ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο, Πρόεδρος Εφετών, και τη γραμματέα, Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας, εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ……………. η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της, Σταυρούλας Κουβάτσου.
Του εφεσίβλητου, ………….. ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Γεωργίου Καρανάσιου, με δήλωση κατ’άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
Ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 13-1-2020 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …………../15-1-2020) αγωγή του, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ. 1994/2021 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε αυτή δεκτή.
Η εναγομένη με την από 27-10-2021 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………./29-10-2021) έφεσή της, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο, προσέβαλε την ανωτέρω πρωτόδικη απόφαση.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της, η πληρεξουσία δικηγόρος της εκκαλούσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις, που κατέθεσε, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσίβλητου δεν εμφανίσθηκε αλλά παραστάθηκε με δήλωσή του, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 § 2 του ΚΠολΔ, και προκατέθεσε τις προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 § 13 του ίδιου νόμου), η από 27-10-2021 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………/29-10-2021) έφεση της εναγομένης, ως ολικώς ηττηθείσας πρωτοδίκως διαδίκου, κατά της υπ’ αριθ. 1994/2021 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 677 επ. του ΚΠολΔ), και έκανε εν όλω δεκτή την από 13-1-2020 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …………/15-1-2020) στρεφόμενη κατ’αυτής, αγωγή του περί καταβολής οφειλόμενων αποδοχών. Η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως [άρθρα 495 § § 1,2, 499, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517, 518 § 1 του ΚΠολΔ], δηλαδή εντός μηνός από την επίδοση της εκκαλουμένης, που έλαβε χώρα στις 28-9-2021 (σχετ. η κατ’άρθρο 139 παρ.3 του ΚΠολΔ επισημείωση του δικαστικού επιμελητή, …………., επί προσκομιζόμενου αντιγράφου της) ενώ δεν προκύπτει λόγος απαραδέκτου, μη απαιτούμενης της κατάθεσης παραβόλου, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς (άρθρο 495 παρ.3 εδ. τελευταίο, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015), το οποίο ως εκ περισσού κατέθεσε η εκκαλούσα. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια πιο πάνω ειδική διαδικασία.
Ο ενάγων ισχυρίστηκε με την αγωγή του ότι προσελήφθη από την εναγομένη, που δραστηριοποιείται στην παροχή καταδυτικών υπηρεσιών και δη ανέλκυσης ναυαγίων, στις 3-3-2018 με προφορική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, προκειμένου να προσφέρει τις υπηρεσίες του, ως πτυχιούχος αυτοδύτης, για την ανέλκυση του ναυαγίου «ΚΑ. ΝΠ ……..» στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, επί οκτάωρο καθημερινά και με ημερομίσθιο ανερχόμενο στο ποσό των 150 ευρώ, που αποτελεί και την ειθισμένη αμοιβή για την εργασία αυτή, μέχρι τις 8-5-2019, που ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για το συγκεκριμένο έργο, και ότι, αν και εργάστηκε κανονικά, η εναγομένη αρνήθηκε και δεν του έχει καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων για την εργασία του κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές, για τις οποίες δεν αξιώνει την προβλεπόμενη από τον νόμο προσαύξηση, ύψους συνολικά 39.751,78 ευρώ, όπως ειδικότερα αναλύεται. Ακολούθως, επικαλούμενος, κυρίως της σύμβαση εργασίας του και, επικουρικά, αν ήθελε κριθεί ότι αυτή είναι άκυρη, τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό αυτό, για οφειλόμενες αποδοχές, άλλως ως ωφέλεια της εναγομένης σε βάρος της περιουσίας του, συνιστάμενης στις αποδοχές που θα κατέβαλε σε άλλον μισθωτό, που θα απασχολούσε εγκύρως με την ίδια ειδικότητα, με τον νόμιμο τόκο από τότε που κάθε επιμέρους ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και μέχρι την εξόφληση και να επιβληθούν σε βάρος του τα δικαστικά της έξοδα.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη, με την οποία έγινε αυτή δεκτή, ως ορισμένη και στη συνέχεια ως βάσιμη και κατ’ουσίαν κατά την κύρια βάση της, ακολούθως δε, υποχρεώθηκε η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το παραπάνω ποσό, με τον νόμιμο τόκο και επέβαλε σε αυτήν τα δικαστικά του έξοδα, που ορίστηκαν στο ποσό των 1.200 ευρώ.
Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα, με τους λόγους της έφεσής της, που ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί, μετά την τυπική παραδοχή της, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ακολούθως, να απορριφθεί η αγωγή, και να επιβληθούν τα δικαστικά της έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος του ενάγοντος.
Από τις διατάξεις των άρθρων 106, 237 § 1 στοιχ. β΄, 453 και 524 § 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικαστήριο οφείλει να λάβει υπόψη του τα νομίμως προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα, εφόσον γίνεται σαφής και ορισμένη επίκληση αυτών από το διάδικο. Είναι δε σαφής και ορισμένη η επίκληση εγγράφου, όταν είναι ειδική και από αυτήν προκύπτει η ταυτότητά του. Η εν λόγω επίκληση μπορεί να γίνει είτε με τις προτάσεις της συζήτησης, μετά την οποία εκδόθηκε η απόφαση, είτε και με αναφορά σε συγκεκριμένο μέρος των προσκομιζόμενων προτάσεων προηγούμενης συζήτησης, όπου γίνεται σαφής και ορισμένη επίκληση του εγγράφου (ΟλΑΠ 14/2005 ΕλλΔνη 2005.702, ΑΠ 812/2021, ΑΠ 34/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Δεν είναι συνεπώς νόμιμη η επίκληση στην κατ` έφεση δίκη εγγράφου προς άμεση ή έμμεση απόδειξη, όταν στις προτάσεις ενώπιον του Εφετείου περιέχεται γενική μόνο αναφορά σε όλα τα έγγραφα που ο διάδικος είχε επικαλεστεί και προσαγάγει πρωτοδίκως, χωρίς παραπομπή σε συγκεκριμένα μέρη των επανυποβαλλόμενων πρωτόδικων προτάσεων, που περιέχεται σαφής και ορισμένη επίκληση του εγγράφου, ή με φωτοτυπική ενσωμάτωση των προτάσεων προηγουμένων συζητήσεων, στις οποίες γίνεται επίκληση των εγγράφων, στις προτάσεις της δευτεροβάθμιας δίκης (ΟλΑΠ14/2005, ΑΠ 812/2021 ό.π). Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 438 του ΚΠολΔ έγγραφα που έχουν συνταχθεί κατά τους νόμιμους τύπους από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό ή πρόσωπο που ασκεί δημόσια υπηρεσία ή λειτουργία, αποτελούν πλήρη απόδειξη για όλους ως προς όσα βεβαιώνονται στο έγγραφο ότι έγιναν από το πρόσωπο που συνέταξε το έγγραφο η ότι έγιναν ενώπιόν του, αν το πρόσωπο αυτό είναι καθ` ύλην και κατά τόπον αρμόδιο να κάνει αυτή τη βεβαίωση και ανταπόδειξη επιτρέπεται μόνο με προσβολή του εγγράφου ως πλαστού, ενώ κατά τη διάταξη του άρθρου 440 του ιδίου Κώδικα τα έγγραφα που αναφέρονται στα άρθρα 438 και 439 αποτελούν πλήρη απόδειξη για όλους ως προς όσα βεβαιώνονται σ` αυτά, την αλήθεια των οποίων όφειλε να διαπιστώσει εκείνος που έχει συντάξει το έγγραφο, επιτρέπεται όμως ανταπόδειξη. Η τελευταία αυτή διάταξη του άρθρου 440 του ΚΠολΔ είναι συμπληρωματική της πρώτης και ρυθμίζει τις περιπτώσεις εκείνες που βεβαιώνεται στο δημόσιο έγγραφο ορισμένο γεγονός, την αλήθεια του οποίου όφειλε να διαπιστώσει εκείνος που έχει συντάξει το έγγραφο, οπότε ναι μεν υπάρχει και πάλι πλήρης απόδειξη, πλην όμως επιτρέπεται ανταπόδειξη, χωρίς ν` απαιτείται να προσβληθεί το δημόσιο έγγραφο για πλαστότητα, όπως αντιθέτως συμβαίνει επί ενεργειών στις οποίες προέβη εκείνος που έχει συντάξει το έγγραφο ή περί γεγονότων που έλαβαν χώρα ενώπιον του. Στην περίπτωση αυτή είναι επιτρεπτή η ανταπόδειξη, η οποία μπορεί να λάβει χώρα με κάθε νόμιμο αποδεικτικό μέσο, όπως μάρτυρες, ιδιωτικά