ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
2o τμήμα
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : ………… ο οποίος, εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους του δικηγόρους, Γεώργιο Μιχαηλίδη και Ελένη Βουδούρη (με δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ – ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : ……….. η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της δικηγόρο, Αικατερίνη Κασιμάτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη – εκκαλούσα άσκησε στο Moνομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 16-3-2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………./2015 αγωγή της. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αρ. 1828/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς οριστική απόφαση που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.
Κατά της απόφασης αυτής οι διάδικοι άσκησαν τις εξής εφέσεις : α) ο εναγόμενος την από 23-7-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……./2020 έφεσή του και β) η ενάγουσα την από 30-9-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2020 έφεσή της, οι οποίες προσδιορίστηκαν για τη δικάσιμο της 21.10.2021 οπότε και αναβλήθηκαν για τη σημερινή συνεδρίαση.
Κατά τη συζήτηση των άνω υποθέσεων, αφού συνεκφωνήθηκαν από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως παραπάνω και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις τους, που είχαν προκαταθέσει.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στο Δικαστήριο αυτό εκκρεμούν οι εξής εφέσεις : α) από 23-7-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………../2020 και β) από 30-9-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2020. Οι άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ), ενώ, επίσης, έχει κατατεθεί για κάθε μία από αυτές το νόμιμο παράβολο κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ (βλ. το με αρ. ……… παράβολο ποσού 100 € για την (α) και ………. e παράβολο ποσού 100 € για την (β) έφεση. Οι άνω εφέσεις πρέπει να ερευνηθούν ως προς την ουσιαστική βασιμότατα των λόγων τους συνεκδικαζόμενες, δεδομένου ότι αφορούν την ίδια απόφαση (με αρ. 1828/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) κι επιπλέον διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται και μείωση των εξόδων της (άρθρ.31 και 246 ΚΠολΔ.).
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα της (β) έφεσης ………., ισχυρίστηκε στην από 16-3-2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../2015 αγωγή της, ότι ο εναγόμενος με τον οποίο διατηρούσε επαγγελματική σχέση ως προϊστάμενό της ενόσω εργαζόταν στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………….», με την συμπεριφορά του που περιγράφει στο δικόγραφο της αγωγής της, που έλαβε χώρα το διάστημα Νοέμβριο του 2013 έως την απόλυσή της στις 28.5.2014, προσέβαλε την προσωπικότητά της, με τις πράξεις της σεξουαλικής παρενόχλησης, εξύβρισης και απειλής. Ότι ο εναγόμενος επιπλέον με το δικόγραφο της από 11.7.2014 με αριθμό κατάθεσης ………./2014 αγωγής του ισχυρίστηκε εν γνώσει του ψευδή και δυσφημιστικά γεγονότα ως προς το πρόσωπο της, το οποίο αναγνώσθηκε από τον δικαστικό επιμελητή ………., σκοπός δε του εναγόμενου ήταν να τη δυσφημήσει σε τρίτους. Με βάση το ιστορικό αυτό και μετά το νομότυπο περιορισμό του αγωγικού αιτήματος, από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας της Δικηγόρου που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά, (223, 294, 295 και 297 ΚΠολΔ) και τις έγγραφες προτάσεις της, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να της καταβάλει το ποσό των 80.000 € ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο επιτόκιο από την επίδοση της αγωγής πλέον ποσού 50,00 €, το οποίο επιφυλάσσεται να αξιώσει από το αρμόδιο Ποινικό Δικαστήριο, και να επιβληθούν σε βάρος του τα δικαστικά της έξοδα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού απέρριψε ως μη νόμιμο το κεφάλαιο της αγωγής ως προς τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που περιέχονται στην από 11.7.2014 με αριθμό κατάθεσης ……/2014 αγωγή, έκανε κατά τα λοιπά αυτή εν μέρει δεκτή και αναγνώρισε ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 10.000 €. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες με τις εφέσεις τους, ως άνω υπό στοιχεία (α) και (β) αντίστοιχα, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν ο εναγόμενος – εκκαλών της (α) έφεσης να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί η αγωγή, η δε ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα της (β) έφεσης να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αγωγή της.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 57, 59, 914, 932 του ΑΚ προκύπτει ότι σε περίπτωση παράνομης προσβολής της προσωπικότητας γεννάται αξίωση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης. Προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως η εξύβριση, απλή ή συκοφαντική δυσφήμηση που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 του Π.Κ., που εφαρμόζονται και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου. Ειδικότερα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 του Π.Κ. όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ισχυρίζεται ενώπιον τρίτου ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφήμησης και αν το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε το ψεύδος, τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται: α) ισχυρισμός ή διάδοση από τον υπαίτιο, με οποιονδήποτε τρόπο, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλον γεγονότος, που θα μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, β) το γεγονός αυτό να είναι ψευδές και ο δράστης να τελεί εν γνώσει της αναληθείας του και γ) δόλια προαίρεση, η οποία περιλαμβάνει τη γνώση του δράστη ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο γεγονός είναι πρόσφορο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου και τη θέλησή του να ισχυριστεί ή διαδώσει αυτό το βλαπτικό γεγονός. Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση η προερχόμενη ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο. Αντίθετα, διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της ανακοίνωσης που γίνεται από άλλον. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Στην έννοια του τρίτου, κατά την ερμηνεία του γράμματος των άνω νομικών διατάξεων, εντάσσεται κάθε φυσικό πρόσωπο ή αρχή, όπως ο γραμματέας, ο δικαστικός επιμελητής, οι δικαστές, οι εισαγγελείς κ.λπ, που έλαβαν γνώση του δυσφημιστικού ισχυρισμού ή της διάδοσης, ο ρόλος των οποίων, ως θεσμικών οργάνων της δικαιοσύνης που υποχρεούνται να λαμβάνουν και εξετάζουν δικόγραφα με τυχόν συκοφαντικούς ισχυρισμούς δεν αναιρεί την ιδιότητα τους ως τρίτων (Ολ ΑΠ 3/2021, ΑΠ 1926/2019, ΑΠ 841/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 789/2019, ΑΠ 688/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1013/2018, ΑΠ 1777/2017 ΤΝΠ ΔΣΑ, αντιθ. ΑΠ 1353/2019, ΑΠ 1272/2019 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 640/2019, ΑΠ 690/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ως γεγονός, κατά τις ανωτέρω διατάξεις, νοείται κάθε περιστατικό του εξωτερικού κόσμου ή αντίθετη προς την ηθική ή την ευπρέπεια σχέση ή συμπεριφορά, εφόσον ανάγονται στο παρελθόν ή στο παρόν και υποπίπτουν στις αισθήσεις, ώστε να είναι δεκτικά απόδειξης, συνιστά δε ισχυρισμό του γεγονότος κάθε σχετική με αυτό ανακοίνωση, που βασίζεται είτε σε προσωπική αντίληψη ή γνώμη, είτε σε υιοθέτηση της γνώμης άλλου. Επίσης, διάδοση γεγονότος συνιστά η περαιτέρω απλή μετάδοση της σχετικής ανακοίνωσης που έγινε από άλλον. Αντιθέτως, δεν συνιστά γεγονός η έκφραση γνώμης ή συγκεκριμένης αξιολογικής κρίσης ή άλλοι χαρακτηρισμοί, εκτός αν αυτά σχετίζονται και συνδέονται άμεσα με γεγονός που συνιστά το κρίσιμο του αδικήματος στοιχείο, έτσι, ώστε ουσιαστικά να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική βαρύτητά του, πράγμα που δεν συμβαίνει, όταν εκφράζονται ή εκδηλώνονται ανεξάρτητα και άσχετα με τον τρόπο αυτό (ΑΠ 841/2019, ΑΠ 1264/2016, ΑΠ 611/2015 ΠοινΔνη 2016 583. ΑΠ 871/2007, ΑΠ 1505/2005, ΑΠ 1462/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά το άρθρο 367 § 1 περ. α – δ του ΠΚ το άδικο των προβλεπόμενων στο άρθρο 362 του