ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τακτική Διαδικασία)
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ιωάννη Μαλλούχο, Πρόεδρο Πρωτοδικών – Εισηγητή, Νικόλαο Σταυρόπουλο, Πρωτοδίκη, Σοφία Καβαρινού, Πρωτοδίκη – Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Βασιλική Αναγνωστοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Ιουνίου 2017, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Κ. Μ. του Δ., κατοίκου Κ. Α., με ΑΦΜ …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους Ιωάννη Δομέτιο και Παναγιώτη Χριστογεώργη.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «….» που έχει την έδρα της στον Π. Α. και πλέον στη Γ. Α. με ΑΦΜ …, και εκπροσωπείται νόμιμα από τον εκκαθαριστή αυτής Α. Β., ο οποίος παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο Χαρίκλεια Πέππα, 2) Α. Β. του Κωνσταντίνου, κατοίκου Π…….. και ήδη Γ., με ΑΦΜ …, ο οποίος παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο Χαρίκλεια Πέππα.
Ο καλών – ενάγων, ζήτησε να γίνει δεκτή η από 26-3-2015 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …, η οποία προσδιορίστηκε μετά από αναβολές για την 28-2-2017, οπότε και ματαιώθηκε.
Ήδη, η υπόθεση εισάγεται για νέα συζήτηση. Η σχετική από 22-3-2017 κλήση, κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …, προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να ζητήσει την άρση της προσβολής και τη μη επανάληψή της στο μέλλον. Αξίωση αποζημίωσης, κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις (άρθρα 914 επ. ΑΚ), δεν αποκλείεται, ύστερα από αίτηση του προσβληθέντος, όπως και της ικανοποίησης της ηθικής βλάβης, δοθέντος ότι ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, περιεχόμενο του οποίου αποτελεί και η προστασία της προσωπικότητάς του, προστατεύεται και από το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 και 2 αυτού). Προσβολή προσωπικότητας συνιστούν πράξεις, που περιέχουν ονειδισμό ή αμφισβήτηση της προσωπικής και επαγγελματικής προσωπικότητάς του, ακόμα και αν αυτές τον καθιστούν απλά ύποπτο, ότι μετέρχεται ανέντιμες μεθόδους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, ή άλλων εκφάνσεων της ζωής του. Άλλωστε, από τις προαναφερόμενες νομικές διατάξεις, προκύπτει ότι η προσβολή είναι παράνομη, όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή σε ενάσκηση μικρότερης σπουδαιότητας δικαιώματος ή κάτω από περιστάσεις που καθιστούν καταχρηστική την άσκησή του. Ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος, μόνο ως προς την αξίωση άρσης της προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον, ενώ για την αξίωση χρηματικής, λόγω ηθικής βλάβης, ικανοποίησης, απαιτεί και το στοιχείο της υπαιτιότητας. Προσβολή προσωπικότητας με αδικοπραξία πραγματώνεται και με το έγκλημα της προβλεπόμενης από το άρθρο 229 παρ. 1 ΠΚ αξιόποινης πράξεως της ψευδούς καταμηνύσεως, για την στοιχειοθέτηση της οποίας απαιτείται η πράξη που αποδίδεται σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα να είναι αξιόποινη ή πειθαρχικώς κολάσιμη και ψευδής, ο υπαίτιος να γνώριζε την αναλήθεια και να απέβλεπε με αυτή την κίνηση ποινικής ή πειθαρχικής διώξεως εναντίον εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η καταγγελία του αναληθώς εγκαλούντος. Επίσης, η προσβολή της προσωπικότητας μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 του Π.Κ. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 Π.Κ., όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλο γεγονός, που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφήμησης, και αν το γεγονός αυτό είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε, ότι τούτο είναι ψευδές τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Έτσι, για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης αμφοτέρων των άνω εγκλημάτων απαιτείται ισχυρισμός ή διάδοση από τον υπαίτιο, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλο γεγονότος, που θα μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του. Από τις αμέσως ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 362 και 363 ΠΚ προκύπτει ότι για την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται: α) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου, β) το γεγονός να είναι δυνατόν να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου αυτού προσώπου, και γ) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να γνώριζε, ότι αυτό είναι ψευδές. Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση, που προέρχεται ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο. Αντίθετα διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της από άλλον γενομένης ανακοίνωσης. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Αυτό το οποίο αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτον στις αισθήσεις και δυνάμενο να αποδειχθεί, αντίκειται δε προς την ηθική και ευπρέπεια. Αντικείμενο προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του φυσικού προσώπου. Ο νόμος θεωρεί ως προστατευόμενο αγαθό την τιμή ή την υπόληψη του προσώπου, το οποίο είναι μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας και κινείται στα πλαίσια της συναλλακτικής ευθύτητας. Η τιμή του προσώπου θεμελιώνεται επί της ηθικής αξίας, η οποία πηγή έχει την ατομικότητα και εκδηλώνεται με πράξεις ή παραλείψεις. Δεν αποκλείεται στην ή έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσης ακόμη δε και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας, δηλαδή, μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται με το γεγονός κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικώς να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική του βαρύτητα, άλλως μπορεί να αποτελούν εξύβριση κατά την ΠΚ 361 (ΑΠ 753/2011, ΕφΠατρ 335/2017, Α΄ Δημ. ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι στις 26-9-2013, ο δεύτερος των εναγόμενων και στις 27-9-2013 η πρώτη των εναγόμενων άσκησαν, αντιστοίχως, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, τις με αριθμ.κατ. … και … αγωγές τις οποίες έστρεφαν κατά του ιδίου και των μη διαδίκων στην παρούσα δίκη κοινοπραξίας με την επωνυμία «…» και … και με νόμιμο λόγο ευθύνης την αδικοπραξία (απάτη, τετελεσμένη και σε απόπειρα και πλαστογραφία), αξίωναν αποζημίωση για αποκατάσταση της μη περιουσιακής τους ζημίας (στην …/2013 αγωγή ζητείται το χρηματικό ποσό των 3.200.000 ευρώ και στην … το χρηματικό ποσό των 2.780.000 ευρώ), πλην, όμως, οι αγωγές αυτές δεν συζητήθηκαν, καθώς οι αντίδικοι τους παραιτήθηκαν των δικογράφων τους. Ακολούθως, στις 5-12-2013, οι εναγόμενοι υπέβαλλαν εις βάρος του, ενώπιον του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς, την από 5-12-2013 και με ΑΒΜ … έγκληση τους εις βάρος και του ιδίου. Ότι στα δικόγραφα τους αυτά περιέλαβαν τα αναλυτικώς περιγραφόμενα στην αγωγή ψευδή και συκοφαντικά για αυτόν γεγονότα, που αφορούσαν την δραστηριότητα του ως Εντεταλμένου Συμβούλου του Διοικητικού Συμβουλίου της προαναφερόμενης κοινοπραξίας, κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο του έτους 2013, με σκοπό να προκαλέσουν (με την έγκληση) την ποινική του δίωξη για τα κακουργήματα της απάτης, με σκοπό παράνομου περιουσιακού οφέλους, υπερβαίνοντος τα 120.000 ευρώ και της κατ’ εξακολούθηση πλαστογραφίας, μετά χρήσεως και με σκοπό παράνομου περιουσιακού οφέλους, υπερβαίνοντος τα 120.000 ευρώ και να προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του. Επικαλούμενος, λοιπόν, ως νόμιμο λόγο ευθύνης των εναγόμενων την υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του από την ψευδή καταμήνυση και την συκοφαντική του δυσφήμηση, που τέλεσαν με πρόθεση εις βάρος του, κατά την κατάθεση των ως άνω δικογράφων, ζητεί: α) την άρση της προσβολής, δια της ανακλήσεως της με ΑΒΜ … εγκλήσεως τους, αλλά και των αγωγών (από 26-9-2013 και με αριθμ.κατ. …/2013 αγωγή του δεύτερου των εναγόμενων και από 27-9-2013 και με αριθμ.κατ. … αγωγή της πρώτης των εναγομένων), που έχουν καταθέσει, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείο Πειραιώς, κατά της Κοινοπραξίας, του ιδίου της και του Προέδρου της β) την απαγόρευση επαναλήψεως της στο μέλλον και γ) την επιδίκαση του χρηματικού ποσού των 299.960 ευρώ, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, που υπέστη από την προσβολή της προσωπικότητας του. Επίσης, ζητεί να του επιδικασθεί το ως άνω χρηματικό ποσό, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, να απαγγελθεί εις βάρος του δεύτερου των εναγόμενων προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους ως μέσον εκτελέσεως της αποφάσεως και να καταδικασθούν οι αντίδικοι του στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αγωγή, αρμοδίως και παραδεκτώς, εισάγεται προς συζήτηση, κατά την τακτική διαδικασία, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7, 9, 11, 18, 22 και 25 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ. Είναι, δε, ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις 57, 59, 71, 932, 299, 345 και 346 ΑΚ, 229 και 363 – 362 ΠΚ, 908 παρ. 1 περ.δ΄, 1047 και 176 του Κ.Πολ.Δ., μόνον, όμως, ως προς το αίτημα επιδικάσεως αποζημιώσεως για την μη περιουσιακή ζημία, που υπέστη ο ενάγων από την υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του. Αντιθέτως, το αίτημα άρσεως της προσβολής, δια της ανακλήσεως των δικογράφων (αγωγών και εγκλήσεως) πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμο, καθώς: α) κατά το σκέλος, που ζητείται η ανάκληση της ΑΒΜ … εγκλήσεως, με την ως άνω υποβληθείσα έγκληση, οι εναγόμενοι ζήτησαν την ποινική δίωξη του ενάγοντος για αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα, με αποτέλεσμα να μην είναι επιτρεπτή η ανάκληση της, με τον ενάγοντα να διατηρεί, μόνον, αξιώσεις αποκαταστατικού χαρακτήρα, ενώ β) κατά το σκέλος που ζητείται η ανάκληση των με αριθμ.κατ. … και … αγωγών, οι ενάγοντες εκείνων των αγωγών – νυν εναγόμενοι έχουν παραιτηθεί των δικογράφων, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται πλέον ενεργός προσβολή, ώστε να νοείται και άρση της, κατά την έννοια του άρθρου 57 ΑΚ, αλλά μόνον η άσκηση αξιώσεων αποκαταστατικού χαρακτήρα, όπως αυτές που ασκούνται με την υπό κρίση αγωγή (αποζημίωση για αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης από την προσβολή). Απορριπτέο ως αόριστο είναι και το αίτημα παραλείψεως των προσβολών στο μέλλον, καθώς δεν εκτίθεται κανένα στοιχείο από το οποίο μπορεί να πιθανολογηθεί ότι οι εναγόμενοι προτίθενται να στραφούν, εκ νέου, κατά του ενάγοντος, είτε με αγωγή, είτε με νέα έγκληση. Κατά το μέρος, επομένως, που η αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι για το καταψηφιστικό της αίτημα, ο ενάγων έχει καταβάλει το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου, με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ.σχετ. το υπ’ αριθμ. … γραμμάτιο εισπράξεως από την ΕΤΕ, το υπ’ αριθμ. … διπλότυπο εισπράξεως της Γ΄ΔΟΥ Πειραιώς και την υπ’ αριθμ. … απόδειξη του ΕΤΑΑ, Τομέα Υγείας Δικηγόρων).
Με τις νομίμως κατατεθείσες προτάσεις τους, οι εναγόμενοι αρνούνται αιτιολογημένως την ιστορική βάση της αγωγής και ζητούν την απόρριψη της. Παράλληλα, υποβάλλουν αίτημα αναβολής της συζητήσεως, μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί των με αριθμ.κατ. … και 6663/2013 αγωγών αποζημιώσεως, που έχει καταθέσει, στο παρόν Δικαστήριο, η κοινοπραξία με την επωνυμία «…» κατ’ αυτών και εκκρεμεί ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς, μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. … οριστικής αποφάσεως του παρόντος Δικαστηρίου και την άσκηση της με αριθμ.κατ. … εφέσεως και των με αριθμ.κατ. … πρόσθετων λόγων από τους ίδιους. Με αυτό το περιεχόμενο, το ως άνω αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, καθώς ήδη έχει εκδοθεί από το Εφετείο Πειραιώς η υπ’ αριθμ. … τελεσίδικη απόφαση, που απέρριψε την έφεση και τους πρόσθετους λόγους. Τέλος, ζητούν να καταδικασθεί ο αντίδικος τους στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων.
Από την εκτίμηση της ένορκης καταθέσεως του μάρτυρος του ενάγοντος, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, απορριπτομένης ως αβάσιμης, σύμφωνα με το άρθρο 400 του Κ.Πολ.Δ., όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 1 του Ν. 4335/2015, της ενστάσεως εξαιρέσεως, που προέβαλαν οι εναγόμενοι, (επισημαίνεται ότι η κατάθεση αυτή σταθμίζεται ως προς την αξιοπιστία της, καθώς ο μάρτυς έχει ασκήσει ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά των νυν εναγόμενων την από 18-3-2015 και με αριθμ.κατ. … αγωγή, που συζητήθηκε κατά την ίδια δικάσιμο και στηρίζεται στην ίδια ιστορική και νομική βάση), καθώς και από όλα τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν και τα οποία εκτιμώνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένων και των υπ’ αριθμ. … ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων των εναγόμενων Δ. Π., Ξ. Ζ. και Σ. Κ., που ελήφθησαν, επιμελεία των εναγόμενων, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς Άννας Καλλίτση – Παναγοπούλου, για να χρησιμοποιηθούν σε προηγούμενες δίκες, μεταξύ των διαδίκων και θα εκτιμηθούν στην παρούσα ως δικαστικά τεκμήρια, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων ήταν, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα (2013) και είναι μέχρι σήμερα, Εντεταλμένος Σύμβουλος του Διοικητικού Συμβουλίου της μη διαδίκου στην παρούσα δίκη κοινοπραξίας πλοιοκτητριών εταιρειών, με την επωνυμία «….», η οποία ιδρύθηκε την 27.1.2009 μεταξύ ανωνύμων ναυτικών εταιριών, με την με την αυτή ημερομηνία σχετική έγγραφη σύμβαση, με την επωνυμία, όμως, «…», με έδρα το επί της Λ. Σ. αρ. … και Τ. αρ. οίκημα, στην Α., δηλώθηκε στη Δ.