Δεύτερη Έφεση κατά της ίδιας απόφασης. Απαράδεκτο. Ισχύς ως δικόγραφο πρόσθετων λόγων ή αντέφεση. Εν μέρει οριστική απόφαση. Εφεση. Μη οριστική / εν μέρει οριστική απόφαση. Πότε θεωρείται συμπροσβαλλόμενη με την έφεση κατά της οριστικής απόφασης. Απόρριψη (πρώτης) έφεσης ως απαράδεκτης. Επιτρεπτή η δεύτερη έφεση κατά της ίδιας απόφασης, εφόσον υφίσταται ενεργή η προθεσμία της εφέσεως. Έφεση κατά οριστικής απόφασης ισχύει ως επιτρεπτή δεύτερη έφεση κατά της προηγηθείσας εν μέρει οριστικής απόφασης, η έφεση κατά της οποίας απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, μόνο εφόσον ισχύει η προθεσμία έφεσης και προσβάλλονται ρητώς κεφάλαια της εν μέρει οριστικής.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
ΕΦΕΣΗ – ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ν. 3869/2010
Αριθμός Απόφασης 131 /2023
[αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου έφεσης …./…..10.2019]
[αριθμός έκθεσης προσδιορισμού συζήτησης έφεσης ΜΕ …./…..10.2021]
[αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου έφεσης …./ ….10.2021]
[αριθμός έκθεσης προσδιορισμού συζήτησης έφεσης ΜΕ …./….10.2021]
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΕΙΑΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Ρέππα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Προϊστάμενος του παρόντος Πρωτοδικείου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Μαρία Σπυροπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 13 Απριλίου 2022, προκειμένου να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
[Α’ Έφεση (…./….10.2019, ΜΕ …./2021)]:
Της Εκκαλούσας : ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα …….Ανώνυμη Εταιρεία» και τον διακριτικό τίτλο «…….», που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού …….. αρ……, ΑΦΜ ………., ΔΟΥ ……. Αθηνών, ΓΕΜΗ …….., νόμιμα εκπροσωπούμενης ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα …….. Α.Ε.», ΑΦΜ ……, λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητάς της και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας [ άρθρα 16 Ν.2515/1997, 57 παρ.3 και 59-74 Ν.4601/2019- Ανακοινώσεις για καταχώριση στο ΓΕΜΗ υπ’αριθμ. …… και …../…..3.2020], η οποία είχε καταστεί ειδική διάδοχος της πρώην ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…. ……………. ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΤΕ» και τον διακριτικό τίτλο «…….», η οποία είχε διαδεχθεί σύμφωνα με το νόμο [ άρθρο 68 Ν.3601/2007, ως τροποποιηθείς ισχύει] την πρώην τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «…….ΑΤΕ», δυνάμει των υπ’αριθμ. ΦΕΚ Β …./….01.2013 και ΦΕΚΒ …../…..01.2013, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Σοφίας Φωτοπούλου [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 89, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων ΔΣΗλείας με αριθμό Η……/…..10.2019] και κατέθεσε προτάσεις.
Της εφεσίβλητης : Ε…….. Δ…….. του ……., κατοίκου Πύργου Ηλείας, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Θεοδώρας Καλάκου [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 156, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων ΔΣΗΛ με αριθμό Η……../……4.2022] και κατέθεσε προτάσεις.
[Β’ Έφεση (…../…..10.2021, ΜΕ …../2021)]:
Της Εκκαλούσας : ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα ………Ανώνυμη Εταιρεία» και τον διακριτικό τίτλο «……», που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού ……..αρ……, ΑΦΜ …….., ΔΟΥ …..Αθηνών, ΓΕΜΗ ……, νόμιμα εκπροσωπούμενης ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα …….Α.Ε.», ΑΦΜ …….., λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητάς της και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας [ άρθρα 16 Ν.2515/1997, 57 παρ.3 και 59-74 Ν.4601/2019- Ανακοινώσεις για καταχώριση στο ΓΕΜΗ υπ’αριθμ. …… και ……/……3.2020], η οποία είχε καταστεί ειδική διάδοχος της πρώην ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……..ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΤΕ» και τον διακριτικό τίτλο «……..», η οποία είχε διαδεχθεί σύμφωνα με το νόμο [ άρθρο 68 Ν.3601/2007, ως τροποποιηθείς ισχύει] την πρώην τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «…….ΑΤΕ», δυνάμει των υπ’αριθμ. ΦΕΚ Β …./18.01.2013 και ΦΕΚΒ …../18.01.2013, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Σοφίας Φωτοπούλου [Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 89, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων ΔΣΗλείας με αριθμό Η……./…..4.2022] και κατέθεσε προτάσεις.
