλει στο εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του επέφερε.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 583/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: ………….. η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Αλέξανδρου Αρμάου.
Του ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ……………. ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Φλώρας Μεράβογλου.
Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ – ΕΝΑΓΩΝ άσκησε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά του εκκαλούσας – εναγόμενης την από 15-10-2020, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης, αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………./29-10-2020, αγωγή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’αρ. 2179/13-10-2021 οριστική απόφασή του, δικάζοντας κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα των διαφορών ανάμεσα στους ιδιοκτήτες οριζόντιων ή καθέτων ιδιοκτησιών από τη σχέση της ιδιοκτησίας, ερήμην της εναγόμενης, έκανε εν μέρει δεκτή την ως άνω αγωγή.
Ήδη την απόφαση αυτή προσβάλλει η εναγόμενη- ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη από 3-11-2021 έφεσή της, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ………./3-11-2021, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ…………/3-11-2021, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. 14.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή της από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, «αν ασκηθεί έφεση από διάδικο, που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από τηνέφεση και τους προσθέτους λόγους και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει (με το δικόγραφο της έφεσης και τις προτάσεις του) όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται δηλαδή η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, αλλά δικάσθηκε ερήμην, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προβάλει στο εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του επέφερε. Αν αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και πρέπει να εξαφανισθεί, ως προς όλες τις διατάξεις της. (ΑΠ 884/2007, ΑΠ 1015/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 44/2019 αδημ., Εφ.Αθ. 2142/2011, Εφ.Αθ. 933/2011, Εφ.Θεσ.431/2009, Εφ.Δωδ. 136/2009, Εφ.Πατρ.150/2009, δημοσιευμένες, όλες, στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Η κρινόμενη έφεση της εκκαλούσας – εναγόμενης, κατά της υπ΄αρ. 2179/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δίκασε επί αγωγής του ενάγοντος – ήδη εφεσίβλητου, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα των διαφορών ανάμεσα στους ιδιοκτήτες οριζοντίων ή καθέτων ιδιοκτησιών από τη σχέση της ιδιοκτησίας (άρθρα 17 αρ.3, 591, 614 παρ.2 επ. ΚΠολΔ) ερήμην της εναγόμενης – ήδη εκκαλούσας, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Έχει δε ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 591 παρ.1 ΚΠολΔ) και εντός της νόμιμης προθεσμίας των 30 ημερών (άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι, η επίδοση της εκκαλουμένης έλαβε χώρα στις 20-10-2021, (βλ. υπ΄αρ. Β …../20-10-2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ………..) και η έφεση κατατέθηκε, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 3-11-2021, όπως προκύπτει από την προαναφερθείσα έκθεση κατάθεσης. Ο εφεσίβλητος ισχυρίζεται ότι, η ένδικη έφεση απαραδέκτως επιδόθηκε, από την εκκαλούσα, στην πληρεξούσια δικηγόρο του, ως αντίκλητο, ενώ θα έπρεπε να επιδοθεί στον ίδιο, ως διάδικο. Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, όπως αποδεικνύεται από την υπ’αρ. ………….΄/5-11-2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ………, αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, με κλήση για παράσταση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στη δικηγόρο Αθηνών ……….., δικαστική πληρεξούσια του ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητου, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της εκκαλουμένης απόφασης, στην οποία γίνεται μνεία ότι, για τον τελευταίο (ενάγοντα), παρέστη ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η ως άνω πληρεξούσια δικηγόρος. Σύμφωνα δε με τα οριζόμενα στο άρθρο 143 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 1 άρθρο πρώτο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, η ανωτέρω δικηγόρος, παρασταθείσα ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου για λογαριασμό του ενάγοντος, η οποία παρέλαβε το δικόγραφο της κρινόμενης έφεσης, είναι αυτοδίκαια αντίκλητος του (ενάγοντος – ήδη εφεσίβλητου) για όλες τις επιδόσεις κάθε είδους δικογράφων, που αναφέρονται στη δίκη αυτή στην οποία είναι πληρεξούσια, έως και την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εφόσον δεν προκύπτει ότι αυτός έχει γνωστοποιήσει με δικόγραφο στην αντίδικό του την αντικατάστασή της (ΑΠ 1152/2017, ΑΠ 328/2017, ΑΠ 254/2016, Εφ.Πατρ.216/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, για το παραδεκτό της έφεσης, έχει καταβληθεί, από την εκκαλούσα, το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ.3 εδ.α ΚΠολΔ παράβολο, κατά τα αναφερόμενα στην έκθεση κατάθεσης, κάτωθεν του δικογράφου της. Η εκκαλούσα – εναγόμενη, αρνούμενη τους αγωγικούς ισχυρισμούς, για τους λόγους που εκθέτει στην έφεσή της (η οποία είναι ορισμένη, καθώς δεν απαιτείται να αναφέρεται σε συγκεκριμένες πλημμέλειες της εκδοθείσας, ερήμην της εναγόμενης, εκκαλουμένης απόφασης, παρά τους, περί του αντιθέτου, αβάσιμους ισχυρισμούς του εφεσίβλητου), ζητείτην εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, κατά το μέρος που αυτή έκανε δεκτή την αγωγή του αντιδίκου της ως ουσιαστικά βάσιμη (θεωρώντας ομολογημένα τα αναφερόμενα στην αγωγή πραγματικά περιστατικά, λόγω της ερημοδικίας του).Με βάση τα παραπάνω και σύμφωνα με αναφερόμενα στην προπαρατεθείσα νομική σκέψη, η έφεση, πρέπει να γίνει τυπικά αλλά και κατ΄ουσία δεκτή και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, ως προς τις διατάξεις της με τις οποίες έγινε δεκτή η αγωγή, ακολούθως δε να διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ) και να ανασυζητηθεί η αγωγή στα πλαίσια αυτά (ήτοι κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη και ουσιαστικά βάσιμη), κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία. Η προβληθείσα, εξάλλου, από τον εφεσίβλητο, με τις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου προτάσεις του, ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος (της έφεσης) εκ μέρους της εκκαλούσας, επειδή αυτή δεν μνημονεύει στο δικόγραφό της ότι έσφαλε η εκκαλουμένη, αλλά αναφέρει ότι η αγωγή έγινε δεκτή λόγω της ερημοδικίας της, για την οποία η ίδια ευθύνεται, είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, διότι, αληθείς υποτιθέμενοι οι ως άνω ισχυρισμοί, δεν στοιχειοθετούν την καταχρηστική άσκησή της, υπό την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 3 παρ. 1, 5 εδ. α, 7 παρ. 1, 8 και 13 του Ν. 3741/1929 ‘’περί ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους’’, που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα με τοάρθρο 54 του Εισαγωγικού νόμου αυτού και 1117 του ΑΚ, συνάγεται ότι επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται κυρίως μεν χωριστή κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπομένως δε και αναγκαστική συγκυριότητα, που αποκτάται αυτοδικαίως, κατ’ ανάλογη μερίδα, στα μέρη του όλου ακινήτου, που χρησιμεύουν σε κοινή απ’ όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Μεταξύ των μερών αυτών περιλαμβάνονται, κατά ενδεικτική στις διατάξεις αυτές απαρίθμηση, το έδαφος, τα θεμέλια, οι πρωτότοιχοι, η στέγη, οι καπνοδόχοι, οι αυλές, τα φρεάτια ανελκυστήρων, οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, το ηλιακωτό δώμα. Επίσης, με βάση το άρθρο 2 τελευταία παράγραφος του Ν. 3741/1929, η οποία ορίζει ότι αδιαίρετος είναι η ιδιοκτησία ‘’και παντός άλλου πράγματος χρησιμεύοντος προς κοινήν των ιδιοκτητών χρήσιν’’, προσδιορίζονται τα κριτήρια υπαγωγής στην ομάδα των κοινοκτήτων και κοινοχρήστων μερών της οικοδομής, που δεν αναφέρονται ρητά στη συμφωνία ή στο νόμο. Συγκεκριμένα, ο προσδιορισμός των κοινόκτητων και κοινόχρηστων αυτών μερών, γίνεται, είτε με τη συστατική της οροφοκτησίας δικαιοπραξία, είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες μεταξύ όλων των οροφοκτητών, κατά τα άρθρα 4 παρ. 1, 5 και 13 του Ν. 3741/1929, δηλαδή με σύμφωνη απόφασή τους, που πρέπει να καταρτισθεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο και να μεταγραφεί. Αν τούτο δεν γίνει, αν δηλαδή ουδέν ορίζεται στην συστατική πράξη, ούτε με ιδιαίτερες συμφωνίες, τότε ισχύει ο προσδιορισμός, που προβλέπεται από τις ως άνω διατάξεις (ΑΠ 562/2014). Στην τελευταία περίπτωση, κριτήριο για το χαρακτηρισμό πράγματος ως κοινόκτητου και κοινόχρηστου, είναι ο κατά τη φύση του προορισμός για την εξυπηρέτηση των συνιδιοκτητών με την κοινή από αυτούς χρήση του. Δεδομένου δε, ότι η θεσπιζόμενη με τα άρθρα 1002 ΑΚ και 1 επ. του Ν. 3741/1929 αποκλειστική (χωριστή) κυριότητα επί ορόφου ή τμήματος ορόφου αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα superficiessolocedit, που έχει περιληφθεί στο άρθρο 1001 εδ. α του ΑΚ, οποιοδήποτε μέρος του όλου ακινήτου που δεν ορίστηκε ή δεν ορίστηκε έγκυρα, με το συστατικό της οροφοκτησίας τίτλο ότι αποτελεί αντικείμενο της αποκλειστικής κυριότητας κάποιου συνιδιοκτήτη, υπάγεται αυτοδικαίως από το νόμο, κατ’ εφαρμογή του ανωτέρω κανόνα, στα αντικείμενα της αναγκαστικής συγκυριότητας επί του εδάφους και θεωρείται κοινόκτητο και κοινόχρηστο μέρος του ακινήτου (Ολ.ΑΠ 23/2000). Ειδικότερα, επί οριζοντίου ιδιοκτησίας, η κυρία είσοδος της οικοδομής, το κλιμακοστάσιο, οι κλίμακες ανόδου προς το δώμα (ΑΠ 420/1985) και το ηλιακό δώμα (ταράτσα), εξομοιούμενο με τη στέγη της οικοδομής (ΑΠ 1610/2007, 1658/2007), αποτελούν αντικείμενο αναγκαίας συγκυριότητας και κοινόχρηστα πράγματα για όλους τους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων, καθένας από τους οποίους δικαιούται να ποιείται απόλυτη χρήση, εκτός εάν, κατά παρέκκλιση από τα οριζόμενα με την ενδοτικής φύσης διάταξη του άρθρου 2 (του Ν. 3741/1929), με ειδική μεταξύ των συνιδιοκτητών του εδάφους συμφωνία, που καταρτίζεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο και καταχωρίζεται στα βιβλία μεταγραφών, το δικαίωμα αυτό παραχωρηθεί αποκλειστικώς σε κάποιους από τους συνιδιοκτήτες ή και σε έναν από αυτούς η χρήση σε κάποιο από αυτά τα κοινά μέρη, οπότε η χρήση του δεν ανήκει σε όλους από κοινού τους συνιδιοκτήτες του εδάφους (ΑΠ 746/2018, ΑΠ 562/2014, ΑΠ 1250/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, ο ενάγων – ήδη εφεσίβλητος, εξέθετε στην από 15-10-2020 (με Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης ……/2020) αγωγή του, κατ΄εκτίμηση του δικογράφου της, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ότι, αυτός και η εναγόμενη είναι συνιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής, που βρίσκεται εντός οικοπέδου επί της οδού …………. στο Κερατσίνι, και συγκεκριμένα ότι, ο καθένας εξ αυτώνείναι κύριος των περιγραφόμενων στην αγωγή αυτοτελών οριζόντιων ιδιοκτησιών της ως άνω πολυκατοικίας, η οποία έχει υπαχθεί στο καθεστώς του Ν. 3741/1929, με την υπ΄αρ. ………/21-12-1979 Πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και Κανονισμού πολυκατοικίας του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, που έχει μεταγραφεί νόμιμα. Ότι, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ως άνω Κανονισμού, στους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους της πολυκατοικίας περιλαμβάνονται οι ακάλυπτοι χώροι, μεταξύ των oπoίων, η αυλή και λοιπά, τα εξωτερικά τοιχώματα του κτιρίου εν γένει, η κεντρική είσοδος της πολυκατοικίας, το κεντρικό κλιμακοστάσιο, οι κεντρικές σωληνώσεις, και γενικά όσοι χώροι, ακόμη και αν δεν κατoνoμάζoνται, χαρακτηρίζονται ως κοινά με βάση τον νόμο ή κατ’ έθιμο και δεν εξαιρέθηκαν ρητά. Ότι, κατά το ίδιο άρθρο, στα κοινόχρηστα και κοινόκτητα και σε οτιδήποτε έχει άμεση ή έμμεση σχέση με την αρμονία και την εμφάνιση της πολυκατοικίας δεν επιτρέπεται μετατροπή, προσθήκη ή αφαίρεση χωρίς την έγκριση όλων των συνιδιοκτητών, η οποία θα παρέχεται κατά την καθοριζόμενη πλειοψηφία, καθώς και ότι το ελεύθερο τμήμα του δώματος (δηλαδή αυτό που βρίσκεται πέραν των δύο μέτρων μπροστά από την σε αυτό οριζόντια ιδιοκτησία) θα αποτελεί κοινόχρηστο χώρο και οι συνιδιοκτήτες θα μπορούν να κάνουν χρήση του για το άπλωμα ρούχων, τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων κλπ. ΄Οτι, περαιτέρω, στο άρθρο 3 του Κανονισμού