ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 526/2022 Παραίτηση από δικόγραφο, ως προς ορισμένους εναγόμενους αίρει την ακυρότητα του δικογράφου λόγω διαζευκτικής εναγωγής ως προς αυτούς. Σύμβαση έργου, ορισμένο αυτής, Η προσφορά μέρους μόνο του συμφωνηθέντος έργου, εφόσον κριθεί ως απλή έλλειψη αυτού, υποχρεώνει τον εργοδότη σε αποδοχή του προσφερόμενου έργου και καταβολή της αντίστοιχης αμοιβής. ¨Ενσταση παραγραφής άρθρου 250 ΑΚ. Εκκαλεί απόφαση, δέχεται εν μέρει αγωγή
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(τμήμα 2ο)
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ:. Της Ομόρρυθμης εταιρείας ……………..η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της δικηγόρο, Διονυσία – Κρίνα Τζαβάρα (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Της Ανώνυμης εταιρείας ……………… η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο της δικηγόρο Κωνσταντίνο Μάλλιο (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 13-1-2014 και με αρ. καταθ. ……/2014 αγωγή της επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 3361/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 14-7-2020 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………/2020 έφεσή της, η οποία προσδιορίσθηκε για την δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Kατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως αναφέρθηκε και αναφέρθηκαν στις προτάσεις που είχαν προκαταθέσει.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 14.7.2020 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2020 έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας κατά της με αρ. 3361/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και είναι εμπρόθεσμη, αφού δεν προκύπτει η επίδοση της απόφασης (άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ). Επιπλέον έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα το νόμιμο παράβολο κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ (βλ. το με αρ. ……………….. e παράβολο ποσού 100 €). Συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.
Η ενάγουσα εξέθετε στην από 13.1.2014 και με αρ. καταθ……/2014 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ότι με σύμβαση έργου που κατάρτισε δυνάμει του από 28.1.2006 ιδιωτικού συμφωνητικού με την πρώτη εναγόμενη, η οποία ενεργούσε για τον εαυτό της ατομικά και ως αντιπρόσωπος των δεύτερης έως πέμπτης των εναγόμενων, ως προς τις οποίες παραιτήθηκε του δικογράφου, ανέλαβε (η ενάγουσα) το έργο της κατασκευής ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών σε κτίριο συγκυριότητας των 2ης,3ης 4ης και 5ης των εναγόμενων επί της ………….., στον Πειραιά. Ότι σύμφωνα με τους επιμέρους όρους του ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού, το περιεχόμενο του οποίου ενσωματώνεται αυτούσιο στην αγωγή, και καταρτίστηκε μετά την οικονομική προσφορά της ενάγουσας η αμοιβή της ενάγουσας ορίστηκε «κλειστή» (κατ΄αποκοπήν) στο ποσό 110.000 €, η οποία θα ήταν καταβλητέα τμηματικά, ήτοι 20.000 € με την υπογραφή του συμφωνητικού ως προκαταβολή, με την καταβολή 4 δόσεων των 20.000 € αναλόγως της εξέλιξης και προόδου του έργου και 10.000 € με την οριστική παραλαβή, ενώ συμφωνήθηκε ο ΦΠΑ να καταβάλλεται μετά την έκδοση του εκάστοτε τιμολογίου που απαιτούνταν για τη λειτουργία του κτιρίου. Ότι, περαιτέρω, μετά το πέρας των συμφωνηθεισών εργασιών, θα ακολουθούσε προσωρινή παραλαβή των εργασιών από τον εργοδότη και, μετά από τριάντα (30) ημέρες, οριστική παραλαβή αυτών, υπό τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Ότι, η ενάγουσα, σε εκπλήρωση των άνω συμβατικών της υποχρεώσεων μέχρι το Νοέμβριο του 2007 εκτέλεσε και παρέδωσε ποσοστό 90% του συμφωνηθέντος έργου, ενώ υπολείπονταν οι εργασίες που προσδιορίζει στην αγωγή της ύψους 7.000 €, το δε άνω έργο κατά το εκτελεσθέν του μέρος η πρώτη εναγόμενη έχει παραλάβει στο πλαίσιο των επιμέρους φάσεων εξέλιξης και προόδου αυτού, χωρίς να έχει διατυπώσει επιφύλαξη, η δε μη παράδοση και εκτέλεση του λοιπού ποσοστού 10% οφείλεται σε υπαιτιότητα της εναγομένης, η οποία κωλυσιεργούσε για την ολοκλήρωση του έργου από την ενάγουσα. Ότι, περαιτέρω εμφανίστηκε η ανάγκη τέλεσης πρόσθετων εργασιών, οφειλόμενη είτε στην αλλαγή σχεδίων εγκατάστασης των ήδη εκτελεσθέντων ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών είτε σε επέκταση εργασιών που δεν είχαν συμφωνηθεί, είτε σε επισκευή του ήδη εκτελεσθέντος χώρου του Β υπογείου, και εκτελέσθηκαν και παραδόθηκαν στην εναγόμενη οι αναφερόμενες στην αγωγή αναλυτικά πρόσθετες εργασίες, με αμοιβή που προσδιορίζεται για κάθε μία από αυτές, συνολικού ποσού 39.700 €. Ότι, συνολικά, η αμοιβή