Περίληψη
Για να στοιχειοθετηθεί, κατά τις διατάξεις 105, 106 Εισ.Ν.Α.Κ, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση λόγω πράξης ή παράλειψης των οργάνων του κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σ’ αυτά δημόσιας εξουσίας, απαιτείται, μεταξύ άλλων, η πράξη ή παράλειψη να είναι παράνομη. Δεν μπορεί δε να προκύψει, έστω και αν προκαλείται ζημία σε τρίτον, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του ως άνω άρθρου 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., από την εκ μέρους της πολιτείας νομοθέτηση με τα αρμόδια αυτής όργανα ή από την παράλειψη των οργάνων αυτών να νομοθετήσουν, εκτός αν από τη νομοθέτηση ή την παράλειψή της γεννάται αντίθεση προς κανόνες δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση του ζημιωθέντος γεννάται μόνο αν οι επιζήμιες συνέπειες επέρχονται απευθείας από την επίμαχη διάταξη, πριν και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εφαρμογή της με πράξη της Διοίκησης.Από την παράλειψη δε νομοθέτησης δημιουργείται ευθύνη προς αποζημίωση, υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, μόνο του νομικού προσώπου του οποίου το αρμόδιο όργανο παραλείπει την νομοθέτηση και όχι του νομικού προσώπου το οποίο, δια των αρμοδίων οργάνων του, θα εκαλείτο να εφαρμόσει τον κανόνα δικαίου, αν αυτός είχε θεσπισθεί, στην ατομική περίπτωση.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 420/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ – ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ: 1) ………., 2) ……….., 3) …………, 4) ………….. και 5) …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Μαρία Αγγελοπούλου (με δήλωση, κατ΄άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΚΑΙ του ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) με την επωνυμία ‘’2ηΔΙΟΙΚΗΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ’’, που εδρεύει στον ……… (……….), όπως εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. ……….. – Δ.Ο.Υ. Μοσχάτου, το οποίο παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ευρυδίκης Γιαννακουδάκη (με δήλωση, κατ΄ άρθρο 242 ΚΠολΔ).
ΟΙ ΕΝΑΓΟΝΤΕΣ- ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΕΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΙ άσκησαν, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 16.10.2019 με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης καιΑριθμό Κατάθεσης Δικογράφου, αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Α.Κ.Δ.) ………../17.10.2019 αγωγή τους, κατά του ως άνω εναγόμενου- εφεσίβλητου – εκκαλούντος.
Το ως άνω Δικαστήριο, δικάζοντας κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών (εργατικών) διαφορών (άρθρα 614 περ.3, 621 επ. ΚΠολΔ), εξέδωσε την υπ΄αριθ. 685/22.3.2021 οριστική απόφασή του, με την οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.
Ήδη το εναγόμενο- εκκαλούν προσβάλλει την παραπάνω απόφαση με την κρινόμενη από 20.4.2021 έφεσή του (υπό στοιχείο Α΄) κατά των εναγόντων – εφεσίβλητων, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης, αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………./13.5.2021, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με Γ.Α.Κ/Ε.Α.Κ. ………./17.5.2021.
Επίσης την ίδια απόφαση προσβάλλουν οι ενάγοντες- εκκαλούντες με την κρινόμενη από 8.12.2021 (υπό στοιχείο Β΄) έφεσή τους, κατά του εναγόμενου – εφεσίβλητου, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Αριθμό Κατάθεσης Ενδίκου Μέσου,αντίστοιχα ………../8.12.2021, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ…………/9.12.2021.
Οι ως άνω εφέσεις προσδιορίστηκαν (η πρώτη κατόπιν αναβολής από την αρχική δικάσιμο της 9.12.2021) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, και γράφτηκαν στο πινάκιο με αριθ. 21 και 20, αντίστοιχα.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή των εφέσεων αυτών από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ύστερα από δήλωσή τους, που έγινε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ, δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς εκδίκαση, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι κάτωθι εφέσεις: Α) η από 20.4.2021 και με Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης (Ε.Α.Κ.) …./2021 και Β) η από 8.12.2021 και με Ε.Α.Κ. …../2021, οι οποίες πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας, καθώς αφορούν στην ίδια απόφαση (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ) .
Οι ως άνω υπό κρίση εφέσεις κατά της υπ΄αριθ. 685/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών (εργατικών) διαφορών (άρθρα 614 περ. 3, 621επ. ΚΠολΔ), έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 518 παρ.2, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε προκύπτει ότι έγινε επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης και από τη δημοσίευσή της μέχρι την άσκηση των εφέσεων, δεν έχει παρέλθει διετία.Δεν απαιτείται δε η κατάθεση του προβλεπόμενου, από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.α του ΚΠολΔ, παραβόλου, διότι, σύμφωνα με το εδ.στ της παρ.3 του ως άνω άρθρου, από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται, μεταξύ άλλων, οι διαφορές του άρθρου 614 παρ.3 (εργατικές), όπως η προκείμενη. Πρέπει, επομένως, να εξετασθούν περαιτέρω, από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ως προς τη βασιμότητα των λόγων τους και μέσα στα πλαίσια που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 19, 522, 533 παρ.1,2 ΚΠολΔ).
Ι. Στο ν.4238/2014 ‘’Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.), αλλαγή σκοπού Ε.Ο.Π.Υ.Υ και λοιπές διατάξεις’’ ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: ‘’ Άρθρο 16 (Διαθεσιμότητα υπαλλήλων Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) 1. Το σύνολο του μόνιμου και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.) ιατρικού, οδοντιατρικού, νοσηλευτικού, επιστημονικού, παραϊατρικού, τεχνικού, διοικητικού προσωπικού των Μονάδων Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. τίθεται αυτοδικαίως από την ισχύ του παρόντος σε καθεστώς διαθεσιμότητας με ταυτόχρονη κατάργηση των θέσεων που κατέχει. Οι ανωτέρω υπάλληλοι παραμένουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας επί έναν (1) μήνα και εν συνεχεία, μετατάσσονται/μεταφέρονται, μετά από αίτησή τους, με τους όρους και τις προϋποθέσεις του επόμενου άρθρου, σε οργανικές θέσεις που συνιστώνται για το σκοπό αυτόν στις Διοικήσεις των αντίστοιχων, χωροταξικά, Υγειονομικών Περιφερειών (Δ.Υ.ΠE.), όπως προβλέπεται με την παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 4224/2013 (Α` 288)…’’. ‘’Άρθρο 17 (Κινητικότητα υπαλλήλων Ε.Ο.Π.Υ.Υ.προς Δ.Υ.ΠE.) 1.Εκ των υπαλλήλων των παραγράφων 1 και 2 του προηγούμενου άρθρου, που έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας, οι ιατροί/οδοντίατροι, μόνιμοι και Ι.Δ.Α.Χ., μετατάσσονται/μεταφέρονται αναδρομικά από την ημερομηνία λήξης του χρόνου διαθεσιμότητας, με την ίδια εργασιακή σχέση, σε οργανικές θέσεις πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, που συνιστώνται για το σκοπό αυτόν, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του προηγούμενου άρθρου, κατόπιν αιτήσεώς τους περί αποδοχής της εν λόγω θέσης, λαμβανομένων υπόψη και των ρυθμίσεων της παρ. 18 του άρθρου 32 του ν. 2190/1994, όπως ισχύει…’’. ‘’Άρθρο 18 [Ένταξη και κατάταξη ιατρικού/οδοντιατρικού προσωπικού στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.)]