Η ποινή έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, με τον όρο ο δράστης να μην πλησιάζει το παιδί σε απόσταση μικρότερη των 30 μέτρων.
Ένοχος για την κατηγορία της κατάχρησης ανήλικης σε ασέλγεια, που δεν είχε συμπληρώσει τα 14 έτη, κρίθηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αιγίου, ένας 65χρονος από την Πάτρα, ο οποίος καταδικάστηκε για ασέλγεια σε βάρος 6χρονης, την οποία του είχαν εμπιστευθεί οι γονείς να επιβλέπει προσωρινά.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το pelop.gr, στον κατηγορούμενο επιβλήθηκε κάθειρξη 6 ετών, καθώς το δικαστήριο αναγνώρισε ομόφωνα το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, ποινή η οποία όμως έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, με τον όρο ο δράστης να μην πλησιάζει το παιδί σε απόσταση μικρότερη των 30 μέτρων.
Φαίνεται μάλιστα, ότι σε αυτή την απόφαση, έπαιξε κάποιο ρόλο το ότι μεταξύ των δύο απαλλακτικών ψήφων (5-2), περιλαμβανόταν αυτή του προέδρου του δικαστηρίου και ενός ενόρκου.
Καταδικάστηκε για ασέλγεια σε βάρος 6χρονης: Το χρονικό της υπόθεσης – Αρνήθηκε τις κατηγορίες
Η μαρτυρία της 6χρονης στους γονείς της, πριν ένα χρόνο, αποτέλεσε την αφετηρία της υπόθεσης, σε περιοχή του Ρίου. Οι γονείς κατέθεσαν μήνυση και ο κατηγορούμενος, μετά από σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα και ανακριτή, προφυλακίσθηκε για ένα χρόνο και πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στο εδώλιο του ΜΟΔ Αιγίου.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο δράστης είχε προβεί σε ασελγείς πράξεις σε βάρος 6χρονης που διέμενε σε γειτονική κατοικία και οι γονείς της την εμπιστεύονταν σε αυτόν και τη σύζυγό του, όταν απουσίασαν στην εργασία τους.
Στη μήνυση που είχαν υποβάλει οι γονείς του μικρού κοριτσιού, κατήγγειλαν ότι ο γείτονάς τους, για διάστημα δύο εβδομάδων, ασελγούσε σε βάρος του παιδιού τους, σε επανειλημμένες επισκέψεις που είχε κάνει στο σπίτι του, με τον οποίο μάλιστα διατηρούσαν φιλικές σχέσεις καλής γειτονίας.
Η αποκάλυψη της υπόθεσης είχε γίνει τυχαία, όταν η γιαγιά της 6χρονης την ρώτησε τι έκανε τα απογεύματα που απουσίαζαν οι γονείς της στην εργασία τους. Η γιαγιά ενημέρωσε αμέσως τη μητέρα και το παιδί εξετάστηκε από παιδοψυχίατρο που κάλεσε τους γονείς να καταγγείλουν το περιστατικό στην αστυνομία όπως και έγινε.
Η ανήλικη εξετάστηκε και από ιατροδικαστή, που δεν διαπίστωσε στοιχεία βιασμού, αλλά ούτε και ασελγών πράξεων. Ωστόσο, δεν κατέληξε και σε αποκλεισμό αυτών, επισημαίνοντας ότι από τα λεγόμενα της 6χρονης πρόκυψε πως οι ασελγείς πράξεις είχαν γίνει τουλάχιστον τρεις φορείς.
Παράλληλα, η πραγματογνωμοσύνη απέκλεισε την πιθανότητα σκόπιμου ή φανταστικού ψεύδους από το παιδί. Ο κατηγορούμενος υπεραμύνθηκε της αθωότητάς του, ενώ το περιβάλλον του ισχυρίστηκε πως ακόμη και από το συγγενικό περιβάλλον της μικρής διατυπώθηκε αρχικά δυσπιστία σε σχέση με την περιγραφή που έκανε το κοριτσάκι.
Ο κατηγορούμενος αρνήθηκε τα πάντα και στο δικαστήριο, όπου ισχυρίστηκε ότι είχε καλές σχέσεις γειτονίας με τους γονείς, ενώ ο ίδιος δεν είχε ασχοληθεί με τη φύλαξή τους. Απλά μιλούσε με αυτά, αλλά δεν έπαιζε ποτέ μαζί τους, ενώ ουδέποτε έμεινε με κανένα από αυτά στο γκαράζ.
Συνήγορος υπεράσπισης 65χρονου: «Αμφισημία των εξετάσεων»
Ο συνήγορος υπεράσπισης, Παναγιώτης Κοραντζόπουλος δήλωσε στην «Πελοπόννησο»: «Σε τέτοιου είδους υποθέσεις, στις οποίες ο ηθικός διλημματισμός είναι έντονος, το υπερασπιστικό άγχος είναι η κρισιολόγησή τους να συντελείται με αμιγώς ποινικοδικονομικά κριτήρια και τούτο προκύπτει διαδικαστικά ως ιδιαίτερα δυσχερές θέμα, καθότι το κατά την κατηγορία πληττόμενο αγαθό είναι η παιδική αγνότητα που εκ των ενόντων δημιουργεί συνθήκες “ηθικού πανικού”.
Η αμφισημία των ψυχοδιαγνωστικών εξετάσεων που οφείλεται σε επιστημονική ανεπάρκεια, ευθυνοφοβία ή ιδιοτέλεια, δημιουργεί συνθήκες αποδεικτικής ανασφάλειας που δυσχεραίνει το δικαιοδοτικό έργο, το οποίο παράγεται τελικά διά επικλήσεως εξωνομικών αναφορών. Ως υπερασπιστής δεν εκχωρώ σε κανέναν αποκλειστικά μονοπώλιο “ευαισθησίας”. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η θεσμική προέλευση της απαλλακτικής μειοψηφίας και ιδίως η ποιότητα σκέψης του φορέα της, προσδιορίζουν το αθωωτικό αμετάκλητο της κρίσεως».