έγγραφα, αλλά και δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 657/2021, ΑΠ 348/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), και το βάρος της οποίας φέρει, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 338 του ΚΠολΔ, εκείνος, που αμφισβητεί την αλήθεια τους (ΑΠ 175/2019, ΑΠ 48/2019 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Εξάλλου, η ανταπόδειξη δεν συνιστά κύρια απόδειξη και κατά συνέπεια δεν απαιτείται ν` αποδειχθεί το αντίθετο του αποδεικνυομένου με το δημόσιο έγγραφο, αλλά αρκεί να κλονισθεί η πεποίθηση του δικαστή για την αλήθεια του περιστατικού (ΑΠ 348/2021 ό.π). Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων ……….. και ………….., που εξετάστηκαν με επιμέλεια των διαδίκων, ενώπιον του ακροατηρίου του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, που τηρήθηκαν με τη μέθοδο της φωνοληψίας και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νομίμως επικαλείται και προσκομίζει ο εφεσίβλητος, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), καθώς και ένας συριακός δίαυλος (usb), που θεωρείται ιδιωτικό έγγραφο, κατ’άρθρο 444 παρ. 2 ΚΠολΔ και δεν αμφισβητείται η γνησιότητά του από την εκκαλούσα [ΕφΠειρ 59/2019 δημ. στην ιστοσελίδα του Εφετείου Πειραιώς, ΕφΑιγ (Μον) 39/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»] και της από 21-5-2021 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος ………, ενώπιον του δικηγόρου Πειραιώς, ………….., που ελήφθη με επιμέλεια του ενάγοντος, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης, που δεν παρέστη κατά τη λήψη της, προ δύο τουλάχιστον ημερών, κατ’άρθρο 422 § 1 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του άρθρου πρώτου του ν.4335/2015, σε συνδυασμό με το άρθρο 83 παρ.5 του ν.4790/2021 και συνοδεύεται από απόδειξη ηλεκτρονικής αποστολής της στον οικείο δικηγορικό σύλλογο (υπ’αριθμ. ….. Β΄/18-5-2021 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ………. και υπ’αριθμ. πρωτ. ΔΣΠ ΕΒ ……../21-5-2021 απόδειξη κατάθεσης ένορκης βεβαίωσης), χωρίς αντιθέτως, να ληφθούν υπόψη όλα τα έγγραφα που προσκομίζει η εκκαλούσα, πλην του υπ’αριθμ. πρωτ. ………./2019/29-7-2019 εγγράφου της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, που μνημονεύεται στο δικόγραφο της έφεσής της και προσκομίζεται άλλωστε και από τον εφεσίβλητο, διότι, σύμφωνα με τη σχετική σκέψη που προεκτέθηκε, δεν τα επικαλείται κατά τρόπο ειδικό, σαφή και ορισμένο στο κείμενο των προτάσεών της της παρούσας, κατ` έφεση δίκης, στις οποίες σημειώνεται ότι δεν έχουν ενσωματωθεί οι προτάσεις της συζήτησης στον πρώτο βαθμό, όπου γίνεται επίκληση εγγράφων κατά τρόπο συγκεκριμένο, με ενοποίησή τους σε ενιαίο κείμενο, ούτε με αυτές γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένο μέρος των προσκομιζόμενων προτάσεών της στον πρώτο βαθμό, η γενική δε αναφορά σε όλα τα έγγραφα που είχε προσκομίσει με τις προτάσεις της πρωτοδίκως δεν αρκεί, λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3,4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, με έδρα τον Πειραιά και αντικείμενο δραστηριότητας τις καταδυτικές εργασίες εν γένει, την εμπορία, εισαγωγή και εξαγωγή παντός καταδυτικού υλικού και την ίδρυση και λειτουργία σχολών για την εκπαίδευση αυτοδυτών. Με τις υπ’αριθμ. πρωτ. 6000/141/21-12-2017 και 6000/205/2-3-2018 αποφάσεις του διοικητή της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, αποφασίστηκε η απευθείας ανάθεση σε αυτήν της ανέλκυσης, απομάκρυνσης και καταστροφής των ναυαγίων «ΚΑ Ν.