ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Ι.ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Νικόλαο Αλεξόπουλο με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………, ατομικά αλλά και με την ιδιότητά της ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της …….. ο οποίος ήδη κατά τη συζήτηση της υπόθεσης έχει ενηλικιωθεί και συνεχίζει στο όνομά του τη δίκη, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσια δικηγόρο τους, Ελένη Βελουδογιάννη.
ΙΙ. ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΕΣ: 1) …………, για την ίδια ατομικά και 2) …………., οι οποίοι αμφότεροι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους, Ελένη Βελουδογιάννη,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Νικόλαο Αλεξόπουλο με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Η νυν εφεσίβλητη- πρώτη εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 20.9.2019 με Γ.Α.Κ. ../2019 και Ε.Α.Κ. ………./2019 αγωγή διατροφής για την ίδια ατομικά και για λογαριασμό του δεύτερου εκκαλούντος τότε ανήλικου υιού της, ……. κατά του νυν εκκαλούντος-εφεσίβλητου ……… Το παραπάνω πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων με την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, εξέδωσε την 1355/2020 οριστική απόφασή του, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 31.7.2020, κατατεθείσα στις 5.8.2020 στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και με Ε.Α.Κ. …/2020 έφεση. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε από τον πληρεξούσια δικηγόρο του εκκαλούντος στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την ίδια ημέρα με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …./2020, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο. Επίσης η ενάγουσα και ο ενηλικιωθείς υιό των διαδίκων άσκησαν στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά της ίδιας απόφασης την από 3.9.2021 έφεσή τους, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 7.9.2021 με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …/2021. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο των εκκαλούντων στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την ίδια ημέρα με Γ.Α.Κ. …/2021 και Ε.Α.Κ. …/2021, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Οι εφέσεις εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκαν.
Κατά τη συζήτηση των εφέσεων, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος-εφεσίβλητου ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του με τις προτάσεις που κατάθεσε, η δε πληρεξούσια δικηγόρος των εφεσίβλητης-εκκαλούντων, αφού έλαβε τον λόγο, αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε και δήλωσε ότι και στην πρώτη έφεση, τη δίκη συνεχίζει κατά το μέρος που το αφορά ως εφείσβλητος, στο όνομά του το ενηλικιωθέν τέκνο, ……………
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 31.7.2020 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …/2020 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …./2020) έφεση του ………. κατά της ………. ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της …….. και η από 3.9.2021 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …../2021 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …./2021) έφεση της …… και του ……….. κατά του ………… στρέφονται κατά της ίδιας απόφασης, ήτοι της 1355/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση), όπως ήδη διορθώθηκε οίκοθεν με την 207/2021 του ίδιου Δικαστηρίου, είναι απολύτως συναφείς και πρέπει να συνεκδικασθούν από το παρόν αρμόδιο κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ Δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμούν, εφαρμοζομένης της ίδιας ειδικής διαδικασίας ως πρωτοδίκως κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ, καθώς με τη συνεκδίκασή τους επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης κι επέρχεται μείωση των εξόδων κατ’ άρθρο 246 ΚΠολΔ. Η από 31.7.2020 έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ίδιου Κώδικα, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 15.4.2020 και η έφεση ασκήθηκε στις 5.8.2020, χωρίς να αποδεικνύεται ότι στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα έγινε επίδοση αυτής από τον ένα διάδικο στον άλλο και χωρίς να έχει παρέλθει διετία από την παραπάνω δημοσίευση της απόφασης. Σημειωτέον ότι ο εκ των εφεσίβλητων στην παραπάνω έφεση ……., ο οποίος ενηλικιώθηκε την 1.12.2020, με σχετική δήλωση μέσω της πληρεξούσιας δικηγόρου του στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου που καταχωρίσθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, δήλωσε ότι συνεχίζει τη δίκη νόμιμα στο δικό του όνομα, μη εκπροσωπούμενος πλέον από την επίσης εφεσίβλητη μητέρα του. Νομίμως, επομένως, συνεχίζει τη δίκη στο όνομά του κατά το μέρος της υπόθεσης που τον αφορά, χωρίς να μεσολαβήσει διακοπή της δίκης κατ’ άρθρο 286 ΚΠολΔ (ΑΠ 36/2021 στην ΤΝΠ Νόμος). Επίσης η από 3.9.2021 έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ίδιου Κώδικα, καθώς ασκήθηκε στις 7.9.2021, χωρίς να αποδεικνύεται προηγούμενη επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης που κατά τα ανωτέρω δημοσιεύθηκε στις 15.4.2020 και χωρίς να έχει παρέλθει διετία από τον χρόνο της δημοσίευσης. Επομένως, οι παραπάνω εφέσεις πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξετασθούν ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, χωρίς να απαιτείται για το παραδεκτό τους η κατάθεση παραβόλων λόγω της φύσης της υπόθεσης κατ’ άρθρο 495 παρ.3 σε συνδυασμό με το άρθρο 592 αρ.3 του ΚΠολΔ.
Η εκκαλούσα-εφεσίβλητη ………… άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, για την ίδια ατομικά και με την ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της ……. την από 20.9.2019 (με Γ.Α.Κ. …../2019 και Ε.Α.Κ. …./2019) αγωγή της κατά του νυν εκκαλούντος- εφεσίβλητου ………. με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, πρώην σύζυγος της, να προκαταβάλλει εντός του πρώτου τριήμερου κάθε μήνα σε χρήμα διατροφή, στην ίδια ατομικά το ποσό των 2.000 ευρώ, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης, επειδή η ίδια δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή της από εισοδήματα ή την περιουσία της και αδυνατεί να ασκήσει προς το σκοπό αυτό κατάλληλο επάγγελμα, λόγω της ηλικίας της και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, καθώς και λόγω της άσκησης της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου της που είναι μαθητής και έχει ανάγκη την υποστήριξή της, άλλως για λόγους επιείκειας, επιπλέον δε τη συμμετοχή του στη μηνιαία διατροφή για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, …… που αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, ύψους 2.565 ευρώ για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως την ενηλικίωση αυτού την 1.12.2020, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και τέλος να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα στην ενάγουσα ως διατροφή της ίδιας ατομικά το ποσό των 300 ευρώ για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και ως διατροφή του ανήλικου τέκνου τους το ποσό των 1.300 ευρώ, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής και έως την ενηλικίωσή του, ήτοι μέχρι την 1.12.2020, αμφότερα δε τα ποσά με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης, ενώ επέβαλε σε βάρος του εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία όρισε στο ποσό των 700 ευρώ, από τα οποία θα έπρεπε να εκπέσει το ποσό που είχε ήδη προκαταβάλει ο ενάγων. Ήδη με τις αντίθετες εφέσεις τους, οι διάδικοι παραπονούνται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων κι εφαρμογή του νόμου και ζητούν να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ο μεν εκκαλών-εναγόμενος, προκειμένου να απορριφθεί το αίτημα της ενάγουσας για επιδίκαση σε αυτή ατομικά μεταγαμιαίας διατροφής και να μειωθεί το ποσό της επιδικασθησόμενης στο ανήλικο τέκνο του διατροφής σε σχέση με την κρίση της εκκαλούμενης απόφασης, σε κάθε δε περίπτωση να ορισθεί η διατροφή του, από τον Ιούλιο του 2020 που έπαυσαν οι σχολικές υποχρεώσεις του ανήλικου, σε ποσό όχι ανώτερο των 700 ευρώ μηνιαίως, οι δε εκκαλούντες-ενάγοντες, προκειμένου να γίνει στο σύνολό της δεκτή η από 25.9.2019 αγωγή τους.