Της εφεσίβλητης : Ε…… Δ…… του Ε……., κατοίκου Πύργου Ηλείας, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας Δικηγόρου της Θεοδώρας Καλάκου [ Δικηγορικός Σύλλογος Ηλείας, ΑΜ 156, γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων ΔΣΗΛ με αριθμό Η……./13.4.2022] και κατέθεσε προτάσεις.
Η εφεσίβλητη [αμφοτέρων των εφέσεων] άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας την από …..12.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../…..12.2013 αίτηση με την οποία ζήτησε να ρυθμιστούν δικαστικά τα χρέη της κατά τις διατάξεις του Ν.3869/2010. Επί της αιτήσεως αυτής εκδόθηκε η υπ’αριθμ. …../03.11.2017 εν μέρει οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που την έκανε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ’ουσίαν και εκτός των άλλων ρύθμισε τα χρέη της εφεσίβλητης προσωρινά μέχρι την επανεξέταση της υπόθεσης ενώπιον του στην ορισθείσα δικάσιμο της 09ης.11.2018. Εν συνεχεία, επί της ανωτέρω αιτήσεως, που συζητήθηκε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου στη μετ’ αναβολή δικάσιμο της 27ης.9.2019 προκειμένου να επαναξιολογηθεί η οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης προς ενδεχόμενη αναπροσαρμογή των μηνιαίων δόσεων του άρθρου 8 παρ. 2 και 5 του Ν.3869/2010, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. ……/26.11.2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που επανακαθόρισε τις καταβολές που ξεκίνησαν από τον επόμενο μήνα της δημοσίευσης της υπ’αριθμ. ……/2017 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου. Ήδη η εκκαλούσα με την από 14.10.2019 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/23.10.2019, προσβάλλει την ανωτέρω υπ’αριθμ. …../2017 απόφαση. Ακριβές αντίγραφο της εν λόγω εφέσεως κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου [αριθμ.εκθ.καταθ.δικ. ΜΕ …./2021] και προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας [13.4.2022]. Επιπλέον η εκκαλούσα με την από 27.10.2019 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../29.10.2021, προσβάλλει την ανωτέρω υπ’αριθμ. ……/2019 απόφαση. Ακριβές αντίγραφο της εν λόγω έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου [αριθμ.εκθ.καταθ.δικ. ΜΕ ……/29.10.2021] και προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας [13.4.2022].
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ότε εκφωνήθηκε κατά τη σειρά εγγραφής της στο οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου είναι εκκρεμείς : α) η από 14.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης …../23.10.2019) έφεση κατά της υπ’ αριθμ. ……./2017 εν μέρει οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που εκδόθηκε κατά την εκούσια δικαιοδοσία, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 18.12.2013 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης ……/23.12.2013) αίτηση, που άσκησε η εφεσίβλητη και β) η από 27.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης ……../29.10.2021) έφεση κατά της υπ’ αριθμ. ……/26.11.2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που εκδόθηκε κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, η οποία επανακαθόρισε τις καταβολές που ξεκίνησαν από τον επόμενο μήνα της δημοσίευσης της ως άνω υπ’ αριθμ. …../2017 απόφασης, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας ενόψει και του ότι με τον τρόπο αυτό διεκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31, 246 και 524 παρ.1 ΚΠολΔ).
(Ι) Κατά τη διάταξη του άρθρου 513 παρ.1 του ΚΠολΔ έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων που εκδίδονται στο πρώτο βαθμό α) …., β) των οριστικών αποφάσεων που περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή ή για την ανταγωγή. Αν η απόφαση είναι εν μέρει οριστική δεν επιτρέπεται έφεση ούτε κατά των οριστικών διατάξεων πριν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη. Εν μέρει οριστική είναι η απόφαση με την οποία περατώνεται η δίκη ως προς ορισμένα μόνο κεφάλαια ή βάσεις της αγωγής ή προς ορισμένους μόνο διαδίκους ενώ ως προς τα υπόλοιπα κεφάλαια ή βάσεις ή ως προς τους υπόλοιπους διαδίκους η διαφορά δεν τέμνεται οριστικώς αλλά εξακολουθεί να είναι εκκρεμής. Το αποτέλεσμα αυτό διατυπώνεται με σχετική διάταξη στο διατακτικό, το οποίο αποτελεί την ουσία της αποφάσεως και περιέχει τη θέληση και διαταγή του Δικαστηρίου, ή και στο σκεπτικό, αλλά ρητώς και σαφώς (ΑΠ 7/2003, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειρ 341/2019, ΕφΛαρ 410/2012, ηλεκτρονική έκδοση νομολογίας ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», ΕφΘεσ 303/1989,Αρμ.1989, σελ.786, ΕφΑθ 1804/1980, σελ.857, Σ.Σαμουήλ, Η έφεση, έκδοση 2003, σελ.86, 92, αρ. 207,223).