ίδιου Κώδικα πράξεων αίρεται, μεταξύ των άλλων περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις (περ. γ` και δ`). Η τελευταία αυτή διάταξη (367 ΠΚ) για την ενότητα της έννομης τάξης εφαρμόζεται αναλογικώς και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. του ΑΚ. Επομένως, αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Έτσι, η προβολή της περίπτωσης του άρθρου 367 § 1 του ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος (ένσταση), λόγω άρσης του παρανόμου της προσβολής. Ωστόσο, κατά την § 2 του άρθρου 367 ΠΚ, η προαναφερόμενη άρση του άδικου χαρακτήρα της προσβολής με δυσφήμηση ανατρέπεται, αν από τον τρόπο που έλαβαν χώρα οι δυσφημιστικές δηλώσεις προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή σκοπός έκφρασης καταφρόνησης από τον προσβολέα προς εκείνον που προσβάλλεται, περιστατικά που προτείνονται κατ΄ αντένσταση από τον ενάγοντα κατά της ένστασης του εναγόμενου από τη διάταξη του άρθρου 367 § 1 του ΠΚ. Ειδικός σκοπός εξύβρισης, υπάρχει στον τρόπο εκδήλωσης τής προσβλητικής της τιμής του άλλου συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για τη δέουσα απόδοση του περιεχομένου της σκέψης εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και ο οποίος, καίτοι γνώριζε τούτο, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτόν για να προσβάλει την τιμή του άλλου. Απλές κρίσεις και γνώμες ή χαρακτηρισμοί που ενέχουν αμφισβήτηση κατά την κοινή αντίληψη της κοινωνικής ή ηθικής αξίας του παθόντος ή εκδήλωση καταφρόνησης ή ονειδισμού αυτού είναι δυνατόν να θεμελιώσουν το αδίκημα της εξύβρισης όχι όμως εκείνο της (απλής ή συκοφαντικής) δυσφήμησης (ΑΠ 15/2018, ΑΠ 1355/2015, ΑΠ 1078/2015, ΑΠ 849/2015, ΑΠ 109/2012, ΑΠ 32/2011, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Eξάλλου, συνιστά επίσης προσβολή της προσωπικότητας η πράξη της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας, που ρυθμίζεται στο άρθρο 337 ΠΚ, κατά το οποίο «Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή (παρ.1) και Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος τη θέση προσώπου που έχει ενταχθεί σε διαδικασία αναζήτησης θέσης εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη.». παρ. 4.). Στην προκείμενη περίπτωση η κρινόμενη αγωγή είναι νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων, 1, 14, 26, 27 § 1, 98, 333, 337 §§ 5-1 και 361 ΠΚ, 57, 59, 299, 330, 346, 914 και 932 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, και ως όσον αφορά τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που περιέχονται στην από 11.7.2014 με αριθμό κατάθεσης ………/2014 αγωγή του εναγόμενου, τους οποίους ανέγνωσε, όπως αναφέρεται ο δικαστικός επιμελητής, αλλά όπως εκτιμάται (αφού η αγωγή αυτή κατατέθηκε και συζητήθηκε) και λοιποί που ανήκουν στα θεσμικά όργανα της Δικαιοσύνης και έχουν έννοια του τρίτου που απαιτεί η διάταξη του άρθρου 363 ΠΚ (γραμματείς, δικαστικοί λειτουργοί). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε ως μη νόμιμο το σχετικό κεφάλαιο της αγωγής, έσφαλε, οπότε κατά το βάσιμο λόγο της (β) έφεσης της ενάγουσας ……… πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση ως προς το κεφάλαιο αυτό της αγωγής, να διακρατηθεί η αγωγή από το παρόν Δικαστήριο και να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (βλ. πρακτικά συνεδρίασης αυτού) και τα έγγραφα που προσκόμισαν με νόμιμη επίκληση οι διάδικοι, από τα οποία, άλλα λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και μεταξύ αυτών των από 27.3.2015 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……… και …….., που ελήφθησαν με την επιμέλεια της ενάγουσας ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, των με αρ. ……… και ……./2020 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ……… και ……….., που ελήφθησαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, με την επιμέλεια της ενάγουσας και προσκομίστηκαν σε άλλες αστικές δίκες των διαδίκων, των με αρ. …………/01.12.2014 ενόρκων των …………., που προσκομίζονται από τον εναγόμενο που λήφθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. για να χρησιμοποιηθούν σε ποινική δίκη και των κατωτέρω αναφερόμενων