Περαιτέρω, κατά το άρθρο 1442 ΑΚ: “Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλο: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ΄αυτό τη διατροφή του 2. αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι΄αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου 4. σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας”. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1442 και 1443 ΑΚ προς εκείνες των άρθρων 1487 και 1493 του ίδιου κώδικα, στις οποίες παραπέμπει το άρθρο 1443 ΑΚ, συνάγεται ότι γενική προϋπόθεση για τη γένεση αξιώσεως διατροφής πρώην συζύγου όταν ο γάμος λύθηκε με διαζύγιο μετά την ισχύ του ν. 1329/1983 είναι η απορία του δικαιούχου πρώην συζύγου και η ευπορία του υποχρέου, επιπλέον δε από την πλευρά του δικαιούχου πρέπει να συντρέχει και μία από τις ειδικότερες προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1442 ΑΚ. Ως απορία του δικαιούχου θεωρείται η αδυναμία του πρώην συζύγου να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματα και την περιουσία του, ευπορία δε του υποχρέου, που δεν σημαίνει κάποιο ιδιαίτερο πλούτο, είναι η δυνατότητα αυτού να παράσχει στο δικαιούχο διατροφή χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή. Έτσι είναι δυνατό, ενόψει όλων των συνθηκών ηλικίας, υγείας, ικανότητας ή δυνατότητας προς εργασία, εισοδημάτων, περιουσίας και γενικώς της ζωής του πρώην συζύγου, συγκριτικώς πάντοτε προς την ευπορία του υποχρέου, να γεννηθεί δικαίωμα πλήρους ή συμπληρωματικής διατροφής και όταν ο πρώτος έχει μικρής εκτάσεως απρόσοδη περιουσία της οποίας είτε είναι δυσχερής η εκποίηση είτε επιβάλλεται η διατήρηση για λόγους πρόνοιας προς εξασφάλισή του στο μέλλον για την αντιμετώπιση έκτακτης οικονομικής ανάγκης (ΑΠ 1532/2017, ΑΠ 1389/2012, ΑΠ 2142/ 2007 στην ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, το μέτρο της διατροφής του δικαιούχου συζύγου, δηλαδή ο βαθμός, στον οποίο θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, εξαρτάται από τις συνθήκες ζωής του, όπως διαμορφώθηκαν μετά το διαζύγιο, χωρίς να αγνοείται το γεγονός ότι οι ανάγκες αυτές επηρεάζονται αναγκαστικά από τις συνθήκες της ζωής του κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο γάμος είχε διαρκέσει πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το ύψος της επιδικαζόμενης στο δικαιούχο πρώην σύζυγο διατροφής, πρέπει συνεκτιμωμένων και των συνθηκών ζωής και διατροφής του υπόχρεου, να επαρκεί για την ικανοποίηση των υλικών και πνευματικών του αναγκών ως ένα επίπεδο, που θα του επιτρέπει την ευπρεπή διαβίωση (Γ. Παπαδημητρίου, ΟικΔικ, άρθ. 1442 επ. σελ. 424 επ., άρθ. 491, σελ. 643 επ., Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη, ΟικΔικ, 2003 τ. II, σελ. 194, ΑΠ 389/2012, ΑΠ 1427/2012, ΑΠ 1567/2012, ΑΠ 294/2010, ΑΠ 469/2005, ΕλλΔ/νη 2005/1425, ΑΠ 868/2004, ΜονΕφΘεσσαλ 80/2017 στην ΤΝΠ Νόμος, ΜονΕφΠειρ 565/2014 στην ΤΠΝ Νόμος). Επίσης, σύμφωνα με τις ίδιες ως άνω διατάξεις παρέχεται δικαίωμα στον εναγόμενο, υπόχρεο σε μεταγαμιαία διατροφή, προβολής του ισχυρισμού διακινδύνευσης της ίδιας αυτού διατροφής εν όψει και των λοιπών υποχρεώσεών του, έτσι, σε περίπτωση μερικής απορίας του υπόχρεου μπορεί να επέλθει μερική απαλλαγή του από την υποχρέωση της μεταγαμιαίας διατροφής, με την προβολή της ενστάσεως διακινδύνευσης της δικής του διατροφής (βλ. ΑΠ 469/2005 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 8716/2003 ΕλλΔνη 2004, 1465, ΜονΕφΠειρ 254/2021 στο efeteio-peir.gr).
Στην προκειμένη περίπτωση, από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, ………… και ……………, όπως περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου, την επιμελεία των εναγόντων- ήδη εκκαλούντων-εφεσίβλητων δοθείσα ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά …………, υπ’ αριθ. ……./10.11.2021 ένορκη βεβαίωση του …….., κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ κλήτευσης του εφεσίβλητου (βλ. την υπ’ αριθ. …../5.11.2021 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά .. ….. για την επίδοση της συνημμένης από 4.11.2021 κλήσης-γνωστοποίησης μάρτυρα στη σύνοικο σύζυγο του εφεσίβλητου λόγω απουσίας του τελευταίου) και η οποία (ένορκη βεβαίωση) παραδεκτά λήφθηκε και προσκομίζεται ως νέο αποδεικτικό μέσο για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, από τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, που λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, μεταξύ των οποίων η προσκομιζόμενη από τους εκκαλούντες-εφεσίβλητους-ενάγοντες υπ’ αριθ. …./18.2.2013 ένορκη βεβαίωση της ………. που είχε δοθεί στα πλαίσια παλαιότερης δίκης (βλ. ΑΠ 913/2018, 218/2007, 1379/2006 στην ΤΝΠ Νόμος) και οι περιεχόμενες στα υπ’ αριθ. 1525/2018 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά καταθέσεις των . ….. και …….. που είχαν δοθεί στα πλαίσια προηγούμενης μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκης και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς και οι από 18.7.2019 επιστολές των μεσιτών …….. και “……………” οι οποίες περιέχουν μαρτυρίες, πλην όμως λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς κρίνεται ότι δεν ελήφθησαν με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα δίκη, τέλος δε από τις φωτογραφίες (άρθρο 444 παρ.1 στοιχ. γ’ του ΚΠολΔ) που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, εκ των οποίων αυτές που αφορούν στο μη εκμισθωμένο διαμέρισμα ιδιοκτησίας της ενάγουσας-εκκαλούσας-εφεσίβλητης κρίνονται γνήσιες σύμφωνα με την πιο πάνω υπ’ αριθ. ……/2021 ένορκη βεβαίωση του …. . και από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο την 1.3.1997 στον Κορυδαλλό Αττικής από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τον …., που γεννήθηκε την 1.12.2002 και επομένως ενηλικιώθηκε την 1.12.2020. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάστηκε οριστικά τον Νοέμβριο του 2011, με την αποχώρηση του εναγόμενου από την οικογενειακή στέγη και ο γάμος τους λύθηκε δυνάμει της 2014/2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία γαμικών διαφορών) που κατέστη αμετάκλητη. Με την 1275/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διατροφών), η επιμέλεια του τέκνου των διαδίκων ανατέθηκε οριστικά στην ενάγουσα μητέρα του και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να της καταβάλλει ως μηνιαία διατροφή το ποσό των 500 ευρώ για την ίδια ατομικά και το ποσό των 1.200 ευρώ τον μήνα για λογαριασμό του τέκνου τους, για διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής. Ακολούθως, με την 973/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) ο εναγόμενος υποχρεώθηκε να καταβάλλει ως προσωρινή μηνιαία διατροφή στην ενάγουσα το ποσό των 300 ευρώ για την ίδια ατομικά και το ποσό των 1.200 ευρώ για λογαριασμό του τέκνου τους. Στη συνέχεια, με την 1525/2018 απόφαση του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου (ειδική διαδικασία οικογενειακών διαφορών) υποχρεώθηκε να της καταβάλλει ως μηνιαία διατροφή το ποσό των 500 ευρώ για την ίδια ατομικά και το ποσό των 1.200 ευρώ για λογαριασμό του τέκνου τους, για διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, ενώ με την 879/2019 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), ο εναγόμενος υποχρεώθηκε να της καταβάλλει ως προσωρινή