Εξαίρεση του κανόνα, ότι η έφεση δεν χωρεί κατά αποφάσεως εν μέρει οριστικής, προβλέπεται στο νόμο όταν δικάζεται αγωγή και ανταγωγή (άρθρο 513 παρ.1 εδ.α ΚΠολΔ). Εάν εκδοθεί οριστική απόφαση επί της μιας από αυτές, συγχωρείται έφεση, παρόλο ότι δεν έχει περατωθεί οριστικώς η διαφορά επί της άλλης (Σ.Σαμουήλ, ο.π. σελ. 96, αρ.226).
(ΙΙ) Με την άσκηση της εφέσεως κατά της οριστικής απόφασης θεωρείται ότι έχουν συμπροσβληθεί και οι προεκδοθείσες μη οριστικές αποφάσεις και αν η έφεση δεν απευθύνεται ρητώς εναντίον τους (άρθρο 513 παρ.2 ΚΠολΔ). Οι ως άνω αποφάσεις θεωρούνται συνεκκληθείσες κατά τις μη οριστικές τους διατάξεις, εφόσον επί των διατάξεων αυτών στηρίχθηκε η οριστική απόφαση. Εάν η απόφαση που εκδόθηκε πριν από την οριστική περιέχει και οριστικές διατάξεις, δεν θεωρείται και ως προς αυτές συνεκκληθείσα, παρά μόνο αν η έφεση διατυπώνεται ρητώς κατά αυτής (ΑΠ 1629/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 203/2001, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΘες 2389/2006, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, Σ.Σαμουήλ, ο.π. σελ.87, παρ.211).
(ΙΙΙ) Η δικαστική απόφαση που προσδιορίζει μηδενικές ή μικρού ύψους καταβολές, κατά τη διάταξη της παρ.5 του άρθρου 8 Ν.3869/2010, εφόσον εξαντλεί το προβλεπόμενο από το νόμο χρονικό διάστημα, ήδη τριών ετών, είναι οριστική και συνεπώς δεκτική εφέσεως. Στην περίπτωση, όμως, που οι μηδενικές ή μικρού ύψους καταβολές ορίστηκαν για χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των πέντε μηνών και επιπλέον ορίστηκε νέα δικάσιμος για τον επαναπροσδιορισμό τους, η απόφαση είναι οριστική κατά το μέρος που ορίζει καταβολές, έστω και μηδενικές, και μη οριστική κατά το μέρος που ορίζει νέα δικάσιμο για επανακαθορισμό των δόσεων, προς συμπλήρωση του προβλεπόμενου, και ως τέτοια δεν υπόκειται σε έφεση, ούτε ως προς την οριστική της διάταξη, σύμφωνα με το άρθρο 513 παρ.1 εδ.β ΚΠολΔ, το οποίο εφαρμόζεται και στις αποφάσεις που εκδίδονται κατά την εκούσια δικαιοδοσία (ΜΠΚορ 37/2019, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΜΠΘεσ 18653/2017, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»).
Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτούσα και ήδη εφεσίβλητη, με την από ….12.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../…..12.2013 αίτησή της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, που απευθυνόταν στην ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «……..ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ», ειδική διάδοχος της οποίας κατέστη η εκκαλούσα ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ …….Α.Ε.», επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, ζήτησε, αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή της κατάσταση, τη δικαστική ρύθμιση των χρεών της, κατά τη διάταξη του άρθρου 8 παρ.2 Ν.3869/2010, και την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της κύριας κατοικίας της, κατά τη διάταξη του άρθρου 9 παρ.2 Ν.3869/2010. Επί της αιτήσεως αυτής αρχικά εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ……/2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου, η οποία δέχτηκε εν μέρει αυτή και ρύθμισε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της εκκαλούσας στα πλαίσια της ρύθμισης των παρ.2 και 5 του άρθρου 8 Ν.3869/2010 ενώ εξαίρεσε από την εκποίηση την κύρια κατοικία της. Ειδικότερα ρυθμίστηκαν τα χρέη της εφεσίβλητης προσωρινά και μέχρι την επανεξέταση της υπόθεσής της, με την απαλλαγή της από την υποχρέωση καταβολής δόσεων, αρχομένης της ρύθμισης από τον μήνα που έπεται της έκδοσης της εκκαλουμένης και συνολικά για τους δώδεκα πρώτους μήνες της συνολικής ρύθμισης διάρκειας