αποφάσεων ποινικών Δικαστηρίων με την επισήμανση ότι το δεδικασμένο της απόφασης του ποινικού δικαστηρίου δεν δεσμεύει το πολιτικό δικαστήριο και η αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ναι μεν δεν συνεπάγεται αυτόματα την απαλλαγή του αθωωθέντος από την αστική ευθύνη, ακόμη και αν ταυτίζονται τα πραγματικά περιστατικά της αστικής δίκης με αυτά της προηγηθείσας ποινικής τοιαύτης, το πολιτικό δικαστήριο, όμως, έχει υποχρέωση, να συνεκτιμήσει την αμετάκλητη αθωωτική απόφαση, λόγω της σοβαρότητας του αποδεικτικού αυτού στοιχείου και να την αξιολογήσει, ως ισχυρό τεκμήριο, χωρίς να διαλαμβάνει κρίσεις που να σχετίζονται με το ποινικό αδίκημα ή να προβαίνει σε οποιαδήποτε ερμηνεία ως προς τους λόγους απαλλαγής του κατηγορουμένου, ώστε να ανακύπτει ζήτημα αμφισβητήσεως της ορθότητας της απαλλακτικής απόφασης (ΟλΑΠ 4/2020, ΑΠ 964/2020, ΑΠ 68/2020, ΑΠ 365/2019, ΑΠ 125/2018, ΑΠ 808/2017, ΑΠ 806/2017), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα …… με γραμματικές γνώσεις απόφοιτου λυκείου προσελήφθη, την 01.7.2010, από την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………..», με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ως υπάλληλος γραφείου, με πενθήμερη απασχόληση την εβδομάδα και ωράριο από ώρα 08:00 έως 16:00, έναντι μικτού μηνιαίου μισθού 1.330,10 €. Η άνω εταιρία δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας, με αντικείμενο τον εφοδιασμό πλοίων με βιομηχανικά προϊόντα, είδη ασφάλειας εργαζομένων, χάρτες ναυσιπλοΐας, τρόφιμα και καπνικά προϊόντα, απασχολώντας συνολικά 96 εργαζομένου. Τα δύο πρώτα έτη της εργασίας της η ενάγουσα εργάστηκε στο τμήμα τροφίμων και, στη συνέχεια, τοποθετήθηκε στο τμήμα ναυτιλιακών χαρτών και βιβλίων και, ειδικότερα, στην έκδοση συνοδευτικών παραστατικών και τιμολόγησης. Το αντικείμενο της εργασίας της είχε να κάνει με τη διάθεση χαρτών, ναυτικών εντύπων και πληροφοριών που εξέδιδαν οι διάφορες υδρογραφικές υπηρεσίες, ανά τον κόσμο, με τις οποίες συνεργαζόταν η ως άνω αναφερόμενη επιχείρηση που είχαν άμεση σχέση με την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η ως άνω επιχείρηση που εργαζόταν η ενάγουσα ήταν υποχρεωμένη να παραδίδει τα ως άνω έντυπα και τις σχετικές πληροφορίες στις ναυτιλιακές εταιρείες, με τις οποίες συνεργαζόταν, με αυστηρό χρονοδιάγραμμα και ως εκ τούτου, πραγματοποιούσε καθημερινά δυο συγκεκριμένα δρομολόγια παραδόσεων, από το οποίο το πρώτο ξεκινούσε στις 09:00, με τριάντα περίπου παραδόσεις. Η έναρξη της εργασίας της ενάγουσας είχε ορισθεί στις 08:00, ώστε να επιτυγχάνεται η έγκαιρη έκδοση και των συνοδευτικών παραστατικών της αποστολής για την οποία εκείνη ήταν υπεύθυνη. Ο εναγόμενος απασχολείτο στην ίδια εταιρία, επί σειρά ετών και κατά το χρόνο κατά τον οποίο εργάστηκε η ενάγουσα, κατείχε θέση γενικού διευθυντή, στην ως άνω επιχείρηση, όντας ιεραρχικά προϊστάμενος της εναγόμενης. ¨Ένα διάστημα άμεσος προϊστάμενος της ενάγουσας ήταν ………….., όμως αργότερα έγινε απευθείας ο εναγόμενος. Η συμπεριφορά του τελευταίου, προς την ενάγουσα, σε χρόνο που πρέπει να τοποθετηθεί τις αρχές του έτους 2013, άλλαξε και έγινε αρκετά διαχυτικότερη. Συγκεκριμένα, όταν την καλημέριζε, στο χώρο της εργασίας τους, είτε την αγκάλιαζε είτε την φιλούσε, το οποίο υπερέβαινε τα όρια της εθιμοτυπίας στο πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων. Επιπλέον πρωϊνές ώρες, όταν μετέβαινε στο γραφείο της, της σήκωνε τα μαλλιά και την φιλούσε (έγλειφε) στο λαιμό. Περαιτέρω το Σεπτέμβριο του έτους 2013, όταν η ενάγουσα είχε καραμέλα στο στόμα της ο εναγόμενος της ζήτησε να του δώσει αυτή την ίδια την καραμέλα που είχε στο στόμα της, πλησιάζοντας πρόσωπό του στο δικό της και ακουμπώντας με τα χέρια του τα χείλη της. H συμπεριφορά του εναγόμενου έναντι της ενάγουσας με δεδομένη και την υπηρεσιακή εξάρτησή της από εκείνον, δεν άλλαξε παρά την προσπάθεια της να μην του δίνει σημασία και να τον αποφεύγει, το δε περιστατικό με την καραμέλα επαναλήφθηκε τουλάχιστον μία φορά ακόμα, όταν η ενάγουσα μασούσε τσίχλα. Σημειώνεται ότι το γραφείο της ενάγουσας βρισκόταν σε ενιαίο χώρο με γραφεία συναδέλφων της, ωστόσο μπροστά