της ενάγουσας από την σύμβαση έργου ανέρχεται στο ποσό των (110.000 Χ 90% =) 99.000 € πλέον ΦΠΑ (19%) 18.810 € και συνολικά 117.810 € και από τις πρόσθετες εργασίες στο ποσό των [39.700 €, πλέον ΦΠΑ (19%) 7.543 €, συνολικά δε] 47.243 €, €, ήτοι συνολικά 165.953 €, ποσό για το οποίο εξέδωσε τα υπ’ αριθμ. ../30.6.2007, …/29.12.2007, …./30.12.2008 και …../30.12.2009 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, με αποδέκτρια την εναγόμενη, για ποσά 55.930, 21.420, 60.928 και 23.800 €, αντιστοίχως, στα οποία περιλαμβάνεται και ο ΦΠΑ ποσοστού 19%. Ότι από το ποσό αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί παρακράτηση φόρου ποσοστού 3%, ύψους 3.786 € και κατ’ ακολουθία η ένδικη οφειλή ανέρχεται στο ποσό των 158.292 €, ενώ το ποσό των 6.671 € (έως τις 165.953 €) αποτελεί το σύνολο των καταβληθέντων ημερομισθίων προς το προσωπικό της. Ότι έναντι του ποσού των 165.953 €, του οποίου η ενάγουσα έχει λάβει το ποσό των 74.520 €, επομένως της οφείλεται η διαφορά, ποσού 90.533 €. Ότι επιπλέον, στις 5.4.2008 κατάρτισε με την πρώτη εναγόμενη, προφορική σύμβαση μίσθωσης γεννήτριας ηλεκτρικού ρεύματος για τη λειτουργία του συστήματος άντλησης υδάτων του υπογείου δυνάμει της οποίας η ενάγουσα εκμίσθωσε στην εναγομένη μία ηλεκτρογεννήτρια, όπως εξειδικεύει, με ημερήσιο μίσθωμα 80 και 40 €, αναλόγως αν η γεννήτρια αυτή εργαζόταν ως εργαζόταν ως κύρια μηχανή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (80 €) και ως εφεδρική (40), η δε οφειλή μισθωμάτων για το διάστημα από 10.4.2008 – 3.6.2013 αυτής ανήλθε στα ποσά των α) 3.360 € (κύρια λειτουργία για 42 ημέρες Χ 80 €) και β) 73.000 € (εφεδρική λειτουργία για 1.825 μέρες Χ 40 Χ€ ), πλέον γ) ποσού 2.400 €, ως δαπάνες συντήρησης του μηχανήματος. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε, αφού παραιτήθηκε του δικογράφου, όπως εκτέθηκε, ως προς τις λοιπές εναγόμενες και έτρεψε παραδεκτά το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής της σε αναγνωριστικό : Να αναγνωριστεί ότι η εναγόμενη οφείλει να της καταβάλει το ποσό των (90.543 + 78.760 =) 169.303 €, με το νόμιμο τόκο από τότε που το κάθε επιμέρους κονδύλιο κατέστη απαιτητό, ήτοι : α) ως προς το ποσό των 90.533 €, από την 1.1.2010, ήτοι από την επομένη ημέρα της τελευταίας καταβολής της εναγόμενης προς την ενάγουσα και β) ως προς το ποσό των 78.760 € (μισθωμάτων των γεννητριών), μετά την πάροδο της πρώτης ημέρας εκάστου ημερολογιακού μηνός λόγω συμφωνηθείσας δήλης ημέρας, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία, αφού παρέπεμψε την σωρευόμενη στο δικόγραφο (β) αξίωση της ενάγουσας από την σύμβαση μίσθωσης ηλεκτρογεννητριών (για το ποσό των 78.760 €) για να δικασθεί με την προσήκουσα διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, απέρριψε κατά τα λοιπά την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 68, 74, 75, 79, 118, 216 παρ. 1, 218 και 219 ΚΠολΔ συνάγεται ότι δεν επιτρέπεται η διαζευκτική ή επικουρική εναγωγή, γιατί το πρόσωπο του δικαιούχου και του υπόχρεου εναγομένου πρέπει να είναι ορισμένο και θετικό και να συνάπτεται με τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ιδιότητα αυτού, ως ενάγοντος ή εναγομένου. Διαζευκτική εναγωγή υπάρχει, όταν ενάγονται περισσότερα πρόσωπα, χωρίς να προσδίδεται σε ένα από αυτά, κατά τρόπο οριστικό ή θετικό, η ιδιότητα του εναγομένου και υπόχρεου, από την έννομη σχέση της δίκης, ενώ επικουρική υπάρχει, όταν ο δεύτερος και οι επόμενοι ενάγονται για την περίπτωση της απόρριψης της αγωγής κατά του αμέσως προηγούμενου αυτών. Και στις δύο περιπτώσεις συντρέχει το γνώρισμα της αβεβαιότητας ως προς το πρόσωπο του εναγομένου, ενώ εξάλλου δεν πρόκειται για παθητική ομοδικία, των άρθρων 74 επ. ΚΠολΔ, καθώς οι εναγόμενοι δεν είναι κοινωνοί της ίδιας υποχρέωσης έναντι του ενάγοντος (ΑΠ 344/2019, ΑΠ 594/2018, 1543/2009, AΠ 1821/2007). Είναι, όμως, δυνατή η άρση της ακυρότητας αυτής με τη νομότυπη παραίτηση του ενάγοντος από το δικόγραφο της αγωγής ως προς τον ένα των διαδίκων, οπότε αυτή θεωρείται ότι ασκήθηκε αρχικώς μόνο κατά του άλλου, ενόψει των αναδρομικών, κατά το άρθρο 295 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. (ΑΠ 1495/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 681 και 694 ΑΚ προκύπτει ότι με τη σύμβαση έργου ο εργολάβος, αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο εργοδότης, να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή με την παράδοση του έργου. Για την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης από δικονομική άποψη, με την έννοια του ορισμένου, κατά το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, της αγωγής, ο ενάγων εργολάβος για την καταβολή της αμοιβής του οφείλει να επικαλεστεί στο δικόγραφο αυτής τη σύμβαση, το έργο που συμφωνήθηκε, το είδος και το ύψος της αμοιβής και ότι εκτέλεσε προσηκόντως την υποχρέωση που τον βαρύνει με την παράδοση του έργου (ΑΠ 1184/2021, ΑΠ 682/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η αμοιβή του εργολάβου μπορεί να ορίζεται κατά την κατάρτιση της σύμβασης κατ’ αποκοπή, κατά μονάδα, επί τη βάσει προϋπολογισμού, απολογιστικώς, χρονικώς, με ποσοστά ή και να καταλείπεται ακαθόριστη ως προς το ποσό και τον τρόπο υπολογισμού της (ΕφΠειρ. 