Ο δικαιούχος μπορεί να ζητήσει αποκλειστικώς την αυτούσια απόδοση του πράγματος, καθώς και ορισμένη αποζημίωση για τη στέρηση του. Πλήρη αποζημίωση δικαιούται να ζητήσει μόνο σε περίπτωση αδυναμίας αυτούσιας απόδοσης του πράγματος ή έλλειψης συμφέροντός του στην αυτούσια απόδοσή του. Δεν επιτρέπεται η ένσταση συμψηφισμού από απαίτηση που προέρχεται από αδικοπραξία.
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 136/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ιωάννη Αποστολόπουλο Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου τούτου, και από τη Γραμματέα Γεωργία Λογοθέτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 20η Σεπτεμβρίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου Νίκαιας Αττικής (οδός …), ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αριστείδη Μανούσο, που υπέβαλε δήλωση κατ’ άρθρον 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρίας με την επωνυμία «ΔΗΛΟΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΩΝ ΔΙΑΝΟΜΩΝ», που εδρεύει στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας Αττικής (Θέση Γκονέτσα), η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Συκιώτη, που υπέβαλε δήλωση κατ’ άρθρον 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
Η εφεσίβλητη – ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά του εκκαλούντος -εναγομένου, την από 14-2-2011 (υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. ./14-2-2011) αγωγή της. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε, αρχικώς, η υπ’ αριθ. 2870/2012 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και στη συνέχεια η υπ’ αριθ. 297/2015 οριστική απόφαση του, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η ανωτέρω αγωγή. Ήδη, ο εκκαλών – εναγόμενος με την από 30-3-2015 (υπ. αριθ. καταθ. ./30-3-2015) έφεση του προσβάλει την προαναφερθείσα πρωτόδικη (οριστική) απόφαση. Η έφεση αυτή με την από 27-7-2016 πράξη περί ορισμού δικασίμου, προσδιορίστηκε να δικαστεί στη δικάσιμο της 18ης Μαΐου 2017, κατά την οποία η συζήτηση της αναβλήθηκε για την αναφερθείσα στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου με την υποβολή της ως άνω δηλώσεως, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση, η οποία στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 297/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. του ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν την κατάργησή τους με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015) αντιμωλία των διαδίκων, επί της από 14-2-2011 (υπ’ αρ. εκθ. καταθ. ……/14-2-2011) αγωγής της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης, έχει ασκηθεί εμπροθέσμως, ενόψει του ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 6-3-2015 (βλ. την υπ’ αριθ. ……. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …..) και η έφεση κατατέθηκε στις 30-3-2015 (βλ. την υπ. αριθ. ……/30-3-2015 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου της γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), και κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, ενόψει του ότι καταβλήθηκε το ανάλογο παράβολο (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως αυτά ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους από το άρθρο 1 του ν. 4335/2015, και εφαρμόζονται στην προκείμενη περίπτωση κατ’ άρθρον ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4335/2015). Επομένως, πρέπει η υπό κρίση έφεση να γίνει τυπικώς δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση (άρθρο 533 του ΚΠολΔ και άρθρο ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4335/2015).
Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, με την προαναφερθείσα αγωγή της εξέθεσε ότι αυτή δραστηριοποιείται στον τομέα του εμπορίου, με αντικείμενο τη χονδρική πώληση εμπορευμάτων σε διάφορες εμπορικές επιχειρήσεις, και ότι προσέλαβε τον εναγόμενο, στις 19-3-1991, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να εργαστεί στην επιχείρησή της αρχικώς ως οδηγός φορτηγού και στη συνέχεια ως υπάλληλος γραφείου και συγκεκριμένα ως προϊστάμενος του τμήματος παραγγελιών αυτής (ενάγουσας). Επίσης, ότι ο εναγόμενος απασχολήθηκε, υπό την ως άνω ειδικότητα, στη σχετική επιχείρησή της (ενάγουσας), μέχρι την 29-1-2009, οπότε αποχώρησε οικειοθελώς διότι, μετά από διενεργηθέντα έλεγχο, διαπιστώθηκε ότι ο εναγόμενος είχε υπεξαιρέσει προϊόντα συνολικής αξίας 27.261,69 ευρώ, με τον τρόπο που αναλυτικώς εκτίθεται στην αγωγή. Ακόμη, ότι από την εν λόγω παράνομη και υπαίτια πράξη του εναγομένου η ενάγουσα έχει υποστεί θετική ζημία, η οποία συνίσταται στην ανωτέρω αξία των υπεξαιρεθέντων προϊόντων, επικαλούμενη ότι ουδέν συμφέρον αυτή έχει για την απόδοση αυτούσιων των σχετικών πραγμάτων. Περαιτέρω, με την αγωγή αυτή, η ενάγουσα ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει, το ποσό των 27.261,69 ευρώ ως αποζημίωση προς αποκατάσταση της ανωτέρω ζημίας, που υπέστη από την εν λόγω αδικοπραξία, καθώς και το ποσό των 10.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που υπέστη από την ίδια αιτία, συνισταμένης στην προσβολή της εμπορικής πίστης και φήμης της στον τομέα του εμπορίου, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, καθώς και να απαγγελθεί εις βάρος του εναγομένου προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους ως μέσο αναγκαστικής εκτελέσεως της εκδοθησομένης απόφασης, λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του. Με την εκκαλούμενη απόφαση η ανωτέρω αγωγή έγινε μερικώς δεκτή (αφού προηγήθηκε η έκδοση της υπ’ αριθ. 2870/2012 μη οριστικής απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου) και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 27.933,67 ευρώ, συνολικώς ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής, και καταδικάσθηκε ο ενάγων στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της εναγομένης, ενώ απορρίφθηκε το αίτημα περί απαγγελίας προσωπικής κρατήσεως. Κατά της προαναφερθείσας (οριστικής) αποφάσεως του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου παραπονείται ο εκκαλών – εναγόμενος με την κρινόμενη έφεση του, για λόγους που στο σύνολό τους ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των σχετικών αποδείξεων και ζητεί να εξαφανισθεί, άλλως να μεταρρυθμισθεί, η προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί στο σύνολό της η ως άνω αγωγή, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην έφεση.
Ι. Κατά τους ορισμούς και την έννοια των άρθρων 914, 297, 298, 932 του ΑΚ η αδικοπρακτική ευθύνη για τη θεμελίωση υποχρεώσεως προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, από δόλο ή αμέλεια, επέλευση περιουσιακής ζημίας και ηθικής βλάβης, καθώς και ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς του δράστη και της, περιουσιακού ή μη χαρακτήρα, ζημίας. Παράνομη είναι η συμπεριφορά που αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος, μπορεί δε η συμπεριφορά αυτή να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή σε παράλειψη ορισμένης ενέργειας. Αιτιώδης σύνδεσμος υπάρχει όταν η παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δράστη ήταν, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, ικανή, κατά τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων και χωρίς τη μεσολάβηση άλλου περιστατικού, να επιφέρει τη ζημία, που επήλθε, και την επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Επίσης, αδικοπραξία, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, αποτελεί και η παράνομη ιδιοποίηση ξένου κινητού πράγματος, που περιήλθε οπωσδήποτε στην κατοχή του δράστη, σύμφωνα με το άρθρο 375 παρ. 1 του ΠΚ. Ειδικότερα, κατά την τελευταία διάταξη, η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της υπεξαιρέσεως συνίσταται στην παράνομη ιδιοποίηση του πράγματος, δηλαδή αφορά σε κάθε ενέργεια ή παράλειψη του δράστη, η οποία καταδηλώνει τη θέληση αυτού να εξουσιάζει και να διαθέτει το πράγμα ως κύριος, η δε υποκειμενική υπόστασή του, στην ύπαρξη του δόλου, που ενέχει τη γνώση ότι το πράγμα είναι ξένο (ολικά ή εν μέρει), ανήκει δηλαδή κατά κυριότητα σε άλλον, καθώς και τη θέληση να ιδιοποιηθεί το πράγμα παράνομα, χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη. Ακόμη, ξένο θεωρείται το πράγμα όταν είναι υπό ξένη κυριότητα, όπως αυτή διαπλάθεται στο αστικό δίκαιο και δεν περιήλθε στην κατοχή του υπαιτίου με κάποια μεταβιβαστική της κυριότητας πράξη. Εξάλλου, από το συνδυασμό των άρθρων 297, 298, 934 και 935 του ΑΚ προκύπτει, ότι στην περίπτωση που αφαιρέθηκε πράγμα με παράνομη πράξη, τέτοια δε συνιστά και η υπεξαίρεση, ο δικαιούχος μπορεί να ζητήσει αποκλειστικώς την αυτούσια απόδοση αυτού, καθώς και αποζημίωση για τη στέρηση του. Επίσης, πλήρη αποζημίωση δικαιούται να ζητήσει μόνο σε περίπτωση αδυναμίας αυτούσιας απόδοσης του πράγματος ή έλλειψης συμφέροντος αυτού στην αυτούσια απόδοση του (βλ. ΑΠ 462/2011 ΝοΒ 2011 2115, ΕφΘεσ (Μον) 38/2017 ΕλλΔνη 2018 157, ΕφΠειρ 562/2010 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΕφΠατρ 41/2009 ΑχαΝομ 2010 41).
ΙΙ. Κατά το άρθρο 440 του ΑΚ, ο συμψηφισμός επιφέρει απόσβεση των μεταξύ δύο προσώπων αμοιβαίων απαιτήσεων, όσο καλύπτονται, αν είναι ομοειδείς κατά το αντικείμενο και ληξιπρόθεσμες, επέρχεται δε ο συμψηφισμός κατά το άρθρο 441 του ίδιου Κώδικα με δήλωση του ενός προς τον άλλο, η οποία επιφέρει την απόσβεση των αμοιβαίων απαιτήσεων από τότε που συνυπήρξαν, δηλαδή ο συμψηφισμός ενεργεί αναδρομικά. Ειδικότερα, από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι το διαπλαστικό δικαίωμα της δήλωσης (πρότασης) συμψηφισμού δημιουργείται από τότε που θα συνυπάρξουν δυο αντίθετες απαιτήσεις με τα προσόντα του συμψηφισμού. Σημειωτέον ότι ο νόμος δεν απαιτεί, ως όρο του συμψηφισμού, ταυτότητα του νομικού λόγου που στηρίζει τις αμοιβαίες απαιτήσεις ή συνάφεια της αιτίας τους, ούτε και επιβάλλει η ανταπαίτηση που προτείνεται προς συμψηφισμό να είναι εκκαθαρισμένη. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 443 του ΑΚ, σε συμψηφισμό προτείνεται και ανταπαίτηση που έχει παραγραφεί, αν κατά το χρόνο που οι απαιτήσεις συνυπήρξαν δεν είχε συμπληρωθεί ο χρόνο της παραγραφής της. Ως συνύπαρξη των απαιτήσεων πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής νοείται η παράλληλη ύπαρξη και των δύο απαιτήσεων σε κατάσταση ώριμη προς συμψηφισμό τους, μπορεί δε να προταθεί σε συμψηφισμό η απαίτηση που παραγράφηκε, ακόμη και αν έχει ήδη απορριφθεί με τελεσίδικη απόφαση λόγω της παραγραφής. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 450 παρ. 1 του ΑΚ, δεν επιτρέπεται συμψηφισμός κατά απαίτησης η οποία, προέρχεται από αδίκημα, που διαπράχθηκε από δόλο. Για την εφαρμογή της τελευταίας διατάξεως, δεν είναι απαραίτητο η δόλια ενέργεια του οφειλέτη που δημιούργησε την ανταπαίτηση του πιστωτή εργοδότη να συνιστά και ποινικό αδίκημα. Τέλος, από τις προαναφερθείσες διατάξεις, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 269 και 527 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει, ότι ο εκκαλών, επιδιώκοντας με το ένδικο μέσο της εφέσεως να ανατρέψει τη βλαπτική γι’ αυτόν πρωτόδικη απόφαση, τότε μόνον μπορεί να προβάλει παραδεκτώς την ένσταση συμψηφισμού ανταπαίτησής του κατά της επίδικης απαίτησης του αντιδίκου του για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου, όταν η προβαλλόμενη (και συμψηφιστέα) ανταπαίτησή του αποδεικνύεται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου του (βλ. ΑΠ 838/2008 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 844/1999 ΕλλΔνη 2000 444, ΕφΔυτΣτερΕλλ 7/2015 ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που οι διάδικοι νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς και των υπ’ αριθ. ………. ενόρκων βεβαιώσεων, που συντάχθηκαν με την επιμέλεια της εφεσίβλητης – ενάγουσας ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………., κατόπιν νομότυπης κατ’ άρθρον 671 παρ. 1 του ΚΠολΔ κλήτευσης του εκκαλούντος -εναγομένου (βλ. την υπ’ αριθ. …… έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……..), χωρίς όμως να ληφθούν υπόψη οι από 4-5-2010 (μία) και από 5-5-2010 (τρείς) υπεύθυνες δηλώσεις (άρθρου 8 του ν. 1599/1986) των ………., γιατί κρίνεται ότι αυτές συντάχθηκαν ειδικώς για να χρησιμοποιηθούν στην προκείμενη δίκη ως αποδεικτικό μέσο (όπως κρίθηκε και πρωτοδίκως χωρίς να διατυπώνεται κάποιο παράπονο προς τούτο, βλ. ΑΠ 370/2004 ΕλλΔνη 46 1408, ΑΠ 355/2001 ΕλλΔνη 43 112), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα (εφεσίβλητη) εταιρία δραστηριοποιείται στον τομέα του εμπορίου, με αντικείμενο την αντιπροσώπευση επιχειρήσεων και τη διανομή διαφορών βιομηχανικών προϊόντων (όπως χρωμάτων, βερνικιών, ειδών κήπου κλπ). Δυνάμει συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, η οποία καταρτίσθηκε, στις 19-3-1991, μεταξύ της ενάγουσας, νομίμως εκπροσωπουμένης, και του εναγομένου (εκκαλούντος), ο τελευταίος προσελήφθη από την ενάγουσα προκειμένου να εργαστεί, αρχικώς ως οδηγός φορτηγού και στη συνέχεια ως υπάλληλος γραφείου και τελικώς ως προϊστάμενος του τμήματος παραγγελιών της ενάγουσας. Ο εναγόμενος απασχολήθηκε με τα ως άνω καθήκοντα στην επιχείρηση της ενάγουσας μέχρι την 28-1-2009, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς. Ειδικότερα, οι αρμοδιότητες του εναγομένου συνίσταντο στη λήψη παραγγελιών από τους πελάτες της ενάγουσας, στην εποπτεία των εκδιδόμενων τιμολογίων προς τους πελάτες, στη διαχείριση προγραμμάτων κινητής τηλεφωνίας και στη διαχείριση συνεργασιών με εταιρίες ταχυμεταφοράς, καθώς και στη διαχείριση του προγράμματος επιβράβευσης πελατών. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι δυνάμει του από 1-4-2008 ιδιωτικού συμφωνητικού, που καταρτίσθηκε, στην Αθήνα, μεταξύ της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας με την επωνυμία «……..» και της ενάγουσας συμφωνήθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: α)η ανανέωση της διάρκειας συνολικώς 38 (17 + 4 + 4 + 13) συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας που διατηρούσε η ενάγουσα εταιρία, β)η επιδότηση από την εταιρία «……» του τιμήματος της αγοράς σχετικών συσκευών από την ενάγουσα, γ)το ύψος της επιδότησης αυτής για κάθε συσκευή στο ποσό 238 ευρώ για κάθε σύνδεση, δ)η συνολική αξία της ανωτέρω επιδότησης στο ποσό 9.044 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., δ)ότι η διάθεση του συνολικού ποσού της ανωτέρω επιδότησης θα διενεργούνταν τμηματικώς και συγκεκριμένα: 1)για την περίοδο από 1-4-2008 έως 30-6-2008 θα χορηγούνταν συσκευές αξίας 4.046 ευρώ, 2)για την περίοδο από 1-7-2008 έως 30-9-2008 θα χορηγούνταν συσκευές αξίας 952 ευρώ, 3)για την περίοδο από 1-10-2008 έως 31-12-2008 θα χορηγούνταν συσκευές αξίας 952 ευρώ και 4)για την περίοδο από 1-1-2009 έως 31-3-2009 θα χορηγούνταν συσκευές αξίας 3.094 ευρώ. Επιπλέον, μεταξύ των προαναφερθεισών εταιριών συμφωνήθηκε ότι σε περίπτωση που κατά τη λήξη μίας από τις ανωτέρω περιόδους το ποσό που αναλογεί στη περίοδο αυτή δεν είχε καταναλωθεί θα μεταφέρετο για κατανάλωση στην επόμενη ημερολογιακά περίοδο, ενώ, στην αντίθετη περίπτωση, όπου το διαθέσιμο ποσό της συγκεκριμένης περιόδου είχε εξαντληθεί πριν από τη λήξη της, η ενάγουσα δεν θα δικαιούτο άλλης επιδότησης και δεν θα είχε τη δυνατότητα χρήσης του ποσού αυτού (ή μέρους του) σε μελλοντικές περιόδους. Τέλος, συμφωνήθηκε ότι σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο, κατά την 31-3-2009, το ποσό της συνολικής επιδότησης για την αγορά συσκευών κινητής τηλεφωνίας δεν θα είχε εξολοκλήρου χορηγηθεί, η πάροχος («……») θα πίστωνε το υπόλοιπο ποσό που δεν καταναλώθηκε, παρέχοντας στην ενάγουσα ισόποση έκπτωση επί των χρεώσεων σχετικώς με τους λογαριασμούς των ανωτέρω συνδέσεων, η οποία θα συμψηφίζετο με τις οφειλές της ενάγουσας, που θα προέκυπταν από τους λογαριασμούς τελών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, προς την προαναφερθείσα εταιρία κινητής τηλεφωνίας. Συνεπώς, στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, η ενάγουσα είχε αποκτήσει δικαίωμα κατ’ αρχήν επιδότησης του τιμήματος αγοράς συσκευών κινητής τηλεφωνίας, ενώ σε περίπτωση μη χρήσης (ολικώς ή μερικώς) του ποσού της επιδότησης αυτής, κατά την 31-3-2009, το αντίστοιχο ποσό αυτής (επιδότησής) θα πιστωνόταν, παρέχοντας στην ενάγουσα ισόποση έκπτωση επί των χρεώσεων που αφορούν τους λογαριασμούς των ανωτέρω συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας. Επίσης, ο εναγόμενος, στο πλαίσιο των ως άνω καθηκόντων του, προέβη, αυθαιρέτως, δηλαδή χωρίς την εντολή, ούτε την έγκριση, των προϊσταμένων του, για λογαριασμό της ενάγουσας, στην παραγγελία προς αγορά των αναφερομένων αναλυτικά κατωτέρω συσκευών κινητής τηλεφωνίας και καρτών άδειας χρήσης σε πρόσβαση «GPS», καθώς και καρτών «sim», για τα οποία η εταιρία κινητής τηλεφωνίας «….» εξέδωσε τα ακόλουθα τιμολόγια πώλησης και ειδικότερα: α)το υπ’ αριθ. ……./2-4-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (RIM 8310), μία κάρτα άδειας χρήσης σε πρόσβαση «GPS», μία κάρτα «sim», το τίμημα των οποίων καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση, εκτός του ποσού των 14,66 ευρώ, το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, β)το υπ’ αριθ. ……./3-4-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (NOKIA N81), το τίμημα της οποίας καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση, εκτός του ποσού των 32,37 ευρώ, το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, γ)το υπ’ αριθ. ……/8-4-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (NOKIA 1650), το τίμημα της οποίας καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση, εκτός του ποσού των 0,02 ευρώ, το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, δ)το υπ’ αριθ. ……/9-4-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (NOKIA 6300), το τίμημα της οποίας καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση, εκτός του ποσού των 0,02 ευρώ, το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ε)το υπ’ αριθ. ……./21-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 472,01 ευρώ, εκ του οποίου ποσό 471,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,02 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, στ)το υπ’ αριθ. ……../22-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου και μία κάρτα «sim» συνολικής αξίας 270,01 ευρώ (270 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 269,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,02 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ζ)το υπ’ αριθ. ……./31-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για δύο συσκευές κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone, MOTOROLA U9) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 602,03 ευρώ (472 + 130 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 601,98 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,05 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, η)το υπ’ αριθ. ……./31-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (SE W595i) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 183,01 ευρώ (183 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 182,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,02 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, θ)το υπ’ αριθ. ……../31-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για πέντε συσκευές κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone), συνολικής αξίας 2.289,39 ευρώ (1.888,00 [472Χ4] + 401,39, πλέον Φ.Π.Α. 434,98 ευρώ), το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ι)το υπ’ αριθ. ……./31-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (LG KF750) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 235,01 ευρώ (235 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 234,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,02 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ια)το υπ’ αριθ. ……../31-10-2008 τιμολόγιο πώλησης για δύο συσκευές κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone, SAMSUNG U900v) και δύο κάρτες «sim», συνολικής αξίας 722,02 ευρώ (472 + 250 + 0,02 [0,01Χ2]), εκ του οποίου ποσό 721,98 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,04 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιβ)το υπ’ αριθ. ………/6-11-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (SE W595i) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 384,01 ευρώ (384 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 383,99 ευρώ καλύφθηκε από την επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,02 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιγ)το υπ’ αριθ. …../6-11-2008 τιμολόγιο πώλησης για πέντε συσκευές κινητού τηλεφώνου (……… V527) συνολικής αξίας 300 ευρώ (60Χ5), εκ του οποίου ποσό 299,95 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο 0,05 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιδ)το υπ’ αριθ. ……/7-11-2008 τιμολόγιο πώλησης μίας συσκευής κινητού τηλεφώνου (SAMSUNG i900V), μία κάρτα μνήμης και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 470,03 ευρώ (470 + 0,01 + 0,01) εκ του οποίου ποσό 469,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,03 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιε)το υπ’ αριθ. …../7-11- 2008 τιμολόγιο πώλησης για δύο συσκευές κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone) και δύο κάρτες «sim», συνολικής αξίας 944,02 ευρώ (472 + 472 + 0,01 + 0,01), εκ του οποίου ποσό 943,97 ευρώ καλύφθηκε από την επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,04 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιστ)το υπ’ αριθ. ……./17-11-2008 τιμολόγιο πώλησης για έξι συσκευές κινητού τηλεφώνου (τρείς (SE W595i και τρείς APPLE iPhone) και οκτώ κάρτες «sim», συνολικής αξίας 1.965,08 ευρώ (549 [183Χ3] + 1.416 [472Χ3] + 0,08 [0,01Χ8], πλέον Φ.Π.Α. 373,37 ευρώ), το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιζ)το υπ’ αριθ. ……./11-12-2008 τιμολόγιο πώλησης για τρείς συσκευές κινητού τηλεφώνου (δύο APPLE iPhone και ένα ΝΟΚΙΑ 6124c) και τρείς κάρτες «sim», συνολικής αξίας 1.089,03 ευρώ (944 [472Χ2] + 145 + 0,03 [0,01Χ3], πλέον Φ.Π.Α. 206,92 ευρώ), το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιη)το υπ’ αριθ. ……/17-12-2008 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (APPLE iPhone) και μία κάρτα «sim», συνολικής αξίας 472,01 ευρώ (472 + 0,01, πλέον Φ.Π.Α. 89,68 ευρώ), το οποίο πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιθ) το υπ’ αριθ. ……../18-12-2008 τιμολόγιο πώλησης για τρείς συσκευές κινητού τηλεφώνου (ΝΟΚΙΑ 6300), συνολικής αξίας 360 ευρώ (120Χ3), εκ του οποίου ποσό 359,97 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο 0,03 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, κ)το υπ’ αριθ. ……./9-1-2009 τιμολόγιο πώλησης για δύο συσκευές κινητού τηλεφώνου (ΝΟΚΙΑ Ν95) και δύο κάρτες «sim», συνολικής αξίας 800,02 ευρώ (800 [400Χ2] + 0,02 [0,01Χ2]), εκ του οποίου ποσό 799,98 ευρώ καλύφθηκε από την επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,04 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 0,01 ευρώ) πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, κα)το υπ’ αριθ. ……/15-1-2009 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (ΝΟΚΙΑ 6300), αξίας 120 ευρώ, εκ του οποίου ποσό 119,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,01 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα και κβ)το υπ’ αριθ. ……/15-1-2009 τιμολόγιο πώλησης για μία συσκευή κινητού τηλεφώνου (ΝΟΚΙΑ 6300), αξίας 120 ευρώ, εκ του οποίου ποσό 119,99 ευρώ καλύφθηκε από την ανωτέρω επιδότηση και το υπόλοιπο ποσό των 0,01 ευρώ πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα. Επίσης, από τα ανωτέρω πωληθέντα είδη (συσκευές κινητής τηλεφωνίας κλπ), τα αναφερθέντα στα ως άνω υπό στοιχεία α, β, γ, δ, ε, στ, ιβ και κβ τιμολόγια παραδόθηκαν στην ενάγουσα (στην πρώην έδρα της επί της …… στο ….. Αττικής, εκτός του υπό στοιχείο κβ που η σχετική παράδοση πραγματοποιήθηκε στη νέα έδρα αυτής στη θέση . … Μεσογαίας Αττικής, βλ. το υπ’ αριθ. ../15-1-2009 δελτίο αποστολής της «……..», στο οποίο αναγράφεται «ΤΟΠΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ: ………»), ενώ τα αναφερθέντα στα υπόλοιπα ως άνω τιμολόγια παραδοθήκαν, μέσω της εταιρίας μεταφορών με την επωνυμία «. . …….» στην οικία του πατέρα του εναγομένου, ………..που βρίσκεται επί της οδού ….. αρ. …. στη .. Αττικής (βλ. τα υπ’ αριθ. …….. δελτία αποστολής της «. .. ……» στα οποία αναγράφεται «ΤΟΠΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ: …..»). Έτσι, τα ως άνω πωληθέντα είδη, τα οποία παραδόθηκαν στην οικία του πατέρα του εναγομένου, δεν περιήλθαν στην κατοχή της ενάγουσας, αλλά στην κατοχή του εναγομένου, δεδομένου ότι σε περίπτωση που αυτά είχαν παραδοθεί στον τόπο της έδρας της ενάγουσας εταιρίας, θα τα είχε παραλάβει ο αρμόδιος υπάλληλος της τελευταίας. Επίσης, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος τα τελευταία πωληθέντα είδη (δηλαδή τα αναφερθέντα στα ως άνω τιμολόγια υπό στοιχεία ζ , η , θ , ι , ια , ιγ , ιδ , ιε , ιστ , ιζ , ιη , ιθ , κ και κα) δεν τα απέδωσε στην ενάγουσα, αλλά τα ιδιοποιήθηκε είτε χρησιμοποιώντας αυτά για δικό του λογαριασμό, είτε διαθέτοντας αυτά προς τρίτους, μολονότι γνώριζε ότι αυτά ανήκαν στην ιδιοκτησία της ενάγουσας, δοθέντος ότι γι’ αυτήν είχε διενεργηθεί η σχετική παραγγελία και προς αυτήν είχαν πωληθεί από την εταιρία κινητής τηλεφωνίας «…….», μάλιστα, η ενάγουσα όφειλε να καταβάλει και το σχετικό τίμημα για την αγορά τους. Ειδικότερα, ο …. ……, ο οποίος απασχολήθηκε ως διευθυντής πωλήσεων της ενάγουσας εταιρίας, στην υπ’ αριθ. …./2012 ένορκη βεβαίωσή του και στην κατάθεσή του ως μάρτυρα, η οποία περιέχεται στα υπ’ αριθ. 4728/2010 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ανέφερε ότι τα ως άνω πωληθέντα είδη δεν βρέθηκαν στην κατοχή της ενάγουσας εταιρίας. Επίσης, ισχυρισμός του εναγομένου (ο οποίος αποτελεί και τον πρώτο λόγο της