. Εντός οκταμήνου από την ολοκλήρωση της μετάταξης/μεταφοράς, το ως άνω ιατρικό προσωπικό αξιολογείται και κατατάσσεται σε θέσεις κλάδου ιατρών/οδοντιάτρων του Ε.Σ.Υ. που θα ενταχθούν στο Π.Ε.Δ.Υ., σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 26 του παρόντος’’. ‘’Άρθρο 21 (Μισθοδοσία προσωπικού, οικονομική διαχείριση και μεταβίβαση κινητής και ακίνητης περιουσίας) 1. Το πάσης φύσεως ιατρικό/οδοντιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό που μετατάσσεται ή μεταφέρεται, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 17 του παρόντος νόμου, σε θέσεις που συστήνονται για το σκοπό αυτόν, σε κάθε Διοικητική Υγειονομική Περιφέρεια (Δ.Υ.ΠΕ.)‘’, σε εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 4224/2013 Α΄ 288), μετά την έκδοση της αναφερόμενης κοινής υπουργικής απόφασης, ως ορίζεται στη διάταξη, μισθοδοτείται από τους Φορείς αυτούς και οι σχετικές πιστώσεις εγγράφονται στους οικείους Κ.Α.Ε. του ειδικού φορέα 210 του προϋπολογισμού του Υπουργείου Υγείας. Για τη μισθοδοσία του προσωπικού αυτού έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 16 του ν. 2592/1998 (Α1 57) και του π.δ. 412/1998 (Α΄ 288), όπως ισχύουν. Η εκκαθάριση των τακτικών αποδοχών του ανωτέρω προσωπικού διενεργείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες της οικείας Δ.Υ.ΠΕ. Για τις πρόσθετες αμοιβές, εφημερίες, νυχτερινά και εξαιρέσιμα, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 45 του ν. 4071/2012 (Α΄ 85). 2. Το ιατρικό/οδοντιατρικό προσωπικό της ανωτέρω παραγράφου 1, μόνιμοι και Ι.Δ.Α.Χ., διατηρεί το σύνολο των τακτικών αποδοχών που λαμβάνουν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 4224/2013 (Α΄ 288) και μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών αξιολόγησης και κατάταξης αυτού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19 του παρόντος. Μετά την ένταξή τους σε θέσεις κλάδου ιατρών/οδοντιάτρων Ε.Σ.Υ. λαμβάνουν τις αποδοχές που προβλέπονται από τις οικείες μισθολογικές διατάξεις, της προϋπηρεσίας τους σε οποιοσδήποτε φορέα κοινωνικής ασφάλισης αναγνωρισμένης και υπολογιζομένης, για τη μισθολογική τους εξέλιξη (χορήγηση επιδόματος χρόνου υπηρεσίας), ως προϋπηρεσίας στο Ε.Σ.Υ…’’, όπως ισχύει το ως άνω δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 με το άρθρο 38 παρ. 3 του ν. 4368/2016 (ΦΕΚ Α` 21/21.2.2016). Περαιτέρω, το άρθρο 25 του ν. 4461/2017 (΄Ενταξη ιατρών χωρίς ειδικότητα στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ.) ορίζει τα εξής: ‘’1. Ιατροί χωρίς ειδικότητα, οι οποίοι διαθέτουν πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 22 του π.δ. 84/1986 (Α΄31), όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 9 του π.δ. 38/2004 (Α΄ 35) και το άρθρο 30 του π.δ. 38/2010 (Α΄ 78) και, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, υπηρετούν στις ΜονάδεςΥγείας του Π.Ε.Δ.Υ. με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, εντάσσονται, λόγω κεκτημένου δικαιώματος, στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ.: α) ως Επιμελητές Β΄, με χρόνο προϋπηρεσίας μέχρι δεκαπέντε (15) έτη, β) ως Επιμελητές Α΄, με χρόνο προϋπηρεσίας από δεκαπέντε (15) μέχρι είκοσι πέντε (25) έτη και γ) ως Διευθυντές, με χρόνο προϋπηρεσίας άνω των είκοσι πέντε (25) ετών. 2. Για την ένταξη των ιατρών της προηγούμενης παραγράφου στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ., απαιτείται προηγούμενη σχετική αίτηση των ενδιαφερομένων και αξιολόγησή τους από το οικείο Συμβούλιο αξιολόγησης της περίπτωσης β΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2017.3. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας καθορίζεται ο χρόνος και ο τόπος κατάθεσης των αιτήσεων των ιατρών, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ο χρόνος και ο τρόπος της αξιολόγησής τους, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο για την εφαρμογή του άρθρου αυτού θέμα‘’. Ακόμη, η διάταξη της περίπτωσης β΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2007 ορίζει τα εξής: ‘’3. α)… β) Με απόφαση του Υπουργού Υγείας συνιστάται και συγκροτείται σε κάθε Δ.Υ.ΠΕ., μέχρι τις 15.8.2017, πενταμελές Συμβούλιο αξιολόγησης των ιατρών/οδοντιάτρων, το οποίο αποτελείται από τον Διοικητή της Υ.ΠΕ., ωςΠρόεδρο, με αναπληρωτή του τον αρμόδιο για θέματα ΠΦΥ Υποδιοικητή της Υ.ΠΕ. και τέσσερα (4) μέλη, με τους αναπληρωτές τους, που είναι ιατροί με βαθμό Διευθυντή και έχουν την ίδια ή συναφή ειδικότητα με αυτήν του/των κάθε φορά αξιολογούμενου/νων. Εφόσον πρόκειται για αξιολόγηση οδοντιάτρου/ων δύο (2) από τα τέσσερα (4) μέλη, με τους αναπληρωτές τους, είναι οδοντίατροι με βαθμό Διευθυντή και, ελλείψει αυτών, με βαθμό Επιμελητή Α΄. Οι ιατροί και οδοντίατροι αυτοί επιλέγονται με κλήρωση αντίστοιχος από τον κατάλογο των Διευθυντών Ε.Σ.Υ. της ειδικότητας και τον κατάλογο των οδοντιάτρων Διευθυντών και Επιμελητών Α`, οι οποίοι υπηρετούν στα νοσοκομεία και τα Κ.Υ./Μ.Υ. Π.Ε.Δ.Υ. της Δ.Υ.ΠΕ. Με την ίδια απόφαση ορίζεται και ο γραμματέας του Συμβουλίου, από τους υπαλλήλους Π.Ε. της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού της Δ.Υ.ΠΕ. Η θητεία του Συμβουλίου λήγει στις 30.11.2018. γ)…’’. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου ‘’Με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου (άρθρου 25) προβλέπεται η ένταξη στον κλάδο ιατρών του Ε.Σ.Υ. με την ιδιότητα του γενικού ιατρού, μετά από αξιολόγησή τους, ιατρών χωρίς ειδίκευση, οι οποίοι διαθέτουν πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και έχουν προϋπηρεσία έως και 25 χρόνια σε φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Οι ιατροί αυτοί, οι οποίοι εργάζονται σε φορείς σε Μονάδες Υγείας του Π.Ε.Δ.Υ., σήμερα αντιμετωπίζονται μισθολογικά και βαθμολογικά ως Π.Ε. και δεν εντάσσονται στο σύστημα εφημεριών, παρά τις μεγάλες ανάγκες, που υπάρχουν. Κατόπιν αυτών προς άρση της υφιστάμενης σε βάρος τους αδικίας αλλά και προς όφελος του δημόσιου συστήματος υγείας, η διάταξη αυτή κρίνεται αναγκαία‘’.Ακολούθως, και σε εφαρμογή του ανωτέρω νόμου, εκδόθηκε η υπ`αριθ. Α2α/Γ.Π.Οικ.58950/2017 Κ.Υ.Α. των Αναπληρωτών Υπουργών Οικονομικών και του Υπουργού και του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας ‘’Καθορισμός της διαδικασίας ένταξης στον κλάδο γιατρών Ε.Σ.Υ. των ιατρών που υπηρετούν στις Μονάδες Υγείας του Π.Ε.Δ.Υ. και διαθέτουν πιστοποιητικό γενικής ιατρικής‘’, η οποία προβλέπει στο άρθρο 3 τα εξής: ‘’Αρμόδιο για την αξιολόγηση των προς ένταξη ιατρών είναι το οικείο συμβούλιο αξιολόγησης της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2017 (Α΄38). Η αίτηση των υποψηφίων με τα δικαιολογητικά αποστέλλονται στη γραμματεία του συμβουλίου με ευθύνη της γραμματείας της οικείας Δ.Υ.ΠΕ. το αργότερο μέχρι 30-11-2017. Το ως άνω συμβούλιο συγκαλείται και αποφασίζει αιτιολογημένα το αργότερο μέχρι 31-12-2017 την ένταξη ή μη των υποψηφίων και την κατάταξή τους σε βαθμό ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας τους σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 25 του ν. 4461/2017 (Α΄ 38)‘’, ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 4 ‘’Μετά την απόφαση του Συμβουλίου εκδίδεται από το Διοικητή της οικείας Υ.ΠΕ., διαπιστωτική πράξη ένταξης και κατάταξης στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ. με την οποία οι θέσεις που κατέχουν οι καταταγέντες ιατροί, μετατρέπονται αυτοδίκαια σε οργανικές θέσεις κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, λόγω κεκτημένου δικαιώματος. Η διαπιστωτική πράξη ένταξης και κατάταξης δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως”.