Ο.Υ. πλοίων με αρ. καταχώρησης … και έλαβε τον αριθμό φορολογικού μητρώου …. Στις 23.5.2011, με νέα έγγραφη συμφωνία των μελών της τροποποιήθηκε η άνω επωνυμία της σε «….» και αποχώρησαν δύο(2) από τα πέντε (5) μέλη της, το δε τροποποιητικό κοινοπρακτικό κατατέθηκε στην άνω Δ.Ο.Υ., με αριθμό καταχώρησης …. Η κοινοπραξία συνεστήθη (άρθρο 3 του Κοινοπρακτικού), με σκοπό τον συντονισμό των Πλοιοκτητριών Εταιριών για την από κοινού εξυπηρέτηση τόσο των διεθνών συγκοινωνιακών γραμμών (π.χ. Πάτρα Ιταλία) όσο και των γραμμών εσωτερικού, όπως δραστηριοποιούνται τα πλοία των μελών της Πλοιοκτητριών εταιριών, το συντονισμό της έκδοσης των εισιτηρίων και φορτωτικών, τη διάθεση των εισιτηρίων των Πλοίων από μεταφορά επιβατών, οχημάτων πάσης φύσεως και εμπορευμάτων, και τη βελτίωση των προσφερομένων υπηρεσιών θαλασσίων και παράκτιων μεταφορών επιβατών με τα άνω πλοία, τα οποία δραστηριοποιούνται στο χώρο της επιβατηγού ναυτιλίας. Στα πλαίσια του σκοπού αυτού, η κοινοπραξία συνήψε με τη νυν πρώτη εναγομένη εταιρία, που διατηρεί τουριστικό και ναυτικό πρακτορείο στον Πειραιά, α) τις από 29.6.2012 τρεις (3) συμβάσεις λιμενικής πρακτόρευσης, δυνάμει των οποίων ανετέθη στην εναγομένη, ως πράκτορα, η λιμενική πρακτόρευση στους λιμένες … του πλοίου «…», πλοιοκτησίας «…», που εξυπηρετούσε τη γραμμή …, ή όποιου άλλου πλοίου αντικαθιστούσε αυτό, με αντικείμενο την παροχή σχετικών υπηρεσιών και κράτησης ή και πώλησης εισιτηρίων επιβατών και φορτίων στους άνω λιμένες, και β) τις από 29.6.2012 δύο (2) συμβάσεις, δυνάμει των οποίων η εναγομένη ανέλαβε να ενεργήσει ως premium πράκτορας πωλήσεως εισιτηρίων επιβατών και επιβατηγών οχημάτων στη νήσο Λέσβο και στη νήσο Χίο, αλλά και προώθησης (marketing) και πώλησης τουριστικών πακέτων και μεταφορικών υπηρεσιών των δρομολογίων, που θα διεξήγαγαν τα άνω πλοία. Σε όλες τις συμβάσεις ο νυν δεύτερος εναγόμενος συνεβλήθη αφενός ως νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης εναγομένης και αφετέρου ατομικά, ως Υπεύθυνος Πρακτορείου, και εγγυήθηκε προσωπικά και αλληλέγγυα την πλήρη και ακριβόχρονη εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων του Πράκτορα (ήτοι της πρώτης εναγομένης) από την κάθε σύμβαση, ευθυνόμενος εις ολόκληρον με την πρώτη εναγομένη, ως αυτοφειλέτης, παραιτηθείς από το δικαίωμα ασκήσεως διζήσεως, όπως και από όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τα άρθρα 850, 852, 855, 856, 860, 862, 863, 864, 866, 867, 868 και 869 ΑΚ. Ακόμη, συμφωνήθηκε η ανάρτηση στην ηλεκτρονική σελίδα της κοινοπραξίας ηλεκτρονικών χρεωστικών σημειωμάτων για κάθε σύμβαση, με τα οποία θα χρεωνόταν η πράκτορας εναγομένη εταιρία τους, σύμφωνα με τους δημοσιευμένους από αυτήν (ενάγουσα) ναύλους, μετά από αφαίρεση των προκαθορισμένων με τον κοινό όρο 4 των άνω συμβάσεων ποσοστών προμηθείας, και τα οποία θα αποτελούσαν χρεωστικά ομόλογα, σε καθένα εκ των οποίων ενσωματωνόταν βέβαιη και εκκαθαρισμένη απαίτηση κατά της εναγομένης πράκτορος και θα παρείχαν πλήρη απόδειξη των οφειλομένων από την πράκτορα στην κοινοπραξία ποσών. Η εξόφληση των ως άνω ποσών, ήτοι μετά από αφαίρεση της προμήθειας, ορίστηκε να λαμβάνει χώρα με εβδομαδιαίες καταβολές σε μετρητά, και ειδικότερα, τα μεν ποσά των πωλήσεων των ναύλων, που αφορούσαν επιβάτες και ΙΧ οχήματα να εξοφλούνται εντός δεκαπέντε (15) ημερών, τα δε ποσά των ναύλων των ΔΧ φορτηγών οχημάτων εντός εξήντα (60) ημερών, με αφετηρία και στις δύο περιπτώσεις την ημερομηνία έκδοσης και λήψης από την πράκτορα πρώτη εναγομένη εκάστου εκκαθαριστικού χρεωστικού σημειώματος, σύμφωνα με τον επίσης κοινό σε όλες τις συμβάσεις όρο 3.5 σε συνδ. με τον όρο 4 αυτών. Τέλος, δυνάμει επίσης κοινού και στις πέντε (5) συμβάσεις με αριθμό 12 όρου, συμφωνήθηκε μεταξύ όλων των συμβαλλομένων να κατατεθούν ως εγγύηση στην κοινοπραξία τα ποσά των 80.000ευρώ για καθεμία από τις τρεις πρώτες και των 20.000ευρώ για κάθε μια από τις δύο τελευταίες, αντίστοιχα, με τη μορφή τραπεζικής επιταγής ή τραπεζικής εγγύησης ή επιταγής ανοικτής ημερομηνίας, η οποία θα είχε ημερομηνία λήξης 12 μηνών, μετά τη λύση ή τη διακοπή εκάστης σύμβασης, αφού θα είχαν διακανονιστεί όλα τα οφειλόμενα ποσά προς την ενάγουσα. Σε εκτέλεση του τελευταίου τούτου όρου, η πρώτη εναγομένη, δια του δευτέρου εναγόμενου, υπό την ιδιότητά του ως νομίμου εκπροσώπου της, εξέδωσε στον Πειραιά και παρέδωσε σε στην κοινοπραξία μια επιταγή με αριθμό … της Τράπεζας «…», ποσού 80.000 ευρώ, με κενή