457/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, στην εργολαβία με κατ’ αποκοπή καθοριζόμενη αμοιβή το εργολαβικό αντάλλαγμα καθορίζεται εκ των προτέρων σε ένα πάγιο ποσό, το οποίο αντιστοιχεί στο σύνολο του έργου και συναρτάται με την ολοκλήρωσή του, ώστε ο εργολάβος αναλαμβάνει τον κίνδυνο (του ορθού καθορισμού της αμοιβής), ο οποίος δε δικαιούται να ζητήσει αύξηση της αμοιβής του ακόμα και αν αυξηθεί το κόστος της εκτελέσεως του έργου μετά τη συνομολόγηση της σύμβασης (ΕφΠειρ. 555/2020, ΕφΠειρ 5/2012, ΠειρΝ 2012/168 = ΕΝαυτΔ 2013/12 = Αρμ. 2013/1053, Σ. Σταμόπουλος, Νέες εργασίες και απρόβλεπτες συνθήκες στις εργολαβικές συμβάσεις με κατ’ αποκοπή τίμημα, σε ΔΕΕ 2003/1318 επομ.). Σε περίπτωση που έχει συμφωνηθεί η τμηματική καταβολή της αμοιβής με την πρόοδο του έργου, αρκεί η αναφορά εκάστης τμηματικής δόσης και της παράδοσης του αντιστοίχου τμήματος του έργου (ΑΠ 1184/2021, ΑΠ 1506/2017, ΑΠ 329/2007, ΑΠ 1367/2003). Ως παράδοση του έργου νοείται η εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου, που συνίσταται στην εκτέλεση του έργου και στην προσπόρισή του στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσίασης του εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι το έργο είναι αυτό που συμφωνήθηκε και όχι εντελώς διαφορετικό, διότι τότε δεν θεωρείται ότι ο εργολάβος προεκπλήρωσε την παροχή του, ώστε να δικαιούται κατά το άρθρο 694 ΑΚ τη συμφωνημένη αμοιβή του (ΑΠ 119/2014, ΑΠ 346/2010). Παράδοση θεωρείται ότι έχει συντελεστεί εκ των πραγμάτων και στην περίπτωση, που ο εργοδότης, χωρίς να ασκήσει κάποιο από τα προβλεπόμενα στο νόμο δικαιώματά του, εμμένοντας στη μετά του εργοδότη σύμβασή του, αποδέχτηκε οριστικά το έργο στη σφαίρα δράσης του (ΑΠ 1587/2013). Η προσφορά μέρους μόνον του συμφωνημένου έργου, εφόσον κριθεί ως απλή έλλειψη και όχι ως διαφορετικό έργο σε σύγκριση με το όλο, υποχρεώνει τον εργοδότη σε αποδοχή του προσφερόμενου μέρους και σε καταβολή της αμοιβής (ΑΠ 119/2014, ΑΠ 1788/2013, ΑΠ 1480/2010, ΑΠ 183/2011, ΑΠ 1336/2008, ΕφΘεσ 286/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Aλλά και αν θεωρηθεί μερική εκπλήρωση ο εργολάβος δικαιούται το μέρος της αμοιβής που αντιστοιχεί στο έργο που εκτέλεσε (είτε καταγγείλει τη σύμβαση ο εργοδότης, είτε προβεί σε μερική υπαναχώρηση, ΑΠ 1788/2013).
Στην προκείμενη περίπτωση, όσον αφορά την νομιμοποίηση της παρούσας εναγόμενης – εκκαλούσας πρέπει να σημειωθούν τα εξής : Η πρώτη εναγόμενη, όπως εκτίθεται στο δικόγραφο, κατάρτισε την σύμβαση έργου ατομικά για τον εαυτό της και ως αντιπρόσωπος των λοιπών εναγόμενων, όμως ως προς τις τελευταίες η ενάγουσα έχει παραιτηθεί του δικογράφου. Η ιδιότητα αυτής ως εργοδότριας καθιστά αυτήν υποκείμενο της έννομης σχέσης (σύμβασης έργου) μεταξύ αυτής και της ενάγουσας και υποκείμενο της έννομης σχέσης της δίκης. Η αντίφαση ή αοριστία, που δημιουργείται από το ότι φαίνεται ταυτόχρονα να ενεργεί για τον εαυτό της και ως αντιπρόσωπος άλλων (κύρια βάση) έχει αρθεί με την παραίτησή της ενάγουσας από το δικόγραφο ως προς τις λοιπές εναγόμενες, των οποίων ανέφερε ότι ήταν αντιπρόσωπος και σε κάθε περίπτωση στην επικουρική βάση της αγωγής φέρεται αυτή η εναγόμενη μόνη της ως φορέας της επίδικης έννομης σχέσης («άλλως επικουρικώς, σε περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι η εδώ εναγόμενη δεν ενήργησε ως άμεση αντιπρόσωπος των λοιπών εταιρειών, ότι υφίσταται ατομική ευθύνη της ίδιας ως αντισυμβαλλόμενης εργοδότριας στην ένδικη σύμβαση έργου…»). Εξάλλου η αγωγή ως προς τη σύμβαση έργου περιέχει τα απαραίτητα στοιχεία για το ορισμένο αυτής, αφού αναφέρεται το έργο που συμφωνήθηκε, η αμοιβή της ενάγουσας που είχε ορισθεί κατ’ αποκοπήν και ότι το έργο αυτό εκτελέστηκε και παραδόθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του (90 %), ζητείται δε η καταβολή του υπολοίπου της αμοιβής (μείον τις καταβολές), που αντιστοιχεί στο εκτελεσθέν μέρος. Στην αγωγή το έργο περιγράφεται επαρκώς, η δε αμοιβή έχει ορισθεί κατ΄ αποκοπήν στο ποσό των 110.000 €, χωρίς να έχει