πέντε ετών. Επιπλέον ορίστηκε ημερομηνία (νέας) συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο του (Ειρηνοδικείου Πύργου) η 9η Νοεμβρίου 2018, προκειμένου να διαπιστωθεί η τυχόν τροποποίηση της οικονομικής κατάσταση της εφεσίβλητης, για να κριθεί αν θα προσδιοριστούν για τον υπολειπόμενο χρόνο της ρύθμισης δόσεις κατά τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ.2 Ν.3869/2010 ή αν θα διατηρηθεί η ρύθμιση βάσει της παρ.5 του άρθρου 8 του νόμου αυτού ή αν η τελευταία ρύθμιση θα τροποποιηθεί με τον ορισμό μηδενικών δόσεων ή θα ορισθεί εκ νέου η καταβολή μικρών μηνιαίων δόσεων. Εν συνεχεία στις 27 Σεπτεμβρίου 2019 επανασυζητήθηκε η αίτηση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ……./2019 απόφασή του, η οποία ρύθμισε οριστικά τα χρέη της εφεσίβλητης με μηνιαίες καταβολές ποσού 40,00 ευρώ, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα της δημοσίευσής της και μέχρι το τέλος της πενταετούς ρύθμισης. Επομένως, σύμφωνα και με τα όσα αναφέρονται στις ανωτέρω νομικές σκέψεις της παρούσας, η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ……/2017 απόφαση είναι εν μέρει οριστική, καθώς με αυτή δεν εξαντλείται το προβλεπόμενο από το νόμο χρονικό διάστημα καταβολών αλλά ορίστηκε νέα δικάσιμος προκειμένου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να κρίνει οριστικά αναφορικά με τη ρύθμιση του άρθρου 8 Ν.3869/2010, και ως εκ τούτου δεν είναι δεκτική εφέσεως, ακόμα και ως προς την οριστική διάταξη αυτής, που αφορά την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας της εφεσίβλητης στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ.2 Ν.3869/2010. Αντιθέτως δεκτική εφέσεως είναι μόνο η υπ’αριθμ.129/2019 εν όλω οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, συμπροσβαλλομένης και της εσφαλμένως εκκαλουμένης υπ’ αριθμ…../2017 εν μέρει οριστικής απόφασης.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η ένδικη από 14.10.2019 [αρ.εκθ.καταθ…../2019] έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη (άρθρα 532,741 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της εφέσεως, που έχει καταθέσει η εκκαλούσα, η οποία ηττάται, στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ). Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται κατά το άρθρο 746 του ΚΠολΔ, έστω και αν πρόκειται για υπόθεση που κρίνεται κατά τους κανόνες της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 3 εδάφ.β του ν. 3869/2010), γιατί η διαδικασία του εν λόγω νόμου δεν επιτρέπει την εφαρμογή του άρθρου αυτού, καθώς επικρατεί η ειδικότερη ρύθμιση που προβλέπει το άρθρο 8 παρ. 6 εδ.βΝ.3869/2010, κατά το οποίο “…Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται”, που εφαρμόζεται και στην δευτεροβάθμια δίκη [ΑΠ 951/2015].
(IV) Σύμφωνα με το άρθρο 514 ΚΠολΔ, δεύτερη έφεση από τον ίδιο διάδικο κατά της ίδιας απόφασης ως προς το ίδιο ή άλλο κεφάλαιο δεν επιτρέπεται. Η εν λόγω διάταξη αποτελεί εκδήλωση του κανόνα non bis in dem και εξυπηρετεί την οικονομία της δίκης καθώς αποτρέπεται η κατάτμηση της δίκης και της επιβράδυνσης της τελεσίδικης κρίσης επί της διαφοράς προς βλάβη του νικήσαντα διαδίκου. Δεύτερη έφεση από τον ίδιο διάδικο κατά της ίδιας απόφασης, ανεξάρτητα από το αν πλήττεται το ίδιο ή διαφορετικό κεφάλαιο και προβάλλονται οι ίδιοι ή διαφορετικοί λόγοι, δεν επιτρέπεται, τυχόν δε ασκούμενη απορρίπτεται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτη [Απαλαγάκη Χ.-Σταματόπουλος Σ. Ο Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ’άρθρο μετά τους Ν.4842 και 4855/2021, τόμος 2, έκδοση 2022, (-Ευθυμίου Χ.) υπό άρθρο 514, § 1, σελ. 1670, ΕφΑθ 478/2019, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ].