Π ……» (…….) και «Ε Ν.Π ….», αζήμια από το Ελληνικό Δημόσιο και της επετράπη, αντίστοιχα, η ανέλκυση του πρώτου ναυαγίου, λόγω της βύθισής του στην επισκευαστική βάση του Λιμένα Πειραιά στο Πέραμα, όπου ήταν πρυμνοδοτημένο και εκτελούσε επισκευές στις 20-5-1986, σύμφωνα με τους όρους και διαδικασίες που αναφέρονταν στο υποβληθέν σχέδιο ναυαγιαίρεσης και με υπόμνηση της υποχρέωσης της εναγομένης, σε περίπτωση διενέργειας καταδυτικών εργασιών, να εφοδιαστεί από το Κεντρικό Λιμένα Πειραιώς, με άδεια εκτέλεσης καταδυτικών εργασιών και να υποβληθεί στον άνω Λιμένα και τη Δημόσια Αρχή Λιμένων σχετική έκθεση δύτη, με τα στοιχεία των δυτών που θα χρησιμοποιούσε. Ο ενάγων, ήδη εφεσίβλητος, είναι αυτοδύτης, κάτοχος της με αριθμ. …………/26-1-1990 άδειας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά και πτυχιούχος αυτοδύτης (αριθμ. πτυχίου …./20-3-1990 της Σχολής Δυτών Καλύμνου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας), με πολυετή πείρα. Υπό την ιδιότητά του αυτή προσελήφθη από την εναγομένη, δυνάμει προφορικής σύμβασης εργασίας, στις 3-3-2018, προκειμένου να προσφέρει την εργασία του κατά την ανέλκυση του προαναφερθέντος ναυαγίου «ΚΑ Ν.Π ……………..». Η διαδικασία αυτή που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του έτους 2018 χωρίστηκε σε δύο φάσεις. Αρχικά, μέχρι τα μέσα περίπου Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ανελκύθηκε ένα πρώτο (συμπαγές) κομμάτι και στη συνέχεια, χρησιμοποιήθηκε πλωτός γερανός, που τοποθετήθηκε πλησίον του σημείου του ναυαγίου, για τη σταδιακή ανέλκυση του απομένοντος τμήματος, το οποίο κόπηκε σε επιμέρους τμήματα, τα οποία εν συνεχεία ανασύρονταν από τη θάλασσα με τη βοήθεια του γερανού. Στο έργο απασχολήθηκαν αρχικά, ο εξετασθείς ενώπιον του ακροατηρίου, μάρτυρας αποδείξεως, ……… και κάποιοι άλλοι δύτες (…….., για πέντε ημέρες, ….. για μία ημέρα, …., ….). Όλοι ή κάποιοι από αυτούς είχαν δηλωθεί από την εναγομένη στην άδεια ανελκύσεως. Αυτοί στη συνέχεια αποχώρησαν, πλην του ……….., ο οποίος παρέμεινε και εργάστηκε με τον προσληφθέντα εν τω μεταξύ ενάγοντα, καθ’όλο το επίδικο χρονικό διάστημα, ήτοι μέχρι τις αρχές Μαϊου του έτους 2019, πραγματοποιώντας μαζί όλες τις καταδυτικές εργασίες, όπως προβλέπεται, για λόγους ασφαλείας, με εξαίρεση τον μήνα Μάρτιο του ίδιου έτους, που ο ενάγων μετέβη, για λογαριασμό της εναγομένης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως αυτοδύτης σε άλλο έργο που είχε αναλάβει εκεί, οπότε και αναπληρώθηκε από άλλο άτομο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής και χρήσης του πλωτού γερανού, δηλώθηκε προς τις Λιμενικές Αρχές ως κυβερνήτης του για τυπικούς και μόνον λόγους. Το ωράριο εργασίας του ήταν από τις 09.00 έως τις 17.00 ή τις 18.00 τις καθημερινές, αφού πραγματοποιούσε με τον Θ. Τάτση δύο καταδύσεις την ημέρα, μεσολαβούντος και του απαραίτητου χρόνου αποσυμπίεσης, ενώ τις περισσότερες εβδομάδες εργαζόταν και τα Σαββατοκύριακα, ή μία από τις ημέρες αυτών (συνήθως Σάββατο), όπως θα αναπτυχθεί αναλυτικά στη συνέχεια, καθώς αυτό απαιτούσαν οι συνθήκες του ναυαγίου. Περί της διάρκειας της εργασιακής σχέσης του, του ωραρίου και της ειδικότητάς του δεν καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία, καθώς επιβεβαιώνεται πλήρως από τις μαρτυρίες προσώπων που εργάστηκαν μαζί του, και ιδίως εκείνη του .. ….., ο οποίος ήταν σαφής, κατηγορηματικός και απολύτως διαφωτιστικός, αλλά και της …….., βοηθού δύτη στο ίδιο έργο, από τις 14-11-2018 έως τις 8-5-2019, η οποία μετέβη μαζί με τον ενάγοντα και στην Αίγυπτο. Μάλιστα, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, διατηρούν αμφότεροι απαίτηση από δεδουλευμένες αποδοχές από την εργασία τους έναντι της εναγομένης, την ικανοποίηση της οποίας ο πρώτος δεν έχει ζητήσει, δια της δικαστικής οδού, για προσωπικούς λόγους. Η βεβαιότητα αυτή ενισχύεται από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, οι οποίες έχουν ληφθεί σε διαφορετικές χρονικές στιγμές εντός του επίδικου διαστήματος, απεικονίζοντας τον ενάγοντα με τη στολή του πλησίον του σημείου του ναυαγίου ή τμήματα του ναυαγίου που είχαν ανελκυθεί και τοποθετηθεί στη στεριά αλλά και σχετικά βίντεο (κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ή στον χώρο πέριξ του ναυαγίου). Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι στον χώρο του ναυαγίου πραγματοποιήθηκε τηλεοπτικό ρεπορτάζ και ο ενάγων εμφανίστηκε ενώπιον της τηλεοπτικής κάμερας ως δύτης, με αποτέλεσμα να μην ευσταθεί ο πρωτόδικος ισχυρισμός της εναγομένης ότι η εμφάνισή του δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική του ιδιότητα αλλά έγινε κατά παραγγελία αυτής, έναντι της αμοιβής των 250 ευρώ. Παράλληλα, με βάση την προσκομιζόμενη εκτύπωση κίνησης του υπ’αριθμ. ………… λογαριασμού του ενάγοντος στην Alpha Bank, προκύπτουν καταθέσεις σε αυτόν από την εναγομένη, καθ’όλο επίσης το επίδικο χρονικό διάστημα. Είναι αξιοσημείωτο μάλιστα ότι, παρ’ότι γίνεται σχετική επισήμανση και στο σκεπτικό της εκκαλουμένης, η εκκαλούσα ουδέν σχόλιο ή διευκρίνιση παρείχε ως προς τα σημαντικά αυτά αποδεικτικά στοιχεία. Οι παραδοχές αυτές δεν ανατρέπονται από τη μαρτυρία του …………, ο οποίος εργάστηκε στην εναγομένη κατά την περίοδο της χρήσης του πλωτού γερανού-αλλά συμμετείχε και στις προπαρασκευαστικές εργασίες για την ανάληψη του έργου- δηλαδή την περίοδο από μέσα περίπου Νοεμβρίου έως μέσα Δεκεμβρίου του έτους 2018, καθώς αυτός εστιάζει την κατάθεσή του ουσιαστικά στην τυπική δήλωση του ενάγοντα ως κυβερνήτη του πλωτού γερανού, δηλώνοντας άγνοια περί της απασχόλησής του πριν και μετά την περίοδο αυτή. Ακόμη, όμως, και για το χρονικό διάστημα της απασχόλησής του δεν ήταν σε θέση να αναφέρει το πραγματικό αντικείμενο εργασίας του ενάγοντος, αν δηλαδή πράγματι απασχολήθηκε ως κυβερνήτης του πλωτού γερανού ή/και ως αυτοδύτης. Παράλληλα, δεν προσκομίζεται από την πλευρά της εναγομένης η προκαταρκτική έκθεση ανέλκυσης του ναυαγίου, που φέρεται ότι συνέταξε, στην οποία, κατά το σκεπτικό της εκκαλουμένης, που δεν αντικρούεται, προβλεπόταν η συμμετοχή τεσσάρων (4) δυτών και ολοκλήρωση του έργου εντός 35 ημερών, που αποδεδειγμένα, όμως, διήρκησε όλο το επίδικο χρονικό διάστημα, διότι υπήρχαν δυσκολίες και μάλιστα