σημασία ότι στην οικονομική προσφορά της ενάγουσας το έργο κατά τμήματά του κοστολογείται τελικώς σε μικρότερο ποσό (91.000 €), εφόσον έχει σημασία η τελική συμφωνία των διαδίκων. Εξάλλου, με βάση τα όσα προεκτέθηκαν, η εκτέλεση και τμήματος του έργου υποχρεώνει τον εργοδότη σε αποδοχή αυτού και καταβολή της αντίστοιχης αμοιβής (βλ. adhoc EφΘεσ 286/2019), ενώ για το μη εκτελεσθέν μέρος εκτίθεται ότι οφείλεται σε υπαιτιότητα της εναγόμενης χωρίς να είναι απαραίτητο εξειδικευθούν περαιτέρω οι λόγοι της μη ολοκλήρωσης αυτού, αφού ζητείται η αμοιβή του εκτελεσθέντος μέρους (το οποίο και παραδόθηκε) και όχι το σύνολο της αμοιβής. Άλλωστε ο εργοδότης έχει για τη περίπτωση αυτή τα δικαιώματα της καταγγελίας σύμβασης (700 ΑΚ) ή των διατάξεων των άρθρων 383 επ.ΑΚ (υπαναχώρησης, ολικής ή μερικής και αποζημίωσης, όχι πλήρους διαφέροντος). Ακόμα το ότι η καταβολή της αμοιβής αυτής ήταν καταβλητέα τμηματικώς δεν έχει σημασία για το ορισμένο της απαίτησης της ενάγουσας, εφόσον η τμηματική καταβολή αυτής δεν είχε εξαρτηθεί από την αποπεράτωση συγκεκριμένων τμημάτων του έργου και μόνο το τελικό ποσό των 10.000 € θα καταβαλλόταν με την οριστική παραλαβή, το οποίο ούτως ή άλλως, έχει αφαιρεθεί από αυτή, αφού ζητείται μειωμένη αμοιβή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την αγωγή λόγω ακυρότητας του δικογράφου, από αοριστία ως προς το πρόσωπο της εναγόμενης και επιπλέον ως αόριστη και ως προς τη σύμβαση έργου, έσφαλε ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή των προαναφερόμενων διατάξεων. Κατόπιν αυτών πρέπει, κατά το βάσιμο, μοναδικό λόγο της έφεσης της ενάγουσας, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση άρθρα 533 §1, 535 §1 ΚΠολΔ) και να διαταχθεί επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στην εκκαλούσα – ενάγουσα (άρθρο 495 αρ.4 ΚΠολΔ). Ακολούθως, να κρατηθεί η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο (άρθρα 533 §1, 535 §1 ΚΠολΔ) και να δικασθεί η αγωγή, η οποία στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 681, 682, 683, 694, 346 ΑΚ, 176 ΚΠολΔ. Μη νόμιμο όμως είναι το κονδύλιο των 6.671 €, που αφορά ημερομίσθια της ενάγουσας, το οποίο δεν μπορεί να επιβαρύνει την εναγόμενη, αφού είχε συμφωνηθεί κατ΄αποκοπήν αμοιβή κι επομένως η ενάγουσα είχε υπολογίσει το κόστος κατασκευής καλύπτοντας κάθε δαπάνη, όπως άλλωστε αναφέρεται και στο συνημμένο στην αγωγή συμφωνητικό (στις τιμές εργολάβου περιλαμβάνονται οι πάσης φύσεως δαπάνες του εργολάβου …..ΙΙΙ, μισθοί ημερομίσθια, δώρα επιδόματα…..) κι επιπλέον το ποσό αυτό δεν αναφέρεται ότι είχε σχέση με τις πρόσθετες εργασίες. Συνεπώς η αγωγή είναι νόμιμη ως προς το ποσό των 84.042 €. Εξάλλου, το παρεπόμενο αίτημα τοκοδοσίας είναι νόμιμο από την επίδοση της αγωγής, αφού η τελευταία καταβολή δεν συνιστά όχληση, η δε ενάγουσα δεν εξαρτά το αίτημά της από την παράδοση του εκτελεσθέντος τμήματος του έργου. Κατόπιν αυτών η αγωγή πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Κατά το άρθρο 250 ΑΚ, αρ.1 σε πενταετή παραγραφή υπόκεινται οι αξιώσεις των εμπόρων, σε πέντε χρόνια παραγράφονται οι αξιώσεις των εμπόρων, οι οποίες αφορούν το αντίτιμο για τα εμπορεύματα που μεταβίβασαν ή το αντάλλαγμα για την εκτέλεση εργασιών και την επιμέλεια ξένων υποθέσεων, καθώς και τις δαπάνες που έκαναν, όπως επίσης και οι αξιώσεις εκείνων, που, χωρίς να είναι έμποροι, ασκούν κατ` επάγγελμα την επιμέλεια ξένων υποθέσεων ή την παροχή υπηρεσιών, οι οποίες (αξιώσεις) αφορούν τις αμοιβές και τις δαπάνες τους (αρ.5). Οι αξιώσεις του εργολάβου κατά του εργοδότη από τη σύμβαση έργου παραγράφονται σε πέντε χρόνια α) αν αυτός έχει την ιδιότητα του εμπόρου, β) αν δεν είναι έμπορος, αλλά παρέχει απευθείας τη δική του εργασία, η οποία αρχίζει από το τέλος του έτους, κατά το οποίο έγινε η παράδοση του έργου και κατά την οποία καθίσταται απαιτητή η απαίτηση, εκτός αν έχει συμφωνηθεί πίστωση της αμοιβής (ΑΠ 233/2016, ΑΠ 1949/2013, ΑΠ 768/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1274/1993, ΕλλΔ/νη 37.147, ΕφΔυτΜακ 10/2021, ΕφΔωδ 116/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Για να είναι δε ορισμένη η ένσταση πενταετούς παραγραφής των αναφερομένων στο άρθρο 250 Α.