Απόρριψη αγωγής λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης – Υπόχρεο είναι το Ελληνικό Δημόσιο
Σε αγωγή από καθηγήτρια σχολείου κατά του διευθυντή της για αποζημίωση λόγω άσκησης εναντίον της εργασιακού bullying, κρίθηκε ότι υπάρχει έλλειψη παθητικής νομιμοποίησης του διευθυντή (ΠΠρΘες 46/2021).
Κατά την κρίση του δικαστηρίου, ο ζημιωθείς από παράνομη πράξη ή παράλειψη δημοσίου υπαλλήλου, προκληθείσα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του από δόλο ή βαριά αμέλειά του, δεν δύναται να στραφεί κατά του υπαλλήλου και να απαιτήσει χρηματική αποζημίωση, κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών, αλλά την αξίωση αυτή μπορεί να την ασκήσει κατά του Δημοσίου, υπάλληλος του οποίου ήταν ο ζημιώσας κατά τον χρόνο της πρόκλησης της ζημίας.
Αυτό ισχύει και στην περίπτωση που ο ζημιωθείς από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του δημοσίου υπαλλήλου τυγχάνει και ο ίδιος δημόσιος υπάλληλος.
Πιο αναλυτικά, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι πρόκειται για αγωγή στρεφόμενη κατά του εναγόμενου δημοσίου υπαλλήλου – διευθυντή Γυμνασίου, ατομικώς και ουχί κατά του Ελληνικού Δημοσίου, υπάλληλος του οποίου τύγχανε τούτος, με επίκληση την ευθύνη προς αποζημίωση από την επικαλούμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά του εν λόγω υπαλλήλου, που ενήργησε κατά την ενάσκηση της υπηρεσίας που του είχε ανατεθεί, αλλά και κατά κατάχρηση και επ’ ευκαιρία αυτής, τελούσα (η αδικοπρακτική συμπεριφορά) σε εσωτερική αιτιώδη συνάφεια προς την εκτέλεση της υπηρεσίας, κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ.
Περαιτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 38 § 1 ν. 3528/2007, η αγωγή τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης, διότι η ενάγουσα δεν έχει την ανωτέρω αξίωση ατομικώς κατά του εναγόμενου διευθυντή του σχολείου κατά το χρόνο πρόκλησης της επικαλούμενης ζημίας, ο οποίος δεν ευθύνεται έναντι αυτής για τις επίδικες πράξεις του, που, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, τελέσθηκαν από δόλο στο σύνολό τους κατά την ενάσκηση της ανατεθείσας σε αυτόν δημόσιας υπηρεσίας και σε συνάρτηση με την οργάνωση και τη λειτουργία της, αλλά και κατά κατάχρηση αυτής, με αφορμή τα ανατεθέντα σ’ αυτόν καθήκοντα, ούτε ενέχεται για αποκατάσταση της προκληθείσας απ’ αυτές ζημίας.
Υπόχρεο, αντιθέτως, είναι το Ελληνικό Δημόσιο, κατά του οποίου και μόνο θα μπορούσε να στραφεί η ενάγουσα, δοθέντος, έτι περαιτέρω, ότι ακόμα και τα αναφερόμενα στην αγωγή συκοφαντικά και ειρωνικά σχόλια και οι λεκτικές απειλές εκ μέρους του εναγομένου φέρονται να έλαβαν χώρα στο χώρο της εργασίας του, κατά την άσκηση ή επ’ αφορμή των καθηκόντων του ως διευθυντή, συνιστούν, δε, κατά τα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο, παρενόχληση της ενάγουσας στο χώρο εργασίας της με τη μορφή ταπεινωτικής συμπεριφοράς, άνισης μεταχείρισης, προσβολών, απομόνωσης, απειλών, άσκησης ψυχολογικής βίας, ανάθεσης υπερβολικού όγκου εργασίας κ.λπ. (εργασιακό bullying).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η αγωγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση με σχολιασμό στο sakkoulas-online.gr