Συνεπώς αποκλείεται να συζητηθεί εκ νέου η βασιμότητα του αιτήματος εξαφανίσεως της εκκαλουμένης, όταν έχει ήδη εξεταστεί και απορριφθεί, έστω και αν ήδη στηρίζεται σε άλλους λόγους ή αφορά άλλο κεφάλαιο αυτής. Η διάταξη του άρθρου 514 ΚΠολΔ εισάγει εξαίρεση από τον κανόνα του άρθρου 218 ΚΠολΔ, κατά την οποία ο διάδικος δύναται να σωρεύσει όλα τα αιτήματα και όλες τις βάσεις στο ίδιο δικόγραφο, καθώς προκειμένου περί ενδίκου μέσου είναι υποχρεωτική η σώρευση όλων των λόγων που στηρίζουν αυτό στο ίδιο δικόγραφο ή η προβολή τους με το δικόγραφο των πρόσθετων λόγων (άρθρο 520 παρ.2 ΚΠολΔ). Η απαγόρευση άσκησης δεύτερης έφεσης τελεί υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) να έχει ασκηθεί προηγουμένως άλλη έφεση, εκτός αν η πρώτη είναι ανυπόστατη ή παραιτήθηκε από αυτήν ο εκκαλών, β) να υπάρχει ταυτότητα αποφάσεων, να προσβάλλεται δηλαδή η ίδια απόφαση, ανεξαρτήτως αν με τη δεύτερη έφεση πλήττονται διαφορετικά κεφάλαια ή προβάλλονται άλλοι λόγοι [ η ταυτότητα της απόφασης προσδιορίζεται από τον αριθμό της, το δικαστήριο που την εξέδωσε, την χρονολογία έκδοσής της, τους διαδίκους, την ιδιότητα αυτών, το αντικείμενο της δίκης και το περιεχόμενό της [ Απαλαγάκη Χ. – Σταματόπουλος Σ. ό.π. (- Ευθυμίου), υπό άρθρο 514], γ) να υπάρχει ταυτότητα διαδίκων, δηλαδή ο εκκαλών και ο εφεσίβλητος να είναι τα ίδια πρόσωπα. Η δεύτερη έφεση απορρίπτεται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτη. Μπορεί όμως να ισχύσει : α) ως δικόγραφο πρόσθετων λόγων έφεσης, αν αναφέρεται στα κεφάλαια της απόφασης που έχουν προσβληθεί με την πρώτη έφεση ή σε εκείνα που αναγκαστικώς συνέχονται με αυτά, β) ως αντέφεση, στην περίπτωση που έχουν ασκηθεί από τους διαδίκους αντίθετες εφέσεις και η δεύτερη έφεση του ενός από αυτούς αναφέρεται στα κεφάλαια της απόφασης που προσβάλλονται με την έφεση του αντίδικου ή σε κεφάλαια που αναγκαίως συνέχονται με αυτά. Για να ισχύσει όμως η δεύτερη έφεση ως αντέφεση ή ως δικόγραφο πρόσθετων λόγων δεν αρκεί μόνο η κατάθεση, αλλά απαιτείται και κοινοποίηση αυτής τριάντα ημέρες πριν από τη συζήτηση της πρώτης έφεσης ή της έφεσης του αντιδίκου. Αν όμως η δικάσιμος, που ορίστηκε αρχικά για την πρώτη έφεση ή για την έφεση του αντιδίκου, αναβληθεί ή ματαιωθεί, η δεύτερη έφεση μπορεί να ισχύσει ως δικόγραφο πρόσθετων λόγων ή ως αντέφεση, εφόσον κοινοποιήθηκε στον αντίδικο τριάντα ημέρες πριν από τη νέα δικάσιμο (ΑΠ 533/2001, ΕλλΔνη42.1597, ΕφΛαρ 299/2020, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 156/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 409/2003, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 570/1996, ΕλλΔνη 38. 680, Σαμουήλ, Η έφεση, εκδ.2003, άρθρ 514, § 161-181, σελ. 60-67, Απαλαγάκη Χ. – Σταματόπουλος Σ. ό.π. (-Ευθυμίου), υπό άρθρο 514, §6, σελ. 1673 – 1674 ).
Η διάταξη του άρθρου 514 ΚΠολΔ δεν τυγχάνει εφαρμογής όταν εχώρησε νόμιμη παραίτηση από το δικόγραφο της πρώτης έφεσης, αφού τότε θεωρείται ότι αυτή δεν ασκήθηκε, σύμφωνα με τα άρθρα 295, 299 ΚΠολΔ, ή όταν η πρώτη έφεση είναι ανυπόστατη ως διαδικαστική πράξη αλλά και όταν η πρώτη έφεση είχε απορριφθεί ως απαράδεκτη, όπως στην περίπτωση που στρεφόταν κατά εν μέρει οριστικής απόφασης ή στη περίπτωση που δεν είχε απευθυνθεί κατά όλων των αναγκαίων ομοδίκων κατά το άρθρο 517 εδ.β ΚΠολΔ. Εφόσον η πρώτη έφεση απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, είτε διότι δεν τηρήθηκε κάποια δικονομική προϋπόθεση για την άσκησή της, είτε ένεκα έλλειψης τυπικών στοιχείων του δικογράφου της, δεν είναι ανεπίτρεπτη «δεύτερη έφεση» αυτή που ασκείται ακολούθως, ενόσω διαρκεί η προθεσμία της έφεσης. Ως απαράδεκτη δε απορρίπτεται η έφεση αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της, σύμφωνα με τη γενική διάταξη του άρθρου 532 ΚΠολΔ, αλλά και όταν δεν κατατεθεί το προβλεπόμενο για την άσκησή της παράβολο, όπως ρητά ορίζεται στην ειδική διάταξη του άρθρου 495 παρ.3 ΚΠολΔ [ΑΠ 254/2022, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, αντιθέτως περί του ότι η απαγόρευση ασκήσεως δεύτερης έφεσης από τον ίδιο διάδικο ισχύει και στη περίπτωση που η πρώτη απορριφθεί ως απαράδεκτη βλ. ΕφΔωδ 156/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαμ 163/2010, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών].