Κ. αξιώσεων, πρέπει να μνημονεύεται, κατ’ άρθρο 251 ΑΚ, ο χρόνος, κατά τον οποίο γεννήθηκε η αξίωση, το χρονικό σημείο ενάρξεως της παραγραφής, δηλαδή το έτος εντός του οποίου γεννήθηκε η σχετική αξίωση και ο χρόνος επιδόσεως της αγωγής (ΑΠ 448/2015, 7/2015, ΑΠ 1096/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση η εναγόμενη αρνείται την αγωγή ισχυριζόμενη ότι η ενάγουσα εκτέλεσε μόλις ποσοστό 77 % του έργου. Αμφισβητεί περαιτέρω την αναγκαιότητα των προσθέτων εργασιών και ισχυρίζεται ότι δαπάνησε το ποσό των 14.393,77 € για την αποκατάσταση κακότεχνης εγκατάστασης της ενάγουσας, χωρίς όμως να προβάλλει σχετική ένσταση μείωσης τιμήματος ή διόρθωσης ελαττωμάτων, ή συμψηφισμού. Προβάλλει όμως ένταση παραγραφής των αξιώσεων της ενάγουσας, καθώς ισχυρίζεται ότι οι αξιώσεις του μέρους της αμοιβής αυτής για τις οποίες έχει εκδώσει τα με αρ. …./30.6.2007, ……/29.12.2007, και …./30.12.2008 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, ποσών 55.930, 21.420, 60.928 € έχουν παραγραφεί, καθώς με αφετηρία την επομένη του έτους που γεννήθηκαν οι αξιώσεις αυτές (1.1.2008 για τις αξιώσεις ποσών 55.930, 21.420 € του έτους 2007 και 1.1.2009 για την αξίωση ποσού 60.928 € του έτους 2008), έως την άσκηση της αγωγής, που επιδόθηκε στις 4.2.2014 έχει παρέλθει η πενταετής παραγραφή του άρθρου 250 ΑΚ, δεδομένου ότι η ενάγουσα ως ομόρρυθμη εταιρία έχει την εμπορική ιδιότητα. Ο ισχυρισμός αυτός είναι νόμιμος, καθώς στηρίζεται στις διατάξεις που προαναφέρθηκαν και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.
Από την εκτίμηση της ένορκης εξέτασης του μάρτυρα που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και τα έγγραφα που προσκόμισαν με νόμιμη επίκληση οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με σύμβαση έργου που καταρτίσθηκε ανάμεσα στην ενάγουσα και την εναγόμενη δυνάμει του από 28.12.2006 ιδιωτικού συμφωνητικού η ενάγουσα ανέλαβε το έργο της κατασκευής ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών σε εννιαώροφο κτίριο γραφείων με ισόγειο κατάστημα, συγκυριότητας των εταιριών …………….., επί της ………….., στον Πειραιά. Οι εργασίες αυτές, όπως καταγράφηκαν στην από 12.12.2006 οικονομική προσφορά της ενάγουσας ήταν οι εξής : α. Κλιματισμός : Μόνο αποχετεύσεις συμπυκνώματα 1.000 €: β. Αποχέτευση: Κεντρικές στήλες αποχέτευσης από W.C. κάθε ορόφου έως κεντρικό δημοτικό αγωγό 11.000 €, γ. Πυρόσβεση: Τα 2 κοινόχρηστα υπόγεια και από 1 φωλεά πυροσβεστική στο πλατύσκαλο κάθε ορόφου : 29.000 € δ. Εξαερισμός υπογείου: Και τα 2 υπόγεια ως μελέτη 17.000 €. ε. Voice-data: Σωληνώσεις και γραμμές από υπόγειο σε κάθε πλατύσκαλο ορόφου χωρίς συσκευές 8.000 € στ. CC TV: Σωληνώσεις χωρίς καλωδιώσεις και συσκευές 5.000 €. ζ. Υδραυλικά: Γραμμές παροχής νερού σε κάθε W.C. ορόφου και βρύσες στα δύο υπόγεια : 11.000€. η. Καύσιμο αέριο: Πλήρως κατασκευή (εκτός παροχές αερίου για συσκευές στο δώμα) 19.000 €. Θ. Ηλεκτρολογικά : Κοινόχρηστα υπόγεια, κλιμακοστάσιο -παροχές από μετρητή ΔΕΗ μέχρι πίνακα (χωρίς φωτιστικά). 9.000€ και σύνολο : 110.000 € πλέον ΦΠΑ. Στο αντίγραφο του ιδίου συμφωνητικού που προσκομίζει η εναγόμενη αναφέρονται αναλυτικότερα οι εργασίες ανά τιμή μονάδος και ανά αντικείμενο συνολικά ως εξής : 1.Ηλεκτρικά – Ισχυρά : 31.301,00 €, 2. Φωτισμός και πριζες 13.675,00 € 3. Ασθενή voice – data 6.710,00 €, 4. Ασθενή-θυροτηλ.&θυροτηλ. 4.185,00 €, 5. Ασθενή – σύστημα συναγ.κλπ) 2.160,00 €, 6. Ασθενή-συστ. tv &tv sat) 4.000,00 €, 7. Ασθενή-πυρ ανιχνευση) 2.670,00 €, 8. ύδρευση 18.745.00 €, 9. Αποχέτευση-λύματα 3.706,00 €, 10. Αποχέτευση-όμβρια-ακάθαρτα 6.433,00 €, 11. Πυρόσβεση 20.474,00 €, 12. Εξαερισμός 4.280,00 € και 13. Ποσότητες συστήματος καυσίμου αερίου) 27.132,00. Σύνολο : 145.471,00 €, έκπτωση 24,4 % και τελικό σύνολο 110.000 €. Το έργο ήταν παραδοτέο εντός 10 μηνών από την υπογραφή του άνω συμφωνητικού. Εξάλλου η αμοιβή της ενάγουσας θα καταβαλλόταν τμηματικώς, και ειδικότερα 20.000 € με την υπογραφή του συμφωνητικού, με την εξέλιξη του έργου θα καταβάλλονταν 4 δόσεις των 20.000€ (χωρίς να καθορίζεται τμηματική παραλαβή συγκεκριμένων τμημάτων του έργου) και με την οριστική παραλαβή 10.000 €, ενώ ο ΦΠΑ μετά την έκδοση του εκάστοτε τιμολογίου. Με το πέρας των εργασιών ο επιβλέπων μηχανικός μαζί με τον εργολάβο θα προέβαιναν σε επιθεώρηση του συνόλου των εργασιών, εφόσον δε διαπιστώνονταν ελαττώματα ή ατέλειες από τον επιβλέποντα μηχανικό η εργολάβος (ενάγουσα) θα αποκαθιστούσε αυτές αμέσως. Η προσωρινή παραλαβή των εργασιών θα γινόταν, αφού η ενάγουσα εκπλήρωνε όλες τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη σύμβαση, οπότε και θα εκδιδόταν από αυτή πρωτόκολλο προσωρινής παραλαβής και θα συντασσόταν η τελική πιστοποίηση των εργασιών. Μετά την προσωρινή θα ακολουθούσε οριστική παραλαβή 30 ημέρες μετά την προσωρινή παραλαβή. Όπως καταθέτει ο μάρτυρας αποδείξεως (η εναγόμενη δεν εξέτασε μάρτυρα), το έργο αποπερατώθηκε το έτος 2010, χωρίς όμως να επακολουθήσουν όσα προέβλεπε το ιδιωτικό συμφωνητικό, προσωρινή και οριστική παραλαβή. Ο άνω μάρτυρας ισχυρίζεται ότι το έργο είχε ολοκληρωθεί στο σύνολό του, η ενάγουσα όμως στο δικόγραφο της αγωγής της προσδιορίζει το ποσοστό αποπεράτωσης των εργασιών του από 28.12.2006 ιδιωτικού συμφωνητικού σε 90 %, ισχυριζόμενη ότι υπολείπονταν οι εργασίες πυρόσβεσης τοποθέτησης πυροσβεστικών φωλιών στους ορόφους ποσού 3.500 €, τοποθέτησης εξαεριστήρα 1.800 € ηλεκτρολογικά, πρίζες διακόπτες σε κλιμακοστάσιο και πλατύσκαλα, τοποθέτηση φωτιστικών στην είσοδο 2.700 € (σύνολο 7.000 €). Η εναγόμενη από την πλευρά της ισχυρίζεται ότι υπολείπονται εργασίες συνολικού ποσού 39.987 €, και αφού αφαιρεί αυτές εξάγει την εξής ποσοστιαία αναλογία ανά αντικείμενο, την οποία ανάγει στο σύνολο του έργου : 1.