μηνιαία διατροφή το ποσό των 500 ευρώ για την ίδια ατομικά και το ποσό των 1.300 ευρώ για λογαριασμό του τέκνου τους. Τέλος, για την περίοδο μετά το επίδικο χρονικό διάστημα που ο υιός των διαδίκων και νυν εκκαλών-εφεσίβλητος έχει ενηλικιωθεί και είναι φοιτητής κι αφού αυτός υπέβαλε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για επιδίκαση διατροφής κατά του νυν εναγόμενου πατέρα του, εκδόθηκε η 943/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) που υποχρέωσε τον δεύτερο να καταβάλλει στον πρώτο προσωρινή διατροφή ύψους 600 ευρώ τον μήνα. Ο ήδη εκκαλών-εφεσίβλητος υιός των διαδίκων κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ήτοι από την επίδοση της αγωγής μέχρι την 1.12.2020, ήταν ανήλικος. Κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής στον πρώτο βαθμό παρακολουθούσε ως μαθητής τη Γ’ τάξη του Λυκείου στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο “………….” στο ……. Αττικής. Το κόστος της φοίτησής του για το παραπάνω έτος είχε διαμορφωθεί στο ποσό των 3.370 ευρώ, όσο ήταν περίπου και το προηγούμενο έτος, καθώς ο εν λόγω μαθητής λόγω άριστης επίδοσης στα μαθήματα είχε λάβει υποτροφία και κατέβαλλε μειωμένο ποσό διδάκτρων σε σχέση με τους άλλους μαθητές. Στο ποσό αυτό δεν συνυπολογίζονται τα φροντιστηριακά μαθήματα κύριων μαθημάτων, για τα οποία κατέβαλλε συμπληρωματικά δίδακτρα στο ίδιο σχολείο, ποσού 200 ευρώ περίπου τον μήνα. Εκτός αυτού, ασχολείτο ερασιτεχνικά με τη δημιουργία μοντέλων (ηλεκτρονικές κατασκευές), για τα οποία απαιτείτο μηνιαίως το ποσό των 50 ευρώ για αγορά υλικών. Πάσχει από χρόνιο βρογχικό άσθμα (με 1-2 παροξύνσεις ανά έτος) και υποθυρεοειδισμό, παθήσεις για τις οποίες υποβάλλεται τακτικά σε αλλεργιολογικές και ενδοκρινολογικές εξετάσεις και σε σχετική φαρμακευτική αγωγή. Δεν αποδείχθηκε ότι λόγω της ιδιωτικής ασφάλισης με την οποία τον έχει καλύψει ο πατέρας του δεν υποχρεούται πρώτα να καταβάλλει τα χρήματα που απαιτούνται για τις σχετικές ιατρικές εξετάσεις και στη συνέχεια να αποζημιωθεί για τη σχετική δαπάνη, οπότε σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να απαιτηθεί να καταβάλλει ο ανήλικος τα χρήματα και μετά να περιμένει να αποζημιωθεί από την ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία, αλλά ο εναγόμενος είναι αυτός που πρέπει να προκαταβάλλει την απαιτούμενη δαπάνη στον ανήλικο και ο ίδιος στη συνέχεια να φροντίσει να εισπράξει τα χρήματα από την ασφαλιστική εταιρία. Επίσης, μετά τον Νοέμβριο του 2011, που διακόπηκε η έγγαμη συμβίωση των γονέων του, ο τότε ανήλικος υιός των διαδίκων παρουσίασε ψυχολογικά προβλήματα και συγκεκριμένα αγχώδη συμπτωματολογία στα πλαίσια ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής με προεξάρχουσες ψυχαναγκαστικές πράξεις και ιδεοληπτικές τελετουργίες. Η ψυχογενής αυτή διαταραχή, ήδη κατά το έτος 2016, βρισκόταν σε ύφεση (βλ. την υπ’ αριθ. πρωτ. ……../28.1.2016 βεβαίωση εξέτασης τακτικών ιατρείων του Τμήματος Ψυχιατρικής παιδιών & εφήβων του Ασκληπιείου Βούλας), ενώ δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι ο ανήλικος εξακολουθούσε και κατά το επίδικο χρονικό διάστημα να παρακολουθείται από ψυχολόγο, έστω και αραιά, εφόσον δεν προσκομίστηκαν σχετικά παραστατικά ή πρόσφατες ιατρικές βεβαιώσεις. Ομοίως δεν αποδείχθηκε ότι ο ανήλικος παρακολουθούσε στη Γ’ Λυκείου, εκτός σχολείου, ιδιαίτερα μαθήματα για τις πανελλαδικές εξετάσεις, εφόσον δεν προσκομίστηκαν σχετικά παραστατικά, αλλά και η μάρτυρας στο ακροατήριο του πρώτου βαθμού, θεία του, κατέθεσε στις 8.1.2020, κι ενώ η τελευταία σχολική χρονιά βρισκόταν στο μέσο, ανέφερε ότι μέχρι τότε ο ανήλικος δεν είχε ξεκινήσει άλλα ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά πορευόταν με τα φροντιστηριακά καλοκαιρινά. Κατά τα λοιπά, οι ανάγκες του ανήλικου ήταν οι συνηθισμένες ανάγκες διαβιώσεως (τροφή, στέγαση, ένδυση, υπόδηση, συμμετοχή στις δαπάνες της μισθωμένης οικίας όπου διέμενε με τη μητέρα του, ψυχαγωγία, θερινές διακοπές), καθώς και εκπαιδεύσεως ανάλογης προς την ηλικία του, για έφηβο που ζει με βάση τις υψηλές οικονομικές απολαβές του πατέρα του, καθώς οι συνήθεις δαπάνες που λαμβάνονται υπόψη, για την επιδίκαση διατροφής σε ανήλικο τέκνο, αφορούν παιδιά, που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση από άποψη οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους (βλ. ΑΠ 36/2021 στην ΤΝΠ Νόμος), χωρίς βέβαια να δικαιολογούνται παράλογες οικονομικές απαιτήσεις. Δεδομένου ότι ο ανήλικος κατά το επίδικο χρονικό διάστημα δεν είχε δική του περιουσία, ούτε εισοδήματα, ούτε άλλωστε λόγω των σχολικών υποχρεώσεών του και της ηλικίας του μπορούσε να εργασθεί για να αυτοδιατραφεί, βαρύνονταν με τη σχετική υποχρέωση διατροφής του οι γονείς του, ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις του καθενός (άρθρο 1489 εδ. β’ ΑΚ). Από αυτούς, ο εναγόμενος, γεννημένος το έτος 1967, δεν αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και εργάζεται ως αρχιηλεκτρολόγος στη ναυτιλιακή εταιρία με την επωνυμία “………….”. Οι καθαρές ετήσιες αποδοχές του, ήτοι μετά τις κρατήσεις για τον ασφαλιστικό του φορέα, ανέρχονται με βάση το τελευταίο εκκαθαριστικό του σημείωμα, αλλά και με βάση την προσκομιζόμενη από τον ίδιο δήλωση φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, στο ποσό των 137.694,10 ευρώ (βλ. συμπλήρωση στο τετράγωνο “301” της φορολογικής δήλωσης που αφορά σε “Άθροισμα καθαρών ποσών από μισθούς, ημερομίσθια κτλ.”), πλην όμως ο φόρος που παρακρατήθηκε από τους μισθούς του ανέρχεται στο ποσό των 54.184,74 ευρώ και το ποσό που παρακρατήθηκε για ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α Κ.Φ.Ε. ανέρχεται στο ποσό των 9.742,67 ευρώ. Επισημαίνεται ότι ο αναλογών φόρος εισοδήματος και η εισφορά αλληλεγγύης δεν αφαιρούνται από το εισόδημα του εναγόμενου, αλλά συνεκτιμώνται ως επιπλέον βιοτική ανάγκη (βλ. ΑΠ 1389/2012 στην ΤΝΠ Νόμος). Διαμένει με τη νέα του σύζυγο (…………..) σε μισθωμένη κατοικία στη …. Αττικής και καταβάλλει γι’ αυτή μηνιαίο μίσθωμα ποσού 800 ευρώ, επιβαρυνόμενος και με τα λειτουργικά έξοδα της οικίας. Η σύζυγός του δεν εργάζεται και καλύπτει με τον μισθό του και τις δικές της βιοτικές ανάγκες. Ο ίδιος τυγχάνει συγκύριος σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου μιας νεόδμητης διώροφης εξοχικής κατοικίας 200 τ.μ. στην παραλιακή περιοχή …. της νήσου …., χωρίς να αποδεικνύεται ότι είναι ημιτελής από τις σε φωτοτυπία προσκομιζόμενες φωτογραφίες της οικοδομής, καθώς δεν προκύπτει ο χρόνος που ελήφθησαν οι εν λόγω φωτογραφίες και αν απεικονίζουν τη σημερινή κατάσταση του ακινήτου. Επίσης έχει την ψιλή κυριότητα έξι οριζόντιων ιδιοκτησιών- διαμερισμάτων σε πολυκατοικία στην οδό …. στον Πειραιά. Ειδικότερα, πρόκειται για μια οριζόντια ιδιοκτησία του υπογείου εμβαδού 32 τ.μ., δύο οριζόντιες ιδιοκτησίες του ισογείου ορόφου εμβαδού 64,07 τ.μ. και 56,74 τ.μ. αντίστοιχα, μία οριζόντια ιδιοκτησία του τέταρτου ορόφου εμβαδού 30,60 τ.μ. και δύο οριζόντιες ιδιοκτησίες του τρίτου ορόφου εμβαδού 47,50 τ.μ. και 51,50 τ.