ημερομηνία έκδοσης, πληρωτέα από τον με αριθμό … λογαριασμό της, που τηρούσε στην άνω τράπεζα και σε διαταγή της κοινοπραξίας υπό την ισχύουσα νέα επωνυμία της «….». Ομοίως, ο δεύτερος εναγόμενος εξέδωσε, ατομικώς, στον Πειραιά, για την ίδια ως άνω αιτία και σε διαταγή της κοινοπραξίας τις με αριθμούς …, …, … και … επιταγές της Τράπεζας «…» με κενή ημερομηνία έκδοσης, ποσού 80.000 ευρώ η πρώτη, 20.000 ευρώ η δεύτερη, 80.000 ευρώ η τρίτη και 20.000 ευρώ η τέταρτη, πληρωτέες όλες από τον με αριθμό 028 301 000003365242 0 λογαριασμό του, που τηρούσε στην παραπάνω τράπεζα. Όλες οι παραπάνω επιταγές ανέγραφαν την νέα επωνυμία της κοινοπραξίας, ήτοι «….» και παρελήφθησαν από αυτήν στις 5-7-2012, για την εκτέλεση, όπως προελέχθη, των αντιστοίχων όρων των συμβάσεων λιμενικής πρακτόρευσης και Premium Πράκτορα Πωλήσεων. Ειδικότερα, η με αριθμό … επιταγή παραδόθηκε σε εκτέλεση του όρου της σύμβασης λιμενικής πρακτόρευσης, που αφορούσε στο λιμάνι του Πειραιά, η με αριθμό … επιταγή σε εκτέλεση του όρου της σύμβασης λιμενικής πρακτόρευσης που αφορούσε στο λιμάνι της Χίου, η με αριθμό … επιταγή σε εκτέλεση του όρου της σύμβασης Premium Πράκτορα Πωλήσεων, που αφορούσε στο λιμάνι της Χίου, η με αριθμό … επιταγή σε εκτέλεση του όρου της σύμβασης λιμενικής πρακτόρευσης, που αφορούσε στο λιμάνι της Μυτιλήνης και η με αριθμό … επιταγή σε εκτέλεση του όρου της σύμβασης Premium Πράκτορα Πωλήσεων, που αφορούσε στο λιμάνι της Λέσβου. Σε επίρρωση των συμφωνηθέντων συντάχθηκαν συγχρόνως αντίστοιχες αποδείξεις παραλαβής αυτών, οι οποίες υπεγράφησαν και από τα δυο συμβαλλόμενα μέρη, στις οποίες αναφέρθηκε ρητά ο νεότερος όρος ότι κάθε μια από τις ως άνω επιταγές: «…παρελήφθη σύμφωνα με τον όρο 12 της ανωτέρω συμβάσεως για την καλή εκτέλεση των όρων αυτής και συμφωνείται από κοινού ότι θα παραμείνει στην Εταιρεία και θα εμφανισθεί για πληρωμή, χωρίς άλλη ειδοποίηση ή όχληση προς τον Πράκτορα, εφόσον υπάρξει οποιαδήποτε καθυστέρηση ή/και υπερημερία του ως προς την απόδοση των οφειλομένων στην Εταιρεία ναύλων εκ της ως άνω συμβάσεως πρακτόρευσης ή άλλου είδους οφειλή αυτού εκ της συμβάσεως αυτής έναντι της Εταιρείας, θα επιστραφεί δε εφόσον διακοπεί η συνεργασία και λήξει ή καταγγελθεί ή λυθεί η ως άνω σύμβαση πρακτόρευσης και μόνο υπό τον όρο ότι δεν υφίσταται καμία άλλη απαίτηση ή οικονομική εκκρεμότητα της Εταιρείας κατά του Πράκτορα κατά το χρόνο λήξεως ή λύσεως ή καταγγελίας κατά τα ανωτέρω». Με βάση, επομένως, τα ανωτέρω, σε περίπτωση υπερημερίας της πρώτης εναγόμενης σε κάποια από τις πέντε συμβάσεις, η Κοινοπραξία θα δικαιούταν να συμπληρώσει την ημερομηνία της αντίστοιχης επιταγής και να την εμφανίσει προς πληρωμή, χωρίς ειδοποίηση των εναγόμενων. Η πρώτη εναγόμενη εταιρία περί το μήνα Ιούνιο2013 άρχισε να εμφανίζει σημαντική καθυστέρηση ως προς την απόδοση των ποσών, που εισέπραττε από την πώληση των εισιτηρίων. Έτσι, με την από 18.6.2013 επιστολή της προς την πρώτη εναγόμενη, η κοινοπραξία όχλησε αυτήν για την καταβολή ληξιπρόθεσμου ποσού, ύψους 792.077,77 ευρώ από τις εν λόγω πωλήσεις, γνωστοποιώντας, συγχρόνως, ότι το συνολικό υπόλοιπο του λογαριασμού ανερχόταν σε 1.596.018,55 ευρώ, χωρίς να προβαίνει σε ξεχωριστό προσδιορισμό των οφειλόμενων από κάθε σύμβαση. Την όχλησή της η κοινοπραξία επανέλαβε προς τους εναγόμενους, με την από 26.6.2013 τηλεομοιοτυπική επιστολή της(FAX), στην οποία αναφερόταν ότι το υπόλοιπο του λογαριασμού είχε διαμορφωθεί στο ποσό των 1.428.866 ευρώ. Η πρώτη εναγομένη απέστειλε, ακολούθως, την από 28.6.2013 τηλεομοιοτυπική απάντησή της, υπογεγραμμένη από τον Οικονομικό Προϊστάμενο του λογιστηρίου της Θεοχάρη Παπαγεωργίου, με την οποία ισχυρίστηκε ότι το υπόλοιπο του λογαριασμού, που υπερέβαινε τα όρια των μεταξύ τους συμφωνημένων πιστώσεων για πωλήσεις εισιτηρίων επιβατών και φορτωτικών, ανερχόταν κατά την άνω ημερομηνία σε 598.000 ευρώ περίπου, αναγνωρίζοντας, έτσι, μέρος της υφιστάμενης οφειλής και ότι πρόθεσή της ήταν η οριστική τακτοποίηση της εκκρεμότητας αυτής και η επαναφορά του λογαριασμού στο συμφωνημένο χρόνο ενηλικίωσης, ότι προς τούτο θα της παρέδιδε άμεσα επιταγές πελατείας αξίας 53.000 ευρώ και εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Ιουλίου 350.000 ευρώ σε μετρητά, με την πεποίθηση ότι εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Αυγούστου ο μεταξύ τους λογαριασμός θα βρισκόταν ηλικιακά εντός των συμφωνημένων ορίων. Περαιτέρω, η κοινοπραξία, με την από 12.7.2013 επιστολή της, που υπογράφεται από τον υπεύθυνο του λογιστηρίου της Δημήτριο Σουρή, και αφού δεν είχε λάβει χώρα καμιά άλλη ενέργεια προς διευθέτηση της εκκρεμότητας, ενημέρωσε τους εναγόμενους ότι το υπόλοιπο του λογαριασμού ανεχόταν σε 1.896.690.000 ευρώ και η ληξιπρόθεσμη απαίτησή της σε 774.633,71 €, ενώ, ακόμη, με την από 14.8.2013 επιστολή της, την κάλεσε και πάλι να εξοφλήσει όλες τις άνω οφειλές της μέχρι την 16.8.2013, οι οποίες μέχρι και την 15.8.2013 είχαν διαμορφωθεί σε 1.221.880,30 ευρώ, χωρίς πάλι να επιμερίζει το ποσό κάθε συμβάσεως. Ενόψει των ανωτέρω, η πρώτη εναγομένη παρέδωσε στην κοινοπραξία στις 16.8.2013 την με αριθμό 07674389-6 επιταγή εκδόσεώς της, πληρωτέα από την «Τράπεζα Αττικής Α.