είχαν ήδη στο παρελθόν προσπαθήσει δύο εταιρείες ανεπιτυχώς να το ανελκύσουν. Ούτε, επίσης, προσκομίζονται οι δηλώσεις/γνωστοποιήσεις των απασχολούμενων στο ναυάγιο και είναι δεδομένο ότι δεν υπήρχε τέτοια γνωστοποίηση για τον ενάγοντα, ο οποίος είχε δηλωθεί και ασφαλιστεί για το έργο, με την ειδικότητα του ναύτη και μόνο για χρονικό διάστημα δύο μηνών. Αυτό, όπως και μη κατοχή πρόσφατης βεβαίωσης υγείας, μετά από υποβολή στις προβλεπόμενες ιατρικές εξετάσεις, δεν αποτελούσε ουσιαστικά κώλυμα για να εργαστεί, εφόσον, ως κάτοχος άδειας δύτη, μπορούσε να δηλωθεί ακόμη και κατά τη στιγμή ενδεχόμενου επιτόπιου ελέγχου από τις λιμενικές αρχές, ο οποίος μάλιστα ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, ενώ μπορούσε να υποβληθεί έστω και με καθυστέρηση στις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις, Άλλωστε, κάθε φορά που γινόταν κατάδυση, έπρεπε αυτό να δηλώνεται προς το Λιμεναρχείο. Τέλος, αναφορικά με το υπ’αριθμ. πρωτ. …………/29-7-2019 έγγραφο της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, που φέρεται να είναι υπογεγραμμένο από τον Διοικητή αυτής, …. …., στο οποίο βεβαιώνεται ότι ο ενάγων απασχολήθηκε ως δύτης στη διαδικασία ανέλκυσης του ναυαγίου CI στην περιοχή του Περάματος, κατά το χρονικό διάστημα από τις 3-3-2018 έως τις 8-5-2019, η εκκαλούσα δεν προτείνει ένταση πλαστότητάς του, αφού μάλιστα δηλώνει άγνοια περί του εάν δι’αυτής έχει τελεστεί το αδίκημα της υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης, που προϋποθέτει τυπικά έγκυρο έγγραφο, ή της πλαστογραφίας, για την παραδεκτή προβολή της οποίας άλλωστε δεν έχει υποβληθεί μήνυση-παρά μόνον για το πρώτο αδίκημα- ούτε ο παραστάς για λογαριασμό της πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας ήταν εφοδιασμένος στον πρώτο βαθμό αλλά και στο παρόν στάδιο, με ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα κατ’άρθρο 98 περ. β΄του ΚΠολΔ. Επομένως, ζήτημα γνησιότητάς του δεν τίθεται, αφού κατά το άρθρο 455 του ΚΠολΔ τα δημόσια έγγραφα θεωρούνται γνήσια και επιτρέπεται μόνον να προσβληθούν ως πλαστά και ως εκ τούτου παρέλκει η διενέργεια γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης, όπως ορθώς έκρινε και η εκκαλουμένη, και ως εκ τούτου πρέπει ο τρίτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα της αποδίδει την αιτίαση της εσφαλμένης απόρριψης του εν λόγω αιτήματος, να απορριφθεί ως αβάσιμος. Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια του γεγονότος που βεβαιώνεται στο συγκεκριμένο έγγραφο, την οποία όφειλε να διαπιστώσει ο εκδότης του, αφού δεν έγινε από τον ίδιο ή ενώπιόν του, αποδείχθηκε πλήρως από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, της εκκαλούσας μη ανταποκρινόμενης στο βάρος να αποδείξει ανταποδεικτικά, το αντίθετο. Αποδείχθηκε, επίσης, και η συμφωνηθείσα αμοιβή του ενάγοντος, η οποία, με βάση το ωράριο εργασίας του αλλά και την επικινδυνότητα αυτής, είναι εύλογη, ενώ η αμοιβή των 70-80 ευρώ ημερησίως, κατά τους ισχυρισμούς της εναγομένης, δεν ανταποκρίνεται στη συνήθη αμοιβή για το συγκεκριμένο είδος εργασίας το επίδικο διάστημα. Συγκεκριμένα, εργάστηκε : Α) Το έτος 2018 : 1) Τον Μάρτιο, επί 26 ημέρες, εκ των οποίων τέσσερα (4) Σάββατα (3,10,17 και 31/3) και