μ. αντίστοιχα, (πλέον βεραντών), τα οποία συνενωμένα χρησιμοποιούσαν οι διάδικοι αρχικά ως κατοικία και τα οποία ανακαίνισε πλήρως ο εναγόμενος κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους. Επιπλέον έχει στην κυριότητά του τρία οχήματα, δύο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητα, το ένα εκ οποίων είναι αυτοκίνητο κατασκευής εργοστασίου MERCEDES τύπου Α, 1598 κ. εκ., έτους πρώτης κυκλοφορίας 2006 και μία μοτοσικλέτα μάρκας BMW 652 κ. εκ., ενώ έχει παραδώσει τις πινακίδες του υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……….. οχήματος, το οποίο έχει τεθεί σε ακινησία (βλ. την προσκομιζόμενη από 28.12.2012 δήλωση ακινησίας αυτοκινήτου ή μοτοσικλέτας προς τη Δ.Ο.Υ. Γλυφάδας). Βαρύνεται με την καταβολή δόσεων 910,21 ευρώ μηνιαίως για την εξυπηρέτηση καταναλωτικού δανείου, πλην όμως κατά τον εν μέρει κατ’ ουσίαν βάσιμο δεύτερο λόγο της έφεσης των εκκαλούντων-εναγόντων, δεν δικαιολογείται ολόκληρο αυτό το ποσό ως βιοτική ανάγκη του εναγόμενου. Ο ίδιος, με τον έκτο λόγο της εφέσεώς του υποστηρίζει ότι αναγκάστηκε να λάβει το παραπάνω δάνειο μετά τον δεύτερο γάμο του, για να συνεισφέρει στα έξοδα της νέας του- άνεργης- συζύγου και συγκεκριμένα για να καλύψει τις διατροφικές της ανάγκες, τη δόση του δανείου της, η οποία ανέρχεται σε 500 ευρώ μηνιαίως, τα έξοδα του αυτοκινήτου της και τα προσωπικά της έξοδα. Η ίδια του η σύζυγος εξετασθείσα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατέθεσε ότι το δάνειο της το έχει λάβει για να ενισχύσει οικονομικά τη μητέρα της, γιατί είχε υποβληθεί σε εγχείρηση by pass στην καρδιά. Εντούτοις, αναλαμβάνοντας ένα τέτοιο χρέος ο εναγόμενος δεν καλύπτει τις ανάγκες διατροφής της συζύγου του, αλλά της πεθεράς του, την οποία δεν οφείλει να διατρέφει και τις ανάγκες τις οποίας σε καμία περίπτωση δεν δύναται να προτάξει έναντι των τυχόν υποχρεώσεών του για διατροφή προς το ανήλικο τέκνο του και την τέως σύζυγο. Επομένως, ως πραγματική βιοτική ανάγκη λόγω λήψης του παραπάνω καταναλωτικού δανείου δικαιολογείται μόνο το ποσό των 410 ευρώ τον μήνα, το οποίο σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση της νυν συζύγου του εναγόμενου, ………., χρειαζόταν για την αντιμετώπιση του κόστους εξωσωματικής γονιμοποίησης για την απόκτηση τέκνου από το ζευγάρι, απορριπτομένου του δεύτερου λόγου έφεσης των εκκαλούντων-εναγόντων ότι το παραπάνω δάνειο ήταν προσχηματικό για τις ανάγκες της παρούσας δίκης και ότι η σχετική δαπάνη μπορούσε να καλυφθεί από τα εισοδήματα του ενάγοντος (σημειωτέον η μάρτυρας ανέφερε ότι κάθε προσπάθεια εξωσωματικής κοστίζει 7.000 ευρώ), ούτε αποδείχθηκε ότι η δαπάνη αυτή καλυπτόταν από το ομαδικό ασφαλιστήριο υγείας που έχει συνάψει ο εναγόμενος προς κάλυψη των ιατρικών εξόδων των μελών της οικογένειάς του. Επίσης, αυτός βαρύνεται με καταβολή φόρου για την ακίνητη περιουσία του, ύψους 840 ευρώ ετησίως, ποσό που επίσης δεν αφαιρείται από τα εισοδήματά του, αλλά εκτιμάται ως μία επιπλέον βιοτική του ανάγκη. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ούτε ότι λαμβάνει κάποια επιπλέον μη εμφαινόμενη στα δηλωθέντα στην εφορία εισοδήματα, αμοιβή κατά τα υπερπόντια ταξίδια του στο εξωτερικό, όπως ισχυρίζονται οι εκκαλούντες-ενάγοντες με τον δεύτερο λόγο της έφεσής τους, ενώ έχει να αντιμετωπίσει κι αυτός τις δικές του δαπάνες διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, ειδών σούπερ μάρκετ, καυσίμων για τις μετακινήσεις του, κοινοχρήστων δαπανών για τη στέγη που χρησιμοποιεί με τη νέα του σύζυγο και έξοδα για οδοντιατρική αγωγή στην οποία υποβάλλεται το τελευταίο διάστημα ποσού 480 ευρώ τον μήνα και για διάστημα δέκα μηνών. Σε ό,τι αφορά την εκκαλούσα-εφεσίβλητη-ενάγουσα πρώην σύζυγό του, αυτή είναι γεννημένη το έτος 1968 και από το έτος 1997 και για πολλά έτη, συμπεριλαμβανομένου του επίδικου χρονικού διαστήματος δεν εργαζόταν. Τυγχάνει πτυχιούχος του Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής και απασχολείτο μέχρι τον Αύγουστο του έτους 1997 ως Προϊσταμένη πλατφόρμας στην τράπεζα “…..”, μετέπειτα “…..”, οπότε παραιτήθηκε. Έκτοτε και καθ’ όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, δηλαδή μέχρι τον Νοέμβριο του 2011, ασχολήθηκε αποκλειστικά με τα οικιακά, με τη φροντίδα του τότε συζύγου της και του γιου τους που γεννήθηκε, κατά τα ανωτέρω, το έτος 2002. Πάσχει από διαφραγματοκήλη- νόσο οισοφάγου Barret. Ωστόσο, ούτε η ηλικία της, ούτε η κατάσταση της υγείας της ενάγουσας, όπως επηρεάζεται από την παραπάνω ασθένεια την εμπόδιζε ακόμη και για το διάστημα που το τέκνο των διαδίκων παρακολουθούσε την Γ’ τάξη του Λυκείου και μέχρι και τις πανελλαδικές εξετάσεις του Ιουνίου του 2020, να ασκήσει έστω και με τη μορφή της μερικής απασχόλησης κάποια πρωινή εργασία ανάλογη των δυνάμεων και της εμπειρίας της (δεν βεβαιώνεται από ιατρό ότι δεν επιτρέπεται να εργασθεί), χωρίς να υπάρχει ανάγκη η εργασία αυτή να είναι τραπεζική ή σχετική με την παράδοση φιλολογικών μαθημάτων, καθώς για μεγάλο χρονικό διάστημα η ενάγουσα δεν έχει ασκήσει τις σχετικές δεξιότητες, πλην όμως αυτή διέθετε τη μόρφωση και την εργασιακή εμπειρία να απασχοληθεί σαν υπάλληλος σε κάποιο γραφείο ή σε κάποια επιχείρηση και να λαμβάνει εισόδημα 300 ευρώ τον μήνα, απορριπτομένων στην ουσία τους των όσων αντίθετων προβάλλει με τον πρώτο λόγο της έφεσής της η εκκαλούσα-ενάγουσα. Για το δε διάστημα από τον Ιούλιο του 2020 και μετά, οπότε εξέλειπε η ανάγκη να παραμένει η ενάγουσα στο σπίτι για να συμπαρίσταται, με τις φροντίδες της και την κάλυψη των καθημερινών αναγκών του ανηλίκου τέκνου της (για μαγείρεμα, καθαριότητα, σιδέρωμα, παρακολούθηση της κατάστασης της υγείας του), στην προσπάθεια του να επιτύχει στη σχολή της προτίμησής του στις πανελλαδικές εξετάσεις, μπορούσε πλέον να εργασθεί με πλήρη απασχόληση σε θέση υπαλλήλου και να λαμβάνει μηνιαίο μισθό περί τα 650 ευρώ τον μήνα. Ωστόσο, η ενάγουσα με δική της υπαιτιότητα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020 παρέλειψε να αναλάβει τέτοια εργασία, οπότε τα σχετικά ποσά θα ληφθούν υπόψη στον υπολογισμό των οικονομικών δυνατοτήτων της, δεκτού γενομένου του σχετικού ισχυρισμού του εναγόμενου. Σχετικά με τον περιορισμένο διαθέσιμο χρόνο για εργασία μέχρι και τον Ιούνιο του 2020 λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι ο ανήλικος τότε …. φοιτούσε στη Γ’ τάξη του Λυκείου και επέστρεφε στο σπίτι του περίπου στις 15.30 η ώρα το μεσημέρι, έχοντας ανάγκη την παρουσία της μητέρας του. Συνεπώς, η ίδια πράγματι αδυνατούσε να απασχοληθεί τις ώρες της ημέρας μετά το σχολείο του υιού της (τα απογεύματα και τα βράδια), καθώς αυτός είχε ανάγκη τη φυσική της παρουσία και συμπαράσταση, λαμβανομένου υπόψη ότι μετά τον χωρισμό των γονέων του αντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα και παρακολούθησε ειδικές συνεδρίες ψυχανάλυσης. Από τον Δεκέμβριο του έτους 2020, η ενάγουσα προσελήφθη προσωρινά ως υπάλληλος γραφείου σε εταιρεία προώθησης τηλεφωνικών πωλήσεων, από την οποία λαμβάνει μηνιαίο μισθό 650 ευρώ μικτά. Διαμένει με το τέκνο της σε μισθωμένο διαμέρισμα στην οδό …… στον Κορυδαλλό κι επομένως βαρύνεται με την ανάλογη συμμετοχή της στη δαπάνη μηνιαίου μισθώματος ποσού 350 ευρώ, καθώς και με τα λειτουργικά έξοδα της οικίας αυτής, κατά το μέρος που της αναλογεί. Έχει στην κυριότητά της ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο SEAT IBIZA, επιβαρυνόμενη με τα μηνιαία έξοδα λειτουργίας και συντήρησής του. Τυγχάνει κυρία διαμερίσματος επιφάνειας 113 τ.