Ε.», ποσού 750.000 €, σε διαταγή της κοινοπραξίας, με αναγραφόμενη επωνυμία «….» και ημερομηνία εκδόσεως την 21.8.2013. Η εν λόγω επιταγή εμφανίσθηκε νομίμως και εμπροθέσμως προς πληρωμή χωρίς να εξοφληθεί, καθόσον δεν υπήρχαν αντίστοιχα κεφάλαια στον λογαριασμό, πλην όμως σκοπίμως δεν βεβαιώθηκε τούτο επί του σώματος της επιταγής, προκειμένου να διευθετηθεί η διαφορά. Λόγω της αδυναμίας εξεύρεσης των αντιστοίχου κεφαλαίου για κάλυψη της επιταγής, ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την άνω ιδιότητά του, του νομίμου εκπροσώπου, ζήτησε και συμφώνησε με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Κοινοπραξίας να αντικατασταθεί η άνω επιταγή, λόγος για τον οποίο της παρέδωσε, στις 29.8.2013, την ένδικη υπ’ αριθμόν … επιταγή, εκδόσεως της πρώτη εναγομένης δια του νομίμου εκπροσώπου της, δευτέρου εναγομένου, συμπληρωμένη με το ίδιο ως άνω ποσό, και με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30.8.2013, πληρωτέα από την ίδια τράπεζα σε διαταγή της κοινοπραξίας. Στην τελευταία αυτή επιταγή αναγράφηκε ως επωνυμία της λήπτριας κοινοπραξίας, η πριν την άνω μνημονευόμενη τροποποίηση επωνυμία «ΑΤΤΙΚΑ ΦΕΡΡΙΣ Ν.Ε. & ΣΙΑ» αντί της νέας «….». Ο δεύτερος εναγόμενος, λόγω συνεχιζόμενης οικονομικής αδυναμίας, ζήτησε και πάλι νέα παράταση μέχρι το μεσημέρι της 6.9.2013 για την τακτοποίηση του άνω ποσού με άλλη επιταγή. Ειδικότερα, ο δεύτερος εναγόμενος είχε ζητήσει από την ενάγουσα να μην εμφανισθεί η άνω επιταγή προκειμένου να την αντικαθιστούσε για δεύτερη φορά με άλλη, επειδή αντιμετώπιζε οικονομική δυσχέρεια και απέστειλε στις 5.9.2013 ηλεκτρονική επιστολή του προς τον ενάγοντα, στην οποία ανέφερε ότι η συνεργασία τους με την κοινοπραξία είναι εξίσου σημαντική και για την πρώτη εναγομένη, ότι αιτείται την αναβολή παράδοσης της επιταγής των 750.000 ευρώ για μια ημέρα ακόμη, ήτοι έως την 6.9.2013, ώρα 12.30 και διαβεβαίωσε την κοινοπραξία δια του ενάγοντος, ότι η προσωρινή δυσκολία που παρουσιάστηκε στην τήρηση των υποχρεώσεών τους, θα παύσει στο εξής να υφίσταται και ότι η αναβολή που ζητούσε ήταν η τελευταία. Η Κοινοπραξία, δεχόμενη τη νέα πρόταση, ανέμενε να της παραδοθεί η προς αντικατάσταση της επίδικης επιταγή, πλην όμως τούτο δεν έλαβε χώρα παρόλο, που ο δεύτερος εναγόμενος την διαβεβαίωνε για το αντίθετο μέχρι το πρωί της 5.9.2013. Έτσι, η Κοινοπραξία εμφάνισε νομίμως και εμπροθέσμως στην πληρώτρια τράπεζα, στις 6.9.2013,τηνως άνω επιταγή, που είχε εις χείρας της, η οποία τελικά δεν πληρώθηκε ελλείψει αντιστοίχων διαθεσίμων κεφαλαίων, γεγονός που βεβαιώθηκε από την πληρώτρια Τράπεζα επί του σώματος της επιταγής. Ακολούθως, η Κοινοπραξία ζήτησε παράλληλα και εκδόθηκε η με αριθμό … Διαταγή Πληρωμής του Δικαστή του Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία οι εναγόμενοι υποχρεώθηκαν να της καταβάλουν το ποσό 750.000 ευρώ, πλέον τόκων και δικαστικής δαπάνης, ενώ για την ίδια απαίτηση της και με νόμιμο λόγο την αδικοπραξία, άσκησε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά των νυν εναγόμενων την από 12-9-2013 και με αριθμ.κατ. …/2013 αγωγή αποζημιώσεως, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. … οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, που την δέχθηκε ως κατ’ ουσία βάσιμη. Η ως άνω απόφαση κατέστη τελεσίδικη, μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. … αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς, που απέρριψε την ασκηθείσα κατ’ αυτής έφεση. Στην δίκη αυτή, οι νυν εναγόμενοι αμφισβήτησαν το κύρος της ως άνω επιταγής και υποστήριξαν ότι η Κοινοπραξία εμφανίζοντας την προς πληρωμή, εξαπάτησε την πληρώτρια τράπεζα, όπως και τον Δικαστή, που εξέδωσε την προαναφερόμενη διαταγή πληρωμής, πλην, όμως, οι ισχυρισμοί τους αυτοί απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι (βλ.