από αυτό υπήρχε τσιμεντένια κολώνα και πάγκος, ώστε να μην είναι ορατό από την μπροστινή του πλευρά και ειδικότερα να μην φαίνεται έξω από τον πάγκο. Το ίδιο διάστημα (Ιανουάριος Μάρτιος 2014) τουλάχιστον μία φορά ο εναγόμενος με μία κίνηση ενώπιον της ενάγουσας κατέβασε το φερμουάρ του παντελονιού του, το οποίο ανέβασε αμέσως μετά, λέγοντας τη φράση «αν θέλεις σου κάνω κι ένα δωράκι». Η ενάγουσα στις χειρονομίες του εναγόμενου αντιδρούσε με τη φράση « τί είναι αυτά που κάνεις» και στις άλλες περιπτώσεις προσπαθούσε να μην δίνει σημασία. Παρ΄όλα αυτά η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε, για την ενάγουσα, την άνοιξη του 2014 (τους μήνες Απρίλιο και Μάιο), όταν αυξήθηκε η πυκνότητα των περιστατικών. Εξάλλου ο εναγόμενος πολλές φορές αναφερόταν καταφρονητικά προς την ενάγουσα και γενικότερα στις άλλες γυναίκες υπαλλήλους της εταιρίας, καθώς είχε αποκαλέσει την ενάγουσα «ηλίθια» και ακόμα αναφερόμενος σε όλες τις γυναίκες «καριόλες». Έλεγε επίσης απευθυνόμενος σε όλους τους υπαλλήλους «Ξέρετε ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι Θεός» και άλλοτε, όντας εκνευρισμένος, για οποιονδήποτε λόγο, έλεγε σε εκείνη και στους συναδέλφους της: «Όταν με πηδάει ο μεγάλος, το ίδιο θα κάνω κι εγώ σε εσάς και χωρίς λόγο…». .Την 28.05.2014, ημέρα της απόλυσής της ο εναγόμενος την πλησίασε και ακούμπησε τα χείλη της με σκοπό να την φιλήσει, απευθύνοντας της μάλιστα και την πρόταση: «Όσο θα είμαστε μαζί, θα κάνουμε ωραία πράγματα και όσο δεν μου χαλάς τα χατίρια δεν υπάρχει πρόβλημα να απολυθείς…». Η ενάγουσα το δεύτερο εξάμηνο του 2013 άρχιζε να εμφανίζει προβλήματα υγείας, καθώς υποβλήθηκε σε βιοψία για πιθανό σύνδρομο Sjogren, διαγνώσθηκε με καταθλιπτική διαταραχή, και εμφάνισε συμπτώματα δερμογραφισμού και οξείας κνίδωσης, η οποία εξελίχθηκε σε χρόνια εμμένουσα κνίδωση (βλ. την από 04.08.2014 ιατρική βεβαίωση του ψυχιάτρου …….., την 15.01.2014 σχετική εγγραφή του αλλεργιολόγου ………….. στη σελίδα 21 του βιβλιαρίου ασθενείας της, σε συνδυασμό με την από 31.07.2014 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού – ειδικού αλλεργιολόγου, …………). Tις παθήσεις αυτές η ενάγουσα συνδέει με τη συμπεριφορά του εναγόμενου, η δε κνίδωση επιδεινώθηκε ιδίως μετά το δικαστικό αγώνα που ξεκίνησε μεταξύ αυτής και του εναγόμενου. Η σεξουαλική παρενόχληση της ενάγουσας, με τον τρόπο αυτό από τον εναγόμενο, συνεχίστηκε έως την απόλυση αυτής από τον νόμιμο εκπρόσωπο της εργοδότριας εταιρίας ………. στις 28.5.2014, με αφορμή λάθος που είχε κάνει η ενάγουσα για διπλή παραγγελία τιμολογίων και άρνησή της να καταβάλει το πρόστιμο που της είχε επιβληθεί από τον άμεσο προϊστάμενό της εναγόμενο, αν δεν της χορηγείτο σχετική απόδειξη από την εταιρία. Είναι γεγονός ότι παρόλη αυτή την συμπεριφορά του εναγόμενου, ενόσω ήταν σε διάρκεια η σύμβαση εργασίας της η ενάγουσα δεν είχε αναφέρει τίποτα στον νόμιμο εκπρόσωπο της εναγόμενης εταιρίας ………., με τον οποίο μάλιστα διατηρούσε φιλική οικογενειακή σχέση, αποκαλώντας τον εκτός εταιρίας με τον ενικό. Την ημέρα της απόλυσής της η ενάγουσα απέστειλε στον ίδιο το ακόλουθο μήνυμα : «Αφού δεν θές να σου μιλήσω, τουλάχιστον διάβασε το. Θέλω να ξέρεις ότι σε σέβομαι και σε αγαπώ, για τη δουλειά που μου έδωσες, όμως ο ….. (εναγόμενος) θα σου πάρει όλη την εταιρεία κάποια στιγμή για σκέψου λίγο, το ίδιο έκανε και με την ……., γιατί έβλεπε τα μηνύματα πάθους που έστελνε ο επιβήτορας στην κόρη σου και τα φιλιά που έβλεπε στους διαδρόμους, όλοι ξέρουν και εκτός της εταιρείας ότι είναι ζευγάρι και αν πάθεις κάτι θα πετάξει και την κόρη σου έξω. Τι έχεις πάθει και δεν βλέπεις; όλους τους δικούς σου τους εξαφανίζει και φέρνει τους κολλητούς του τυχαίο; Έχει στόχο Πρόσεχε. Ζητώ Συγγνώμη για την αναστάτωση δεν σε πρόδωσα στα έλεγε όπως τον βόλευε». Με το μήνυμα αυτό η ενάγουσα και πάλι δεν αναφέρεται ευθέως στην παρενόχλησή της από τον εναγόμενο. Όμως χαρακτηρίζει αυτόν «επιβήτορα», για τη γενικότερη στάση του έναντι των γυναικών και με τη φράση «τα ίδια έκανε και με τη ……..» αναφέρεται στην παρενόχληση από τον εναγόμενο της υπαλλήλου ……….. και με αριθμό εκθέσεως καταθ. ……../2014 αγωγής της ενάγουσας για αναγνώριση της ακυρότητας της απόλυσής της κατά της «………» (βλ. τα με αρ. …../2015 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) και ανέφερε ότι και αυτή παρενοχλείτο από τον εναγόμενο, για το οποίο απευθύνθηκε στον εργοδότη της ………, o τελευταίος όμως της συνέστησε να μη δίνει σημασία και αποχώρησε από την εργασία της, με εικονική απόλυση και καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης. Επιπλέον κατέθεσε ότι ο εναγόμενος ενοχλούσε την ενάγουσα σε προσωπικό και σε εργασιακό επίπεδο και ανέφερε τα περιστατικά όπως τα είχε ακούσει από την τελευταία. Η …….. για όσα ισχυρίστηκε στην άνω αστική δίκη για παρενόχληση της ιδίας και της ενάγουσας καταδικάσθηκε για ψευδορκία μάρτυρα, με την αριθ. AT 2456/15.05.2019 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, όμως εκκρεμεί έφεση. Για την παρενόχληση όμως της ενάγουσας δεν κατέθεσε μόνο η παραπάνω αλλά και η μάρτυρας αποδείξεως, φίλη της ενάγουσας, …….., η οποία κατέθεσε επίσης όσα άκουσε από την ενάγουσα. Ακόμα ο …….. εργαζόμενος στην «…….» έως τον Οκτώβριο του 2012 κατέθεσε ότι είχε δει τον εναγόμενο να σκύβει πάνω από το γραφείο της ενάγουσας και μετά την αποχώρησή του, αυτή να είναι ταραγμένη (βλ. την με αρ. …/27.03.2015 ένορκη βεβαίωση) ο δε ……, ότι ο εναγόμενος χρησιμοποιούσε άσχημες εκφράσεις για να προσβάλει τους υφισταμένους του και ότι παρενοχλούσε πολλές κοπέλες κατά τη διάρκεια της εργασίας τους (βλ. την με αρ. ……../27.03.2015). Από την άλλη μεριά, ο μάρτυρας ανταποδείξεως ……… ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε ο εναγόμενος ως Γενικός Διευθυντής της «…….» είχε ενοχλήσει την ενάγουσα ή άλλη γυναίκα υπάλληλο και γενικώς φερόταν με κόσμιο τρόπο στους υφισταμένους του. Ο ανωτέρω όμως υπηρετούσε ως Διευθυντής στο τμήμα βιομηχανικών υλικών, το οποίο βρισκόταν σε άλλο κτίριο, ώστε δεν ήταν δυνατό να γνωρίζει τί γινόταν ανά πάσα στιγμή στο κτίριο τροφίμων όπου στεγαζόταν το γραφείο της ενάγουσας. Oι με αρ. ……………/01.12.2014 ένορκες βεβαιώσεις των εργαζόμενων στην ίδια εταιρία ………., που λήφθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……… στα πλαίσια άλλης δίκης μεταξύ των διαδίκων, προς υποστήριξη της από 26.11.2014 έγκλησης του εναγόμενου, έχουν το ταυτόσημο περιεχόμενο ότι ποτέ δεν έλαβε χώρα περιστατικό εξύβρισης της ενάγουσας από τον εναγόμενο τον Ιανουάριο του 2014 και ότι οι ανωτέρω δεν θα μπορούσαν να δουν ή να ακούσουν τίποτα λόγω μη εγγύτητας των γραφείων τους με αυτό της ενάγουσας, ώστε δεν είναι κρίσιμες προς απόδειξη. Εξάλλου στις με αρ. ……./01.12.2014 και ………/01.12.2014 ένορκες βεβαιώσεις τους, που λήφθηκαν ενώπιον της ιδίας συμβολαιογράφου Πειραιώς προς υποστήριξη της από 26.11.2014 έγκλησης, οι ……… και …….. εργαζόμενες ομοίως στην «………..» κατέθεσαν ότι η κατηγορούμενη ουδέποτε τους είχε διηγηθεί ότι ο εναγόμενος είχε κατεβάσει το φερμουάρ του παντελονιού του, ούτε είχε υποπέσει στην αντίληψη τους οποιαδήποτε ενέργεια σεξουαλικής παρενόχλησης και άλλης παρόμοιας προσβλητικής συμπεριφοράς του εγκαλούντος προς την κατηγορούμενη. Και οι τελευταίες αυτές ένορκες βεβαιώσεις, όπως και η ένορκη κατάθεση της μάρτυρος ……… (βλ. τα με αρ. 3071/2015 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείο Πειραιώς) που κατάθεσε ανάλογα δεν είναι καθοριστικές και δεν μπορούν να ανατρέψουν τις παραδοχές που προεκτέθηκαν περί γενετήσιας παρενόχλησης της ενάγουσας από τον εναγόμενο και μειωτικής της υπόληψής της συμπεριφοράς. Η βασιμότητα των όσων προεκτέθηκαν προκύπτει και από την ίδια τη φύση των ισχυρισμών της ενάγουσας, καθώς η τελευταία ανέφερε συγκεκριμένα περιστατικά με πολλές λεπτομέρειες σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Αν ήθελε να συκοφαντήσει τον εναγόμενο ότι την παρενοχλεί σεξουαλικά, με βάση τα διδάγματα της κοινής λογικής, δεν θα περιοριζόταν μόνο στα επίδικα περιστατικά που αφορούν χειρονομίες περί την γενετήσια χώρα στα όρια του αστεϊσμού (που έγιναν βέβαια χωρίς τη συναίνεση και με την αντίδραση της ενάγουσας) αλλά θα ισχυριζόταν ότι ο εναγόμενος είχε προβεί σε βάρος της σε χειρονομίες ανάρμοστες σε άλλα μέρη του σώματος και ότι της ασκούσε περισσότερη πίεση να ενδώσει στις ορέξεις του. Η ενάγουσα δεν ανέφερε τα ανωτέρω στον εργοδότη της ……….., παρόλο που είχε φιλική σχέση μαζί του, όχι μόνο λόγω της αυστηρότητας και του απόμακρου χαρακτήρα αυτού, όπως ισχυρίστηκε, αλλά επιπλέον όπως εκτιμάται, γιατί θεωρούσε αυτά ανάξια λόγου, καθώς προείχε γι΄αυτήν η διατήρηση και μη διατάραξη της θέσης εργασίας της. Άλλωστε και ο εναγόμενος ως Γενικός Διευθυντής της …….», απολάμβανε της εμπιστοσύνης του ……, ο οποίος είχε συστήσει στην …….. να μη του δίνει σημασία. Μετά την απόλυσή της, η ενάγουσα θεωρώντας τον εναγόμενο υπαίτιο γι΄ αυτή επικαλέσθηκε την παρενόχλησή της από τον εναγόμενο και γενικότερα την μη αποδεκτή συμπεριφορά του, αρχικά στην με αρ πρωτ. ……./6-6-2014 αίτησή της για διενέργεια εργατικής διαφοράς και στην από 22-8-2014 και με αρ καταθ. ………/2014 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία ζητούσε α) Να αναγνωρισθεί η καταχρηστικότητα άλλως η ακυρότητα της από 28-5-2014 καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας της β) να υποχρεωθεί η εργοδότρια εταιρεία να αποδέχεται την εργασία της γ) να της καταβάλει μισθούς υπερημερίας για το χρονικό διάστημα από 29-5-2014 (επομένης της επίμαχης καταγγελίας) έως την 31-10-2014, δ) εφεξής να της καταβάλει τον μηνιαίο μισθό της εκ ποσού 1.300,10 ευρώ, ε) χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Το γεγονός ότι η ενάγουσα έχει δεχθεί παρενόχληση γενετήσιας φύσεως από τον εναγόμενο έχει γίνει δεκτό με την με αρ. 354/2017 απόφαση του Εφετείου Πειραιά, που εκδόθηκε σε δεύτερο βαθμό επί της ανωτέρω αγωγής της. Με την ίδια απόφαση όμως απορρίφθηκε η αγωγή της, καθώς κρίθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της δεν έγινε από την εργοδότρια εταιρεία, για λόγους εκδίκησης και εμπάθειας προς το πρόσωπό της, αλλά διότι αυτό επέβαλε η εύρυθμη λειτουργία της, λόγω πλημμελούς άσκησης των καθηκόντων της ενάγουσας, καθυστερημένης προσέλευσης και χωρίς άδεια απομάκρυνσης από την εργασία της και όχι μόνο λόγω επιβολής προστίμου και άρνησής της να το καταβάλει, το οποίο δεν αποδείχθηκε ότι είχε σκηνοθετηθεί από τον εναγόμενο. Την ημέρα μάλιστα που έλαβε χώρα η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της είχε απομακρυνθεί για λίγο από την εργασία της, όταν δε επέστρεψε και ρωτήθηκε σχετικά φώναξε δυνατά στο διάδρομο «αφού είστε μπουρδέλο εγώ έφυγα», όπως κρίθηκε με την ίδια απόφαση. Ενόψει αυτών, όσα ισχυρίστηκε ο εναγόμενος στην από 11.7.2014 με αριθμό κατάθεσης ………/2014 αγωγή του ότι καθυστερούσε στην εργασία της της ή έλειπε αδικαιολόγητα, ότι εκμεταλλευόταν τη φιλία που είχε με τον …….., ώστε να αποχωρεί από την εργασία της και ότι είχε αναφωνήσει τη φράση «αφού είστε μπουρδέλο εγώ έφυγα», συνάπτονταν με πραγματικά γεγονότα. Τα περιστατικά αυτά, μεταξύ άλλων, περιέλαβε ο εναγόμενος στο δικόγραφο της αγωγής του με την οποία δίωκε την χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, επικαλούμενός ότι όσα ισχυρίστηκε η ενάγουσα στο από 28.5.2014 sms και στην από 6.6.2014 αίτησή της για διενέργεια εργατικής διαφοράς έθιγαν την τιμή και την υπόληψή του, (το οποίο έχει κριθεί στα πλαίσια άλλης δίκης), ώστε η ενέργειά του αυτή έγινε για την ενάσκηση δικαιώματός του, ούτε με τις εκφράσεις αυτές που έκανε χρήση, προκύπτει σκοπός εξύβρισης της ενάγουσας. Συνεπώς ως προ το κεφάλαιό της αυτό η αγωγή (ως προς το οποίο έχει μερικώς εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση) κατά το βάσιμο ισχυρισμό του εναγόμενου (άρθο 367 παρ.2 ΠΚ) πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά βάσιμη. Είναι άξιο μνείας ότι το εναγόμενος για την πράξη της βάναυσης προσβολής της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ΄εξακολούθηση της ενάγουσας με χρόνο τέλεσης 28.5.2014 καταδικάσθηκε αρχικώς με την με αρ. ΑΜ 817-968/2018 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς σε φυλάκιση 10 μηνών, ενώ αθωώθηκε για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης για όσα μερικότερα είχε ισχυρισθεί με την στην από 11.7.2014 με αριθμό κατάθεσης …../2014 αγωγή του. Σημειώνεται ότι για τα περιστατικά της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας της ενάγουσας που είχαν λάβει χώρα έως τον Μάιο του 2014, με την με αρ. ………./2015 Διάταξη του Εισαγγελέα Πλημ/κών Πειραιά απορρίφθηκε η από 20-8-2014 με αριθμό ……… έγκλησή της κατ’άρθρο 47 παρ. 1 ΚΠΔ ως εκπροθέσμως (μετά πάροδο τριμήνου) υποβληθείσα. Με την με αρ. ΑΤ 1649/2020 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς ο εναγόμενος αθωώθηκε σε δεύτερο βαθμό για την άνω αξιόποινη πράξη, λόγω αμφιβολιών ως προς το αν την 28.5.2014 είχε λάβει χώρα το μερικότερο περιστατικό, κατά το οποίο ο εναγόμενος ακούμπησε τα χείλη της και της είπε τη φράση «όσο θα είμαστε μαζί…..». Το περιστατικό αυτό, όπως προεκτέθηκε κρίνεται ότι έλαβε χώρα, όμως καθαυτό μόνο του δεν είναι κρίσιμο για την κατάφαση της αγωγής της ενάγουσας και πρέπει να ληφθεί υπόψη σε συνδυασμό με όλα τα προηγούμενα και την γενικότερη συμπεριφορά του εναγόμενου. Ενόψει αυτών το Δικαστήριο οδηγείται περαιτέρω στην κρίση, ότι η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγόμενου, που συνίσταται σε σεξουαλική παρενόχληση και μειωτική της τιμής της συμπεριφορά με τη μορφή εξύβρισης. Για την αποκατάσταση της ηθικής αυτής βλάβης της, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών κάτω από τις οποίες τελέστηκε η προσβολή, του είδους της και της κατ’ εξακολούθηση τέλεσής της, της κακής ψυχολογικής κατάστασης, στην οποία περιήλθε η ενάγουσα και γενικά της ταλαιπωρίας και της στεναχώριας που υπέστη, εξαιτίας των εν λόγω περιστατικών, καθώς και του βαθμού του πταίσματος του εναγόμενου, ο οποίος είχε θέση προϊσταμένου της σε συνδυασμό με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των διαδίκων, το Δικαστήριο κρίνει, με βάση τα διδάγματα της ανθρώπινης εμπειρίας και της λογικής, ότι πρέπει να επιδικασθεί στην ενάγουσα, ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των 6.000 € Το ποσό αυτό, κρίνεται εύλογο, με βάση τα ως άνω ληφθέντα υπόψη γεγονότα και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 του Συντάγματος), όπως η αρχή αυτή εξειδικεύεται με τη διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ (βλ. και ΕφΠειρ. 81/2023 http://www.efeteio-peir.gr/wordpress/?p=10259) και ως προς αυτό έπρεπε να γίνει δεκτή η αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθά δέχθηκε ότι έλαβε χώρα σεξουαλική παρενόχληση και εξύβριση της ενάγουσας, όμως εσφαλμένα έκρινε ότι δεν είχε λάβει χώρα περιστατικό, κατά το οποίο ο εναγόμενος κατέβασε το φερμουάρ του παντελονιού του, όπως παραπονείται η ενάγουσα εκκαλούσα της (β) έφεσης και έσφαλε επίσης ως προς το ύφος της ηθικής βλάβης, καθώς καθόρισε αυτή στο ανώτερο ποσό των 10.000 €, όπως βάσιμα παραπονείται ο εναγόμενος εκκαλών της (α) έφεσης. Ενόψει αυτών θα πρέπει να γίνουν δεκτές στο σύνολό τους οι εφέσεις και να εξαφανισθεί η ολικώς η εκκαλούμενη απόφαση. Να διακρατηθεί η αγωγή προκειμένω να δικασθεί από το παρόν Δικαστήριο και να γίνει δεκτή η αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 6.000 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Να διαταχθεί η απόδοση του παραβόλου των εφέσεων στους εκκαλούντες (άρθρο 495 εδ.4 ΚΠολΔ). Τέλος να επιβληθούν στον εναγόμενο μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας των δύο βαθμών δικαιοδοσίας ενόψει της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων. (άρθρο 178, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις α) από 23-7-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………../2020 β) από 30-9-2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2020 εφέσεις.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές τυπικά και στην ουσία τους.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση των παραβόλων των εφέσεων που αναφέρθηκαν στην αρχή της παρούσας στους εκκαλούντες.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 16-3-2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …………/2015 αγωγή, εν μέρει.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου, μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) €.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους Δικηγόρων, στις 30.3.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