ΙΙ. Εξάλλου, στο άρθρο 105 του Εισ.Ν.Α.Κ. ορίζεται ότι: ‘’Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης, που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος’’, στο δε άρθρο 106 ότι: ‘’Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους‘’. Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, για να στοιχειοθετηθεί ευθύνη του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) προς αποζημίωση, κατά τα άρθρα 105 και 106 Εισ.Ν.Α.Κ., απαιτείται παράνομη πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια ή παράλειψη υλικής ενεργείας οργάνων του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας εξουσίας, ζημία, καθώς και αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας ή παράλειψης υλικής ενέργειας και της επελθούσας ζημίας. Οι ως άνω προϋποθέσεις της ευθύνης προς αποζημίωση, πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς (βλ. ΣτΕ 842/2019, ΣτΕ 2668/2015, ΣτΕ 2187/2015, ΣτΕ 1826/2014, ΣτΕ 1632/2014, ΣτΕ 809/2012, ΣτΕ 750/2011, ΣτΕ 1828/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Όπως προαναφέρθηκε, για τη στοιχειοθέτηση ευθύνης του Δημοσίου προς αποζημίωση λόγω πράξης ή παράλειψης των οργάνων του κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σ’ αυτά δημόσιας εξουσίας, απαιτείται, καταρχήν, η πράξη ή παράλειψη να είναι παράνομη. Εκ του ότι δε, ο νομοθέτης είτε με νόμο είτε με διοικητική κανονιστική πράξη, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση νόμου, καθορίζει γενικότερα τους όρους του αδίκου, παρέπεται ότι δεν μπορεί να προκύψει, έστω και αν προκαλείται ζημία σε τρίτον, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., από την εκ μέρους της πολιτείας νομοθέτηση με τα αρμόδια αυτής όργανα ή από την παράλειψη των οργάνων αυτών να νομοθετήσουν, εκτός αν από τη νομοθέτηση ή την παράλειψή της γεννάται αντίθεση προς κανόνες δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος (ΣτΕ 2544/2013, 1038/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση του ζημιωθέντος γεννάται μόνο αν οι επιζήμιες συνέπειες επέρχονται απευθείας από την επίμαχη διάταξη, πριν και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εφαρμογή της με πράξη της Διοίκησης. Στις λοιπές περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι επιζήμιες συνέπειες επέρχονται από την εφαρμογή του πιο πάνω κανόνα δικαίου, δηλαδή από την πράξη της Διοίκησης που τον εφαρμόζει στην ατομική περίπτωση, η ευθύνη έναντι του ζημιωθέντος προκύπτει όχι από τον κανόνα δικαίου αλλά από την τελευταία αυτή πράξη (ΣτΕ 1038/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από την παράλειψη δε νομοθέτησης δημιουργείται ευθύνη προς αποζημίωση, υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, μόνο του νομικού προσώπου του οποίου το αρμόδιο όργανο παραλείπει τη νομοθέτηση και όχι του νομικού προσώπου το οποίο, δια των αρμοδίων οργάνων του, θα εκαλείτο να εφαρμόσει τον κανόνα δικαίου, αν αυτός είχε θεσπισθεί, στην ατομική περίπτωση (ΣτΕ 3901/2013, ΣτΕ 2544/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, οι ενάγοντες – ήδη εφεσίβλητοι στην Α΄ έφεση και εκκαλούντες στη Β΄ έφεση, εξέθεταν στην ως άνω από 16.10.2019 αγωγή τους, ότι είναι ιατροί, εφοδιασμένοι με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, βάσει του οποίου φέρουν το κεκτημένο δικαίωμα άσκησης πράξεων γενικής ιατρικής. Ειδικότερα εξέθεταν ότι.προσλήφθηκαν: α) η πρώτη εξ αυτών, δυνάμει της υπ`αριθ.πρωτ. Ρ01/295/2.8.1993 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. από τις 7.9.1993, β)ο δεύτερος, δυνάμει της υπ`αριθ.πρωτ. Ρ01/27/12.3.1991 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. από τις 16.4.1991, γ) η τρίτη, δυνάμει της υπ` αριθ.πρωτ. Ρ01/382/23.3.1987 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. από τις 6.4.1987, δ) ο τέταρτος, δυνάμει της υπ’αριθ.πρωτ. Φ12/25972/23.12.1984 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. από τις 13.11.1984 και ε) ο πέμπτος, δυνάμει της υπ` αριθ. πρωτ. Ρ01/1515/5.1.1992 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. από τις 13.11.1984. Ότι, στη συνέχεια, (οι ενάγοντες) μεταφέρθηκαν στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., από 1.1.2012, οι μεν πρώτη, δεύτερος, τρίτη και πέμπτος εξ αυτών με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/30.12.2011 διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ενώ ο τέταρτος εξ αυτών, με την υπ΄αριθ.πρωτ. …………/30.12.2011 διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.Ότι, κατόπιν, μετατάχθηκαν από τις 20.3.2014, αφού τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, σε κενή οργανική θέση κλάδου Π.Ε. ιατρών άνευ ειδικότητας, η πρώτη με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………../19.3.2014 πράξη, ο τέταρτος με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/19.3.2014 πράξη και οι λοιποί (δεύτερος, τρίτη και πέμπτος) με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………../19.3.2014 πράξη του Διοικητή της 2ης Δ.Υ.ΠΕ και κατατάχθηκαν στο βαθμό του Διευθυντή του Ε.Σ.Υ. με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, λόγω κεκτημένου δικαιώματος, στις 25.7.2018, δυνάμει της υπ΄αριθ.πρωτ. ….. πράξης της Διοικήτριας της 2ης Δ.Υ.ΠΕ. Ότι, ο τυπικός νομοθέτης με τα άρθρα 17,18 και 25 του ν. 4238/2014 ρύθμισε με ανόμοιο τρόπο όμοιες καταστάσεις, καθώς, ενώ στους ειδικευμένους ιατρούς έδωσε τη δυνατότητα να ενταχθούν στον κλάδο ιατρών Ε.Σ.Υ. ως αμειβόμενοι με το ειδικό μισθολόγιο ιατρών του Ε.Σ.Υ., εξαίρεσε αδικαιολόγητα από τη δυνατότητα αυτή τους ιατρούς με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, όπως οι ίδιοι, ενώ βάσει της νομοθεσίας αυτοί δεν θεωρούνται ιατροί άνευ ειδικότητας, η εξαίρεση δε αυτή δεν δικαιολογείται από κανένα λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος και είναι αντισυνταγματική. Ότι, ως αποτέλεσμα της αδικαιολόγητης εξαίρεσής τους, αυτοί μεταφέρθηκαν στο νέο φορέα με το καθεστώς των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και αμείβονταν με το εκάστοτε ισχύον ενιαίο μισθολόγιο, ενώ παρείχαν τις ίδιες υπηρεσίες με όσους είχαν ενταχθεί σε θέση ιατρού Ε.Σ.