[V] Κατά τη διάταξη του άρθρου 513 παρ.1 του ΚΠολΔ έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων που εκδίδονται στον πρώτο βαθμό α) …., β) των οριστικών αποφάσεων που περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή ή για την ανταγωγή. Αν η απόφαση είναι εν μέρει οριστική δεν επιτρέπεται έφεση ούτε κατά των οριστικών διατάξεων πριν εκδοθεί οριστική απόφαση. Εν μέρει οριστική είναι η απόφαση με την οποία περατώνεται η δίκη ως προς ορισμένα μόνο κεφάλαια ή βάσεις της αγωγής ή προς ορισμένους μόνο διαδίκους ενώ ως προς τα υπόλοιπα κεφάλαια ή βάσεις ή ως προς τους υπόλοιπους διαδίκους η διαφορά δεν τέμνεται οριστικώς αλλά εξακολουθεί να είναι εκκρεμής. Το αποτέλεσμα αυτό διατυπώνεται με σχετική διάταξη στο διατακτικό, το οποίο αποτελεί την ουσία της απόφασης και περιέχει τη θέληση και διαταγή του Δικαστηρίου, ή και στο σκεπτικό, αλλά ρητώς και σαφώς (ΑΠ 7/2003, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 147/2020, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 410/2012, ηλεκτρονική έκδοση νομολογίας ΔΣΑ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», ΕφΘες 303/1989, Αρμ.1989. σελ.786, ΕφΑθ 1804/1980, σελ.857, Σαμουήλ, ο.π. §207, §223, σελ. 86, 92).
Εξαίρεση του κανόνα, ότι η έφεση δεν χωρεί κατά απόφασης εν μέρει οριστικής, προβλέπεται στο νόμο όταν δικάζεται αγωγή και ανταγωγή (άρθρο 513 παρ.1 εδ.α ΚΠολΔ). Εάν εκδοθεί οριστική απόφαση επί της μιας από αυτές, συγχωρείται έφεση, μολονότι δεν έχει περατωθεί οριστικώς η διαφορά επί της άλλης (Σαμουήλ, ο.π. § 226, σελ. 96).
Με την άσκηση της έφεσης κατά της οριστικής απόφασης θεωρείται ότι έχουν συμπροσβληθεί και οι προεκδοθείσες μη οριστικές αποφάσεις και αν η έφεση δεν απευθύνεται ρητώς εναντίον τους (άρθρο 513 παρ.2 ΚΠολΔ). Οι ως άνω αποφάσεις θεωρούνται συνεκκληθείσες κατά τις μη οριστικές τους διατάξεις, εφόσον επί των διατάξεων αυτών στηρίχθηκε η οριστική απόφαση. Εάν η απόφαση που εκδόθηκε πριν από την οριστική περιέχει και οριστικές διατάξεις δεν θεωρείται και ως προς αυτές συνεκκληθείσα, παρά μόνο αν η έφεση διατυπώνεται ρητώς κατά αυτής (ΑΠ 1629/2011, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 203/2001, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 2389/2006, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, Σ.Σαμουήλ, ο.π. §211 σελ.87).
Εάν απορριφθεί η έφεση ως απαράδεκτη, επειδή ασκήθηκε κατά αποφάσεως που δεν είχε ακόμη καταστεί οριστική, δεν αποκλείεται η άσκηση νέας έφεσης, όταν η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου καταστεί οριστική, αφού η έφεση αυτή δεν θεωρείται ότι προσκρούει στην απαγορευτική διάταξη του άρθρου 514 KΠολΔ, η οποία προϋποθέτει δυνατότητα ασκήσεως μιας εφέσεως (ΟλΑΠ 1138/1974, ΝοΒ 23.640, ΕφΠειρ147/2020, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 1434/1970, ΝοΒ 1970.1384, Σαμουήλ ο.π. § 165 σελ. 62).
