Αριθμός 131/2018
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Γεώργιο Αλεξόπουλο, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Γαϊτάνη, Παναγιώτη Κωστή, Εισηγητή, Εφέτες, και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 11 Ιανουαρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας : …, κατοίκου Ληξουρίου Κεφαλληνίας, οδός …, με Α.Φ.Μ. … Δ.Ο.Υ. …, η οποία παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Δημητρίου Στεργιόπουλου και Κρινιώς Τσάφα.
Του εφεσίβλητου: …, κατοίκου Αμαλιάδας, οδός …, με Α.Φ.Μ. …, ο οποίος παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων δικηγόρων Γεωργίας Κόλλια του Ιωάννου και Γεωργίας Κόλλια του Χρήστου.
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, με την από 30-12-2014 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 212/ΤΠ/11/15 αγωγή της κατά του εναγομένου και ήδη εφεσίβλητου, προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αμαλιάδας, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ’ αυτή.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αμαλιάδας, εξέδωσε την υπ’ αριθ. 32/2016 οριστική απόφαση του, με την οποία απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσβάλλει η εκκαλούσα – ενάγουσα με την από 23-1-2017 έφεση της, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 3/27-1-2017, για την οποία ορίσθηκε με την υπ’ αριθ. 23/7-3-2017 πράξη της Γραμματέως του παρόντος Δικαστηρίου δικάσιμος αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε και συζητήθηκε, ζητώντας να γίνει δεκτή για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτή.
Κατά την συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν έγγραφες προτάσεις, στις οποίες αναφέρθηκαν, και ζήτησαν όσα αναφέρονται σ’ αυτές.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση της ενάγουσας, ήδη εκκαλούσας, κατά της υπ’ αριθ. 32/2016 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας, το οποίο δίκασε την από 30-12-2014 αγωγή της, κατά την τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και είναι εμπρόθεσμη, εφόσον η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε από τον εναγόμενο και ήδη εφεσίβλητο στην ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα την 29-12-2016 (βλ. την υπ’ αριθ. 5363Π/29-12-2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πατρών με έδρα το Πρωτοδικείο Αμαλιάδας …), η δε έφεση ασκήθηκε (κατατέθηκε) την 27-1-2017, ήτοι εντός της από το άρθρο 518 παρ.1 του Κ.Πολ.Δ. τασσόμενης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης. Επομένως πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι κατατέθηκε το υπ’ αριθ. e Παράβολο.
Η διάταξη του άρθρου 946 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ. αναφέρεται στη ρύθμιση της περίπτωσης που υφίσταται υποχρέωση προς εκτέλεση αναντικατάστατης υλικής (όχι νομικής) πράξης, δηλαδή της πράξης που δεν μπορεί να εκτελεστεί από τρίτο πρόσωπο, παρά μόνο από τον οφειλέτη, και η επιχείρηση της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του και ορίζει προς τούτο, για να κάμψει την άρνηση του οφειλέτη με έμμεσο τρόπο, ότι ο δανειστής έχει τη δυνατότητα προσφυγής στο Δικαστήριο για την καταδίκη του οφειλέτη στην επιχείρηση της πράξης και, προσθέτως, για την περίπτωση μη συμμόρφωσης του στο περιεχόμενο της απόφασης, για την ταυτόχρονη, αυτεπάγγελτη, σωρευτική καταδίκη αυτού σε χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση. Οι για την εφαρμογή του άρθρου 946 Κ.Πολ.Δ. προϋποθέσεις, οι οποίες ορίζονται αθροιστικώς είναι οι ακόλουθες: α) υποχρέωση προς επιχείρηση υλικής μόνο (όχι νομικής) πράξης, β) η πράξη να μην μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο, δηλαδή όταν η από τον τρίτο ενέργεια της πράξης είναι αδύνατη από τη φύση της πράξης ή σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα μεταξύ των μερών, όπως όταν η εκτέλεση της από τον τρίτο δεν θα έχει το ίδιο νομικό ή οικονομικό αποτέλεσμα για το δανειστή, γιατί η ενέργεια της απαιτεί ορισμένες ικανότητες ή ιδιότητες που μόνο ο οφειλέτης έχει, ή είναι νομικά ανεπίτρεπτο η από τον τρίτο επιχείρηση της, ή βρίσκεται σε αντίθεση με το οικονομικό περιεχόμενο της υποχρέωσης, γ) εξάρτηση της επιχείρησης της πράξης αποκλειστικά από τη βούληση του υπόχρεου, το οποίο αποτελεί ζήτημα που καθορίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο, τη φύση της πράξης ή ιδιαίτερη συμφωνία (ΑΠ. 1914/2011 ΝΟΜΟΣ, βλ. Βασίλη Βαθρακοκοίλη Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση κατ’ άρθρο Αθήνα 1997 Τόμο Ε’ άρθρο 946 αρ. 1,2 σελ. 549 -550). Εν προκειμένω η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 30-12-2014 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου 212/ΤΠ/11/15 αγωγή της εξέθεσε ότι με τον εναγόμενο-εφεσίβλητο είναι συγκύριοι εξ αδιαιρέτου και κατά ποσοστό 50% ο καθένας, ενός οικοπέδου στην Αμαλιάδα Ηλείας, όπως λεπτομερώς περιγράφεται κατά θέση, όρια και έκταση στην αγωγή της. Ότι επ’ αυτού του οικοπέδου συνέστησαν νομίμως κάθετη ιδιοκτησία, δυνάμει της οποίας, σε καθένα εξ αυτών παραχωρήθηκε η αποκλειστική χρήση, του αντιστοιχούντος στο ποσοστό της συγκυριότητας τους διακεκριμένου τμήματος του επίκοινου οικοπέδου, όπως ειδικότερα το κάθε τμήμα προσδιορίζεται κατά θέση, έκταση και όρια στο δικόγραφο της αγωγής. Ότι με την αναθεώρηση του σχεδίου πόλης της Αμαλιάδας, τροποποιήθηκε η οικοδομική γραμμή του ανωτέρω οικοπέδου, μειώνοντας τα τετραγωνικά μέτρα του οικοπέδου και ότι το ρυμοτομηθέν τμήμα του οικοπέδου τους ανήκε στην αποκλειστική χρήση του εναγόμενου-εφεσιβλήτου. Ότι ο εναγόμενος-εφεσίβλητος αρνείται να συμπράξει σε τροποποίηση της σύστασης κάθετης ιδιοκτησίας επί του επίκοινου οικοπέδου, προκειμένου να επαναπροσδιοριθουν τα τετραγωνικά μέτρα της συνιδιοκτησίας τους, παραμένοντας ως έχουν τα ποσοστά συγκυριότητας αυτών. Ενόψει των ανωτέρω η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ζήτησε 1) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος-εφεσίβλητος να συμπράξει στην τροποποίηση της σύστασης κάθετης ιδιοκτησίας, επικουρικώς δε, να επαναπροσδιορισθούν οι κάθετες ιδιοκτησίες των διαδίκων, 2) να καταδικασθεί ο εναγόμενος-εφεσίβλητος σε δήλωση βουλήσεως με το ως άνω περιεχόμενο, 3) να απειληθεί προσωπική κράτηση και χρηματική ποινή εις βάρος του εναγόμενου-εφεσιβλήτου. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η προαναφερθείσα απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας η οποία απέρριψε ως μη νόμιμα όλα τα αιτήματα εκτός του άνω επικουρικού. Το άνω πρώτο αίτημα που αφορά να υποχρεωθεί ο εναγόμενος-εφεσίβλητος να συμπράξει στην τροποποίηση της σύστασης κάθετης ιδιοκτησίας είναι μη νόμιμο διότι η σύμπραξη αυτή δεν είναι υλική πράξη για να έχει εφαρμογή το άρθρο 946 Κ.Πολ.Δ., ως προς το οποίο μία από της προϋποθέσεις είναι η επιχείρηση υλικής πράξεως και όχι νομικής, όπως είναι η σύμπραξη στην τροποποίηση της κάθετης ιδιοκτησίας. Συνεπώς το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αν και με διάφορη αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα (άρθρο 534 Κ.Πολ.Δ.) δεν έσφαλε κατ’ αποτέλεσμα απορρίπτοντας το αίτημα αυτό ως μη νόμιμο και ο σχετικός λόγος έφεσης πρέπει να απορριφθεί.
Επίσης είναι μη νόμιμο και το αίτημα να καταδικασθεί ο εναγόμενος-εφεσίβλητος σε δήλωση βουλήσεως, καθώς η υποχρέωση του εναγομένου-εφεσιβλήτου να προβεί σε δήλωση βούλησης προς την ενάγουσα-εκκαλούσα δεν απορρέει απευθείας από το νόμο ή από σύμβαση, ήτοι εφόσον το ουσιαστικό δίκαιο δεν παρέχει αγωγή, δεν χωρεί και εξαναγκασμός του εναγόμενου κατά τη διάταξη του άρθρου 949 Κ.Πολ.Δ. (Α.Π. 1Θ19/2017 ΝΟΜΟΣ, Α.Π. 1511/2013 ΝΟΜΟΣ, Α.Π. 499/2011 ΝΟΝΟΣ, Ε.Δωδ. 165/2014 ΝΟΜΟΣ, Ε.Α. 2879/1990 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Συνεπώς το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έσφαλε και σωστά εφάρμοσε τον νόμο που απέρριψε ως μη νόμιμο το άνω αίτημα και ο σχετικός λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω η εκκαλούσα παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, όσον αφορά το επικουρικό αίτημα περί επαναπροσδιορισμού των κάθετων ιδιοκτησιών, που κρίθηκε νόμιμο με την εκκαλουμένη απόφαση (άρθρ. 1, 2 παρ. 1, 3, 4, 5, 13 ν. 3741/1929, 1 παρ. 1, 2 ν.δ. 1024/1971 «περί διηρημένης ιδιοκτησίας επί οικοδομημάτων ανεγειρομένων επί ενιαίου οικοπέδου», 288, 388, 785, 787, 790, 1002 και 1117 Α.Κ.).
Από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίζονται και ειδικότερα από τις καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας και περιέχονται στα ταυτάριθμά με την υπ’ αριθ. 32/2016 απόφαση του Δικαστηρίου εκείνου πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, τις από Δεκέμβριο 2014 και Ιανουάριο 2018 τεχνικές εκθέσεις του αγρον. τοπογράφου μηχανικού …, την τεχνική έκθεση του διπλ. Αγρ. Τοπογράφου μηχανικού … και την από 21-12-2015 τεχνική έκθεση του διπλωματούχου πολιτικού μηχανικού …, οι οποίες και εκτιμώνται ελευθέρως ως γνωμοδοτήσεις προσώπων που έχουν ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης σε ζητήματα που αφορούν την εκκρεμή δίκη (άρθρο 390 Κ.Πολ.Δ., Α.Π. 47/1997 ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται σε σχέση με τους λόγους της έφεσης τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% έκαστος εξ αδιαιρέτου, ενός οικοπέδου εκτάσεως 355,48 τμ, εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου της πόλεως της Αμαλιάδας, ευρισκόμενο στη συμβολή των οδών …, στο υπ αριθ. … οικοδομικό τετράγωνο και το οποίο συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία αδερφών …, δυτικά με οδό …, βόρεια με ιδιοκτησία … και νότια με οδό …. Δυνάμει του υπ. αριθ. …/31-7-1986 Σύστασης Οριζόντιας και Κάθετης Ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Αμαλιάδας …, νομίμως μεταγεγραμμένης, η οποία τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την υπ. αριθ. …/6-6-1988 συμβολαιογραφική τροποποίηση της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγεγραμμένης, επί του ανωτέρω ακινήτου, συστάθηκαν, μεταξύ άλλων, δύο αυτοτελείς κάθετες ιδιοκτησίες, με ποσοστά συγκυριότητας 500/1000 εκάστη επί του ανωτέρω οικοπέδου, και συγκεκριμένα, η μεν ενάγουσα-εκκαλούσα απέκτησε το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του βορείου τμήματος του οικοπέδου εμβαδού 177,04 τ.μ., ενώ ο εναγόμενος απέκτησε το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του νότιου τμήματος αυτού, εμβαδού 177,74 τ.μ. , το οποίο και συνορεύει με την οδό …, το δε εναπομείναν τμήμα του ακινήτου παρέμεινε στη συγκατοχή αμφοτέρων των διαδίκων, προς εξυπηρέτηση της ιδιοκτησίας αυτών. Κατόπιν, δυνάμει της υπ. αριθ. …/11-9-1992 απόφασης του Νομάρχη Ηλείας (ΦΕΚ Δ’, …/15-10-1992), αναθεωρήθηκε το σχέδιο πόλης της Αμαλιάδας και συγκεκριμένα, τροποποιήθηκε η οικοδομική γραμμή του ανωτέρω οικοπέδου που συνορεύει νότια με την οδό Γραβιάς και με τον τρόπο αυτό η συνολική επιφάνεια του οικοπέδου απομειώθηκε από τα 355,48 τ.μ. σε 304,90 τ.μ. Ο χώρος που ρυμοτομήθηκε, όπως αποτυπώνεται με στοιχεία ΒΗΘΓΒ τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού …, εμβαδού 50,58 τ.μ., αποτελεί στο σύνολο του, μέρος του οικοπέδου της αποκλειστικής χρήσεως του εναγόμενου-εφεσιβλήτου. Η εν λόγω ρυμοτόμηση, καίτοι έχουν παρέλθει 24 έτη από τη δημοσίευση της ανωτέρω απόφασης του Νομάρχη, δεν έχει εν τοις πράγμασι συντελεσθεί και η οδός … παραμένει συνορεύουσα με την ανωτέρω ιδιοκτησία των διαδίκων, όπως περιγράφεται στην ανωτέρω Σύσταση Κάθετη Ιδιοκτησίας, ενώ ο εναγόμενος-εφεσίβλητος ουδέποτε έπαυσε να έχει την αποκλειστική χρήση των επίμαχων 50,58 τ.μ.. Με βάση όμως όλα τα ανωτέρω αυτά πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν, τα οποία μάλιστα συνομολογούνται από αμφότερους τους διαδίκους και ιδίως ένεκα του ότι: α) μέχρι τη συζήτηση της παρούσης, ουδόλως έχει υλοποιηθεί εν τοις πράγμασι η ρυμοτομική αλλαγή που αναφέρθηκε ανωτέρω και β) ο εναγόμενος-εφεσίβλητος δεν έχει παύσει να χρησιμοποιεί αποκλειστικώς το ανωτέρω ρυμοτομηθέν τμήμα του ακινήτου, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν έχουν μεταβληθεί οι συνθήκες καθώς, δεν εξέλιπε το αντικειμενικό δικαιοπρακτικό θεμέλιο της σύστασης κάθετης ιδιοκτησίας, ενώ η ρυμοτόμηση μέρους του οικοπέδου δεν έχει ακόμα δημιουργήσει κίνδυνο αδυναμίας ομαλής λειτουργίας της κάθετης ιδιοκτησίας. Συνεπώς, χωρίς μεταβολή των συνθηκών πάνω στις οποίες τα μέρη στήριξαν τη σύμβαση, δεν πληρούται εν προκειμένω η προϋπόθεση εφαρμογής της 388 Α.Κ.. Κατά συνέπεια το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν και απέρριψε την αγωγή δεν έσφαλε σωστά εφάρμοσε τον νόμο και ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη και να καταδικαστεί η εκκαλούσα λόγω της ήττας της να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176 και 183 Κ.Πολ.Δ.). Τέλος, αφού απορρίφτηκε η έφεση πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου αυτής στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων
Δέχεται τυπικά την έφεση
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει την εκκαλούσα να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, που ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ΕΥΡΩ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου της έφεσης, για το οποίο έχει κατατεθεί το υπ’ αριθ. e Παράβολο.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στην Πάτρα την 8 Ιουνίου 2018 με την παραπάνω σύνθεση.
Επειδή ένα μέλος της σύνθεσης ο Πρόεδρος Εφετών Γεώργιος Αλεξόπουλος, μετατέθηκε και αποχώρησε, η παρούσα δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 29 Ιουνίου 2018, με την παρακάτω σύνθεση αποτελούμενη από τους: Ιωάννη Δουρουκλόκη, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Γαϊτάνη και Παναγιώτη Κωστή, Εφέτες, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
και τούτου μετατεθέντος
προ της καθαρογραφής της
παρούσας κατ’ άρθρο 306 παρ. 2
ΚΠολΔ, η αρχαιότερα της συνθέσεως
Δικαστής Μαρία Γαϊτάνη