σχετ. το 12ο και 13ο φύλλο της … αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς). Ακολούθως, η Κοινοπραξία αποφάσισε και κατήγγειλε τις συμβάσεις με την από 6.9.2013 καταγγελία της, την οποία επέδωσε στην πρώτη εναγομένη στις 6.9.2013 και στον δεύτερο εναγόμενο στις 10.9.2013 και ζήτησε την εξόφληση μέχρι την 9.9.2013 της ληξιπρόθεσμης οφειλής τους προς αυτήν, ύψους ως τότε 1.477.449,42 ευρώ. Στις 13.11.2013 η Κοινοπραξία επέδωσε νέα εξώδικη πρόσκληση στους εναγόμενους, με την οποία τους κάλεσε να της αποδώσουν μέχρι την 18.11.2013 όχι μόνο το άνω ληξιπρόθεσμο ποσό, αλλά ολόκληρο το ανεξόφλητο υπόλοιπο από 2.227.386,83 ευρώ, όπως το υπολόγιζε η ίδια, χωρίς, όμως, πάλι να προβαίνει σε ξεχωριστό προσδιορισμό για κάθε σύμβαση. Μετά την καταγγελία και την λήξη της συνεργασίας των εναγόμενων και αφού η Κοινοπραξία άρχισε να επιδιώκει δικαστικά την ικανοποίηση των απαιτήσεών της, οι εναγόμενοι με την από 15.11.2013 εξώδικη απάντησή τους, αρνήθηκαν το ύψος της οφειλής και ζήτησαν εκκαθάριση, αλλά και αυτός ο ισχυρισμός τους απορρίφθηκε ως αβάσιμος από το Εφετείο Πειραιώς. Παράλληλα, η Κοινοπραξία, κάνοντας χρήση του συμβατικού όρου της εγγυητικής ευθύνης του δευτέρου εναγομένου, συμπλήρωσε τις ημερομηνίες στις με αριθμούς …, …, …, … και …, επιταγές, τις οποίες είχε παραλάβει στις 5-7-2012, και οι οποίες επείχαν θέση εγγυοδοσίας, σύμφωνα με τον όρο 12 των συμβάσεων λιμενικής πρακτόρευσης και 8.1 των συμβάσεων Premium πράκτορα πωλήσεων, σε συνδυασμό και με την προαναφερθείσα τροποποιητική – συμπληρωματική ως προς τους ανωτέρω όρους συμφωνία μεταξύ της Κοινοπραξίας και της πρώτης εναγόμενης, η οποία εμπεριέχεται στην δεύτερη παράγραφο των από 5-7-2012 αποδείξεων παραλαβής των ως άνω αξιογράφων και εμφάνισε αυτές (επιταγές), στις 11-9-2013, πλην όμως, δεν πληρώθηκαν λόγω ελλείψεως διαθεσίμων κεφαλαίων στους αντίστοιχους λογαριασμούς, που τηρούσαν οι εναγόμενοι στην Τράπεζα Πειραιώς και σφραγίστηκαν αυθημερόν. Για τις αξιώσεις αποζημιώσεως της από την έκδοση των ως άνω ακάλυπτων επιταγών, η Κοινοπραξία άσκησε κατά των εναγόμενων, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, την από 16.9.2013 και με αρ. κατ. … αγωγή της, με την οποία ζητούσε, με νόμιμο λόγο ευθύνης των εναγόμενων την αδικοπραξία, να της καταβάλλουν, αλληλεγγύως και εις ολόκληρο το χρηματικό ποσό των 80.000 ευρώ και συνολικά, ο δεύτερος εναγόμενος το ποσό των 200.000, με τους νόμιμους τόκους από την επίδοση της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Και αυτή, η αγωγή έγινε δεκτή ως κατ’ ουσία βάσιμη, με την υπ’ αριθμ. … οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, που κατέστη τελεσίδικη, μετά την απόρριψη, με την υπ’ αριθμ. … αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς, της ασκηθείσας κατ’ αυτής εφέσεως και των πρόσθετων λόγων. Εκτός, όμως, από την Κοινοπραξία και οι εναγόμενοι άσκησαν αγωγές κατ’ αυτής για τις διαφορές τους από τις συμβάσεις πρακτορεύσεως. Ειδικότερα, η πρώτη εναγόμενη άσκησε κατά της Κοινοπραξίας, του νυν ενάγοντος και του Σπυρίδωνος Πασχάλη την με αριθμ. κατ. … αγωγή της, με την οποία επικαλούμενη την αδικοπρακτική ευθύνη των αντιδίκων της (τέλεση: α) εις βάρος του νυν δεύτερου εναγόμενου, της πληρώτριας Τράπεζας, του Δικαστή, που εξέδωσε την υπ’ αριθμ. … του αδικήματος της απάτης, με την παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθών, κατά την συμπλήρωση και εμφάνιση προς πληρωμή της με αριθμ. … επιταγής των 750.000 ευρώ, αλλά και την έκδοση της με αριθμ. … διαταγής πληρωμής και β) εις βάρος των νυν εναγόμενων, του αδικήματος της πλαστογραφίας μετά χρήσεως, μέσω της νοθεύσεως των πέντε επιταγών εγγυήσεως, συνολικού ποσού 280.000 ευρώ, με σκοπό να αποκομίσει η Κοινοπραξία ισόποσο παράνομο περιουσιακό όφελος και γ) της απόπειρας απάτης στο δικαστήριο κατ’ εξακολούθηση), ζητούσε ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της μη περιουσιακής της ζημίας το χρηματικό ποσό των 2.780.000 ευρώ, ενώ και ο δεύτερος εναγόμενος άσκησε κατά των ίδιων με την προηγούμενη αγωγή εναγόμενων, την με αριθμ.κατ. …/2013 αγωγή του, την οποία στήριζε στην ίδια πραγματική και νομική βάση με την αγωγή της νυν πρώτης εναγόμενης, με αίτημα την καταβολή αποζημιώσεως ύψους 3.200.000 ευρώ. Ακολούθως, στις 5-12-2013, ο δεύτερος εναγόμενος, υπό την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης, αλλά και ατομικά, υπέβαλε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιώς την έγκληση του, που έλαβε ΑΒΜ …, η οποία στρεφόταν κατά των μελών της Διοικήσεως της Κοινοπραξίας, μεταξύ των οποίων ήταν και ο νυν ενάγων, με αίτημα την άσκηση ποινικής διώξεως εις βάρος τους για τα εγκλήματα της απάτης, από κοινού και στο Δικαστήριο, με σκοπό παράνομου περιουσιακού οφέλους της Κοινοπραξίας, υπερβαίνοντος τα 120.000 ευρώ (για την επιταγή των 750.000 ευρώ) και της πλαστογραφίας, μετά χρήσεως (νόθευση των πέντε επιταγών εγγυήσεως με σκοπό παράνομου περιουσιακού οφέλους της Κοινοπραξίας, υπερβαίνοντος τα 120.000 ευρώ). Στο παρόν στάδιο, οι νυν εναγόμενοι έχουν ήδη παραιτηθεί από τα δικόγραφα των από … και … αγωγών τους, ενώ επί της ΑΒΜ … εγκλήσεως τους, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιώς άσκησε ποινική δίωξη εις βάρος των εγκαλουμένων, ήτοι και του νυν ενάγοντος, για τα κακουργήματα της απάτης, εκ της οποίας το περιουσιακό όφελος και η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνουν το συνολικό ποσό των 120.000 ευρώ, ηθικής αυτουργίας στην υπό στοιχ. α΄ πράξη από κοινού, της απάτης επί Δικαστηρίω από κοινού, εκ της οποίας το περιουσιακό όφελος και η προξενηθείσα ζημία, υπερβαίνουν συνολικά το χρηματικό ποσό των 120.000 ευρώ, άμεση συνέργεια στην τελευταία πράξη και πλαστογραφία (νόθευση) μετά χρήσεως από κοινού και κατ’ εξακολούθηση δια βλάβης τρίτου, εκ της οποίας το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν συνολικά το χρηματικό ποσό των 120.000 ευρώ και παραγγέλθηκε η διενέργεια κυρίας ανακρίσεως από την Ανακρίτρια του Β΄ Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δεν έχει περαιωθεί ακόμη. Με την υπό κρίση αγωγή του, ο ενάγων υποστηρίζει ότι τα γεγονότα, που περιέλαβαν οι νυν εναγόμενοι στις ως άνω αγωγές και την έγκληση τους, για να στηρίξουν τις αξιώσεις τους και να προκαλέσουν την ποινική δίωξη και του ίδιου για τα ως άνω εγκλήματα είναι, εν γνώσει τους, ψευδή και θίγουν την τιμή και την υπόληψη του. Κατ’ αρχάς, οι ισχυρισμοί των εναγόμενων, κατά το σκέλος, που αφορούν την υπ’ αριθμ. … επιταγή, ποσού 750.000 ευρώ, έχουν ήδη κριθεί ως αβάσιμοι με την υπ’ αριθμ. … απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, που δεν παράγει, μεν, δεδικασμένο, που δεσμεύει το παρόν Δικαστήριο (δεν υπάρχει ταυτότητα διαδίκων), αλλά έχει ερευνήσει τους ίδιους ισχυρισμούς τους. Αντιθέτως, η νόθευση των πέντε επιταγών εγγυήσεως και ειδικότερα, εάν υπήρξε αντισυμβατική ή μη συμπλήρωση καθεμίας εξ αυτών δεν αποτέλεσε αντικείμενο εκείνης της δίκης, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. … αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς, αλλά διενεργείται για αυτήν κυρία ανάκριση, με κατηγορούμενο και τον ενάγοντα, που θα περατωθεί ουσιαστικά, με την έκδοση αμετάκλητου βουλεύματος, με έναν από τους βασικούς ισχυρισμούς των εναγόμενων να αποτελεί ότι η οφειλή τους προερχόταν αποκλειστικά από την σύμβαση πρακτορεύσεως στον Πειραιά και επομένως, μόνον η επιταγή, που αφορούσε εκείνη την σύμβαση έπρεπε να συμπληρωθεί, εάν υποτεθεί ότι είχε τέτοιο δικαίωμα η Κοινοπραξία (βλ.σχετ. από την 69η σελίδα της εγκλήσεως και συγκεκριμένα από την παράγραφο, που άρχεται με την φράση «Μέγιστη επίσης σημασία…» έως την 73η σελίδα της εγκλήσεως). Για τον λόγο αυτό, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η ύπαρξη της ως άνω εκκρεμούς ποινικής διώξεως επηρεάζει την διάγνωση της επίδικης αστικής δικαιολογικής σχέσεως, με την έννοια ότι στα πλαίσια της παρούσας δίκης, θα κριθεί εάν τα γεγονότα, που περιέχονται στην έγκληση είναι ψευδή και τα περιέλαβαν σε αυτήν οι εναγόμενοι, για να θίξουν την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος και να προκαλέσουν την ποινική του δίωξη για τα κακουργήματα, για τα οποία διενεργείται κυρία ανάκριση, το Δικαστήριο εκτιμά ότι για την ασφαλέστερη και πληρέστερη διάγνωση της διαφοράς, πρέπει να αναβληθεί, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 250 του Κ.Πολ.Δ., η συζήτηση της υπό κρίση αγωγής, μέχρι την αμετάκλητη περαίωση της με ΑΒΜ – … ποινικής δικογραφίας, ήτοι με την έκδοση είτε αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος, είτε αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Αναβάλλει την έκδοση οριστικής αποφάσεως, μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα η με ΑΒΜ – … ποινική δικογραφία, που έχει σχηματισθεί, ύστερα από την από 5-12-2013 έγκληση των νυν εναγόμενων και την παραγγελία του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς, για την διενέργεια κυρίας ανακρίσεως από την Ανακρίτρια του Β΄ Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 13-3-2018 και δημοσιεύθηκε στις 15-3-2018, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