Υ., είχαν δε την ίδια υποχρέωση με τους τελευταίους να περατώσουν την άσκηση της ελεύθερης επαγγελματικής τους δραστηριότητας, προκειμένου να μεταφερθούν στο νέο φορέα παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ότι, η παράλειψη ένταξής τους στο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής των άρθρων 17,18 και 25 του ν. 4238/2014 αντιβαίνει στη συνταγματική αρχή της ίσης μεταχείρισης, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος και ως εκ τούτου το υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής των ανωτέρω άρθρων πρέπει να επεκταθεί και στην περίπτωσή τους. Ότι, τα αρμόδια διοικητικά όργανα του εναγόμενου νομικού προσώπου, όφειλαν να αποδεχθούν την ένταξη και κατάταξή τους σε θέσεις κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. και να τους κατατάξουν στους αντίστοιχους βαθμούς των ιατρών Ε.Σ.Υ., ανάλογα με τα έτη προϋπηρεσίας τους, μετά την πάροδο οκταμήνου από την ολοκλήρωση της μεταφοράς τους, όπως συντελέσθηκε με τους ειδικευμένους ιατρούς, που εντάχθηκαν σε θέσεις κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., από τις 19.12.2014. Ότι, εξαιτίας της παράνομης παράλειψης των οργάνων του εναγόμενου έχουν υποστεί περιουσιακή ζημία, καθώς τα αρμόδια όργανα όφειλαν να τους αμείβουν, βάσει του ειδικού μισθολογίου των ιατρών Ε.Σ.Υ. από 19.12.2014 έως τις 31.10.2018, οπότε, βάσει του άρθρου 25 του ν. 4461/2017, κατετάγησαν σε θέσεις κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ, ώστε οφείλεται και μάλιστα, χωρίς τις αντισυνταγματικές περικοπές, που προέβλεπε η περιπτ. 17 της υποπαρ. Γ.1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, η υπ’αριθ. Οικ.2/83408/022/14.11.2012 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και τα άρθρα του ν. 4472/2017, μηνιαίως, στην πρώτη εξ αυτών το ποσό των 4.318,20 ευρώ, στον δεύτερο το ποσό των 4.388,20 ευρώ, στην τρίτη το ποσό των 4.318,20 ευρώ, στον τέταρτο το ποσό των 4.471,20 ευρώ και στον πέμπτο εξ αυτών το ποσό των 4.363,20ευρώ, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αγωγή. Ότι, με μεταγενέστερη νομοθετική διάταξη, αυτή του άρθρου 25 του ν. 4461/2017, με έναρξη ισχύος την 28η.3.2017, αναγνωρίστηκε το δικαίωμά τους να καταταγούν σε θέση κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. λόγω κεκτημένου δικαιώματος. Ότι, άπαντες, υπέβαλαν τις απαιτούμενες εκ του νόμου αιτήσεις εντός της προθεσμίας, που προβλεπόταν στη διευκρινιστική υπ’ αριθ. Α2α/Γ.Π.Οικ.58950/2017 Κ.Υ.Α., που εκδόθηκε και κατετάγησαν στο βαθμό του Διευθυντή Ε.Σ.Υ. στις 31.10.2018, παρά το γεγονός ότι στη δημοσιευμένη απόφαση αναφέρεται ότι εντάσσονται από 30.9.2017 (ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων) και μισθοδοτήθηκαν με τον ανωτέρω βαθμό το πρώτον μετά τις 31.10.2018, γεγονός, που προκάλεσε την αντίστοιχη ζημία τους, συνιστάμενη στη διαφορά των αποδοχών τους για το χρονικό διάστημα από 30.9.2017 έως 31.10.2018. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, ζητούσαν, να υποχρεωθεί το εναγόμενο να τους κατατάξει σε θέσεις κλάδου ιατρών Διευθυντών Ε.Σ.Υ. από 19.12.2014 έως 31.10.2018 και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του (εναγόμενου) να τους καταβάλει από την κατάταξή τους, ήτοι από 19.12.2014 έως 31.10.2018, τις αποδοχές του Διευθυντή Ε.Σ.Υ. και δη, μηνιαίως, στην πρώτη εξ αυτών το ποσό των 4.318,20 ευρώ, στον δεύτερο το ποσό των 4.388,20 ευρώ, στην τρίτη το ποσό των 4.318,20 ευρώ, στον τέταρτο το ποσό των 4.471,20 ευρώ και στον πέμπτο εξ αυτών το ποσό των 4.363,20 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Επικουρικά δε (οι ενάγοντες) ζητούσαν να υποχρεωθεί το εναγόμενο νομικό πρόσωπο να τους κατατάξει σε θέσεις κλάδου ιατρών Διευθυντή Ε.Σ.Υ. από 30.9.2017 έως 31.10.2018 και να αναγνωρισθεί η υποχρέωσή του να τους καταβάλει τις αποδοχές του Διευθυντή Ε.Σ.Υ. από την κατάταξή τους ήτοι από 30.9.2017 έως 31.10.2018, ειδικότερα δε στον καθένα από αυτούς αντίστοιχα, τα ως άνω αναφερθέντα ποσά μηνιαίως, επίσης με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, με την υπ΄αρ. 685/2021 οριστική απόφασή του, καταρχήν αποφάνθηκε ότι υφίσταται δικαιοδοσία του προς εκδίκαση της υπόθεσης, παρά τους αβάσιμους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του εναγόμενου, διότιοι διαφορές που αφορούν τις αποδοχές των μισθωτών, οι οποίοι συνδέονται με το Δημόσιο με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου, όπως στην ένδικη περίπτωση,υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων (ΑΕΔ 11/1992, ΣτΕ 2196/2020, ΑΠ 535/2020, ΑΠ 1341/2014, ΑΠ 302/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ακολούθως, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη, καθώς περιέχονται σε αυτήόλα τα απαιτούμενα για τη στοιχειοθέτησή της ένδικης αξίωσης στοιχεία, στη συνέχεια, την απέρριψε ως μη νόμιμη αναφορικά με την κύρια βάση της, διότι, δεν αναφέρονται στο δικόγραφό της παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου νομικού προσώπου κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτό δημόσιας εξουσίας, από τις οποίες προκλήθηκε η ζημία των εναγόντων, ενώ, η επικαλούμενη εκ μέρους τους αντίθεση του ν.4238/2014 σε υπερκείμενους κανόνες δικαίου και ειδικότερα προς τη συνταγματική αρχή της ισότητας, αφορά μόνο το μη εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο. Περαιτέρω, αφού έκρινε την αγωγή νόμιμη ως προς την επικουρική βάση της, πλην του παρεπόμενου αιτήματός της περί κήρυξης της απόφασης, που θα εκδοθεί, προσωρινά εκτελεστής, το οποίο απέρριψε ως μη νόμιμο στο βαθμό που αφορά στα αναγνωριστικά της αιτήματα,δεδομένου ότι οι αναγνωριστικές αποφάσεις δεν παράγουν εκτελεστότητα, την έκανε δεκτή ως προς το δεύτερο αίτημα αυτής (επικουρικής βάσης) και ως ουσιαστικά βάσιμη, και αναγνώρισε την υποχρέωση του εναγόμενου να καταβάλει, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση, σε καθέναν από τους ενάγοντες, τα ως άνω αιτούμενα ποσά μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 30.9.2017 έως 31.10.2018, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην εκκαλουμένη.
Ήδη κατά της ως άνω οριστικής απόφασης, παραπονείται το εναγόμενο – εκκαλούν στην κρινόμενη υπό στοιχείο A΄ έφεση, για τον λόγο που εκθέτει σ΄αυτήν, οοποίος ανάγεται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί συνολικά η ως άνω αγωγή των αντιδίκων του.
Ακόμη, κατά της ίδιας οριστικής απόφασης (εκκαλουμένης) παραπονούνται οι ενάγοντες – εκκαλούντες στην κρινόμενη υπό στοιχείο Β΄ έφεση, για τους λόγους που εκθέτουν σ΄αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, ζητούν δε την εξαφάνισή της, ως προς τα προσβληθέντα με την έφεση αυτή κεφάλαιά της, ώστε να γίνει συνολικά δεκτή η άνω αγωγή τους.