Ηλεκτρικά – Ισχυρά : συντελεσθέν ποσοστό 85 %, 2. Φωτισμός και πριζες συντελεσθέν ποσοστό 77% 3. Ασθενή voice – data συντελεσθέν, 4. Ασθενή-θυροτηλ.&θυροτηλ. 5. Ασθενή -σύστημα συναγ.κλπ) 6. Ασθενή-συστ. tv &tv sat), 7. Ασθενή-πυρανίχνευση) συντελεσθέν ποσοστό (υπό 3-7) 0% 8. Ύδρευση συντελεσθέν ποσοστό 91% 9. Αποχέτευση-λύματα : συντελεσθέν ποσοστό 100 %, Αποχέτευση-όμβρια-ακάθαρτα συντελεσθέν ποσοστό 100%, 11. Πυρόσβεση συντελεσθέν ποσοστό 88%. Εξαερισμός συντελεσθέν ποσοστό 72 % και 13. Ποσότητες συστήματος καυσίμου αερίου 99 % και τελικό ποσοστό συντελεσθέν του έργου : 77 %. Η ενάγουσα εξάλλου επικαλείται και προσκομίζει τιμολόγια αγοράς υλικών συνολικού ποσού 57.974,40 € του έτους 2007 κι επικαλείται επίσης τιμολόγια αγοράς υλικών των ετών 2008 και 2009 ποσών 31.718,05 και 14.820,08 € (σύνολο με αυτά του 2007 104.512,55 €), τα οποία όμως δεν προσκομίζει. Άλλο αποδεικτικό μέσο δεν υπάρχει και ειδικότερα αλληλογραφία ή εξώδικες δηλώσεις των διαδίκων, τόσο από την ενάγουσα για το υπόλοιπο της αμοιβής της, όσο και από την εναγόμενη για την αποπεράτωση και το ελλιπές των εργασιών, η οποία δεν διαμαρτυρήθηκε για τη μη ολοκλήρωση του έργου ούτε άσκησε τα δικαιώματά της των διατάξεων των άρθρων 686, 700 ή 383 επ. ΑΚ. Ενόψει αυτών και ιδίως της μερικής ομολογίας της εναγόμενης, το ποσοστό αποπεράτωσης του έργου εκτιμάται σε 77%, ώστε το αναληφθέν έργο με την έλλειψη υπολειπόμενων εργασιών 22 % περιήλθε κανονικά στη σφαίρα εξουσίασης της εναγόμενης (αφού ως ηλεκτρομηχανολογικό ενσωματώθηκε στην οικοδομή), χωρίς να πρόκειται για διαφορετικό έργο (αφού έγινε κατά το μεγαλύτερο μέρος του). Με βάση το άνω ποσοστό ολοκλήρωσης η ενάγουσα δικαιούται αμοιβής 110.000 € Χ 77 % = 84.700 €. Εξάλλου, δυνάμει της από 11.4.2017 έγγραφης προσφοράς της ενάγουσας, η τελευταία ανέλαβε ως πρόσθετη εργασία την εγκατάσταση δύο αντλιών ανοξείδωτων και σωλήνωση απορροής προς το πεζοδρόμιο στο υπόγειο της οικοδομής και ειδικότερα τις εξής εργασίες : α. 2 Αντλίες WILLO πολυβάθμιας επιφανείας εξ ολοκλήρου ανοξείδωτες, παροχής 70 m3/h έκαστη στα 15 ΜΥΣ ισχύος 5,5 KW. β. Πίνακας τροφοδοσίας- εναλλαγής των ανωτέρω αντλιών με πλωτηροδιακόπτη, ενδεικτικές λυχνίες και σειρήνα. γ. Σωληνώσεις αναρρόφησης πλήρεις με ποτήρι 3″. δ. Σωληνώσεις κατάθλιψης πλήρεις με ποτήρι 4″ (Σωληνώσεις από ΡΕ 10 At),2 πλήρη συγκροτήματα, στ. Σωλήνωση πλαστική από ΡΕ 10 At διαμέτρου 6″ με συλλέκτη συλλογής των αντλητικών συγκροτημάτων και διαδρομής μέχρι το ρείθρο με όλες τις εργασίες εγκατάστασης και ζ. Γεννήτρια αυτομάτου λειτουργίας, με πίνακα εναλλαγής με όλα τα όργανα ελέγχου λειτουργίας τριφασική ισχύος 40 KVA ή 36 KVA continuous με όλες τις καλωδιώσεις που απαιτούνται για πλήρη λειτουργία (ήταν αντικείμενο της σύμβασης μίσθωσης). Οι τιμές για τις εργασίες αυτές ήταν 6.000 € τιμή μονάδος ανά αντλητικό συγκρότημα και σύνολο 13.000,00 € για τα 2, και για τις σωληνώσεις 1.560,00 € και συνολικά 14.560 €. Η ενάγουσα όμως επικαλείται ότι κατόπιν προφορικής συμφωνίας των διαδίκων έχει κάνει και τις εξής εργασίες (όπου περιλαμβάνεται και η ανωτέρω) : 1. Μεταφορά σωληνώσεων άντλησης υπογείων υδάτων ανάλογα με τις οικοδομικές εργασίες και των αντίστοιχων καλωδιώσεων 3X250= 750,00 € (όπου 3 οι φορές αφορούν τον αριθμό μετακινήσεως των εν λόγω σωληνώσεων). 2. Τοποθέτηση τεσσάρων (4) πλακών χαλκού και καλωδίων χαλκού 95 τ.χ για γειώσεις αλεξικέραυνου- γείωση ηλεκτρικής εγκατάστασης – γείωση τηλεφωνικού κέντρου και γείωση σωλήνων αερίου. 4X600,00 = 2.400,00 €, 3. Τοποθέτηση αντλιών στο φρεάτιο β’ υπογείου μέχρι ολοκλήρωσης του έργου 2Χ 160,00= 320,00 €. 4. Καθαρισμός – ανακατασκευή πυροσβεστικού συγκροτήματος λόγω πλημμύρας στο β’ υπόγειο λόγω διακοπής ΔΕΗ και μη ύπαρξης εφεδρικού ηλεκτροπαραγωγού ζεύγους 1.600,00 €. 5.Καθαρισμός πινάκων – αεραγωγών και όλων των προσκομισθέντων υλικών (υδραυλικά – ηλεκτρολογικά -πυρόσβεσης – ασθενή ρεύματα) που μπορούσαν να καθορισθούν 650,00 €. 6. Προσκόμιση νέων υλικών π.