μ. στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας επί της οδού ……….. στον Κορυδαλλό, το οποίο, παρά το γεγονός ότι χρήζει επισκευών προς αποκατάσταση φθορών που έχει υποστεί από την παλαιότητά του (είναι κατασκευής γύρω στο 1960) σε τοίχους, κουφώματα και άλλες επιφάνειες, δύναται να εκμισθωθεί, αντί ελαττωμένου μισθώματος ποσού 200 ευρώ κατ’ ελάχιστον, όπως θα αναλυθεί πιο κάτω και να καλυφθεί έτσι μέρος εκ των παραπάνω σε χρήμα αναγκών διατροφής της ενάγουσας. Οι επιστολές των μεσιτών που προσκομίζει ο εναγόμενος ότι θα μπορούσε το διαμέρισμα αυτό να εκμισθωθεί αντί μηνιαίου μισθώματος 500 ευρώ και ότι η μεσίτρια . …… έλαβε σχετικές προσφορές από ενδιαφερόμενους δεν κρίνονται πειστικές, δεδομένου ότι δεν αποδείχθηκε ότι η εν λόγω μεσίτρια ή άλλος μεσίτης παρουσίασε το διαμέρισμα σε υποψήφιους μισθωτές, κάτι που μόνο με την παράδοση των κλειδιών του διαμερίσματος από την ενάγουσα θα μπορούσε να συμβεί, ώστε τυχόν ενδιαφερόμενοι να λάβουν γνώση πώς είναι το διαμέρισμα εσωτερικά και να συμφωνήσουν να το μισθώσουν. Από τις φωτογραφίες που προσκομίζει η ενάγουσα αποδεικνύεται ότι το εν λόγω διαμέρισμα εμφανίζει τις αναμενόμενες λόγω της παλαιότητάς του φθορές και συγκεκριμένα χρειάζονται βάψιμο τα ξύλινα παντζούρια του και ο σκελετός στις τζαμόπορτες, οι εξωτερικοί τοίχοι χρειάζονται ξύσιμο και νέο βάψιμο, οι αρμοί του μπάνιου πρέπει να καθαριστούν, επίσης στους εσωτερικούς τοίχους σε κάποια σημεία εμφανίζεται υγρασία, περιορισμένης όμως έκτασης, έχει παλαιά ξύλινα κουφώματα, ενώ και τα πατώματα είναι κατασκευασμένα με παλαιού τύπου μωσαϊκό. Ωστόσο, οι φθορές αυτές δεν καθιστούν το διαμέρισμα μη κατοικήσιμο, μάλιστα δε μέχρι το έτος 2007 το κατοικούσε η μητέρα της ενάγουσας. Σημειωτέον ότι η επιφάνειά του είναι αρκετά μεγάλη, ήτοι 113 τ.μ. και επομένως το διαμέρισμα αυτό μπορεί άνετα να στεγάσει μια οικογένεια. Επίσης, όπως βεβαιώνει ο μεσίτης ……, αυτό βρίσκεται κοντά στην αγορά και στο νέο σταθμό του μετρό στον Κορυδαλλό, γεγονός που ανεβάζει τη ζήτησή του από υποψήφιους μισθωτές, ενώ όπως αναφέρουν στις σχετικές επιστολές τους οι ανωτέρω μεσίτες το τελευταίο διάστημα και μετά τα έξι πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τη χώρα, λόγω και της εκμετάλλευσης πολλών ακινήτων με βραχυχρόνια μίσθωση, τα εναπομείναντα ακίνητα για κανονική μίσθωση είναι λίγα και υπάρχει γι’ αυτά ενδιαφέρον. Σοβαρό, πάντως, μειονέκτημα του παραπάνω διαμερίσματος είναι το γεγονός ότι η πολυκατοικία στην οποία αυτό βρίσκεται δεν διαθέτει ασανσέρ και ο εκάστοτε μισθωτής έχει πρόσβαση στο διαμέρισμα αυτό του πρώτου ορόφου μόνο από τις σκάλες, όπως κατέθεσε και η μάρτυρας της ενάγουσας στο ακροατήριο. Ενόψει των ανωτέρω, και αφού απορριφθεί το υποβληθέν με τον τέταρτο λόγο έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου αίτημα να διαταχθεί από το παρόν Δικαστήριο πραγματογνωμοσύνη κατ’ άρθρο 368 ΚΠολΔ σχετικά με την αγοραία και τη μισθωτική αξία του εν λόγω διαμερίσματος, καθώς κρίνεται ότι επαρκούν τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα για να μορφώσει το παρόν Δικαστήριο πλήρη δικανική πεποίθηση σχετικά με τη μισθωτική αξία του εν λόγω ακινήτου, κρίνεται ότι ορθά δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι το παραπάνω διαμέρισμα μπορεί να εκμισθωθεί στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα αντί ελαττωμένου μισθώματος 200 ευρώ τον μήνα και ότι με το μίσθωμα αυτό θα μπορούσε η ενάγουσα να καλύψει μέρος των υπολογιζομένων σε χρήμα αναγκών διατροφής της, απορριπτομένων των διαλαμβανομένων στον πρώτο λόγο της έφεσης αυτής ότι το διαμέρισμα δεν μπορεί να εκμισθωθεί και ότι απαιτούνται έξοδα 15.000 ευρώ για να καταστεί κατοικήσιμο, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν προέκυψε από τις αποδείξεις. Ομοίως απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος τυγχάνει ο ισχυρισμός του εκκαλούντος-εναγόμενου με τον τέταρτο λόγο έφεσης ότι ένα τέτοιο διαμέρισμα (χωρίς ασανσέρ, κατασκευής του 1960, με παλιά κουφώματα, παράθυρα, μωσαϊκά και με φθορές λόγω παλαιότητας) θα μπορούσε να εκμισθωθεί με μηνιαίο μίσθωμα 500 ευρώ. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα είχε στην κυριότητά της άλλο ένα διαμέρισμα στην ίδια πολυκατοικία στο ισόγειο, επιφάνειας 111,07 τετρ. μέτρων, το οποίο πώλησε με το υπ’ αριθ. ………/2.6.2014 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της Συμβ/φου Κορυδαλλού ………, αντί τιμήματος 50.000 ευρώ. Σύμφωνα με τη μάρτυρα της ενάγουσας και αδελφή της, . …. που κατέθεσε πρωτοδίκως, από το παραπάνω τίμημα δεν έχει απομείνει υπόλοιπο, ανέφερε δε σχετικά ότι μέρος του ποσού αυτού και συγκεκριμένα 9.500 ευρώ διατέθηκε για αποπληρωμή του δανείου που είχε λάβει ο πατέρας τους το έτος 1990 για να το ανακαινίσει και να νοικιάσει το εν λόγω διαμέρισμα, ποσό 10.000 ευρώ διατέθηκε για να καλυφθούν οφειλές από πιστωτικές κάρτες που είχαν εκδοθεί στο όνομα της ενάγουσας και αφορούσαν σε έξοδα που είχαν γίνει κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων και μάλιστα και σε έξοδα για διακοπές της οικογένειας που δεν κάλυψε ο εναγόμενος, άλλο ποσό ύψους 10.000 ευρώ πληρώθηκε από την ενάγουσα στην αδελφή της, από χρέος που είχε γεννηθεί προς αυτή, γιατί η μάρτυρας πλήρωνε από τη δική της σύνταξη μέχρι τον χρόνο πώλησης του ακινήτου τις δόσεις του δανείου που το βάρυνε και ακόμη ότι 5.000 ευρώ δόθηκαν για έξοδα τακτοποίησης των αυθαιρέτων χώρων του ακινήτου, για συμβολαιογραφικά έξοδα μεταβίβασής του και για την αγορά του πιο πάνω μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που χρησιμοποιεί η ενάγουσα, τύπου SEAT IBIZA. Κατά την κρίση αυτού του Δικαστηρίου από το έτος 2014 μέχρι την άσκηση της ένδικης αγωγής αναλώθηκε σχεδόν το σύνολο του παραπάνω τιμήματος, έτσι ώστε να μην έχουν απομείνει στην ενάγουσα πάνω από 1.000 ευρώ, λαμβανομένης υπόψη και της εξώδικης ομολογίας του εναγόμενου σχετικά με την ανάλωση του τιμήματος, όπως προκύπτει από τις από 15.11.2017 προτάσεις του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά όταν κατά την παραπάνω δικάσιμο συζητήθηκε η από 1.3.2017 (υπ’ αριθ. κατ. ………./2017) αγωγή διατροφής της ενάγουσας για την ίδια ατομικά και για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων κατά του εναγόμενου για προγενέστερο χρονικό διάστημα και ο εναγόμενος ανέφερε στην 7η σελίδα των προτάσεών του στην τρίτη παράγραφο “Η αντίδικος όμως έχει καταθέσει σε άλλη δίκη μεταξύ μας ότι στο ίδιο διαμέρισμα έμεναν οι γονείς της, επομένως ήταν κατοικήσιμο, αλλά και η ίδια δεν προέβη στην επισκευή του όταν πώλησε το δεύτερο διαμέρισμα της και εισέπραξε το ποσό των 50.000 ευρώ προτίμησε φυσικά να αναλώσει τα χρήματα σε άλλες προτεραιότητες και όχι στην επισκευή του σπιτιού της, γιατί άραγε!!!!”