Με βάση, όμως, τα παραπάνω αναφερόμενα στην αγωγή, πράγματι, η κύρια βάση αυτής είναι απορριπτέαως μη νόμιμη, όπως κρίθηκε και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, διότι στο αγωγικό δικόγραφο δεν μνημονεύονται συγκεκριμένα περιστατικά που να συνιστούν παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου Ν.Π.Δ.Δ. κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας εξουσίας από τις οποίες προκλήθηκε η επικαλούμενη ζημία των εναγόντων, αντίθετα με τα όσα αβασίμως ισχυρίζονται οι τελευταίοι στον δεύτερο (και τελευταίο) λόγο της ένδικης (υπό στοιχείο Α΄) έφεσής τους. Πιο συγκεκριμένα, οι αναφορές στην αγωγή, τις οποίες επικαλούνται οι ενάγοντες με τον λόγο αυτό της έφεσής τους, ότι δηλ. μεταφέρθηκαν στο εφεσίβλητο με πλήρη διακοπή του ελευθερίου επαγγέλματός τους στην ίδια θέση και καθήκοντα που είχαν ως ιατροί του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ότι περαιτέρω αμοίβονταν με το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και όχι με το ειδικό μισθολόγιο των ιατρών του Ε.Σ.Υ. και ότι το εφεσίβλητο δεν εξέδωσε εντός 8μηνου από τη μεταφορά τους ατομική διοικητική πράξη ένταξής τους και κατάταξης τους ως ιατρών του Ε.Σ.Υ., κ.λπ., σχετίζονται με το ότι, κατά τους ισχυρισμούς τους,η παράλειψη ένταξής τους στο πεδίο εφαρμογής των συγκεκριμένων διατάξεων τουν. 4238/2014, όπως παραπάνω αναφέρθηκαν, έρχεται σε αντίθεσημε υπερκείμενους (συνταγματικούς) κανόνες δικαίουκαι δη προς τη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ.1 Σ). Σε περίπτωση, ωστόσο, που ως παρανομία, όπως εν προκειμένω, προβάλλεται η αντίθεση σε υπερκείμενους κανόνες δικαίου, η ευθύνη από τα άρθρα 105,106 Εισ.Ν.Α.Κ., θα αφορούσε στο Ελληνικό Δημόσιο, που δεν είναι διάδικος στην παρούσα δίκη και όχι στο εναγόμενο (ΣτΕ 6/2001, Μον.Εφ.Αθ.429/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, όπως εκτέθηκε στην υπό στοιχ. ΙΙ μείζονα σκέψη,δεν μπορεί να προκύψει, έστω και αν προκαλείται ζημία σε τρίτον, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., από την εκ μέρους της πολιτείας νομοθέτηση με τα αρμόδια αυτής όργανα ή από την παράλειψη των οργάνων αυτών να νομοθετήσουν, εκτός αν από τη νομοθέτηση ή την παράλειψή της γεννάται αντίθεση προς κανόνες δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος (…). Από την παράλειψη δε νομοθέτησης δημιουργείται ευθύνη προς αποζημίωση, υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, μόνο του νομικού προσώπου του οποίου το αρμόδιο όργανο παραλείπει την νομοθέτηση και όχι του νομικού προσώπου -όπως στην ένδικη υπόθεση το εναγόμενο- το οποίο, δια των αρμοδίων οργάνων του, θα εκαλείτο να εφαρμόσει τον κανόνα δικαίου, αν αυτός είχε θεσπισθεί, στην ατομική περίπτωση. Σύμφωνα, επομένως, με τα προαναφερθέντα, ο πρώτος λόγος της υπό στοιχείο Α΄ έφεσης με τον οποίο οι εκκαλούντες – ενάγοντες υποστηρίζουν ότι, αντίθετα με ότι έκρινε η εκκαλουμένη, υφίσταται ευθύνη, κατά τα ως άνω άρθρα (105,106 Εισ.Ν.Α.Κ.) του εναγόμενου από την παράλειψη των οργάνων του να τους εντάξουν στο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής των άρθρων 17,18 και 25 του ν.4238/2014, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Κι αυτό διότι, εφόσον στα εν λόγω άρθρα δεν περιλαμβάνονταν η περίπτωσή των εναγόντων ως ιατρών γενικής ιατρικής, για την ένταξή τους αυτή, θα έπρεπε να προηγηθεί σχετική νομοθέτηση, την οποία το εναγόμενο, εφόσον υπήρχε, θα καλείτο να εφαρμόσει και στις ατομικές περιπτώσεις των εναγόντων, πράγμα που συνέβη, όταν υπήρξε τελικά μεταγενέστερα, σχετική νομοθετική πρόβλεψη με το άρθρο 25 του ν. 4461/2017, κατά τα επίσης προαναφερθέντα.
Περαιτέρω, από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης …………, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, καθώς και όλων των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Α. Η πρώτη ενάγουσα είναι κάτοχος της υπ’ αριθ. πρωτ. ……/16.4.1984 άδειας άσκησης επαγγέλματος ιατρού, εκδοθείσας από τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας Αρκαδίας και της έχει αναγνωριστεί, σύμφωνα με το άρθρο 30 του π.δ. 38/2010, ως κεκτημένο το δικαίωμα άσκησης των δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής (βλ. το υπ΄αριθ. πρωτ. …../1.4.2015 πιστοποιητικό του Τμήματος Υπηρεσιών Υγείας και Επαγγελμάτων Υγείας της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Αττικής). Δυνάμει της υπ΄αριθ.πρωτ. Ρ01/295/2.8.1993 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α., προσλήφθηκε στο ίδρυμα αυτό με ειδική σύμβαση αορίστου χρόνου στις 7.9.1993 στο υποκατάστημα του Ι.Κ.Α. Αιγάλεω. Κατόπιν, με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/30.12.2011 διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του Ι.Κ.Α.-Ε.ΤΑ.Μ. μεταφέρθηκε από 1.1.2012 στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ενώ, με την υπ΄αριθ.πρωτ. ΔΑΑΔ ………./19.3.2014 πράξη του Διοικητή της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας (Υ.ΠΕ.) Πειραιώς και Αιγαίου, την υπ΄αριθ. ………../18.2.2014 διαπιστωτική πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί αυτοδίκαιης θέσης σε καθεστώς διαθεσιμότητας των υπαλλήλων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και την υποβληθείσα αίτησή της περί αποδοχής της μετάταξης, μετατάχθηκε από τις 20.3.2014 στη 2η Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου (εναγόμενο) σε κενή οργανική θέση στο Π.Ε.Δ.Υ. – Μ.Υ. Αιγάλεω με την ίδια εργασιακή θέση, κατηγορία, βαθμό και μισθολογικό κλιμάκιο. Ακολούθως, με την υπ΄αριθ. πρωτ. 7792/6598/29.3.2014 απόφαση του Διοικητή της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου ανέλαβε υπηρεσία σε κενή οργανική θέση κλάδου Π.Ε. Ιατρών άνευ ειδικότητας, που συστάθηκε για το σκοπό αυτό (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ. Δ.Α.Α.Δ. …../12.2.2019 πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού της Διοίκησης της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου). Β.Ο δεύτερος ενάγων είναι κάτοχος της υπ΄αριθ.πρωτ. ΥΓ …../19.6.1985 άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλματος, εκδοθείσας από τη Νομαρχία Πειραιά και του έχει αναγνωριστεί, σύμφωνα με το άρθρο 30 του π.δ. 38/2010, ως κεκτημένο το δικαίωμα άσκησης δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής (βλ. το υπ΄αριθ.πρωτ. …../9.12.2016 πιστοποιητικό του Τμήματος Υπηρεσιών Υγείας και Επαγγελμάτων Υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Αττικής). Δυνάμει της υπ΄αριθ.πρωτ. Ρ01/27/12.3.1991 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α. προσλήφθηκε στο ίδρυμα αυτό, με ειδική σύμβαση αορίστου χρόνου στις 16.4.1991 στο υποκατάστηµα του Ι.Κ.Α. Αγίας Σοφίας, ως ιατρός άνευ ειδικότητας. Ακολούθως, με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/30.12.2011 διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του Ι.