Η υπό κρίση από …..10.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Πύργου …./…..10.2021 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΜΕ…../…..10.2021) έφεση της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα …….Ανώνυμη Εταιρεία» και το διακριτικό τίτλο «…….», νόμιμα εκπροσωπούμενης, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τράπεζα …….ΑΕ» και τον διακριτικό τίτλο «…….» [εν προκειμένω καθής η αίτηση – μετέχουσας στη δίκη πιστώτριας ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…….ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΤΕ»], ΑΦΜ……, λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητάς της και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας [ άρθρα 16 Ν.2515/1997, 57 παρ.3 και 59-74 Ν.4601/2019- Ανακοινώσεις για καταχώριση στο ΓΕΜΗ υπ’αριθμ.31907 και 31909/20.3.2020], κατά της υπ’ αριθμ. …../…..11.2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 εδαφ. β Ν.3869/2010), αντιμωλία των διαδίκων, επί της από ….12.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../……12.2013 αίτησης της εφεσίβλητης, με τις οποίες επανακαθορίστηκαν οι καταβολές που ξεκίνησαν από τον επόμενο μήνα δημοσίευσης της υπ’ αριθμ…../2017 απόφασής του, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στις … Νοεμβρίου 2019 (…..11.2019), αφού από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης οριστικής απόφασης (129/2019) ούτε παρήλθε διετία από τη δημοσίευση της τελευταίας στις ….. Νοεμβρίου 2019 (26.11.2019), (άρθρα 495 παρ.1,2 , 511, 513 παρ.1β, 516 παρ.1, 517 εδ.α, 518 παρ.2, 520 παρ.1, 522 ΚΠολΔ). Παραδεκτώς δε και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 17Α ΚΠολΔ), κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε (άρθρα 741 επ.ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 εδ.β Ν.3869/2010), μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθούν τα κάτωθι : Επί της από …..12.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../…..12.2013 αιτήσεως της εφεσίβλητης αρχικά εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. ……/2017 εν μέρει οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή και ρυθμίστηκαν τα χρέη της αιτούσας ως ακολούθως : α) όρισε μηδενικές καταβολές προς τους πιστωτές, για χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών, αρχόμενο από τον επόμενο μήνα που έπεται της δημοσίευσής της, β) όρισε νέα δικάσιμο την 09η Νοεμβρίου 2018 προκειμένου να διαπιστωθεί τυχόν τροποποίηση της οικονομικής κατάστασης της εφεσίβλητης και να προσδιοριστούν ενδεχομένως μηνιαίες καταβολές για το απολειπόμενο τότε χρονικό διάστημα της οριστικής ρύθμισης του άρθρου 8 παρ.2 Ν.3869/2010, όπως τούτο περιορίστηκε σε πέντε έτη, ήτοι για τους υπόλοιπους σαράντα οκτώ [48] μήνες, γ) εξαιρέθηκε από την εκποίηση το ιδιωτικής χρήσεως επιβατικό αυτοκίνητο της εφεσίβλητης, δ) εξαιρέθηκε από την εκποίηση η κύρια κατοικία της εφεσίβλητης και δ) επιβλήθηκε στην εφεσίβλητη η υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της το ποσό των πενήντα έξι χιλιάδων εκατόν εννέα ευρώ και τριάντα ενός λεπτών [56.109,31 €], η αποπληρωμή του οποίου θα γίνει σε είκοσι (20) έτη, με διακόσιες σαράντα (240) ισόποσες μηνιαίες καταβολές, ποσού διακοσίων τριάντα τριών ευρώ και εβδομήντα οκτώ λεπτών (233,78 €), εντόκως χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο αποπληρωμής. Εν συνεχεία εκδόθηκε η εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. …../2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, η οποία επανακαθόρισε τις καταβολές που ξεκίνησαν από τον επόμενο μήνα της δημοσίευσης της ανωτέρω υπ’ αριθμ. …../2017 απόφασης στο ποσό των σαράντα ευρώ [40,00€], το οποίο ορίστηκε ότι θα καταβάλλεται μηνιαίως, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, αρχομένων των καταβολών από τον πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευσή της [υπ’ αριθμ. …../2019 απόφαση]. Κατά της ανωτέρω υπ’ αριθμ. …../03.11.2017 εν μέρει οριστικής απόφασης ασκήθηκε η από ….10.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../….10.2019 έφεση, η οποία κατά τα προαναφέθεντα τυγχάνει απαράδεκτη, διότι η εκκαλούμενη αυτή απόφαση ήταν εν μέρει οριστική και συνεπώς μη επιδεκτική έφεσης για οποιοδήποτε κεφάλαιό της, αφού με αυτήν δεν εξαντλείται ο προβλεπόμενος από το νόμο χρόνος καταβολής και ορίζεται νέα δικάσιμος εντός του μηνός Νοεμβρίου 2019 προς ολοκλήρωση της οριστικής κρίσης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αναφορικά με τη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 2 και 5 Ν.3869/2010. Ωστόσο η από 27.10.