Απόφαση 2010/2023 30ό Τριμελές
Πρόεδρος: Ιωάννα Πλίτση, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Βούλα Πίτσικα, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δοθέντος ότι δεν προσκομίζεται από τον καθ’ ου-εναγόμενο κάποιο αποδεικτικό επίδοσης ή άλλο έγγραφο από το οποίο να αποδεικνύεται η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης στην προσφεύγουσα-ενάγουσα, δεν μπορεί να προκύψει με βεβαιότητα η νόμιμη επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης σε αυτή. Ωστόσο, όπως η ίδια ισχυρίζεται στο δικόγραφο της κρινόμενης προσφυγής-αγωγής, έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση στις 13.7.2018. Επομένως, η προθεσμία των 60 ημερών για την άσκηση προσφυγής κατά της ως άνω απόφασης, που αρχίζει από την επομένη της ημέρας, κατά την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα έλαβε πλήρη γνώση του περιεχομένου αυτής, ανεστάλη λόγω των δικαστικών διακοπών από 14.7.2018 έως 15.9.2018 και, τελικά, ξεκίνησε την επομένη ημέρα της λήξης των δικαστικών διακοπών, δηλαδή στις 16.9.2018 και συμπληρώθηκε στις 14.11.2018, ημέρα Τετάρτη. Το γεγονός ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα, κατόπιν παροχής νομικής βοήθειας, άσκησε αρχικά ένδικο βοήθημα σε στερούμενο δικαιοδοσίας δικαστήριο, δεν ασκεί επιρροή, καθόσον η εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 41 του ν. 3659/2008 προϋποθέτει ότι η άσκηση ενδίκου βοηθήματος σε στερούμενο δικαιοδοσίας δικαστήριο οφείλεται σε δυσχέρεια ή εύλογη αμφιβολία διάκρισης του χαρακτήρα της υπαγόμενης διαφοράς ως ιδιωτικής ή διοικητικής (ΣτΕ 465/2020). Στην συγκεκριμένη, όμως, περίπτωση, δεν υφίσταται η προϋπόθεση αυτή, δεδομένου ότι ούτε νομολογιακά ούτε δογματικά καταλείπεται εύλογη αμφιβολία για το χαρακτήρα της υπό κρίση υπόθεσης ως γνήσιας διοικητικής διαφοράς και μάλιστα ως διαφοράς ουσίας, κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας περί κοινωνικής ασφάλισης του άρθρου 7 παρ. 1 εδ. β΄ του ν. 702/1977. Άλλωστε η χορήγηση στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ευεργετήματος πενίας, με την από 11.11.2019 πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, κατά τις διατάξεις των άρθρων 276 και 276Α παρ. 1 του Κ.Δ.Δ. δεν μπορούσε να διακόψει την προθεσμία άσκησης της υπό κρίση προσφυγής, αφού είχε ήδη λήξει στις 14.11.2018. Με τα δεδομένα αυτά, το υπό κρίση ένδικο βοήθημα, κατά το μέρος που στρέφεται κατά της 4209/11.6.2018 απόφασης της Προϊστάμενης Διεύθυνσης Κοινωνικής Προστασίας Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Παλλήνης και αποτελεί προσφυγή, η οποία, ασκήθηκε στις 16.12.2019, ήτοι μετά την πάροδο της ανωτέρω νόμιμης προθεσμίας των 60 ημερών, είναι εκπρόθεσμη. Για το λόγο αυτό, που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και δεδομένου ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δεν επικαλείται ότι συνέτρεξε λόγος ανωτέρας βίας που να δικαιολογεί το εκπρόθεσμο, το υπό κρίση δικόγραφο, καθ’ ο μέρος φέρεται ως προσφυγή, είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο.
Εξάλλου, η ενάγουσα διαγράφηκε μεν από τα μητρώα ασφαλισμένων του Ε.Φ.Κ.Α. (πρώην Ο.Α.Ε.Ε.) στις 8.5.2018 αναδρομικά από 1.1.2005, δικαιούνταν, ωστόσο, σύνταξη λόγω αναπηρίας από τον ασφαλιστικό αυτό φορέα, καθώς είχε συνολικό χρόνο ασφάλισης 17 έτη και 5 μήνες και ποσοστό αναπηρίας 80%. Επομένως, η ενάγουσα δεν μπορεί να εξομοιωθεί με ανασφάλιστο άτομο λόγω του ότι δεν αιτήθηκε για λήψη σύνταξης λόγω αναπηρίας από τον ασφαλιστικό φορέα της πριν από την 1η.8.2018, διότι, σε κάθε περίπτωση, παρέμεινε εγγεγραμμένη στα μητρώα ασφαλισμένων του Ε.Φ.Κ.Α. έως τις 8.5.2018, χωρίς άλλωστε να αποδεικνύει ότι δεν μπορούσε να λάβει για οποιοδήποτε λόγο σύνταξη λόγω αναπηρίας από τον ασφαλιστικό φορέα της έως την 31.7.2018. Τα ανωτέρω δεν έρχονται σε αντίθεση με το άρθρο 2 του Συντάγματος και 3 της Ε.Σ.Δ.Α., καθόσον με τις ως άνω αναφερόμενες διατάξεις γίνεται σαφής η επιλογή αυτή του κανονιστικού νομοθέτη να θέσει συγκεκριμένες προϋποθέσεις, προκειμένου να εκπληρωθεί η υποχρέωση του Κράτους για παροχή κοινωνικής προστασίας με τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης σε άπορα άτομα με βαριά αναπηρία με σκοπό την εξασφάλιση στοιχειώδους επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης. Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένου ότι η επίδικη προνοιακή παροχή καταβάλλεται σε άτομα ανασφάλιστα ή ασφαλισμένα που δεν έχουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από τον ασφαλιστικό φορέα τους, το Δικαστήριο κρίνει ότι νόμιμα και ορθά ο εναγόμενος Δήμος απέρριψε την 1825/18.1.2018 αίτηση της ενάγουσας και δεν κατέβαλε την επίδικη οικονομική ενίσχυση σε αυτή και κατά το διάστημα από 1.11.2017 έως 31.7.2018. Περαιτέρω, δεδομένου ότι η ενάγουσα έλαβε από τον Ε.Φ.Κ.Α. προσωρινή σύνταξη λόγω αναπηρίας από 1.8.2018, νόμιμα και ορθά ο εναγόμενος απέρριψε την ως άνω αίτηση της ενάγουσας και δεν κατέβαλε την επίδικη οικονομική ενίσχυση σε αυτή και κατά το υπόλοιπο ένδικο διάστημα από 1.8.2018 έως 30.9.2018. Κατά συνέπεια, μη υφιστάμενης παρανομίας των οργάνων του εναγόμενου Δήμου δεν δύναται να στοιχειοθετηθεί αστική ευθύνη αυτού, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105-106 Εισ.Ν.Α.Κ.
Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.