χ ηλεκτρικοί διακόπτες, αυτόματοι διακόπτες, υδραυλικά εξαρτήματα, μονωτικά, αντλίες επιφάνειας 3.400,00 €. 7. Εγκατάσταση ηλεκτροπαραγωγού ζεύγους 45 ΚΥΔ κατασιγασμένου (αθόρυβο) στο ισόγειο, τοποθέτηση πίνακα αυτόματου εκκινήσεως σε περίπτωση διακοπής ΔΕΗ και αυτόματης στάσης, σε επιστροφή ρεύματος ΔΕΗ. Καλωδιώσεις από Η/Ζ (ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος) προς κεντρικό πίνακα κτιρίου και μετατροπή κεντρικού πίνακα για να μπορεί να συνδεθεί ο αυτοματισμός. 800,00 €. 8. Μεταφορά κεντρικού πίνακα και pillar μετρητού ΔΕΗ λόγω ράμπας και διευθέτηση εισόδου 650,00 €. 9. Τοποθέτηση 2 αντλιών ανοξείδωτων και σωλήνωση απορροής προς πεζοδρόμιο : τιμή σύμφωνα με προσφορά (11.4.2007) 14.560,00 € (η εργασία με την βάση την από 11.4.2007 έγγραφη προσφορά) και πρόσθετη ανοξείδωτη αντλία 3.400 €. Σύνολο 17.960 €. 10. Αντικατάσταση φίλτρων αναρρόφησης (ποτήρια) λόγω φθοράς από το θαλασσινό νερό + εργατικά 3Χ 610,00 = 1.830,00 €. 11. Εγκατάσταση νέας γεννήτριας εφεδρικής της πρώτης λόγω διακοπής της παροχής, ηλεκτρολογικές εργασίες εγκατάστασης και παραλληλισμού των άλλων δυο (2) ενοικιαζόμενων γεννητριών και προσθήκη νέων καλωδίων, σύνδεση δεξαμενής πετρελαίου μεγάλης χωρητικότητας 1.250,00 €. 12. Επισκευή ΙΝΟΧ αντλίας λόγω λειτουργίας, χωρίς αναρρόφηση λόγω μη αντικατάστασης του ποτηριού αναρρόφησης 460,00 €. 13. Αντικατάσταση αντλιών ΙΝΟΧ λόγω επισκευής για τον ίδιο λόγο, μόνο εργασία 3X210= 630,00 €. 14. Εργασία αντικατάστασης ποτηριού λόγω φθοράς (μόνο εργασία) 2Χ 500,00 = 1.000,00 €. 15. Μετατροπή σωλήνων αερίου λόγω τοποθέτησης ρολού γκαραζόπορτας 400,00 €. 16. Κατασκευή w.c, κουζίνας και ηλεκτρικής εγκατάστασης για δημιουργία προσωρινών εργοταξιακών γραφείων 600,00 €. 17. Μελέτη ανάλογα με τις εκάστοτε διαθέσεις της «……………» και των υποτιθέμενων αγοραστών – ενοικιαστών π.χ κατασκευή γραφείων …… (Α’περίπτωση)-κατασκευή γραφείων Λαιμού (Β περίπτωση)- ενοικίαση από ….. (…… ) ισογείου και Α, Β, Γ ορόφων- κατασκευή παταριού και τζαμαρίας επίδειξης αρχαιοτήτων από 2010 έως Οκτώβριο 2012 κατ’ αποκοπή 3.000,00 €. 18.Φωτισμός και μπρίζες στο φρεάτιο ανελκυστήρων βάσει σχεδίων mitsubischi: 1.700 €. Σύνολο πρόσθετων εργασιών : 39.570 €. Η εναγόμενη από τις εργασίες αυτές αποδέχεται εν μέρει μόνο την με αρ. 9 (τοποθέτηση 2 αντλιών ανοξείδωτων), για την οποία η ενάγουσα παρείχε την 11.4.2007 έγγραφη προσφορά της, μόνο όμως κατά το ποσό των 14.560 € και όχι ως προς την εργασία της πρόσθετης ανοξείδωτης αντλίας 3.400 € και την με αρ.16 (κατασκευή wc κουζίνας κι ηλεκτρικής εγκατάστασης) αμφισβητώντας το ύψος του ποσού (300 € όχι 600 €). Τις λοιπές εργασίες αρνείται η εναγόμενη ισχυριζόμενη η με αρ. 2 εντάσσεται στο συμβατικό αντικείμενο, (τοποθέτηση 4 πλακών χαλκού και καλωδίων χαλκού 95 τμ. για γειώσεις αλεξικέραυνου σε συσχέτιση με τις εργασίες), όπως και η με αρ. 8, (μεταφορά κεντρικού πίνακα και pillar μετρητού ΔΕΗ) η οποία, όπως αναφέρει είχε γίνει πριν τη διενέργεια των εκσκαφών, ενώ αναφορικά με αρ. 7 ότι περιλαμβανόταν στην από 11.4.2017 προσφορά της ενάγουσας και αρνείται τελείως ότι έγινε η με αρ. 17. Τις λοιπές εργασίες η εναγόμενη αμφισβητεί, αναφέροντας ότι πρόκειται για εργασίες που δεν προσδιορίζονται επακριβώς και δεν ήταν πρόσθετες, αλλά εργασίες αποκατάστασης της ζημίας, που προκλήθηκε από εισροή θαλάσσιου ύδατος, λόγω ζημίας στη μόνωση φρεατίου που προκάλεσε η ίδια η ενάγουσα από την αρχική εσφαλμένη τοποθέτηση των 2 αντλιών. Μάλιστα η εναγόμενη ισχυρίζεται και μάλιστα δαπάνησε για την αιτία αυτή, το επιπλέον ποσό των 14.393,77 €. Ο ισχυρισμός της εναγόμενης για ελαττωματική εγκατάσταση των αντλιών από την ενάγουσα και πρόκληση από αυτή ζημίας (για την οποία δεν διατύπωσε ορισμένο ισχυρισμό με συγκεκριμένο αίτημα) δεν αποδεικνύεται, αφού η εναγόμενη δεν εξέτασε μάρτυρα. Από την άλλη πλευρά όμως οι πρόσθετες εργασίες που επικαλείται η ενάγουσα (εκτός από αυτές που αναφέρονται στην από 11.4.2007 προσφορά) δεν έχουν καταγραφεί σε κάποιο έγγραφο, αφού τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών που εξέδωσε για την αμοιβή της αναφέρουν ως γενική αιτιολογία «Δια τις μέχρι σήμερα εκτελεσθείσες εργασίες στο κτίριο καταστημάτων στη Λεωφ.2ας Μεραρχίας 8-10 στον Πειραιά βάσει του ιδιωτικού συμφωνητικού που θεωρήθηκε στη ΔΟΥ ΦΑΒΕΕ Αθηνών», χωρίς μνεία πρόσθετων εργασιών, ενώ δεν υπάρχει και συσχετισμός από την ενάγουσα με τα τιμολόγια αγοράς υλικών. Ούτε ο μάρτυρας αποδείξεως, ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη εγκατάστασης αντλιών στο υπόγειο της οικοδομής και στη μίσθωση γεννήτριας, ήταν διαφωτιστικότερος σε σχέση με τις