. Επομένως τα όσα αντίθετα υποστηρίζει ο εκκαλών-εναγόμενος με τον πέμπτο λόγο της έφεσής του ότι το παραπάνω ποσό του τιμήματος δεν αναλώθηκε, ότι η εφεσίβλητη-ενάγουσα δεν εξόφλησε πραγματικά της χρέη και ότι το εν λόγω ποσό παραμένει στην κατοχή της και με αυτό δύναται να καλύψει τις ανάγκες της σε διατροφή δεν αποδεικνύονται και τυγχάνουν αβάσιμα στην ουσία τους. Επίσης δεν όφειλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά τον τέταρτο λόγο έφεσης του εκκαλούντος-ενάγοντος να εισέλθει σε κρίση γιατί η ενάγουσα προτίμησε να εξοφλήσει με το τίμημα των παραπάνω 50.000 ευρώ άλλα χρέη της και να μην ανακαινίσει το διαμέρισμα του α’ ορόφου στην ίδια πολυκατοικία που κράτησε στην κυριότητά της. Περαιτέρω, άλλη περιουσία ή εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι έχει η ενάγουσα. Οι μηνιαίες ανάγκες διατροφής της σε χρήμα ανέρχονται στο ποσό των 800 ευρώ. Συγκεκριμένα υπολογίζεται η αναλογία της στο μηνιαίο μίσθωμα της οικίας όπου διαμένει ύψους 175 ευρώ, καθώς και η συμμετοχή της στις κοινόχρηστες δαπάνες του διαμερίσματος και η αναλογία της στα μηνιαία έξοδα ρεύματος, ύδατος, τηλεφωνίας, θέρμανσης ύψους 100 ευρώ, συν τα μηνιαία έξοδα για φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις ποσού 50 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 475 ευρώ αντιστοιχεί σε μηνιαία έξοδα διατροφής και ατομικής συντήρησης (για τροφή, είδη καθαριότητας και ατομικής υγιεινής και λοιπά προϊόντα σούπερ μάρκετ), σε μηνιαία έξοδα μεταφοράς με το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της, σε μηνιαία έξοδα ένδυσης, υπόδησης και ψυχαγωγίας. Τα όσα υποστηρίζει η εκκαλούσα-ενάγουσα με τον πρώτο λόγο της έφεσής της ότι το ύψος των διατροφικών της αναγκών σε χρήμα ανέρχεται στο ποσό των 2.000 ευρώ δεν αποδεικνύονται στην ουσία τους, λαμβανομένου υπόψη ότι ακόμη και ο σύζυγος της αδελφής της, ………… που κατέθεσε ως μάρτυρας σε προηγούμενη αγωγή διατροφής για την ίδια ατομικά κατά του νυν εναγόμενου και υπέρ αυτής, είχε υποστηρίξει ότι τα μηνιαία της έξοδα ανέρχονται στο ποσό των 1.000 ευρώ (βλ. την κατάθεσή του στα υπ’ αριθ. 1525/2018 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά). Ομοίως ουσία αβάσιμα τυγχάνουν τα όσα υποστηρίζει ο εκκαλών-εναγόμενος με τον δεύτερο λόγο της έφεσής του ότι είναι αόριστο κι αυθαίρετο το πόρισμα της εκκαλούμενης απόφασης σχετικά με τα μηνιαία έξοδα διατροφής της ενάγουσας. Με βάση τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν, η ενάγουσα για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής μέχρι και τον μήνα που ο υιός των διαδίκων συμμετείχε στις πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή του στο Πολυτεχνείο, ήτοι μέχρι και τον Ιούνιο του 2020, δεν μπορούσε να εξασφαλίσει πλήρως τη διατροφή της κι ως εκ τούτου τελούσε σε μερική απορία, έχοντας προς τούτο αξίωση συμπληρωματικής διατροφής έναντι του εναγόμενου πρώην συζύγου της. Η ικανοποίηση της διατροφικής της αξίωσης επιβάλλεται από λόγους αδυναμίας της να εργασθεί κατά το εν λόγω διάστημα με πλήρες ωράριο, καθώς τα απογεύματα και τα βράδια είχε την επιμέλεια του ανήλικου υιού της ….., ο οποίος προετοιμαζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της Γ’ τάξης του Λυκείου για να επιτύχει τον στόχο εισαγωγής του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και χρειαζόταν την παρουσία και την ψυχολογική υποστήριξη της μητέρας του, με δεδομένο ότι επί σειρά ετών το ως άνω τέκνο αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, παρακολουθείτο από ειδικούς και ήταν εύθραυστης ψυχολογίας. Σημειώνεται ότι όπως προκύπτει ιδίως από την κατάθεση της ……. στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, την υπ’ αριθ. …./10.11.2021 ένορκη βεβαίωση του ………. και τη ληφθείσα στα πλαίσια παλαιότερης δίκης κι εκτιμώμενη ως δικαστικό τεκμήριο ένορκη βεβαίωση της ………. ………., η ενάγουσα διέκοψε την εργασία της το έτος 1997, καταρχάς για να αφιερωθεί στην οικογένεια που επιθυμούσε να δημιουργήσει με τον εναγόμενο, δεδομένου ότι ο τελευταίος λόγω της φύσης της εργασίας του απουσίαζε από το σπίτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά και όταν δεν έλειπε σε ταξίδι εργαζόταν μέχρι αργά το βράδυ ακόμη και τα Σάββατα και τις Κυριακές, ενώ από τη γέννηση του τέκνου τους και μετά, ο ανήλικος χρειαζόταν συνεχή φροντίδα λόγω του σοβαρού προβλήματος άσθματος που αντιμετώπιζε. Συνεπώς τα όσα υποστηρίζει ο εκκαλών-εναγόμενος ότι κατά τη διάρκεια του γάμου τους, καίτοι η εφεσίβλητη-εναγόμενη μπορούσε να εργασθεί, απέφυγε να το πράξει με δική της πρωτοβουλία και χωρίς να ληφθεί από κοινού απόφαση από τους δύο συζύγους για το θέμα αυτό, δεν ευσταθούν. Ενόψει των αναγκών της ενάγουσας, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της, μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου της με τον εναγόμενο, η συμπληρωματική διατροφή, την οποία ο τελευταίος υποχρεούται να της καταβάλλει ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής μέχρι και τον μήνα Ιούνιο του 2020, απορριπτομένου στην ουσία του, του πρώτου λόγου της έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου και του κύριου αιτήματος του τρίτου λόγου έφεσης ότι η εφεσίβλητη-ενάγουσα δεν δικαιούτο μεταγαμιαίας διατροφής για το παραπάνω χρονικό διάστημα και ότι θα μπορούσε να εργασθεί με πλήρες ωράριο από ώρα 8.00 ή 9.00 το πρωί έως τις 16.00 ή τις 17.00 το απόγευμα, καθώς, λαμβάνοντας υπόψη την πρωινή καθυστέρηση για την προετοιμασία και την αναχώρηση του ανήλικου ….. για το σχολείο του καθώς και τον χρόνο μετάβασης της ενάγουσας από την οικία προς τον τόπο εργασίας της και της επιστροφής της από τον τόπο εργασίας της στην οικία της, ο διαθέσιμος χρόνος εργασίας της δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει το διάστημα από ώρα 9.00 το πρωί έως ώρα 14.30 το μεσημέρι. Περαιτέρω, ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλλει το επιδικαζόμενο σε βάρος του ποσό, χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή, απορριπτομένης της σχετικώς προβληθείσας εκ μέρους του ένστασης ως ουσιαστικά αβάσιμης. Τα όσα υποστηρίζει με τον έκτο λόγο έφεσής του ο εκκαλών-εναγόμενος ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε πρωτοδίκως ως ουσία αβάσιμη η ένσταση ιδίας διακινδύνευσης που προέβαλε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά του αιτήματος της ενάγουσας για επιδίκαση ατομικής διατροφής και ότι ο καθαρός τακτικός του μισθός ανέρχεται στο ποσό των 1.914,16 ευρώ τον μήνα και ότι ο ίδιος μαζί με την υποχρέωσή του για καταβολή διατροφής στον υιό του, ….. ύψους 1.300 ευρώ τον μήνα έχει μηνιαία έξοδα 5.600 ευρώ και ότι επιβαρυνόμενος με τα μηνιαία έξοδα της νέας του συζύγου συμπεριλαμβανομένου και της δόσης του δανείου της συζύγου του για τη μητέρα της ύψους 500 ευρώ μηνιαίως αδυνατεί να ανταποκριθεί σε επιπρόσθετο βάρος καταβολής διατροφής ύψους 300 ευρώ προς την τέως σύζυγό του αποδεικνύονται αβάσιμα. Ο ίδιος έχει δηλώσει για το φορολογικό έτος 2018 άθροισμα καθαρών (όχι μικτών) ποσών από μισθούς 137.684,23 ευρώ, που αναλογεί σε 11.473,68 ευρώ τον μήνα, το δε πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφαιρώντας φόρο που παρακρατήθηκε στους μισθούς ύψους 54.184,74 ευρώ και ποσό που παρακρατήθηκε για ειδική εισφορά αλληλεγγύης ύψους 9.742,57 ευρώ, δηλαδή ποσά που δεν αφαιρούνται από τα εισοδήματα του εναγόμενου, αλλά εκτιμώνται ως βιοτικές του ανάγκες, υπολογίζει τον μηνιαίο μισθό που του απομένει στο ύψος των 6.142 ευρώ. Ο εκκαλών-εναγόμενος με τον έκτο λόγο της έφεσής του προσθέτει εκ νέου στις ανάγκες του την εισφορά αλληλεγγύης ύψους 612,25 ευρώ τον μήνα, καίτοι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έχει συνυπολογίσει την εισφορά αυτή και εμφανίζει την οφειλή του προς την εφορία για ΕΝΦΙΑ στο πολύ υψηλό ποσό των 253,25 ευρώ τον μήνα, ενώ κατά το προσκομιζόμενο από τον ίδιο από 23.9.2019 σημείωμα για πληρωμή της ΑΑΔΕ το συνολικό ποσό οφειλής για ΕΝ.Φ.Ι.Α. ανέρχεται στα 840,78 ευρώ, που αναλογεί μηνιαίως στο ποσό των 70,06 ευρώ, ενώ και το κόστος της περιοδοντικής αγωγής το υπολογίζει σε 480 ευρώ τον μήνα, ενώ η σχετική θεραπεία ολοκληρώνεται κατά την από 5.9.2019 βεβαίωση χειρουργού-οδοντίατρου ……….. σε δέκα μήνες και άρα η μηνιαία επιβάρυνση με βάση τους 12 μήνες του έτους είναι 400 ευρώ. Επομένως και αν γίνουν δεκτά τα υπόλοιπα έξοδα του εκκαλούντος-εναγόμενου, όπως αυτός τα υπολογίζει στον έκτο λόγο έφεσής του, ήτοι 800 ευρώ για μηνιαίο μίσθωμα, 180 ευρώ για συμμετοχή του σε έτερους λογαριασμούς και δαπάνες, 200 ευρώ για καύσιμα, 600 ευρώ για σούπερ μάρκετ (εννοεί προφανώς τα ενιαία έξοδα σούπερ μάρκετ με τη νέα του σύζυγο, καθώς τέτοια έξοδα για ένα άτομο είναι υπερβολικά), 65 ευρώ για ασφάλεια/τέλη, 80 ευρώ για Δ.Ε.Η. και ΕΥΔΑΠ, 60 ευρώ για ΟΤΕ, 70,06 ευρώ για ΕΝΦΙΑ, 910,21 ευρώ για δόση δανείου και 400 ευρώ για περιοδοντική αγωγή προκύπτει ένα άθροισμα 3.365,27 ευρώ. Εάν προστεθεί και το καταβαλλόμενο ποσό διατροφής στον ανήλικο ….. που συνυπολογίζει ο εκκαλών στο ποσό των 1.300 ευρώ, τα έξοδά του φθάνουν τις 4.665,27 ευρώ, οπότε μέχρι τα 6.142 ευρώ τον μήνα απομένουν άλλα 1.476,73 ευρώ, με τα οποία ευχερώς ο εκκαλών θα μπορούσε να καλύψει και τις διατροφικές ανάγκες της νυν συζύγου του και να διαθέσει από το ποσό αυτό, 300 ευρώ για μηνιαία μεταγαμιαία διατροφή της πρώην συζύγου του-εφεσίβλητης. Για το διάστημα όμως από τον Ιούλιο του 2020 και μετά, η ενάγουσα δεν έχει βάσιμη αξίωση κατά του εναγόμενου για καταβολή μεταγαμιαίας διατροφής, καθώς δύναται να εργασθεί με πλήρες ωράριο και να εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους για την κάλυψη των διατροφικών της αναγκών σε συνδυασμό με το μίσθωμα το οποίο θα μπορούσε να εισπράττει από την εκμίσθωση του διαμερίσματος α’ ορόφου ιδιοκτησίας της στον Κορυδαλλό, χωρίς πια να δεσμεύεται από τις ανάγκες επιμέλειας του υιού των διαδίκων …. ….., ο οποίος δεν χρειαζόταν πλέον την ψυχολογική υποστήριξη της μητέρας για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες της καθημερινής ζωής, έχοντας πλέον φθάσει στην ηλικία των 17 ½ ετών. Σημειωτέον ότι ο εκκαλών-εφεσίβλητος-ενάγων υιός των διαδίκων πέτυχε στην υψηλόβαθμη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (βλ. την 943/2021 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), οπότε διάγει πλέον τον βίο του φοιτητή. Επομένως για το διάστημα από τον Ιούλιο του 2020 και μετά, έπρεπε να απορριφθεί το αίτημα επιδίκασης μεταγαμιαίας διατροφής στην ενάγουσα, το δε πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που για το εν λόγω χρονικό διάστημα δέχθηκε εν μέρει στην ουσία του το σχετικό αίτημα και επιδίκασε στην ενάγουσα διατροφή ύψους 300 ευρώ τον μήνα, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά το βάσιμο επικουρικό αίτημα του τρίτου λόγου έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου. Περαιτέρω, με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις ανάγκες του ενάγοντος-εκκαλούντος-εφεσίβλητου τέκνου των διαδίκων, όπως αυτές προκύπτουν από τις πιο πάνω συνθήκες ζωής τους, η ανάλογη διατροφή που δικαιούτο αυτό έναντι των γονέων του για τη διατροφή, συντήρηση, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία, ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη (πέραν της καλυπτόμενης από τον ασφαλιστικό του φορέα) και την εν γένει εκπαίδευσή καθ’ όλο το διάστημα της φοίτησής του στη Γ’ Λυκείου, όταν το ανήλικο τότε τέκνο παρακολουθούσε ιδιωτικό σχολείο και επιβαρυνόταν σε αυτό με επιπλέον δίδακτρα για φροντιστηριακές ώρες κύριων μαθημάτων εντός του σχολείου “……….” και όπως η σχολική δαπάνη για το ανωτέρω έτος επιμερίζεται για τον υπολογισμό του ποσού της οφειλόμενης διατροφής σε διάστημα 12 μηνών, ήτοι από την επίδοση της αγωγής μέχρι και τον Αύγουστο του 2020 (δηλαδή για τα έξοδα της Γ’ Λυκείου από τον Σεπτέμβριο του 2019 έως τον Αύγουστο του 2020) και όχι μέχρι τον Ιούνιο του 2020, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο εναγόμενος, ανέρχεται στο ποσό των 1.535,83 ευρώ μηνιαίως. Το ποσό αυτό αναλύεται σε 530, 83 ευρώ για την έξοδα εκπαίδευσης (3.370 δια 12 μήνες + 200 ευρώ μηνιαίως για συμπληρωματικά μαθήματα + 50 ευρώ μηνιαίως για σχολικά είδη) συν 100 ευρώ μηνιαίως για σχολικές εκδρομές συμπεριλαμβανομένης της πενθήμερης της Γ’ Λυκείου, συν 50 ευρώ για αγορά υλικών για τη δημιουργία μοντέλων ηλεκτρονικών συσκευών, συν 80 ευρώ για ένδυση-υπόδηση, συν 100 ευρώ για χαρτζιλίκι και ψυχαγωγία, συν 100 ευρώ για ιατροφαρμακευτικές δαπάνες με την επισήμανση ότι εφόσον είναι ασφαλισμένος με ιδιωτική ασφάλιση από τον εναγόμενο πατέρα του, ο τελευταίος θα αποζημιωθεί για την καταβολή της σχετικής δαπάνης, συν 80 ευρώ για αναλογία εξόδων θερινών διακοπών, οι οποίες είναι αναγκαίες λόγω του χρόνιου άσθματος από το οποίο υποφέρει ο υιός των διαδίκων, συν 200 ευρώ για διατροφή με τη στενή έννοια (για τροφή, είδη καθαριότητας και ατομικής υγιεινής και λοιπά προϊόντα σούπερ μάρκετ), συν 175 ευρώ για συμμετοχή του στο μηνιαίο μίσθωμα της μισθωμένης οικίας όπου διαμένει με τη μητέρα του, συν η αναλογία του στα μηνιαία έξοδα ρεύματος, ύδατος, τηλεφωνίας, θέρμανσης ύψους 100 ευρώ, συν 20 ευρώ για δαπάνη μεταφοράς. Οι παραπάνω εκτιμώμενες σε χρήμα ανάγκες διατροφής του ανήλικου τότε τέκνου των διαδίκων και ήδη εκκαλούντος-εφεσίβλητου δεν κρίνονται εξωπραγματικές, καθώς το τέκνο των διαδίκων τυγχάνει μαθητής ιδιωτικού σχολείου κάτι που είναι συμβατό με τα εισοδήματα των γονέων του και ιδίως του πατέρα του -εναγόμενου, ο καθαρός μισθός του οποίου μετά την αφαίρεση των ασφαλιστικών κρατήσεων και φόρων κατά τα προαναφερόμενα φθάνει τις 6.142 ευρώ τον μήνα, τα όσα δε αντίθετα προβάλλει με τον έβδομο λόγο έφεσής του ο εναγόμενος τυγχάνουν αβάσιμα στην ουσία τους, ενώ και οι λοιπές σε χρήμα ανάγκες διατροφής του είναι απόλυτα συμβατές με τα εισοδήματα των γονέων του, ιδίως με αυτά του εναγόμενου. Από το παραπάνω ποσό ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλλει με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας μητέρας του τέκνου, το ποσό των 1.350 ευρώ μηνιαίως. Το υπόλοιπο ποσό των 185,83 ευρώ βαρύνει την ενάγουσα με την παροχή των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή του τέκνου και των λοιπών συνδεόμενων με τη συνοίκηση στο ίδιο διαμέρισμα παροχών. Σε ό,τι αφορά όμως το διάστημα από τον Ιούλιο έως και τον Αύγουστο του 2020, οπότε γίνεται δεκτό ότι η ενάγουσα θα μπορούσε να εργασθεί με πλήρη απασχόληση σε θέση υπαλλήλου, το ποσό που αναλογεί στον εναγόμενο για την κάλυψη της διατροφής του τέκνου των διαδίκων ανέρχεται στα 1.300 ευρώ μηνιαίως, με το υπόλοιπο ποσό των 235,83 ευρώ να βαρύνει την ενάγουσα. Τέλος για τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο 2020, οπότε δεν υφίσταντο πλέον οι δαπάνες ιδιωτικής παιδείας και σχολικών εκδρομών για τον εκκαλούντα-εφεσίβλητο ……….., πλην όμως πρέπει να γίνει δεκτό ότι λόγω της μη δέσμευσης του χρόνου του ανήλικου στο σχολείο αυξήθηκε ο χρόνος των μηνιαίων μετακινήσεών του και αντίστοιχα το κόστος αυτό στο ποσό των 50 ευρώ τον μήνα αντί των 20 ευρώ που δέχεται το παρόν Δικαστήριο πιο πάνω, το σύνολο των μηνιαίων σε χρήμα αναγκών του σε διατροφή αντιστοιχούσε στο ποσό των 935 ευρώ. Από το ποσό αυτό 120 ευρώ βαρύνουν την ενάγουσα ανάλογα με τις οικονομικές της δυνάμεις και με τις παροχές της προς την υιό της που συνδέονται με τη συνοίκηση μαζί του και το υπόλοιπο ποσό των 815 ευρώ μηνιαίως βαρύνει τον εκκαλούντα-εναγόμενο ανάλογα με τα εισοδήματα, την περιουσιακή του κατάσταση και τις υποχρεώσεις διατροφής προς τρίτα πρόσωπα που τον βαρύνουν, γενομένου εν μέρει δεκτού του ένατου λόγου έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου με τον οποίο παραπονείται γιατί δεν αφαιρέθηκαν από τον υπολογισμό των μηνιαίων σε χρήμα αποτιμωμένων αναγκών διατροφής του υιού του, το ποσό της αναλογίας διδάκτρων και φροντιστηριακών μαθημάτων, μετά το πέρας των πανελλαδικών εξετάσεων τον Ιούνιο του 2020. Ενόψει των ανωτέρω δεν αποδείχθηκε το προβαλλόμενο με τον τρίτο λόγο έφεσης των εκκαλούντος-ενάγοντος ότι οι μηνιαίες ανάγκες διατροφής του ανέρχονταν κατά το επίδικο χρονικό διάστημα στο ποσό των 2.715 ευρώ και ότι ο εφεσίβλητος-εναγόμενος πατέρας του όφειλε να του καταβάλλει μηνιαία διατροφή ύψους 2.565 ευρώ. Εξάλλου, τα όσα υποστηρίζει ο εκκαλών-εναγόμενος με τον όγδοο λόγο της έφεσής του ότι η αναλογία συμμετοχής της εφεσίβλητης-ενάγουσας πρώην συζύγου του στη διατροφή του τέκνου τους, με συνεκτίμηση των περιουσιακών της στοιχείων και των εισοδημάτων που απέφυγε να αποκομίσει κατά τα ανωτέρω, έπρεπε να ορισθεί από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο στο ποσό των 500-600 ευρώ αποδεικνύονται αβάσιμα στην ουσία της κατά τον προκύψαντα συσχετισμό των οικονομικών δυνάμεων του εναγόμενου και της ενάγουσας, οπότε πρέπει να απορριφθούν. Σύμφωνα με τα όσα προεκτέθηκαν, πρέπει γενομένων εν μέρει δεκτών των συνεκδικαζόμενων υπό κρίση αντίθετων εφέσεων, να εξαφανισθεί λόγω εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, η εκκαλούμενη απόφαση, όπως έχει διορθωθεί με τη νεότερη 207/2021 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου και η οποία δέχθηκε εν μέρει την από 20.9.2019 αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλλει εντός του πρώτου τριήμερου κάθε μήνα στην ενάγουσα ως διατροφή της ίδιας ατομικά το ποσό των 300 ευρώ για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής και ως διατροφή του ανήλικου τέκνου τους το ποσό των 1.300 ευρώ για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής και έως την ενηλικίωσή του, ήτοι μέχρι την 1.12.2020, αμφότερα τα ποσά με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης. Ακολούθως, το Δικαστήριο αυτό πρέπει να κρατήσει και να δικάσει την ως άνω αγωγή, να την κάνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεώσει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα: α) στην ενάγουσα ως ατομική της διατροφή το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως και τον Ιούνιο του 2020, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρις εξοφλήσεως, απορριπτομένου του αιτήματος επιδίκασης διατροφής για το διάστημα από τον Ιούλιο του 2020 και μετά, β) στο ενάγοντα υιό των διαδίκων, ως διατροφή το ποσό των 1.350 ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως και τον Ιούνιο του 2020, το ποσό των 1.300 ευρώ μηνιαίως για καθέναν από τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2020 και το ποσό των 815 ευρώ μηνιαίως για το διάστημα από τον Σεπτεμβρίου του 2020 και έως την ενηλικίωση του, ήτοι μέχρι την 1.12.2020, όλα δε τα παραπάνω ποσά με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρις εξοφλήσεως. Περαιτέρω, μέρος των δικαστικών εξόδων των εκκαλούντων-εφεσίβλητων-εναγόντων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας ανάλογα με την έκταση της νίκης τους κατά την έκβαση της δίκης πρέπει σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 178 παρ.1, 191 παρ.2 και 183 του ΚΠολΔ να επιβληθούν σε βάρος του εφεσίβλητου-εκκαλούντος-εναγόμενου, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό, απορριπτομένου του δέκατου λόγου έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου, με τον οποίο αυτός υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να συμψηφιστούν κατ’ άρθρο 179 ΚΠολΔ τα μεταξύ αυτού και της ενάγουσας πρώην συζύγου δικαστικά τους έξοδα, ως μη νόμιμου καθώς συμψηφισμός δικαστικών εξόδων προβλέπεται με την ανωτέρω διάταξη δυνητικά για συζύγους των οποίων δεν έχει λυθεί ο γάμος με αμετάκλητη δικαστική απόφασης, όπως στην προκειμένη περίπτωση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την την από 31.7.2020 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …/2020 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …./2020) έφεση και την από 3.9.2021 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …/2021 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2021 και Ε.Α.Κ. …./2021) έφεση αμφότερες κατά της 1355/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση), όπως έχει διορθωθεί με την 207/2021 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου και όπως στην πρώτη έφεση συνεχίζει τη δίκη στο όνομά του κατά το μέρος που τον αφορά, ο ενηλικιωθείς εφεσίβλητος ………., αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και εν μέρει κατ’ ουσίαν τις παραπάνω εφέσεις.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση.
Κρατεί και δικάζει την από 20.9.2019 (με Γ.Α.Κ. …/2019 και Ε.Α.Κ. …./2019) αγωγή.
Απορρίπτει ό,τι έκρινε απορριπτέο στην αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προακαταβάλλει μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα στην ενάγουσα ως μηνιαία διατροφή της ίδιας ατομικά το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής μέχρι και τον μήνα Ιούνιο του 2020, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρις εξοφλήσεως.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα στον ενάγοντα υιό του ……….. διατροφή ως εξής: α) για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής μέχρι και τον μήνα Ιούνιο του 2020, το ποσό των χιλίων τριακοσίων πενήντα (1.350) ευρώ μηνιαίως, β) για καθέναν από τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2020, το ποσό των χιλίων τριακοσίων (1.300) ευρώ μηνιαίως και γ) για το διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2020 και έως την ενηλικίωση του ενάγοντος, ήτοι μέχρι την 1.12.2020, το ποσό των οκτακοσίων δεκαπέντε (815) ευρώ μηνιαίως και για καθένα από τα παραπάνω ποσά με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης μέχρις εξοφλήσεως.
Επιβάλλει σε βάρος του εναγόμενου-εκκαλούντος-εφεσίβλητου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας-εκκαλούσας-εφεσίβλητης, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος-εκκαλούντος-εφεσίβλητου, τα οποία ορίζει στο ποσό των οκτακοσίων (800) ευρώ και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και από τα οποία (ποσά) θα εκπέσει το ποσό που έχει προκαταβληθεί εκ μέρους του εναγόμενου σε αυτούς πρωτοδίκως κατ’ εφαρμογή του άρθρου 173 παρ.4 ΚΠολΔ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 1.4.2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