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./….10.2021 έφεση κατά της υπ’ αριθμ……/…..11.2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου δεν συνιστά παραδεκτή, κατ’ εξαίρεση του άρθρου 514 ΚΠολΔ, δεύτερη έφεση κατά της υπ’ αριθμ…../2017 εν μέρει οριστικής απόφασης, ούτε μπορεί η τελευταία [υπ’ αριθμ…../2017 απόφαση] να θεωρηθεί συνεκκαλουμένη με την ανωτέρω υπ’ αριθμ. …… /2019 απόφαση, καθώς ναι μεν η ασκηθείσα κατά αυτής έφεση τυγχάνει απαράδεκτη και συνεπώς απορριπτέα, περίπτωση που κατά την άποψη που προκρίνει ως ορθότερη το παρόν Δικαστήριο είναι επιτρεπτή η άσκηση δεύτερης εφέσεως, πλην όμως η από ……10.2019 [αριθμ.εκθ.καταθ. …../2021] έφεση είναι ως προς αυτήν εκπρόθεσμη, διότι ασκήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2021, ήτοι μετά τη παρέλευση της νόμιμης κατά τη διάταξη του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠολΔ καταχρηστικής προθεσμίας των δύο [2] ετών από τη δημοσίευσής της, στις 03 Νοεμβρίου 2017 . Σε κάθε δε περίπτωση για να θεωρηθεί ότι με την υπ’ αριθμ…../2019 οριστική απόφαση συνεκκαλείται και η υπ’ αριθμ…../2017 απόφαση ως προς τις οριστικές διατάξεις της, έπρεπε η εκκαλούσα με την από 27.10.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2021 έφεση να στρέφεται ρητώς και κατά αυτής και να ζητεί την εξαφάνισή της, το οποίο εν προκειμένω δεν συμβαίνει καθότι με την ανωτέρω [αριθμ.εκθ.καταθ……/2021] έφεση ζητείται κατά παραδοχή κάποιου εκ των λόγων της να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. …../2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας. Υπό τις παραδοχές αυτές η από 27.10.2019 [αριθμ.εκθ.καταθ. …../2021] έφεση πρέπει να εξεταστεί μόνο ως προς τη βασιμότητα των λόγων της που πλήττουν το κεφάλαιο αυτής περί επανακαθορισμό των δόσεων στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ.2 και 5 του Ν.3869/2010. Και τούτο διότι η υπόθεση συζητήθηκε στη δικάσιμο της 27ης.9.2019 ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αρήνης με αντικείμενο δίκης τον επανακαθορισμό τον καταβολών στα πλαίσια της ρύθμισης αυτής, χωρίς να κριθούν εκ νέου, όπως επισημαίνει και η εκκαλουμένη [υπ’ αριθμ……/2019], ζητήματα που κρίθηκαν οριστικώς με την εν μέρει οριστική υπ’ αριθμ. …../2017 απόφαση, μεταξύ των οποίων το ορισμένο και νόμω βάσιμο της αγωγής, και οι ενστάσεις που πρότεινε η μετέχουσα πιστώτρια. Ωστόσο, εν προκειμένω, άπαντες οι λόγοι της από 27.10.2019 εφέσεως δεν πλήττουν την εκκαλουμένη κατά το κεφάλαιο αυτής που αφορά την επανεξέταση της εισοδηματικής κατάσταση της καθής μετά τη δημοσίευση της υπ’ αριθμ……./2017 εν μέρει οριστικής απόφασης αλλά κεφάλαια-διατάξεις της τελευταίας, η οποία δεν είναι εκκαλουμένη ή συνεκκαλουμένη και συνεπώς τυγχάνουν απαράδεκτοι και ως τέτοιοι πρέπει να απορριφθούν.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση από 27.10.2019 [αριθμ.εκθ.καταθ……/29.10.2021] έφεση να απορριφθεί και να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου της εφέσεως, που κατατέθηκε από την εκκαλούσα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, έστω και αν πρόκειται για υπόθεση που κρίνεται κατά τους κανόνες της εκούσιας δικαιοδοσίας, γιατί η διαδικασία του Ν.3869/2010 δεν επιτρέπει την εφαρμογή του άρθρου 746 του ΚΠολΔ αυτού (άρθρο 3 εδάφ. β του Ν. 3869/2010), καθώς επικρατεί η ειδικότερη ρύθμιση που προβλέπει το άρθρο 8 παρ. 6 εδάφ. β του Ν. 3869/2010, κατά το οποίο “…Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται”, που εφαρμόζεται και στην δευτεροβάθμια δίκη (ΑΠ 951/2015).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ : α) την από 14.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης …../…..10.2019) έφεση κατά της υπ’αριθμ. …../2017 εν μέρει οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας και β) την από 27.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης …../……10.2021) έφεση κατά της υπ’αριθμ. ……./2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Πύργου Ηλείας, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ επί της από 14.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης …../…..10.2019- αριθμ.εκθ.προσδ.συζ. ΜΕ……/2021) έφεσης :
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου της εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο.
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ επί της από 27.10.2019 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης …./…..10.2021- αριθμ.εκθ.προσδ.συζ. ΜΕ…../2021) έφεσης :
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου της εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πύργο Ηλείας, στις 15 Μάϊου 2023.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