πρόσθετες αυτές εργασίες, αναφέροντας μόνο γενικά, ότι «έγιναν όλες». Με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας, εκτιμάται ότι έγιναν οι εξής εργασίες, απολύτως συνδεόμενες με την εγκατάσταση των 2 αντλιών: Εγκατάσταση τρίτης αντλίας 3.400 €, νέας εφεδρικής αντλίας της πρώτης, λόγω διακοπής της παροχής ηλεκτρολογικές εργασίες και προσθήκη νέων καλωδίων, σύνδεση δεξαμενής πετρελαίου μεγάλης χωρητικότητας 1.250,00 €, και εγκατάσταση ηλεκτροπαραγωγού 45 ΚΥΔ ζεύγους ύψους 800 €, η οποία δεν αναφέρεται στην από 11.4.2007 προσφορά, εργασίες που κρίθηκαν απαραίτητες για τις δυσλειτουργίες των αντλιών και ανέκυψαν εκ των υστέρων, χωρίς να προκύπτει ότι οφείλονταν σε υπαιτιότητα της ενάγουσας, όπως και αυτή της κατασκευής κουζίνας και wc αξίας 600 €. Οι πρόσθετες αυτές εργασίες που αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου ανέρχονται σε 14.560 + 3.400 + 1.250 + 800 + 600 = 20.610 €. Οι λοιπές εργασίες κρίνονται αναπόδεικτες λόγω μη δυνατότητας επακριβούς καθορισμού, ποσοτικοποίησης και επαλήθευσής τους (λ.χ. πόσα μέτρα υλικών χρειάσθηκαν, ποιές ώρες εργασίας απαιτήθηκαν και πότε ακριβώς έγιναν). Με βάση τα παραπάνω οι αξιώσεις της ενάγουσας από το υπόλοιπο της αμοιβής της και προσθέτων εργασιών ανέρχονται σε 84.700 + 20.610 =105.310 Χ 19 % ΦΠΑ = 125.318,90€, από το οποίο πρέπει να αφαιρεθούν οι καταβολές που έχει προβεί η εναγόμενη ποσού 74.520 €, ώστε το υπόλοιπο οφειλόμενο είναι αυτό των 50.798,90€. Εξάλλου, όπως εκτέθηκε η παράδοση του έργου, (κατά το άνω ποσοστό του) με βάση την κατάθεση του μάρτυρα αποδείξεως έγινε το έτος 2010, και όχι προγενέστερα (η ενάγουσα ανέφερε στην αγωγή της ως χρόνο πέρατος των κυρίων εργασιών το Νοέμβριο 2007, ενώ καταθέτει διαφορετικά ο μάρτυρας αυτής χωρίς αντίκρουση από πλευράς εναγόμενης), η δε καθυστέρηση των εργασιών (τόσο του κυρίου συμφωνητικού όσο και των πρόσθετων εργασιών) οφειλόταν σε διάφορους παράγοντες και ιδίως στις δυσχέρειες που ενέκυψαν με τα όμβρια ύδατα που πλημύριζαν τα 2 υπόγεια της οικοδομής της εναγόμενης. Η παράδοση αυτή έχει την έννοια ότι περιήλθε το έργο στη σφαίρα εξουσίασης της εναγόμενης, καθώς ουδέποτε έγιναν προσωρινή και οριστική παραλαβή του έργου, όπως προέβλεπε το ιδιωτικό συμφωνητικό. Η αξίωση επομένως της ενάγουσας για καταβολή της αμοιβής της δεν είχε γεννηθεί πριν το έτος 2010, αφού η τμηματική καταβολή που προέβλεπε το συμφωνητικό δεν εξαρτάτο με την παράδοση συγκεκριμένων τμημάτων του έργου, ώστε να έχουν γεννηθεί και να είναι απαιτητά τμήματα της αμοιβής. Με αυτά τα δεδομένα και παρά την έκδοση των με αρ. …/30.6.2007, …./29.12.2007, ……/30.12.2008 τιμολογίων παροχής υπηρεσιών, για τα ποσά των 55.930, 21.420, και 60.928 € από την ενάγουσα, για τις έως τότε εκτελεσθείσες εργασίες (που αποτελούν απλώς φορολογικά στοιχεία και αποδεικτικά έγγραφα της απαίτησης) η έναρξη της παραγραφής για το ποσό που ενσωμάτωναν τα άνω τιμολόγια, που αφορούσαν την κύρια και πρόσθετη αμοιβή της δεν έγινε με το τέλος του έτους που εκδόθηκαν αυτά, αλλά ξεκίνησε για όλο το ποσό της αμοιβής από το 2010, με συνέπεια κατά το χρόνο που επιδόθηκε η αγωγή στην εναγόμενη (4.2.2014) να μην έχει παρέλθει η πενταετής παραγραφή της διάταξης του άρθρου 250 ΑΚ αρ.1 και 5. Συνεπώς η ένσταση παραγραφής της αξίωσης της ενάγουσας από τα άνω τιμολόγια υπηρεσιών που ενσωμάτωναν την απαίτηση αυτής κύριας αμοιβής και πρόσθετων εργασιών πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές η αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 50.798,90€, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Σε βάρος της εναγόμενης πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, των δύο βαθμών δικαιοδοσίας ενόψει της μερικής νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 183, 192 παρ.2 και 178 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και στην ουσία της την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη, με αρ. 3361/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς τακτικής διαδικασίας.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 13-1-2014, με αρ. καταθ. …../2014 αγωγή εν μέρει.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγόμενη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των πενήντα χιλιάδων, εφτακοσίων ενενήντα οχτώ ευρώ και ενενήντα λεπτών (50.798,90€), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης που αναφέρθηκε στην αρχή του σκεπτικού στην εκκαλούσα – ενάγουσα, που κατέθεσε αυτό.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400) €.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 31.8.2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