Κ.Α.-Ε.ΤΑ.Μ., μεταφέρθηκε από 1.1.2012 στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με την αυτή εργασιακή σχέση στον βαθμό, κλάδο και στην οργανική θέση, που κατείχε έως τότε, ενώ, με τηνυπ΄ αριθ. πρωτ. ………./18.2.2014 διαπιστωτική πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί αυτοδίκαιης θέσης σε καθεστώς διαθεσιμότητας των ιατρών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τέθηκε σε διαθεσιμότητα και δυνάμει της υπ΄αριθ. ΔΑΑΔ ………./19.3.2014 πράξης του Διοικητή της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, μετατάχθηκε από τις 20.3.2014 και εντάχθηκε στο Π.Ε.Δ.Υ. στη 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου σε κενή οργανική θέση ως μόνιμος Π.Ε. ιατρός με την ίδια εργασιακή σχέση, τοποθετήθηκε δε στη Μονάδα Υγείας Αγίας Σοφίας (βλ. το υπ΄αριθ.πρωτ. …../13.11.2018 πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Ανθρώπιvου Δυναμικού της Διοίκησης της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου). Γ. Η τρίτη ενάγουσα είναι κάτοχος της υπ΄αριθ.πρωτ. ……/15.9.1983 άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλματος, εκδοθείσας από τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας Πειραιά. Της έχει δε αναγνωριστεί, σύμφωνα με το άρθρο 30 του π.δ. 38/2010, ως κεκτημέvο το δικαίωμα άσκησης των δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής (βλ. το υπ΄αριθ.πρωτ. …../20.9.2017 πιστοποιητικό του Τμήματος Υπηρεσιών και Επαγγελμάτων Υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Αττικής). Δυνάμει της υπ΄αριθ. πρωτ. Ρ01/382/23.3.1987 απόφασης του Διοικητή του Ι.Κ.Α., προσλήφθηκε με ειδική σύμβαση αορίστου χρόνου στις 6.4.1987 στο υποκατάστημα του 1.Κ.Α. της Νίκαιας ως ιατρός άνευ ειδικότητας. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. 11175/6.78.1987 απόφαση του Διευθυντή του Ι.Κ.Α., ανεστάλη η συνεργασία της με το υποκατάστημα του Ι.Κ.Α. Νίκαιας από 6.8.1987 έως 12.8.1987, κατόπιν από 21.12.1987 έως 24.12.1987 και από 4.1.1987 έως 3.3.1987. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. Φ06/29305/29.8.1988 απόφαση του Διοικητή του Ι.Κ.Α. ανέλαβε καθήκοντα ελεγκτή ιατρού παράλληλα με τα καθήκοντα ως θεραπεύτριας από 31.8.1988, αλλά, με την υπ΄αριθ.πρωτ. 18330/15.12.1988 απόφαση του Διευθυντή, ανεστάλη η συνεργασία της με το Υποκατάστημα Ι.Κ.Α. Νίκαιας από 13.9.1988 έως 14.9.1988 και αργότερα από 5.1.1989. Ακολούθως, με την υπ΄αριθ.πρωτ. Φ06/29305/11.9.1989 απόφαση του Διοικητή του I.Κ.Α., προσλήφθηκε ως ιατρός άνευ ειδικότητας με ειδική σύμβαση στα ιατρεία του υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Νίκαιας από 16.1.1989 έως 30.1.1989. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. Γ32/40/22.3.1990 απόφαση του Διοικητή I.Κ.Α., προσλήφθηκε ως ιατρός άνευ ειδικότητας με ειδική σύμβαση αορίστου χρόνου στα ιατρεία του υποκαταστήματος Νίκαιας από 1.3.1990. Επίσης, με την υπ΄αριθ.πρωτ. Γ32/23/17.1.1991 απόφαση του Διοικητή του Ι.Κ.Α., προσλήφθηκε ως ιατρός άνευ ειδικότητας με ειδική σύμβαση αορίστου χρόνου στα ιατρεία υποκαταστήματος Νίκαιας από 1.1.1991. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. 28/11.10.1991 απόφαση του Διευθυντή I.Κ.Α. ανεστάλη η συνεργασία της με το Υποκατάστημα I.Κ.Α. Νίκαιας στις 30.9.1991, από 1.10.1991 έως 2.10.1991, από 22.1.1992 έως 24.1.1992 και, τέλος, στις 5.1.1993. Κατόπιν, με την υπ΄αριθ. πρωτ. ……./30.12.2011 διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του Ι.Κ.Α.- Ε.ΤΑ.Μ., μεταφέρθηκε από 1.1.2012 στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Ακολούθως, με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/18.2.2014 διαπιστωτική πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί αυτοδίκαιης θέσης σε καθεστώς διαθεσιμότητας των ιατρών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ με την υπ΄αριθ. πρωτ. ΔΑΑΔ ………/19.3.2014 πράξη του Διοικητή της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου και κατόπιν της υποβληθείσας αίτησής της περί αποδοχής της μετάταξης, μετατάχθηκε από τις 20.3.2014 και εντάχθηκε στο Π.Ε.Δ.Υ στη 2η Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου σε κενή οργανική θέση ως µόνιµος ιατρός Π.Ε. Ιατρών Γενικής Ιατρικής. Κατόπιν, µε την υπ΄αριθ.πρωτ. ……../29.3.2014 πράξη ανάληψης υπηρεσίας του Διοικητή της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς Αιγαίου ανέλαβε υπηρεσία στις 31.3.2014 (βλ. το υπ΄αριθ. πρωτ. …../14.11.2018 πιστοποιητικό υπηρεσιακών µεταβολών της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναµικού της Διοίκησης της 2ης Υγειονοµικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου). Δ. Ο τέταρτος ενάγων είναι κάτοχος της υπ’ αριθ. ΥΓ ……/21.8.1989 άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλµατος της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νοµαρχίας Πειραιά και του έχει αναγνωριστεί, κατ’ άρθρο 30 του π.δ. 38/2010, ως κεκτηµένο το δικαίωµα άσκησης δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ. ……/18.9.2017 πιστοποιητικό του Τµήµατος Υπηρεσιών και Επαγγελµάτων Υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δηµόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριµνας της Περιφέρειας Αττικής). Προσλήφθηκε δε, µε την υπ΄αριθ.πρωτ. Φ12/25972/23.12.1984 απόφαση του Διοικητή του Ι.Κ.Α., σε κενή θέση κλάδου ΑΡ12 Παρασκευαστών, ενώ, µε την υπ΄αριθ. 9112/3.12.1990 απόφαση του Υποδιοικητή του Ι.Κ.Α., µετατάχθηκε, από τις 13.12.1990, από υγειονοµικός υπάλληλος σε θέση µόνιµου θεραπευτού ιατρού χωρίς ειδικότητα και τοποθετήθηκε στο υποκατάστηµα του Ι.Κ.Α. Αθηνών. Δυνάµει της υπ΄αριθ.πρωτ. Ρ07/117/30.12.2011 διαπιστωτικής πράξης µεταφέρθηκε, από 1.1.2012, από το Ι.ΚΑ.- Ε.ΤΑ.Μ. στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και, µε την υπ΄αριθ.πρωτ. Δ11/Οικ.6852/18.2.2014 διαπιστωτική πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί αυτοδίκαιης θέσης σε καθεστώς διαθεσιµότητας ιατρών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τέθηκε σε διαθεσιµότητα. Ακολούθως, µε την υπ΄αριθ. πρωτ. ΔΑΑΔ …/…../19.3.2014 πράξη του Διοικητή της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου, µετατάχθηκε από 20.3.2014 και εντάχθηκε στο Π.Ε.Δ.Υ, στη 2η Υγειονοµική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου, σε κενή οργανική θέση ως µόνιµος Π.Ε. Ιατρός – Γενικής Ιατρικής, τοποθετήθηκε δε στη Μονάδα Υγείας Καµινίων (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ. ……/14.11.2018 πιστοποιητικό υπηρεσιακών µεταβολών της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναµικού της Διοίκησης της 2ης Υγειονοµικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου) και,τέλος, Ε. Ο πέµπτος ενάγων είναι κάτοχος της υπ’ αριθ. πρωτ. ΥΓ …../11.3.1988 άδειας άσκησης ιατρικού επαγγέλµατος της Διεύθυνσης Υγιεινής της Νοµαρχίας Πειραιά. Του έχει δε αναγνωριστεί, σύµφωνα µε το άρθρο 30 του π.