ορίζεται ότι, οι κοινόχρηστοι και κοινόκτητοι χώροι, τα πράγματα και οι εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας πρέπει να είναι πάντοτε ελεύθεροι, απαγορευομένης της πέραν του αναγκαίου χρόνου χρησιμοποίησής τους για τον σκοπό για τον οποίο προορίζονται, της εναποθήκευσης, εγκατάστασης, ή τοποθέτησης επίπλων και οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου και της με οποιονδήποτε τρόπο ενόχλησης των λοιπών συνιδιοκτητών, καθώς και ότι ο συνιδιοκτήτης του ισόγειου ορόφου δεν θα έχει δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της προ αυτού πρασιάς και δεν θα δύναται να τοποθετεί σε αυτήν πράγματα και αντικείμενα. Ότι, η εναγόμενη, κατά παράβαση του Κανονισμού, μετέτρεψε την πρασιά μπροστά από την οριζόντια ιδιοκτησία της – ισόγεια κατοικία σε χώρο αποκλειστικής της χρήσης, τοποθετώντας σε αυτήν τα αναφερόμενα στο δικόγραφο αντικείμενα (τραπέζι, καρέκλες, απλώστρα, οικοδομικά υλικά, γλάστρες και σκαλωσιές – ικριώματα). Ότι, επιπλέον, χωρίς να λάβει την έγκριση των υπόλοιπων συνιδιοκτητών, μετέβαλε την πρόσοψη του ισογείου, προβαίνοντας σε εξωτερική θερμομόνωση, κατά τη διάρκεια των εργασιών της οποίας προκάλεσε ζημία στην ιδιοκτησία του ενάγοντος – κατοικία του πρώτου ορόφου, και συγκεκριμέναέκοψε το καλώδιο της σύνδεσης τηλεφώνου, για την αποκατάσταση του οποίου ο ενάγων κατέβαλε σε ηλεκτρολόγο το ποσό των 62 ευρώ. Ότι, η εναγόμενη άλλαξε τα κάγκελα της πρασιάς με έντονο χρωματισμό, που έρχεται σε αντίθεση με την αισθητική του υπόλοιπου κτιρίου, ότι τοποθέτησε υλικά οικοδομών στην κοινή είσοδο, τοποθέτησε ντουλάπα και άλλα αντικείμενα κάτω από την σκάλα και την εσοχή (το σημείο απέναντι από τη σκάλα δίπλα από την είσοδο της οικίας της), καθώς και ότι τοποθέτησε στον ελεύθερο χώρο του δώματος σιδερένια κατασκευή επιφάνειας 4,5 τ.μ. (1,5 μ. Χ 3 μ.), στην οποία εναπόθεσε εργαλεία και είδη οικοδομής (πλαίσια, μαδέρια, στρίποδα, κλπ.), τα οποία εμποδίζουν την ελεύθερη ροή των βρόχινων υδάτων προς την υδρορροή. Ότι, η εναγόμενη άλλαξε την υδρορροή και τοποθέτησε άλλη, η οποία δεν είναι κατάλληλη, χωρίς να συγκληθεί γενική συνέλευση των συνιδιοκτητών και χωρίς να ληφθεί σχετική απόφαση και τέλος, ότι η ίδια έσπασε τα πλακάκια της πρασιάς, προκειμένου να ενώσει τις αποχετεύσεις για την κατοικία της. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητούσε, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή: Α) Να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη έχει καταλάβει, χωρίς δικαίωμα: α) τμήμα του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου (κάτω από τη σκάλα και στην εσοχή δίπλα από την είσοδο της οικίας της), δημιουργώντας αποθήκη και ενσωματώνοντάς την στην οριζόντια ιδιοκτησία της, άλλως χρησιμοποιώντας αυτήν κατ’ αποκλειστικότητα, β) τμήμα δώματος, επιφάνειας 4,5 τ.μ. (1,5 μ. Χ 3 μ.), όπου έχει τοποθετήσει σιδερένια κατασκευή με εργαλεία, γ) την αυλή (ακάλυπτο χώρο – πρασιά μπροστά από την ισόγεια οικία της) της πολυκατοικίας, ενσωματώνοντάς την στην οριζόντια ιδιοκτησία της, άλλως χρησιμοποιώντας αυτήν κατ’ αποκλειστικότητα. Β) Να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη δεν έχει δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της αυλής (ακάλυπτος χώρος – πρασιά) μπροστά από την ισόγεια οικία της. Γ) Να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη παραβίασε τον Κανονισμό, διότι χωρίς δικαίωμα προς τούτο άλλαξε την υδρορροή, έσπασε τα πλακάκια της πρασιάς για να ενώσει τις αποχετεύσεις, χωρίς να επαναφέρει το δάπεδο στην προηγούμενη κατάσταση, τοποθέτησε εξωτερική θερμομόνωση στην πρόσοψη της ισόγειας οικίας της, προκαλώντας ζημία στην οριζόντια ιδιοκτησία του, για την αποκατάσταση της οποίας ο ενάγων κατέβαλε το ποσό των 62 ευρώ. Δ) Να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα για την ως άνω αιτία, το ποσό των 62 ευρώ. Ε) Να υποχρεωθεί η εναγόμενη να αποκαταστήσει το δάπεδο της πρασιάς, να απομακρύνει τα αντικείμενα που έχει τοποθετήσει στο κλιμακοστάσιο, την αυλή και το δώμα, άλλως να επιτραπεί στον ενάγοντα να προβεί στις παραπάνω ενέργειες, με έξοδα της εναγόμενης, καθώς επίσης να επιβληθούν τα δικαστικά του έξοδα εις βάρος της τελευταίας.
Τα ως άνω υπό στοιχείο Α, Β και Γ αναγνωριστικά αιτήματα της αγωγής απορρίφθηκαν με την εκκαλουμένη απόφαση ως μη νόμιμα, διότι, κατά τα κριθέντα σε αυτήν, αντικείμενο αναγνωριστικής αίτησης, με βάση το άρθρο 70 ΚΠολΔ, δεν μπορεί να αποτελέσει η διαπίστωση πραγματικών ή νομικών καταστάσεων χωρίς καθορισμό των συνεπειών από το δίκαιο, έστω και αν μνημονεύεται ο κανόνας ή η νομική αρχή στα οποία υπάγονται τα περιστατικά αυτά ή έχουν νομική σημασία για τις έννομες σχέσεις των προσώπων (ΑΠ 1158/2014 ΤΝΠ NOMOΣ)και στην προκείμενη περίπτωση, οι διαπιστώσεις στις οποίες αφορά η αναγνώριση με τα ως άνω αιτήματα, αποτελούν μεμονωμένα στοιχεία της έννομης σχέσης μεταξύ των διαδίκων από την οροφοκτησία, αλλά και προδικαστικά ζητήματα του υπό στοιχείο Ε καταψηφιστικού αγωγικού αιτήματος (Εφ.Αθ.2814/2020, Μον.Εφ.Αθ.(Μον.) 753/2020 ΤΝΠ NOMOΣ). Ως προς τα εν λόγω δε κεφάλαιά της με τα οποία απορρίφθηκαν τα ως άνω αγωγικά αιτήματα, η εκκαλουμένη δεν προσβάλλεται με την ένδικη έφεση και συνεπώς, ως προς αυτά, δεν εξαφανίζεται, καθώς δεν μεταβιβάζεται η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο, κατά τα εκτεθέντα και στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης, νομική σκέψη.
Περαιτέρω, όσον αφορά στα λοιπά (υπό στοιχείο Δ και Ε) αιτήματατης αγωγής, ως προς τα οποία αυτήέγινε δεκτή με την εκκαλουμένη,και, κατά τα προαναφερθέντα, αναφορικά με τις σχετικές διατάξεις της, αυτή (εκκαλουμένη) εξαφανίστηκε, η αγωγή θα ανασυζητηθεί από το παρόν Δικαστήριο. Η ένδικη αγωγή, ως προς τα ανωτέρω αιτήματα, είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297 εδ. α, 298 εδ. α, 330,914, 922, 1002,1117 ΑΚ,54 ΕισΝΑΚ, 1, 2 παρ. 1, 3 παρ. 1, 4 παρ. 1, 13 Ν. 3741/1929,176, 907,908,945 παρ. 1 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως να εξεταστεί περαιτέρω,από το παρόν Δικαστήριο και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Από την εκτίμηση της ένορκης (με πολιτικό όρκο) κατάθεσης του μάρτυρα ανταπόδειξης …………… και της ανωμοτί εξέτασης του ενάγοντος- εφεσίβλητου, ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου τούτου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά αυτού, όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, καθώς και της υπ΄αρ. …./2020 ένορκης βεβαίωσης της …………., που προσκομίζει ο ενάγων – εφεσίβλητος και λήφθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Σαλαμίνας, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της αντιδίκου του, όπως προκύπτει από την υπ΄αρ. Β-…../9-12-2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …………., αλλά και των υπ΄αρ. ….. και …../7-1-2021 ένορκων βεβαιώσεων της ……… και του ……….., αντίστοιχα, που προσκομίζει η εναγόμενη – εκκαλούσα και λήφθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ………….., κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του αντιδίκου της, όπως προκύπτει από την υπ΄αρ. ………΄/30-12-2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …………. {το γεγονός ότι οι ως άνω ένορκες βεβαιώσεις δεν λήφθηκαν, όπως ορίζεται στο άρθρο 421 ΚΠολΔ, ενώπιον συμβολαιογράφου της έδρας του Δικαστηρίου ή της κατοικίας ή διαμονής των μαρτύρων, που είναι το Κερατσίνι Αττικής, όπως προκύπτει από το περιεχόμενό τους, δεν τις καθιστά, σύμφωνα με το άρθρο 424 ΚΠολΔ, άνευ ετέρου, απαράδεκτες, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο ενάγων – εφεσίβλητος, δεδομένου ότι αυτός δεν επικαλείται, ούτε προκύπτει, ότι υπέστη δικονομική βλάβη από τη λήψη των ένορκων αυτών βεβαιώσεων ενώπιον τοπικά αναρμόδιας συμβολαιογράφου, πολύ δε περισσότερο που στις εξαιρετικές περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 2830/2000 (Κώδικας Συμβολαιογράφων), οι συμβολαιογράφοι Αθηνών μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους και στις περιφέρειες των αναφερόμενων σε αυτή Ειρηνοδικείων, μεταξύ των οποίων και στο Ειρηνοδικείο Πειραιώς, στην περιφέρεια του οποίου κατοικούν οιως άνω μάρτυρες (βλ. σχετ. Εφ.Πειρ. 283/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)}, αποδεικνύονται τα εξής πραγματικά περιστατικά:
Οι διάδικοι είναι συνιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής που βρίσκεται εντός οικοπέδου (επιφάνειας 150 τ.μ.) επί της οδού ……….. στο Κερατσίνι (Αμφιάλη) Αττικής, η οποία έχει υπαχθεί στο καθεστώς του Ν. 3741/1929 με την υπ’ αρ. ……../21.12.1979 Πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και Κανονισμού πολυκατοικίας του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., που έχει μεταγραφεί νόμιμα στα οικεία βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς (στον τομ….. και με α.α. …..). Συγκεκριμένα, ο ενάγων είναι κύριος της αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας (κατοικίας) του α΄ ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας, επιφάνειας 94,50 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 250/1000. Την κυριότητα της ως άνω ιδιοκτησίας απέκτησε εκ κληρονομίας του αποβιώσαντος αδερφού του, δυνάμει της υπ΄αρ. ………./26-7-2018 Πράξης αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …………, καταχωρημένης στο Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιώς (με αρ. καταχ. …./23-8-2014), η οποία φέρει ΚΑΕΚ ……………. Η εναγόμενη είναι κυρία της αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας (κατοικίας) του ισογείου ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας, επιφάνειας 96,68 τ.μ. με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου επίσης 250/1000. Την κυριότητα της ως άνω ιδιοκτησίας απέκτησε με αγορά από τον …….., δυνάμει του υπ΄αρ. ……./27-4-2018 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………., καταχωρημένης στο Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιώς (με αρ. καταχ. …./2-5-2018), η οποία φέρει ΚΑΕΚ ………. Στον ως άνω Κανονισμό της εν λόγω πολυκατοικίας (άρθρο 2) ορίζεται ότι, στους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους αυτής, περιλαμβάνονται οι ακάλυπτοι χώροι, μεταξύ των oπoίων, η αυλή και λοιπά, τα εξωτερικά τοιχώματα του κτιρίου εν γένει, η κεντρική είσοδος της πολυκατοικίας, το κεντρικό κλιμακοστάσιο, οι κεντρικές σωληνώσεις, και γενικά όσοι χώροι, ακόμη και αν δεν κατoνoμάζoνται, χαρακτηρίζονται ως κοινά με βάση τον νόμο ή κατ’ έθιμο και δεν εξαιρέθηκαν ρητά. Επίσης, στο ίδιο άρθρο του Κανονισμού, αναφέρεται ότι, στα κοινόχρηστα και κοινόκτητα και σε οτιδήποτε έχει άμεση ή έμμεση σχέση με την αρμονία και την εμφάνιση της πολυκατοικίας δεν επιτρέπεται μετατροπή, προσθήκη ή αφαίρεση χωρίς την έγκριση όλων των συνιδιοκτητών, η οποία θα παρέχεται κατά την καθοριζόμενη πλειοψηφία, καθώς και ότι το ελεύθερο τμήμα του δώματος (δηλαδή αυτό που βρίσκεται πέραν των δύο μέτρων μπροστά από την σε αυτό οριζόντια ιδιοκτησία) θα αποτελεί κοινόχρηστο χώρο και οι συνιδιοκτήτες θα μπορούν να κάνουν χρήση του για το άπλωμα ρούχων, τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων κλπ. Σύμφωνα δε με το άρθρο 3 του ίδιου Κανονισμού, οι κοινόχρηστοι και κοινόκτητοι χώροι, τα πράγματα και οι εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας πρέπει να είναι πάντοτε ελεύθεροι, απαγορευομένης της πέραν του αναγκαίου χρόνου χρησιμοποίησής τους για τον σκοπό για τον οποίο προορίζονται, της εναποθήκευσης, εγκατάστασης, ή τοποθέτησης επίπλων και οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου και της με οποιονδήποτε τρόπο ενόχλησης των λοιπών συνιδιοκτητών, καθώς και ότι ο συνιδιοκτήτης του ισόγειου ορόφου δεν θα έχει δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της προ αυτού πρασιάς και δεν θα δύναται να τοποθετεί σε αυτήν πράγματα και αντικείμενα.
Σχετικά με τα αιτήματα της αγωγής (Δ και Ε) τα οποία έγιναν δεκτά με τις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις της εκκαλουμένης απόφασης, οι οποίες εξαφανίστηκαν στα πλαίσια της ένδικης έφεσης, προέκυψαν τα εξής: Η εναγόμενη, μετά την αγορά της ανωτέρω ιδιοκτησίας της, η οποία λόγω της παλαιότητάς της έχρηζε επισκευών, προέβη σε αυτές, τις οποίες διενήργησε κυρίως ο σύζυγός της (ενόρκως βεβαιών στην ως άνω υπ΄αρ. ……/7-1-2021ένορκη βεβαίωση), που ήταν οικοδόμος. Κατά τη διάρκεια των ως άνω εργασιών, η εναγόμενη έσπασε τα υφιστάμενα παλαιά πλακάκια στο δάπεδο της πρασιάς (αυλής) μπροστά από την οριζόντια ιδιοκτησία της – ισόγεια κατοικία, ενώ επίσης είχε τοποθετήσει σε αυτήν κάποια αντικείμενα (τραπέζι, καρέκλες, απλώστρα, οικοδομικά υλικά, γλάστρες -μερικές από τις οποίες ήδη υπήρχαν όταν αγόρασε την κατοικία της- και σκαλωσιά). Ακόμη, τοποθέτησε ντουλάπα και κάποια άλλα αντικείμενα στην εσοχή κάτω από το κλιμακοστάσιο δίπλα από την είσοδο της οικίας της, καθώς και στον ελεύθερο χώρο του δώματος, (τοποθέτησε) σιδερένια κατασκευή επιφάνειας 4,5 τ.μ. (1,5 μ. Χ 3 μ.), στην οποία εναπόθεσε εργαλεία και είδη οικοδομής (πλαίσια, μαδέρια, στρίποδα κ.λπ). Η εναγόμενη υποστηρίζει ότι, είχαν συμφωνήσει προφορικά, η ίδια, ο ενάγων και η συνιδιοκτήτρια της αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας του β΄ ορόφου …… (πράγμα που επιβεβαιώνει και η τελευταία στην ως άνω υπ΄αρ. ……/7-1-2021 ένορκη βεβαίωσή της) να διενεργήσουν ο καθένας από αυτούς κάποια εργασία επισκευής στους κοινόχρηστους χώρους, το κόστος της οποίας, κατά το ποσοστό τους, θα του κατέβαλαν οι λοιποί συνιδιοκτήτες, συμφωνία που δεν τήρησε ο ενάγων, καθώς δεν κατέβαλε τη συμμετοχή του, αυτός δε ήταν κι ο λόγος, που καθυστέρησε η τοποθέτηση των νέων πλακιδίων στην πρασιά. Το παραπάνω γεγονός, όμως, αληθές υποτιθέμενο, δεν νομιμοποιεί τις λοιπές παραβιάσεις του Κανονισμού εκ μέρους της (εναγόμενης), αναφορικά μετους ως άνω κοινόχρηστους χώρους, με την εναπόθεση σε αυτούς των προαναφερθέντων αντικειμένων.
Ωστόσο, όπως προκύπτει από την κατάθεση του μάρτυρα της εναγόμενης, ο οποίος έχει ιδίαν αντίληψη όσων καταθέτει, καθώς διαμένει κοντά στην επίμαχη πολυκατοικία, συνεργαζόταν δε με τον σύζυγο της εναγόμενης στις οικοδομικές εργασίες, σε συνδυασμό με τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, αλλά και από τα όσα ο ίδιος ο ενάγων αναφέρει στην ανωμοτί κατάθεσή του, ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου τούτου, οι ως άνω προσβολές των κοινοχρήστων χώρων εκ μέρους της εναγόμενης, είχαν ήδη αρθεί πριν τον χρόνο της συζήτησης της αγωγής ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (6 Σεπτεμβρίου 2021). Ειδικότερα, έχει αποκατασταθεί η τοποθέτηση πλακιδίων στην πρασιά, όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες και όπως παραδέχεται και ο ενάγων. Ο όψιμος ισχυρισμός του ότι έπρεπε να τοποθετηθούν αντιολισθητικά πλακάκια, δεν περιέχεται ως αίτημα στην ένδικη αγωγή. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, έχουν απομακρυνθεί τα αντικείμενα που είχε εναποθέσει η εναγόμενη στην εσοχή του κλιμακοστασίου και στο δώμα, όπως ρητά αναφέρει και ο ίδιος ο ενάγων στην ανωμοτί κατάθεσή του, καθώς και στην πρασιά – αυλή. Στην τελευταία υφίσταται πλέον μόνο ένα πλαστικό τραπέζι με 4 επίσης πλαστικές καρέκλες και κάποια φυτά. Η τοποθέτηση αυτών αποφασίστηκε με την από 13-3-2021 απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των συνιδιοκτητών της εν λόγω πολυκατοικίας. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα Πρακτικά της ως άνω Γ.Σ., η οποία συγκλήθηκε κατόπιν προσκλήσεως από την εναγόμενη (που είχε εκλεγεί διαχειρίστρια με βάση τα από 17-10-2020 Πρακτικά της Γ.Σ.), αποφασίστηκε η τοποθέτηση: ‘’πλαστικού τραπεζιού με 4 πλαστικές καρέκλες, δεξιά της εισόδου της πολυκατοικίας στον κοινόχρηστο χώρο αυτής (για) να κάθονται όταν επιθυμούν οι ένοικοι της πολυκατοικίας και να μπουν φυτά’’. Τα παραπάνω Πρακτικά των Γενικών Συνελεύσεων, προσκόμισε η εκκαλούσα – εναγόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, εντός της προθεσμίας προσθήκης αντίκρουσης, κατόπιν, προβληθέντος με τις προτάσεις του, αιτήματος του εκκαλούντος- ενάγοντος περί επίδειξής τους. Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι δεν προσκλήθηκε να λάβει μέρος στις εν λόγω Γ.Σ., παρότι στα ως άνω Πρακτικά αναφέρεται ότι ενημέρωσε ότι δεν θα παρίστατο. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις αυτές των Γενικών Συνελεύσεων της πολυκατοικίας, εφόσον δεν έχουν προσβληθεί, παραμένουν ισχυρές.
Ενόψει λοιπόν ότι, οι παραβιάσεις είχαν ήδη αποκατασταθεί, κατά τα προεκτεθέντα, πριν τη συζήτηση της αγωγής και, δεδομένου ότι, δεν περιέχεται αίτημα στην ένδικη αγωγή περί απαγόρευσης παρόμοιων ενεργειών – προσβολών της σύγχρησης των κοινόχρηστων χώρων, εκ μέρους της εναγόμενης, στο μέλλον, τα σχετικά αγωγικά αιτήματα καθίστανται άνευ αντικειμένου. Οι δε νέες παραβιάσεις των κοινόχρηστων χώρων, στις οποίες, όπως υποστηρίζει ο ενάγων – εφεσίβλητος, στην, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανωμοτί κατάθεσή του, συνεχίζει να προβαίνει η εναγόμενη, δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας δίκης.΄Ηδη δε η εναγόμενη με την οικογένειά της, δεν κατοικούν στην εν λόγω πολυκατοικία, αλλά έχουν μετοικήσει στην Αμερική. Τέλος, απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο τυγχάνει και το αίτημα της αγωγής περί καταβολής του ποσού των 62 ευρώ, που κατέβαλε ο ενάγων, όπως αναφέρεται στην από 18-9-2020 απόδειξη παροχής υπηρεσιών του ηλεκτρολόγου …………, για την αποκατάσταση της ζημίας του καλωδίου της τηλεφωνικής σύνδεσης στην ιδιοκτησία του, καθώς δεν αποδείχθηκε ότι η ζημία αυτή προκλήθηκε από τις εργασίες θερμομόνωσης στις οποίες προέβη η εναγόμενη στη δική της ιδιοκτησία, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων, και όχι από άλλα αίτια (π.χ. φθορά λόγω της παλαιότητας). Η βεβαίωση – δήλωση του ως άνω ηλεκτρολόγου, ότι η βλάβη προκλήθηκε από τις εργασίες θερμομόνωσης, η οποία δεν προκύπτει ότι συντάχθηκε σε ανύποπτο χρόνο, αφού δεν φέρει καν χρονολογία, λήφθηκε δε, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, για να χρησιμοποιηθεί στην ένδικη υπόθεση, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη, καθώς οι υπεύθυνες δηλώσεις τρίτων, δεν προβλέπονται ως αποδεικτικό μέσο από τις δικονομικές διατάξεις και ως εκ τούτου, δεν λαμβάνονται υπόψη στην πολιτική δίκη, τόσο στην τακτική όσο και στις ειδικές διαδικασίες ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (Ολ.ΑΠ 8/1987, ΑΠ 109/2021, ΑΠ 1182/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Β. Βαθρακοκοίλη Ερμ.ΚΠολΔ υπό το άρθρο 339 αρ.40).
Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη αγωγή, να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τα δε δικαστικά έξοδα, θα συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου και κατ΄ εκτίμηση των περιστάσεων, υπήρχε εύλογη αμφιβολία εκ μέρους του ενάγοντος – εφεσίβλητου, για την έκβαση της δίκης (άρθρα 179 εδ.γ και 183 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει κατ΄ άρθρο 495 παρ.3 εδ.ε ΚΠολΔ, να διαταχθεί η απόδοση του αναφερόμενου στο διατακτικό παραβόλου, στην καταθέσασα αυτό εκκαλούσα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση τυπικά και κατ΄ ουσία.
Εξαφανίζει την υπ΄αρ. 2179/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα των διαφορών ανάμεσα στους ιδιοκτήτες οριζοντίων ή καθέτων ιδιοκτησιών από τη σχέση της ιδιοκτησίας.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 15-10-2020 (με Ε.Α.Κ. …../2020) αγωγή κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία.
Απορρίπτει αυτήν.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Διατάσσει την απόδοση του παράβολου της έφεσης (e-παράβολο με αρ. …………./2021, ποσού 100 ευρώ) στην καταθέσασα αυτόεκκαλούσα.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 26 Σεπτεμβρίου 2022, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ
