Συμπληρωματικά στοιχεία και παράταση παραγραφής
Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 5185/2022 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών κρίθηκε ότι δεν είναι «συμπληρωματικά» τα στοιχεία για τις κινήσεις των λογαριασμών φορολογούμενου ως δικαιούχος ή συνδικαιούχος με άλλα πρόσωπα, σε τράπεζες της ημεδαπής, ούτε βέβαια είναι «συμπληρωματικά» τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και το έντυπο Ε9, ούτε και η ίδια η υπ’ αριθ. …./Α/2011 έκθεση ελέγχου περιουσιακής κατάστασης συνιστά τέτοιο στοιχείο, η οποία στηρίχθηκε αποκλειστικά σε αντιπαραβολή των ανωτέρω στοιχείων.
Στην προκειμένη περίπτωση, δυνάμει της…/29-12-2013 εντολής ελέγχου του Προϊσταμένου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., η οποία είχε ως αιτία την αποσταλείσα με αριθ. Πρωτ…. υπ’ αριθ…./Α/2011 έκθεση ελέγχου περιουσιακής κατάστασης των Επιθεωρητών – Ελεγκτών του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, διενεργήθηκε μερικός έλεγχος φορολογίας εισοδήματος του προσφεύγοντος, υπαλλήλου του …., για τα οικονομικά έτη 2001 έως 2011. Στο πλαίσιο του ελέγχου του ανωτέρω Σώματος, ο προσφεύγων υπέβαλε δήλωση περιουσιακής κατάστασης με τα περιουσιακά στοιχεία του ίδιου και της συζύγου του και, αφού χορηγήθηκε άδεια άρσης του φορολογικού, τραπεζικού και χρηματιστηριακού απορρήτου και συγκεντρώθηκαν οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος των οικονομικών ετών 2000-2010 και οι τραπεζικοί λογαριασμοί του, υπέβαλε τις σχετικές εξηγήσεις του. Ακολούθως, οι αρμόδιοι επιθεωρητές – ελεγκτές του ανωτέρω Σώματος προέβησαν σε αντιπαραβολή της Δήλωσης Περιουσιακής Κατάστασης με τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, το έντυπο Ε9 και τα αντίγραφα κινήσεων των τραπεζικών λογαριασμών του προσφεύγοντος και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, κατά τα οικονομικά έτη 2003, 2004, 2006 και 2009, ο προσφεύγων απέκτησε περιουσιακά στοιχεία που δεν καλύπτονται από νόμιμα και εμφανή εισοδήματα.
Απαλλαγή από αλληλέγγυα ευθύνη νομίμων εκπροσώπων
Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. ΣτΕ 355/2023 απόφαση του ΣτΕ (Ολομ.) στο πλαίσιο προδικαστικού ερωτήματος κρίθηκε ότι η απόρριψη αίτησης της παρ. 29 άρθρ. 66 του ν. 4646/2019 διοικούντος ν.π. περί απαλλαγής του από την ευθύνη του για φορολογικά χρέη του ν.π. γεννά διαφορά ουσίας που άγεται με προσφυγή στο μονομελές διοικητικό πρωτοδικείο.
Πιο συγκεκριμένα, η διαφορά που γεννάται από την αμφισβήτηση της απόρριψης από τη Φορολογική Διοίκηση της προβλεπόμενης από τη μεταβατική διάταξη της παραγρ. 29 του άρθρου 66 του ν. 4646/2019 αιτήσεως φυσικού προσώπου, περί απαλλαγής του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του για φορολογικά χρέη νομικού προσώπου, συνιστά διαφορά ουσίας, αρμόδιο για την εκδίκαση της οποίας είναι το μονομελές διοικητικό πρωτοδικείο, ενώπιον του οποίου άγεται με το ένδικο βοήθημα της προσφυγής (ΣτΕ Ολ, απάντηση σε προδικαστικό ερώτημα).
Εικονικότητα τιμολογίου και βάρος απόδειξης
Αν η φορολογική αρχή αποδείξει ότι ο εκδότης του τιμολογίου είναι μεν πρόσωπο φορολογικώς υπαρκτό, αλλά εν όψει των επιχειρηματικών του δυνατοτήτων ή της υλικοτεχνικής υποδομής της επιχειρήσεώς του και του προσωπικού που απασχολεί, δεν είναι δυνατόν να ήταν σε θέση να εκπληρώσει την επίμαχη παροχή, το βάρος αποδείξεως της αληθείας της συναλλαγής φέρει ο λήπτης του τιμολογίου. (ΣτΕ 1404/2015, βλ. και ΔΕΔ Θ 1955/2022).
Δημοφιλή ερωτήματα
Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος επικαλείται μεν τη λήψη δανείου από ελληνική ή αλλοδαπή επιχείρηση, αλλά δεν υπάρχει σχετικό έγγραφο βέβαιης χρονολογίας ούτε και μπορεί να αποδειχθεί η λήψη του δανείου αυτού από άλλα στοιχεία (π.χ. κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών του δανειστή ή του δανειζόμενου από τις οποίες να προκύπτει δόση ή επιστροφή χρημάτων), τότε ο ισχυρισμός του φορολογούμενου περί δανείου δεν μπορεί να γίνει δεκτός (ΠΟΛ.1175/2017).
Η επιστημονική ομάδα της ARTION
Με την επιμέλεια του κ. Γεωργίου Δαλιάνη
Το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες συμβουλευτικές υπηρεσίες.