δ. 38/2010, ως κεκτηµένο το δικαίωµα άσκησης των δραστηριοτήτων ιατρού γενικής ιατρικής (βλ. το υπ΄ αριθ. πρωτ. …../22.9.2017 πιστοποιητικό του Τµήµατος Υπηρεσιών και Επαγγελµάτων Υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δηµόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριµνας της Περιφέρειας Αττικής). Δυνάµει της υπ΄αριθ. πρωτ. Ρ01/15/15.1.1992 απόφασης του Υποδιοικητή τουΙ.Κ.Α. προσλήφθηκε στο ίδρυµα αυτό, µε ειδική σύµβαση αορίστου χρόνου στις 20.1.1992, χωρίς ειδικότητα στα ιατρεία της Τ.Μ.Υ. Νίκαιας για την παροχή περίθαλψης στους ασφαλισµένους του Ι.Κ.Α. και, κατόπιν, με την υπ΄αριθ.πρωτ. Φ06/34368/20.3.1992 απόφαση του Υποδιοικητή του Ι.Κ.Α., εκτέλεσε, από 18.3.1992, χρέη ιατρού Προσωπικού των Υπαλλήλων της Τ.Μ.Υ, Νίκαιας. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. 829/10.8.1992 απόφαση του Διευθυντή της Τ.Μ.Υ. Νίκαιας, ανεστάλη η συνεργασία του (µε την Τ.Μ.Υ Νίκαιας), από 27.7.1992 έως 2.8.1992, από 3.8.1992 έως 7.8.1992, από 7.9.1992 έως 9.9.1992, στις 24.9.1992, 25.9.1992, 7.10.1992, 20.1.1993, 1.2.1993 και 22.3.1993. Με την υπ΄αριθ.πρωτ. ………/18.2.2014 διαπιστωτική πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., περί αυτοδίκαιης θέσης σε καθεστώς διαθεσιμότητας των ιατρών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ, με την υπ αριθ. πρωτ. ΔΑΑΔ ……./19.3.2014 πράξη του Διοικητή της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου και κατόπιν αίτησής του περί αποδοχής της μετάταξής του, μετατάχθηκε από 20.3.2014 και εντάχθηκε στο Π.Ε.Δ.Υ. στη 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου σε κενή οργανική θέση ως μόνιμος Π.Ε. Ιατρός άνευ ειδικότητας με την ίδια εργασιακή σχέση (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ. …./29.11.2018 Πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού της Διοίκησης της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου). Επίσης, αποδείχθηκε ότι,όλοι οι ενάγοντες υπέβαλαν, όπως προβλέπεται, κατά τα αναφερόμενα και στην υπό στοιχείο Ι μείζονα σκέψη, στην παρ. 2 του άρθρου 25 του ν. 4461/2017 και στο άρθρο 1 της υπ’ αριθ. Α2α/Γ.Π.Οικ.5895012017 Κ.Υ.Α., εμπροθέσμως, αίτηση για την ένταξή τους στον κλάδο ιατρών του Ε.Σ.Υ. (βλ. το υπ΄αριθ.πρωτ. Α2α/Γ.Π.33298/12.9.2017 έγγραφο με θέμα ‘’Απάντηση σε αίτηση’’ του Τμήματος Ιατρών Ε.Σ.Υ. της Γενικής Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων και Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Υγείας απευθυνόμενο στην πρώτη ενάγουσα, την από 27.4.2017 αίτηση του δεύτερου ενάγοντος και την από 29.9.2017 αίτηση του πέμπτου ενάγοντος απευθυνόμενες στη 2η Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου). Όπως αποδεικνύεται δε από το υπ΄αριθ. πρωτ. ……/14.11.2019 έγγραφο της Διεύθυνσης Οικονομικής Οργάνωσης και Υποστήριξης της Διοίκησης της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, το προβλεπόμενο στην περ. β΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2017 Συμβούλιο αξιολόγησης συνήλθε στις 10.8.2018. Περαιτέρω, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. ΔΑΑΔ 36119/25.7.2018 διαπιστωτική πράξη της Διοικήτριας της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. Γ΄ 1270/31.10.2018, οι ενάγοντες εντάχθηκαν ως ιατροί με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής σε θέσεις ιατρών Ε.Σ.Υ. και κατατάχθηκαν κατά την 30η.9.2017, ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων, σύμφωνα με το ν. 4461/2017, στον βαθμό του Διευθυντή Ε.Σ.Υ., μετά από αίτησή τους και αξιολόγησή τους από το Πενταμελές Συμβούλιο αξιολόγησης Ιατρών της 2ης Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου και, συγκεκριμένα, η πρώτη ενάγουσα στο Κ.Υ. Αιγάλεω, με πλεονάζοντα χρόνο Ο έτη Ο μήνες και 23 ημέρες, ο δεύτερος ενάγων στο Κ.Υ. Αγίας Σοφίας, με πλεονάζοντα χρόνο 1 έτος 5 μήνες και 14 ημέρες, η τρίτη ενάγουσα στο Κ. Υ. Νίκαιας, με πλεονάζοντα χρόνο 6 έτη 5 μήνες και 14 ημέρες, ο τέταρτος ενάγων στο Κ.Υ. Καμινίων, με πλεονάζοντα χρόνο 1 έτος 8 μήνες και 26 ημέρες και ο πέμπτος ενάγων στο Κ.Υ. Πειραιά, με πλεονάζοντα χρόνο 1 έτος, 8 μήνες και 10 ημέρες. Ωστόσο, η έναρξη της μισθοδοσίας απάντων με τοv βαθμό του Διευθυντή Ε.Σ.Υ., συντελέσθηκε μετά τις 31.10.2018. Η αιτιολογία, για τη μεταγενέστερη έναρξη της μισθοδοσίας των εναγόντων με τον μισθό του Διευθυντή, όπως αυτή αναφέρεται στο προαναφερθέν έγγραφο με αριθμό πρωτ. …../14.11.2019 της Διεύθυνσης Οικονομικής Οργάνωσης και Υποστήριξης της Διοίκησης της 2ης Υ.ΠΕ Πειραιώς και Αιγαίου, συνίσταται, αφενός μεν στη συνεδρίαση του Συμβουλίου αξιολόγησης στις 10.8.2018, αφετέρου δε στην εφαρμογή της διάταξης της περ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2017, στην οποία αναφέρεται ότι οι ιατροί έως την κατάταξή τους αμείβονται με τις αποδοχές ιατρού Π.Ε. Εντούτοις, οι αιτιάσεις αυτές δεν είναι ορθές. Κι αυτό διότι, κατά τις ως άνω διατάξεις των παρ. 2 και 3του άρθρου 3 της υπ` αριθ. Α2α.Γ.Π.Οικ.58950/2017 Κ.Υ.Α., οι εισηγητές του Συμβουλίου αξιολόγησης υποχρεούντο να καταθέσουν στη Γραμματεία της οικείας Δ.Υ.ΠΕ.την εισήγησή τους έως τις 31.10.2017, η δε Γραμματεία όφειλε, εντός προθεσμίας πέντε ημερολογιακών ημερών να την επιδώσει στους υποψηφίους ιατρούς, ώστε αυτοί να υποβάλουν τυχόν ένστασή τους σε προθεσμία πέντε ημερολογιακών ημερών από την επίδοση. Ακόμη, εντός δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των ενστάσεων και σε κάθε περίπτωση έως τις 31.12.2017 έπρεπε να συγκληθεί το Συμβούλιο και να αποφασίσει αιτιολογημένα, λαμβάνοντας υπόψη τις εισηγήσεις, τις ενστάσεις και τις απαντήσεις των εισηγητών, ως προς την ένταξη ή μη των υποψηφίων και την κατάταξή τους σε βαθμό ανάλογα με τα χρόνια προϋπηρεσίας. Η μη τήρηση εκ μέρους των οργάνων του εναγόμενου, του ανωτέρω χρονοδιαγράμματος, που προβλεπόταν από την παραπάνω Υπουργική απόφαση, καθώς η συνεδρίαση του Συμβουλίου αξιολόγησης, που έλαβε χώρα στις 10.8.2018, κείται εκτός αυτού, δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος των εναγόντων και να οδηγήσει στην απώλεια των αποδοχών τους για τους αντίστοιχους μήνες. Οι ίδιοι δε (οι ενάγοντες), στον βαθμό που τους αφορούσε,προέβησαν στις προβλεπόμενες διαδικασίες εντός των οριζόμενων ως άνω προθεσμιών. Εξάλλου, η επίκληση από το εναγόμενο της περ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 του ν. 4461/2017, όπως ορθά επισημάνθηκε στην εκκαλουμένη, είναι λανθασμένη, διότι αυτή αναφέρεται σε διαφορετική περίπτωση ένταξης ιατρών και ειδικότερα στους αναφερόμενους στην παρ. 1 του ίδιου άρθρου ιατρούς, ήτοι σε όσους παρείχαν προσωρινά τις υπηρεσίες τους στις Δ.