Η διαφύλαξη των νομίμων συμφερόντων των επιχειρήσεων, προϋποθέτει την απόδοση στο domain name μιας οιονεί λειτουργίας διακριτικού τίτλου και σήματος
Το ζήτημα της ταύτισης ή η ομοιότητας μεταξύ δύο ονομάτων χώρου (domain names) εξέτασε σε πρόσφατη απόφαση του το Εφετείο Αθηνών (ΕφΑθ 2801/2022).
Το δικαστήριο, αρχικά, επεσήμανε ότι το όνομα χώρου (domain name) δεν μπορεί κατ’ αρχάς να ταυτισθεί με την εμπορική επωνυμία, το διακριτικό τίτλο και το εμπορικό σήμα, καθώς ουδέν έτερο αποτελεί, πλην της ιδιότητάς του ως τμήματος μίας τεχνικής διαδικασίας, η τήρηση της οποίας απαιτείται για την ηλεκτρονική περιήγηση στο διαδίκτυο. Μόνη η καταχώριση στην Αρχή Καταχώρισης, άλλωστε, δεν δημιουργεί οιοδήποτε δικαίωμα σε διακριτικό γνώρισμα ή σήμα.
Ωστόσο, η χρήση του domain name στις επιχειρηματικές συναλλαγές δύναται να συμβάλει στην κτήση ενός διακριτικού γνωρίσματος κατά το ουσιαστικό σύστημα. Ανάλογα με την αντίληψη των συναλλαγών και τη χρήση του, στο domain name μπορεί, μάλιστα, να αποδοθεί λειτουργία είτε διακριτικού τίτλου, είτε ονόματος, είτε ιδιαίτερου διακριτικού γνωρίσματος εμπορευμάτων ή υπηρεσιών.
Ως εκ τούτου, η διαφύλαξη των νομίμων συμφερόντων των επιχειρήσεων, προϋποθέτει την απόδοση στο domain name μιας οιονεί λειτουργίας διακριτικού τίτλου και σήματος, λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι οι κάτοχοι ονομάτων χώρου, οι οποίοι ασκούν εμπορική δραστηριότητα, εμφανίζονται στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας το όνομα, τον διακριτικό τίτλο, την επωνυμία ή το σήμα τους, δεδομένων μάλιστα των περιορισμένων ορίων παροχής ονομάτων χώρου για κάθε χρήση, αλλά και της επιβαλλόμενης συντομίας για του είδους αυτού την επικοινωνία.
Κατόπιν των ανωτέρω, το δικαστήριο κατέληξε ότι η σύγκρουση μεταξύ επωνυμίας, διακριτικού σημείου επιχείρησης, σήματος ή διακριτικού γνωρίσματος προϊόντος ή υπηρεσίας αφενός και domain name αφετέρου, πρέπει να αρθεί κατ’ αρχήν με βάση την αρχή της χρονικής προτεραιότητας κατά τα εν γένει ισχύοντα, απαιτουμένης και της κατάφασης κινδύνου σύγχυσης στο μέτρο που το προσβαλλόμενο διακριτικό γνώρισμα δεν αποτελεί γνώρισμα (π.χ. σήμα) φήμης. Η ταύτιση ή η ομοιότητα του ονόματος χώρου, αλλά και της δραστηριότητας του κατόχου του με αντίστοιχη προγενέστερη ονομασία, διακριτικό σημείο, σήμα ή διακριτικό γνώρισμα και τη δραστηριότητα του δικαιούχου τους αντίστοιχα, συνηγορεί υπέρ της κατάφασης της προσβολής των τελευταίων.
Στην συγκεκριμένη υπόθεση, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι μεταξύ των ονομάτων χώρου «www.fws.gr» και «fosonline.gr» παράγεται κίνδυνος σύγχυσης του ενδιαφερομένου κοινού, που μπορεί να θεωρήσει συνειρμικά ότι η ιστοσελίδα του εκκαλούντος, που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο της αθλητικής ειδησεογραφίας, ανήκει στην επιχείρηση της εφεσίβλητης ή σε συνδεόμενη με αυτήν επιχείρηση, γεγονός το οποίο συνέβη εν προκειμένω, αφού πολλοί αναγνώστες απευθύνθηκαν στην εφεσίβλητη για να διευκρινίσουν αν η ιστοσελίδα του εκκαλούντος προέρχεται από αυτήν.
Η εγγύτητα δραστηριοτήτων των αντιμαχόμενων πλευρών δημιουργεί, λόγω και της προαναφερόμενης ομοιότητας, αναπόδραστα τον κίνδυνο παραπλάνησης ενός μη αμελητέου τμήματος των σχετικών συναλλακτικών κύκλων, από ό,τι θα συνέβαινε σε ανόμοιες δραστηριότητες. Τέτοια σύγχυση πρέπει να αποφεύγεται, διότι ο σαφής σκοπός του νόμου είναι αν αποτρέπονται πεπλανημένες εντυπώσεις ως προς τη δραστηριότητα μιας επιχείρησης ή η εκμετάλλευση της φήμης της. Η δε διαφορετική διαμόρφωση και θεματολογία των ιστοσελίδων των διαδίκων δεν αναιρεί το προηγούμενο συμπέρασμα.
Απόσπασμα απόφασης
Το όνομα χώρου (domain name) δεν μπορεί κατ’ αρχάς να ταυτισθεί με την εμπορική επωνυμία, το διακριτικό τίτλο και το εμπορικό σήμα, καθώς ουδέν έτερο αποτελεί, πλην της ιδιότητάς του ως τμήματος μίας τεχνικής διαδικασίας, η τήρηση της οποίας απαιτείται για την ηλεκτρονική περιήγηση στο διαδίκτυο. Μόνη η καταχώριση στην Αρχή Καταχώρισης, άλλωστε, δεν δημιουργεί οιοδήποτε δικαίωμα σε διακριτικό γνώρισμα ή σήμα. Πρόκειται για μία διαρκή ενοχική σχέση με περιουσιακή διάσταση και αξία, χωρίς να δημιουργείται και απόλυτο, αποκλειστικό δικαίωμα (βλ. Μαρίνο, Δίκαιο διακριτικών γνωρισμάτων, 2016, σ. 474, στον αρ. περ. 12.186). Η χρήση, ωστόσο, του domain name στις επιχειρηματικές συναλλαγές δύναται να συμβάλει στην κτήση ενός διακριτικού γνωρίσματος κατά το ουσιαστικό σύστημα (βλ. Μαρίνο, ό.π., σ. 474, στον αρ. περ. 12.187). Ανάλογα με την αντίληψη των συναλλαγών και τη χρήση του, στο domain name μπορεί, μάλιστα, να αποδοθεί λειτουργία είτε διακριτικού τίτλου, είτε ονόματος, είτε ιδιαίτερου διακριτικού γνωρίσματος εμπορευμάτων ή υπηρεσιών. Η ως άνω λύση υποδεικνύεται και από τη διαπίστωση ότι η ευχέρεια ελεύθερης χρήσης οιασδήποτε ονομασίας από πρόσωπο, το οποίο δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με αυτήν, και δη ανεξαρτήτως της φήμης της επιλεγείσας ονομασίας, είναι σε θέση να προκαλέσει σημαντική ζημία στην επιχείρηση εκείνη, η οποία καθιερώθηκε στις συναλλαγές με την επίμαχη ονομασία ή αξιοποίησε αυτή προς τον σκοπό της διάκρισης και της διαφημιστικής προώθησης των προϊόντων ή των υπηρεσιών της. Ως εκ τούτου, η διαφύλαξη των νομίμων συμφερόντων των επιχειρήσεων, προϋποθέτει την απόδοση στο όνομα χώρου (domain name) μιας οιονεί λειτουργίας διακριτικού τίτλου και σήματος. Η ανάγκη αυτή ενισχύεται και υπό το πρίσμα του πραγματικού δεδομένου ότι οι κάτοχοι ονομάτων χώρου, οι οποίοι ασκούν εμπορική δραστηριότητα εμφανίζονται στον εικονικό χώρο του διαδικτύου με τα διακριτικά γνωρίσματα, τα οποία τους κατέστησαν γνωστούς στον υλικό κόσμο, δηλαδή χρησιμοποιούν το όνομα, τον διακριτικό τίτλο, την επωνυμία ή το σήμα τους, δεδομένων μάλιστα των περιορισμένων ορίων παροχής ονομάτων χώρου για κάθε χρήση, αλλά και της επιβαλλόμενης συντομίας για του είδους αυτού την επικοινωνία. Υπό τις ανωτέρω παραδοχές, η σύγκρουση μεταξύ επωνυμίας, διακριτικού σημείου επιχείρησης, σήματος ή διακριτικού γνωρίσματος προϊόντος ή υπηρεσίας αφενός και ονόματος χώρου (domain name) αφετέρου, πρέπει να αρθεί κατ’ αρχήν με βάση την αρχή της χρονικής προτεραιότητας κατά τα εν γένει ισχύοντα, απαιτουμένης και της κατάφασης κινδύνου σύγχυσης στο μέτρο που το προσβαλλόμενο διακριτικό γνώρισμα δεν αποτελεί γνώρισμα (π.χ. σήμα) φήμης.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση με σχόλιο Σ. Γεωργουλέα στο sakkoulas-online.gr.