εφέσεως) περί του ότι η παράδοση των ανωτέρω ειδών διενεργήθηκε στην οικία του πατέρα του με την έγκριση της ενάγουσας και ειδικότερα για να μην επιβαρυνθεί η τελευταία με τα αντίστοιχα έξοδα αποστολής, λόγω μεταφοράς της έδρας της από την περιοχή του …. Αττικής στο ….. Αττικής είναι αβάσιμος, ενόψει του ότι η σχετική μεταφορά αφορά στην ίδια περιφέρεια (Αττικής), κατά συνέπεια δεν υπήρχε λόγος καταβολής επιπλέον εξόδων. Μάλιστα, όπως προκύπτει από το υπ’ αριθ. ……/15-1-2009 δελτίο αποστολής της εταιρίας μεταφορών με την επωνυμία «. . ….» (το οποίο αφορά το ως άνω υπό στοιχεία κβ τιμολόγιο) αναγράφεται ως τόπος προορισμού η νέα έδρα της ενάγουσας εταιρίας (θέση .. …. Μεσογαίας), χωρίς να αναφέρεται για την αντίστοιχη μεταφορά κάποια επιπλέον χρέωση σε σύγκριση με τις άλλες προαναφερθείσες (που αφορούν στην πρώην έδρα της και στην οικία του πατέρα του εναγομένου). Σημειωτέον ότι η προαναφερθείσα μεταφορική εταιρία διατηρεί την έδρα της στο … Αττικής (οδός …….) και όχι πλησίον της Νίκαιας, ούτε του Κερατσινίου Αττικής. Επίσης, δεν προέκυψε από κάποιο στοιχείο ότι τα προαναφερθέντα πωληθέντα είδη, τα οποία ως άνω ιδιοποιήθηκε ο εναγόμενος, είχαν παραδοθεί, εν γνώσει των εκπροσώπων της ενάγουσας, σε υπαλλήλους της τελευταίας, όπως αντιθέτως αλλά αβασίμως ο τελευταίος ισχυρίζεται. Ειδικότερα, δεν προέκυψε ότι κάποιος συγκεκριμένος υπάλληλος της ενάγουσας είχε παραλάβει τέτοια συσκευή από τον εναγόμενο, εκτός των ………, οι οποίοι είχαν παραλάβει συσκευές κινητών τηλεφώνων, χωρίς όμως τη συναίνεση της ενάγουσας, και οι οποίοι στη συνέχεια κατέβαλαν την αξία αυτών στην τελευταία, δηλαδή κατέβαλαν στην ενάγουσα το ποσό των 950 ευρώ και 472 ευρώ αντιστοίχως. Σημειωτέον ότι εάν η ενάγουσα είχε διαπιστώσει ότι και άλλοι υπάλληλοί της είχαν παραλάβει συσκευές κινητών τηλεφώνων από τον εναγόμενο, χωρίς τη συναίνεση της, θα είχε επιδιώξει να καταβληθεί από αυτούς το ποσό που αντιστοιχεί στην αξία τους, όπως διενεργήθηκε για τους προαναφερθέντες υπαλλήλους, όμως, δεν προέκυψε ότι υπήρξε κάποια άλλη τέτοια περίπτωση. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι τα υπόλοιπα ως άνω πωληθέντα είδη (δηλαδή τα αναφερθέντα στα ως άνω υπό στοιχεία α, β, γ, δ, ε, στ, ιβ και κβ τιμολόγια) περιήλθαν στην κατοχή του εναγομένου, έτσι, ανεξαρτήτως του ότι η σχετική παραγγελία έγινε αυθαιρέτως από τον τελευταίο, ο εναγόμενος δεν ευθύνεται ως προς αυτά, όπως αντιθέτως αλλά αβασίμως ισχυρίζεται η ενάγουσα. Ειδικότερα, προέκυψε ότι τα ως άνω πωληθέντα είδη (τα οποία δεν περιήλθαν στην κατοχή του εναγομένου) διατέθηκαν από τους διοικούντες την ενάγουσα εταιρία, ενόψει του ότι η τελευταία είχε διαθέσει σε ορισμένους υπαλλήλους της διάφορες συσκευές κινητού τηλεφώνου (διαφορετικές απ’ αυτές που κατά τα ως άνω ιδιοποιήθηκε ο εναγόμενος), στους οποίους αντιστοιχούν οι αναφερόμενες στο ανωτέρω από 1-4-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό τηλεφωνικές συνδέσεις. Μάλιστα, η τελευταία κρίση ενισχύεται από το ότι στο συμφωνητικό αυτό, όπως προαναφέρθηκε, είχε συμφωνηθεί η επιδότηση του τιμήματος αγοράς τέτοιων συσκευών, ενώ σε περίπτωση που η ενάγουσα δεν είχε τη βούληση να διαθέσει εκ νέου τις συσκευές αυτές δεν θα είχε περιληφθεί στο εν λόγω συμφωνητικό ο σχετικός όρος. Ως εκ τούτου, η ζημία που προκλήθηκε στην ενάγουσα από την προαναφερθείσα παράνομη και υπαίτια πράξη του εναγομένου εις βάρος της (δηλαδή από την παράνομη ιδιοποίηση των αναφερθέντων στα ως άνω υπό στοιχεία ζ , η , θ , ι , ια , ιγ , ιδ , ιε , ιστ , ιζ , ιη , ιθ , κ και κα τιμολογίων ειδών) ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 8.586,56 ευρώ (602,03 + 183,01 + 2.289,39 + 235,01 + 722,02 + 300 + 470,02 + 944,02 + 1.965,08 + 1.089,03 + 472,01 + 360 + 800,02 + 120). Όμως, από το ανωτέρω ποσό πρέπει να αφαιρεθεί το συνολικό ποσό των 1.422 ευρώ (950 + 472), το οποίο εισέπραξε η ενάγουσα για την προαναφερθείσα συναφή αιτία από τους υπαλλήλους της ……….., κατά συνέπεια η σχετική ζημία της ανέρχεται στο ποσό των 7.164,56 ευρώ (8.586,56 – 1.422) και όχι στο ποσό των 12.651,44 ευρώ, όπως εσφαλμένα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση, γενομένου δεκτού (μερικώς) του σχετικού λόγου της εφέσεως. Σημειωτέον ότι δεν αποδείχθηκε από κάποιο στοιχείο ο καταλογισμός του ποσού αυτού (ούτε μέρος του) σε άλλες οφειλές της ενάγουσας προς την εταιρία κινητής τηλεφωνίας «….», όπως αντίθετα αλλά αβάσιμα ισχυρίζεται ο εναγόμενος.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα – εφεσίβλητη, επιδιώκοντας την αύξηση της πώλησης των προϊόντων της, εφάρμοζε πρόγραμμα επιβράβευσης πελατών, γι’ αυτούς οι οποίοι διενεργούσαν αγορές από αυτήν ορισμένου ποσού (δηλαδή ύψους 450 – 500 ευρώ και άνω, βλ. τους καταλόγους προσφορών και δώρων των ετών 2007 και 2008). Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, κατά το μήνα Σεπτέμβριο κάθε έτους, η ενάγουσα εξέδιδε ένα κατάλογο με συγκεκριμένα προϊόντα (συμπεριλαμβανομένων και ηλεκτρονικών συσκευών), τον οποίο έστελνε σε πελάτες της, οι οποίοι ανάλογα με τις αγορές, στις οποίες προέβαιναν δικαιούντο να λάβουν δωρεάν προϊόντα εκ του καταλόγου αυτού. Επίσης, προέκυψε ότι στις αρμοδιότητες του εναγομένου – εκκαλούντος, ως υπαλλήλου της ενάγουσας, περιλαμβανόταν η παραγγελία των προϊόντων του ανωτέρω καταλόγου από τους προμηθευτές της ενάγουσας, ο έλεγχος του ύψους των αγορών των πελατών της ενάγουσας και η αποστολή των προϊόντων σε όσους πελάτες τα δικαιούντο, κατά τα ανωτέρω. Όμως, ο εναγόμενος, στο πλαίσιο των προαναφερθεισών αρμοδιοτήτων του, προέβη, χωρίς την εντολή (ούτε την έγκριση) των προϊσταμένων του, για λογαριασμό της ενάγουσας, στην παραγγελία των αναφερομένων αναλυτικώς κατωτέρω πωληθέντων προς την ενάγουσα προϊόντων, για τα οποία εκδόθηκαν από τις πωλήτριες εταιρίες τα ακόλουθα δελτία αποστολής – τιμολόγια πώλησης και ειδικότερα: α)το υπ’ αριθ. …/17-1-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…..» για ένα φωτιστικό (PHILIPS LIVING COLOURS), αξίας 159 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 25,39 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, β)το υπ’ αριθ. ……/25-9-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «. ……..» για μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή (DIGITAL CAMERA OLYMPUS FE-20 BL+Printer), αξίας 321,30 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 51,30 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, και η οποία στη συνέχεια παραδόθηκε στη …… (βλ. το υπ’ αριθ. ……/14-10-2008 δελτίο αποστολής της ενάγουσας και το υπ’ αριθ. …….-9 δελτίο ταχυμεταφόρας της εταιρίας ταχυμεταφορών «……..»), γ)το υπ’ αριθ. ……/7-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…….» για δύο θήκες κινητού τηλεφώνου (BELKIN I Phone SILICON CASE BLACK) και ενός εξωτερικού σκληρού δίσκου (HDD EXT. 1TB TURBO-X USB/SATA), συνολικής αξίας 159,76 ευρώ (29,10 [14,55Χ2] + 105,15, πλέον Φ.Π.Α. 25,51 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, δ)το υπ’ αριθ. …./20-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για τρείς συσκευές συνομιλίας μέσω κινητού τηλεφώνου κατά τη διάρκεια οδήγησης (…. -X CAR KIT PL CK02), συνολικής αξίας 190,44 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 30,41 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ε)το υπ’ αριθ. ……../21-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για δύο συσκευές συνομιλίας μέσω κινητού τηλεφώνου κατά τη διάρκεια οδήγησης (… -X CAR KIT PL CK02), μίας θήκης κινητού τηλεφώνου (BELKIN I Phone SILICON CASE GREY – YELLOW) και ηχεία (CREATIVE INSPIRE T3100), συνολικής αξίας 181,86 ευρώ (106,70 [53,35Χ2] + 14,55 + 31,59, πλέον Φ.Π.Α 29,03 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, στ)το υπ’ αριθ. …./26-11-2008 δελτίο αποστολής- τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για ένα εξωτερικό σκληρό δίσκο (HDD EXT. 1TB TURBO-X USB/SATA), αξίας 125,13 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 19,98 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ζ)το υπ’ αριθ. …./26-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…..» για ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή (SET WINDOWS VISTA HOME BASIC OEM, NB RAM JetRam 2GB DDR2-667, Barebone Turbo-X Prime GS, NB CPU Intel Core Duo T3200 2.00 GHZ, NB HDD Sata 160GB Toshiba MK1652GSX), συνολικής αξίας 559 ευρώ (49 + 25 + 297 + 59 + 39, πλέον Φ.Π.Α. 89,25 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, η)το υπ’ αριθ. …../26-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για δύο ηλεκτρονικά παιχνίδια (Ferrari Challenge, King Fu Panda Legendary Warrior), συνολικής αξίας 119,89 ευρώ (59,99 + 59,90 συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, θ)το υπ’ αριθ. …./26-11-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…..» για τέσσερα ηλεκτρονικά παιχνίδια (Racing Wheel, Wii Component Video Cableifor, Energency Mayten, James Bond Quantus of Solace), συνολικής αξίας 112,40 ευρώ (7,56 + 19,75 + 16,81 + 50,34, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ι)το υπ’ αριθ. …../8-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «……..» για δύο τηλεοράσεις (22PFL3403/10), συνολικής αξίας 564,91 ευρώ (238,07Χ2, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ια)το υπ’ αριθ. …/9-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για (μεταξύ άλλων) δεκατρία συστήματα πλοήγησης (PNA MIO MOOV200 3,5 Mio Map 08), συνολικής αξίας 1.782,04 ευρώ (137,08X13 συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιβ)το υπ’ αριθ. …./10-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…» για (μεταξύ άλλων) πέντε τηλεοράσεις (LCD TV-MONITOR LG 20 M2094D-PZ) συνολικής αξίας 1.145 ευρώ (229Χ5 συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιγ)το υπ’ αριθ. …/11-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…» για (μεταξύ άλλων) ένα πολυμηχάνημα (INKJET HP PHOTOSMART C7280), αξίας 251 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιδ)το υπ’ αριθ. …./16-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για (μεταξύ άλλων) μια ψηφιακή κορνίζα (KODAK 7 P720 TOUCH), αξίας 69,52 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιε)το υπ’ αριθ. …./16-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…..» για (μεταξύ άλλων) τέσσερα μηχανήματα «FAΧ» (Samsung SP-370) και τρείς συσκευές συνομιλίας μέσω κινητού τηλεφώνου κατά τη διάρκεια οδήγησης (… –X PLB 101 MINI, … -X CAR KIT PL CK03, … -X CAR KIT PL CK02), συνολικής αξίας 555,80 ευρώ (394,80 [98,70Χ4], + 24,84 + 72,68 + 63,48, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιστ)το υπ’ αριθ. …../18-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…. ..» για (μεταξύ άλλων) τριάντα τρία ασύρματα τηλέφωνα (DECT), μία τηλεόραση (32 LCD integrated digital Flat TV), μία φορητή τηλεόραση, και ένα σύστημα οικιακού κινηματογράφου (HOME CINEMA 3,1), συνολικής αξίας 1.464,48 ευρώ (485,63 [14,71Χ33] + 397 + 194,67 + 387,38), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιζ)το υπ’ αριθ. …./23-12-2008 τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «………» για (μεταξύ άλλων) εννέα φωτογραφικών μηχανών (DIGITAL CAMERA OLYMPUS FE-20 BL+Printer), συνολικής αξίας 1.338,75 ευρώ (125Χ9, πλέον Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιη)το υπ’ αριθ. …./30-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «….» για τριάντα συστήματα πλοήγησης (PNA MIO MOOV200 3,5 Mio Map 08), συνολικής αξίας 4.112,40 ευρώ (115,19Χ30, πλέον Φ.Π.Α. 656,60 ευρώ), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα, ιθ)το υπ’ αριθ. …./7-1-2009 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «…» για μία τηλεόραση (LCD PANASONIC 32 TX-32LED8F), τέσσερα συστήματα πλοήγησης (PNA MIO MOOV200 3,5 Mio Map 08) και ένα πολυμηχάνημα (INKJET HP PHOTOSMART C7280), τα οποία παραδόθηκαν στην οικία του πατέρα του εναγομένου (……) επί της οδού ………. αρ. …. στη Νίκαια Αττικής, συνολικής αξίας 1.201,52 ευρώ (439 + 511,52 [127,88Χ4] + 251, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα και κ)το υπ’ αριθ. …/21-12-2008 δελτίο αποστολής – τιμολόγιο πώλησης της εταιρίας «.. .. ….» για (μεταξύ άλλων) μία φορητή τηλεόραση αξίας, 195,25 ευρώ (πλέον Φ.Π.Α. 19%), που πιστώθηκε προς πληρωμή από την ενάγουσα. Επίσης, αποδείχθηκε ότι από τα ανωτέρω πωληθέντα στην ενάγουσα είδη, αυτά που αναφέρονται στα ως άνω υπό στοιχεία γ, δ, ε, στ, ζ, η, θ, ι, ια, ιβ, ιγ, ιδ, ιε και ιζ δελτία αποστολής – τιμολόγια, παραλήφθηκαν από τον εναγόμενο, όπως προκύπτει από τα αντίστοιχα έγγραφα (δελτία αποστολής – τιμολόγια), τα οποία φέρουν την υπογραφή του στη θέση «Ο ΠΑΡΑΛΑΒΩΝ». Επιπλέον, τα αναφερθέντα στο ως άνω υπό στοιχείο ιθ δελτίο αποστολής – τιμολόγιο είδη, όπως προαναφέρθηκε, παραδόθηκαν στην οικία του πατέρα του εναγομένου απ’ όπου τα παρέλαβε ο ίδιος εναγόμενος, αφού σε περίπτωση που αυτά είχαν παραδοθεί στον τόπο της έδρας της ενάγουσας εταιρίας, θα τα είχε παραλάβει ο αρμόδιος υπάλληλος της τελευταίας. Επίσης, κατά το σχετικό βάσιμο ισχυρισμό του εναγομένου (που αποτελεί και λόγο της εφέσεως), από τα ανωτέρω πωληθέντα είδη, αυτά τα οποία αναφέρονται στα ως άνω δελτία αποστολής – τιμολόγια υπό στοιχεία ια, ιβ και ιγ, μετά την παραλαβή τους από τον εναγόμενο, αυτός τα παρέδωσε στον υπάλληλο της ενάγουσας εταιρίας (……….), ο οποίος ήταν αρμόδιος για το χώρο της αποθήκης (αποθηκάριος) που διατηρούσε αυτή, όπως προκύπτει από τα αντίστοιχα έγγραφα (δελτία αποστολής – τιμολόγια), τα οποία φέρουν την υπογραφή του υπαλλήλου αυτού (αποθηκάριου) στη θέση «Ο ΠΑΡΑΛΑΒΩΝ», η οποία έχει τεθεί παραπλεύρως της υπογραφής του εναγομένου. Όμως, τα υπόλοιπα ως άνω πωληθέντα είδη, τα οποία παρελήφθησαν από τον εναγόμενο, ο τελευταίος δεν τα απέδωσε στην ενάγουσα, αλλά τα ιδιοποιήθηκε είτε χρησιμοποιώντας αυτά για δικό του λογαριασμό, είτε διαθέτοντας αυτά προς τρίτους, μολονότι γνώριζε ότι τα συγκεκριμένα πράγματα ανήκαν στην ιδιοκτησία της ενάγουσας, δοθέντος ότι για λογαριασμό της είχε διενεργηθεί η σχετική παραγγελία και προς αυτήν είχαν πωληθεί από τις προαναφερθείσες εταιρίες, αντιστοίχως, μάλιστα, η ενάγουσα όφειλε να καταβάλει το σχετικό τίμημα αγοράς τους. Ακόμη, δεν προέκυψε από κάποιο στοιχείο ότι τα προαναφερθέντα πωληθέντα είδη, τα οποία ως άνω ιδιοποιήθηκε ο εναγόμενος, παραδόθηκαν στην αποθήκη της ενάγουσας προς φύλαξη και ακολούθως απεστάλησαν σε συγκεκριμένους πελάτες της, είτε αγοράστηκαν από το προσωπικό της ενάγουσας και το τίμημα καταβλήθηκε στο ταμείο της, είτε παραδόθηκαν σε εμπορικούς αντιπροσώπους και πωλητές της, όπως αντιθέτως αλλά αβασίμως ο εναγόμενος ισχυρίζεται. Ειδικότερα, ο …………, ο οποίος απασχολήθηκε ως διευθυντής πωλήσεων της ενάγουσας εταιρίας, στην υπ’ αριθ. ……/2012 ένορκη βεβαίωσή του και στην κατάθεσή του ως μάρτυρα, η οποία περιέχεται στα υπ’ αριθ. 4728/2010 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ανέφερε ότι τα ως άνω πωληθέντα είδη δεν βρέθηκαν στο χώρο που διατηρεί η ενάγουσα εταιρία και οι πελάτες της που φέρονται να τα είχαν παραλάβει διαβεβαίωσαν την ενάγουσα ότι ουδέποτε έλαβαν τα αντίστοιχα είδη. Σημειωτέον ότι από τα αντίγραφα της σχετικής έγγραφης κατάστασης που τηρούσε η ενάγουσα εταιρία («Καρτέλα είδους χρήσης 2008 και 2009»), δεν προκύπτει ότι τα συγκεκριμένα ως άνω πωληθέντα είδη παραδόθηκαν σε κάποιον από τους πελάτες της ενάγουσας, ούτε σε υπάλληλο αυτής, ενόψει του ότι στην κατάσταση αυτή δεν προσδιορίζεται ότι τα αναφερόμενα σ’ αυτήν είδη ταυτίζονται με αυτά των προαναφερθέντων δελτίων αποστολής – τιμολογίων. Επιπλέον, σε περίπτωση που τα σχετικά είδη είχαν παραδοθεί από τον εναγόμενο στον προαναφερθέντα υπάλληλο της ενάγουσας εταιρίας (αποθηκάριο), θα είχε τεθεί στα αντίστοιχα δελτία αποστολής – τιμολόγια και η υπογραφή αυτού, όπως προαναφέρθηκε για τα ως άνω υπό στοιχεία ια, ιβ και ιγ τέτοια έγγραφα, όμως τα λοιπά ανωτέρω δελτία αποστολής – τιμολόγια δεν φέρουν την υπογραφή αυτού. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι τα υπόλοιπα ως άνω πωληθέντα είδη (δηλαδή τα αναφερθέντα στα ως άνω υπό στοιχεία α, β, ιστ, ιη, ιθ και κ δελτία αποστολής – τιμολόγια) περιήλθαν στην κατοχή του εναγομένου, ενόψει του ότι τα αντίστοιχα δελτία αποστολής – τιμολόγια, δεν φέρουν την υπογραφή του εναγομένου, ενώ παραδόθηκαν στον τόπο της έδρας της ενάγουσας (όπως αναγράφεται σ’ αυτά), έτσι, ανεξαρτήτως του ότι η σχετική παραγγελία έγινε αυθαιρέτως από τον τελευταίο, ο εναγόμενος δεν ευθύνεται ως προς αυτά, όπως αντιθέτως αλλά αβασίμως ισχυρίζεται η ενάγουσα. Ειδικότερα, προέκυψε ότι τα ως άνω πωληθέντα είδη (τα οποία δεν περιήλθαν στην κατοχή του εναγομένου) διατέθηκαν από τους διοικούντες την ενάγουσα εταιρία, ενόψει του ότι η τελευταία είχε διαθέσει σε ορισμένους πελάτες της διάφορα τέτοια είδη (βλ. τα αντίγραφα «Καρτέλα είδους χρήσης 2008 και 2009»). Ως εκ τούτου, η ζημία που προκλήθηκε στην ενάγουσα από την προαναφερθείσα παράνομη και υπαίτια πράξη του εναγομένου εις βάρος της (δηλαδή από την παράνομη ιδιοποίηση των αναφερθέντων στα ως άνω υπό στοιχεία γ, δ, ε, στ, ζ, η, θ, ι, ιδ, ιε και ιζ δελτία αποστολής – τιμολόγια πραγμάτων) ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 5.178,98 ευρώ (159,76 + 190,44 + 181,86 + 125,13 + 559 + 119,89 + 112,40 + 564,91 + 69,52 + 555,80 + 1.338,75 + 1.201,52) και όχι στο ποσό των 14.414,20 ευρώ, όπως εσφαλμένα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση, γενομένου δεκτού (μερικώς) του σχετικού λόγου της εφέσεως. Σημειωτέον ότι στο εν λόγω ποσό της ζημίας της ενάγουσας, το οποίο αφορά στην προαναφερθείσα αξία των σχετικώς ιδιοποιηθέντων πραγμάτων, περιλαμβάνεται και ο ανάλογος Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), ενόψει του η ενάγουσα όφειλε να καταβάλλει στις προαναφερθείσες πωλήτριες και αυτόν, ενώ δεν προέκυψε από κάποιο στοιχείο ότι η ενάγουσα έχει εκπέσει αυτόν (Φ.Π.Α.), όπως αντιθέτως αλλά αβασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος. Ακόμη, πρέπει σημειωθεί ότι, δυνάμει της υπ’ αριθ. 496/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς, ο εναγόμενος καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης επτά μηνών για τη σχετική αξιόποινη πράξη της υπεξαίρεσης αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας κατ’ εξακολούθηση (άρθρο 375 παρ. 1 του ΠΚ), η οποία αφορά την παράνομη ιδιοποίηση των προαναφερθέντων ειδών κινητής τηλεφωνίας και των ανωτέρω ηλεκτρονικών ειδών. Εξάλλου, ο εναγόμενος είναι υποχρεωμένος, λόγω της ανωτέρω παράνομης και υπαίτιας πράξης του, κατ’ αρχήν, να αποδώσει στην ενάγουσα τα προαναφερθέντα πράγματα τα οποία ιδιοποιήθηκε. Όμως, η ενάγουσα δεν έχει κάποιο συμφέρον για την αυτούσια απόδοση των ανωτέρω ιδιοποιηθέντων από τον εναγόμενο πραγμάτων, καθόσον αυτά δεν είναι χρήσιμα γι’ αυτήν (ενάγουσα), αφού δεν περιλαμβάνονται στα είδη που αποτελούν αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητας της, μάλιστα, λόγω του χαρακτήρα των πραγμάτων αυτών ως εν γένει ηλεκτρονικών συσκευών, η αξία τους απομειούται σε ιδιαιτέρως σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω της σύγχρονης ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας στον τομέα των αντίστοιχων προϊόντων. Επομένως, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες σκέψεις (υπό στοιχείο Ι), η ζημία της ενάγουσας, την οποία ο εναγόμενος οφείλει να αποκαταστήσει, συνίσταται στην προαναφερθείσα αξία των εν λόγω ιδιοποιηθέντων από αυτόν πραγμάτων, η οποία ανέρχεται συνολικώς στο ποσό των 12.343,54 ευρώ (7.164,56 + 5.178,98) και όχι στο συνολικό ποσό των 25.933,67 ευρώ, όπως εσφαλμένα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση, γενομένου δεκτού (μερικώς) του σχετικού λόγου της εφέσεως.