Υ.ΠΕ., δυνάμει σχετικών προσωρινών διαταγών ή δικαστικών αποφάσεων ή για τους οποίους είχαν εκδοθεί προσωρινές διαταγές ή δικαστικές αποφάσεις, που δεν εφαρμόστηκαν από τις Δ.Υ.ΠΕ., εφόσον δεν είχαν καταταγεί σε θέσεις κλάδου ιατρού Ε.Σ.Υ.ή δεν είχαν αξιολογηθεί ή δεν είχαν υποβάλει αίτηση για την ένταξή τους, κατά τις διατάξεις του ν. 4238/2014. Η παραπομπή της παρ.2 του άρθρου 25 του ν. 4461/2017 γίνεται στην περ. β΄ της παρ. 3 του άρθρου 26 και αναφέρεται αποκλειστικά στο θέμα της σύνθεσης του Συμβουλίου αξιολόγησης. Πέραν τούτων, σε κάθε περίπτωση η προαναφερθείσα υπ’ αριθ.ΔΑΑΔ 36119/25.7.2018 διαπιστωτική πράξη της Διοικήτριας της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, δημοσιεύτηκε μεν στις 31.10.2018, χρόνο, κατά τον οποίο παρήγαγε τα αποτελέσματά της (άρθρο 18 παρ. 1 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας), ωστόσο,στην ίδια αυτή πράξηαναφέρεται ρητά ότι, οι ενάγοντες εντάσσονται, ως ιατροί με πιστοποιητικό γενικής ιατρικής, σε θέσεις ιατρών Ε.Σ.Υ.και κατατάσσονται στο βαθμό του Διευθυντή, αναδρομικά από 30.9.2017, χρόνο, από τον οποίο έπρεπε να λαμβάνουν και τις αντίστοιχες αποδοχές. Βάσει, επομένως, των παραπάνω αναφερθέντων, το πρώτο επικουρικό αίτημα της αγωγής περί υποχρέωσης του εναγόμενου να προβεί στην κατάταξη των εναγόντων σε θέσεις κλάδου ιατρών Διευθυντή Ε.Σ.Υ. από 30.9.2017 έως 31.10.2018, αλυσιτελώς προβάλλεται, εφόσον, με την ανωτέρω διαπιστωτική πράξη, η ένταξη και κατάταξή τους θεωρείται ότι έχει ήδη συντελεσθεί στις 30.9.2017. Περαιτέρω, κατ΄ ακολουθίαν επίσης όσων προεκτέθηκαν, πρέπει να γίνει δεκτό και ως ουσιαστικά βάσιμο, το δεύτερο επικουρικό αίτημα της αγωγής και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγόμενου νομικού προσώπου να καταβάλει στους ενάγοντες, από την ένταξή τους σε θέσεις κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. και την κατάταξή τους στον βαθμό του Διευθυντή, δηλαδή κατά το χρονικό διάστημα από 30.9.2017 έως 31.10.2018, τα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά μηνιαίως, δεδομένου ότι αυτά δεν αμφισβητούνται ειδικώς από το εναγόμενο. Ειδικότερα, πρέπει να αναγνωριστεί ότι το εναγόμενο οφείλει να καταβάλει μηνιαίως, για το ανωτέρω χρονικό διάστημα: στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τριακοσίων δεκαοκτώ ευρώ και είκοσι λεπτών (4.318,20 ευρώ), στον δεύτερο ενάγοντα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τριακοσίων ογδόντα οκτώ ευρώ και είκοσι λεπτών (4.388,20 ευρώ), στην τρίτη ενάγουσα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τριακοσίων δεκαοκτώ ευρώ και είκοσι λεπτών (4.318,20 ευρώ), στον τέταρτο ενάγοντα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ και είκοσι λεπτών (4.471.20 ευρώ) και στον πέμπτο ενάγοντα το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων τριακοσίων εξήντα τριών ευρώ και είκοσι λεπτών (4.363,20 ευρώ). Όλα δε τα ποσά με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της ένδικης αγωγής, έως την πλήρη εξόφληση.
Το εναγόμενο – εκκαλούν, ισχυρίζεται με τον μοναδικό λόγο της (υπό στοιχείο Β΄) έφεσής του, ότι, αντίθετα με τα όσα εσφαλμένα έκρινε η εκκαλουμένη, η μισθοδοσία των εναγόμενων από αυτό, με τις αποδοχές των Διευθυντών του Ε.Σ.Υ., ορθά ξεκίνησε από την 31.10.2018 και μετά, ημερομηνία κατά την οποία εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η ως άνω διαπιστωτική πράξη, καθώς έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησής τους και ένταξής τους στον κλάδο του Ε.Σ.Υ., που προβλεπόταν από τις προαναφερθείσες διατάξεις του ν.4461/2017 και της υπ΄αριθ. Α2α/Γ.Π.Οικ.58950 ΚΥΑ. Ακόμη, το εκκαλούν υποστηρίζει με τον ίδιο λόγο της εν λόγω έφεσης, ότι η υποχρέωσή του να καταβάλει στους ενάγοντες τις ως άνω αποδοχές (των Διευθυντών του Ε.Σ.Υ.) από τη δημοσίευση της διαπιστωτικής αυτής πράξης, όπως και έπραξε (και όχι νωρίτερα) δεν αναιρείται από το γεγονός ότιδόθηκε από τη Διοικήτρια της Υπηρεσίας του, με την εν λόγω πράξη, αναδρομική ισχύ στην κατάταξη των εναγόντων στο βαθμό του Διευθυντή, ήτοι από 30.9.2017. Κι αυτό επειδή, κατά τους ισχυρισμούς του εναγόμενου -εκκαλούντος, η Διοικήτριά του προέβη στην ενέργεια αυτή χωρίς να προβλέπεται από το νόμο και καθ΄υπέρβαση εξουσίας, οπότε η ανωτέρω πράξη είναι ακυρώσιμη, αν και δεν προσβλήθηκε από τους ενάγοντες, καθώς οι τελευταίοι δεν είχαν έννομο συμφέρον προς τούτο.Οι ισχυρισμοί, όμως, αυτοί του εναγόμενου, δεν είναι βάσιμοι, διότι, αφενός μεν, με ευθύνη του εναγόμενου δεν τηρήθηκε το χρονοδιάγραμμα που έθετε ο ως άνω νόμος στην ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξης των εναγόντων, πράγμα που δεν μπορεί να αποβεί εις βάρος τους, όπως ορθά κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφετέρου δε, σε κάθε περίπτωση, με την εν λόγω διαπιστωτική πράξη δόθηκε αναδρομική ισχύ στην κατάταξη των εναγόντων στον βαθμό του Διευθυντή από 30.9.2017, οπότε τους οφείλονται οι αποδοχές του βαθμού αυτού από την ως άνω ημερομηνία και εντεύθεν, όπως επίσης ορθά κρίθηκε με την εκκαλουμένη. Ανεξαρτήτως δε του αν η Διοικήτρια της Υπηρεσίας του εκκαλούντος είχε τέτοιο δικαίωμα, δηλ.να προσδώσει αναδρομική ισχύ στην εν λόγω πράξη (παρότι δεν υφίσταται απαγορευτικός κανόνας αναδρομικής εφαρμογής ατομικής διοικητικής πράξης), εφόσον η διοικητική αυτή πράξη δεν έχει προσβληθεί ούτε ακυρωθεί, είναι ισχυρή και παράγει τα αποτελέσματά της. Επομένως, ο μοναδικός ως άνω λόγος της υπό στοιχείο Β΄ έφεσης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Κατόπιν τούτων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση του κατέληξε στην ίδια κρίση με το παρόν (έστωμε εν μέρει διαφορετική και λιγότερο εκτενή αιτιολογία, την οποία το Δικαστήριο τούτο παραδεκτά συμπληρώνει κατ΄ άρθρο 534 ΚΠολΔ), δεν έσφαλε και ορθώς εφάρμοσε τον νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Επομένως, οι κρινόμενες (αντίθετες) εφέσεις, πρέπει να απορριφθούν κατ΄ ουσία. Η δε δικαστική δαπάνη για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, θα συμψηφιστεί συνολικά μεταξύ των διαδίκων, λόγω του δυσερμήνευτου των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν (άρθρα 183, 179 εδ.βΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει, κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων, τις κάτωθι εφέσεις:Α) την από 20.4.2021 και με Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης (Ε.Α.Κ.) …./2021 και Β) την από 8.12.2021 και με Ε.Α.Κ. …../2021.
Δέχεται τυπικά τις εφέσεις.
Απορρίπτειαυτές κατ΄ ουσία.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα συνολικά μεταξύ των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 7/7/2022 Ιουλίου 2022, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓPAMMATEAΣ
