16188/2022, 33ο Μονομελές
Δικαστής: Ιωάννα Μπιζιούρα, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Ευθύνη των διοικούντων αθλητικά νομικά πρόσωπα κατ’ άρθρο 118Α του ν. 2725/1999 προς πληρωμή των βεβαιωθέντων σε βάρος των νομικών αυτών προσώπων φορολογικών οφειλών. Απλή πρόσθετη ευθύνη των προσώπων αυτών, η οποία δεν ανάγεται στο στάδιο της βεβαίωσης των οφειλών, αλλά στο στάδιο της είσπραξής τους. Τα φυσικά αυτά πρόσωπα αποκτούν την ιδιότητα του άμεσου οφειλέτη, κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ, μόνο από και δια της έκδοσης και κοινοποίησης προς αυτά της ατομικής ειδοποίησης του άρθρου 4 παρ. 1 του ΚΕΔΕ και, για φορολογικές οφειλές από εκτελεστό τίτλο εκδοθέντα από 1.1.2014, που εισπράττονται κατά τη διαδικασία του ΚΦΔ, της ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας του άρθρου 47 του ΚΦΔ, με τις οποίες τα πρόσωπα αυτά καλούνται να καταβάλουν το οφειλόμενο από την εταιρεία ποσό.
Από τη διάταξη του άρθρου 9 του ΚΕΔΕ προκύπτει ότι αν μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης και την επιβολή κατάσχεσης σε περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη περιορισθεί για οποιονδήποτε λόγο το χρέος του προς το Δημόσιο, το γεγονός αυτό δεν οδηγεί σε ολική ακύρωση, ύστερα από ανακοπή του ενδιαφερομένου, όπως θα συνέβαινε σε περίπτωση πλήρους απόσβεσης του χρέους, αλλά σε μεταρρύθμιση της αναγκαστικής κατάσχεσης, η οποία ισχύει πλέον για το υπολειπόμενο ποσό του χρέους (ΔΕφΘεσ 53/2020, ΔΕφΑθ 328/2019, 1704/2015, πρβλ. ΣτΕ 3302/1999, 1016/1994 7μ., πρβλ., όμως, επίσης, τη, δημοσιευθείσα πριν τη θέσπιση του άρθρου 3 παρ. 7 του ν. 4038/2012, ΣτΕ 245/2008).
Κρίση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη αναγραφής στην κοινοποιηθείσα στον Πρόεδρο Π.Α.Ε. ατομική ειδοποίηση ορισμένων εκ των ταμειακών βεβαιώσεων που περιλαμβάνονται στον πίνακα χρεών της επακολουθήσασας έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης σε βάρος ακίνητης περιουσίας του, για φορολογικά χρέη της Π.Α.Ε., καθιστά την επισπευδόμενη αναγκαστική εκτέλεση ακυρωτέα κατά το μέρος που ερείδεται στις συγκεκριμένες (παραληφθείσες) ταμειακώς βεβαιωθείσες οφειλές.
Κρίση του Δικαστηρίου ότι ο λόγος περί έλλειψης ευθύνης του ανακόπτοντος για ορισμένες ή και όλες τις επίμαχες φορολογικές οφειλές της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας προβάλλεται παραδεκτώς με την ανακοπή κατά της έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης της ακίνητης περιουσίας του, καθότι στη ρύθμιση της παρ. 5 του άρθρου 224 του Κ.Δ.Δ. εμπίπτει και η έλλειψη των προϋποθέσεων για τη θεμελίωση προσωπικής και αλληλέγγυας ευθύνης των διοικούντων νομικά πρόσωπα (ΣτΕ 3344/2008, ΔΕφΑθ 33471/2021).
Κρίση του Δικαστηρίου ότι τυγχάνει, εν προκειμένω, εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 118Α του ν. 2725/1999 [ η οποία προστέθηκε με το άρθρο 20 του ν. 3479/2006 (έναρξη ισχύος 19.7.2006)] – με την οποία καθιερώθηκε για πρώτη φορά όσον αφορά τις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες ευθύνη των Προέδρων των Διοικητικών Συμβουλίων τους για τα χρέη των εταιρειών αυτών προς τους τρίτους – για τις φορολογικές οφειλές της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας που γεννήθηκαν μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3479/2006, ενώ, περαιτέρω, κρίθηκε, ότι δεν τυγχάνει αναδρομικής εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 34 παρ. 1 του ν. 4646/2019 – που συνεπάγεται την, υπό προϋποθέσεις, απαλλαγή των διοικούντων της εν λόγω ευθύνης τους και στην περίπτωση ήδη βεβαιωθεισών οφειλών της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας – διότι για την εξέταση του ζητήματος αυτού διαγράφεται ειδική διοικητική διαδικασία, η οποία εκκινεί με την υποβολή αίτησης στην αρμόδια φορολογική αρχή και άγει, επί απορριπτικής απόφασης, σε ενδικοφανή έλεγχο αυτής. Συνεπώς, δεν επιτρέπεται η εφαρμογή των νέων αυτών διατάξεων, το πρώτον, από το δικαστήριο που επιλαμβάνεται ανακοπής κατά πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης, που έχει επισπευσθεί δυνάμει των προγενέστερων διατάξεων περί προσωπικής και αλληλέγγυας ευθύνης.
Κρίση του Δικαστηρίου ότι το γεγονός και μόνο ότι ένα ακίνητο συνιστά την επαγγελματική στέγη του οφειλέτη του Δημοσίου δεν το καθιστά εξαιρετέο της κατάσχεσης αποκλειστικά και μόνο λόγω της ιδιότητάς του αυτής.
