ΑΠ 1084/2022. Τα πρακτικά της ποινικής δίκης αποδεικνύουν μέχρι να προσβληθούν ως πλαστά, όλα όσα καταχωρίζονται σ΄ αυτά μεταξύ των οποίων και τις προτάσεις, δηλώσεις και αιτήσεις των διαδίκων. Επομένως, αιτήσεις ή δηλώσεις του κατηγορουμένου που δεν καταχωρίστηκαν στα πρακτικά, τα οποία δεν διορθώθηκαν κατά τούτο, ούτε προσβάλλονται ως πλαστά, θεωρούνται ότι δεν έγιναν.
Κατά το άρθρο 171 παρ. 2 του Κ.Π.Δ., απόλυτη ακυρότητα, η οποία ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Α΄ του ίδιου κώδικα, λόγο αναίρεσης, υπάρχει στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος ζήτησε ν΄ ασκήσει δικαίωμα που του παρέχεται από το νόμο και το δικαστήριο του το αρνήθηκε ή παρέλειψε να αποφανθεί για την σχετική αίτηση. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 141 παρ. 1 του Κ.Π.Δ., τα πρακτικά της συνεδρίασης πρέπει να περιέχουν με συντομία, εκτός των άλλων τις δηλώσεις των κατηγορουμένων, τις προτάσεις και τις αιτήσεις του εισαγγελέα και των διαδίκων, τις αποφάσεις του δικαστηρίου και τις διατάξεις εκείνου που διευθύνει τη συζήτηση και γενικά κάθε αξιόλογο γεγονός κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα πρακτικά της ποινικής δίκης αποδεικνύουν μέχρι να προσβληθούν ως πλαστά, όλα όσα καταχωρίζονται σ΄ αυτά μεταξύ των οποίων και τις προτάσεις, δηλώσεις και αιτήσεις των διαδίκων. Επομένως, αιτήσεις ή δηλώσεις του κατηγορουμένου που δεν καταχωρίστηκαν στα πρακτικά, τα οποία δεν διορθώθηκαν κατά τούτο, ούτε προσβάλλονται ως πλαστά, θεωρούνται ότι δεν έγιναν (ΑΠ 1414/2018).