δύο (2) Κυριακές (4 και 25/3), οπότε δικαιούτο 3.900 (26 Χ 15) ευρώ, τα οποία και έλαβε με τμηματικές καταβολές, που μνημονεύονται στο δικόγραφο της αγωγής (25/4 500 ευρώ, 14/6 500 ευρώ, 27/7 700 ευρώ, 6/9 500 ευρώ, 26/9 200 ευρώ και 5/11/2018 447,54 ευρώ, 16/1 700 ευρώ, 22/8, 900 ευρώ, 10/9 911,24 και 4/11/2019 489,44 ευρώ ήτοι συνολικά 5.848,22 ευρώ), και νομίμως καταλογίζει κατ’άρθρο 422 του ΑΚ, 2) Τον Απρίλιο, επί 23 συνολικά ημέρες, εκ των οποίων τρία (3) Σάββατα και δύο (2) Κυριακές (2,3,5,6,10-13, 14, 15, 16, 18 έως 20, 21, 23 έως 27/4, 28, 29 και 30/4), οπότε δικαιούτο 3.450 (23 Χ 150) ευρώ, το οποίο έχει μερικώς εξοφληθεί με τις προαναφερθείσες καταβολές, που καταλογίζονται στην οφειλή αυτή, κατά το ποσό των 1.948,22 [5.848,22 -3.900] ευρώ, απομένοντας υπόλοιπο 1.501,78 ευρώ (3.450 – 1.948,22), 3) Τον Μαϊο, επί 27 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, συμπεριλαμβανομένης και της Πρωτομαγιάς, τρία (3) Σάββατα (5,12 και 26/5) και δύο (2) Κυριακές (6 και 13/5), οπότε δικαιούται 4.050 (27 Χ 15) ευρώ, 4) Τον Ιούνιο, επί 27 ημέρες και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές πλην της 21ης Ιουνίου, τέσσερα (4) Σάββατα (9, 16, 2 και 30/6) και τέσσερις (4) Κυριακές (3, 10, 17 και 24/6), οπότε δικαιούτο, κατά τα άνω, 4.050 ευρώ, 5) Τον Ιούλιο, επί 30 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, τέσσερα (4) Σάββατα (7, 14, 21 και 28/7) και τέσσερις (4) Κυριακές (1, 8, 22 και 29/7), οπότε δικαιούται 4.500 (30 Χ 150) ευρώ, 6) Τον Αύγουστο, επί 29 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, τέσσερα (4) Σάββατα (4, 11, 18 και 25/8) και τρεις (3) Κυριακές (12, 19 και 26/8), οπότε δικαιούται 4.350 (29 Χ 150) ευρώ, 7) Τον Σεπτέμβριο, επί 23 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, πλην της 7ης, 13ης και 14ης Σεπτεμβρίου, τρία (3) Σάββατα (1, 22 και 29/9) και τρεις (3) Κυριακές (2, 9 και 23 ή 30/9 καθώς η 26/9 συνέπιπτε με Τρίτη), οπότε δικαιούται κατά τα άνω, 3.450 (29 Χ 150) ευρώ, 8) Τον Οκτώβριο, επί 29 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, τέσσερα (4) Σάββατα (6, 13, 20 και 27/10) και δύο (2) Κυριακές (7 και 14/10), οπότε δικαιούται, κατά τα άνω, 4.350 (29 Χ 150) ευρώ, 9) Τον Νοέμβριο, επί 26 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές και τέσσερα (4) Σάββατα (3, 10, 17 και 24/11), οπότε δικαιούται 3.900 (26 Χ 150) ευρώ, 10) Τον Δεκέμβριο, επί 17 ημέρες, και, όχι επί 26 ημέρες, όπως εσφαλμένα αναγράφεται στην εκκαλουμένη αλλά με ορθό κατ’αποτέλεσμα υπολογισμό της αμοιβής του, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, πλην της 10ης, και 24ης έως 31ης Δεκεμβρίου και τρία (3) Σάββατα (8, 15 και 22/12) οπότε δικαιούται 2.550 (29 Χ 150) ευρώ, Β) Το έτος 2019 : 11) Τον Ιανουάριο, επί 22 ημέρες, και, ειδικότερα, όλες τις καθημερινές, πλην της 8ης και 25ης Ιανουαρίου και τρία (3) Σάββατα (12, 19 και 26/1), οπότε δικαιούται 3.300 (22 Χ 150) ευρώ, 12) Τον Φεβρουάριο, επί 7 ημέρες και, ειδικότερα, έξι (6) καθημερινές (1, 5-8,12/2) και ένα (1) Σάββατο (9/2), οπότε δικαιούται 1.050 (7 Χ 150) ευρώ, 13) Τον Απρίλιο επί 13 ημέρες, και, ειδικότερα, δώδεκα (12) καθημερινές (1-5, 15-19, 22 και 23/4) και ένα (1) Σάββατο (20/4), οπότε δικαιούται 1.950 (13 Χ 150) ευρώ, και 14) Τον Μαϊο, επί 5 ημέρες, και, ειδικότερα, τέσσερις (4) καθημερινές (2, 3, 6 και 8/5) και ένα (1) Σάββατο, οπότε δικαιούται 750 (5 Χ 150) ευρώ. Επομένως δικαιούται συνολικά το ποσό των 39.751,78 [1.501,78 + 4.050 + 4.050 + 4.500 + 4.350 + 3.450 + 4.350 + 3.900 + 2.550 + 3.300 + 1.050 + 1.950 + 750] ευρώ, το οποίο αρνείται η εναγομένη, αποδεχόμενη μόνο την εργασία του ως κυβερνήτη πλωτού γερανού, για ένα μήνα, με αποδοχές ύψους 700 ευρώ, γεγονός, όμως, που πέραν των όσων ήδη προαναφέρθηκαν, αντικρούεται ευθέως από τις καταβολές εκ μέρους της στον άνω τραπεζικό του λογαριασμό. Για την ανοχή που επέδειξε ο ενάγων στις μερικές καταβολές που γίνονταν προς αυτόν και αφορούσαν πολύ χαμηλότερα ποσά από εκείνα που του οφείλονταν, διαφωτιστική ήταν και ως προς το ζήτημα αυτό η κατάθεση του ………. Αυτός βεβαίωσε ότι αμφότεροι γνώριζαν ότι η ανάθεση του έργου είχε γίνει αζημίως για το Ελληνικό Δημόσιο και ότι η εναγομένη θα δικαιούτο να εισπράξει μόνο το τίμημα από την πώληση προς τρίτους των ανελκυσθέντων τμημάτων του ναυαγίου (scrap), οπότε αναμένετο και υπήρχε η προοπτική και η προσδοκία εκ μέρους τους ότι θα λάβουν το υπόλοιπο της συμφωνηθείσας αμοιβής τους. Σημειωτέον ότι, ο ενάγων απευθύνθηκε και στην Επιθεώρηση Εργασίας και συνετάγη δελτίο εργατικής διαφοράς, χωρίς αποτέλεσμα, αφού η πλευρά της εναγομένης αρνήθηκε οποιαδήποτε οφειλή. Συνεπώς, η εναγομένη εξακολουθεί να του οφείλει για την ανωτέρω αιτία το συνολικό ποσό των 39.751,78 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο, για μεν το ποσό που αντιστοιχεί στην απασχόλησή του κατά τα Σάββατα, ύψους 5.700 ευρώ, από την επίδοση της αγωγής, για δε το υπόλοιπο ποσό των 34.051,78 ευρώ, από το τέλος του αντίστοιχου ημερολογιακού μήνα και μέχρι την εξόφληση. Τα αυτά, επομένως, δεχόμενο και το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αν και με πιο συνοπτική αιτιολογία, που συμπληρώνεται από την αιτιολογία της παρούσας, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και πρέπει όλοι οι λόγοι της έφεσης, που αφορούν ειδικότερες πλημμέλειες στην εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, να απορριφθούν ως αβάσιμοι.
Κατ’ακολουθία των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς έρευνα, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως αβάσιμη. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου που ως εκ περισσού κατέθεσε κατά την άσκησή της και, λόγω της ήττας της, να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος της, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό (106, 176, 183 και 191 § 2 του ΚΠολΔ, 63 § § 1iα,2 68 § 1, 69 παρ.1 εδ.α΄, 166 και παράρτημα Ι Β του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 27-10-2021 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………/29-10-2021) έφεση της εναγομένης, κατά της υπ’αριθμ. 1994/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και την απορρίπτει κατ’ουσίαν.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου που η εκκαλούσα κατέθεσε κατά την άσκησή της.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων πενήντα (950) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 20-6-2022.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