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα – εφεσίβλητη επλήγη από την προαναφερθείσα αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου, ως προς την εμπορική πίστη και φήμη της στον τομέα του εμπορίου, που δραστηριοποιείται επί σημαντικό χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι δημιουργήθηκε η εντύπωση σε τρίτους (προσωπικό και πελάτες της), ότι οι υπάλληλοί της (εμπιστευτικής θέσεως) διαπράττουν υπεξαιρέσεις εις βάρος της και μάλιστα επί μακρό χρονικό διάστημα, με δυσμενείς συνέπειες στην εν γένει επιχειρηματική δραστηριότητά της. Επομένως, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών υπό τις οποίες τελέσθηκε η ανωτέρω αδικοπραξία, του βαθμού του πταίσματος του εναγομένου, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, και του είδους και της έκτασης της σχετικής ζημίας, καθώς και των εν γένει περιστάσεων, όπως τα στοιχεία αυτά προαναφέρθηκαν και εκτιμώνται βάσει των κανόνων της κοινής πείρας και λογικής, η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη, για την οποία δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 800 ευρώ, το οποίο μετά τη στάθμιση των προεκτεθέντων στοιχείων κρίνεται εύλογο (άρθρο 932 ΑΚ). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφασή του έκρινε ότι η ενάγουσα δικαιούται για την ως άνω χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 2.000, έσφαλε κατά το σχετικό βάσιμο (μερικώς) λόγο της εφέσεως (ενόψει του ότι όταν διατυπώνονται παράπονα κατά της εκκαλουμένης αποφάσεως ως προς το σκέλος της υπαιτιότητας θεωρείται ότι συμπροσβάλλεται και το κεφάλαιο που αναφέρεται στις σχετικές αξιώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη, βλ. ΑΠ 1517/2013 ΝοΒ 2014 354, ΑΠ 632/2010 ΝοΒ 2011 2329, Κ. Παναγόπουλο σε «Η ΕΦΕΣΗ» Κ. Οικονόμου αρθρ. 522 σελ. 185 αρ. 17).
Εξάλλου, ο εκκαλών – εναγόμενος, με τις προτάσεις που κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, προτείνει (επικουρικώς), προς συμψηφισμό, έναντι της ένδικης απαίτησης της ενάγουσας, την επικληθείσα αξίωση του σχετικώς με την αποζημίωση απόλυσής του ποσού 13.600,83 ευρώ (δηλαδή το ποσό των 18.444,57 ευρώ, το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς του, αντιστοιχεί στο ήμισυ της νόμιμης αποζημίωσης για την απροειδοποίητη καταγγελία της συμβάσεως εργασίας του, μειωμένου κατά το ποσό των 4.843,74 ευρώ, το οποίο του κατέβαλε εξ ελευθεριότητας η ενάγουσα). Όμως, η ανωτέρω τυχόν αξίωση του εναγομένου δεν επιτρέπεται να προταθεί προς συμψηφισμό κατά προαναφερθείσας απαίτησης της ενάγουσας, γιατί η τελευταία προέρχεται από αδίκημα, που διαπράχθηκε από δόλο και συγκεκριμένα από την προεκτεθείσα παράνομη και υπαίτια ιδιοποίηση των ανωτέρω πραγμάτων, δηλαδή την υπεξαίρεση αυτών. Επομένως, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες σκέψεις (υπό στοιχείο ΙΙ), η ένσταση αυτή του εκκαλούντος – εναγομένου περί συμψηφισμού, ανεξαρτήτως παντός άλλου, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη (άρθρο 450 του ΑΚ). Εξάλλου, δεν προέκυψε η ύπαρξη τέτοιας συμπεριφοράς της ενάγουσας (δια του εκπροσώπου της), συνδεόμενης με αντίστοιχη του εναγομένου, η οποία να αφορά την αγωγική αξίωση αυτής και να καθιστά την άσκηση της αγωγής αντίθετη στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, όπως αντίθετα αλλά αβάσιμα ισχυρίζεται ο εκκαλών – εναγόμενος. Έτσι, η ένσταση περί καταχρηστικής ασκήσεως της ένδικης αγωγής για την ως άνω αξίωση (άρθρο 281 του ΑΚ), που προέβαλε ο εκκαλών – εναγόμενος (και η οποία απορρίφθηκε πρωτοδίκως), ανεξαρτήτως του ότι δεν την επαναφέρει με την έφεσή του, είναι απορριπτέα ως αβάσιμη. Τέλος, όσον αφορά το αίτημα του εκκαλούντος-εναγομένου περί επιδείξεως των αναφερομένων εγγράφων (άρθρα 450 επ. του ΚΠολΔ), το οποίο περιλαμβάνεται στις προτάσεις του, ανεξαρτήτως παντός άλλου, αυτό είναι απορριπτέο, γιατί τα περιστατικά που αφορούν την εν λόγω υπόθεση προκύπτουν από τα προαναφερθέντα στοιχεία, τα οποία κρίνονται επαρκή, έτσι, παρέλκει η προσκόμιση των σχετικών εγγράφων που επικαλείται ο εκκαλών – εναγόμενος (για όσα δεν προσκομίσθηκαν).
Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, ενόψει του ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του έσφαλε που υποχρέωσε τον εναγόμενο – εκκαλούντα να καταβάλει στην ενάγουσα – εφεσίβλητη το ως άνω συνολικό ποσό των 27.933,67 ευρώ (25.933,67+2.000), πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, αφού δε η εν λόγω υπόθεση κρατηθεί προς εκδίκαση κατ’ ουσίαν στο Δικαστήριο αυτό (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), πρέπει η προαναφερθείσα αγωγή να γίνει μερικώς δεκτή ως και ουσιαστικώς βάσιμη, και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος – εκκαλών να καταβάλει στην ενάγουσα – εφεσίβλητη το ποσό των 13.143,54 ευρώ (12.343,54 + 800), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Ακόμη, τα δικαστικά έξοδα, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρο 178 παρ. 1 του ΚΠολΔ), και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας – εφεσίβλητης, κατόπιν σχετικού αιτήματός της, εις βάρος του εναγομένου – εκκαλούντος (άρθρα 176, 183 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου που κατατέθηκε για την άσκηση της εφέσεως στον εκκαλούντα (άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει όσα στο σκεπτικό κρίθηκαν ως απορριπτέα.
Δέχεται τυπικώς και κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 297/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Κρατεί και δικάζει επί της ουσίας την υπόθεση, που αφορά την αναφερόμενη στο σκεπτικό από 14-2-2011 (υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. ……../14-2-2011) αγωγή.
Δέχεται κατά ένα μέρος την ανωτέρω αγωγή.
Υποχρεώνει τον εκκαλούντα – εναγόμενο να καταβάλει στην εφεσίβλητη – ενάγουσα το ποσό των δεκατριών χιλιάδων εκατόν σαράντα τριών και πενήντα τεσσάρων λεπτών (13.143,54) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα επίδοσης της αγωγής.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα – εναγόμενο στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης -ενάγουσας, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου (υπ’ αριθ. ………..), που κατατέθηκε για την άσκηση της εφέσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά στις 13-03-2019 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
